• Nie Znaleziono Wyników

Cztero zakresów dwójka na lampach RT ZE

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Cztero zakresów dwójka na lampach RT ZE"

Copied!
36
0
0

Pełen tekst

(1)

C z t e r o z a k r e s ó w d w ó j k a na lam pach

RT. 1421 ZE

(2)

je s t

ZNAK

gwarancją

j a k o ś c i i i i

P O L S K I E Z A K Ł A D Y

RLUMYS

p r o d u k u j q:

Opory i oporniki wszelkiego ro­

dzaju do celów radio- i elektro­

te c h n ic z n y c h ."■■■■■■■■■■■'■■■■■i Kondensatory rurkowe, płaskie, mikowe (stałe) i elektrolityczne.

Gładziki, bezpieczniki rurkowe.

Adaptery. Elektryczne mecha­

nizmy gramotonowe. Gramofo­

ny elektryczne. ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ " ■ ■ ■

(3)

C E N A 1 zł.

R A D I O T E C H N I K

L U S T R O W A N Y M IE S IĘ C Z N IK P O P U L A R N O - T E C H N IC Z N Y P O Ś W IĘ C O N Y R A D IO TE C H N IC E I D Z IE D Z IN O M POKREW NYM

P I S M O N I E Z A L E Ż N E

R o k I I I

Nr 7 LI PI EC

rok 1938

Adres Redakcji i A d m in is tra c ji W arszaw a 1, Z łota 3 2 m 3

Te I. 2-05-97 K o n t o P. K. O. 2366

R e d a k t o r Naczelny i Odpowie­

dzialny

Inż. K aro l W itkow ski

Wydawca

M ie c zy s ła w Kuczyński

f e _ .

TREŚĆ NUMERU

OKTODA CZTERO WIĄZKOWA (do­

kończenie) — Inż. A. L aunberg.

BADANIE ODBIORNIKA ZA PO­

MOCĄ OSCYLOGRAFU E L E K ­ TRONOWEGO.

CZTERO ZAKRESOW A DWÓJKA N A LAMPACH S E R II E. — Inż.

K arol W itkowski.

PRZENOŚNY OSCYLATOR — Ta­

deusz Konopiński.

AM ATORSKIE URZĄDZENIA DO AUTOMATYCZNEGO ODBIORU MORSE’A (dokończenie) — Zdzi­

sław Stephan.

(4)

R A D I O T E C H N I K

I n ż . A . L a u n b e r g

O k ło d a c z łe ro w iq z k o w a

(d okończenie).

P rz e jd ź m y te r a z do r o z p a trz e n ia p o zo sta­

łe j t. j. m o d u la c y jn e j części now ej oktody.

K u g ó rz e i k u dołow i b ie g n ą m ięd zy w sp o r­

n ik a m i p ie rw sz e j s ia tk i dw ie w ią z k i e le k tro ­ nów (w y tw a rz a n ie się w ią z e k w y ja ś n iliś m y w yżej p rz y o m a w ia n iu poziom ych w ią z e k w tr io d z ie ), k tó r e p rz e z d w a w ycięcia w tr z e ­ ciej sia tc e , m a ją c e j p o sta ć p ły tk i, p rz e d o ­ s t a j ą się do z e w n ę trz n e j części la m p y . W ogóle p rz e z s ia tk ę p ie rw s z ą p rzech o d zą 4 w ią z k i (dw ie poziom e i dw ie p io n o w e), cze­

m u w ła ś n ie n o w a o k to d a zaw d zięcza sw ą nazw ę. S ia tk a c z w a rta , k tó r a o ta c z a sia tk ę trz e c ią , p o sia d a w sp o rn ik d o k ład n ie p rz e d śro d k iem k ażd eg o w y cięcia s ia tk i trz e c ie j.

W s p o rn ik i te , podobnie, j a k c a ła c z w a rta s ia tk a , m a j ą u je m n y p o te n c ja ł i ro zd ziela­

j ą k a ż d ą w iązk ę, w y b ie g a ją c ą z w ycięć tr z e c ie j s ia tk i, n a d w ie połów ki, o d c h y la ją ­ ce się w lew o, w zg lęd n ie w p ra w o . Celem ta k ie g o um ieszczen ia w sp o rn ik ó w c z w a rte j s ia tk i je s t, a b y żad en z e le k tro n ó w z a w r a ­ c a ją c y c h p rz e d t ą s ia tk ą n ie p rz e d o s ta ł się z p o w ro te m p rz e z w ycięcie do części o scy la­

c y jn e j o k to d y ., O dchylone e le k tro n y z o s ta ją w c h ło n ięte p rz e z s ia tk ę tr z e c ią i w te n sp o ­ sób u nieszkodliw ione. E le k tro n y , k tó r e p rz e ­ b y ły c z w a rtą s ia tk ę , p rz e b ie g a ją p rz e z s i a t ­ k ę o sło n n ą (5) i s ia tk ę p rz e c iw e m is y jn ą

(6) i d o c ie ra ją do an ody.

O d e k ra n o w a n ie części m o d u la c y jn e j ok to ­ d y ( s ia tk i 4, 5, 6 i a n o d a ) od części oscy­

la c y jn e j (k a to d a o ra z s ia tk i 1 i 2) z a po­

m ocą p ły tk i ( s ia tk a 3) p o c ią g a z a sobą n a s tę p u ją c e s k u tk i:

1) z n ik a n a c h y le n ie s ia tk i c z w a rte j w zględem d ru g ie j (w A K 2 w ynosi ono jeszcze 0,5 m A / V ) ,

2) ła d u n e k p rz e s trz e n n y m iędzy s ia tk ą p ie rw sz ą , a k a to d ą i m iędzy s ia tk a m i p ie rw s z ą i d r u g ą z m ie n ia się b a rd z o m ało p rz y r e g u la c ji u je m n e g o n a p ię ­ cia c z w a rte j s ia tk i,

3), u je m n e n a p ię c ie c z w a rte j s ia tk i n ie w p ły w a n a n a c h y le n ie tr io d y o scy la­

c y jn e j. '

P u n k ty 2 i 3 s ą ró w n o zn aczn e z u s u n ię ­ ciem p o ślizg u częstotliw ości o sc y la to ra spo­

w odow anego r e g u la c ją u je m n e g o n a p ię c ia c z w a rte j s ia tk i. P u n k t 1 o zn acza w y elim i­

n o w a n ie p ew n y ch szkodliw ych sp rz ę ż e ń ob­

w odu w ejściow ego z o scy lato re m , k tó r e w la m p ie A K 2 p o b u d zały do d r g a ń obw ód w ejścio w y i w y w o ły w ały w zw iązk u z po­

ślizg iem o scy lacje re la k s a c y jn e .

E f e k t in d u k c ji.

P o jem n o ść s ta ty c z n a pom iędzy sia tk ą , c z w a rtą , a s ia tk a m i p ie rw s z ą i d r u g ą n o r­

m a ln e j o k to d y w y n o si około 0,1 p F . T a t a k b ard zo m a ła w a rto ś ć p o w in n a, zd aw ało b y się, sta n o w ić rę k o jm ię w z a je m n e j n ie z a ­ leżności obw odu w ejściow ego i o scy lato ra..

J e d n a k ż e ju ż n a fa la c h m n ie j d łu g ic h z a ­ k re s u śred n io falo w eg o z ja w ia się w obwo­

dzie w ejściow ym o k to d y A K 2 n ap ięc ie o częstotliw ości o sc y la to ra , zależne od d a n y c h teg o obw odu. Je ż e li częstotliw ość o scy lato ­ r a je s t w ięk sza od częstotliw ości sy g n a łu ( ja k to się zw ykle dzieje d la teg o z a k re s u f a l) n a p ię c ie to m a p rz e c iw n ą fa z ę niż n a ­ pięcie o s c y la to ra n a p ie rw sz e j sia tc e , ta k , że n a c h y le n ie p rz e m ia n y częstotliw ości m a ­ leje.

I n te re s u ją c e n a s n ap ię c ie n ie da się w y ­ tłu m a c z y ć ilościow o p rz e z w sp o m n ia n ą po­

jem n o ść sta ty c z n ą . W y n ik a ono ze s p rz ę ­ żen ia elek tro n o w eg o w sa m e j lam p ie. G ene­

zę te g o n a p ię c ia p o s ta ra m y się te r a z w y ­ ja ś n ić . J a k w iadom o, w n o rm a ln y c h w a ­ ru n k a c h p ra c y s i a tk a p ie rw s z a o ktody A K 2 m a u je m n e n ap ię c ie około — 9,5 V,.

n a k tó r e n a k ła d a się n a p ię c ie o scy lu jące o am p litu d z ie 11 V . S ia tk a tr z e c ia m a do­

d a tn ie n ap ię c ie 70 V , a s ia tk a c z w a rta — u je m n y p o te n c ja ł co n a jm n ie j — 1,5 V . W d o d a tn ie j połów ce o k re su n a p ię c ia oscy­

lu ją c e g o n a p ie rw sz e j sia tc e s tru m ie ń elek­

tro n ó w p rz e b ie g a p rzez tę sia tk ę i po p r z e j­

ściu s ia tk i trz e c ie j z o s ta je zaham ow any prz e z u je m n e n ap ię c ie s ia tk i c z w a rte j.

W sk u te k teg o w d o d a tn ie j połów ce o k resu n a p ię c ia o s c y la to ra n a p ie rw sz e j sia tc e w y tw a rz a się m iędzy s ia tk a m i trz e c ią , a c z w a rtą c h m u ra e lek tro n ó w , t j . t. zw. ł a ­ d u n e k p rz e s trz e n n y (lub in a c z e j: k ato d a, p o z o rn a ). W u je m n e j połów ce o k re su n a to ­ m ia s t s ia tk a p ie rw s z a zu p ełn ie n ie p rz e p u ­ szcza e lek tro n ó w , a z ate m w t e j połów ce o k re su n ie p o w s ta je ła d u n e k p rz e strz e n n y ..

Ł a d u n e k te n zm ien ia w ięc sw ą w ielkość w ry tm ie częstotliw ości n a p ię c ia o s c y la to ra n a pie rw sz e j sia tc e . Ł a d u n e k p rz e s trz e n n y w zbudza w c z w a rte j sia tc e w drodze zw y­

k łe j in d u k c ji ła d u n e k d r g a ją c y w t a k t czę­

sto tliw o ści o sc y la to ra , s k u tk ie m czego w ob­

w odzie w ejścio w y m p o w s ta je n a p ię c ie zm ienne o częstotliw ości o sc y la to ra . T a k w ięc p rz y c z y n ą sp rz ę ż e n ia obw odu c z w a rte j s ia tk i z o scy lato re m je s t c h m u ra e le k tr o ­

(5)

7 L I P I E C

nów , w y tw a rz a ją c a się m ięd zy sia tk a m i 3-cią a 4 -tą . P r z y jr z y jm y się bliżej m e c h a ­ nizm ow i t e j in d u k c ji. S tr u m ie ń e lek tro n ó w w y b ie g a ją c y z k a to d y , t j . p r ą d k ato d o w y zm ien ia się w ta k i s a m sposób, j a k n a p ię ­ cie o scy lu jące n a p ie rw sz e j sia tc e czyli p r ą d te n j e s t w fa z ie z n ap ięc iem o scy lato ­ ra . W y tw a rz a n y p rz e z p r ą d k a to d o w y ł a ­ d u n ek p rz e s trz e n n y m a p rz e c iw n ą fa z ę niż n ap ięc ie o sc y la to ra , g d y ż im b a rd z ie j do­

d a tn ie je s t to n ap ięc ie, t j . im w ięk szy je s t p r ą d k ato d o w y , ty m w ięcej u je m n y s t a je się ła d u n e k p rz e s trz e n n y .

J a k ju ż zazn aczy liśm y , ła d u n e k p rz e ­ s trz e n n y w y w o łu je w c z w a rte j sia tc e ła d u ­ n e k in d u k c y jn y , k tó ry , j a k k aż d y ła d u n e k w zbudzony, m a p rz e c iw n y zn a k (fa z ę ) niż ła d u n e k w zb u d z a ją c y . S tą d w y n ik a, że ła ­ d u n ek w p ro w ad zo n y do c z w a rte j s ia tk i je s t z g o d n y w fa z ie z nap ięc iem o sc y la to ra n a p ie rw sz e j sia tc e . P r ą d spow odow any p rzez te n ła d u n e k w obw odzie w ejścio w y m je s t ( ja k to w y n ik a z p o d sta w e le k tro te c h n ik i) p rz e s u n ię ty o 90° w stecz w zględem n a p ię ­ cia o sc y la to ra . O czyw iście n a p ię c ie w zbu­

dzone w ty m obw odzie będzie ró w n e je g o o- p orności pom nożonej p rzez te n p rą d . O ile częstotliw ość o s c y la to ra je s t w yższa od częstotliw ości sy g n a łu , s tro jo n y obw ód w e j­

ściow y z ach o w u je się d la te j często tliw o ­ ści, j a k pojem ność i d la te g o in te re s u ją c e n a s n ap ię c ie j e s t p rz e s u n ię te w stecz o 90“

w zględem p rą d u , czyli o 180° w zględem n a ­ p ięcia o sc y la to ra (p rzeciw ień stw o f a z y ) . W te n sposób dow iedliśm y słuszności tw ie r ­ d zen ia sfo rm u ło w a n e g o n a w stę p ie n in ie j­

szego ro zd ziału . P r z y częstotliw ości o scy la­

to r a n izszej od częstotliw ości sy g n a łu , o- porność w ejścio w a m a c h a r a k te r in d u k c y j­

n y i n a p ię c ie w zbudzone w obw odzie je s t

■zesunięte w zględem p r ą d u o + 90°, czyli za m ięd zy ty m nap ięc iem , a n ap ięc iem o- y la to r a ró w n a się zeru .

W y n ik iem e fe k tu in d u k c ji j e s t w ięc w zbudzenie w obw odzie w ejściow ym n a p ię ­ cia o częstotliw ości o sc y la to ra , p rz y czym n ap ięc ie to m a p rz e c iw n ą fa z ę , n iż n a p ię -

;ie o sc y la to ra . O p isan e zjaw isk o m ożna z , u n k tu w id zen ia e lek tro tech n iczn eg o po­

tr a k to w a ć (d la z a k re s u f a l śre d n ic h ) ja k o n a stę p stw o p o zo rn ej u je m n e j p o jem n o ści z n a jd u ją c e j się m ię d z y s ia tk ą p ie rw szą , a czw a rtą . O czyw iście e fe k t in d u k c ji m a ch a ­ r a k t e r je d n o k ie ru n k o w y i d la te g o n a tu r a l­

n ie n ie m a ża d n e j u je m n e j pojem ności w' przeciw n y m k ie ru n k u , t. j. od s ia tk i cz w a r­

te j do p ie rw sz e j. E f e k t in d u k c ji j e s t w ięc ró w n o zn aczn y z je d n o s tr o n n ą u je m n ą po­

jem n o ścią . W n o rm a ln y c h w a ru n k a c h p r a ­ cy t a p o zo rn a u je m n a pojem ność, k tó re j sym bolem j e s t — Cu, w y n o si d la o k tody A K.2' około 2 p F . J u ż z sa m e j d e fin ic ji t e ­ go z ja w is k a w y n ik a, że e fe k t in d u k c ji

m o żn a z n e u tra lizo w a ć p r z e z w łą czen ie m ię ­ d z y s ia tk ę c z w a rtą , a p ie rw s z ą d o d a tn ie j, tj . z w y k łe j p o je m n o śc i o te j sa m e j w a r to ­ ści. Je ż e li częstotliw ość o sc y la to ra j e s t w y ższa od częstotliw ości s y g n a łu , n a p ię c ie o częstotliw ości o sc y la to ra w zbudzone w obw odzie w ejściow ym m a p rz e c iw n ą fa z ę niż n ap ięc ie o scy lu jące n a p ie rw sz e j s i a t­

ce. N a c h y le n ie p rz e m ia n y częstotliw ości u - le g a w ów czas zm n iejszen iu z n a s t ę p u ją ­ cych w zględów .

J a k w iadom o, p rz e m ia n a częstotliw ości w oktodzie n a s tę p u je w w y n ik u m o d u la c ji n a c h y le n ia w ry tm ie d r g a ń obw odu o scy la­

to r a . J e ś li n a c z w a rte j s ia tc e z ja w ia się n a p ię c ie zak łó c ające, m o d u la c ję tę w y tw a ­ r z a w y p ad k o w a obydw óch n a p ię ć o sc y lu ją ­ cych n a s ia tk a c h p ie rw sz e j i c z w a rte j, a n ie ty lk o n ap ię c ie zm ienne n a sia tc e pierw T- szej. P o n iew aż obydw a te n a p ię c ia są w p rz eciw n ej fa z ie , więc- obecność n a p ię c ia w zbudzonego n a sia tc e c z w a rte j je s t ró w ­ n o zn aczn ą ze zm n iejszen iem n a p ię c ia oscy­

la to ra . N a p ię c ie o p rzeciw n ej fa z ie , w y stę ­ p u ją c e n a c z w a rte j sia tc e d ą ż y do z m n ie j­

szen ia n a p ię c ia ś re d n ie j częstotliw ości w obw odzie anodow ym oktody, t j . re d u k u je w zm ocnienie p rz e m ia n y częstotliw ości. P o ­ n a d to n ap ięc ie w zbudzone w obw odzie w e j­

ściow ym w p ły w a szkodliw ie n a o d b ió r w są sie d n ic h a p a r a ta c h , g d y ż o d d ziały w a ono n a a n te n y o d biorników n ie p o s ia d a ją c y c h s to p n ia w . cz. P rz y z b y t dużej w a rto ś c i te ­ go n a p ię c ia m oże p o w sta ć p r ą d siatk o w y , p o c ią g a ją c y za sobą tłu m ie n ie obw odu w e j­

ściowego.

W łaściw ości e fe k tu in d u k c ji d a d z ą się sp recy zo w ać w n a s tę p u ją c y c h p u n k ta c h :

1) E f e k t in d u k c ji je s t w k ażd y m z a k re ­ sie f a l p ro p o rc jo n a ln y do sześcian u częstotliw ości. M a on p ra k ty c z n e z n a ­ czenie n a p o c zątk u zakresów .

2) W ró żn y ch z a k re s a c h f a l p rz y te j s a ­ m ej p ojem ności obw odu w ejściow ego e fe k t in d u k c ji j e s t p ro p o rc jo n a ln y do częstotliw ości. N a z a k re s ie k r ó tk o fa ­ low ym d a je się on n a jw ię c e j w e z n a ­ ki. N p. p rz y f a li 1Ą m . i p o jem n o ści k o n d e n sa to ra zm iennego 30 p F n a p ię ­ cie w zbudzone w obw odzie w ejścio ­ w ym la m p y A K 2 m oże być rzęd u 10 V . p rz y częstotliw ości p o śre d n ie j 100 k c /s .

3) N iezależn ie od z a k re s u f a l e fe k t te n je s t o d w ro tn ie p ro p o rc jo n a ln y do czę­

sto tliw o ści p o śre d n ie j. P o ż ą d a n a je s t z ate m ja k n a jw ię k s z a w a rto ś ć t e j czę­

stotliw ości.

J a k ju ż p o d k reśliliśm y , n a z a k re s ie f a l śre d n ic h i d łu g ich e fe k t in d u k c ji je s t r e ­ p re z e n to w a n y p rzez je d n o s tro n n ą u je m n ą pojem ność od s ia tk i p ie rw sz e j do c z w a rte j (— C u). P rzez tę pojem ność p rz e d o s ta je

195

(6)

R A D I O T E C H N I K

6

się do obw odu w ejściow ego n a p ię c ie zm ien ­ n e o często tliw o ści o s c y la to ra (n ap ięcie in ­ d u k o w a n e ). N ap ięcie to w a h a się n iezn a cz­

n ie p rz y zm ian ie n a p ię c ia o s c y la to ra n a s ia tc e p ie rw s z e j. S tą d w y n ik a , że w ty c h w a ru n k a c h je d n o s tro n n a u je m n a p o jem ­ ność m u si się siln ie zm ien iać, czem u d a je w y ra z p o n iższa ta b e la , d o ty czą ca o k tody A K 2 p rz y f a l i 2 0 0 m .

E o < c . 8 , 0 3 5 , 9 6 3 , 8 7 2 , 8 3 1 , 8 0 1 , 3 8 0 , 9 7 V

E i n d . 0 , 9 9 1 , 0 8 1 , 1 8 1 , 2 2 1 , 1 5 1 , 0 2 0 , 8 7 V

— C u 0 , 6 4 0 , 8 9 1 , 3 6 1 , 7 6 2 , 2 8 2 , 4 8 2 , 7 6 p F

R y s . -4 -

D o d a tn ia pojem ność, k tó r ą w łącza się m iędzy s ia tk ę p ie rw sz ą , a c z w a rtą celem sk o m p e n so w a n ia e fe k tu in d u k c ji, może całkow icie z n e u tra liz o w a ć te n e fe k t ty lk o d la o k reślonego n a p ię c ia o sc y la to ra . N ależy o b ra ć p u n k t n e u tr a liz a c ji n a p o czątk u d a ­ n eg o z a k re s u f a l, po n iew aż n a p ię c ie in d u ­ kow ane, a w ięc te ż w p ły w e fe k tu in d u k c ji n a n a c h y le n ie p rz e m ia n y częstotliw ości m a ­ le je szybko w m ia rę o d d a la n ia się w d a ­ n y m z a k re s ie f a l od je g o p o czątku.

P o d czas g d y n a z a k re s a c h śre d n io - i d łu ­ g o falo w y ch e fe k t in d u k c ji j e s t ró w n o w aż­

n y je d n o s tro n n e j u je m n e j p ojem ności —

Cm, n a z a k re s ie f a l k ró tk ic h s y tu a c ja u le ­ g a z a sa d n ic z e j zm ian ie. Je ż e li n p . z a łą c z y ­

m y m a ły z m ien n y k o n d e n s a to r o p o jem n o ­ ści k ilk u p ik o fa ra d ó w n a z e w n ą trz la m p y m ięd zy s ia tk ą p ie rw sz ą , a c z w a rtą , to o- b ra c a ją c go, stw ie rd z im y , że n ie is tn ie je ta k a p o z y c ja teg o k o n d e n s a to ra , p rz y k tó ­ re j z n ik a n ap ię c ie in d u k o w an e w obw odzie w ejścio w y m i p o z o sta je w n im w ciąż zn acz­

ne m in im a ln e n ap ię c ie o częstotliw ości o- s c y la to ra (n a z a k re s ie f a l ś re d n ic h n a to ­ m ia s t m o żn a za pom ocą ta k ie g o k o n d e n sa ­ to r a u n ic e stw ić to n a p ię c ie ). P rz y c z y n a t e ­ go z ja w is k a tk w i w czasie p rz e b ie g u e le k ­ tro n ó w od s ia tk i p ie r v :sz e j do c z w a r te j.

C zas te n w y n o si w la m p ie A K 2 około 2.10~ 'J sek u n d y . E le k tro n y dochodzą w ięc do s ia tk i c z w a rte j z p ew n y m opóźnieniem i d la te g o e fe k t in d u k c ji d o z n a je p rz e s u n ię c ia fazow ego y = 6,28 f t . F a li 15 m o d p o w ia­

da częstotliw ość / = 2 .1 0 ~7c / s : Z a te m tp = 6,28 X 2.107 X 2.10 ~ 9 = 0,25 r a d ia n a t j . l i , 5°. To p rz e su n ię c ie fazo w e oznacza, że d z ia ła n ie in d u k c y jn e j e s t w d a n y m p rz y ­ p a d k u re p re z e n to w a n e p rzez je d n o s tro n n ą u je m n ą po jem n o ść Cu w s z e re g z je d n o ­ s tr o n n ą u je m n ą o p o rn o ścią R u (od s ia tk i pie rw sz e j do c z w a r te j) , co u w id a c z n ia r y ­ su n e k 4 -ty , p rz e d s ta w ia ją c y w y k re s o p o r­

ności om ow ej i pojem n o ścio w ej. F a z a ta k ie ­ go u rz ą d z e n ia w y ra ż a się w zorem

tg f — R u C i t uj (uj = 6,28 f )

E f e k t in d u k c ji m ożna z n e u tra liz o w a ć przez w łączenie m iędzy s ia tk ę p ie rw s z ą , a c z w a r­

tą o p o ru R n — — R u w sz e re g z k o n d en ­ s a to re m C n — — Cu. W ów czas n ie p rz e ­ d o s ta je się n a sia tk ę c z w a rtą żad n e n a p ię ­ cie o częstotliw ości o sc y la to ra , p oniew aż przew odność (o d w ro tn o ść op o rn o ści) m ię­

dzy s ia tk ą p ie rw sz ą , a c z w a rtą s t a ła się ró w n a z eru . J a k ju ż zazn aczy liśm y w y żej, Cu zależy od n a p ię c ia o sc y la to ra , n a to ­ m ia s t f a z a j e s t od niego n ieza leżn a. S tą d w y n ik a, że R n — ---

tg

m u si zależeć od

iuCn

te g o n a p ię c ia . K o m p e n sa c ja e fe k tu in d u k ­ cy jn eg o je s t w a ż n a ty lk o d la je d n e j w a r to ­ ści n a p ię c ia o sc y la to ra n a p ie rw sz e j s i a t ­ ce. O sc y la to r n a le ż y t a k n a sta w ić , a b y w ła ­ ściw a w ielkość n a p ię c ia o sc y la to ra w y stę-

GłoSnikl magnetycz­

ne na d e t e k t o r

T R A N S F O R M A T O R Y . , _ . . . z aicłaHvi a k l a d y R a d i o t e c h n i c z n e

wyjściowe, m ikrofonowe ^ i . T ™ ^ _ _

ę i ii p u n Ui K I ,d ea,n ie Jr U L 1 U JM

U

L U U II II W ll I C Z U ł e

W a r s z a w a , Ż e l a z n a 36

(7)

7

L I P I E C

p o w ała n a p o c zątk u z a k re s u fa l. P rz y od­

d a la n iu się od p o czątk u z a k re s u e fe k t in ­ d u k c ji m a le je . O ktoda cztero w iązk o w a E K 3 m a m iędzy s ia tk a m i p ie rw s z ą i c z w a rtą w b u d o w an y k o n d e n s a to r 1,6 p F w sz e re g z o porem 1200 om.

W b u d o w an ie do la m p y pow yższego u r z ą ­ d zen ia k o m p en sacy jn eg o m a te n u je m n y sk u te k , że początkow o całkow icie u s u n ię ty p rz e z o d e k ra n o w a n ie o sc y la to ra poślizg c zęstotliw ości m oże znów w y stą p ić p rz y r e ­ g u la c ji n a p ię c ia c z w a rte j s ia tk i, je d n a k ż e w sto p n iu znaczn ie m n iejszy m . Z w iększenie u jem n eg o p o te n c ja łu t e j s ia tk i re d u k u je czas p rz e b ie g u ele k tro n ó w od s ia tk i p ie rw ­ szej do p o zo rn ej k a to d y (c h m u ra e le k tro ­ nów ) p rz e d s ia tk ą c z w a rtą , p oniew aż k a to ­ d a t a p rz e s u w a się k u sia tc e trz e c ie j. S tą d oczyw iście w y n ik a z m ia n a fa z y i d lateg o R n i C n n ie m a ją ju ż p ra w id ło w e j w a r to ­ ści. P rzew o d n o ść od s ia tk i p ie rw sz e j do c z w a rte j, k tó r a b y ła początkow o ró w n a ze­

r u (w sk u te k k o m p e n sa c ji) p rz y b ie ra te r a z skończoną w a rto ś ć . Obwód w ejścio w y je s t w sk u te k t e j przew odności ró w n o leg le p o łą ­ czony z o scy lato re m , z n a jd u ją c y m się m ię­

dzy k a to d ą , a p ie rw s z ą s ia tk ą . W y w o łu je to oczyw iście zm ian ę oporności po zo rn ej

o sc y la to ra , a w ięc w k o n sek w en cji p o ślizg częstotliw ości. P o ślizg m ożna zm n iejszy ć, z a łą c z a ją c obwód d r g a ją c y m iędzy k a to d ą , a sia tk ę d ru g ą , a cew kę s p r z ę g a ją c ą — m iędzy k ato d ę, a s ia tk ę p ie rw sz ą . W te n sposób w lam p ie E K 3 d la f a l i 15 m p rz y p ojem ności obw odu o s c y la to ra 50 p F zm ia ­ n a n a p ię c ia c z w a rte j s ia tk i z ■— 2 n a — 25 V p ow oduje poślizg częstotliw ości A k c / s w o­

bec 80 k c / s d la la m p y ylK 2.

O k to d a E K 3 p o sia d a n a s tę p u ją c e d a n e : n ap ię c ie ż a rz e n ia 6,3 V

p r ą d ż a rz e n ia 0,72 A

n ap ię c ie anodow e 250 V

n ap ię c ie sia te k 3 i 5 100 V

n ap ięc ie s ia tk i 2 100 V

n ap ię c ie s ia tk i 4 — 2,5 V o p ó r u pływ ow y s ia tk i 1 50.000 om n ap ię c ie oscyl. n a s ia tc e 1 12 V

p r ą d s ia tk i 1 300 (jl A

p r ą d anodow y 2,5 m A

p r ą d s ia te k 3 i 5 - 5,5 m A

p r ą d s ia tk i 2 6 m A

n a c h y le n ie p rz e m ia n y częst. 650 [j. A / V o porność w e w n ę trz n a 2 m e g o m y n a c h y le n ie tr io d y (k a to d a -s ia tk i

1 i 2) A,5 m A / V

NOWE LAMPY RADIOWE

PHILIPSA

Polskie Zakłady P h ilip s występują w obec­

nym sezonie na rynek z sensacyjną n o w o ś cią - n o w y m i l a m p a m i r a d i o w y m i P H I L I P S M IN IW A T T czerw onej serii E D ługoletnie doświadczenie inżynierów Philipsa przyczyniło się do w prow adzenia znacznych ulepszeń w konstrukcji nowych lam p radiow ych, przy równoczesnym zred ukow aniu ich rozm iarów do m ożliwych granic. M in im a ln e kształty lam p nowej, czerw onej

serii E zapewniają większą trwałość i odporność na wstrząsy, a ich wybitne zalety techniczne, jak m niejsze zużycie prądu, zmniejszenie brzęczenia m odulacyjnego, szumu tła, gw izdów i zniekształceń, dają gw arancję jeszcze lepszego odbioru.

197

(8)

R A D I O T E C H N I K Nr .

B a d a n ie o d b io rn ik a z a p o m o c q o s c y lo g ra fu e le k tro n o w e g o

O sc y lo g ra fy e lek tro n o w e z n a jd u ją obe­

c n ie szero k ie z a sto so w a n ie w ró żn y ch dzie­

d z in a c h te c h n ik i i n a u k i, o czym św iadczy n a s tę p u ją c y z re s z tą p obieżny w y k a z :

1) ra d io te c h n ik a , 2) te le te c h n ik a , 3) elek ­ tro te c h n ik a , 4) a k u s ty k a , 5) film dźw ięko­

w y, 6) m e c h a n ik a , 7) b a lis ty k a , 8) chem ia, 9) tr a k c j a , 10) m e d y cy n a , 11) lo tn ictw o , 12) m eteo ro lo g ia, 13) p ra c e la b o r a to r y jn e n a u k o w e i techniczne.

J u ż sam o to z e sta w ie n ie m a sw o ją im p o ­ n u ją c ą w ym ow ę, k tó r a św iad czy o po w ażn ej p e n e tr a c ji la m p y o sc y lo g ra fic z n e j do w szy ­ s tk ic h p ra w ie dziedzin te c h n ik i i z w a ln ia n a s od w szelkich d alszy ch k o m e n ta rz y . A le n ie w olno p o m in ąć m ilczeniem niezw ykle

doniosłego f a k t u : la m p a o sc y lo g raficzn a, k tó r a w pow yższych z a sto so w a n ia c h sp e łn ia ro lę in s tr u m e n tu badaw czego, je s t z a s a d n i­

czym a k ty w n y m elem en tem u rz ą d z e ń te le ­ w iz y jn y c h ; bez n ie j n ie d a się p o p ro s tu po­

m yśleć now oczesna te le w iz ja . S ądzim y, że ju ż te n k ró tk i w stę p w y s ta rc z y d la p rzek o ­ n a n ia czy te ln ik a, że la m p a o sc y lo g ra fic z n a ze w szech m ia r z a s łu g u je n a jeg o z a in te re ­ so w an ie n ie ty lk o ja k o p rz y r z ą d p o m ia ro ­ w y i k o n tro ln y p rz y budow ie n a d a jn ik a czy o d b io rn ik a, a le ta k ż e ja k o głó w n y n e rw a- p a r a t u telew izy jn eg o , k tó r e k o n s tru k c ją z a jm ą się ra d io a m a to rz y chyba ju ż w n a j ­ bliższym czasie.

Z a d a n ie m n in ie jsz e g o a r ty k u łu je s t omó­

w ien ie sze re g u rad io te c h n ic z n y c h zasto so ­ w a ń la m p y o sc y lo g raficzn ej (P h ilip s DG

7 — 1 ), k tó r e n ie w ą tp liw ie b ę d ą pom ocne ra d io a m a to ro m p rz y ich p ra c y k o n s tr u k to r ­ sk ie j.

I. W zm o cn ien ie je d n e g o sto p n ia . W zm ocnienie je d n e g o sto p n ia ła tw o o k re ­ ślić, p o słu g u ją c się u k ła d e m , p o d a n y m n a r y s u n k u 1-szym . N a je d n ą p a r ę p ły te k do­

p ro w a d z a się n ap ię c ie zm ien n e o s ta łe j w a rto ś c i E u a n a d r u g ą p a r ę — n ap ię c ie w yjściow e Es. G dy E i ró w n a się Es, sto su - n e k — w y ra ż a w zm ocnienie la m p y (k tó re E ,

E-.

ró w n a się oczyw iście ilo razo w i z podzielenia n a p ię c ia w yjściow ego Es p rz e z n a p ię c ie w e j­

ściow e E t) . S to su n e k te n m o żn a o dczytać z w ycechow anego p o te n c jo m e tra R . E t s t a je się ró w n e E i w te j chw ili, g d y lin ia św ie­

tl n a n a e k ra n ie la m p y o sc y lo g ra fic z n e j m a n a c h y le n ie 45°. N a le ż y w ięc t a k długo p rz e ­ su w ać ru c h o m y k o n ta k t p o te n c jo m e tra , aż się o sią g n ie to n a c h y le n ie , po czym o k re ś la się w zm ocnienie b ąd ź z w ycechow anego opo- r u R , b ad ź te ż ze sto su n k u —E i

E , II. Z n ie k s zta łc e n ie je d n e g o sto p n ia . L a m p a o sc y lo g ra fic z n a pozw ala ró w n ież stw ie rd z ić i zm ierzyć zn iek ształcen ie spow o­

d ow ane p rzez lam p ę ra d io w ą , a ta k ż e zna- leść jeg o p rzyczyny.

S to s u je m y te r a z te n sam sc h e m a t p o m ia­

ro w y co i p oprzednio, a le E , — E 2- P rz y b a d a n iu zn iek ształceń ro zró żn ić n a le ż y sze­

re g p rz y p a d k ó w :

P r z y p a d e k 1.

O ile la m p a n ie w p ro w a d z a zn iek ształceń , n a p ię c ia w y jścio w e i w ejściow e są p ro p o r­

c jo n a ln e i n a eki-a n ie o sc y lo g ra fu u k a z u je się lin ia p r o s ta w zgl. b a rd z o sm u k ła nie- zn ie k sz ta łc o n a e lip sa (d o ln a część ry s u n k u 2 ). Z asadniczo ze w zględu n a czysto omo­

w e obciążenie la m p y p o w in n a w y stą p ić w y ­ łączn ie lin ia p r o s ta ; w rzeczy w isto ści je d ­ n a k uw zględnić n a le ż y obciążenie p o jem n o ­ ściow e spow odow ane p rzez k o n d e n sa to ry w y p ła sz c z a ją c e . W istocie obw ód anodow y

(9)

z a m y k a się p rz e z k o n d e n s a to r w ypłaszcza- ją c y , w s k u te k czego p o w s ta je p rzesu n ięcie fa z o w e w zględem n a p ię c ia w ejściow ego, co w ła śn ie u z a s a d n ia p o ja w ie n ie się n a e k r a ­ n i e e lip sy z a m ia s t lin ii p ro s te j. L in ia p ro ­

s t a w y s tą p iła b y p rz y n ieskończenie w ielk iej p ojem ności k o n d e n sa to ra .

Z n ie k ształcen ie j e s t f u n k c ją n a s t ę p u ją ­ cych czynników :

1) z e w n ę trz n y o p ó r anodow y (t. zw. o p o r o b c ią ż e n ia ). .

2) a m p litu d a n a p ię c ia n a sia tc e s t e r u ją - 3) p u n k t p r a c y (u je m n y p o te n c ja ł s i a t­

k i)- . - .

W szy stk ie te czy n n ik i m a ją t u t a j w ła śc i­

w e w a rto ś c i i d la te g o o scy lo g ram n a p ię c ia w yjściow ego, a w ięc i zm iennego p r ą d u a- nodow ego, o trz y m a n y p rz y z asto so w an iu g e n e r a to r a p o d sta w y czasu m a w d an y m p rz y p a d k u p o sta ć p ra w id ło w e j sin u so id y (g ó r n a część r y s u n k u 2 ). W y ja ś n ie n ie przeb ieg ó w zachodzących w ty m p rz y p a d k u d a je ry s u n e k 3.

P r z y p a d e k 3.

R y su n ek i - t y u w id a c z n ia ty p o w e zn ie­

k ształcen ie. K rz y w a j e s t z g ię ta w g ó rn e j części, co w y n ik a z p ra c y la m p y n a z a k rz y ­ w ionym odcinku c h a r a k te r y s ty k i d y n am icz­

n e j. U je m n e n ap ię c ie s ia tk i s te r u ją c e j m a p ra w id ło w ą w a rto ś ć , n a sia tc e n ie w y s tę p u ­ j ą z b y t duże a m p litu d y , a le •opór a n o d o w y j e s t za d u ży . W sk u te k teg o n ap ię c ie m iędzy an o d ą a k a to d ą s p a d a t a k b ard zo , że p r ą d anodow y p r z e s ta je być p ro p o rc jo n a ln y do zm iennego n a p ię c ia anodow ego, czyli la m ­ p a n ie p r a c u je n a p ro s to lin ijn e j części c h a ­ r a k te r y s ty k i l a — f l ( V a ). P odobnie, ja k p oprzednio, g ó rn a część r y s u n k u sta n o w i oscy lo g ram n a p ię c ia w yjściow ego, a w ięc i zm iennego p r ą d u anodow ego, u z y s k a n y p rz y pom ocy g e n e ra to ra p o d sta w y czasu.

Genezę zn ie k sz ta łc e n ia w y ja ś n ia ry s u n e k 5-ty , n a k tó ry m l i te r a „s” o znacza c h a r a k ­ te r y s ty k ę sta ty c z n ą , a „d” — d y n am iczn ą.

Z ak rzy w ien ie c h a ra k te ry s ty k i d y n am iczn ej p o c ią g a za sobą je d n o s tro n n e z n ie k sz ta łc e ­ n ie sin u so id y , p o le g a ją c e n a sp łaszczen iu je j g ó rn y c h w ierzchołków .

199

(10)

R A D I O T E C H N I K

P r z y p a d e k 3.

R y su n e k 6- t y p o w s ta je w w y n ik u d w u ­ stro n n e g o z n ie k s z ta łc e n ia ; w d a n y m p rz y ­ p a d k u w y s tę p u je d o d atk o w o z n ie k ształcen ie spow odow ane p rz e z dolne z a k rz y w ie n ie c h a ­ r a k t e r y s t y k i l a — f (V s ). Z n ie k sz ta łc e n ie to j e s t n a s tę p s tw e m z b y t siln eg o sy g n a łu w ejściow ego lu b z a dużego u je m n e g o n a ­ p ięcia sia tk i.

W d a n y m p rz y p a d k u w ięc o p ó r obciążenia j e s t z a d u ży i p u n k t p r a c y z n a jd u je się za dalek o n a lew o i w re z u lta c ie sin u so id a u le ­ g a d w u stro n n e m u z n ie k s z ta łc e n iu : zaró w n o g ó rn e j a k i dolne j e j w ierzch o łk i są s p ła sz ­ czone (ry s. 7 ). T a k z n ie k sz ta łc o n ą sin u so ­ idę u jr z y m y n a e k ra n ie la m p y o sc y lo g ra fi- cznej, o ile je d n ą p a r ę p ły te k połączy m y z g e n e ra to re m p o d sta w y czasu (g ó rn a część r y s u n k u 6 ).

P r z y p a d e k 4.

R y su n e k 8-m y p rz e d s ta w ia ją c y oscylo- g r a m n a p ię c ia w yjściow ego (z za sto so w a ­ n iem p o d sta w y czasu ) św iadczy, że zn ie­

k sz ta łc e n ie w y n ik a z p o ja w ie n ia się p rą d u siatk o w eg o . P o d czas g d y p o p rz e d n ie ro d z a ­ j e zn ie k sz ta łc e ń sp ła sz c z a ły ró w n o m ie rn ie w ierzch o łk i sin u so id y , to n a g le p o w sta ją c e p r ą d y sia tk o w e p o w o d u ją ty p o w e o s tre z a ­ ła m a n ie w y k re su .

W ty m p rz y p a d k u zaró w n o o p ó r obciąże­

n ia j a k i a m p litu d a n a p ię c ia s te ru ją c e g o m a ją w łaściw ą w a rto ś ć , a le p u n k t p ra c y je s t z b y t dalek o p rz e s u n ię ty w p raw o , w sk u te k czego la m p a p r a c u je częściowo w s tr e f i e p r ą d u siatk o w eg o , co p o w o d u je je d ­ n o stro n n e o s tre zn ie k sz ta łc e n ie sinusoidy.

R y su n e k 9 -ty rz u c a św ia tło n a genezę t e ­ go ro d z a ju z n ie k ształcen ia.

I I I . B a d a n ie w zm a c n ia c zy m . cz.

P r z y b a d a n iu w zm acn iaczy m. cz. m ożna sto so w ać u k ła d z r y s u n k u 10-go. W o znacza b a d a n y w zm acn iacz i B — g e n e r a to r pod­

s ta w y czasu z sy n ch ro n izo w an y z cz ę sto tli­

w ością, p rz y k tó r e j u sk u te c z n ia się p o m ia r (500 c / s ) . N a p ię c ie w ejściow e m o żn a ta k w y re g u lo w a ć za pom ocą p o te n c jo m e tra , a b y n ap ię c ie w y jścio w e o b serw o w an e n a e k ra n ie la m p y o sc y lo g ra fic z n e j n ie w y k azy w ało w iększego z n ie k ształcen ia. P o p e w n e j w p r a ­ w ie oko ro z ró ż n ia z n ie k ształcen ie od 5 do 10%.

Moc w y jścio w a b a d a n e g o w zm acn iacza ró w n a się k w a d ra to w i p rą d u , w sk a z y w a n e ­ go przez p rz y r z ą d A , pom nożonem u p rz e z o p ó r om ow y R . P o n iew aż R p o z o sta je s t a le te n sa m i n ie zale ży od częstotliw ości, w ię c p rz y r z ą d m o żn a w ycechow ać w w a ta c h .

(11)

L I P I E C

Lampa oscylograficzn a pozw ala zatem stw ierdzić, do jak iej m aksym alnej w artości Można zw iększyć napięcie w ejściow e przy określonym zniekształceniu.

IV . B a d a n ie ja k o ś c i o d tw a rz a n ia odbior­

n ik a .

Do teg o celu s to s u je się pom ocniczy oscy­

la to r A , k tó r y m o żn a m odulow ać dow olną c zęsto tliw o ścią. G e n e ra to r p o d sta w y czasu C je s t sy n c h ro n iz o w a n y t ą s a m ą cz ę sto tli­

w ością. Z a pom ocą la m p y oscy lo g raficzn c?

n a le ż y b a d a ć n ie n ąp ię c ie w y jścio w e o d b io r­

n ik a B , lecz p r ą d w y jścio w y (ry s. 1 1 -ty ), p oniew aż m oc a k u s ty c z n a g ło śn ik a je s t p ro ­ p o rc jo n a ln a do p rą d u , a n ie do n a p ię c ia . W obw odzie anodow ym z n a jd u je się nieczy­

s ty o p ó r om ow y, j a k w p o p rzed n im p rz y ­ p a d k u , lecz t r a n s f o r m a t o r w y jścio w y p o łą ­ czony z cew ką gło śn ik o w ą L . Obwód a n o ­ dow y m a w ięc oporność z a le ż n ą od często­

tliw ości. D la w iększych częstotliw ości (a w ięc ró w n ież d la w yższych h a rm o n ic z n y c h ) oporność t a j e s t duża. Z n iek ształcen ie n a ­ p ięcia będzie w ięc duże, a zn iek ształcen ie p rą d u , a w ięc i d ź w ię k u — m ałe. W obwo­

dzie w tó rn y m tr a n s f o r m a t o r a w yjściow ego

J u ż o d 1 - g o l i p c a b. r.

u k a z a ł y s i ę w s p r z e d a ż y d a w n o o c z e k i w a n e s ł y n n e l a m p y s e r i i E

T U N G S R A M

O T O I C H

N a p i ę c i e ż a r z e n i a 6, 3 V Z m n i e j s z o n e w y m i a r y W z m o c n i o n a k o n s t r u k c j a

G Ł Ó W N E Z A L E T Y

/ /

P R Z E Z L A M P Y

TUNGSRAM

201

(12)

R A D I O T E C H N I K N r

z n a jd u je się o p ó r n p . 1 om szeregow o pod­

łącz o n y z cew ką g ło śn ik a . W a h a n ia p rą d u w ty m oporze w y s tą p ią n a e k ra n ie la m p y o sc y lo g ra fo w e j ja k o w a h a n ia n a p ię c ia .

cenne u s łu g i ja k o w o lto m ie rz. M am y t u n a m y śli t e p rz y p a d k i, d la k tó ry c h n o rm a ln y p rz y r z ą d p o m ia ro w y z ru c h o m ą częścią po­

s ia d a d u ż ą b ezw ładność. D zieje się to w ów ­ czas, g d y n a p ię c ia zm ienne, k tó r e chcem y zm ierzyć, s ą t a k k ró tk o trw a łe , że p rz y r z ą d w sk u tek sw ej b ezw ładności n ie m oże z a n i­

m i n a d ą ż y ć . Z a s tę p u je go w ów czas la m p a o sc y lo g ra fic z n a .

P rz y p u ść m y , że chodzi o o k re śle n ie n a j ­ w ię k sze g o n a p ię c ia , ja k ie d a je a d a p te r w czasie g r a n i a d a n e j p ły ty . Ze w zg lęd u n a k ró tk o trw a ło ś ć w y s tę p u ją c y c h w ty c h w a ­ r u n k a c h n a p ię ć , n o rm a ln y p rz y r z ą d całko­

w icie zaw odzi. M oże on ty lk o w sk a z a ć ś re d ­ n ią , a n ie n a jw ię k s z ą w a rto ś ć zm ierzo n eg o n a p ię c ia .

P o n iew aż n a p ię c ie a d a p te r a je s t m ałe, w ięc n a le ż y j e w zm ocnić po czym m o żn a j e d o p ro w ad zić n a je d n ą p a r ę p ły te k odchy­

la ją c y c h . N a e k ra n ie u k a ż e się w te d y d łu ż­

sz a lu b k ró ts z a k re s k a . M ak sy m a ln e n a p ię -

V . P o m ia r y napięć.

N o rm a ln ie sto S u je się la m p ę o scy lo g ra- fic z n ą d la o trz y m a n ia o b ra z u p rz e b ie g u b a ­ d an eg o z ja w is k a . A le o d d a je o n a ró w n ież

cie a d a p te r a o d p o w iad a oczyw iście n a jd łu ż ­ szej k resce. N a p ię c ie to obliczym y przez p o ró w n a n ie długości t e j k re s k i z w y ch y le­

niem , spow odow anym p rz e z n ap ię c ie o w ia ­ dom ej w a rto śc i.

(13)

L I P I E C

g ół zn aczn ie m n ie js z e w y m ia ry zew n ę trz n e j a k i w ięk szą o d porność m ech a n iczn ą.

O p isa n y o d b io rn ik j e s t rozw inięciem d w ó jk i jednoobw odow ej z N r u 9,/37. O prócz z a sto so w an y ch w n im now ych lam p , k tó re sta n o w ią n a jw a ż n ie js z ą zm ian ę zbudow any on z c s ta ł d la czte re c h zak resó w , z a w ie r a ­ ją c d w a z a k re s y k ró tk o falo w e. W te n sp o ­ sób o sią g n ię to ró w n ież i p o k ry cie 10-m ctro- w ego p a s a a m a to rsk ie g o . D zięki s p e c ja ln e j rozbudow ie zak resó w k ró tk o fa lo w y c h i z w ró cen iu n a n ie sp e c ja ln e j u w a g i p rz y o- p ra c o w y w a n iu u k ła d u , o sią g n ię ta z o sta ła b ard zo d u ża w y d a jn o ść o d b io rn ik a rów nież i n a ty c h z a k re s a c h , p o z w a la ją c n a odbiór w ielu s ta c ji k ró tk o fa lo w y c h z d u żą s ilą od­

b io ru p rz y ró w n o czesn ej łatw o ści obsługi.

a n ten o w y ch k ró tk o fa lo w y c h L l i L2 o ra z do cew ek a n te n o w y c h ś re d n io fa lo w e j i d łu ­ g o falo w ej, m ieszczących się w zespole cew ­ kow ym F 31. W szy stk ie cew ki a n te n o w e połączone są w sz e re g i p rz y p rzechodzeniu n a poszczególne z a k re s y z o s ta ją kolejno z w ie ra n e lu b ro z w ie ra n e p rz e z k o n ta k ty 3, jt i 5. D odatkow y k o n ta k t 2, p rz y pom ocy

Rdzenie, kapy, p r z e łą c z n ik i - IR<m<dl

d

©

W a r s z a w a , Ż y tn ia 22 te l. 274-94

_________________ 0593

In ż . K . W i t k o w s k i

C z te ro z a k re s o w a d w ó jk a na la m p a c h E.

RT 1421 ZE .

N ad ch o d zący sezon ra d io w y p rzy n o si n am p o w ażn ą i d oniosłą zm ian ę w p o sta c i now ej se rii la m p odbiorczych — s e r ii c ze r­

w o n ych la m p E . L a m p y te p o z w a la ją n a budow ę sz e re g u now ych i ciekaw ych u k ła ­ dów z aró w n o ze w zg lęd u n a to, że s e ria la m p E z a w ie ra k ilk a la m p o zu p ełn ie no­

w ej k o n s tru k c ji o ra z ze w zględu n a zu p eł­

nie odm ienne od p o p rzed n ich d a n e robocze.

L a m p y te cech u je m n ie jsz e zużycie e n e rg ii ża rz en io w ej, w ięk sza w y d a jn o ść o ra z n a o-

U klad.

S ch em at ideow y o d b io rn ik a p rz e d s ta w io ­ n y je s t n a ry s . 1. P r ą d y szybkozm ienne, do­

p ro w ad zo n e do g n ia z d k a an ten o w eg o A p rz e p ły w a ją k o lejn o p o p rzez cew ki elim i­

n a to ró w dłu g o falo w eg o E d i e lim in a to ra śred n io falo w eg o E s . P r z y odbiorze f a l k r ó t­

kich oba e lim in a to ry z o s ta ją z w a rte p rzez k o n ta k t 1 n a p rz e łączn ik u . W d alszy m c ią ­ g u p r ą d y z a n te n y p rzech o d zą do cew ek

(14)

R A D I O T E C H N I K N r

k tó re g o z w a rte być m o g ą do ziem i w sz y st­

k ie cew ki, u ru c h a m ia n y j e s t p rz y r e p r o ­ d u k c ji p rz y pom ocy o d b io rn ik a p ły t g ra m o ­ fo n o w y ch o ra z p rz y w y łączen iu o d b io rn ik a u z ie m ia a n te n ę . W ty m w y p a d k u a n te n a p o łącz o n a z o s ta je b ezp o śred n io z ziem ią, t a k że n ie m a p o trz e b y w y łą c z a n ia je j.

Z poszczególnym i cew k am i an te n o w y m i d la czte re c h zak re só w o d b io rn ik a sp rzężo n e s ą odpow iednio cew ki sia tk o w e obw odu stro jo n e g o d la ty c h zak resó w . C ew ki z a ­ k resó w k ró tk o fa lo w y c h s ą oznaczone L 3 i L i . W sz e re g z ty m i cew k am i łączone są cew ki z a k re s u śred n io fa lo w e g o i d łu g o fa ­ low ego. S ą to cew ki z rd z e n ia m i f e r r o m a ­ g n e ty c z n y m i m ieszczące się w zespole F 31.

P rz e łą c z a n ie ty c h cew ek d la poszczególnych z ak resó w od b y w a się an alo g ic z n ie j a k p rz e ­ łą c z a n ie cew ek a n te n o w y c h p rzez k o lejn e

s ta ł d o b ra n y ta k , że z je d n e j s tro n y o tr z y ­ m a n a z o s ta ła d u ż a czułość o d b io rn ik a , a z d ru g ie j p rz e b ie g re a k c ji j e s t p rz y je m n y i ła tw y w obsłudze ró w n ież i n a fa la c h k r ó t­

kich. Do a n o d y la m p y d e te k c y jn e j załączo­

n e są d w a obw ody: sp rz ę ż e n ia z w ro tn eg o i obw ód m a łe j częstotliw ości. W obw odzie re a k c y jn y m , id ą c od a n o d y w łączone są n a jp ie rw cew ki re a k c y jn e obu zak resó w k ró tk o fa lo w y c h , p o tem k o n d e n sa to r r e a k ­ c y jn y Ci, a p o tem d o p iero cew ki re a k c y jn e p o zo stały ch za k re só w śred n io fa lo w e g o i d łu gofalow ego. T a k ie u m ieszczenie k o n ­ d e n s a to ra re a k c y jn e g o m a n a celu p o p ra ­ w ien ie w a ru n k ó w sp rz ę ż e n ia z w ro tn eg o n a z a k re s a c h f a l k ró tk ic h , gdyż p rzez u m ie­

szczenie k o n d e n s a to ra re a k c y jn e g o bezpo­

śre d n io p rz y cew kach k ró tk o fa lo w y c h zm n iejszo n e z o s ta ją szkodliw e p ojem ności

zw ieran ie. S tr o je n ie obw odu stro jo n e g o od­

b y w a się p rz y pom ocy k o n d e n s a to ra zm ien­

nego C;.

Do obw odu stro jo n e g o załączo n y je s t m o­

ste k d e te k c y jn y , złożony z k o n d e n s a to ra sia tk o w e g o Ca i o p o ru u p u sto w eg o fi,.

R ów nolegle do p o ru R i załączone są g n ia z d k a a d a p te ro w e G r, k tó r e z o s ta ją w łączone do obw odu siatk o w eg o p rzez zw a rc ie k o n ta k tó w 12. K o n ta k ty te z w a rte z o s ta ją ty lk o p r z y p rz e łą c z e n iu o d b io rn ik a n a w z m a c n ia n ie z p ły t g ram o fo n o w y ch , ta k że p rzew o d y a d a p te ro w e m o g ą być n a s t a ­ łe załączone do a p a r a tu .

P ie rw s z a la m p a o d b io rn ik a V i j e s t pen- to d ą w ielk iej często tliw o ści E F 6 o dużym w sp ó łczy n n ik u a m p lifik a c ji, g w a r a n tu j ą ­ cy m d u ż ą czułość d e te k to ra . K a to d a te j la m p y łą c z y się b ezp o śred n io z ziem ią od­

b io rn ik a , do k tó r e j ró w n ież załą czo n y j e s t o p ó r R u W te n sposób p u n k t d e te k c ji zo-

o ra z m ożliw ości p o w s ta w a n ia p a so rz y tn i- czych sp rzężeń . G ałąź m a łe j częstotliw ości z a łą czo n a do a n o d y la m p y V> sta n o w i je d ­ nocześnie obw ód z a s ila n ia n ap ięc iem a n o ­ dow ym . O p ó r R s sta n o w i f i l t r o d d z ie la ją ­ cy człon m a łe j częstotliw ości od p o p rz e d z a ­ ją c y c h go obw odów w ielk iej częstotliw ości i n ie d o p u sz c z a ją c y p rą d ó w w ielk iej często­

tliw o ści do d alszy ch obw odów o d b io rn ik a.

O p ó r R , j e s t o porem anodow ym n a k tó ­ r y m p o w s ta ją w zm ocnione p rz e z - la m p ę V i n a p ię c ia m a le j częstotliw ości. N ap ięcie a- nodow e d la la m p y V , obniżone z o s ta je z p e łn e j w a rto ś c i n a p ię c ia z a sila c z a o d b io rn i­

k a p rz y pom ocy o p o ru R , i odsprzężone za pom ocą k o n d e n s a to ra Cb. T a k ie obniżenie n a p ię c ia anodow ego la m p y d e te k c y jn e j m a n a celu z a g w a ra n to w a n ie la m p ie dem odula- c y jn e j w łaściw y ch w a ru n k ó w p ra c y . N a ­ pięcie d la s ia tk i o sło n n ej la m p y V% o tr z y ­ m u je się p rz e z re d u k c ję n a p ię c ia anodow e­

(15)

7 L I P I E C

go p rz y pom ocy o p o ru R-., odsprzężonego p o jem n o ścią Ci. P e w n a część p rą d ó w w iel­

k ie j częstotliw ości, k tó r a p rz e d o s ta ła się jeszcze p rz e z o p ó r f i lt r u ją c y Rs o d p ro w a ­ dzona z o sta je do ziem i p rz y pom ocy ko n ­ d e n s a to ra u p u sto w e g o Cr.

N a p ię c ia zm ienne m a łe j częstotliw ości, o trz y m a n e n a oporze R , dopro w ad zo n e zo­

s t a j ą w d alszy m c ią g u p o przez k o n d e n sa to r Ce i o p ó r R:, do s ia tk i s te r u ją c e j la m p y V2- O p ó r Re j e s t o porem siatk o w y m , p rz y pom ocy k tó re g o doprow adzone z o sta je u- je m n e n ap ię c ie siatk o w e. O pór Rs n a to ­ m ia s t sta n o w i d o d atk o w y f i l t r d la re s z te k p rą d ó w w ielk iej częstotliw ości — p rz y czym p r a c a je g o j e s t p odobna do o p o ru Ra.

P o n a d to o pór te n słu ży d la u n ik n ię c ia po­

w s ta w a n ia d r g a ń b a rd z o w ielk iej często tli­

w ości co m oże n ie k ie d y m ieć m iejsce p rz y sto so w a n iu la m p głośnikow ych o w ielkim n a c h y le n iu .

D a n e la m p y V :, b ęd ącej la m p ą ty p u E L 3 są zbliżone do la m p y A L 4- J e s t to ró w n ież la m p a g ło śn ik o w a o m ocy a d m isy j- n e j 9 w a tt, o d u ży m n a c h y le n iu c h a r a k te ­ r y s ty k i 9,5 m A / V i m ocy a k u sty c z n e j 4,3 w a tt p rz y w y s te ro w a n iu sto sunkow o m a ­ łym n ap ięc iem zm iennym n a sia tc e s t e r u j ą ­ cej, w ynoszącym zaledw ie 3,6 V . D zięki te j la m p ie w y d a jn o ść o d b io rn ik a, k tó r a ju ż zo­

s ta ła d o p ro w ad zo n a do w ysokiego sto p n ia , n a s k u te k u ży cia w y so k o sp ra w n e j pentody w ielk iej częstotliw ości w m iejscu d e te k to ­ r a , z o s ta je jeszcze podw yższona, gdyż la m ­ p a E L 3 g w a r a n tu je tu zaró w n o o trz y m a ­ n ie dużej m ocy w y jścio w ej ja k rów nież zn aczn ej czułości. W k a to d z ie la m p y V-.

m ieści się o p ó r R ,, n a k tó ry m p r ą d em ito ­ w a n y przez k a to d ę (p r ą d anodow y i sia tk i o sło n n ej) po w o d u je p o w sta n ie s p a d k u n a ­ p ięcia, k tó r y w y k o rz y sta n y z o s ta je ja k o u- je m n e n ap ię c ie sia tk o w e d la te j lam p y . W celu u n ik n ię c ia sp rzężeń o p ó r te n je s t z a ­ blok o w an y d u ż ą p o jem n o ścią C».

W obw odzie an ad o w y m la m p y V-< u m ie ­ szczone są g n ia z d k a głośnikow e, k tó re w ce­

lu o trz y m a n ia odpow iedniego z a b a rw ie n ia a u d y c ji zablokow ane są k o n d e n sa to re m gło­

śnikow ym C«. Z aró w n o obwód anodow y

WSZYSTKIE CZĘŚCI do czterozakreso- _£ g wej dwójki na prąd zmienny

«8 5 kupisz najtaniej w

S K Ł A D N I C Y RADIOSPRZĘTU

■0.5 „ R A D IO T E C H N IK ” 0589 ^ 5 W a r s z a w a , E le k t o r a ln a B

la m p y V~ j a k i obw ód s ia tk i osłonnej te j la m p y załączone są b ezp o śred n io do p e łn e ­ go n a p ię c ia zasilacza.

Z asilacz o d b io rn ik a w yposażony je s t w dw upołów kow ą lam p ę p ro sto w n ic z ą V p r.

J e s t to la m p a z se rii A — 4-w oltow ej, g d y ż za sto so w an ie la m p y s e r ii E spow odow ałoby n ie p o trz e b n e zw iększenie kosztów o d b io rn i­

k a. K onieczność p o s ia d a n ia w o d b io rn ik u inn eg o n a p ię c ia ż a rz e n ia n ie p o c ią g a za so­

b ą żad n y ch k o m p lik a c ji, g d y ż i ta k la m p a p ro sto w n ic z a w y m a g a oddzielnego u zw o je­

n ia żarzeniow ego. K o n d e n s a to ry C>2 i Cu, um ieszczone n a obu an o d ach la m p y p ro ­ sto w n iczej słu ż ą d la o d p ro w a d z a n ia do zie­

mi zakłóceń w ielk iej częstotliw ości, k tó re m o g ły się p rz e d o s ta ć do o d b io rn ik a z sieci p o przez tr a n s f o r m a t o r z a s ila ją c y . K o n d en ­ s a to r Cu, w łączo n y pom iędzy je d e n z p rz e ­ wodów, a u ziem ien ie o d b io rn ik a słu ży ró w ­ nież d la b lo k o w an ia do ziem i zakłóceń sie­

ciow ych o ra z d la u n ik n ię c ia an ten o w eg o d z ia ła n ia sieci, k tó re m ogłoby d ać się z a u ­ w ażyć p rz y sto so w an iu m a le j a n te n y od­

b io rczej. N a d to k o n d e n s a to r te n m oże sp eł­

n ia ć ro lę k o n d e n s a to ra d la a n te n y św ie tl­

n e j w b ra k u o dpow iedniej a n te n y z e w n ę trz ­ n e j i konieczności d o raźn eg o z a sto so w a n ia a n te n y zastęp czej.

S p is części.

P o d s ta w a m o n tażo w a z b la c h y alu m in io ­ w ej lu b żelazn ej g ru b o ści 2 m m o w y m ia­

ra c h 300 X 200 X 60 mm .

Ci — k o n d e n s a to r zm ien n y o d ie le k try k u p ap ie ro w y m o pojem ności 500 cm (W a ­ b o).

Ci — k o n d e n s a to r zm ienny, p o w ietrzn y , o p ojem ności 500 cm (W ab o ).

S IE C IO W E L A M P Y R A D IO W E

[}={j V A C

m ad e in E n g la n d

Niskie ceny Wysoka jakość

A C /H P — n e n to d a w. ...zł 8.—

A C /V P — p e n to d a se le k to d a w. cz... 8.—

A C /G — p e n to d a g ło śn ik o w a 8 W a t... . 10.—

§ A C /H L — tr io d a u n i w e r s a l n a ...7.-—

o raz s z e re g in n y ch ty p ó w P ro s p e k ty „ H iv a c ” w y sy ła b ezp ła tn ie.

S K Ł A D N IC A R A D IO W A

B. SEREJSKI

W a r s z a w a , Ś -ło K rz y s k a 1 9

205

(16)

R A D I O T E C H N I K N r

R y s . 2.

Ci — k o n d e n s a to r s ta ły m o n tażo w y o d ie ­ le k try k u m ikow ym , pojem ności 100 p F

(A lw a y s ).

C, — k o n d e n s a to r blokow y m o n tażo w y p a ­ p ie ro w y o p o jem n o ści 0,5 m ik ro fa r a d a , b e zin d u k c y jn y , n ap ię c ie p ró b y 750 V

(A lw a y s ).

Cr. — k o n d e n s a to r blokow y p a p ie ro w y m on­

ta ż o w y o pojem ności 2 m ik r o f a r a d y bez­

in d u k c y jn y , n ap ię c ie p ró b y 750 V (A l­

w a y s) .

Ce — k o n d e n s a to r blokow y m o n tażo w y p a ­ p ie ro w y o pojem ności 10.000 p F , b ezin ­ d u k c y jn y , n ap ię c ie p ró b y 1500 V (A l­

w a y s ).

C; — k o n d e n s a to r s ta ły m o n tażo w y m ik o ­ w y. o p ojem ności 200 p F (A lw a y s).

Ci — k o n d e n s a to r blokow y p a p ie ro w y m on­

ta ż o w y o pojem ności 3.000 p F , n a p ię c ie p ró b y 2.000 V (A lw a y s).

Cu — k o n d e n s a to r blokow y e le k tro lity c z n y su c h y o pojem ności 50 m ik ro fa ra d ó w ,

‘ szczytow e n a p ię c ie robocze do 25 V (A l­

w a y s) .

Cm — k o n d e n s a to r blokow y e le k tro lity c z n y m o k ry o p ojem ności 16 m ik ro fa ra d ó w ,

szczytow e n a p ię c ie robocze 450 V ( P h i­

lip s ).

Cu — k o n d e n s a to r blokow y e le k tro lity c z n y m o k ry o pojem ności 16 m ik ro fa ra d ó w , szczytow e n a p ię c ie robocze 450 V ( P h i­

lip s ).

C ni — k o n d e n sa to r blokow y p a p ie ro w y m o n ­ ta ż o w y o pojem ności 5.000 p F , n ap ięc ie p ró b y 2.000 V (A lw a y s).

Cu — k o n d e n s a to r blokow y p a p ie ro w y m o n ­ ta ż o w y o p ojem ności 5.000 p F , n ap ięc ie p ró b y 2.000 V (A lw a y s).

Cu — k o n d e n s a to r blokow y p a p ie ro w y m o n ­ ta ż o w y o p ojem ności 5.000 p F , n ap ięc ie p ró b y 2.000 V (A lw a y s).

R t — o p ó r m o n tażo w y m aso w y 1 m egom , obciążalność 0,75 W (A lw a y s ).

R., — o p ó r m o n tażo w y m asow y 1 m egom , obciążalność 1,5 W (A lw a y s).

R., — o p ó r m o n tażo w y m aso w y 0,01 m e- gom a, o bciążalność 0,75 W (A lw a y s).

R . — o pór m o n tażo w y m aso w y 0,2 m egom a, obciążalność 1,5 W (A lw a y s).

— o p ó r m o n tażo w y m aso w y 0,01 m ego­

m a , obciążalność 1,5 W (A lw a y s).

(17)

7 L I P I E C

R t — o p ó r m o n tażo w y m aso w y 0,8 m ego­

m a, o bciążalność 0,75 W (A lw a y s).

R i — o p ó r m o n tażo w y d ru to w y 150 omów, obciążalność 1 W (A lw a y s).

Ra — o p ó r m o n tażo w y m aso w y 0,05 m ego­

m a, obciążalność 1,5 W (A lw a y s).

E d — e lim in a to r d łu g o fa lo w y „ F e r r o c a r t ” ty p F 141 (A H ) .

E s — e lim in a to r śre d n io fa lo w y „ F e r r o ­ c a r t ” ty p F 147 (A H ) .

F 31 — zespól cew ek śre d n io i d łu g o fa lo ­ w ych d la o d b io rn ik a jednoobw odow ego

„ F e r r o c a r t ” ty p F 31 (A H ) .

T r — t r a n s f o r m a t o r sieciow y: u zw o jen ie p ie rw o tn e d la sieci 120 /2 2 0 V, u zw o jen ia anodow e 2 X 300 Y /4 5 m A , u zw o jen ie ż arzen io w e d la la m p y p ro sto w n iczej 2 X 2 V / l , l A , u zw o jen ie żarzen io w e dla lam p odbiorczych 2 X 3,15 V /2 A ( C ro ix ).

D l — d ła w ik m a łe j częstotliw ości o oporze om ow ym 800 om ów i obciążalności 45 m A (C ro ix T y p D T ).

L a m p y : V. — E F 6, V- — E L 3, V p r — A Z 1 (P h ilip s ).

G l — g ło śn ik d y n am iczn y ze s ta ły m m a ­ g n esem (P h ilip s ty p 9637 B ).

2 p rz e łą c z n ik i z a k re s ó w — 6-położeniow y 2 X 6 i 2 X 8 k o n ta k tó w (ja k o w y ­ łą c z n ik sieciow y W u ż y ty z o sta ł je d e n z k o n ta k tó w p rz e łą c z n ik a ).

1 k a p a (T e w a ).

S k a la z o św ietlen iem w ra z z 2 ża ró w k a m i 4 V , 0,25 A (W ab o ty p P s ) .

Iz o la c y jn y p rz e p u s t d la k o n d e n s a to ra C>.

6 g n ia z d e k tele fo n ic z n y c h izolow anych w ra z z p rz e p u s ta m i, s z n u r sieciow y z w ty czk ą, 3 g ałk i.

M a te r ia ł d la w y k o n a n ia cew ek k ró tk o fa lo ­ w y ch : 2 sz k ie le ty tro litu lo w e (W a r-R a - d io ), d r u t m ie d z ia n y g o ły sre b rz o n y ś re d ­ n icy 1 m m , d r u t m ie d z ia n y śre d n ic y 0,2 m m w izo lacji 2 r a z y jed w ab .

C ew ki.

C ew ki śre d n io i d łu g o falo w e d la teg o o d b io rn ik a z a w a rte są w gotow ym f a b r y c z ­ n y m zespole cew ek fe r ro c a rto w y c h i w obec te g o n ie w y m a g a ją sp e c ja ln e g o om ów ienia.

N a to m ia s t cew ki k ró tk o fa lo w e , zw łaszcza ze w zględu n a zu p ełn ie inne, d o ty ch cz as w

H U R T O W N I A R A D ! O S P R Z Ę T U

RAD IOŚ WIAT

w ł. A le k s y S e rg ie je w

K a to w ic e , M ie lę c k ie g o 8 m. 2 6 T e le f. 3 5 4 .6 0 P. K. O . 3 0 3 .6 0 3

N a jta ń s z e źródło z a k u p u części ra d io ­ technicznych

0600

rad io fo n ic z n y c h o d b io rn ik a c h n a ogół n ie s p o ty k a n y c h zak resó w , m u sz ą być w y k o n a ­ ne oddzielnie.

Cew ki k rótkofalow e- n a w in ię te są n a od­

dzielnych sz k ie le ta c h tro litu lo w y c h dzięki czem u s tr a tn o ś ć ty c h cew ek j e s t n ie d u ż a i u z y sk a n ie re a k c ji n a w e t n a n a jk r ó ts z y c h fa la c h t j . koło 10 m n ie p rz e d s ta w ia ż a d ­ n y c h tru d n o śc i. Ilości zw ojów i ro d z a j d r u ­ tu , u ż y te g o do w y k o n a n ia poszczególnych cew ek p o d an e s ą p o n iżej:

cew ka zw ojów d r u t m ie d z ia n y śre d n ic y

L i 1,5 0,2 m m , 2 X je d w a b

L: 3 0,2 m m , 2 x je d w a b

Lz 3 1 m m , goły, sre b rz o n y

L< 12,5 1 m m , goły, sre b rz o n y

L , 4 0,2 m m , 2 X je d w a b

L . 7 0,2 m m , 2 X je d w a b

P o czątk i i końce cew ek oznaczone są w n a s tę p u ją c y sposób:

cew ka p oczątek koniec

L i a b

L , c d

L , e f

L , g h

Lu i k

Le 1 m

In n e w y k o n an ie cew ek k ró tk o fa lo w y c h a- niżeli p o d an e w o pisie m oże w yw ołać nie ty lk o niezgodność za k re só w a le ró w n ież tru d n o śc i w o p an o w an iu re a k c ji, zw łaszcza

Z A W S Z E N A J T A N I E J M O Ż N A K U P I Ć R A D I O S P R Z Ę T W H U R T O W E J S K Ł A D N I C Y

U N I W E R S A L

W A K S Z A W A , W S P Ó L N A 3 5

0592 C e n n i k i b e z p ł a t n i e — — — — — — — — — — _ _

207

(18)

R A D I O T E C H N I K Nr-

je ś li chodzi o z a k re s f a l w pobliżu 10 m.

C ew ki z a p ro je k to w a n e są w te n sposób, że k r y j ą z a k re s y od 10 — 28 m o ra z od 21 — 66 m.

M o n ta ż.

M o n taż o d b io rn ik a ro zp o czy n am y od u- m ocow ania n a c h a ss is g łów nych części s k ła ­ dow ych a p a r a t u . R ozm ieszczenie części w y- r.ik a ze szkiców m ontażo w y ch p rz e d s ta w ia ­ ją c y c h ch a ssis w w id o k u z g ó ry i z dołu.

N a g ó rn e j p łaszczyźnie m o n tażo w e j um oco­

w u je m y z p rzo d u n a śro d k u sk a lę o d b io rn i­

k a i k o n d e n sa to r zm ien n y Ci obw odu s t r o ­ jo n eg o . Obok z p ra w e j s tro n y um ieszczam y t r a n s f o r m a t o r sieciow y T r i oba k o n d e n sa ­ to r y e le łitra lity c z n e f i l t r u z a sila c z a Cm i Cu. Z ty łu z a tr a n s f o r m a to r e m je s t jeszcze

S u p e r B l o k i - W a r

N iezb ęd n e p rzy b u d o w ie now oczes­

n y ch S u p e r h e t e r o d y n W a r - R a d i o

W a r s z a w a , Ż y łn la 2 2 , te l. 2 7 4 - 9 4 Ź q d a ć w s X q d x I e_____________ 0594

m iejsce n a p o d sta w k ę d la la m p y p ro s to w ­ niczej V p r. Obok te j p o d sta w k i w k ie ru n k u lew ym tu ż p rz y ty ln e j k ra w ę d z i c h a ss is u - m ieszczam y k o lejn o p o d sta w k i lam p o w e d la lam p V i i Vi. W reszcie w lew ym ty ln y m ro g u n a c h a ss is n a le ż y um ocow ać e lim in a ­ to r śre d n io fa lo w y E s .

P od g łó w n ą p łaszczy zn ą m o n tażo w ą c h a s­

sis u m o co w u jem y od dołu p o zo stałe w iększe części u k ła d u . A w ięc pod e lim in a to re m śre d n io fa lo w y m — e lim in a to r d łu g o falo w y E d , d a le j p rz y lew ej bocznej ścian ce c h a s­

sis sz k ie le ty cew ek k ró tk o fa lo w y c h o ra z ze­

spół śre d n io - i d łu g o fa lo w y F 31. P r z y ty c h cew kach j e s t n a s tę p n ie m ie jsc e n a p rz e łą c z ­ n ik fa lo w y , k tó re g o oś w y p ro w a d z o n a zo­

s t a je p rz e z p rz e d n ią ścian k ę c h a ss is po le ­ w ej s tro n ie . S y m e try c z n ie do te j osi n a le ­ ży u m ieścić z p ra w e j s tro n y k o n d e n s a to r re a k c y jn y Ci. Ze w zg lęd u n a to, że k o n d en ­ s a to r te n w łączo n y j e s t w schem acie po­

m iędzy cew ki k ró tk o fa lo w e n a le ż y m asę j e ­ go odizolow ać od m a s y c h a ss is i d la te g o też osadzić go w tu le i iz o la c y jn e j. Z a k o n d en ­ s a to re m re a k c y jn y m n a le ż y um ocow ać d ła ­ w ik m a ł e j1' częstotliw ości D l, n a le ż ą c y do f i l t r u zasilacza.

N a koniec n a le ż y w ty ln e j ścian ce c h a s­

sis um ieścić w p rz e p u s ta c h iz o la c y jn y c h 6

(19)

Z g ło śn ika z rozsiew aczem dźw ię ków to n y rozchodzą

się ró w n o m ie rn ie

SYSTEM

PHIL

Zasadniczą wadą dotychczasowych głosmkow jesł grupowe promieniowanie wysokich tonów

w kierunku pionowym od ekranu.

W specjalnych systemach głośnikowych PHILIPSA usunięto tę wadę przez umieszczenie „rozsiewacza dźw ięków "- stożka philitowego w stożku głośnika.

Zadaniem stożka jest rozpraszanie wysokich to- nów, czyniąc je słyszalnymi we wszystkich kie­

runkach równomiernie, przez co utrzymuje się właściwą równowagę tonów.

I N F O R M A C J I U D Z i E U l A n i l l l l p C

POLSKIE ZAKŁADY K M ■ ■ ■ ■ _ ” S .A .

WARSZAWA KAR0LK0WA3% 4

Z w y k łe g ło śn iki. P ro m ie ­ n io w a n ie w ysokich ło n ó w

w ąskim pasm em

Cytaty

Powiązane dokumenty

Oznacza to, że wśród umów rozporządzających stanowiących przeniesienie własności (w  tym przeniesienie własności nieruchomości) można wyróżnić takie, których

sokich dostojników nie wiele zabolało, gdyby się jakąś częścią do tego uporządkowania miasta przyczyniać mieli, a czemuby się z pewnością nie sprzeciwiali,

Trzej królowie, podarunki oddaj a, Chwała na wysokości..

Oprawy z serii Limit i Design z modułami Fortimo LED Lines posiadają nie tylko większe wartości strumienia świetlnego, ale również pobierają mniej mocy niż te

Zjawisko lepkości odpowiedzialne jest za występowanie sił oporu działających na obiekt poruszający się w ośrodku ciekłym lub gazowym. Siły te są proporcjonalne do

Przyłącze pasywne znajduje się na końcu każdego węzła sieci CANBUS i ma wyprowadzone tylko cztery przewody umożliwiające komunikację z CANBUS (rys. Przyłącze

KOLĘDOWO NOWOROCZNY Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I i II