• Nie Znaleziono Wyników

O metodzie filozofii klasycznej.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "O metodzie filozofii klasycznej."

Copied!
16
0
0

Pełen tekst

(1)

R O Z P R A W Y

R O C Z N IK I FILO ZO FICZN E Tom XXXIV, zeszyt 1 - 1986

STANISŁAW KAMIŃSKI

O M ETODZIE FILO Z O FII KLASYCZNEJ*

Wstęp

J e d n ą z w a r to ś c i f i l o z o f i i s ta n o w i J e j du ża s a ­ moświadomość, D ziś wzmogła s i ę ona z n a c z n ie . Z ło ż y ły s i ę na t o powody o g ó ln e o ra z o s o b liw o ś ć e p is te m o lo g ic z n o - m e to d o lo g i- o zn a f i l o z o f i i . Do p rz y c z y n o g ólnych z a l i c z a s i ę w z ro s t r e ­ f l e k s j i m etanaukow ej wywołany dynamicznym rozw ojem n a u k i, j e j ogromnym zró żnloow aniem z je d n o c z e s n ą t e n d e n c ją do u n i ­ f i k a c j i o ra z j e j c o r a z w ię k s z ą r o l ą w s p o łe c z e ń s tw ie i k u l ­ t u r z e , a zarazem tr u d n o ś c ia m i w optymalnym w ykonaniu n a ło ż o ­ nych z a d a ń . O so b liw o ść z a ś f i l o z o f i i w id z i s i ę w tym, ż e : i o d b ie g a ona zarów no od naukow ego, j a k i od p o to c z n e g o p o zn a­

n i a , a l e to p ie rw s z e u s i ł u j e sty m u lo w ać, p r y n c y p ia ln ie i n t e g r o ­ wać lu b p e ł n i ć względem n ie g o fu n k c ję r e g u la ty w n ą , 2 o d g ry ­ wa n ie z m ie r n ie d o n i o s ł ą r o l ę w ż y c iu c z ło w ie k a , a J e d n o c z e ś n ie b r a k u je o g ó ln ie p r z y j ę t y c h z a s a d j e j w e r y f i k a c j i , 3 ° ma d ł u g i o k re s swego ro z w o ju , le c z d y s k u s y jn e s ą j e j J e d n o ś ć 1 p o s tę p , 4 ° pow inna o d p o w ied zieć n a o d w ieczn e, o g ó ln o lu d z k ie z a i n t e ­ re so w a n ia i n t e l e k t u a l n e , a p rz y tym J e s t t a k b a rd z o z a le ż n a od osobow ości f i l o z o f u j ą c y c h 1 m e n ta ln o ś c i typow ej d l a kon­

k r e t n e j e p o k i, 5 o c z e k u je s i ę od n i e j w iedzy n i e o b a l a l n e j , a tym czasem ona "w ciąż n a nono c z y n i s i e b i e swym własnym p r o ­ blemem", Ze w szech m iar s ł u s z n e p r z e to w ydaje s i ę Z a i n t e r e s o ­ w anie m etodą f i l o z o f i i ,

l.i O gólna c h a r a k t e r y s t y k a f i l o z o f i i k la s y c z n e j

C hodzi tu o pew ien ty p f i l o z o f i i , k tó r y m e ry to ry c z n ie

n a w ią z u je do t r a d y c j i , le c z pod względem m etodologicznym s t a ­

r a s i ę b a r d z i e j n o w o cześn ie p r z e d s ta w ić sw o ją k o n c e p c ję . F i l o ­

z o f i a k la s y c z n a w y ro s ła bowiem n a g r u n c ie t r a d y o j i a r y s t o t e -

l e s o w s k i e j , u b o g aco n ej 1 m odyfikow anej o s ią g n ię c ia m i ś r e d n i o -

(2)

STANISŁAW KAMIŃSKI

w iecznych m y ś l i c i e l i , zarów no a r a b s k ic h , j a k i ł a c i ń s k i c h , a g łó w n ie Tomasza z Akwinu. Potem b y ła r o z w ija n a j u ż s w o iś c ie p rz e z now ożytnych r a c j o n a l i s t ó w /z w ła s z c z a P. S u a re z a , R . D es- c a r t e s * a , G. W. L e ib n iz a i Ch. W o lf f a /, a w s p ó łc z e ś n ie d o sk o ­ n a lo n a j e s t w ed le ró ż n y c h e p i s t e m o l o g i i * . W p o s t a c i tz w . p e r y - p a t e t y c k l e j p r z e t r w a ł a p rz e d e w szy stk im d z i ę k i n a u c z a n iu J e j w z a k ła d a c h k s z ta łc ą c y c h duchownych, k t ó r e u p ra w ia ły j ą z a s a d ­ n ic z o ja k o d y s c y p lin ę usługow ą na u ż y te k t e o l o g i i . N a jo g ó ln ie j mówiąc c h a r a k te r y z u je s i ę od s tr o n y f o r m a ln e j: maksymalizmem g ń o zeo lo g lczn y m /re a liz m e m poznawczym, o sta te c z n o śc io w y m sp o ­ sobem w y ja ś n ia n ia 1 n i e o b a l a l n o ś c i ą podstaw ow ych t e z / o ra z a u to - n o m ic z n o śc ią m e to d o lo g ic z n ą w s to s u n k u do Innych typów w ied zy . O sią g a t o d z i ę k i p r z y j ę c i u o so b liw eg o p rz e d m io tu fo rm aln eg o t e o r i i f i l o z o f i c z n e j o ra z empiryzmowi g en ety czn em u , i n t e l e k t u a - lizm ow i gn o zeo lo g lczn em u t u d z i e ż ra c jo n a liz m o w i m e to d o lo g ic z - nemu . T reściow o znam ionuje f i l o z o f i ę k la s y c z n ą sta n o w is k o on- 2 • to lo g ic z n e g o p lu r a liz m u / d z i ę k i d o k tr y n ie o z ło ż e n iu bytów przygodnych z m a t e r i i i fo rm y /, s u b s ta n c ja liz m u i dynamizmu r z e c z y w is to ś c i / d z i ę k i ic h z ło ż e n iu z m ożności i a k t u / o ra z teizm u /w e w n ę trz n ie u z a sa d n io n e g o z ł o ż o n o ś c ią b y tu z r ó ż n i ą ­ cych s i ę r e a l n i e i s t o t y i i s t n i e n i a lu b k o n se k w e n tn ie o p a rte g o w w y ja ś n ia n iu n a m e ta f iz y c z n e j z a s a d z ie p rz y c z y n o w o ś c i/.

W sp ó łcześn ie f i l o z o f i a k la s y c z n a n i e s ta n o w i j e d n o l i t e ­ go n u r tu a n i pod względem m etody, a n i naw et z uwagi na z a s a d ­ n i c z ą t r e ś ó . W s to s u n k u do t r a d y c j i p e r y p a t e t y c k i e j z r ó ż n i ­ cow anie m e to d o lo g ic z n e / k t ó r e prow adzi do m e ry to ry c z n e g o / po­

s z ł o bowiem g łó w n ie w t r z e c h k ie r u n k a c h : i zachow anie kon­

c e p c j i u k s z ta łto w a n e j w ś re d n io w ie c z u /z w ła s z c z a p rz e z Toma­

s z a z A kw inu/ z ew entualnym i próbam i j e j d o p raco w an ia / d o p r e ­ c y z o w a n ia / u w z g lę d n ia ją cy m i w y n ik i najnow szych badań m e d le w is- tów , p ó ź n ie js z e d y s k u s je m e t a f i l o z o f i c z n e 1 n ie k w estio n o w an e o s i ą g n i ę c i a lo g i c z n e j t e o r i i n a u k i, 2° /p o d wpływem p o z y ty ­ wizmu i s c je n ty z m u / o g r a n ic z e n ie a u to n o m ii f i l o z o f i i /w yko­

r z y s t a n i e w p u n k c ie w y jś c ia o g ó ln ie przyjm ow anych r e z u lta tó w

nauk sz c z e g ó ło w y c h / 1 o d rz u c e n ie p o s t u l a t u n i e o b a l a l n o ś c i ,

z w ła s z c z a w m e ta fiz y c e s z c z e g ó ło w e j, 3 o tw a r c ie s i ę na nowe

k ie r u n k i f i l o z o f i c z n e i zasy m ilo w an ie w f ilo z o f o w a n iu e p l s t e -

m o logicznego p o d e j ś c i a , j a k i e w n i e ś l i K a r t e z j u s z , K ant i H us-

s e r l t u d z i e ż ic h n a jn o w si k o n ty n u a to rz y . 3

(3)

O M ETODZIE FILO ZO FII KLASYCZNEJ 7

J e ś l i s i ę ch ce ś c i ś l e ro zu m ieć te rm in f i l o z o f i a k l a s y ­ c z n a , t o obejm ie on je d y n ie p ie r w s z ą z w yżej p rz e d s ta w io n y c h p o s ta ć ro ziło jo w ą f i l o z o f i i p e r y p a t e t y c k i e j lu b j e j n ie z n a c z ­ ne m o d y fik a c je . Nawet je d n a k ta k p o j ę t a f i l o z o f i a k la s y c z n a n ie sta n o w i m o n o litu pod względem m etody.

Wydaje s i ę , że n a j p r z y s t ę p n i e j da s i ę k r ó tk o s c h a r a k t e ­ ryzow ać t ę ró ż n o ro d n o ś ć , j e ś l i s i ę u w zg lęd n i ro z m a ite p o d e j­

ś c i a poznaw cze w f ilo z o f o w a n iu w o g ó le , a co z a tym i d z i e , sp o só b d e t e r m i n a c j i p rz e d m io tu fo rm aln eg o f i l o z o f i i . P o d e j­

ś c i a t e mogą być przedm iotow e lu b m etap rzed m io to w e. W p i e r ­ wszych punktem w y jś c ia j e s t d o św ia d c z a n a lu b ta k ż e m ożliw a r z e c z y w is to ś ć , a w d ru g ic h - samo p o z n a n ie r z e c z y w is to ś c i .

. 4

■To o s t a t n i e może być ujmowane w ró ż n y c h a s p e k ta c h i w r o z ­ m a ity sp o só b a n a liz o w a n e . U p ra s z c z a ją c sp ra w ę , da s i ę t u wy­

r ó ż n i ć metody r e f l o k s y j n e i metody i n t e r p r e t a c y j n e . Do p ie rw ­ s z y c h n a le ż ą metody fe n o m e n o lo g ic z n e , c z y l i sposoby d o c i e r a ­

n i a do te g o , co i j a k d a n e , e jd e ty c z n e g o o g lą d u i n t e l e k t u a l ­ nego fenomenów t u d z i e ż u z y s k iw a n ia ic h w iern eg o o p is u , o ra z metody t r a n s c e n d e n t a l n e , c z y l i sposoby u s t a l a n i a k o n ie c z ­

nych / a p r i o r y c z n y c h / warunków w a r to ś c i p o z n a n ia lu b m o ż li­

w ości aktów i n t e n c jo n a ln y c h , k t ó r e s i ę p o ja w ia ją w świadom o- ś c i . N a to m ia st metody i n t e r p r e t a c y j n e byw ają bądź h erm eneu- t y c z n e , c z y l i s ą sposobam i /k r y ty c z n e g o wobec w s z e lk ie j do­

ty c h c z a so w e j e k s p l i k a c j i / w ykryw ania g łę b s z e g o / u k r y t e g o / s e n s u ja k ie g o k o lw ie k sy stem u znakowego /w ypow iedzi tu d z ie ż in n y c h d z i a ł a ń i wytw orów / w y stę p u ją c e g o w o kreślonym kon­

t e k ś c i e , k tó r y s t a l e s i ę z m ie n ia /c h o ć b y p rz e z f a k t i n t e r ­ p r e t a c j i / o ra z celów lu b norm zachowań lu d z k ic h /ty p o w e j e s t t u p o d e j ś c i e h i s t o r y c z n e : d o k try n y f i l o z o f i c z n e to ró ż n e p ro p o z y c je s e n s u , a f ilo z o f o w a n ie t o u s ta w ic z n a i n ­ t e r p r e t a c j a te g o , co n i o s ą d z i e j e / , bądź se m io ty c z n e / l o g i — c z n o - l i n g w i s t y c z n e / , c z y l i sposoby e k s p l i k a c j i lu b l o g i c z ­ n e j r e k o n s t r u k c j i w y rażeń podstawowych w c e lu u ja w n ie n ia ic h f u n k c j i poznaw czych i pozapoznaw czych .

U w ażając je d y n ie p rzedm iotow a p o d e jś c ie za w łaściw e

d l a f i l o z o f i i k la s y c z n e j w ś c is ły m s e n s i e , t r z e b a w nim r o z ­

r ó ż n i ć / z uwagi na sp o só b d e t e r m i n a c j i p rz e d m io tu fo rm a ln e ­

go f i l o z o f i i o ra z j e j m etodę w y j a ś n i a n i a / ty p e s e n c j a l i s t y -

czny i e g z y s t e n c j a l i s t y c z n y

7

t u d z i e ż m etodę i n t u i c y j n o - d e -

(4)

d u k c y jn ą i i n t u i c y j n o - r e d u k c y j n ą . K la sy c z n a f i l o z o f i a e s e n - c j a l i s t y c z n a d o ty c z y b y tu , a k c e n tu ją c w nim a s p e k t i s t o t y ; s t ą d p rz e d m io t p o z n a n ia f i l o z o f i c z n e g o s ta n o w i b y t n ie t y l ­ ko a k t u a l n i e z a i s t n i a ł y , le c z ta k ż e możliwy / o r a z i d e a l n y / , a m etoda w y ja ś n ia n ia j e s t p rz e w a ż n ie in tu ic y jn o - d e d u k c y J n a . O la o g ó ln e j t e o r i i b y tu używa s i ę w tedy n a j c z ę ś c i e j nazwy o n t o l o g i a . N a to m ia st k la s y c z n a f i l o z o f i a e g z y s t e n c j a l i s t y -

8

c z n a u z n a je prym at e g z y s t e n c j i w b y c ie , n ie p o m ija ją c oczy­

w iś c ie i s t o t y ja k o odpow iednio p rzy p o rząd k o w an ej i s t n i e n i u . D lateg o f i l o z o f i a d o ty c z y je d y n ie bytów r e a ln y c h , re z e rw u ją c s o b ie nazwę m e ta f iz y k i ja k o t e o r i i bytów k o n k re tn y c h , u ję ty c h w a s p e k c ie p r o p o r c jo n a ln e j o g ó ln o ś c i 1 o s t a t e c z n e j r a c j i i s t ­ n i e n i a . Stosow ane tu w y ja ś n ia n ie ma g łó w n ie c h a r a k t e r i n t u - ic y jn o - r e d u k c y jn y . Tak w ła ś n ie p o j ę t a f i l o z o f i a k la s y c z n a bę­

d z i e w dalszym c ią g u przedm iotem b a r d z i e j sz c z e g ó ło w e j c h a - r a k t e r y s t y k i m e to d o lo g ic z n e j .

9

2 . Z a ło ż e n ia f i l o z o f i i k la s y c z n e j

D e te rm in a c ja metody f ilo z o f o w a n ia z a le ż y od m niej lu b b a r d z ie j w y ra ź n ie p r z y ję te g o je g o c e lu / r o l i w k u l t u r z e / 1 p rz e d m io tu . A to li t a a k c e p ta c ja m ilc z ą c o z a k ła d a j u ż J a k ą ś f i l o z o f i ę p o z n a n ia , w a rto ś c io w a n ia i r z e c z y w i s t o ś c i . D la te ­ go o m eto d zie f i l o z o f i i n ie można z a s a d n ie mówić, n ie f i l o z o ­ f u j ą c w j a k i ś s p o só b . Wobec powyższego r o d z i s i ę p o d e jr z e n ie , że z a c h o d z i t u j e ś l i n i e b łę d n e k o ło , t o tzw . s p i r a l a w u z a ­ s a d n ia n iu . Odpowiedź na t ę tr u d n o ś ć w iąże s i ę z p rz y ję c ie m w t e o r i i w iedzy fu n d am en talizm u lu b a n ty fu n d a m e n ta liz m u . N ie wchodząc w s z c z e g ó ły t e j k o n t r o w e r s j i , n a le ż y p r z y j ą ć , i ż n ie d a s i ę u n ik n ą ć ja k ic h ś z a ło ż e ń , J e ś l i n ie w p o z n a n iu , to w m e ta p o z n a n iu . M ożliw ość zbudow ania f i l o z o f i i b e z z a ło ż e - n low ej j e s t j u ż bowiem z a ło ż e n ie m . C hodzi ty lk o o t o , aby przyjmować z a ło ż e n ia k r y t y c z n i e , a w ięc d e d u k c y jn ie n a j ­ s ł a b s z e / a d a ją c e i n t e r e s u j ą c e k o n s e k w e n c je / o ra z ła tw o i b e z s p o rn ie k o n tro lo w a ln e , z w ła sz c z a za pomocą b e z p o ś re d ­ n ie g o p o z n a n ia i p rz e z porów nanie ic h z z a ło ż e n ia m i w i n ­ nych sy stem ach f i l o z o f i c z n y c h . Wydaje s i ę p r z e t o , że u s t a ­ l e n i a i n e t a f i l o z o f i c z n e , m ając zazw yczaj c h a r a k t e r normatyw­

n y , wymagają j a k i e j ś a r g u m e n ta c ji. D la te g o n a jp ie rw k i l k a

zadań n a le ż y p o ś w ię c ić ra c jo m , j a k i e a p o g o g ic z n ie u s p ra w ie ­

d l i w i a j ą wybór k la s y c z n e j k o n c e p c ji f i l o z o f i i .

(5)

O METODZIE FILO ZO FII KLASYCZNEJ 9

C ele f ilo z o f o w a n ia mogą być te o r e ty c z n e lu b p ra k ty c z n e j a Je d n e 1 d r u g ie m ak sy m allsty czn e a lb o m ln im a lis ty o z n e . F i l o ­ z o f i a k la s y c z n a p rz y jm u je maksymalizm g n o z e o lo g ic z n y , dążąc do n a jg łę b s z e g o w y ja ś n ie n ia /w z a s a d z ie n ie o b & la ln e g o w skaza­

n i a r a c j i o s ta te c z n y c h w p o rząd k u b y to w a n ia / c a ł e j rz e c z y w i­

s t o ś c i 11. N ie zad o w ala s i ę p r z e to k ry ty c z n ą a n a l i z ą wiedzy /w ykrywaniem j e j s u p o z y c j i , i l u z | l i pozorów czy t e ż r o l i

» k u l t u r z e / a n i Ja k ą k o lw ie k r e f l e k s j ą nad z a w a r to ś c ią lu b dynam iką św iad o m o ści, a n i reflek to w an y m u c z e s tn ic z e n ie m w e g z y s t e n c j i , a n i u s ta w ic z n ą i n t e r p r e t a c j ą w s z y s tk ie g o , oo można tra k to w a ć Jak o sy ste m znaków, a n i t e ż aporetycznym r o z ­ tr z ą s a n ie m preoyzującym i s t o t n y c h życiow o problemów. U znaje ró w n ie ż p ra k ty c z n e owoce f ilo z o f o w a n ia , p rz e d e w szy stk im s a - p ie n c ja ln o - ś w ia to p o g lą d o w e . F i l o z o f i a d o s ta r c z a bowiem r a c j o ­ n a l n i e u z a sa d n io n y c h podstaw do zbudow ania p o g lą d u na ś w ia t, u ła t w i a d o s k o n a le n ie osobow ości o ra z p e ł n i zazw yczaj fu n k c ję g e n e ro w a n ia , in te g r o w a n ia i re g u la ty w n ą w n au k ach ; n i e da s i ę w ykluczyć J e j , u św ia d o m io n e j' a lb o n i e , i n g e r e n c j i w u s t a ­ l e n i a m etanaukow e. D la te g o n ie powinno s i ę tra k to w a ć f i l o z o f i i w y łą c z n ie ja k o pewnego r o d z a ju s a ty s f a k c jo n u ją c e g o przeżyw a­

n i a /w p e rs p e k ty w ie a k s j o l o g i c z n e j / spraw lu d z k ic h , ja k o e k s p r e s j i osobow ości /w yżyw ania s i ę / lu b s z k o le n ia s i ę w d o - głębnym i nam iętnym m y śle n iu

12

<,

P rz y jm u ją c m a k sy m allsty czn e c e l e te o r e ty c z n e i p r a k ty ­ c zn e f i lo z o f o w a n ia , p o z o sta je m y w z g o d z ie z p o trz e b a m i, J a ­ k ie wysuwa samo ż y c i e . Z w łaszcza w przełom ow ych Je g o momen­

ta c h c z ło w ie k a s z u k a n ie w ą tp liw y c h i o n ty c z n ie n a jg łę b s z y c h r a c j i o ra z s e n s u w s z y s tk ie g o , co I s t n i e j e , ze szczególnym u w zg lęd n ien iem e g z y s t e n c j a l n e j p o z y c ji c z ło w ie k a , w ś w ie c ie . N ie w y s ta r c z ą mu wtedy a n i d o c ie k a n ia k ry ty c z n e nad poznaniem , a n i u zg o d n io n e w śro d o w isk u h ip o te z y o ż y c i u , a n i naukowo u s t a l o n e p ra w id ło w o ś c i p r z e b ie g u ro z m a ity c h typów zjaw isk * U porczyw ie p y t a n p . , d la c z e g o co ś i s t n i e j e , s k o ro n i e m usi i s t n i e ć , czy z a c h o d z ą J a k i e ś k o n ie c z n o ś c i w o b rę b ie te g o , co r e a l n i e i s t n i e j e , d z i ę k i czemu o s t a t e c z n i e r z e c z y w is to ś ć ta k i s t n i e j e i ta k a J e s t w ł a ś n i e , d la c z e g o w o g ó le i s t n i e j e dobro i z ł o , po co o s t a t e c z n i e c z ło w ie k ż y j e , j a k i o s ta te c z n y s e n s ma c i e r p i e n i e n a rz u c o n e mu p r z e z l o s .

T r a d y c ja f i l o z o f i c z n a p o tw ie rd z a d o n io s ło ś ć i n ie u s ta n n ą

a k tu a ln o ś ć ty c h p y ta ń o ra z n o t u j e poważne próby ic h ro z w ią z a -

(6)

n la . Żadna u c ie c z k a od te g o ty p u problemów d łu ż e j n ie trw a ­ ł a . N ato m iast główne tr u d n o ś c i w u z n an iu m ożliw ości ta k ie g o m aksym allstycznego p o z n a n ia f ilo z o f ic z n e g o p ły n ą z nowocze- s n e j t e o r i i nauki 13 . Ule u z n a je ona is to tn e g o p lu ra liz m u w iedzy r a c j o n a l n e j , t r a k t u j ą c ja k o e p is te m o lo g ic z n o -m e to d o - lo g lc z n le w a rto ścio w e w y łą c z n ie p o zn an ie ty p u naukowego. Od­

rz u c a Jako niem ożliw e p o zn an ie r e a l i s t y c z n e 1 zarazem r a c j o ­ n a ln ie n l e o b a la ln e , z u p e łn ie u n iw e r s a ln e , a p rz y tym n ie o g ó l­

nikowe / l u b c a łk o w lo ie w ie lo z n a c z n e / o ra z o b ie k ty w n ie i w a s p e ­ k ta c h k o n ieczn o ścio w y ch w y ja ś n ia ją c e .

Otóż za p lu ra liz m e m ep iste m o lo g ic z n o -m e to d o lo g lcz n y m przem aw iają aspektow ośó p o z n a n ia lu d z k ie g o i ró ż n o ro d n o ść Jeg o ir ó d d e ł o ra z z a s a d n io z e n iep o w o d zen ia g n o z e o lo g ic z n eg o red u k cjo n izm u t o t a l n e g o 14. M e to d o lo g ic z n ie au to n o m iczn a / z a ­ równo względem nauk szczeg ó ło w y ch , j a k i w s to s u n k u do w iary n a d p rz y ro d z o n e j/ f i l o z o f i a w ydaje s i ę p r a k ty c z n ie nieodzow na.

Żadna in n a w ied za bowiem n ie u g ru n tu je r a c j o n a l n i e i t e o r e ­ ty c z n ie podstaw m etanauk tu d z ie ż p o g lą d u na ś w ia t / n i e może s ta n o w ić p ła s z c z y z n y d y s k u s ji św iatopoglądow ych 1 tz w . p raeam - b u la Si d o l / . F ilo z o fo w a n ie s c je n ty s ty o z n e / i s t o t n i e z a le ż n e od p o z n a n ia p rz y ro d n ic z e g o lu b h u m an isty czn eg o , o d w o łu jące s i ę do n ie g o z w ła s z c z a w w y ja ś n ia n iu / o k a z u je s i ę w tym b e z ­ s i l n e . Nawet a n a l i t y c z n o - i n t u i c y j n e o d k ry c ie o n tycznych im­

p l i k a c j i Ję z y k a naukowego lu b s y n t e t y c z n o - i n t u i c y j n e u z y sk a ­ n ie o n to lo g ic z n y c h k o n se k w e n c ji t e z naukowyoh n ie d o s ta r c z y adekw atnych odpow iedzi n a w yżej p rz y to c z o n e p y t a n i a , k tó r e d r ę c z ą m y ś l i c i e l i , n ie mówiąo j u ż o tym, że o p e r u ją oni języ k am i n ie d ający m i s i ę i n f e r e n c y j n i e z je d n o c z y ć 15. F i l o ­ z o f i a w inna być ta k ż e n ie z a le ż n a od w iedzy pozanaukow ej, czy t o r e l i g i j n e j , czy I d e o l o g i c z n e j . I d e o l o g i z a c j a f i l o z o f i i pozbaw ia J ą w alo ru p o z n a n ia fu n d am en taln eg o i r a c jo n a ln e g o . F ilo z o f może / i p o w in ie n / być zaangażow any d o p ie ro w r e z u l t a ­ ty swego p o z n a n ia . Poznawszy t o , co s ł u s z n e i n a jw a ż n ie js z e , n ie może s i ę u c h y lić od w y n ik a ją c y c h z te g o obowiązków, choćby kosztem d a le k o Id ący ch w y rz e c z eń . Jed n ak że je g o my­

ś l e n i e winno wpierw s p e ł n i a ć ry g o ry w iedzy t e o r e t y c z n e j . Zaangażowanie n i e z a s t ę p u j e k ry te riu m p ra w d z iw o śc i, le c z J e s t Jeg o k o n sek w en cją.

F i l o z o f i a k la s y c z n a ohce być n ie t y l k o m a k s y m a lis ty -

czna 1 au to n o m iczn a, l e c z ta k ż e s p e ł n i a ć m o żliw ie n a j p e ł n i e j

(7)

O METODZIE FILOZOFII KLASYCZNEJ 11

w arunki r a c j o n a l n o ś c i ^ . Z a k ła d a j ąo z ro z u m ia ło ść ś w ia ta o ra z m ożliw ość Jeg o o b ie k ty w n ie 1 lo g i c z n i e sp raw d zaln eg o w y ja ś n ie n ia o s ta te c z n o s c io w e g o , p rz e c iw s ta w ia s i ę n ie rz a d k im d z i ś upodobaniom do i r r a c j o n a l i z m u i praksyzm u. Wprawdzie obserwowana na p ie rw sz y r z u t oka a b s u rd a ln o ś ć w ie lu wyda- r ż e ń o ra z n ie w y s ta r c z a ln o ś ć n au k i 1 t e c h n i k i do ro z w ią z a n ia t y l u I s to tn y c h d l a ż y c ia problemów p row okują do m y śle n ia po­

z a ry g o ram i r a c j o n a l n o ś c i a lb o p ra g m a ty c z n ie zdominowanego, le c z h i s t o r i a k u ltu r y je d n o z n a c z n ie o k a z u je , że t a k i e m y śle- n ie o s t a t e c z n i e p ro w ad zi do k ry z y su n ie t y lk o f i l o z o f i i , l e c z ta k ż e w s z e lk ie j w iedzy t e o r e t y c z n e j . Trudno Jed n ak z u ­ p e ł n i e zrezygnow ać z ra c jo n a ln e g o w y ja ś n ia n ia ta k d o n io s ły c h spraw .

F i l o z o f i a k la s y c z n a sta n o w i w re s z c ie - wbrew obecn ej m odzie - m y śle n ie p rzed m io to w e, a n ie m etaprzedm iotow e.

W p u n k c ie w y jś c ia bowiem wysoko c e n i d o św ia d c z e n ie zdrowo­

rozsądkow e wyrażone w ję z y k u potocznym , z d a ją c s o b ie Jednak sp raw ę, i z n ie J e s t ono c z y s t e , liywa u w ik łan e.w ró ż n e t e o r i e , gdyż k o r z y s ta z c a ł e j t r a d y c j i w ied zy . D lateg o f i l o z o f w i­

n ie n k r y ty c z n ie d o c h o d z ić do n a j b a r d z i e j b e z p o ś re d n ic h u ję ć poznaw czych. N ie g o d z i s i ę je d n a k z tym , że n a j b a r d z i e j ź r ó ­ dłowe f ilo z o f o w a n ie z a c z y n a s i ę od r e f l e k s j i nad z a w a rto ś o ią św iadom ości lu b dynamicznymi ak tam i poznawczymi / n p . nad fak tem s t a w i a n i a p y t a ń / a lb o od a n a liz y 1 i n t e r p r e t a c j i j ę ­ z y k a , k tó r y ma p r z e c i e ż p rz e d e w szy stk im c h a r a k te r n a rz ę d n y . Tym b a r d z i e j n ie uw aża, Jakoby podm iot 1 p rz e d m io t p o z n an ia s ta n o w iły s to p io n ą w je d n o c a ło ś ć h erm en eu ty o zn ą a n i Ja k o ­ by p rz e z su b ie k ty w n o ść n a jp e w n ie j s i ę o s ią g a ło p o z n a n ie o b iek ty w n e 17 . Droga myślowa od św iadom ośoi do wiedzy r e a l i s t y ­ c z n e j wymaga m o c n ie jsz y c h d e d u k c y jn ie z a ło ż e ń pom ocniczych n i ż s u p o z y c ja b e z p o ś re d n ie g o p o z n a n ia o b iek ty w n eg o . J e ś l i z a ś c h o d z i o s e m io lo g ic z n y p u n k t w y jś c ia f ilo z o f o w a n ia , to j u ż D logenes L a e r tio s zauw ażył / I , 1 0 8 /, że t r z e b a badać n ie sprawy na p o d s ta w ie słó w , le c z sło w a na p o d sta w ie sp raw , gdyż n ie z powodu słów dochodzą do s k u tk u sp raw y , a l e z po­

wodu spraw s ło w a .

N ie o zn a c z a t o , i ż lek cew ażąc o d rz u c a s i ę w o g ó le p o z n a n ie m etap rzed m io to w e. C hodzi t y l k o o t o , że sam ośw ia­

dom ości n ie c z y n i s i ę jedynym "punktem archlmedesowym" s a ­

mego f i lo z o f o w a n ia . N asza w ied za bowiem n ie J e s t p rz e d e

(8)

w szystkim sam ow iedzą. Poznajemy s i e b i e rów nież ż y ją c w św ia ­ c i e i b a c z n ie go o b se rw u ją c . A nalizy fen o m en o lo g iczn e s ą n iezb ęd n e w c h a r a k te r y s ty c e w ewnętrznych dośw iadczeń c z ł o ­ w ieka. C a łą Je d n a k r e f l e k s j ę te o rlo p o z n a w c zą i e k s p l i k a c j ę se m lo lo g lo z n ą u m ieszcza s i ę z a s a d n ic z o w m e t a f l l o z o f i l . Tam t e ż n a le ż y J a k n a j p e ł n i e j w y k o rzy stań h i s t o r i ę f i l o z o f i i . A n alizy 1 i n t e r p r e t a c j e J ę z y k a , będącego n a rz ę d z iem w pozna­

n iu , s ta n o w ią przygotow aw czy e t a p d o c ie k a ń f i l o z o f i c z n y c h 1 winny być um ieszczone w m e t a f l l o z o f i l . J e d y n ie n a t e j d ro ­ dze u n ik a s i ę n ie b e z p ie c z e ń s tw a p o p a d n ię c ia w I d e a liz m , sub iek ty w izm lu b re la ty w iz m , a o s ią g a s i ę w ied zę naprawdę t r a n s c e n d e n ta ln ą . S tą d f i l o z o f i a k la s y c z n a J e s t p rz e d e w szystkim t e o r i ą b y tu r e a ln e g o . Znaczy t o , że t e o r i a b y tu wy­

c z e r p u je c a ł ą fu n d a m e n ta ln ą p ro b le m a ty k ę k la s y c z n e j /w ś c i ­ słym s e n s i e / f i l o z o f i i , k t ó r a we w s z y s tk ic h sw oich d y s c y p li­

n a c h , wychodząc z ró ż n e g o ty p u danych d o ś w ia d c z e n ia , z a s a d ­ n ic z o w t e n sam sp o só b d o k o n u je ic h o s ta te c z n o ś c io w e j e k s p la - n a c j i .

3> P unkt w y jś c ia t e o r i i b y tu

M etoda t e o r i i b y tn J e s t osobliw ym doborem i układem o p e r a c j i m yślowych, na o g ó ł znanych z in n y ch typów w ied zy . S w o is to ś ć t e j m etody le ż y n ie t y l e w n ie z w y k ło ś c i sposobów p o sz c z e g ó ln y c h c z y n n o ś c i poznaw czych, i l e w ic h osobliw ym d o b o rze i u k ła d z ie o ra z o d n i e s i e n i u do o so b liw eg o p rzed m io ­ t u . C h a ra k te ry s ty k ę p r z e to t e j metody p rzed staw im y p rz e z o k r e ś l e n i e :

i ° n a j b a r d z i e j p ie rw o tn e g o d o św ia d o z e n ia 1 w ła śc iw e ­ go p rz ed m io tu t e o r i i b y tu ,

2 ° J ę z y k a t e o r i i b y tu ,

3 w y ja ś n ia n ia , r o z s t r z y g a n i a i u z a s a d n ia n ia s t o s o ­ wanego w t e o r i i b y tu ,

4 s t r u k t u r y c a ł e j f i l o z o f i i .

T e o r ia b y tu , aby n i e o b a l a l n i e i o s ta te c z n o ś c io w o

o d p ow iedzieć n a p y t a n i a , k tó r e p rzykładow o wyżej p r z y to c z o ­

no, n ie zajm u je s i ę form alnym , a n i ilo śc io w y m , a n i J a -

k o ścio w o -ilo śclo w y m aspektem r z e c z y w i s t o ś c i , le c z e g z y s te n -

c ja ln o -ja k o ś c lo w y m , a w ięc bytem w Jo g o f a k t y c z n o ś c i . O p ie ra ­

j ą c s i ę na d o św iad czen iach h i s t o r i i f i l o z o f i i 1 e p is te m o lo g ii

u s t a l a s i ę p r z e t o , że p rzed m io tem t e o r i i b y tu b ę d z ie r z e c z y -

(9)

O M ETODZIE FILO ZO FII KLASYCZNEJ 13

w ls to ś ć Jako i s t n i e j ą c a . N ie znaczy t o , l i t e o r i a b y tu ma s ta n o w ić t e o r i ę I s t n i e n i a . Byt bowiem t o zarazem J a k a ś kon­

k r e tn a t r e ś ć 1 o d p o w iad ające j e j i s t n i e n i e . J a k można bezpo­

ś r e d n io / t o zn aczy bez p o ś re d n ic tw a znaków i p o j ę ć / s k o n ta k ­ tow ać s i ę z tak im o b iek tem 1 poznawczo go u ją ć ?

S p o s tr z e ż e n ie zmysłowe pozw ala zdobyć po a b s t r a k c j i je d y n ie Jak o śc io w e lu b ilo ś c io w e u j ę c i a p o ję c io w e . T u ta j na­

to m ia s t t r z e b a t a k poznawczo sk o n ta k to w a ć s i ę z rz e c z y w is to ­ ś c i ą , aby je d n o c z e ś n ie u j ą ć i n t e l e k t u a l n i e j e j fa k ty c z n o ś ć i j e j k o n k r e tn ą t r e ś ć . O tóż n a j b a r d z i e j pierw otnym /g e n e ty c z ­ n ie i s t r u k t u r a l n i e / dośw iad czen iem d l a t e o r i i b y tu j e s t a f l r - m ujące u j ę c i e i s t n i e n i a k o n k r e tn e j t r e ś c i . R z e c z y w isto ść bo­

wiem n ie ja k o " u d e rz a " nas p rz e d e w szy stk im konkretnym i t r e ­ ś c ia m i 1 " o s trz e m " swego i s t n i e n i a . Tzw. rozum szczeg ó ło w y , r e a g u ją c na f a k ty c z n o ś ć r z e c z y , ró w n o le g le /" s z c z y p c o w o " / s ty k a s i ę z ty m i dwiema s tro n a m i r z e c z y w i s t o ś c i . Z achodzi t u f u n k c jo n a ln a J e d n o ś ć p o z n a n ia zmysłowego 1 i n t e l e k t u a l n e g o , odpow iednio do o n ty c z n e j j e d n o ś c i momentu k a te g o r la ln e g o /k o n k r e tn a t r e ś ć / i tr a n s c e n d e n ta ln e g o / j e j w spółm ierne i s t ­ nien ie/^"® . Na t e j p o d s ta w ie form ułujem y /w y d ajem y / bezpo­

ś r e d n i s ą d e g z y s te n c ja ln y : " to o to i s t n i e j e " . P odobnie a f l r - mujemy i ujmujemy n a s z e a k ty um ysłu o ra z i s t n i e n i e n aszeg o

" j a " , z tym t y l k o , ż e ujmujemy " J a ” Ja k o i s t n i e j ą c e w a k ta c h m oich, k t ó r e z n ie g o j a k o z podm iotu n ie j a k o em an u ją. U jm uje­

my w ięc " j a " w a s p e k c ie i s t n i e n i a , a n i e t r e ś c i / n a t u r y / , c z y l i t o , że je s te m , ,a n i e , kim je s te m - " f c . J e x p e r l t u r enim u n u sq u isq u e se ip su m e s s e q u i i n t e l l i g i t ; . J lp s e idem homo e s t , q u i p e r c i p i t s e e t i n t e l l i g e r e e t s e n t i r e

B e z p o śre d n i s ą d e g z y s te n c ja ln y n i e ma p o s t a c i d o s t a t e c z ­ n i e u w y ra ź n io n e j i u n i w e r s a l n e j . Brak w nim bowiem o d d z ie l­

nego u j ę c i a t r e ś c i i s t w i e r d z e n i a j e j i s t n i e n i a . P e r c e p c ja k o n k r e tn e j t r e ś p i j e s t ja k b y z a w ie sz o n a na a f i r m a c j i J e j i s t n i e n i a . N ie ma t e ż o g ólnego u j ę c i a z a c h o d z ąc e j r e l a c j i . P rzedm iotem ta k ie g o s p o n ta n ic z n e g o s ą d u J e s t ens u t primum co g n itu m . D la te g o nieo d zo w n a j e s t d a l s z a a n a l i z a i n t e l e k t u a l ­ na i r e f l e k s j a r o z u m ie ją c a .

A flrm u ją c e u j ę c i a i s t n i e n i a k onkretów /% o p a r te na tym b e z p o ś re d n ie Sądy e g z y s t e n c j a l n e / można mnożyć. Porównaw­

c z a a n a l i z a ty c h sądów o k a z u je , że ic h podm ioty byw ają o n ty -

(10)

o z n ls ró ż n e , c z y l i żo desygnatem zw rotu " to o to ” może być np . k w ia te k /p rz e d m io t m a te ria ln y n a t u r a l n y / , moja myśl o czymś /p rz e d m io t n i e m a t e r i a l n y / , z e g a re k /p rz e d m io t s z t u ­ c z n y /, c z ło w iek /p rz e d m io t s a m o d z ie ln y /, n i e b i e s k i e oczy c z ło w ie k a /p rz e d m io t n ie s a m o d z ie ln y / l t d . I s t n i e n i e łą c z y s i ę więo n ie ty lk o z tym o to przedm iotem , le c z t a k i e z J a ­ k ąk o lw iek /poznaw czo n ie z d e te rm in o w a n ą /, a l e k o n k re tn ą / z d e ­ term inow aną w s o b i e / t r e ś c i ą . S k s p lik u je t o s e n s b y to w o śc l, a w form ie negatyw nego o r z e k a n ia pozw ala s t w i e r d z i ć , że i s t ­ n ie n i e n i e zaw sze s i ę łą c z y / n i e u to ż s a m ia s i ę / z t ą o to t r e ś c i ą . Za pomocą te g o ty p u sądów negatyw nych, r e f l e k t u j ą c poznawczą z a w a rto ś ć sądów e g z y s te n c ja ln y c h , dokonujemy s e - p a r a c j i

04

i s t n i e n i a od k o n k r e tn e j t r e ś c i te g o o to przedm io­

t u , a l e zarazem "d o strz e g a m y " coś w spólnego różnym przedm io­

tom I s tn ie ją c y m -» zaw sze k o n k re tn a t r e ś ć w s p ó łm ie rn ie w iąże s i ę z I s tn ie n ie m n a sp o só b j e d n o ś c i /t o ż s a m o ś c i / r e la ty w n e j, a j a k p ó ź n ie j zobaczymy — n a sp o só b m ożności i a k tu / e s s e n - t i a u t su b a o t u a l l e z l s t e n t i a - F r a n c is z e k S l l v e s t r i s z F e r­

r a r y / . Czymś konstytutyw nym d l a każdego b y tu Ja k o b y tu J e s t p r o p o r c jo n a ln e p rzy p o rząd k o w an ie ja k ie jk o lw ie k t r e ś o i k o n k re t­

n e j i s t n i e n i u , k t ó r e a k t u a l i z u j e t ę t e r e ś ć . Ażeby w ięc być w o g ó le bytem realnym /b y te m ja k o b y te m /, t r z e b a być dow olną t r e ś c i ą k o n k re tn ą J a k o / a k t u a l n i e / i s t n i e j ą c ą .

U ję c ie poznawcze w powyższy sp o só b otrzym ane sta n o w i p o ję o le b y tu Ja k o b y tu . Ma ono c h a r a k t e r tr a n s c e n d e n ta ln y , gdyż a k c e n t p o ło żo n y J e s t w nim na e g z y s t e n c j i /c z y n n ik t r a n - s c e n d e n ta ln y /, a n ie na e s e n c j i /c z y n n ik k a t e g o r l a l n y /

22

. Prym at i s t n i e n i a o s ią g a s i ę p rz e z z n e u tr a liz o w a n ie k a te g o - r ia ln e g o o g r a n ic z e n ia e g z y s t e n c j i p rz e z e s e n c j ę . Umysł bo­

wiem u jm uje i s t n i e n i e c z e g o ś bez p r e k o n c e p c ji co do te g o , j a k i e J e s t t o co ś / n p . czy I s t n i e j e j a k o m a te r ia czy ja k o duch/<> Coś J e s t bytem p rz e d e w szy stk im ze w zględu n a t o , że i s t n i e j e , a n i e z uwagi n a t o , co i s t n i e j e . O czyw iście d o p ie ro b l i ż s z a a n a l i z a i n t e l e k t u a l n a o k a z u je , i ż t r e ś ć w inna być sk o n k rety zo w an a /c h o ć n ie m usi być ro z p o z n a n a J a ­ ko t a k a / , a I s t n i e n i e w sp ó łm iern e do t e j t r e ś c i / i s t o t y / .

Tak utw orzone p o ję c ie b y tu d e n o tu je o d pow iednio p r o ­ p o r c jo n a ln ie w s z y s tk ie ty p y bytów r e a ln y c h , a w ięc " b y t"

J e s t a n a lo g ic z n ie w spólną nazwą /e n s commune/ d l a każdego

b y tu r e a ln e g o . S tą d o p e r a c ja d o c h o d z e n ia do p o j ę c i a b y tu

Jak o b y tu s ta n o w i zarazem d e te r m in a c ję w łaściw ego p rz e d m lo -

(11)

O METODZIE FILOZOFII KLASYCZNEJ 15

t u c a ł e j t e o r i i b y tu . N ie tr z e b a p r z e to w c z e ś n ie j w p o sz­

czeg ó ln y ch d y s c y p lin a c h f i l o z o f i c z n y c h tw o rzy ć p o ję ć p o sz­

c z e g ó ln y c h typów bytów , a potem d o p ie ro j e u o g ó ln ić , aby otrzym ać c a łk ie m u n iw e rs a ln e p o j ę c i e b y tu Jako b y tu . Sepa­

r a c j a bowiem r ó ż n i s i ę od a b s t r a k c j i głów nie tym , że prowa­

d z i do p o j ę c i a tr a n s c e n d e n ta ln e g o . T rzeba ty lk o p a m ię ta ć , że mówiąc o b y c ie Jak o o b ie k c ie c a ł e j t e o r i i b y tu , a k c e n tu ­ jemy J u ż ls to to w ą s t r o n ę p o j ę c i a b y tu / l e c z n ie w oderwa­

n iu od i s t n i e n i a I / , poniew aż te z y p o szczeg ó ln y ch d y s c y p lin o dnoszą s i ę w sposób w yróżniony do p o szczeg ó ln y ch typów r z e ­ c z y w i s t o ś c i . Samo je d n a k o r z e k a n ie o r z e c z y w is to ś c i s t a j e s i ę możliwe o t y l e , o i l e poznajem y t r e ś c i i s t n i e j ą c e /unum- quodque e s t c o g n o s c ib ile inąuantum e s t ens a c t u / 23 .

P rz y jm u ją c o d r ó ż n ie n ie o g ó ln e j t e o r i i b y tu 1 t e o r i i p o sz c z e g ó ln y c h typów bytów o ra z ic h p rz e d m io tu w p u n k cie w y jś c ia d o c ie k a ń f i l o z o f i c z n y c h i p rz e d m io tu zbudowanej j u ż t e o r i i , powiemy, że d l a c a ł e j t e o r i i b y tu form alny p rz e d m io t j e s t t a k i sam , a m ian o w icie b y t jętko b y t , c z y l i ja k d a w n ie j mówiono - ens l n communi. We w s z y s tk ic h bowiem e ta p a c h w y ja ś n ia n ia 1 w ró ż n y c h , le c z a n a lo g ic z n y c h p o rz ą d ­ kach w sk a z u je s i ę w t e o r i i b y tu n a t o , d z i ę k i czemu r z e c z y ­ w is to ś ć w o g ó le a lb o p o sz c z e g ó ln y j e j ty p J e s t bytem Jako bytem . Byt j e s t w ięc sta n o w io n y : w p o rząd k u e g z y s te n c ji d z i ę k i w ew n ętrzn ej z ło ż o n o ś c i z i s t o t y i i s t n i e n i a , w po­

rz ą d k u e s e n c j i pochodnych d z i ę k i z ło ż o n o ś c i z formy 1 ma­

t e r i i t u d z ie ż z ło ż o n o ś c i z s u b s t a n c j i 1 akcydensów o ra z w p o rz ą d k u dynam iki d z i ę k i z ło ż e n iu z a k tu 1 m o ż n o śc i. Abso­

l u t ja k o t a k i n ie J e s t form alnym przedm iotem t e o r i i b y tu , le c z o s t a t e c z n ą r a c j ą z e w n ę trz n ą /p rz y c z y n ą sp ra w c z ą , w zo r- c z ą i c e lo w ą / r z e c z y w is to ś c i w p o rząd k u e g z y s t e n c j i .

P rzedm iotem w p u n k c ie w y jś c ia o g ó ln e j t e o r i i b y tu j e s t J a k ik o lw ie k b y t d o stę p n y d o św ia d c z e n iu p ierw otnem u, a w ła ś c iw ie k i l k a ro z m a ity c h typów b y tu , aby można b y ło u tw o rzy ć p o j ę c i e b y tu ja k o b y tu o ra z p rz e p ro w a d z ić Jego u j a ś n i a n i e i t y p o l o g i ę . N a to m ia st przedm iotem t e o r i i p o sz­

cz e g ó ln y c h typów bytów s ą odpow iednie ty p y bytów z e w zglę­

du na c h a r a k t e r i c h d z i a ł a n i a . W yróżnia s i ę c z t e r y fu n d a­

m e n ta ln e ty p y bytów / r e a l n y c h / : podm ioty / e s s e i n s e e t ad

s e / , b ędące bądź Jednostkow ym i s u b s ta n c ja m i rozum nym i, c z y ­

l i osobam i, bądź jednostkow ym i s u b s ta n c ja m i nierozum nym i,

c z y l i o so b n ik a m i, o ra z b y ty zapodm lotow ane, k tó ry m i s ą

(12)

STANISŁAW KAMIŃSKI

p r z y p a d ło ś c i / a s a e l n / lu b byty c z y s to r e l a c y j n e / e s s e a d /.' Te o s t a t n i e mogą m ieć r e a ln e oba czło n y r e l a c j i / n p . m ał­

żeń stw o , rów ność r z e c z y / a lb o ty lk o je d e n c z ło n r e a ln y / n p . b y t m yślny, s tw a r z a n ie z n ic z e g o /. O b y ta c h i n t e n c j o n a l ­ nych mówi s i ę w ted y , gdy p ie rw o tn ie zapodm iotowane s ą w a k ta c h poznawczych lu b

d ą ż e n i

owych, j a k n p . p o z n a n ie i k u l t u r a / o i l e n i e s ą zafik&owane w m a t e r i i / , t r e ś ć kon­

s t r u k c j i m yślowej o

PRZYPISY

$ Nad n i n i e j s z ą ro z p ra w ą , k t ó r a m ia ła d a ć s y n te ty c z ­ ny z a r y s k o n c e p c ji f i l o z o f i i w głównym n u r c ie s z k o ły l u b e l ­ s k i e j , p racow ał K am iński w o s t a t n i c h dwóoh l a t a c h swego ży­

c i a . C a ło ść o w z a m ie rz e n iu u d o s k o n a le n ie i p o s z e r z e n ie w c z e ś n ie j opublikow anego a r t y k u ł u O sobliw ość m e to d o lo g ic z ­ n a t e o r i i b y tu /" R o c z n ik i F i l o z o f i c z n e " , 2 7 /1 9 7 9 /, z . 2, s . 33-49 o ra z w p r z e k ł . an g . w: Theory o f B ein g . To U nder- s ta n d R e a l i t y , Bd. S . K am iń sk i, M. K u r d z ia łe k , Z. J . Zdy- b io k a , L u b lin 1980, s . 7 - 2 3 / - m ia ła s i ę s k ła d a ć z 8 na­

s tę p u ją c y c h punktów : 0 . W stęp; i . O gólna c h a r a k te r y s ty k a f i l o z o f i i k la s y c z n e j ; 2 . Z a ło ż e n ia f i l o z o f i i k la s y c z n e j;

3 . Punkt w y jś c ia t e o r i i b y tu ; 4 . Ję z y k t e o r i i b y tu ; 5 . Wy­

j a ś n i a n i e i u z a s a d n ia n ie w t e o r i i b y tu ; 6 . S t r u k t u r a f i l o ­ z o f i i ; 7 . Z a k o ń c z e n ie . W p o s t a c i gotow ej do d ru k u A u to r zdo­

ł a ł o p ra c o w a ć * jed y n ie 4 z n i c h . /P r z y p . - T. S . / .

4 Mówi s i ę f i l o z o f i a k l a s y c z n a , gdyż do XIX w. tra k to w a ­ no J

ą

Jak o cenne i typowe d z ie d z ic tw o s t a r o ż y t n o ś c i .

® I n t e l e k t u a l l z m g n o z e o lo g ic z n y p r z y p i s u j e s z c z e g ó ln ą r o l ę w p o z n a n iu i n t e l e k t o w i /"suprem um i n n o s t r a c o g n itio n e e s t non r a t l o s e d i n t e l l e c t u s , q u i e s t r a t i o n i s o r l g o , p r i n ­ c ip iu m e t te rm ln u s " - Tomasz z A kw inu/.

® N ie w y k lu cza s i ę typów p o ś r e d n ic h , le c z ic h elem en­

t y d a d z ą s i ę zredukow ać do odmian w yżej p rz e d s ta w io n y c h . P o r . S . K a m i ń s k i , Metody w sp ó łc z e sn e j m e t a f i z y k i , . o z . I I , "R o cz n ik i F i l o z o f i c z n e " , 2 0 /1 9 7 8 /, z . 1, s . 5 -5 0 .

A N iek ied y z a m ia s t m etaprzedm iotow e mewi s i ę podmio­

to w e. Np. d l a K a r te z ju s z a , k tó r y n a j b a r d z i e j wpływowo z a ­ po czątk o w ał t e n s t y l f ilo z o f o w a n ia , punktem w y jś c ia b y ł podm iot m y ślący . H u s s e rl p o s z e d ł d a l e j , w idząc m ie js c e po­

ja w ie n ia s i ę fenomenów n ie w s u b s ta n c ja ln y m " j a " m yślącym , le c z w c z y s t e j św iadom ości l o g i c z n e j , a naw et w " p r a - j a "

Ja k o anonimowym s tr u m ie n iu ż y c ia t r a n s c e n d e n ta ln e g o . J e s z ­ cze i n n i / n p . n ie k tó r z y h e rm e n e u ty c y / w o g ó le z lik w id o w a li p r z e c iw s ta w ie n ie podm iotu 1 p rz e d m io tu ja k o k a t e g o r i i f i ­ lo z o f ic z n y c h . D lateg o w ygodniej b ę d z ie r o z r ó ż n ia ć f i l o z o ­ fow anie przedm iotow e i m etaprzedm iotow e.

g M etodą fe n o m en o lo g iczn ą / a l e bez r e d u k c j i t r a n s c e n ­

d e n t a l n e j / p o s łu g u ją s i ę n ie k ie d y f i l o z o f o w i e , k tó r z y s i ę

u w ażają z a k la sy c z n y c h / n p . D. von H lld e b ra n d , A. de W ael-

h e n s, J . S e i f e r t / o P odobnie ma s i ę r z e c z z m etodą t r a n s - .

(13)

O METODZIE FILOZOFII KLASYCZNEJ 17

c e n d e n ta ln ą / J . M a re c h a l, J . B. L o tz , K. C o r e th /. A to li f i l o z o f i ę k la s y c z n ą rozum ie s i ę wtedy s z e ro k o .

M etaprzedm iotow e s t y l e f ilo z o f o w a n ia zow ie s i ę c z a ­ sem e p iste m o lo g ic z n y m i / c e n t r a l n ą p o z y c ję w f i l o z o f i i z a j ­ muje t e o r i a p o z n a n ia / w p rz e c iw s ta w ie n iu do o n to lo g lc z n y c b , c z y l i przedm iotow ych /g d z ie t e o r i a b y tu z a s a d n ic z o w yczerpu­

j e z a k re s f i l o z o f i i / . T rzeb a z a z n a c z y ć , że i l e k r o ć nazywa­

my k lasy czn y m i m e ta p rz e d c lo to w e p o d e j ś c i a do f ilo z o f o w a n ia , to mamy na m y śli f i l o z o f i ę o c h a r a k te r z e n ie w y łą c z n ie e p l - s te k o lo g ic z n y m , le c z e p is te m o lo g ic z n o -o n to lo g ic z n y m , c z y l i t a k ą , k t ó r a e ta p e p is te m o lo g ic z n y d o p e łn ia d o c ie k a n ia m i o n to lo g ic z n y m i / i a k s jo lo g ic z n y m i/.

1 E g z y s t e n c j a l i s t y c z n a w e r s ja f i l o z o f i i k la s y c z n e j n ie w iąże s i ę z żad n ą odm ianą e g z y s te n c ja liz m u . P o w sta ła z r e s z t ą w c z e ś n ie j ja k o tz w . to n izm e g z y s te n c ja ln y . Jeg o i n i c j a t o r z y J . M a r ita in i E. G ilso n u z n a l i , że Tomasz z Akwinu m ia ł e g z y s te n c ja ln ą k o n c e p c ję b y tu , k t ó r ą p ó ź n ie j z a rz u c o n o , a k t ó r a j e s t n a j b a r d z i e j adekw atna d l a f i l o z o f i i k l a s y c z n e j . W e g z y s te n c ja liz m ie e g z y s te n c ja to lo s c z ło w ie ­ k a , a w e g z y e t e n c j a l i s t y c z n e j f i l o z o f i i k la s y c z n e j t o po p r o s t u i s t n i e n i e , c z y l i podstaw ow y, k o n sty tu ty w n y c z y n n ik k ażd eg o b y t u .

Q T e r a in o n t o l o g i a J e s t w ie lo z n a c z n y . W y stą p ił ju ż w R . O o c le n iu s a L e x ic o n p h llo so p b lc u m / F r a n k f u r t 1 6 1 3 /, a ro zp o w szech n io n y z o s t a ł p r z e z J . C la u b e rg a n a o z n a c z en ie nauki o b y c ie o b e jm u ją c e j c a ł e d z ie d z ic tw o m e ta f iz y k i o g ó l­

n e j . P ó ź n ie j n ie k ie d y z a c ie ś n ia n o nazwę o n t o l o g l i do n a u k i 0 i s t o t a c h , k a te g o r ia c h rz e c z y lu b desyngatów nazw a lb o do t e j c z ę ś c i, t e o r i i b y tu , k t ó r a t r a k t u j e o je g o s f e r a c h r a c j o ­ n a ln y c h /m e ta f iz y k a m ia ła d o ty c z y ć ta k ż e i r r a c j o n a l n y c h / , czy t e ż do n a u k i o c z y s ty c h m o ż liw o śc ia c h i k o n ie c z n y c h r e ­ l a c j a c h m iędzy ja k o ś c ia ta i id e a ln y m i.

o T a k o n c e p c ja u k o n s ty tu o w a ła s i ę d z i ę k i h isto ry c z n y m 1 sy stem atycznym badaniom f i l o z o f i i Tomasza z Akwinu, głów­

n ie p r z e z Jf, M a r ita in a i £* G ils o n a , dopełnionym p rz e z ic h k o n ty n u a to ró w , a p r z e d e w szy stk im M. A. K rąp ca. A t o l i n ie a u t o r y t e t A kw inaty l u b k tó re g o k o lw ie k z je g o i n t e r p r e t a t o ­ rów j e s t d e c y d u ją c y w p r z y j ę c i u t e j k o n c e p c ji, le c z r a c j e , j a k i e p ły n ą z j e j a n a l i z y e p is te m o lo g ic z n o -m e to d o lo g ic z n e j o ra z r o l i o d gryw anej p r z e z f i l o z o f i ę k la s y c z n ą w p o dstaw ach nauk i p o g lą d u n a ś w i a t . Zwana b ę d z ie d a l e j t e o r i ą b y tu .

P roblem fu n d am en talizm u n ie j e s t w f i l o z o f i i n au k i nowy, a l e s z c z e g ó ln ie żywo w y s tą p ił po 1968 r . P o r . M.

G a t z e m e i e r , B ia A b h S n g ig k e it d e r Metiioden von den Z i e l e ń d e r W is s e n s c h a f t, "Neues J a h rb u c li" , 6 /1 9 8 0 / 91—118}

IY, K u h l n a n n , R e f le x iv e L etzh eg rttn d u n g , " Z e i t s c h r i f t f ttr p h ilo s o p h is c h e P o rs c h u n g " , 3 5 /1 9 8 1 / 3 -2 6 ; J . F r i e d - m a n n , K ri t i k k o n s t r u k t l v i s t i s c h e r V e rm in ft, Mdnchen 1981.

F i l o z o f i a n a s ta w io n a j e s t n a p o z n a n ie p raw dyj c e l e p r a k ty c z n e s ą k o n sek w en cją praw dy, l e c z J e j n i e k o n s ty tu u ją .

12

Modne s ą d z i s te n d e n c je antysystem ow e w f i l o z o f o ­

w an iu i p o s t u l a t c a łk o w ite j o t w a r t o ś c i f i l o z o f i i . J e s t t o r e -

(14)

z u l t a t postawy m in im a lls ty c z n e j, k t ó r a w p ie rw s z e j p o ło ­ wie 3X w. d o p ro w ad ziła do w ie lu o s ią g n ię ć p o rz ą d k u ją c o -

— u ś c i ś l a j ą c y c h , le c z a l e p r z y c z y n iła s i ę zn a c z ąc o do r o z ­ w ią z a n ia w łaściw ych problemów f i l o z o f i c z n y c h .

1.3

Łatwo krytykow ać f i l o z o f i ę m aksym alls ty c z n ą z a t o , że w ykracza po za obiegowy model w ied zy , a l e c h ę ć z a s p o k o je ­ n i a odwiecznych 1 powszechnych z a in te re s o w a ń in t e l e k t u a l n y c h z a b ra n ia o g ra n ic z a ć c e le poznawcze z uwagi na d o p u sz c z a ln e w naukach ś ro d k i poznaw cze; l e p i e j używać n ie d o s k o n a ły c h / a l e n a jle p s z y c h , ja k im i d y sponujem y/ n i ż z o s ta w ić t e n o b sz a r wiedzy z u p e łn ie p o zaracJo n aln y m d e lib e r a c jo m .

14 P lu r a liz m m eto d o lo g iczn y n ie p rz e s z k a d z a dążeniom do u n i f i k a c j i d o k tr y n a ln e j p o sz o zeg ó ln y ch typów w ie d z y . P o r» ,J» M a r i t a i n , O ls tin g u e r p o u r u n i r , ou l e s d e g re s du s a v o l r , P a r ła / 1 9 3 2 / 1 9 6 3 '.

15 T e o re ty c z n ie u z a sa d n io n y c h odpow iedzi f i l o z o f i c z ­ nych n i e d a s i ę z a s t ą p i ć p o s tu la ta m i p ra k ty c z n e g o rozumu / I . K a n t/ a n i zlik w id o w ać problemów f i l o z o f i c z n y c h s t w i e r ­ dzeniem , ta p o w sta ły z n a d u ż y c ia ję z y k a / f i l o z o f o w i e lin g w i s ­ t y c z n i / . W tym c z a s i e , gdy n e o p o z y ty w iśc l o b w ie s z c z a li n i e ­ m ożliw ość k la s y c z n e j f i l o z o f i i , K. J a s p e r s s tw o rz y ł t e o r i ę z w ią z a n ia b y tu lu d z k ie g o z o s t a t e c z n ą i bezwarunkową pod­

sta w ą w s z e lk ie g o s e n s u , co J e s t i s t o t ą m e ta f iz y k i. Rozwój nauk szczegółow ych n ie podkopał f i l o z o f i i k l a s y c z n e j , le c z J ą o c z y ś c ił /Po Co C o p le s to n /.

1 A R a c jo n a ln o ś ć w iedzy g w a ra n tu ją odpow iednie j e j ź r ó d ł a 1 upraw om ocnienie o ra z sfo rm u ło w a n ie . N a jo g ó ln ie j mówiąc, ma być u z y sk an a z a pomocą m etod w y raźn ie podanych 1 zgodnych z re g u ła m i m e to d o lo g iczn y m i, w ta k im z a k r e s i e , w Jakim J e s t t o m ożliw e w d a n e j d z i e d z i n i e p o z n a n ia , u z a ­ sa d n io n a w sp o só b in te r s u b le k ty w n le k o n tr o lo w a ln y , a z w ła sz ­ c z a n ie z a le ż n a od stanów em o cjo n aln o -w o llty w n y ch o ra z w yra­

żona w Języ k u info rm acy jn y m .

1T N ie u p r a s z c z a s i ę p rz e z t o s y t u a c j i poznaw czej do sam ej r e l a c j i p o d m io t-p rz e d m io t. U znaje s i ę r o l ę środków v p o zn an iu 1 je g o uwarunkowań.

W iedza t r a n s c e n d e n ta ln a , w edług k la s y c z n e j f i l o i - a o f i i , t o w ied za c a łk o w ic ie u n iw e rs a ln a / l e c z n ie o g ó ln i­

kowa/ i r e a l i s t y c z n a , gdyż d o ty c z y w s z y s tk ie g o , co r e a l n i e i s t n i e j e , n ie o g r a n ic z a ją c s i ę żadnymi k a te g o ria m i} p o s łu ­ g u je s i ę t r a n s c e n d e n t a l l a m l , c z y l i p o ję c ia m i w yrażający m i n a j o g ó l n i e j s z e w ła ś c iw o ś c i b y tu Jak o b y tu , t j . t a k i e , k t ó ­ r e p r z e k r a c z a ją w s z e lk ie k a t e g o r i e b y to w a n ia , gdyż r e l a c j a i s t n i e n i a i i s t o t y z a c h o d z i w każdym b y c ie , n i e z a l e ż n i e od Jeg o k a te g o r lio

N ie k tó rz y w id zą m ożliw ość w y e k sp lik o w an ia ja k o ­

ściow ego u p o s a ż e n ia i je g o e g z y s t e n c j i w danych zmysłowych

czy t e ż w wyabstrahowanym p o j ę c i u . Odpada wtedy k o n ie c z ­

ność osobnego aflrm o w an la p ie rw o tn e g o k o n k re tn e j t r e ś c i

Jak o i s t n i e j ą o e j . T aki s k r a jn y a b s tra k c jo n iz m m e ta fiz y c z n y

łatw o Jed n ak prow adzi do id e a liz m u . N ależy ró w n ież o d r z u c ić

pochodzące od K anta s ta n o w is k o , że p ie rw o tn e d o ś w ia d c z e n ie

f i l o z o f i c z n e ma c h a r a k t e r a k s jo lo g ic z n y . Aby co ś mogło s t a ć

(15)

O M ETODZIE FILOZOFII KLASYCZNEJ 19

s i ę przedm iotem d ą ż e n ia lu b p o ż ą d a n ia /b y ć u j ę t e Jako w ar­

t o ś c i ow e/, musi w c z e ś n ie j z o s ta ć poznane w swej s w o is to ś c i - n i h i l Y olitum n i s i co g n ltu m . Nadto a k s j o l o g i a n ie o p a r ta na m e ta f iz y c e u le g a wpływom em o cji lu b i d e o l o g i i .

^ Św. T o m a s z z A k w i n u , Summa th e o - l o g i a e , 1 , q . 7 6 , a . 1.

2 1

T erm in s e p a r a c j a ro z m a ic ie bywa rozum iany: s z e r o ­ ko - j a k o nazwa / a p o t i o r i p a r t e / c a łe g o p ro c e su dochodze­

n i a do p o j ę c i a b y tu ja k o b y tu - o ra z c i a ś n i e j , Jak o d z i a ł a ­ n i e na są d a c h b e z p o ś re d n io e g z y s te n c ja ln y c h , a m ianow icie ja k o w y o d rę b n ia n ie z a pomocą orzecznikow ych sądów negatyw ­ nych s t a ł e g o zw iązku między t r e ś c i ą a is tn ie n ie m i uwyraź­

n i e n i e go J a k o je d n o ś c i / t o ż s a m o ś c i / r e la ty w n e j - o p e r a tlo l n t e l l e c t u s d i v i d e n t i s e t com ponentls /Tomasz z Akw inu/.

S e p a r a c ja n i e j e s t a n i p o jęo io w an iem , a n i są d z e n ie m . S tan o ­ wi ro z u m ie n ie w y o d rę b n ia ją c e , w o s t a t e c z n e j f a z i e aprehensyw - n e .

22

Fundamentem tr a n s c e n d e n t a l n o ś c i p o j ę c i a b y tu J e s t i s t n i e n i e /ip su m e s s e quod e s t communissimum/. Ono s p ra w ia , że p o j ę c i e t r a n s c e n d e n t a l n e , p r e z e n t u j ą c t r e ś ć o z a k r e s ie n ie o g ra n ic z o n y m , o g a r n ia w s z y s tk o , p r z e k r a c z a ją c w s z e lk ie k a t e g o r i e b y to w a n ia .

23. N i e k i e d y z a rz u c a s i ę , że t a k i e p o j ę c i e b y tu o g ra ­ n i c z a p o z n a n ie f i l o z o f i c z n e w y łą c z n ie do s ta ty c z n e g o t r a k t o ­ w an ia r z e c z y w i s t o ś c i . O tóż o p ró cz w ew nętrznego z ło ż e n ia z i s t o t y i i s t n i e n i a , co z a c h o d z i w p o rz ą d k u e g z y s t e n c j i , p rz y jm u je s i ę w p o rząd k u i s t o t zm iennych z ło ż o n o ś ć z m a t e r i i i formy tu d z ie ż z s u b s t a n c j i i akcydensów / p r z y p a d ł o ś c i / o ra z w p o rz ą d k u samych zm ian z ło ż e n ie z a k tu i m o żn o ści.

P ozw ala t o w y ja ś n ić c a ł ą dynam ikę ś w ia ta i c z ło w ie k a /o d s tw o r z e n ia po w s z e lk ie d o s k o n a le n ia /, o c z y w iś c ie w k a t e ­ g o r ia c h m e ta fiz y c z n y c h .

UBER DIE MKTHODE DER KLASSISCHEN PHILOSOPHIE Z u s a m m e n f a s s u n g

D ie s e r A r t i k e l i s t e i n Fragm ent d e r wegen d es Todes d es A u to rs u n v o lle n d e te n A r b e it O le m e th o d o lo g isc h e B eso n d er- h e i t d e r S e i n s t h e o r i e . H ie r w urden fo lg e n d e P unkte b e s p ro - ch e n : 1. Die a llg e m e in e C h a r a k t e r i s t i k d e r k l a s s i s c h e n P h i—

l o s o p h i e , 2 . O ie V o ra u sse tz u n g e n d e r k l a s s i s c h e n P h ilo s o p h ie , 3 . Der A usgangspunkt d e r S e i n s t h e o r i e . N ic h t e n tw ic k e lt wurden dagegen d ie F rag en d e r S p ra c h e , d e r E rkl& rung und Begrflndung sow ie d e r S t r u k t u r d e r S e i n s t h e o r i e .

D ie k l a s s i s c h e P h ilo s o p h ie z e lc h e n t s i c h l n fo rm a le r H in s ic h t d u rc n e ln e n E rk e n n tn ism ax im alism u s /R e a lis m u s , d e f i - n i t i v e E rk l& ru n g sw eise und U n u m stO sslic h k e it d e r g ru n d le g e n - den T h e s e n / so w ie d u rc h e in e m e th o d o lo g isc h e Autonomie g e - g en tib er a n d e re n Typen des W issens a u s . D ies w ird e r r e i c h t d u ro h i h r e n fo rm a le n G egenstand sow ie d u rc h d en g e n e tis c h e n E m p iris n u s , d en E r k e n n t n i s i n t e l l e k t u a l i s i n u s und den m ethodo- l o g is c h e n R a tio n a lis m u s . I n h a l t l i c h z e ic h n e t s l c h d ie

k l a s s i s c h e P h ilo s o p h ie d u rch d en S ta n d p u n k t des o n to lo g is c h e n

P l u r a l i s m u s , S u b s ta n tia lis m u s und Dynamlsmus d e r R e a l l t f l t

sow ie d u rc h d en Theism us a u s .

(16)

O le Metbode d a r k la a a ia c h e n P b ilo s o p h ie / i h r e r S e i n s -

t h e o r i a / i s t e in a b e so n d ere A usnahl und Anordnung von Denkope-

r a t l o n a n , d i e im a llg e m e in e n von a n d e re n Typen d e s W issens

h e r b e k an n t s l n d . D ie S p e z if ik d l e s e r Methode b e s t e h t n l c h t

so s e h r i n d e r A u sse rg e n B h n lic h k a it d e r e ln z e ln e n E r k e n n tn is -

a k t i v i t a t e n , a i s irlelm eh r i n i h r e r b eso n d eren A usnahl und

i n ihrem G eg en stan d . Man k ann s i a o h a r a k t e r i s i e r e n d u reh d ie

B ezeiohnung: i J d es G eganatandas d e r S e i n a t b e o r i e , 2 / l b r e r

S p ra o h e , 3 / d e r A rt und W eise d e s S rklA rena und B egrdndens,

4 / d e r S t r u k t u r d e r ganzen P b llo s o p b ie .

Cytaty

Powiązane dokumenty

Idea zrównoważonego rozwoju narodziła się w połowie lat siedemdziesiątych i chociaż często jest przedm iotem dyskusji to jednak wciąż często jest rozum iana

Po gospodarczym umocnieniu się Koszalina, Góra Chełmska oraz znajdująca się na niej kaplica okazała się bardzo ważnym punktem orientacyjnym dla żeglugi morskiej 80..

Занятия по русскому языку при этом играют важную роль, поскольку именно на этих занятиях иностранные учащиеся овладевают научным

argumentacja Arystotelesa każe chyba przypuszczać, że Arystoteles byłby wobec tego typu prób nastawiony sceptycznie; obstaje on raczej przy radykalnej alternatywie,

Wydaje sie˛, z˙e niekiedy równiez˙ filozofia zwana chrzes´cijan´sk ˛ a chce (bardziej lub mniej s´wiadomie) przej ˛ ac´ róz˙ne − konkurencyjne wobec religii −

Zwykle jednak przez filozofię klasyczną rozumie się historycznie^po prostu filozofie starożytną~Często - ~podręcznikowo — termin ten stosowany jest do filozofii

matycznej i socjologicznej. Domaganie się postawy krytycznej jest słuszne o tyle, że filozofia zawsze rozumiała siebie jako krytykę i stąd fundamentalizm - w sensie braku

Albert Krąpiec OP przedstawił pracę