• Nie Znaleziono Wyników

Terra sigillata z cmentarzyska kultury wielbarskiej w Jartyporach na zachodnim Podlasiu

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Terra sigillata z cmentarzyska kultury wielbarskiej w Jartyporach na zachodnim Podlasiu"

Copied!
25
0
0

Pełen tekst

(1)

BULLETIN ARCHéOLOGIQUE POLONAIS

Wiadomości

ARCHEOLOGICz­NE

Państwowe MuzeuM archeologiczne

w

warszawie

wARSz­AwA 2008 vARSOvIE

TOm (vOL.) LX

2008

W

ia

d

omości

a

rcheologiczne

l

X

Indeks 38205/38108

PL ISSN 0043-5082

okladka glowna.indd 1 2009-02-16 08:05

(2)

WIADOMO?CI

ARCHEOLOGICZNE

(3)

Redaguje zespó? 1 Editorial staff:

mgr Jacek Andrzejowski (sekretarz redakcji 1 managing editor), dr Wojciech Brzezi?ski (redaktor naczelny 1 editor in chief),

prof. dr hab. Teresa D?browska (zast?pczyni redaktora naczelnego 1 subeditor), mgr Gra?yna Orli?ska,

mgr Rados?aw Prochowicz, mgr Barbara Sa?aci?ska, mgr Andrzej Jacek Tomaszewski,

mgr Katarzyna Watemborska, doc. dr hab. Teresa W?grzynowicz

T?umaczenia 1 Translations:

Anna Kinecka,

Jacek Andrzejowski, Katarzyna Czarnecka, UHa Lund Hansen, Henriette Lyngstrom, Tomasz Samojlik

Sk?ad i ?amanie 1 Layout:

JRJ

Rycina na ok?adce: malowany pucharek szklany

zZaborowa, pow. warszawski zachodni. Rys. P. Holub

Cover picture: enamel-painted glass beaker

from Zaborów, distr. Warszawa Zachód. Drawn by P. Holub

© Pa?stwowe Muzeum Archeologiczne wWarszawie, 2008

©Autorzy, 2008

Pa?stwowe Muzeum Archeologiczne jest instytucj?

finansowan? ze ?rodków

Samorz?du Województwa Mazowieckiego

Sprzeda? detaliczna publikacji Pa?stwowego Muzeum Archeologicznego, w tym egzemplarzy archiwalnych, prowadzona jest

w salach wystawowych muzeum, ul. D?uga 52 (Arsena?), 00-241 Warszawa. P?atno?? gotówk?; wystawiamy rachunki i faktury.

Ponadto nasze ksi??ki i czasopisma mo?na zamawia? wPMA, tel. +48 (22) 831 3221-25/110 lub pod adresem internetowym

wydawnictwapma@pma.pl

Cennik wydawnictw, wykaz publikacji ipe?en spis zawarto?ci czasopism PMA: http://www.pma.pl/wydawnictwa Price list, list ofPMA publications and contens ofPMA periodicals: http://www.pma.pl/wydawnictwa

Adres redakcji 1 Editorial office: Pa?stwowe Muzeum Archeologiczne

ul. D?uga 52 (Arsena?), 00-241 Warszawa

(4)

WIADOMO?CI

ARCHEOLOGICZNE

Tom

(VoL)

LX

SPIS

TRE?CI

Contents

Wojciech Br ze z i ?

sk i, Dzie? dzisiejszy i perspektywy Pa?stwowego Muzeum Archeologicznego

Present and Future Perspectives of the State Archeological Museum

3

ROZPRAWY

Maria Kra j e w sk a, Spu?cizna Erazma Majewskiego w Pracowni Dokumentacji Naukowej Pa?stwowego Muzeum

Archeologicznego w Warszawie.

W 150. rocznic? urodzin Erazma Majewskiego (1858-1922) 9

The Legacy ofErazm Majewski (1858-1922) in the Documentations Department ofthe State Archaeological Museum in Warsaw.

On His 150Lh Birthday Anniversary

Marek Flor ek, Cmentarzyska kultury pucharów lejkowatych na Wy?ynie sandomierskiej. Historia i stan bada?

Cemeteries of the Funnel Beaker Culture (TRB) in Sandomierz Upland. History and State of Research

97

MISCELLANEA Dorota S?o wi ?

sk a, Katarzyna D ejt r o w sk a, UHa L u n d H a n s en, A Roman Painted Glass Beaker

from a Przeworsk Culture Cemetery at Zaborów, Western Mazowsze 125

Malowany puchar szklany z cmentarzyska kultury przeworskiej wZaborowie na zachodnim Mazowszu

Jacek A n d r zej o w sk i, Andrzej Pr zy ch o d n i, Terra sigillata z cmentarzyska kultury wielbarskiej w Jartyporach

na zachodnim Podlasiu 161

Terra Sigillata from aWielbark Culture Cemetery at [artypory, Western Podlasie Region

Adam C i e

?

li ?

sk i, Dariusz Wy c z

ó

? k o w sk i, Zapinka g?sienicowata z Tumian, pow. olszty?ski. Problem

zaniku kultury wielbarskiej nad ?yn? 179

A Caterpillar Brooch from Tumiany, distr. Olsztyn. The Decline of the Wielbark Culture on the ?yna River

Henriette L y n g st r om, Technologia produkcji ?elaza i wyrób no?y ?elaznych na terenie Danii

od 500 r. przed Chr. do 1000 r. po Chr. 189

Iron Technology and Iron Knives Found in Denmark, 500 BC

-AD 1000

MATERIA?Y

Adam Ku le s za, Ceramiczne materia?y neolityczne ze stanowiska lA w Strzy?owie, pow. hrubieszowski

A Neolithic Ceramie Assemblage from Strzy?ów, site lA, distr. Hrubieszów

197

Miros?awa A n d r z ej o w ska, Stanowisko ze schy?ku epoki br?zu i z wczesnej epoki ?elaza w Dziecinowie,

pow. otwocki 225

Late Bronze and Early Iron Age Site at Dziecinów, distr. Otwock

?ukasz Maurycy St a n a s zek, Analiza antropologiczna materia?u kostnego z cmentarzyska w Dziecinowie,

pow. otwocki 321

(5)

Tomasz Pu r o w sk i, Wyniki bada? wykopaliskowych osady obronnej w Tar?awkach, pow. w?gorzewski

A Fortified Settlement ofWest Balt Barrow Culture from the Early Iron Age at Tar?awki, distr. W?gorzewo

335

Dariusz Krasnod?bski, Marek Dulinicz, Tomasz Samojlik, Hanna Olczak, Bogumi?a J?drzejewska,

Cmentarzysko cia?opalne kultury wielbarskiej w uroczysku Wielka Kletna (Bia?owieski Park Narodowy,

woj. podlaskie) 361

A Cremation Cemetery of the Wielbark Culture in Kletna Range (Bia?owie?a National Park, Podlasie Province)

OD REDAKCJI

Zasady opracowania tekstów do publikacj i w ,Wiadomo?ciach Archeologicznych" 377

(6)

Wiadomo?ci Archeologiczne, t. LX, 2008

JACEK

ANDRZEJOWSKI,

ANDRZEJ

PRZYCHODNI

TERRA SIGILLATA Z CMENTARZYSKA KULTURY

WIELBARSKIEJ

W

JARTYPORACH

NA ZACHODNIM PODLASIU

TERRA SIGILLATA FROM A WIELBARK CULTURE CEMETERY AT JARTYPORY, WESTERN PODLASIE REGION

Cmentarzysko

w

Jartyporach

ko?o

W?growa'

(Ryc.

1)

nale?y

do

najwi?kszych

znanych

nekropoli

kultury

wiel-barskiej

na

prawobrze?nym

Mazowszu i Podlasiu. Na

przebadanym

dotychczas

obszarze ok. 1550 rrr'

odkryto

niemal 400

grobów,

zarówno

szkieletowych

jak

i

cia?o-palnych,

datowanych

od

fazy

B2/CI do

fazy

C2 okresu

pó?norzymskiego.

Pojedyncze

znaleziska

wskazuj?

jednak,

?e obiekt ten

u?ytkowany

by?

a? do

wczesnej

fazy

okresu

w?drówek

ludów'. Wiele

odkrytych

tu

obiektów

dostarczy?o

nowych,

wa?nych

informacji

tak

do poznania

obrz?dku

pogrzebowego

ludno?ci

wielbar-skiej,

jak

i

lepszego

opisania

mazowiecko-podlaskiego

wariantu

tej

kultury',

pochowanej

tu

osoby

znalaz?o si?

kilkadziesi?t

fragmen-tów

naczynia

terra

sigillata.

Ta

kategoria

importów

jest

na terenie

kultury

wielbarskiej

reprezentowana

stosun-kowo melicznie", ka?de

kolejne

znalezisko budzi wi?c

szczególne

zainteresowanie. W

wypadku

sigillaty

z

gro-bu 106 chodzi

ponadto

o

wyrób

warsztatu

dotychczas

w Barbaricum nie zanotowanego.

Obiekt 106 to

cia?opalny

grób

bezpopielnicowy.

Jego

strop

zarejestrowano

na

g??boko?ci

30 cm,

bezpo?red-nio

pod

humusem

le?nym

i

cienk?

warstewk?

nawia-nego

piasku.

Na tym poziomie zarys

jamy

grobowej

by?

nieregularnie

kolisty,

o

wymiarach

ok. 130x 120 cm,

w

cz??ci

W szarawy i

brunatnoszary,

w

cz??ci

wschod-niej,

s?abo

czytelnej,

szaro- i

jasnobrunatny.

Ni?ej,

ok.

50 cm od

powierzchni

ziemi,

wype?nisko

zachodniej

partii

jamy

grobowej

sta?o si? smolisto czarne,

przesy-cone

drobnymi

w?glami

drzewnymi;

na

tej

g??boko?ci

Zespó?

grobowy

Jednym

z

ciekawszych

zespo?ów

grobowych

z

tej

ne-kropoli

jest

obiekt 106. W do??

ubogim

wyposa?eniu

l

[artypory, gm. Liw, pow. w?growski, woj. mazowieckie, stan. 2 (AZP

48/53-76). Badania wykopaliskowe Dzia?u Epoki ?elaza

Pa?stwo-wego Muzeum Archeologicznego w Warszawie (dalej: PMA) w latach

1998-2005 oraz 2007 i 2008, prowadzone pod kierownictwem Jacka

Andrzejowskiego. Materia?y i dokumentacja bada? znajduj? si?

w zbiorach PMA (inw. IV/7682).

na wschodnim Mazowszu ipo?udniowym Podlasiu u schy?ku

staro?yt-no?ci, [w:] Najstarsze dzieje Podlasia w?wietle ?róde? archeologicznych

(red. B. Bry?czak, P. Urba?czyk), Siedlce 2001, s. 108-113; idem,

Kul-tura przeworska iwielbarska na prawobrze?nym Mazowszu iPodlasiu,

[w:] M. Dulinicz (red.), Problemy przesz?o?ci Mazowsza iPodlasia,

Archeologia Mazowsza i Podlasia. Studia i Materia?y III, Warszawa

2004 (2005), s. 109-128; id em, Pod wodz? Pilimera, czyli osadnicy

wielbarscy na Mazowszu iPodlasiu, [w:] Nowe materia?y iinterpretacje,

stan dyskusji na temat kultury wielbarskiej (red. M. Fudzi?ski, H.

Pa-ner), Gda?sk 2007, s. 229-258.

2

Lu?no znaleziona sprz?czka typu AH25 O. An d r z ejo w sk i,

Archeologia ?mietniskowa, czyli dole i niedole staro?ytno?ci

jartypor-skich, ZOW 56/1-2, 2001, s. 53) oraz grób 307 A ze sprz?czk?

odpo-wiadaj?c? typowi AH44, ale bez skuwki, odkryty w roku 2008. Pani

prof. Renacie Madydzie- Legutko dzi?kujemy za opinie na temat

da-towania obu zabytków.

4

R. Wo ??g ie wic z, Ceramika kultury wielbarskiej mi?dzy Ba?tykiem aMorzem Czarnym, Szczecin 1993, s. 35, lista 20B; L. Ty s zler, Terra

sigillata na ziemiach Polski, cz??? I: Tekst, Acta Archaeologica Lodziensia

43 i44, ?ód? 1999, s. 76,137, mapa I, 3 (razem z grup? mas?om?cka). 3

Na temat kultury wielbarskiej na prawobrze?nym Mazowszu iPodlasiu zob. ostatnio J. An d r z ej o w sk i, Przemiany osadnicze ikulturowe

(7)

Ryc. 1. Lokalizacja cmentarzyska kultury wielbarskiej w Jar ty P o r a ch, pow. W?grów

Fig. 1. Location of the cemetery of Wielbark Culture at Jar ty Po r y, distr. W?grów

"I .* !'"'> . - -, f .: \ .... . , .. "" .. I ? ..

Ryc. 2. Jar ty Po r y, pow. W?grów, grób 106. Plan iprzekrój jamy grobowej zwidocznym ?ladem po kamiennej steli (?);

po prawej cz??? jamy grobu 122. Fot. J. Andrzejowski

Fig. 2. Jar ty Po r y, distr. W?grów, grave 106. Plan and cross-section of the grave pit with visible traces left by a stone stela (?);

(8)

: . : .

Ob?

f

.•

:-::::::::

... : ... : ... .: ... . . ... -",,,,,,,,,,.,,,,,,, . ob. 122 .: ;, .

:::::::::::::::,

r: ::::::::::::::::::::: :j ' .::.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.: .j ... : .·:·:":·:·:·:·:·:·:·:·:·:·:·:·:·:1 ... ... . ... . ... . . . r: : :.:.:.:.: ..:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.: ..:..:./ :-: -40 . :-:-:-:-:-:-:-:-: : :.: -80 .:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:. ... :

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::.1

® . . . ... . ... .

11111111111111111111111111111111111111111111111

ob. 126 ? ??'.? ..• ? .•?.'.?'.? ... ? .•? ...? •.? •..? .•_._.. _. __ ?e__

-?>::.?.

?

:.%

?\

ob. 122

>

?:

?:?:?:?:?:.>..

. ....

?®:::::::::::::::.:.

...

::::::::::::::::':':.?'.>

-, ... . .

?0:::::::::::::::::::::::·.·.

. .:

:.::::::::::::::::::::::::::::::::

... . . ... . . o 30cm __ r:::::====- __ P77/j1 ? ? F:8 tLLLLJ ?

?

LB b d a c e

Ryc. 3. Jartyp o r y, pow. W?grów, grób 106. Plany iprzekrój jamy grobowej. a

-piasek jasno- iszarobrunatny,

b

-piasek szarawy ibrunatnoszary, c

-piasek czarny, zw?glami drzewnymi, d

-piasek ?ó?tawy (calec), e - u?amki terra

sigillata.

Oprac. graficzne J. Andrzejowski

Fig. 3. Jar ty Po r y, distr. W?grów, grave 106. Plans and cross-sections of the grave pito a

-light brown to grey-brown sand,

b

-greyish and brown-grey sand, c - black

sand, with charcoal, d

-yellowish sand (virgin soil), e- terra

sigillata sherds.

Graphic rendering by J. Andrzejowski

pojawi?a

si?

liczniej

ceramika, a w centrum dwa

?redniej

wielko?ci kamienie.

Cz???

wschodnia

by?a

wyra?nie

szaro- i

jasnobrunatna,

bez

przepalonych

ko?ci i

elemen-tów

wyposa?enia.

Na

g??boko?ci

ok. 70 cm

jama

przy-bra?a

regularnie

kolisty

kszta?t o

?rednicy

110 cm

-

wy-pe?nisko

by?o

intensywnie

czarne z szaro- i

brunatno-czarnymi

rozmyciami

na

kraw?dziach,

za? w centrum,

do

g??boko?ci

85 cm,

jasnobrunatne.

W sp?gu, ok.

80--100 cm od

powierzchni,

jednolicie

smolisto czarna

jama

mia?a zarys

czytelnie

prostok?tny,

o

wymiarach

90x

80 cm.

Nieckowaty

przekrój

jamy

si?ga?

ok. 70 cm

mi??-szo?ci

(Ryc.

2, 3).

go szk?a znaleziono w

górnych

warstwach

wype?niska,

u?amki

grzebienia

i

sprz?czki

br?zowej

w sp?gu

grobu.

Nieliczne (46,6

g),

silnie

przepalone

i bardzo ?le

zacho-wane ko?ci rozproszone

by?y

w

ca?ej

jamie

grobowej,

z nieznaczn?

koncentracj?

w czarnym,

w?glistym

sp?-gu

jej

wype?niska.

Analiza

antropologiczna"

wykaza?a,

?e

pochowano

tu

osob?

doros??

(by?

mo?e

m??czyzn??),

zmar??

w wieku adultus-maturus (30-50 lat).

I n wen t a r z: l. Misa terra

sigillata,

zachowana w

kil-kudziesi?ciu

fragmentach

(ok. 20-30%

ca?ego

naczy-nia),

cz??ciowo

przepalonych,

zrekonstruowana.

Wys.

ok. 10 cm, ?redn.

wylewu

18 cm, dna 7,5 cm

(Ryc.

4a.b).

2. 3

fragmenty

?rodkowych

p?ytek

trój

warstwowego

U?amki ceramiki terra

sigillata

by?y

do??

równomier-nie rozproszone w

obr?bie

ca?ego

wype?niska,

natomiast

fragmenty

naczy?

r?cznie

lepionych

skupia?y

si? w

ni?-szych

warstwach

jamy

grobowej.

Okruchy

przetopione-5

Wszystkie analizy materia?ów antropologicznych znekropoli w

Jar-typorach wykona? dr ?ukasz Maurycy Stanaszek (PMA).

(9)

? ) l?" r ..J ' :1 ?. • • !1

l

?

l

_) ,l?1l

2. II#' ,. 4... J \. ,l

-i

13.

.... ?'.1

?

?,???

5. "\ ,;) , ' )

\

? 1. 6. 7. a 3cm

Ryc. 4. Jartyp o r y, pow. W?grów, grób 106. Zachowane u?amki misy terra sigillata 106 (a) irekonstrukcja formy naczynia (b).

Numerami oznaczono zidentyfikowane motywy reliefowe (por. opis motywów). Rys. J. Okolu s

Fig. 4. Jar ty Po r

y, distr. W?grów, grave 106. Surviving fragments of a terra sigillata bowl (a) and reconstruction of the vessel (b).

Numbers mark identified relief motif are marked with numbers (ej description of the motifs). Drawn by J. Okolus

grzebienia

z

poro?a,

z nitami ze stopu miedzi.

Wym.

ok. 1,2-1,3x1,1 cm

(Ryc.

Sa). 3. 2

fragmenty

przepalonej

i

zdeformowanej

sprz?czki

(?) ze stopu miedzi.

D?ug.

2,3 i 1,0 cm

(Ryc.

Sb). 4. Ok. 35

drobnych

okruchów

blado?ó?tego

(barwa Straume

SB/C6)

szk?a

naczyniowe-go,

cz??ciowo

stopionych

(Ryc.

Sg).

5. Kolankowate

ucho

du?ego

naczynia

glinianego,

przepalone.

Powierz-chnia

g?adka,

ciemnoszara,

glina

z

domieszk?

drobnego

t?ucznia. Zach. wys. ok. 11 cm

(Ryc.

Sd). 6.

Przepalony

fragment

kraw?dzi

naczynia

glinianego.

Powierzchnia

g?adka,

szara,

glina

z

domieszk?

?rednioziarnistego

t?ucznia

(Ryc.

Se). 7.

Przepalony

przydenny

fragment

ma?ego

naczynia

glinianego

(miseczki?). Powierzchnia

g?adka,

ceglasta

z

szarymi

plamami,

glina

z

domieszk?

drobnego

t?ucznia. ?redn. dna 4 cm

(Ryc.

Sf). 8. Kilka

przepalonych

przydennych

fragmentów

du?ego

naczy-nia

glinianego.

Powierzchnia lekko

chropowata,

cegla-sto-szara,

glina

z

domieszk?

?rednio- i

gruboziarniste-go t?ucznia. ?redn. dna 10 cm

(Ryc.

Sc). 9. 20

fragmen-tów

niecharakterystycznej,

r?cznie

lepionej

ceramiki

k.

wielbarskiej,

cz??ciowo

przepalonych.

11. Ma?a ?uska

krzemienna",

Datowanie

Okre?lenie

chronologii

obiektu

jest

bardzo trudne.

U?amki

trój

warstwowego

grzebienia

z

poro?a

mog?

by?

datowane

jedynie

ogólnie

na okres

pó?norzymski.

za?

typologiczne

okre?lenie

fragmentów

domniemanej

sprz?czki,

zidentyfikowanej

na

podstawie

przekroju

pr?ta i ?uku

jego

wygi?cia,

jest

oczywi?cie

niemo?liwe.

Zachowane

okruchy

szk?a z

naczynia

s? bardzo ma?e,

nigdzie

te? nie

przetrwa?a

naturalna pierwotna

powierz-chnia, nie mo?na zatem nic

powiedzie?

ani o

jego

for-mie, ani

-tym

bardziej

-ewentualnym

datowaniu. Na

bli?sz?

analiz?

nie

pozwalaj?

tak?e u?amki ceramiki

r?cznie

lepionej.

Jedynie

masywne, kolankowate ucho mo?na z

du?ym

prawdopodobie?stwem

odnie?? do

dzbana typu IXA.

Naczynia

tego typu datowane s? do??

6

E. St r a u me, Glaser mit Fa eettensehliff aus skandinavisehen

Gra-bern des 4. und 5. Jahrhunderts n.Chr., Oslo 1987.

mira Sa?aci?skiego (PMA) technika wykonania mo?e wskazywa? na

datowanie ?uski na epok? br?zu lub wczesn? epok? ?elaza.

7

(10)

S?awo-====d.

o 3cm a.b o 6cm - - - I c-f

?

e g o 3cm

Ryc. 5. Jar ty Po r y, pow. W?grów, grób 106. Fragmenty grzebienia zporo?a zbr?zowymi nitami (a), fragmenty sprz?czki br?zowej (b),

ceramika (c-f), okruchy szk?a (g). Rys. A. Potoczny, fot. J. Andrzejowski

Fig. 5. Jar ty P or y, distr. W?grów, grave 106. Fragments of an antler comb with bronze rivets (a), fragments of abron ze buckle (b),

pottery (c-f), glass sherds (g). Drawn by A. Potoczny, photo J. Andrzejowski

szeroko", bo W ramach faz B2-Clb/C2• Na Mazowszu

i Podlasiu nie

nale??

do znalezisk

zbyt

cz?stych

- brak

ich np. na

wielkiej

nekropoli

w Cecelach, pow.

siemia-tycki

-spotykane

s?

jednak

od

fazy

B2/CI a? po

schy?ek

okresu

pó?norzymskiego",

Typ

IXA

obejmuje

formy

do?? zró?nicowane zarówno

morfologicznie,

jak

i

pod

wzgl?dem

cech

metrycznych.

Parametry

ucha z

grobu

106 (zachowana

wysoko??

ok. 11 cml)

wskazuj?,

?e

po-chodzi ono z

du?ego

dzbana o

wysokiej,

zapewne

smu-k?ej

szyi,

jakie

pojawiaj?

si? nie

wcze?niej

ni? w

"czystej"

fazie CIa, a

charakterystyczne

s?

przede

wszystkim

dla

m?odszych

stadiów okresu

pó?norzymskiego

i

maj?

wyra?ne

nawi?zania do

licznej

i

zró?nicowanej

grupy

dzbanów

lepionych

b?d?

robionych

na kole

garncar-skim,

znanych

ze stanowisk

kultury

czerniachowskiej

i Santana-de-Mures'",

Dzban typu IXA z

du?ym,

kolankowatym

uchem z

ka-nalikiem znaleziono w

grobie

52 z

[artyporów",

datowa-nym na

faz?

CIa, kilka

dalszych,

ju?

ze

"zwyk?ymi"

pe?-nymi

uchami

pochodzi

z

cmentarzyska

w Brze?ciu-

Try-szynie

(Ep3cm-TputuUH)

w

zachodniej

Bia?orusi

(groby

27, 35, 45 i

4912)

-jedyny

pewnie

datowany

zespó?

(grób

49) umie?ci? mo?na wfazie Clb-C2•

Podobn?

chronologi?

ma dzban z

grobu

34 z

Pajewa-Szwelic,

pow.

ciechanow-ski, z

unikatowym

naczyniem

szklanym

-nale?y

go

od-nosi? do

fazy

Clb, lub

szerzej

Clb-C213•

Dotyczy

to tak?e

dzbana z

grobu

136 z

cmentarzyska

grupy

mas?om?ckiej

na stan. 1C w Gródku nad

Bugiem,

pow. hrubieszowski 14.

Na

faz?

C2

datowany

jest

nieco

mniejszy

dzban z

kolan-kowatym

uchem,

znaleziony

w

grobie

7 w Brulinie-

Kos-kach, pow.

wysokomazowiecki",

oraz

efektowny,

czarny

dzban typu IXA z ornamentem

inkrustowanym

bia??

8

R. Wo ??g ie wicz, Ceramika ... ,s. 16,26, 1 09 lista 9A, tabl. 25:4.5, 26:1.2, 71:1-3.

Pajewo-Szwelice, woj. mazowieckie, Warszawskie Materia?y

Archeo-logiczne 9, Warszawa 2005, s. 30-31, tabl. XXVII/34:1; por. R.

Wo-??giewicz, Ceramika ... ,s.189, tabl. 26:2; T. Stawiarska,

Na-czynia szklane okresu rzymskiego zterenu Polski. Studium

archeologicz-no-technologiczne, Warszawa 1999, s. 262.

9

J. A n drze jowski, A. ?óra wska,

Cmentarzyskokulturywiel-barskiej na stan. 1 wNadkolu, woj. mazowieckie, lwl J. Andrzejowski

et alii (red.), Varia Barbarica Zenoni Wo?niak ab amicis dicata,

Mo-numenta Archaeologica Barbarica, Series Gemina I, Warszawa-Lub-lin 2002, s. 50.

14

A. Kok o w sk i, Gródek nad Bugiem. Cmentarzysko grupy

mas?o-m?ckiei, cz??? II, Lublin 1993, ryc. 118a.

10

Por. B. Mago m ed o v, ?emahovskaa kul'tura. Problema etnosa,

Monumenta Studia Gothica I, Lublin 2001, s. 51-52, tabl. 41-49.

15

A. K e mp i sty, Birytualne cmentarzysko zpó?nego okresu

rzyms-kiego w miejscowo?ci Brulino-Koski, pow. Ostrów Mazowiecka, WA

XXXII/3-4, 1966-1967 (1968), s. 414, ryc. 12b. Odno?nie do

datowa-nia zespo?u zob. K. Cz a r ne ck a, Ein Ring aus Roggendorf in

Nieder-iisterreich und seine kaiserzeitliche Parallelen im Barbaricum,

"Fund-berichte aus Ósterreich" 27, 1988 (1989), s. 13; R. Wo ??g ie wic z,

Ceramika ... , 1993, lista 9A:21; A. Kokowski, Metalowe wisiorki

wkszta?cie topora na terenie Barbaricum na pó?noc ipó?nocny-wschód

od limesu rzymskiego, wokresie rzymskim i we wczesnym okresie w?d-rówek ludów, [w:] J. Ilkjeer, A. Kokowski, (red.), 20 lat archeologii w

Ma-s?omcezu 1. Weterani, Lublin 1998, s. 102.

11

J. A nd r z ejo w ski, K. St a n ek, Konstrukcje drewniane z

gro-bów cia?opalnych z cmentarzyska kultury wielbarskiej w lartyporach

na Podlasiu, lwl Okres rzymski ww?drówek ludów wpó?nocnej Polsce

i materia?y z konferencji "Cmentarzyska z okresu rzymskiego jako

miejsca kultu", Bia?e B?ota 17-19 maja 2000 r. (red. M. M?czy?ska,

A. Urbaniak), Folia Archaeologica 25, ?ód? 2007, s. 238, ryc. 7c.

12

u. V. K uh a r e nk o, Mogil'nik Brest- Trisin. Moskva 1980, s. 38, tabl. XI/27a, XIV/35b, XVI/45a, XVII/49z.

13

Z. D?ub ako w sk i, Stanowisko wielokulturowe w miejscowo?ci

(11)

ryc. 2, 3a). Grób 126 nie mo?e

by?

bli?ej

datowany,

natomiast

chrono-logia

grobu

122

zamyka

si? w ramach

faz

Clb-C/7,

w

jego

stropie

odkryto

zreszt? dwa

fragmenty

naczynia

ter-ra

sigillata,

za? dalsze u?amki

znale-ziono w

grobach

102B i 107. U?amki

te

klej?

si? z

naczyniem

z

grobu

106,

albo wi?c

pochodz?

z

tej

samej

ustry-ny, albo te?

zosta?y

wtórnie przemiesz-czone ze stropu

grobu

106.

T?

drug?

mo?liwo??

zdaj?

si?

sugerowa?

dalsze

skorupy

tej?e

sigillaty

zarejestrowane

lu?no w

s?siedztwie

grobu

106,

bez-po?rednio

pod

humusem, na

pozio-mie

wyró?niania

stropów

jam

grobo-wych.

Kolejny

u?amek terra

sigillata.

o

o

III •

o

10y.:

by?

mo?e

pochodz?cy

z tego samego

o

naczynia",

znaleziono lu?no w sp?gu

humusu

ponad

22 m (l) na zachód

od

grobu

106

(Ryc.

6).

O ile

wyposa?enie

grobu

102B nie

pozwala

na datowanie

dok?adniejsze

ni? na okres

pó?norzymski.

to

chro-nologi?

grobu

107

oznaczy?

mo?na

z

du??

dok?adno?ci?.

Grób ten, o bar-dzo

nietypowyrn

obrz?dku

pogrze-bowym

i

skomplikowanej

stratygra-fii

19,

zawiera? m.in. par?

nieprzepa-lonych

kuszowatych

zapinek

z

podwi-ni?t?

nó?k?

i

karbowanym

szczytem

ea

5m

b

Ryc. 6. Jar ty Po r y, pow. W?grów. Rozmieszczenie u?amków terra sigillata w okolicy

grobu 106: w stropach s?siednich grobów (a) ilu?no w sp?gu humusu (b).

Oprac. graficzne J. Andrzejowski

Fig. 6. Jar ty P o ry, distr. W?grów. Distribution of terra sigillata fragments in the area around grave 106: in upper layers of the neighbouring graves (a), and at the bottom

of the humus layer (b). Graphic rendering by J. Andrzejowski

kab??ka,

typu

Almgren

161 (wzoru

FM2S20),

charakterys-tycznych

dla

fazy

CIa' i

nieprzepalon?

"klasyczn?"

zapin-k?

typu

Almgren

162, ale tak?e

przepalon?,

szcz?tkowo

zachowan?

zapink?

typu

Almgren

167,

rzadkiego

w

kul-turze

wielbarskiej

wariantu b121•

Chronologi?

zespo?u

zabytków

z

grobu

107

zamkn??

wi?c mo?na w ramach

fazy

Clb, co

jednocze?nie

stanowi terminus ante quem

pochówku

z

grobu

106. Ostatecznie zatem datowanie

grobu

106

nale?y

ograniczy?

w?a?nie do

fazy

Clb•

mas? ceramiczn?, z

grobu

typu

"ksi???cego"

z

Rudki--Rudeczki

iPy?xa,

pau.

Kpeweneuu)

na

Wo?yniul6•

Ostatecznie zatem za

najbardziej

prawdopodobne

na-le?y

uzna? datowanie

grobu

106 na

fazy

Clb-C2•

Chrono-logi?

t? mo?na u?ci?li? na

podstawie

analizy

jego

relacji

stratygraficznych.

Jama

grobu

106

s?siadowa?a

od wschodu z

du??

jam?

szkieletowego

grobu

122, za? od zachodu z

jam?

szkie-letowego

grobu

126,

cz??ciowo

naruszaj?c

je

obie

(por.

19

A. ? ó r a w sk a, Pochówki cz?stkowe z cmentarzyska kultury

wiel-barskiej wlanyporach na Podlasiu, [w:] Nowe materia?y iinterpretacje,

stan dyskusji na temat kultury wielbarskiej (red. M. Fudzi?ski, H.

Pa-ner), Gda?sk 2007, s. 458-461, 463-465, ryc. 2, 3.

16

E. Pete r s en, Ein reicher gepidischer Grabfund aus Wolhynien,

.Gothlskandza" 3,1941, s. 41, ryc. 6; A. Kokowski, Schiitze der

Ostgoten. Eine Ausstellung der Maria Curie-Sk?odowska Universitiit

Lublin und des Landesmuseums Zamo??, Stuttgart 1995, s. 104 ryc.

66, s. 194. 20 A. Kok o w sk i, Grupa mas?ometka. Z bada? nad przemianami

kultury Gotów wm?odszym okresie rzymskim, Lublin 1995, s. 13, ryc.

2e; idem, Die Mas?om?cz-Gruppe. Ihre Chronologie und Beziehungen

innerhalb des gotischen Kulturkreises - Ein

Beispiel fur den kulturellen

Wandeln der Goten im Verlauf ihrer Wanderung, BerRGK 78, 1997

(1998), s. 653, ryc. 2e, s. 709; J. And r z ejo w sk i, Pod wodz?

Fili-mera ... ,s. 235.

17

J. And r z ejo w ski, A. ? ó r a w sk a, M. B ib o r sk i, W K a

-pla, Grób 122 z cmentarzyska kultury wielbarskiej wJartyporach na

Podlasiu. Nowe materia?y do bada? nad obrz?dkiem pogrzebowym

w gockim kr?gu kulturowym, [w:] M. Karczewska, M. Karczewski

(red.), Badania archeologiczne w Polsce pó?nocno-wschodniej i na

zachodniej Bia?orusi wlatach 2000-2001. Materia?y zkonferencji,

Bia-?ystok 6-7 grudnia 2001 roku, Bia?ystok 2002, s. 253-268. 21

Odno?nie do klasyfikacji idatowania wielbarskich fibul z

podwini?-t? nó?k? zdobionych pier?cieniami z nacinanego drutu zob. J. An

-drze jowski, A. ?órawska, Cmentarzysko ...

,s. 42-43; J.

And-r z ejo w sk i, A. C ie? li? sk i, Germanie iBa?towie u schy?ku

staro-18

Fragment wylewu nie klej?cego si? z ?adnym zu?amków naczynia

z grobu 106, jednak odpowiadaj?cego im morfologicznie (grubo??,

(12)

Terra

sigillata

S·ffJV1VS?

?WVTY38a

l

Naczynie

terra

sigillata

z

grobu

106 zachowa?o si? w

kil-kudziesi?ciu

fragmentach

przepalonych

w

ró?nym

sto-pniu;

pojedyncze

u?amki

zarejestrowane

w

pobli?u

tego

grobu,

w warstwie humusu iw

stropach

s?siednich

obiek-tów

(groby

102B, 107 i 122)

pochodz?

wprawdzie

z dwu

przeciwleg?ych

partii

naczynia,

jednak

rekonstrukcja

jego

pierwotnego

kszta?tu

-misy

reliefowej

formy

37.

wed?ug

klasyfikacji

H.

Dragendorffa"

- nie budzi

w?tpli-wo?ci

(Ryc.

4b).

\.

b

Misy

tego typu

dominuj?

liczebnie w?ród znalezisk

terra

sigillata

z terenów

?rodkowoeuropejskiego

Barbari-cum, na terenie Polski stanowi?c niemal 95%

okre?lo-nych

morfologicznie

naczy?",

Decyduj?ce

znaczenie

mia?a tu

najpewniej

tzw. otwarta forma

tej

misy,

umo?-liwiaj?ca

ekonomiczny

transport

jednocze?nie

du?ej

liczby

naczy?",

a tak?e

atrakcyjne,

dobrze widoczne

zdobienie.

d

c

Wyj?tkowe,

niemaj?ce

analogii

w?ród

innych,

zare-jestrowanych

dotychczas

na ziemiach

polskich

naczy?

terra

sigillata,

jest

zdobienie

misy

z

Jartyporów.

Orna-ment na

zachowanych

u?amkach, mimo ?e

cz??ciowo

zatarty i

uszkodzony,

jest

wystarczaj?co

czytelny,

by

motywy zdobnicze

mog?y

by?

zidentyfikowane

z

wzor-cami

publikowanymi

przez H. Rickena i Ch. Fischer".

Analiza

tych

zdobie?

daje

podstawy

do stwierdzenia,

?e terra

sigillata

z

Jartyporów

zosta?a

wyprodukowana

w manufakturze w Rheinzabern. W?ród elementów

reliefowych

widniej?cych

na

fragmentach

misy

z

[arty-porów

(Ryc.

4a)

wyró?ni?

mo?na: l.

Stempel

imienny,

wypuk?y

w

prostok?tnym

kartuszu, silnie zatarty, co

pozwala

na pewn?

identyfikacj?

tylko

trzech znaków: (STA)TVT(VSF) (?).

Stempel

nie ma

?cis?ych

analogii,

chocia?

wydaje

si?

najbardziej

zbli?ony

do

publikowa-nego przez W

Ludowiciego"

(por.

ryc. 7a); 2.

Jajow-nik (ovolo), Ricken-Fischer E28

(por.

ryc. 7b); 3.

Byk

skierowany

w prawo, Ricken-Fischer Tl19a

(por.

ryc.

7c); 4. Jele?

skierowany

w lewo, Ricken-Fischer T82a

(por.

ryc. 7d); 5. Lwica skierowana w prawo,

Ricken-e

Ryc. 7. Elementy reliefowe naczy? terra sigillata z Rheinzabern

odpowiadaj?ce motywom z misy zJartyporów, grób 106.

Wg WLudowiciego (a) oraz H. Rickena i Ch. Fischer (b-e)

Fig. 7. Details of terra sigillata vessels from Rheinzabern which correspond to the motifs seen on the bowl from [artypory,

grave 106. After WLudowici (a) and H. Ricken &Ch. Fischer (b-e)

-Fischer T35a

(por.

ryc. 7e); 6. ?ucznik, Ricken-Fischer

M174g

(por.

ryc. 7f); 7.

Niezidentyfikowane

zwierz?

skierowane w lewo.

Zarówno

stempel,

jak

i

zachowany

zespó?

zdobie?

sugeruj?

mo?liwo??

identyfikacji

naczynia

terra

sigilla-ta z

Jartyporów

z

wyrobami

STATUTUS I z

Rheinza-bern,

zaliczanych

do grupy Illb

reliefowych

wyrobów

z tego o?rodka", Czas

wykonania

tej

misy

mo?na

okre-?li? ramowo na

drug?

tercj?

III wieku po Chr.

(233--260/275 po

Chr.)28.

?ytno?ci. Przyjazne zwiqzki czy wrogie sqsiedztwo?, lwl A.

Bitner--Wróblewska

(red.), Kultura bogaczewska w20 lat pó?niej. Materia?y

z konferencji, Warszawa, 26-27 marca 2003, Warszawa 2007, s.

305--306, ryc. 27.

antyczny i barbarzy?cy. Teksty, zabytki, refleksja nad przesz?osciq,

Seria podr?czników, Tom 1, Instytut Archeologii Uniwersytetu

War-szawskiego, Warszawa 1998, s. 32) o konieczno?ci funkcjonowania

zorganizowanego transportu wyrobów ceramicznych i szk?a poza

granice prowincji. Zapewne warunkowa? on w pewnym stopniu

formy naczy?, które podlega?y przewozowi.

22

H. D r age n d o r ff, Terra sigillata, "Bonner [ahrbiicher" 96/97, 1895/96, s. 18-155.

23

L. Ty s zler, Terra sigillata ... I, s. 71, tabL. XXII, ryc. 4.

25

H. R ic k en, Ch. F is c her, Die Bilderschusseln der romischen

Tbpfer von Rheinzabern: Textband mit Typenbildern zu Katalog VI der

Ausgrabungen von Wilhelm Ludowici in Rheinzabern 1901-1914,

Ma-terialien zur rómisch-germanischen Keramik 7, Bonn 1963, s. 130.

24

D. G ab le r i A. H. Va d ay (Terra Sigillata zwischen Pannonien

und Dazien, Teil II, "Acta Archaeologica Academiae Scientiarum

Hungaricae" XLIV, 1992, s. 46) wodniesieniu do terenu sarmackiego

Barbaricum sugeruj?, ?e wyst?powanie wi?kszej liczby egzemplarzy mis w stosunku do innych form naczy? zterenu pomi?dzy Parmoni?

a Dacj? wynika tak zmiejscowych gustów, jak isposobu spo?ywania

posi?ków. Mo?na wtym miejscu przytoczy? równie? sugesti? J. K o

-le n d o (O metodach bada? kontaktów ekonomicznych ipolitycznych

mi?dzy Imperium Romanum a ludami barbarzy?skimi, [w:] ?wiat

26

W Lu d o wic i, Stempel-Namen und Bilder Riimischer Topfer,

Legions-Ziegel-Stempel, Formen von Sigillata und anderen Gefassen

aus meinem Ausgrabungen in Rheinzabern 1901-1914. Katalog V, Darmstadt 1927, s. 245.

27

H. B e rn ha rd, Zur Diskussion um die Chronologie Rheinzaberner

Reliejtopjer, "Germania" 59,1981, aneks 5.

(13)

Zrekonstruowanie

misy

pozwoli?o

na odtworzenie

rozmieszczenia ornamentów na

jej

brzu?cu. Na

zacho-wanych

u?amkach

pod

pasem

jajownika

(ovolo)

wyst?pu-j?

reliefowe

przedstawienia

zwierz?t.

Cz???

przedstawie?

figuralnych

powtarza si?

(np.

stoj?cego

byka

zwróconego

w

prawo),

za? w okolicach

imiennego

stempla

wytwórcy,

umieszczonego

uko?nie w

dolnej

partii brzu?ca

naczynia,

znajduje

si?

zgrupowanie

odcisków. Nie ma

tutaj

podzia-?u przestrzeni

ornamentowanej

na metopy lub

wyró?nie-nia elementów zdobienia, np. przy pomocy kó?. Posta?

?ucznika, ulokowana na prawo nad

stemplem,

w

s?siedz-twie

niezidentyfikowanego

zwierz?cia

(po

prawej),

byka

(po

lewej)

a nast?pnie

lwicy

i

umieszczonego

ponad

ni?

jelenia,

sugeruje

scen?

polowania,

która na obwodzie

naczynia

mog?a

zosta?

powtórzona

dwu-lub

trzykrotnie,

zauwa?a si? równie? brak

motywów

ro?linnych

lub

in-nych

w?tków

stricte

dekoracyjnych

(Ryc.

4a). Stan

zacho-wania

naczynia

nie upowa?nia do

zbyt

daleko

id?cych

wniosków, ale pewien bez?ad w rozmieszczeniu zdobie?

oraz

d??enie

do

pokrycia

ornamentem

ca?ej

dost?pnej

przestrzeni brzu?ca nasuwa

skojarzenia

z grup?

wyro-bów warsztatów z Westerndorf i Pfaffenhofen, w

których

wypadku

równie? mamy do

czynienia

z

powtarzalno?ci?

ró?nych

elementów

dekoracyjnych

przy zastosowaniu

czasem dwóch, trzech

stempli

-dotyczy

to

g?ównie

wy-robów HELENIUS z Westerndorf oraz

naczy?

z

kr?gu

HELENIUS i DICANUS z Pfaffenhofen".

W ?rodowisku

kultury

wielbarskiej

wyroby

HELE-NIUS z Pfaffenhofen odnotowano w

grobie

jamowym

w Janowie, pow. brodnicki,

gdzie

znaleziono

fragmenty

naczynia

Drag.

3730,

oraz w

zniszczonym

grobie

w

Po-mielinie, pow. i?awski". Tzw.

wolny

styl

dekoracyjny"

spotykany

jest

równie? na

naczyniach

z Rheinzabern.

Mo?emy

go zaobserwowa? m.in. na misie

Drag.

37 z

Sad-?owa, pow.

rypi?ski",

stemplowanej

SECUNDIN.AVI.

Wszystkie

u?amki

misy

z

grobu

106 tworz?

??cznie

tylko

ok. 20-30%

ca?ego

naczynia,

co z

pewno?ci?

jest

skutkiem

nieca?kowitego

wybrania

wyposa?enia

zmar?e-go z

pozosta?o?ci

spalonego

stosu. Nie wiadomo

jednak,

czy fakt, i? w

grobie

zdeponowano

fragmenty

niekom-pletnego

naczynia,

wynika

z zastosowania

zasady

pars

pro toto", czy te? przyczyn

takiego

stanu rzeczy

upatry-wa?

nale?y

w

innych,

niejasnych

dzi? elementach

zwycza-jów

pogrzebowych.

Eksperymentalne

próby

rekonstruk-cji

cia?opalnego

obrz?dku

pogrzebowego"

dowiod?y,

?e

gwa?towne

palenie

si? stosu mo?e

spowodowa?

eksplo-zje

ustawionych

na nim

naczy?

glinianych,

których

fra-gmenty

odpryskuj?

w promieniu kilku, a nawet

kilkuna-stu metrów. W

wypadku

cienko?ciennej

ceramiki terra

sigillata

takie w?a?nie rozdrobnienie

naczy?

w zasadzie

uniemo?liwia?o dok?adne zebranie

wszystkich

u?amków.

Mo?liwe te?, ?e znaczenie

przydawane

wspó?cze?nie

sigil-latom

znajdowanym

w Barbaricum nie

odpowiada

(b?d?

- nie

w

pe?ni

odpowiada)

rzeczywistemu,

staro?ytnemu,

28

Taka metryka oparta jest na datowaniu przez H. B e rnh a rd a

(Zur Diskussion ... ) okresu funkcjonowania w Rheinzabern

grup garncarzy IIIa-b (por. L. Ty s z ler, Terra sigillata ... I, s. 74), oraz

datowaniu ko?ca dzia?alno?ci tzw. wielkiej grupy II, obejmuj?cej

m.in. garncarza STATUTUS I, umieszczanym przez F. K. B it tn e

-r a (Zur Portsetzung der Diskussion um die Chronologie der

Rheinza-berner Relieftopfer, .Baycrischc Vorgeschichtsblatter" 51, 1986, s. 251) w latach 260-275 po Chr.

rypi?skim, [w:] Ksi?ga pami?tkowa ku uczczeniu siedemdziesi?tej

rocznicy urodzin Profesora doktora W?odzimierza Demetrykiewicza,

Bibljoteka Prehistoryczna I, Pozna? 1930, s. 311-317; L. Tyszler,

Terra sigillata ... I, s. 44; e a d em, Terra sigillata ... II, s. 86, kat.

Sad-?owo 1.1 (tam pe?na literatura) . Na temat historii tego znaleziska

zob. J. And r z ejo w sk i, "Jakie? wazy, szklanki" czyli o importach

rzymskich zSad?owa, [w:] A. Bursche, R. Cio?ek (red.), Antyk i

barba-rzy?cy. Ksi?ga dedykowana Profesorowi Jerzemu Kolendo w

siedemdzie-si?t? rocznic? urodzin, Warszawa 2003, s. 33-46.

29

Obszerne uwagi na temat dystrybucji wyrobów wymienionych

warsztatów zawieraj? m.in. publikacje: D. G ab ler, Westerndorfen

Sigillata im Barbaricum ostwarts von Pannonien, .Baycrlschc

Vor-geschichtsblatter" 33, 1968, s. 100-110; D. G ab l er, A. H. Va d ay,

Terra Sigillata ... s. 83-160; D. Gab l er, Die Sigillaten von

Pfaffen-hofen in Pannonien, "Acta Archaeologica Academiae Scientiarum

Hungaricae" XXX, 1978, s. 77-147.

34

K. Go d ?o w sk i, Kultura przeworska, [w:] Prahistoria ziem

pol-skich V, s. 120; por. R. Madyda-Legutko, J.

Rodzi?ska--N o w

ak, J. Z agór sk a- Te le

ga, Uwagi na temat regu?

wyposa-?ania zmar?ych w kulturze przeworskiej w okresie rzymskim, [w:] Do,

ut des - dar

pochówek, tradycja, Funeralia Lednickie

-spotkanie 7

(red. WDzieduszycki, J. Wrzesi?ski), Pozna? 2005, s. 184.

35

Eksperymenty prowadzone w czasie festynów archeologicznych

"?elazne Korzenie" (www.korzenie.gimnazjum.com.pl) i "Dymarki

?wi?tokrzyskie" (www.dymarki.pl) w Starachowicach i Nowej S?upi

ko?o Kielc w roku 2006 przez Andrzeja Przychodniego. Wobu

wy-padkach do budowy stosu u?ywano ró?nych gatunków drewna, za?

na stosie umieszczano repliki ceramiki kultury przeworskiej.

Wspo-mniane eksplozje naczy? nast?powa?y ju? w pocz?tkowej fazie

pa-lenia si? stosu, kiedy p?omienie zaczyna?y gwa?townie obejmowa?

drewno i ró?nice temperatur pomi?dzy wn?trzem naczy? a ich

raptownie ogrzewanymi ?ciankami by?y najwi?ksze. Eksperymenty

mia?y charakter pokazowy i nie doprowadzano do ca?kowitego

spalenia si? stosu, jednak wydaje si?, ?e obserwacje pierwszej fazy

"cia?opalenia" mog? cz??ciowo t?umaczy? rozproszenie fragmentów

iniekompletno?? naczy? sk?adanych do grobów w okresie wp?ywów

rzymskich.

')0

K. H ahu?a, Cmentarzysko kultury wielbarskiej w Janowie, woj.

toru?skie, WA LII/2, 1991-1992 (1993), s. 144, 153-154, ryc. 3, 4;

L. Ty s z ler, Terra sigillata ... I, s. 64-65; e a dem, Terra sigillata na

ziemiach Polski, cz??? II: Katalog i tablice, Acta Archaeologica

Lo-dziensia 43 i 44, ?ód? 1999, s. 36, kat. Janowo 1.1-31, tabl. XXII:1-5

(tam starsza literatura).

31

M. J. H o f fm a n n, Wielokulturowy obiekt grobowy wPomielinie,

na Pojezierzu I?awskim, [w:] WNowakowski (red.), Concordia.

Stu-dia ofiarowane Jerzemu Okuliczowi- Kozarynowi w sze??dziesi?t?

pi?t? rocznic? urodzin, Warszawa 1996, s. 82, ryc. 8:1.2, 9; L. Ty s

z-ler, Terra sigillata ... I, s. 65; e a d em, Terra sigillata ... II, s. 81, kat.

Pomielin 1.1.

32

Por. J. A. St a n field, G. S imp s o n, Central Gaulish Potters, London 1958, s. 2.

33

(14)

a

ceramik?

t? trzeba traktowa? tak

jak

"zwyk??"

cera-mik?,

której

fragmentaryczno??

uznajemy

za

naturaln?

i

przyjmujemy

niemal

bezrefleksyjnie.

si?

jednak

sugerowa?,

?e

pierwotny

zestaw

wyposa?enia

móg?

by?

(znacznie?)

bogatszy.

Niejednolite

zabarwienie i uwarstwienie

wype?niska

jamy

grobowej

oraz

wyra?nie

widoczne w

cz??ci

wscho-dniej

regularne

jasno-

i szarobrunatne

wybarwienie

zak?ócaj?ce

granice

jamy

grobowej

na poziomie ok.

50-70 cm od

powierzchni

pozwalaj?

przypuszcza?,

?e

zosta?a ona wtórnie otwarta, za? wspomniane

wybar-wienie mo?e

by?

?ladem

usuni?tej

wówczas

kamiennej

steli

(Ryc.

3). Struktura i zwarto??

wype?niska

oraz

wza-jemne

przenikanie

si? warstw,

b?d?ce

wynikiem

d?ugo-trwa?ych

procesów

glebowych

wskazuj?,

?e do tego

do-mniemanego

ponownego otwarcia

jamy

grobowej

doj??

musia?o w stosunkowo

nied?ugim

czasie po

"pierwot-nym"

pochówku.

Wi?kszo??

fragmentów

misy

terra

sigillata

z

[arty-porów

nosi

?lady

przepalenia.

Nie

by?o

ono

zbyt

inten-sywne'

gdy?

zachowane u?amki nie

uleg?y

znacz?cym

odkszta?ceniom a na

cz??ci

z nich zachowa?a si?

polewa

lub

jej

?lady

w postaci

brunatnych

?usek. Na kilku

frag-mentach nie ma

jednak

?adnych

?ladów

ognia

lub

wi-doczne s?

wy??cznie

lekkie

przebarwienia

ciemnoczer-wonej

polewy.

Stan

kraw?dzi

poszczególnych

u?amków

nie

pozwala

jednoznacznie

stwierdzi?, czy misa zosta?a

st?uczona

przed

lub

podczas

umieszczania na stosie, czy

te?

pop?ka?a

w

p?omieniach

p?on?cego

stosu.

W

wypadku

terra

sigillata

z

cmentarzysk

kultury

prze-worskiej

cz?ste

jest

silne zniekszta?cenie

ca?ych

u?amków

lub ich

kraw?dzi",

spotykane

s?

jednak

równie?

skorupy

naczy?

przepalone

nieca?kowicie, o

podobnym

stanie

zachowania

jak

terra

sigillata

z

[artyporów".

Trudno

jednoznacznie

stwierdzi?, czy

silniejsze

lub s?absze

prze-palanie

sigillat

wynika?o

z

celowych

zabiegów

zwi?zanych

z

obrz?dkiem

pogrzebowym,

czy te?

mia?y

na to

wp?yw

inne

czynniki,

takie

jak

konstrukcj

a stosu albo

rodzaj

drewna

u?ytego

przy

cia?opaleniu,

warunki

atmosferycz-ne

wp?ywaj?ce

na

przebieg

procesu

spalania,

czy

wresz-cie czas trwania

cia?opalenia.

Proceder

wtórnego

otwierania

jam

grobów

szkie-letowych

i

?lady

nieokre?lonych

bli?ej

zabiegów,

by?

mo?e

zwi?zanych

z

ko?cow?,

ostateczn?

faz?

obrz?du

grzebalnego",

stwierdzono w tak wielu

pochówkach

inhumacyjnych

w

Jartyporach,

?e uzna? to trzeba nie

za

wyj?tek,

lecz

form?

pochówku

równoprawn?

z

"kla-syczn?"

bezinwazyjn?

inhumacj?.

Zjawisko

wtórnego

otwierania

jam

grobowych

zarejestrowano

z

pewno?-ci? tak?e w

wypadku

kilku

cia?opalnych

pochówków

bezpopielnicowych.

Interpretacja

"nietypowo"

niejed-nolitych

wype?nisk

takich

grobów

jest

-z

oczywistych

wzgl?dów

- znacznie

trudniejsza,

niemniej

mo?na

s?dzi?,

?e

wypadki

takie

by?y

cz?stsze.

Zastanawiaj?ce

jest

pojawienie

si?

naczynia

terra

si-gillata

w tak

ubogim

-na

pierwszy

rzut oka

- wyposa-?eniu

grobowym

jak

inwentarz obiektu 106 z

Jartypo-rów.

Obejmuje

ono

szcz?tki

sprz?czki

ze stopu miedzi,

trój

warstwowego

grzebienia

z poro?a z nitami ze stopu

miedzi i

niezbyt

liczne u?amki ceramiki r?cznie

lepionej,

ale te?

fragmenty

stopionego

blado?ó?tego

szk?a

naczy-niowego.

Silne

przepalenie

ko?ci i

wi?kszo?ci

elemen-tów

wyposa?enia

oraz

jego

cz?stkowy

charakter

zdaj?

Naczynia

terra

sigillata,

na co wielokrotnie zwracano

ju?

uwag?,

nale??

na terenie wielbarskim do znalezisk

wyj?tkowych

(Ryc.

8). Na

ca?ym

jej

terenie na 20

sta-nowiskach

(??cznie

z

Jartyporami)

zidentyfikowano

dotychczas

22-2439

naczynia,

co stanowi zaledwie ok.

5%

wszystkich

egzemplarzy

z terenu ziem

polskich.

Dla

porównania,

na obszarze

kultury

przeworskiej

mo?na

36

Np. fragmenty naczynia MAMMILIANUS zRheinzabern w

Droch-linie, pow. cz?stochowski (por. P. K a c z a n o w ski, Drochlin.

Cia?o-palne cmentarzysko kultury przeworskiej z okresu wp?ywów rzymskich,

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiello?skiego, Prace

Archeolo-giczne 40, Kraków 1987, s. 57-58; L. Tyszler, Terra sigillata ... II,

s. 26, kat. Drochlin 32.1, tabl. X:1), w zbiorach Instytutu Archeologii

Uniwersytetu Jagiello?skiego (dalej: lA UJ).

(aus den Studien iiber die Kulturveriinderungen bei den Goten wiihrend ihrer Wanderung), [w:] Peregrinatio Gothica III, Universitetets

Old-saksamlings Skrifter, Ny rekke 14, Oslo 1992, s. 115-132; idem,

Za-gadnienie pochówków czqstkowych wgrupie mas?omeckie], [w:] M.

Kwa-pi?ski, H. Paner (red.), Wierzenia przedchrze?cija?skie na ziemiach

polskich, Gda?sk 1993, s. 118-124; id em, Goci od Skandzy do

Cam-pi Gothorum (od Skandynawii do Pó?wyspu Iberyjskiego), Warszawa

2007, s. 129-141.

37

Np. naczynie CERIALIS Towar B z Rheinzabern w Opatowie, pow.

k?obucki (zbiory lA UJ, inw. 1127/64; por. K. Go d ?o w sk i, Spra-wozdania z bada? wykopaliskowych w dorzeczu Liswarty w latach 1965-66, SprArch. XX, 1969, s. 174, ryc. 4; L. Ty s z ler, Terra

sigil-lata ... II, s. 69, kat. Opatów 18.1-45, tabl. LVI).

39

Niejasna jest kwestia zaginionych dzi? fragmentów trzech naczy?

terra sigillata z I?awy (d. Deutsch Eylau, Kr. Rosenberg), znalezionych

w 1899 roku podczas budowy kasyna razem z fragmentami

wielo-barwnego szk?a. Okoliczno?ci odkrycia ju? dawno budzi?y

w?tpliwo-?ci odno?nie do pierwotnego charakteru tego zespo?u (por. M. Eb e rt,

Truso, Schriften der K6nigsberger Gelehrten Gesellschaft,

Geistes-wissenschaftliche Klasse III/l, Berlin 1926, s. 72 nr 5; H. J. E g ge r s,

Der riimische Import im freien Germanien, Atlas der Urgeschichte l,

Hamburg 1951, s. 103 nr 625; L. Ty s z ler; Terra sigillata ... II, s. 34,

kat. I?awa; A. C ie?li?sk i, Przemiany osadnicze kultury

wielbar-skiej wdorzeczach Pas?eki, ?yny igórnej Drw?cy, Warszawa 2005, s. 194,

kat. nr 60

-niepubl. dysertacja doktorska w Instytucie Archeologii

Uniwersytetu Warszawskiego.

18

Na temat "nietypowych" pochówków szkieletowych w kulturze

wielbarskiej iwgrupie mas?om?ckiej zob. np. M. Te mp elm a n n

-M ? c zY ? sk a, Totenfurcht und Totenglauben bei den Germanen im

4. bis 7. lahrhundert n. Chr. aufgrund der sog. Sonderbestattungen und der Grabraubs, "Zeitschrift der Savigny-Stiftung fur Rechtsgeschich-te" 106, 1989, s. 274-283; M. M ?c z Y ?sk a, "Specyficzne pochówki"

kultury wielbarskiej, Acta Universitatis Lodzensis, Folia

Archaeolo-gica 16, ?ód? 1992, s. 191-199; A. Kokowski, Das Problem der

wicderoffnung der Graber in den Friedhofen der Mas?om?cz-Gruppe

(15)

...

• a

O b

100km

----====--?====

Ryc. 8. Terra sigillata na tle osadnictwa kultury wielbarskiej igrupy mas?om?ckiej we wczesnej fazie okresu pó?no rzymskiego. a - znaleziska ze stanowisk k.

wielbarskiej, b - znaleziska

lu?ne, niepewne kulturowo (k. wielbarska lub k. przeworska), c

-pewnie datowane stanowiska k. wielbarskiej (na wschód od Wis?y fazy B2/CI-C2, wg J. Andrzejowskiego iA. Cie?li?skiego 2006,

zuzup.; na Pomorzu iwWielkopolsce fazy B2/CI-Cla, wg R. Wo??giewicza 1989,1993, H. Machajewskiego 1999,2006, J. ?o? 2007

iA. Ga??zowskiej 2007)

Fig. 8. Terra sigillata (a, b) against the background of settlement of the Wielbark Culture and the Mas?om?cz Group in the early phase of Late Roman Period. a - finds from sites of the Wielbark C., b

-stray finds, Wielbark or Przeworsk C., c - well-dated Wielbark C. sites

(sites to the east of the Vistula R., phases B2/CI-C2, after J. Andrzejowski & A. Cie?li?ski 2006, revised; Pomerania and Greater Poland,

phases B2/CI-Cla, after R. Wo??giewicz 1989 & 1993, H. Machajewski 1999 & 2006, J. ?o? 2007, and A. Ga??zowska 2007)

wyró?ni?

obecnie ok. 395

naczy?

terra

sigillata.

Liczba

ta ró?ni si? do??

wyra?nie

od szacunków L.

Tyszler,

która

w 1999 roku

przyjmowa?a,

?e ze stanowisk

tej

kultury

pochodzi?

mo?e od 313 do 343

egzemplarzy",

i wymaga

krótkiego

wyja?nienia.

Podana

wy?ej

liczba 395

naczy?

jest

oparta na

wynikach

studiów A.

Przychodniego

nad

materia?ami

ma?opolskimi

i,

szerzej,

po?udniowopolski-mi", analizie

nowych

odkry?

(do 2007 roku) oraz

reinter-40

2430 u?amków (bez fragmentów z naczy? zrekonstruowanych) ze

150 stanowisk (L. Ty s zler, Terra sigillata ... I, s. 19,21, 70).

Kraków 1996 (m-pis pracy magisterskiej w lA UJ), opracowanie

sigil-lata do katalogu Tabvia Imperii Romani M34 - Kraków

(red. P.

Kacza-nowski, U. Margos, Kraków 2002) oraz kartoteka A. Przychodniego.

41

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zmiany zachodzące w chrząstce stawowej zwią- zane z starzeniem przyczyniają się do degeneracji chrząstki, pogarszając możliwości utrzymania właści- wości i regeneracji

Wartość GFR < 60 ml/min/1,73 m² obserwowano u 8% osób zdrowych (zarówno wg wzoru Cockrofta-Gaulta jak i uproszczonego wzoru MDRD), natomiast w grupie chorych z ZM

Zabytki pow iatu m yśliborskiego

pacjent zgłosił się do lekarza rodzinnego z pomiarami glikemii na czczo od 49 mg/ dl do 87 mg/dl (pomiary sporadyczne).. Zalecono USG jamy brzusznej – nie stwierdzono

[r]

Na IV Zjeździe Bibliotekarzy Polskich Kazimierz Piekarski zaprezentował własną definicję książki, która stała się podstawą wielu późniejszych definicji: „Wydaje mi

Problemy i dylematy etyczne pracy psychologa juz˙ od dawna stały sie˛ przedmio- tem refleksji ws´ród psychologów amerykan´skich. Wyrazem tego było podje˛cie prac nad