• Nie Znaleziono Wyników

Spektakl: Powrót Norwida w reżyserii Kazimierza Brauna i Tomasza A. Żaka. Wpisany przez Administrator wtorek, 01 października :37 -

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Spektakl: Powrót Norwida w reżyserii Kazimierza Brauna i Tomasza A. Żaka. Wpisany przez Administrator wtorek, 01 października :37 -"

Copied!
7
0
0

Pełen tekst

(1)

6 października 2019 r. o godz. 17.00 w Filii Młodzieżowego Domu Kultury przy ul. Targowej 12 w Opolu zostanie wystawiony spektakl pt." Powrót Norwida" w reżyserii Kazimierza Brauna i Tomasza A. Żaka. Wstęp wolny. Serdecznie polecamy.

„Powrót Norwida” to zaskakująca opowieść o starym umierającym człowieku odnalezionym w jakimś miejskim zaułku. Wszystko wskazuje, że utracił pamięć, choć po pewnym czasie opiekujący się nim odkrywają, że nazywa się Norwid – Cyprian Norwid. Ale przecież ten Norwid umarł w jakimś przytułku w Paryżu w roku 1883? Tymczasem ten odnaleziony dziwny człowiek żyje dzisiaj, a policja zajmuje się ustaleniem jego tożsamości…

Umieszczony w hospicjum człowiek pamięta wszystko, a siła jego wspomnień jest tak wielka, że zmienia rzeczywistość. To trochę tak, jakby z namalowanego obrazu schodzili do nas żywi ludzie, by potem zabrać nas ze sobą na drugą stronę.

Ten spektakl to również bolesna diagnoza polskiej emigracji, wymuszanej od pokoleń głupotą rządzących czy okupacjami, brakiem wolności, ale także zwykłą biedą. W ten sposób wciąż jesteśmy pozbawiani najwartościowszych ludzi, w tym twórców i artystów. I kiedy w końcu do

(2)

nas wracają, to najczęściej w trumnach, ekshumowani po latach. Ale ci – można powiedzieć – mają i tak szczęście, którego zabrakło Norwidowi, bo on nie ma nawet swego grobu.

Kazimierz Braun – Powrót Norwida

Reżyseria: KAZIMIERZ BRAUN i TOMASZ ANTONI ŻAK

Adaptacja i scenografia: TOMASZ ANTONI ŻAK

Aktorzy: WALDEMAR CZYSZAK oraz ANNA WARCHAŁ i KAROL ZAPAŁA

Technika – RYSZARD ZAPRZAŁKA

W spektaklu wykorzystano fragmenty kompozycji Fryderyka Chopina: IV Preludium e-moll („Duszenie się”), Walc cis-mol op.64, Marsz żałobny oraz walc Johanna Straussa „Poranna gazeta”.

Projekt powstania spektaklu współfinansowany przez Narodowe Centrum Kultury.

Prezentacje wznowionego w roku 2019 spektaklu, w ramach projektu „Norwid”, dofinans owano

ze środków

Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury .

(3)

(…) skłócony ze światem outsider – Norwid, dokonujący w swej „celi” rekapitulacji swojego życia, to alter ego prof. Kazimierza Brauna, autora scenariusza. Te dwie postacie łączy w jedno nie tylko duch tradycjonalizmu katolickiego, który przemawia z rozdziału „Teatr znaleziony”

wspomnianej książki [Kazimierz Braun, „Dzwon na trwogę”, 2016]; nie tylko los i doświadczenie emigranta, ale i forma, a raczej „uświęcony rytuał”, obrzęd. Także koncepcja, i rola sztuki

odwołująca się do przemienienia Chrystusa na górze Tabor: „Emanuel już mieszka / Na

Taborze ” z „Fortepianu Szopena”.

Zapewne właśnie to międ

zypokoleniowe pokrewieństwo wizji tego, czym powinien być teatr, przesądziło o współpracy profesora Brauna z Teatrem Nie Teraz i Tomaszem A. Żakiem

.

(…) nowo przybyły pensjonariusz otwiera podróżny sakwojaż, tobołek emigranta i ujmuje w obie ręce krucyfiks. Modli się słowami wiersza, a następnie zawiesza krzyż nad łóżkiem. (…) Ten krzyż ostentacyjnie zwrócony do widowni czyż nie jest również polemikę ze współczesnym polskim teatrem? Odczytałem adorację krzyża, jako formę egzorcyzmowania sceny.

Egzorcyzmowania teatru transgresyjnego, wszystkich teatrów „extra ecclesiam”.

(…)

Może ten spektakl zdoła wytłumaczyć społeczeństwu, czym ono jest, jako Naród. I jakie są jego powinności obywatelskie. Odkryje przed nim „Tajemnicę narodowego krzyża”.

Wytłumaczy, czym jest jego ziemskie pielgrzymstwo, doczesne tułactwo. Przecież wszyscy niedługo połączymy się w to „Ramię czwarte (…) złożone z tych, co już u Ojca sprawie służą”?

Jan Maniak, Trzy powroty.

„Miesięcznik Odra” styczeń 2017

(4)

(…) Główny bohater, doskonale zagrany przez Przemysława Sejmickiego, to umierający w zakładzie opieki starszy pan. Przekonany o tym, że jest Cyprianem Norwidem, opowiada

historię swojej samotności na emigracji. (…) jego samotność i piękno jego słów, które podkreśla ascetyczna scenografia. Widzowie są postawieni twarzą w twarz z samotnością

umierającego poety, ale też z samotnością każdego emigranta, który na obczyźnie zawsze będzie obcym, a w ojczyźnie już nigdy nie będzie swój . Słowa Norwida przeplatane refleksjami Kazimierza Brauna, bez żadnego upiększania, okazują się niezwykle współczesne i prawdziwe.

W jednej ze scen bohater w symbolicznym geście unosi ponad publiczność krzyż, sakralizując tym samym scenę teatralną i powracając do najgłębszych źródeł teatru (…)

Dobromiła Wrońska, Norwid (nie)nowoczesny

„Gazeta Polska codziennie” nr 276/26.11.2016

(…) Oburzenie „świata artystycznego” wywołała ostatnio wiadomość o występie gościnnym we wrocławskim Teatrze Polskim Teatru Nie Teraz. Bo ten zamieścił na swojej stronie internetowej

opinię, iż „ naszą Europę

ukształtował katolicyzm, a więc wiara w mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa

Chrystusa ”. Nowy dyrektor

Teatru, Cezary Morawski, uspokoił jednak, że głównym bohaterem wystawianego przez Teatr

monodramu Pow

rót Norwida

Kazimierza Brauna, w reżyserii jego i Tomasza A. Żaka, jest jedynie Cyprian Kamil Norwid. I że Teatr Nie Teraz wystąpi we Wrocławiu tylko raz.

Tylko raz przedstawienie zobaczyć można także było w Warszawie. 16 listopada, w małej salce na peryferiach stolicy, dzięki pomocy i życzliwości radnych dzielnicy Bemowo. „To jest

opowieść o nas, tu i teraz

(5)

Bo istnieje także coś, co nazwać by można niezgodą na to co jest, która także nas wypędza. Tak samo jak kiedyś Norwid

a (…)

Janina Hera, Wolność, jako „towar reglamentowany”

„Nasz Dziennik” 14 grudnia 2016 nr291 (5739)

T e a t r N i e T e r a z

TNT istnieje od 1980 roku. Konsekwentnie polski i niepodległy – prawdziwie niezależny.

TNT współpracował z najważniejszymi ośrodkami teatru poszukującego: Instytutem

Grotowskiego we Wrocławiu, Ośrodkiem Praktyk Teatralnych Gardzienice, Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards w Pontederze we Włoszech. Organizował cykle warsztatowe, m.in. z artystami z Wielkiej Brytanii i Azji: Singapuru, Japonii, Korei,. Własną metodę

warsztatową promuje poprzez autorskie warsztaty „Teatr dla Tradycji” i warsztaty „Wiatr Wolności”.

(6)

TNT jest autorem premier scenicznych, spektakli ulicznych i działań o charakterze „work in progress”. Uczestniczył w najważniejszych festiwalach teatru poszukującego w Polsce, m.in.:

Krakowskich Reminiscencji Teatralnych, Międzynarodowym Festiwalu Studenckim FAMA w Świnoujściu, Łódzkich Spotkaniach Teatralnych, Poznańskim Festiwalu MALTA,

Międzynarodowym Festiwalu Teatru Ulicznego w Jeleniej Górze czy także na Festiwalu Niepokorni-Niezłomni-Wyklęci w Gdyni.

TNT był organizatorem dwóch edycji ogólnopolskiego interdyscyplinarnego festiwalu „Spotkania Teatrów Innych” w Tarnowie oraz współtworzył kilkuletni cykl „Teatralnych Spotkań Obrzeży” w Galerii Władysława Hasiora w Zakopanem. Występował niemal we wszystkich regionach Polski.

Odwiedził również Ukrainę, Słowację, Niemcy, Szwajcarię, Austrię i Francję.

Twórcy TNT w roku 2000, jako pierwsi w Polsce, stworzyli spektakl o Armii Wyklętej („Na Etapie”), czyli o ludziach, którzy z bronią w ręku walczyli przeciwko komunistycznemu zniewoleniu kraju. Do tej tematyki teatr wrócił po 12 latach spektaklem „Wyklęci”. Równie prekursorskim jest spektakl „Ballada o Wołyniu” (2011), mówiący o ludobójczej zagładzie Polaków na wschodnich ziemiach Rzeczypospolitej, dokonanej w latach 1943-45 przez nacjonalistów ukraińskich. O często zakłamanych relacjach polsko – żydowsko – niemieckich jest inscenizacja dramatu Romana Brandstaettera „Dzień gniewu” (2013). TNT sięga również do klasyki, np. do „Antygony” Sofoklesa – „Kreon 2010” z roku 2014 czy „Lekcji” E. Ionesco z roku 2015. W roku 2016 TNT był organizatorem jubileuszu 80-lecia prof. Kazimierza Brauna oraz inscenizatorem jego dramatu „Powrót Norwida”, w roku 2017 stworzył niezwykły spektakl

„Koniec świata”, odwołujący się m.in. do objawień fatimskich, a w roku 2018 widowisko patriotyczne „Wiatr Wolności” (w ramach programu NIEPODLEGŁA).

(7)

kulturotwórcze oraz społeczne. Wydaje czasopismo „Intuicje”. Prowadzi również konsekwentną działalność edukacyjną, m.in. poprzez tzw. lekcje teatralne. TNT od roku 2014 do 2018

współpracował z Gimnazjum nr 4 im. Jerzego Brauna w Tarnowie, realizując unikalny w skali Polski projekt edukacji przez kreację.

www.nieteraz.pl; www.faceboook.com/nieterazteatr

teatr.nie.teraz@gmail.com

Cytaty

Powiązane dokumenty

Tym samym komunizm odnosił się do mitycznych wzorców, które zakładają zburzenie starego porządku, co miała uczynić rewolucja, a po- tem zbudowanie drugiego porządku, który

Bilety sprzedaje oraz udziela informacji sekretariat Domu Kultury telefon 34-40.. Druk

Premiera spektaklu Do piachu Tadeusza Różewicza w reżyserii Kazimierza Kutza odbyła się 24 września 1990 roku w Teatrze Telewizji 1 , wzbudzając kontrowersje i polityczne

Teraz na naszych oczach rozgrywa siê jakiœ absur- dalny spektakl, maj¹cy byæ zas³on¹ dla oczywistoœci, ¿e uchwalana ustawa jest z³a i powiela prawie wszystkie

Słu by tworzą więc skomplikowaną niekiedy mozaikę, a współdziałanie raz wydaje się mieć racjonalną motywację, jak w przypadku współpracy wywiadowczej USA i

tycznego, wokół których nadbudowuje fikcyjną opowieść, ale też odwołuje się do zapisanych w tradycji obrazów czy rozwiązań scenicznych. I tak Braunowe

17 H. Buczyńska-Garewicz, Zaratustra jako…, s.. Jak trafnie podsumowuje to Jan Wasiewicz: „Po stronie silnych nihi- lizm osiąga najbardziej afi rmatywny wymiar, zdaje się

Odwołując się do teorii kultury jako opozycji wobec natury [Burszta 1998], można powiedzieć, że wypowiedź jest konstruowana jako wypadkowa naturalnego zachowania i presji