• Nie Znaleziono Wyników

Zapalenie rdzenia i nerwów wzrokowych: aktualne koncepcje i perspektywy przyszłego leczenia

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Zapalenie rdzenia i nerwów wzrokowych: aktualne koncepcje i perspektywy przyszłego leczenia"

Copied!
7
0
0

Pełen tekst

(1)

CEL PRACY:Przedstawienie przeglądu danych dotyczących objawów klinicznych oraz aktualnych metod leczenia zapalenia rdzenia i nerwów wzrokowych (neuromyelitis optica, NMO).

NOWE ODKRYCIA:NMO wiąże się z istotnym ryzykiem chorób układu nerwowego, oczu oraz ogólnoustrojowych. Wiele przypadków NMO przebiega w sposób rzutowy, co może przyczyniać się do mylnego rozpoznania stwardnienia rozsianego. W różnicowaniu między tymi dwoma schorzeniami pomocne mogą być: różny obraz kliniczny i przebieg choroby, wyniki testów serologicznych oraz obraz MR. Ponadto trzeba brać pod uwagę duże prawdopodobieństwo wystąpienia NMO w niektórych szczególnych sytuacjach klinicznych.

PODSUMOWANIE:Do objawów klinicznych NMO należą: pogorszenie ostrości widzenia, zaburzenia koordynacji ruchów, szeroko rozumiane osłabienie, porażenie kończyn górnych lub dolnych lub porażenie czterokończynowe oraz zaburzenia czucia. W ciężkich przypadkach obserwuje się zaburzenia zwieraczy, a także prowadzącą do zgonu niewydolność oddechową.

Leczenie objawowe oraz dostępna terapia hamująca przebieg choroby mogą przyczynić się do złagodzenia objawów choroby i poprawy rokowania u wielu pacjentów. Jednak ze względu na brak leczenia przyczynowego, rokowanie w NMO nadal pozostaje niekorzystne u części chorych. Stwarza to konieczność poszukiwania nowych leków i prowadzenia badań klinicznych mających na celu opracowanie optymalnych strategii terapeutycznych.

SŁOWA KLUCZOWE:choroba Devica, stwardnienie rozsiane, zapalenie rdzenia i nerwów wzrokowych, zapalenie nerwu wzrokowego, poprzeczne zapalenie rdzenia

Wprowadzenie

Zapalenie nerwów wzrokowych i rdzenia (neuromyelitis optica, NMO), czyli choroba Devica, jest rzadką, idiopatyczną chorobą o charakterze autoimmunologicznym i zapalnym, której podłoże stanowi demielinizacja. Swoiste autoprzeciwciała wywołują reakcję prowadzącą do uszkodzenia pierwotnie zdrowych tkanek, a w konsekwencji do charakterystycznych objawów klinicznych, do których należą: jedno- lub obuoczne zapalenie nerwu wzrokowego, zapalenie poprzeczne rdzenia, bądź oba te zespoły łącznie.1,2Znaczny postęp wiedzy w zakresie patofizjologii NMO do- konał się dzięki identyfikacji swoistego autoprzeciwciała skierowanego przeciwko akwaporynie, białku kanału wodnego znajdującego się w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN). Mimo że do- kładny patomechanizm nie został jeszcze poznany, wiadomo obecnie, że autoprzeciwciała te po- wodują uszkodzenie mieliny wchodzącej w skład nerwów wzrokowych i rdzenia, co klinicznie objawia się znaczącym upośledzeniem widzenia oraz porażeniem kończyn, parestezjami czy też

aHarvard University, Faculty of Arts and Sciences, Cambridge, Massachusetts, Stany Zjednoczone

bDuke University Medical Center, Division of Neurology, North Carolina, Stany Zjednoczone

cDepartments of

Ophthalmology and Medicine (Division of Neurology), Duke University Eye Center, Duke University Medical Center, North Carolina, Stany Zjednoczone

Adres do korespondencji:

Faisal Khan, MD, Neurodiagnostic and Sleep Center, Gulf Coast Medical Center, 10119 US 59 Road, Wharton, TX 77488-7224, USA e-mail: fskhan786@gmail.com Current Opinion Ophthalmology 2009, 20: 434-439

Neurologia po Dyplomie 2010;

5 (3): 53-59

Zapalenie rdzenia i nerwów wzrokowych:

aktualne koncepcje i perspektywy przyszłego leczenia

Ribhi Hazin,aFaisal Khanbi M. Tariq Bhattic

(2)

dysfunkcją układu autonomicznego o różnym nasileniu.3,4 Z niejasnych przyczyn w NMO dochodzi do wybiórczego zajęcia nerwów wzrokowych oraz rdzenia, podczas gdy mózg i pień mózgu zostają na ogół oszczędzone.4

Przebieg kliniczny

Przebieg kliniczny NMO jest zmienny i może być jedno- lub wielofazowy. W postaci o przebiegu jednofazowym objawy pojawiają się kolejno, jedne po drugich, rzadko mają charak- ter nawrotowy.1Przebieg wielofazowy (rzutowy, remisyjny) charakteryzuje się natomiast występowaniem wielokrotnie nawracających epizodów zapalenia nerwu wzrokowego i/lub rdzenia z okresami remisji trwającymi od kilku miesięcy do kilku lat.1Nawracające objawy NMO, zwłaszcza u chorych z postacią o przebiegu wielofazowym, mogą przypominać przebiegiem stwardnienie rozsiane (SM), co stwarza trudno- ści diagnostyczne. Niektórzy uważają, i takie jest również sta- nowisko autorów tego doniesienia, że NMO jest odrębnym schorzeniem,6natomiast inni są zdania, że NMO jest podty- pem lub odmianą SM.7Niezależnie od objawów klinicznych, które mogą przypominać stwardnienie rozsiane, w NMO czę- sto rzuty bywają cięższe i częstsze.1,5,8Zaburzenia widzenia w przebiegu zapalenia nerwu wzrokowego w NMO są zazwy- czaj obustronne, nawracające i znacznie bardziej nasilone niż w SM, a rokowanie co do ustąpienia objawów jest zazwyczaj mniej pomyślne.2Ze względu na podobieństwo do SM oraz

charakterystyczne zajęcie nerwów wzrokowych oraz rdzenia, NMO często bywa określane jako oczno-rdzeniowa postać stwardnienia rozsianego.9,10

Objawy kliniczne

Objawy kliniczne NMO mogą być bardzo różne. W miarę roz- woju choroby i postępującego procesu zapalnego zajmujące- go nerwy wzrokowe i rdzeń pojawiają się narastające objawy zarówno wzrokowe, jak i rdzeniowe. Choroba może roz- począć się od znacznego upośledzenia ostrości wzroku w jed- nym oku lub obu oczach. Często zapalenie nerwu wzrokowe- go u chorych z NMO objawia się bólem gałki ocznej, upośledzeniem widzenia centralnego, znacznymi ubytkami w polu widzenia oraz zaburzeniem widzenia barw (rycina).

W niedawno opublikowanym badaniu11••wykazano istotną zależność między wynikami koherentnej tomografii optycz- nej (optical coherence tomography, OCT) u chorych z NMO w porównaniu z badaniem ostrości wzroku i pola widzenia u tych pacjentów. Zwłaszcza analiza wyników uzyskanych w OCT ujawniła, że ostrość wzroku oraz średnia grubość war- stwy włókien nerwowych siatkówki były istotnie obniżone u chorych z NMO w porównaniu z grupą kontrolną.

Opisany powyżej rzutowo-ustępujący przebieg zapalenia rdzenia i nerwów wzrokowych może prowadzić do znacznej niesprawności (tab. 1).1,5,12 W zależności od rozległości uszkodzenia rdzenia objawy mogą mieć różne nasilenie:

RYCINA. 21-letnia kobieta rasy białej z wielokrotnie nawracającymi rzutami zapalenia obu nerwów wzrokowych i znacznym upośledzeniem ostrości wzroku.

Pacjentka zgłaszała ponadto parestezje. Obecny był objaw Lhermitte’a. A. Badanie dna oczu wykazało obustronne zblednięcie tarcz nerwów wzrokowych.

B. Badanie perymetrii kinetycznej Goldmanna wykazuje obustronne ubytki w polu widzenia. C. MR odcinka szyjnego rdzenia w sekwencjach T2 zależnych na przekrojach strzałkowych uwidoczniło mnogie, obejmujące wiele segmentów, nieprawidłowości sygnału wskazujące na zmiany o charakterze demielinizacyjnym. MR mózgowia nie wykazało zmian.

A

B

C

od zaburzeń koordynacji ruchów, uczucia ogólnego osła- bieniaażdo paraplegii,tetraplegiiczynasilonychzaburzeń czucia.9,12,13Doobjawówuszkodzeniardzenia,rzadkowystę- pującychw NMO,alemogącychstanowićzagrożenieżycia, należyniewydolnośćoddechowaw wynikuzajęciagórnych strukturrdzenia.1,14U chorychz NMOczęstowystępująna- wracające,napadowekurczemięśnicharakteryzującesięsil- nym, niekiedy bolesnym uczuciem sztywnienia kończyn trwającymkilkaminut(tab. 2).1,9Chociażpodobnekurcze mięśnimogąwystępowaćtakżeu niektórychchorychz SM, tou pacjentówz NMOpojawiająsięoneczęścieji sąbardziej nasilone.Mimożewielespośródwymienionychobjawówule- gazmniejszeniuw okresieremisji,częstodochodzido wystą- pienia trwałych objawów neurologicznych, prowadzących do niesprawności.11••Pojawićsięmożenieodwracalnynie- dowładorazzaburzeniaczuciaw obrębiekończyn,jakrów- nież trwałe upośledzenie funkcji zwieraczy pęcherza moczowegoi odbytu.9,12W niedawnoopublikowanejretro- spektywnejanalizie60chorychz NMOw latach1985-2004 wykazano,żeśmiertelnośćw tejchorobiewynosiokoło23%

i jestnajwiększau pacjentówz niewydolnościąoddechową w przebieguzapaleniardzeniaw odcinkuszyjnym.13,15Me- dianaczasuprzeżyciawynosiła8latod chwiliustaleniarozpo- znania,a największąśmiertelnośćobserwowanow grupie osóbpochodzeniaafrykańskiego.15Śmiertelnośćbyłanaj- większaw NMO,niecomniejszaw SM,alenadalwyższaw po- równaniudo populacjiogólnej.Przeprowadzonew Wielkiej Brytanii(PołudniowaWalia)badaniepopulacyjnewykazało, żeczęstośćprzedwczesnychzgonówwśródchorychnaSM byłatrzykrotniewiększaniżw populacjiogólnej.16

Epi de mio lo gia

NMOjestrzadkąchorobą,którejczęstonierozpoznajesię lubrozpoznajejakoSM,zwłaszczagdyw różnicowaniunie bierzesiępoduwagętejkonkretnejjednostkichorobowej.5 W udokumentowanychprzypadkachzaobserwowanoczęst- sze występowanie NMO u młodych kobiet (powyżej 65%

wszystkichpacjentów),wśródktórychu 80%chorobamiała przebiegwielofazowy.5,13W niedawnoopublikowanymbada- niupopulacyjnymwykazano,żeśredniwiekzachorowaniana NMO wynosi 31,2 roku (±11 lat). Osoby pochodzenia

azjatyckiegochorująniecoczęściejniżosobyrasybiałeji Afro- amerykanie.3Nawiasemmówiąc,uważasię,żeNMOw Japo- niiw 30-40%przypadkówjestpowiązanezestwardnieniem rozsianym(rdzeniowo-ocznapostaćSM),comożetłumaczyć większą częstość występowania NMO w populacji azjatyc- kiej.3,18Podobnąsytuacjęzaobserwowanou osóbpochodze- nia afrykańskiego, wśród których 27% przypadków NMO powiązanychjestzestwardnieniemrozsianym.17

Pomimoopisanychpowyżejpredylekcjipłcioweji rasowej niewydajesię,abyNMObyłochorobąuwarunkowanągene- tycznie.W rzeczywistościu większościchorychz NMOscho- rzenie ma charakter sporadyczny i nie stwierdza się występowaniarodzinnego.5,19

Etio pa to fi zjo lo gia

Ocenahistopatologicznazmianwystępującychw NMOdo- starczyła wielu cennych informacji na temat patogenezy choroby. Charakterystyczne dla zmian w przebiegu NMO jest odkładanie się złogów immunoglobulin oraz wielu produktówkaskadyaktywacjidopełniacza.20,21Złogitesązlo- kalizowanewokółnaczyńkrwionośnych,cosugerujepatoge- netyczną rolę odpowiedzi humoralnej, z antygenem docelowymznajdującymsięw przestrzeniokołonaczynio- wej.21,22W niedawnoopublikowanychbadaniach23,24wykaza- no, że autoprzeciwciała pochodzące z obwodowych limfocytów B aktywują kaskadę zdarzeń zapoczątkowaną przezbiałkakanałówwodnychw OUN,czegonastępstwem jestaktywacjadopełniacza,proceszapalnyorazdemieliniza- cja,prowadząceczęstow końcowejfaziedo martwicy.Anty- genemdocelowymw NMOjestakwaporyna4(AQP4),białko kanałuwodnegow OUN,znajdującesięprzedewszystkimna wypustkachastrogleju,w miejscuichprzyleganiado neuro- nów.21,23Takwięcglobalnaocenaimmunohistochemiczna zmianw rdzeniukręgowymu chorychz NMOwykażebrak AQP4.Natomiastzmianydemielinizacyjnew rdzeniukręgo- wymu pacjentówz SMwykazująekspresjęAQP4.22

Mimo że na ogół NMO ma charakter idiopatyczny, ob- serwowanotakżeprzypadkipozapalne.25-27W przypadkach

TA BE LA 1. CHARAKTERYSTYKA JEDNOFAZOWEGO I NAWRACAJĄCEGO (WIELOFAZOWEGO) ZAPALENIA RDZENIA I NERWÓW WZROKOWYCH

Jednofazowe Nawracające

Częstość Rzadko Często

Wiek zachorowania (mediana), lata 29 39

Stosunek płci (kobiety) ≥50% �85-90%

Wywiad w kierunku chorób Rzadko �50%

autoimmunologicznych Na podstawie:1,12

TA BE LA 2. CZĘSTE OBJAWY KLINICZNE JEDNOFAZOWEGO I NAWRACAJĄCEGO ZAPALENIA RDZENIA I NERWÓW WZROKOWYCH

Jednofazowe Nawracające Jedynie zapalenie nerwu wzrokowego 48% 90%

lub rdzenia

Tylko obustronne zapalenie nerwów 17% 8% wzrokowych

Jednoczesne zapalenie nerwów 31% 0%

wzrokowych i rdzenia

Przebieg Cięższy Lżejszy

Niewydolność oddechowa Rzadka �33%

Śmiertelność (5 lat) 10% 32%

Na podstawie:1,12

(3)

dysfunkcją układu autonomicznego o różnym nasileniu.3,4 Z niejasnych przyczyn w NMO dochodzi do wybiórczego zajęcia nerwów wzrokowych oraz rdzenia, podczas gdy mózg i pień mózgu zostają na ogół oszczędzone.4

Przebieg kliniczny

Przebieg kliniczny NMO jest zmienny i może być jedno- lub wielofazowy. W postaci o przebiegu jednofazowym objawy pojawiają się kolejno, jedne po drugich, rzadko mają charak- ter nawrotowy.1Przebieg wielofazowy (rzutowy, remisyjny) charakteryzuje się natomiast występowaniem wielokrotnie nawracających epizodów zapalenia nerwu wzrokowego i/lub rdzenia z okresami remisji trwającymi od kilku miesięcy do kilku lat.1Nawracające objawy NMO, zwłaszcza u chorych z postacią o przebiegu wielofazowym, mogą przypominać przebiegiem stwardnienie rozsiane (SM), co stwarza trudno- ści diagnostyczne. Niektórzy uważają, i takie jest również sta- nowisko autorów tego doniesienia, że NMO jest odrębnym schorzeniem,6natomiast inni są zdania, że NMO jest podty- pem lub odmianą SM.7Niezależnie od objawów klinicznych, które mogą przypominać stwardnienie rozsiane, w NMO czę- sto rzuty bywają cięższe i częstsze.1,5,8Zaburzenia widzenia w przebiegu zapalenia nerwu wzrokowego w NMO są zazwy- czaj obustronne, nawracające i znacznie bardziej nasilone niż w SM, a rokowanie co do ustąpienia objawów jest zazwyczaj mniej pomyślne.2Ze względu na podobieństwo do SM oraz

charakterystyczne zajęcie nerwów wzrokowych oraz rdzenia, NMO często bywa określane jako oczno-rdzeniowa postać stwardnienia rozsianego.9,10

Objawy kliniczne

Objawy kliniczne NMO mogą być bardzo różne. W miarę roz- woju choroby i postępującego procesu zapalnego zajmujące- go nerwy wzrokowe i rdzeń pojawiają się narastające objawy zarówno wzrokowe, jak i rdzeniowe. Choroba może roz- począć się od znacznego upośledzenia ostrości wzroku w jed- nym oku lub obu oczach. Często zapalenie nerwu wzrokowe- go u chorych z NMO objawia się bólem gałki ocznej, upośledzeniem widzenia centralnego, znacznymi ubytkami w polu widzenia oraz zaburzeniem widzenia barw (rycina).

W niedawno opublikowanym badaniu11••wykazano istotną zależność między wynikami koherentnej tomografii optycz- nej (optical coherence tomography, OCT) u chorych z NMO w porównaniu z badaniem ostrości wzroku i pola widzenia u tych pacjentów. Zwłaszcza analiza wyników uzyskanych w OCT ujawniła, że ostrość wzroku oraz średnia grubość war- stwy włókien nerwowych siatkówki były istotnie obniżone u chorych z NMO w porównaniu z grupą kontrolną.

Opisany powyżej rzutowo-ustępujący przebieg zapalenia rdzenia i nerwów wzrokowych może prowadzić do znacznej niesprawności (tab. 1).1,5,12 W zależności od rozległości uszkodzenia rdzenia objawy mogą mieć różne nasilenie:

RYCINA. 21-letnia kobieta rasy białej z wielokrotnie nawracającymi rzutami zapalenia obu nerwów wzrokowych i znacznym upośledzeniem ostrości wzroku.

Pacjentka zgłaszała ponadto parestezje. Obecny był objaw Lhermitte’a. A. Badanie dna oczu wykazało obustronne zblednięcie tarcz nerwów wzrokowych.

B. Badanie perymetrii kinetycznej Goldmanna wykazuje obustronne ubytki w polu widzenia. C. MR odcinka szyjnego rdzenia w sekwencjach T2 zależnych na przekrojach strzałkowych uwidoczniło mnogie, obejmujące wiele segmentów, nieprawidłowości sygnału wskazujące na zmiany o charakterze demielinizacyjnym. MR mózgowia nie wykazało zmian.

A

B

C

od zaburzeń koordynacji ruchów, uczucia ogólnego osła- bieniaażdo paraplegii,tetraplegiiczynasilonychzaburzeń czucia.9,12,13Doobjawówuszkodzeniardzenia,rzadkowystę- pującychw NMO,alemogącychstanowićzagrożenieżycia, należyniewydolnośćoddechowaw wynikuzajęciagórnych strukturrdzenia.1,14U chorychz NMOczęstowystępująna- wracające,napadowekurczemięśnicharakteryzującesięsil- nym, niekiedy bolesnym uczuciem sztywnienia kończyn trwającymkilkaminut(tab. 2).1,9Chociażpodobnekurcze mięśnimogąwystępowaćtakżeu niektórychchorychz SM, tou pacjentówz NMOpojawiająsięoneczęścieji sąbardziej nasilone.Mimożewielespośródwymienionychobjawówule- gazmniejszeniuw okresieremisji,częstodochodzido wystą- pienia trwałych objawów neurologicznych, prowadzących do niesprawności.11••Pojawićsięmożenieodwracalnynie- dowładorazzaburzeniaczuciaw obrębiekończyn,jakrów- nież trwałe upośledzenie funkcji zwieraczy pęcherza moczowegoi odbytu.9,12W niedawnoopublikowanejretro- spektywnejanalizie60chorychz NMOw latach1985-2004 wykazano,żeśmiertelnośćw tejchorobiewynosiokoło23%

i jestnajwiększau pacjentówz niewydolnościąoddechową w przebieguzapaleniardzeniaw odcinkuszyjnym.13,15Me- dianaczasuprzeżyciawynosiła8latod chwiliustaleniarozpo- znania,a największąśmiertelnośćobserwowanow grupie osóbpochodzeniaafrykańskiego.15Śmiertelnośćbyłanaj- większaw NMO,niecomniejszaw SM,alenadalwyższaw po- równaniudo populacjiogólnej.Przeprowadzonew Wielkiej Brytanii(PołudniowaWalia)badaniepopulacyjnewykazało, żeczęstośćprzedwczesnychzgonówwśródchorychnaSM byłatrzykrotniewiększaniżw populacjiogólnej.16

Epi de mio lo gia

NMOjestrzadkąchorobą,którejczęstonierozpoznajesię lubrozpoznajejakoSM,zwłaszczagdyw różnicowaniunie bierzesiępoduwagętejkonkretnejjednostkichorobowej.5 W udokumentowanychprzypadkachzaobserwowanoczęst- sze występowanie NMO u młodych kobiet (powyżej 65%

wszystkichpacjentów),wśródktórychu 80%chorobamiała przebiegwielofazowy.5,13W niedawnoopublikowanymbada- niupopulacyjnymwykazano,żeśredniwiekzachorowaniana NMO wynosi 31,2 roku (±11 lat). Osoby pochodzenia

azjatyckiegochorująniecoczęściejniżosobyrasybiałeji Afro- amerykanie.3Nawiasemmówiąc,uważasię,żeNMOw Japo- niiw 30-40%przypadkówjestpowiązanezestwardnieniem rozsianym(rdzeniowo-ocznapostaćSM),comożetłumaczyć większą częstość występowania NMO w populacji azjatyc- kiej.3,18Podobnąsytuacjęzaobserwowanou osóbpochodze- nia afrykańskiego, wśród których 27% przypadków NMO powiązanychjestzestwardnieniemrozsianym.17

Pomimoopisanychpowyżejpredylekcjipłcioweji rasowej niewydajesię,abyNMObyłochorobąuwarunkowanągene- tycznie.W rzeczywistościu większościchorychz NMOscho- rzenie ma charakter sporadyczny i nie stwierdza się występowaniarodzinnego.5,19

Etio pa to fi zjo lo gia

Ocenahistopatologicznazmianwystępującychw NMOdo- starczyła wielu cennych informacji na temat patogenezy

choroby. Charakterystyczne dla zmian w przebiegu NMO

jest odkładanie się złogów immunoglobulin oraz wielu

produktówkaskadyaktywacjidopełniacza.20,21Złogitesązlo- kalizowanewokółnaczyńkrwionośnych,cosugerujepatoge- netyczną rolę odpowiedzi humoralnej, z antygenem docelowymznajdującymsięw przestrzeniokołonaczynio- wej.21,22W niedawnoopublikowanychbadaniach23,24wykaza- no, że autoprzeciwciała pochodzące z obwodowych limfocytów B aktywują kaskadę zdarzeń zapoczątkowaną przezbiałkakanałówwodnychw OUN,czegonastępstwem jestaktywacjadopełniacza,proceszapalnyorazdemieliniza- cja,prowadząceczęstow końcowejfaziedo martwicy.Anty- genemdocelowymw NMOjestakwaporyna4(AQP4),białko kanałuwodnegow OUN,znajdującesięprzedewszystkimna wypustkachastrogleju,w miejscuichprzyleganiado neuro- nów.21,23Takwięcglobalnaocenaimmunohistochemiczna zmianw rdzeniukręgowymu chorychz NMOwykażebrak AQP4.Natomiastzmianydemielinizacyjnew rdzeniukręgo- wymu pacjentówz SMwykazująekspresjęAQP4.22

Mimo że na ogół NMO ma charakter idiopatyczny, ob- serwowanotakżeprzypadkipozapalne.25-27W przypadkach

TA BE LA 1. CHARAKTERYSTYKA JEDNOFAZOWEGO I NAWRACAJĄCEGO (WIELOFAZOWEGO) ZAPALENIA RDZENIA I NERWÓW WZROKOWYCH

Jednofazowe Nawracające

Częstość Rzadko Często

Wiek zachorowania (mediana), lata 29 39

Stosunek płci (kobiety) ≥50% �85-90%

Wywiad w kierunku chorób Rzadko �50%

autoimmunologicznych Na podstawie:1,12

TA BE LA 2. CZĘSTE OBJAWY KLINICZNE JEDNOFAZOWEGO I NAWRACAJĄCEGO ZAPALENIA RDZENIA I NERWÓW WZROKOWYCH

Jednofazowe Nawracające Jedynie zapalenie nerwu wzrokowego 48% 90%

lub rdzenia

Tylko obustronne zapalenie nerwów 17% 8%

wzrokowych

Jednoczesne zapalenie nerwów 31% 0%

wzrokowych i rdzenia

Przebieg Cięższy Lżejszy

Niewydolność oddechowa Rzadka �33%

Śmiertelność (5 lat) 10% 32%

Na podstawie:1,12

(4)

poinfekcyjnychnajczęściejdo rozwojuNMOdochodziu osób z kiłąlubzakażeniemwirusemHIV.Jakomożliweczynniki

wyzwalająceopisywanotakżeinfekcjewywołaneinnymipato- genami,takimijakchlamydia,wirusospywietrznej,cytome- galiii Epsteina-Barr.7,12,26,27W patogenezieNMOistotnąrolę odgrywaodpowiedźhumoralna,w którejw wynikuaktywacji limfocytówBdochodzido wytwarzaniaautoprzeciwciał,a tak- żeaktywacjieozynofilii limfocytówpomocniczychT.3,5Mi- mo że dokładny patomechanizm pozostaje nieznany, pozakaźnezapalenierdzeniai nerwówwzrokowychmożebyć następstwemaktywacjihumoralneju osóbpredysponowa- nychdo wystąpieniategozjawiska.27,28Rolęaktywacjilimfo- cytów B w przebiegu NMO potwierdza korzystny wpływ leczeniarituksimabem,lekiemhamującymdziałanielimfocy- tówB.29

Roz po zna nie

Zapalenierdzeniai nerwówwzrokowychstanowipoważne wyzwaniediagnostycznedlaklinicysty.Wieleschorzeńmoże przypominaćklinicznieNMO,dlategoopracowanoobowią- zująceaktualniekryteriarozpoznawaniatejjednostkichoro- bowej.3,8,9 Przeprowadzenie szczegółowej diagnostyki różnicowej zmniejsza ryzyko niewłaściwego rozpoznania (tab. 3).3,9,20Tabela4podsumowujezasadydiagnostykiróż-

nicowejNMO,zeszczególnymuwzględnieniemróżnicowa- niapomiędzyNMOa SM.3,20

OB JA WY KLI NICZ NE

W większościprzypadkówrozpoznanieNMOzostajeustalo- nenapodstawiedokładniezebranegowywiadu,szczegółowe- gobadanianeurologicznegoi okulistycznego,odpowiednich badańneuroobrazowych,ocenypłynumózgowo-rdzeniowe- go(cerebrospinalfluid,CSF)oraztestówserologicznych.1,20 Ponieważżadnebadanieniepozwalajednoznaczniepotwier- dzićNMO,a ponadtowieleinnychchoróbmożeprzebiegać podobnie,ustaleniewłaściwegorozpoznaniawymagawłaści- wejinterpretacjiobrazuklinicznegoorazwynikówbadańdo- datkowych(tab. 1).1,5Cowięcej,u wieluchorychz typowymi objawamiNMOmogąwspółistniećniecharakterystyczneobja- wyogólne,takiejakgorączka,brakłaknienia,kurczemięśni i bóległowy,niezwiązanebezpośrednioz uszkodzeniemner- wówwzrokowychczyrdzeniakręgowego.3,9,12

Biorącpoduwagęrozległośćzajęciardzeniakręgowego w przebieguNMO(zazwyczajwięcejniżtrzysegmenty),nie- zbędnajestdokładnaocenaneurologicznapozwalającawy- kluczyćinneprzyczynyobserwowanychobjawów.

NEU RO OBRA ZO WA NIE

Neuroobrazowanie,a zwłaszczabadaniemetodąrezonan- sumagnetycznego(MR),jestbardzopomocnew rozpozna- TA BE LA 3. KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE ZAPALENIA NERWÓW WZROKOWYCH I RDZENIA

Kryteria obrazowe MR: prawidłowy obraz mózgowia

MR: poszerzenie rdzenia kręgowego oraz powstawanie jam zajmujących co najmniej trzy segmenty rdzenia Płyn mózgowo-rdzeniowy Zmniejszony stosunek albumin w surowicy i płynie, z prawidłową syntezą IgG i brakiem prążków oligoklonalnych Kryteria kliniczne Objawy ostrego zajęcia rdzenia i nerwów wzrokowych w odstępach miesięcy lub lat, niezależnie lub następujące

po sobie, bez innych objawów klinicznych w czasie trwania choroby Niezbędne jest spełnienie co najmniej dwóch kryteriów. Na podstawie:3,9,20

TA BE LA 4. DIAGNOSTYKA RÓŻNICOWA ZAPALENIA RDZENIA I NERWÓW WZROKOWYCH Rozsiane schorzenia

o charakterze demielinizacyjnym

Choroby układowe Choroby z grupy poprzecznego zapalenia rdzenia

Choroby z grupy zapalenia nerwu wzrokowego

Stwardnienie rozsiane Ostre rozsiane zapalenie mózgu Choroba Schildera (rozlane

stwardnienie mózgu) Rozsiane zapalenie mózgu

Neurosarkoidoza Toczeń układowy trzewny Postępująca mielopatia martwicza Choroba Behçeta z zajęciem OUN Choroby tkanki łącznej

Kiła układu nerwowego Uzależnienie od narkotyków Miażdżyca zarostowa tętnic Mielopatia wodniczkowa związana

z zakażeniem HIV

Ostre poprzeczne zapalenie rdzenia Postępująca mielopatia martwicza Nawracające zapalenie rdzenia Poprzeczne rozlane zapalenie rdzenia Idiopatyczne poprzeczne zapalenie

rdzenia

Tropikalna parapareza spastyczna Wirusowe zapalenie mózgu i rdzenia

Nawracające zapalenie nerwu wzrokowego

CRION LEON

Retinopatia niedokrwienna Nawracające zapalenie nerwu wzrokowego

CRION – przewlekła nawracająca zapalna neuropatia nerwu wzrokowego, LEON – rozlane zapalenie nerwu wzrokowego. Na podstawie:3,9,20

waniu przypadków NMO z obecną rozlaną demielinizacją rdzenia.30 W odróżnieniu od obrazowania MR mózgowia w SM,zazwyczajwykazującegotypoweobszarydemielinizacji w obrębie istoty białej, w NMO aż u 60% chorych zmiany w istociebiałejsąw większościbezobjawowei określanejako atypowe(niespełniająkryteriówneuroobrazowaniaw SM), biorącpoduwagęichwielkość,lokalizację,kształt,wzmacnia- niesiępokontraścieczyefektmasy.30,31W typowychprzypad- kachSMw obrazowaniuMRwidocznesąliczneowalnezmiany zlokalizowanew móżdżku,podnamiotowolubokołokomoro- wo.6,32Obecnośćktórejkolwiekz wyżejwspomnianychzmian o średnicyprzekraczającej3 mmw pniumózgulubkorowej istocieszarejmożepomócw rozpoznaniustwardnieniarozsia- nego.32W przebieguNMOzmianyw MRmózgowiastwierdza się rzadko i zazwyczaj jedynie w międzymózgowiu i pniu

mózgu.31Należypamiętać,żeobecnośćcharakterystycznych i „typowychdlastwardnieniarozsianego”zmianw mózgowiu niewykluczamożliwościNMO.31Pozorniesprzecznycharak- terpowyższychopisówpodkreślakoniecznośćrewizjiaktual- nych kryteriów diagnostycznych NMO, z uwzględnieniem zajęciaOUNw tejchorobie.

PŁYN MÓ ZGO WO -RDZE NIO WY

Nakłucielędźwiowei analizapłynumózgowo-rdzeniowe- go(PMR)możebyćpomocnaw ustaleniurozpoznania,po- nieważw płyniemózgowo-rdzeniowymw przebieguNMO, cytozazazwyczajprzekracza50w µl.Zwiększonąliczbębia- łychkrwinekw płyniemózgowo-rdzeniowymstwierdzasię zwłaszczapodczasrzutuchoroby.33Stwierdzeniepleocytozy towarzyszącejobjawomklinicznymi zmianomw MRtypo- wymdlaNMOnaogółpozwalanaostateczneustalenieroz- poznania.33Dodatkowo,w przeciwieństwiedo SM,w płynie mózgowo-rdzeniowymzazwyczajniestwierdzasięobecno- ściprążkówoligoklonalnychanizwiększonejsyntezyimmu- noglobulin.30,33,34

BA DA NIA SE RO LO GICZ NE

PotwierdzenieNMOzapomocąbadańserologicznychsta- nowikolejnyważnyelement,istotnydlaustaleniaprawidło- wegorozpoznania.20Wykazanieobecnościtzw.przeciwciał NMOw klasieimmunoglobulinG(NMO-IgG)jestpomocne w rozpoznaniutegoschorzenia.1,35W jednejz pracwykazano, że oznaczanie NMO-IgG charakteryzuje się 73% czułością (95%przedziałufności[PU]60-86%)oraz91%swoistością (95% PU 79-100%).36Oznaczanietychprzeciwciałmożebyć przydatnezwłaszczawewczesnejfazieNMOlubw subklinicz- nychprzypadkachchoroby.3,37Cowięcej,w ostatnioopubli- kowanymbadaniu38stwierdzono,żeobecnośćNMO-IgGjest niekorzystnym czynnikiem rokowniczym w odniesieniu do zaburzeńwidzeniaorazmożewskazywaćnadużeryzyko rozwoju NMO u osób z nawracającym zapaleniem nerwu wzrokowego.

NEU RO FI ZJO LO GIA

PotencjaływywołaneoceniająceodpowiedźOUNnaróżne bodźce,naprzykładsłuchowe,wzrokoweczyczuciowe,mo-

gąbyćpomocnew ocenieprzewodzeniaw drogachwzroko- wychczyczuciowychw przypadkupodejrzeniaNMO.Poten- cjały wywołane z dużą czułością wykrywają zmiany w mózgowiui pniumózgu.Sąonetakżeszczególnieprzydat- ne w rozpoznawaniu obustronnych subklinicznych zmian w nerwiewzrokowym,gdynapodstawiewywiadui badania przedmiotowego stwierdza się zaburzenia po jednej stro- nie.1,39Potencjaływywołane5,40pozwalająnawykryciezmian niemychkliniczniew stwardnieniurozsianym,leczbiorącpod uwagęfakt,żesąonerzadkiew NMO,tametodadiagnostycz- naumożliwiaróżnicowaniemiędzyNMOa SM.

PA TO LO GIA

Szczegółoweomówieniezmianpatologicznychwystępu- jącychw NMOprzekraczaramyniniejszegoartykułu.Wystar- czystwierdzić,żewewczesnychstadiachNMOstwierdzasię obecnośćokołonaczyniowychzłogówimmunoglobulinkla- sy M, a także aktywację układu dopełniacza oraz nacieki złożonez komórekkwasochłonnych.3,11••,13Zmianomhisto- patologicznymwewczesnychstadiachtowarzyszyczęstoroz- legła aktywacja makrofagów i komórek mikrogleju, co prowadzido niszczeniaaksonów.1,3,13Jedyniew wyjątkowych przypadkachdo potwierdzeniarozpoznaniaNMOkonieczna jestbiopsjapobranaz zajętegoobszaruOUN.

Le cze nie

MimożenieistniejąskutecznesposobyleczeniaNMO,u wie- luchorychmożnastosowaćdostępneobecnielekimodyfi- kujące przebieg choroby. Jednak wynik leczenia jest nieprzewidywalny,a u niektórychpacjentówmożebyćono nieskuteczne.

LE CZE NIE RZU TU

W leczeniuzaburzeńwidzenialubinnychobjawówneuro- logicznychwynikającychz rzutuchorobypodajesięczęsto duże dawki kortykosteroidów dożylnie: najczęściej metyl- prednizolon(1 gnadobęprzez3-5dni).1,41U chorychz na- silonymiobjawamilubz postaciąchorobyopornąnaleczenie kortykosteroidamiw okresiezaostrzeńz dobrymefektemsto- sujesięplazmaferezy.25,28

ZA PO BIE GA NIE RZU TOM

Ryzykoprogresjichorobyi narastanianiesprawnościmoż- nazmniejszyć,podającm.in.azatioprynęlubprednizon(lub mitoksantron–przyp.red.).41-43Stosowanierituksimabu, przeciwciała monoklonalnego swoistego dla komórek B, równieżwydawałosięobiecującymsposobemleczeniau pa- cjentówopornychnatradycyjniestosowanelekiimmunosu- presyjne.12,43,44• Uważa się, że skuteczność rituksimabu wynikaz działanianaautoprzeciwciałaprzeciwkoAQP4pro- dukowaneprzezkomórkiB.43Wykazanotakżeznaczącykli- nicznie korzystny wpływ interferonu β (IFNβ) u chorych z przewlekłąpostaciąNMO.Jednakjegopowszechnestoso- waniejestdyskusyjne,ponieważopisanow przebiegutejte-

(5)

poinfekcyjnychnajczęściejdo rozwojuNMOdochodziu osób z kiłąlubzakażeniemwirusemHIV.Jakomożliweczynniki

wyzwalająceopisywanotakżeinfekcjewywołaneinnymipato- genami,takimijakchlamydia,wirusospywietrznej,cytome- galiii Epsteina-Barr.7,12,26,27W patogenezieNMOistotnąrolę odgrywaodpowiedźhumoralna,w którejw wynikuaktywacji limfocytówBdochodzido wytwarzaniaautoprzeciwciał,a tak- żeaktywacjieozynofilii limfocytówpomocniczychT.3,5Mi- mo że dokładny patomechanizm pozostaje nieznany, pozakaźnezapalenierdzeniai nerwówwzrokowychmożebyć następstwemaktywacjihumoralneju osóbpredysponowa- nychdo wystąpieniategozjawiska.27,28Rolęaktywacjilimfo- cytów B w przebiegu NMO potwierdza korzystny wpływ leczeniarituksimabem,lekiemhamującymdziałanielimfocy- tówB.29

Roz po zna nie

Zapalenierdzeniai nerwówwzrokowychstanowipoważne wyzwaniediagnostycznedlaklinicysty.Wieleschorzeńmoże przypominaćklinicznieNMO,dlategoopracowanoobowią- zująceaktualniekryteriarozpoznawaniatejjednostkichoro- bowej.3,8,9 Przeprowadzenie szczegółowej diagnostyki różnicowej zmniejsza ryzyko niewłaściwego rozpoznania (tab. 3).3,9,20Tabela4podsumowujezasadydiagnostykiróż-

nicowejNMO,zeszczególnymuwzględnieniemróżnicowa- niapomiędzyNMOa SM.3,20

OB JA WY KLI NICZ NE

W większościprzypadkówrozpoznanieNMOzostajeustalo- nenapodstawiedokładniezebranegowywiadu,szczegółowe- gobadanianeurologicznegoi okulistycznego,odpowiednich badańneuroobrazowych,ocenypłynumózgowo-rdzeniowe- go(cerebrospinalfluid,CSF)oraztestówserologicznych.1,20 Ponieważżadnebadanieniepozwalajednoznaczniepotwier- dzićNMO,a ponadtowieleinnychchoróbmożeprzebiegać podobnie,ustaleniewłaściwegorozpoznaniawymagawłaści- wejinterpretacjiobrazuklinicznegoorazwynikówbadańdo- datkowych(tab. 1).1,5Cowięcej,u wieluchorychz typowymi objawamiNMOmogąwspółistniećniecharakterystyczneobja- wyogólne,takiejakgorączka,brakłaknienia,kurczemięśni i bóległowy,niezwiązanebezpośrednioz uszkodzeniemner- wówwzrokowychczyrdzeniakręgowego.3,9,12

Biorącpoduwagęrozległośćzajęciardzeniakręgowego w przebieguNMO(zazwyczajwięcejniżtrzysegmenty),nie- zbędnajestdokładnaocenaneurologicznapozwalającawy- kluczyćinneprzyczynyobserwowanychobjawów.

NEU RO OBRA ZO WA NIE

Neuroobrazowanie,a zwłaszczabadaniemetodąrezonan- sumagnetycznego(MR),jestbardzopomocnew rozpozna- TA BE LA 3. KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE ZAPALENIA NERWÓW WZROKOWYCH I RDZENIA

Kryteria obrazowe MR: prawidłowy obraz mózgowia

MR: poszerzenie rdzenia kręgowego oraz powstawanie jam zajmujących co najmniej trzy segmenty rdzenia Płyn mózgowo-rdzeniowy Zmniejszony stosunek albumin w surowicy i płynie, z prawidłową syntezą IgG i brakiem prążków oligoklonalnych Kryteria kliniczne Objawy ostrego zajęcia rdzenia i nerwów wzrokowych w odstępach miesięcy lub lat, niezależnie lub następujące

po sobie, bez innych objawów klinicznych w czasie trwania choroby Niezbędne jest spełnienie co najmniej dwóch kryteriów. Na podstawie:3,9,20

TA BE LA 4. DIAGNOSTYKA RÓŻNICOWA ZAPALENIA RDZENIA I NERWÓW WZROKOWYCH Rozsiane schorzenia

o charakterze demielinizacyjnym

Choroby układowe Choroby z grupy poprzecznego zapalenia rdzenia

Choroby z grupy zapalenia nerwu wzrokowego

Stwardnienie rozsiane Ostre rozsiane zapalenie mózgu Choroba Schildera (rozlane

stwardnienie mózgu) Rozsiane zapalenie mózgu

Neurosarkoidoza Toczeń układowy trzewny Postępująca mielopatia martwicza Choroba Behçeta z zajęciem OUN Choroby tkanki łącznej

Kiła układu nerwowego Uzależnienie od narkotyków Miażdżyca zarostowa tętnic Mielopatia wodniczkowa związana

z zakażeniem HIV

Ostre poprzeczne zapalenie rdzenia Postępująca mielopatia martwicza Nawracające zapalenie rdzenia Poprzeczne rozlane zapalenie rdzenia Idiopatyczne poprzeczne zapalenie

rdzenia

Tropikalna parapareza spastyczna Wirusowe zapalenie mózgu i rdzenia

Nawracające zapalenie nerwu wzrokowego

CRION LEON

Retinopatia niedokrwienna Nawracające zapalenie nerwu wzrokowego

CRION – przewlekła nawracająca zapalna neuropatia nerwu wzrokowego, LEON – rozlane zapalenie nerwu wzrokowego. Na podstawie:3,9,20

waniu przypadków NMO z obecną rozlaną demielinizacją rdzenia.30 W odróżnieniu od obrazowania MR mózgowia w SM,zazwyczajwykazującegotypoweobszarydemielinizacji w obrębie istoty białej, w NMO aż u 60% chorych zmiany w istociebiałejsąw większościbezobjawowei określanejako atypowe(niespełniająkryteriówneuroobrazowaniaw SM), biorącpoduwagęichwielkość,lokalizację,kształt,wzmacnia- niesiępokontraścieczyefektmasy.30,31W typowychprzypad- kachSMw obrazowaniuMRwidocznesąliczneowalnezmiany zlokalizowanew móżdżku,podnamiotowolubokołokomoro- wo.6,32Obecnośćktórejkolwiekz wyżejwspomnianychzmian o średnicyprzekraczającej3 mmw pniumózgulubkorowej istocieszarejmożepomócw rozpoznaniustwardnieniarozsia- nego.32W przebieguNMOzmianyw MRmózgowiastwierdza się rzadko i zazwyczaj jedynie w międzymózgowiu i pniu

mózgu.31Należypamiętać,żeobecnośćcharakterystycznych i „typowychdlastwardnieniarozsianego”zmianw mózgowiu niewykluczamożliwościNMO.31Pozorniesprzecznycharak- terpowyższychopisówpodkreślakoniecznośćrewizjiaktual- nych kryteriów diagnostycznych NMO, z uwzględnieniem zajęciaOUNw tejchorobie.

PŁYN MÓ ZGO WO -RDZE NIO WY

Nakłucielędźwiowei analizapłynumózgowo-rdzeniowe- go(PMR)możebyćpomocnaw ustaleniurozpoznania,po- nieważw płyniemózgowo-rdzeniowymw przebieguNMO, cytozazazwyczajprzekracza50w µl.Zwiększonąliczbębia- łychkrwinekw płyniemózgowo-rdzeniowymstwierdzasię zwłaszczapodczasrzutuchoroby.33Stwierdzeniepleocytozy towarzyszącejobjawomklinicznymi zmianomw MRtypo- wymdlaNMOnaogółpozwalanaostateczneustalenieroz- poznania.33Dodatkowo,w przeciwieństwiedo SM,w płynie mózgowo-rdzeniowymzazwyczajniestwierdzasięobecno- ściprążkówoligoklonalnychanizwiększonejsyntezyimmu- noglobulin.30,33,34

BA DA NIA SE RO LO GICZ NE

PotwierdzenieNMOzapomocąbadańserologicznychsta- nowikolejnyważnyelement,istotnydlaustaleniaprawidło- wegorozpoznania.20Wykazanieobecnościtzw.przeciwciał NMOw klasieimmunoglobulinG(NMO-IgG)jestpomocne w rozpoznaniutegoschorzenia.1,35W jednejz pracwykazano, że oznaczanie NMO-IgG charakteryzuje się 73% czułością (95%przedziałufności[PU]60-86%)oraz91%swoistością (95% PU 79-100%).36Oznaczanietychprzeciwciałmożebyć przydatnezwłaszczawewczesnejfazieNMOlubw subklinicz- nychprzypadkachchoroby.3,37Cowięcej,w ostatnioopubli- kowanymbadaniu38stwierdzono,żeobecnośćNMO-IgGjest niekorzystnym czynnikiem rokowniczym w odniesieniu do zaburzeńwidzeniaorazmożewskazywaćnadużeryzyko rozwoju NMO u osób z nawracającym zapaleniem nerwu wzrokowego.

NEU RO FI ZJO LO GIA

PotencjaływywołaneoceniająceodpowiedźOUNnaróżne bodźce,naprzykładsłuchowe,wzrokoweczyczuciowe,mo-

gąbyćpomocnew ocenieprzewodzeniaw drogachwzroko- wychczyczuciowychw przypadkupodejrzeniaNMO.Poten- cjały wywołane z dużą czułością wykrywają zmiany w mózgowiui pniumózgu.Sąonetakżeszczególnieprzydat- ne w rozpoznawaniu obustronnych subklinicznych zmian w nerwiewzrokowym,gdynapodstawiewywiadui badania przedmiotowego stwierdza się zaburzenia po jednej stro- nie.1,39Potencjaływywołane5,40pozwalająnawykryciezmian niemychkliniczniew stwardnieniurozsianym,leczbiorącpod uwagęfakt,żesąonerzadkiew NMO,tametodadiagnostycz- naumożliwiaróżnicowaniemiędzyNMOa SM.

PA TO LO GIA

Szczegółoweomówieniezmianpatologicznychwystępu- jącychw NMOprzekraczaramyniniejszegoartykułu.Wystar- czystwierdzić,żewewczesnychstadiachNMOstwierdzasię obecnośćokołonaczyniowychzłogówimmunoglobulinkla- sy M, a także aktywację układu dopełniacza oraz nacieki

złożonez komórekkwasochłonnych.3,11••,13Zmianomhisto- patologicznymwewczesnychstadiachtowarzyszyczęstoroz- legła aktywacja makrofagów i komórek mikrogleju, co prowadzido niszczeniaaksonów.1,3,13Jedyniew wyjątkowych przypadkachdo potwierdzeniarozpoznaniaNMOkonieczna jestbiopsjapobranaz zajętegoobszaruOUN.

Le cze nie

MimożenieistniejąskutecznesposobyleczeniaNMO,u wie- luchorychmożnastosowaćdostępneobecnielekimodyfi- kujące przebieg choroby. Jednak wynik leczenia jest nieprzewidywalny,a u niektórychpacjentówmożebyćono nieskuteczne.

LE CZE NIE RZU TU

W leczeniuzaburzeńwidzenialubinnychobjawówneuro- logicznychwynikającychz rzutuchorobypodajesięczęsto

duże dawki kortykosteroidów dożylnie: najczęściej metyl- prednizolon(1 gnadobęprzez3-5dni).1,41U chorychz na- silonymiobjawamilubz postaciąchorobyopornąnaleczenie kortykosteroidamiw okresiezaostrzeńz dobrymefektemsto- sujesięplazmaferezy.25,28

ZA PO BIE GA NIE RZU TOM

Ryzykoprogresjichorobyi narastanianiesprawnościmoż- nazmniejszyć,podającm.in.azatioprynęlubprednizon(lub mitoksantron–przyp.red.).41-43Stosowanierituksimabu, przeciwciała monoklonalnego swoistego dla komórek B,

równieżwydawałosięobiecującymsposobemleczeniau pa- cjentówopornychnatradycyjniestosowanelekiimmunosu- presyjne.12,43,44• Uważa się, że skuteczność rituksimabu wynikaz działanianaautoprzeciwciałaprzeciwkoAQP4pro- dukowaneprzezkomórkiB.43Wykazanotakżeznaczącykli- nicznie korzystny wpływ interferonu β (IFNβ) u chorych z przewlekłąpostaciąNMO.Jednakjegopowszechnestoso- waniejestdyskusyjne,ponieważopisanow przebiegutejte-

(6)

rapiizwiększoneryzykopowstawaniarozległychzmiande- mielinizacyjno-zapalnychw mózgowiu.28,45U niektórychcho- rychz NMOw celuhamowaniaprogresjichorobystosowano takżez dobrymrezultatemmykofenolatmofetilu,dożylneim- munoglobulinyorazcyklofosfamid.12,40,46,47

LE CZE NIE OB JA WO WE

W leczeniubolesnychkurczówmięśnipojawiającychsię w czasietrwaniachorobyskuteczneokazująsięlekiprzeciw- drgawkowe.25,43,48,49 Kompleksowe programy rehabilitacji w warunkachszpitalnychprzynosząkorzyściw zakresiepo- prawyfunkcji.14,50

Per spek ty wy

W miaręzdobywanianowychinformacjidotyczącychobja- wówklinicznych,badańneuroobrazowych,histopatologicz- nych czy laboratoryjnych klinicyści będą w stanie ustalić rozpoznanie NMO wcześniej niż dotychczas, co pozwoli zminimalizowaćprowadzącedo inwalidztwanastępstwatej choroby.Identyfikacjaautoprzeciwciałai jegodocelowego antygenuw obrębieOUNprzyniosłaznaczącypostępw wie- dzynatematNMO.Brakrandomizowanychbadańdotyczą- cychstosowaniaINFβ luboctanuglatiramerusprawia,że niejestustalone,czyleki,któreokazałysięniezwyklesku- tecznew zapobieganiurzutomu chorychz SM,mogąprzy- nieść podobne korzyści w leczeniu NMO. W ostatnio opublikowanymdoniesieniudotyczącym25pacjentówle- czonychw różnychośrodkachobiecującymlekiemokazuje sięrituksimab,którywydajesięzmniejszaćczęstośćrzutów i jednocześnieprowadzićdo ustabilizowaniaczywręczpo- prawyw zakresieniesprawnościu chorychz NMO.44••Dal- szypostępw terapiichorychz NMOmogąprzynieśćleki o nowychmechanizmachdziałaniabędącew trakciebadań klinicznych.

Pod su mo wa nie

Mimożeobjawyzapaleniardzeniai nerwówwzrokowychsą różne,tokonstelacjaobjawówklinicznych,przebieguchoro- by,wynikówbadaniapłynumózgowo-rdzeniowego,badań obrazowychi serologicznychmożepomócklinicyściew po- stawieniuwłaściwegorozpoznania.

Wczesnadiagnozajestniezwykleistotnadlawdrożenia właściwegoleczeniaimmunosupresyjnego.IFNβ powinien byćstosowanyostrożniezewzględunamożliwośćniekorzyst- negowpływunalimfocytypomocniczeT,a tymsamymna równowagęukładuimmunologicznego.

Tłumaczenie oryginalnej angielskojęzycznej wersji artykuły z Current Opinion Ophthalmology 2009, 20: 434-439, wydanego przez Lippincott Williams & Wilkins.

Lippincott Williams & Wilkins nie ponosi odpowiedzialności za błędy powstałe w wyniku tłumaczenia ani nie popiera i nie poleca jakichkolwiek produktów, usług lub urządzeń.

PIŚ MIENNICTWO

�szczególnieinteresujące

�wyjątkowointeresujące

1 YiannopoulouKG,EfthymiouAK,KarydakisKD.Neuromyelitisopticawithco- existingautoimmunedisorders.ArchNeurol2008;65:995.

2. MerleH,OlindoS,BonnanM,etal.Naturalhistoryofthevisualimpairmentof relapsingneuromyelitisoptica.Ophthalmology2007;114:810–815.

3. WingerchukDM.Diagnosisandtreatmentofneuromyelitisoptica.Neurologist 2007;13:2–11.

4. VendrameM,Azizi SA.Thespectrumofneuromyelitisoptica:a caseofNMO withextensivebrainsteminvolvement.NeurolRes2007;29:32–35.

5. JacobA,MatielloM,WingerchukDM,etal.Neuromyelitisoptica:changing 6. WeinshenkerBG.Neuromyelitisopticaisdistinctfrommultiplesclerosis.Arch

Neurol2007;64:899–901.

7. GalettaSL,BennettJ.Neuromyelitisopticaisa variantofmultiplesclerosis.Arch Neurol2007;64:901–903.

8. WingerchukDM,PittockSJ,LucchinettiCF,etal.A secondaryprogressiveclini- calcourseisuncommoninneuromyelitisoptica.Neurology2007;68:603–605.

9. WingerchukDM,LennonVA,PittockSJ,etal.Reviseddiagnosticcriteriaforneu- romyelitisoptica.Neurology2006;66:1485–1489.

10. WeinshenkerBG,WingerchukDM,NakashimaI,etal.OSMSisNMO,butnot MS:provenclinicallyandpathologically.LancetNeurol2006;5:110–111.

11. deSezeJ,BlancF,JeanjeanL,etal.Opticalcoherencetomographyinneuromy- elitisoptica.ArchNeurol2008;65:920–923.

 Wynikitegobadaniawykazały,żeOCTdostarczaważnychwskazówekdiagno- stycznychu pacjentówz NMO.AnalizawynikówOCTu 35pacjentówz NMO wykazałaistotnązależnośćmiędzyupośledzeniemostrościwidzeniaa wyni- kiemOCT.Szczególniegrubośćwarstwywłókiennerwowychsiatkówkibyła istotniemniejszau chorychz NMO(77,5µmw okuprawymi 78,3µmw oku lewym)w porównaniuz osobamiz grupykontrolnej(101,9µmw okuprawym i 102,8µmw okulewym,p <0,01.Ponadtowykazanoistotnązależnośćmię- dzywynikiemOCTa ubytkiemw poluwidzenia(r=-0,78,p <0,001),ostro- ściąwidzenia(r=-0,36,p <0,01)i wynikiembadaniawzrokowychpotencjałów wywołanych(r=-0,57,p <0,001).

12. CreeB.Neuromyelitisoptica:diagnosis,pathogenesis,andtreatment.CurrNeu- rolNeurosciRep2008;8:427–433.

13. MatielloM,JacobA,WingerchukDM,etal.Neuromyelitisoptica.CurrOpin Neurol2007;20:255–260.

14. Weinstock-GuttmanB,MillerC,YehE,etal.Neuromyelitisopticaimmunoglo- bulinsasa markerofdiseaseactivityandresponsetotherapyinpatientswith neuromyelitisoptica.MultScler2008;14:1061–1067.

15. Papais-AlvarengaRM,CarellosSC,AlvarengaMP,etal.Clinicalcourseofoptic neuritisinpatientswithrelapsingneuromyelitisoptica.ArchOphthalmol2008;

126:12–16.

16. HirstC,SwinglerR,CompstonDA,etal.Survivalandcauseofdeathinmulti- plesclerosis:a prospectivepopulation-basedstudy.JNeurolNeurosurgPsy- chiatry2008;79:1016–1021.

17. CabreP,HeinzlefO,MerleH.MSandneuromyelitisopticainMartinique(French WestIndies).Neurology2001;56:507–514.

18. KiraJ.MultiplesclerosisintheJapanesepopulation.LancetNeurol2003;2:

117–127.

19. Braley T, Mikol DD. Neuromyelitis optica in a mother and daughter. Arch

Neurol2007;64:1189–1192.

20. Jarius S, Paul F, Franciotta D, et al. Revised diagnostic criteria for neuro- myelitisoptica:incorporationofNMO-IgGstatus.NatClinPractNeurol2007;

3:E1.

21. RoemerSF,ParisiJE,LennonVA,etal.Pattern-specificlossofaquaporin-4im- munoreactivitydistinguishesneuromyelitisopticafrommultiplesclerosis.Bra- in2007;130:1194–1205.

22. HinsonSR,PittockSJ,LucchinettiCF.PathogenicpotentialofIgGbindingto waterchannelextracellulardomaininneuromyelitisoptica.Neurology2007;

69:2221–2231.

23. deSezeJ,ArndtC,JeanjeanL,etal.Relapsinginflammatoryopticneuritis:isit neuromyelitisoptica?Neurology2008;70:2075–2076.

24. WingerchukDM,LennonVA,LucchinettiCF,etal.Thespectrumofneuromy- elitisoptica.LancetNeurol2007;6:805–815.

25. WingerchukDM.Neuromyelitisoptica:newfindingsonpathogenesis.IntRev Neurobiol2007;79:665–688.

26. WilcoxR,BurrowJ,SleeM,etal.Neuromyelitisoptica(Devic’sdisease)ina pa- tientwithsyphilis.MultScler2007;14:268–271.

27. BlancheP,DiazE,GombertB,etal.Devic’sneuromyelitisopticaandHIV-1in- fection.JNeurolNeurosurgPsychiatry2000;68:795–796.

28. BergamaschiR.ImmuneagentsforthetreatmentofDevic’sneuromyelitisopti- ca.NeurolSci2007;28:238–240.

29. BeyerAM,WandingerKP,SiebertE,etal.Neuromyelitisopticaina patientwith anearlyonsetdemyelinatingepisode:clinicalandautoantibodyfindings.Clin NeurolNeurosurg2007;109:926–930.

30. PawateS,SriramS.Isolatedlongitudinalmyelitis:a reportofsixcases.Spinal Cord2009;47:257–261.

31. PittockSJ,LennonVA,KreckeK,etal.Brainabnormalitiesinneuromyelitisopti- ca.ArchNeurol2006;63:390–396.

32. ChengQ,MiaoL,ZhangJ,etal.Clinicalfeaturesofpatientswithmultiplescle- rosisfroma surveyinShanghai,China.MultScler2008;14:671–678.

33. ZaffaroniM,ItalianDevic’sStudyGroup.CerebrospinalfluidfindingsinDevic’s neuromyelitisoptica.NeurolSci2004;25:S368–S370.

34. NakamuraM,NakashimaI,SatoS,etal.Clinicalandlaboratoryfeaturesofneu- romyelitisopticawitholigoclonalIgGbands.MultScler2007;13:332–335.

35. SaizA,ZulianiL,BlancoY,etal.Reviseddiagnosticcriteriaforneuromyelitis optica(NMO):applicationina seriesofsuspectedpatients.JNeurol2007;254:

1233–1237.

36. LennonVA,WingerchukDM,KryzerTJ.A serumautoantibodymarkerofneu- romyelitisoptica:distinctionfrommultiplesclerosis.Lancet2004;364:2106–

2112.

37. WatanabeS,NakashimaI,MisuT,etal.Therapeuticefficacyofplasmaexchan- geinNMO-IgG-positivepatientswithneuromyelitisoptica.MultScler2007;13:

128–132.

38. MatielloM,LennonVA,JacobA,etal.NMO-IgGpredictstheoutcomeofrecur- rentopticneuritis.Neurology2008;70:2197–2200.

39. WuJS,ZhangMN,CarrollWM.Characterisationofthespectrumofdemyelina- ting disease in Western Australia. J Neurol Neurosurg Psychiatry 2008; 79:

1022–1026.

40. AmemiyaS,HamamotoM,KumagaiT,etal.Neuromyelitisopticaprecededby braindemyelinatingepisode.JNeuroimaging2009;19:263–265.

41. ZeidNA,BhattiMT.Acuteinflammatorydemyelinatingopticneuritis:evidence- -basedvisualandneurologicalconsiderations.Neurologist2008;14:207–223. 42. HamnikSE,Hacein-BeyL,BillerJ,etal.Neuromyelitisoptica(NMO)antibody positivityinpatientswithtransversemyelitisandnovisualmanifestations.Se- minOphthalmol2008;23:191–200.

43. CapobiancoM,MalucchiS,diSapioA,etal.Variableresponsestorituximabtre- atmentinneuromyelitisoptica(Devic’sdisease).NeurolSci2007;28:209–211. 44. JacobA,WeinshenkerBG,ViolichI,etal.Treatmentofneuromyelitisopticawith rituximab:retrospectiveanalysisof25patients.ArchNeurol2008;65:1443–1448.

 Wieloośrodkowe,retrospektywnebadaniez udziałem25pacjentówwykazało skutecznośćrituksimabuw zmniejszaniuczęstościrzutówi poprawienie- sprawnościzwiązanejz NMO.

45. ShimizuY,YokoyamaK,MisuT,etal.Developmentofextensivebrainlesionsfol- lowinginterferonbetatherapyinrelapsingneuromyelitisopticaandlongitudi- nallyextensivemyelitis.JNeurol2007;255:305–307.

46. MokCC,ToCH,MakA,PoonWL.Immunoablativecyclophosphamideforrefrac- torylupus-relatedneuromyelitisoptica.JRheumatol2008;35:172–174. 47. WingerchukDM,WeinshenkerBG.Neuromyelitisoptica.CurrTreatOptions

Neurol2008;10:55–66.

48. Weinstock-GuttmanB,RamanathanM,LincoffN,etal.Studyofmitoxantrone forthetreatmentofrecurrentneuromyelitisoptica(Devicdisease).ArchNeu- rol2006;63:957–963.

49. MuellerS,DubalDB,Josephson SA,etal.A caseofparaneoplasticmyelopathy associatedwiththeneuromyelitisopticaantibody.NatClinPractNeurol2008; 4:284–288.

50. SchreiberAL,FriedGW,FormalCS,etal.Rehabilitationofneuromyelitisoptica (DevicSyndrome):threecasereports.AmJPhysMedRehabil2007;87:144–148.

Skrócona informacja o leku Cavinton(Vinpocetinum) ; Cavinton® Forte 10mg; Cavinton® iniekcyjny ampułka(2ml),. Cavinton® tabletka 5mg winpocetyny.

Działanie: Winpocetyna jest związkiem o złożonym mechanizmie działania, wpływającym korzystnie na metabolizm mózgowy i przepływ krwi w mózgu, jak również na właściwości reologiczne krwi. Działa osłonowo na tkankę nerwową blokując kanały sodowe i wapniowe oraz hamując działanie receptorów NMDA i AMPA; nasila neuroprotekcyjne działanie adenozyny.

Winpocetyna pobudza metabolizm mózgowy zwiększając zużycie glukozy i tlenu przez tkankę mózgową, zwiększa tolerancję komórek mózgu na hipoksję(niedotlenienie). Winpocetyna poprawia mikrokrążenie mózgu poprzez hamowanie agregacji płytek krwi, zmniejszanie patologicznie zwiększonej lepkość krwi, zwiększanie zdolności do odkształcania erytrocytów oraz hamując wychwyt adenozyny przez erytrocyty. Winpocetyna nie wywołuje tzw. efektu podkradania, powoduje perfuzję obszarów o zaburzonym ukrwieniu, nie wywołując zmian w miejscach o prawidłowym przepływie. Skład: 1 tabletka Cavinton®forte zawiera 10mg winpocetyny; 1 ampułka(2ml) Cavinton® iniekcyjny zawiera 10mg winpocetyny; 1 tabletka Cavinton® zawiera 5mg winpocetyny. Opakowanie: Cavinton®forte 10mg , dostępny w opakowaniach po 30 i 90 sztuk; Cavinton ®iniekcyjny w ampułkach(2ml), dostępny w opakowaniach po 10 ampułek;

Cavinton® tabletki 5mg , dostępny w opakowaniach po 50 sztuk. Wskazania: leczenie przewlekłej niewydolności krążenia mózgowego, w tym stany po udarze niedokrwiennym i otępienia naczyniopochodnego; łagodzenie psychicznych neurologicznych objawów niewydolności krążenia mózgowego; leczenie przewlekłych zaburzeń krążenia w naczyniówce i siatkówce oka;

leczenie zaburzeń słuchu o podłożu naczyniowym. Dawkowanie: dożylnie 1mg/kg m.c./dobę 14-21 dni; doustnie 1 tabletkę trzy razy na dobę po posiłkach. Przeciwwskazania:

nadwrażliwość na winpocetynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą; nie należy stosować u kobiet w ciąży i podczas karmienia piersią; nie stosować u dzieci; ostra faza udaru krwotocznego; ciężka choroba niedokrwienna serca; ciężkie zaburzenia rytmu serca. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności: zaleca się wykonywanie kontrolnych badań EKG u pacjentów z zespołem wydłużonego odcinka QT lub u osób jednocześnie przyjmujących leki, które powodują wydłużenie odcinka QT. Ze względu na zawartość laktozy preparatu nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Interakcje: w pojedynczych przypadkach winpocetyna nasila hipotensyjne działanie αmetylodopy, dlatego podczas stosowania takiej terapii skojarzonej zaleca się regularną kontrolę ciśnienia krwi. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania winpocetyny z lekami działającymi na ośrodkowy układ nerwowy, z lekami przeciwarytmicznymi i przeciwzakrzepowymi. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu: nie przeprowadzono badań wpływu winpocetyny na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu. Działania niepożądane: Niezbyt często: zaburzenia snu(bezsenność, senność), zawroty i bóle głowy, osłabienie(

objawy te mogą być związane z chorobą podstawową), , nudności, zgaga i suchość w jamie ustnej, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, alergiczne odczyny skórne, obniżenie odcinka ST, wydłużenie odcinka QT, częstoskurcz i dodatkowy skurcz serca( objawy te występowały samoistnie i dlatego nie jest pewne, czy powodem wystąpienia tych objawów było zastosowanie preparatu Cavinton Forte.). Rzadko: bóle brzucha, leukopenia. Pozwolenie MZ nr : 10289 Podmiot odpowiedzialny: Gedeon Richter Plc.Gyömrői út 19-21 1103 Budapeszt, Węgry. Podmiot prowadzący reklamę: Gedeon Richter Marketing Polska Sp. z o.o., ul. Marconich 9 lok. 5, 02-954 Warszawa., tel. 0-22-593-93-00, fax: 0-22-642-23-54

Przed przepisaniem leku należy zapoznać się z pełną informacją medyczną zawartą w charakterystyceproduktu leczniczego (ChPL), znajdującą się w : Dziale Medycznym Gedeon Richter Marketing Polska Sp. z o.o, ul. Marconich 9 lok.5 , 02-954 Warszawa, tel. 0-22-593-93-00, fax: 0-22-642-23-54. 24-godzinny System Informacji Medycznej oraz zgłaszanie działań niepożądanych: (0) 22 755 96 48 Adresy e-mail: lekalert@gedeonrichter.com.pl, lekalert@grodzisk.rgnet.org

RGD:72389/PL

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zapalenie rdzenia i nerwów wzrokowych ([NMO, neuromyelitis optica], choroba Devica, NMO) to rzadka choroba (ok. 1% zachorowań na choroby demielinizacyjne OUN) [1], w której

Choroby ze spektrum zapalenia nerwów wzrokowych i rdzenia (NMOSD, neuromyelitis optica spectrum disorders) Podłużne rozległe zapalenie rdzenia Longitudinally extensive

Chorzy, u których wynik badania na obecność przeciwciał NMO-IgG jest dodatni oraz z objawami izolowanego pozagałko- wego zapalenia nerwu wzrokowego lub zapalenia rdzenia

Przetoka oponowa tętniczo-żylna (SDAVF, spi- nal dural arteriovenous fi stula) jest najczęstszą malformacją naczyniową rdzenia kręgowego od-.. powiadającą za około 70%

Na to miast u cho rych z LMM, któ rym sko ja rze nie ra dio te ra pii z che mio te ra pią wy dłu - ży ło prze ży cie, ba da nia ob ra zo we ukła du ner wo we go Przerzuty do

Effects of spinal cord stimulation in patients with refractory angina pectoris Wynik leczenia Poprawa jakościZmniejszenieZmniejszeniePoprawa wg

Przeprowadzona ostatnio syste- matyczna analiza postępowania u kobiet z zaburzeniami układu moczowego w przebiegu ciąży wykazała, że wśród 139 kobiet objawowe ZUM

Dlatego badania z udziałem dzieci z ostrym rozsianym zapa- leniem mózgu i rdzenia (acute disseminated encephalomy- elitis, ADEM), zespołem izolowanych objawów klinicznych