Julian Obtułowicz.
Stosunki geologiczne oraz możliwości
uzyskania nowych złóż ropnych w rejo
nie W ęglówki.
(G eology o f the W ęgłówka Area and Possibilities o f New Oil Reserves).
O bszar pow yższy poznałem w latach 1931—33 w zw iązku z w y ko nyw aniem zdjęcia geologicznego d la P. I, G. do m ap y 1:200.000, jako uzupełnienie dotychczasow ych zdjęć H. G o b- 1 o t a.
W ielki elem ent tektoniczny C zarnorzek zajm u je i po k ry w a pow yższy obszar, o bejm u jąc we w schodniej sw ej części dw a fa łd y G rabow nicy i Turzego Pola, a n a zachodzie fa łd y F ry sz ta k a i Liw ocza (B ratków ki). W W ęglówce p o w y ż szy elem ent jest silnie n a su n ię ty n a w arstw y przedpola i ta m że u tw o rzy ł się fałd w ęglow iecki p arauto chton iczn y.
S t r a t y g r a f i a .
N ajstarszy m i w arstw am i tego elem entu czarnorzeckiego są w a rstw y dolnej kred y .
■ N a całym obszarze w ich stropow ej części z n a jd u ją się m argle czerwone i zielone. Do w arstw starszy ch przejście jest norm alne i niew idać żad n ej p rze rw y sed y m en tacy jn ej, a to następstw o w arstw n a jle p ie j w idać w odsłonięciach doliny C zarnego P otoka w W ęglówce. Id ąc tym potokiem w dół, pod g ru b y m i ław icam i piaskow ców Suchej G óry m am y w odsło nięciu łu p k i jasno-zielone i szaro-zielone bez żad n y ch w k ła dek piaskow ców . Poniżej łu p k i przechodzą w m argle czer wone, które następnie znow u m a ją kolor jasno-zielony i są coraz tw ardsze, a n ad to z ac z y n a ją je p rzeg rad zać łu p k i c za r ne, któ re poniżej zupełnie z astę p u ją m argle jasno-zielone. Te
— 632 —
łu p k i czarne krzem ionkow e, tw ard e, poniżej zm ieniają się w łu p k i coraz m iększe ciem ne i czarne, a p rz e g ra d z a ją je cienkie w arstw y o grubości do 10 cm piaskow ców tw a rd y c h niebieskaw o-szarych ze strzałką. T a część w arstw jest bardzo silnie zaburzoną tektonicznie, a to w zw iązku z k o n tak tem anorm alnym , k tó ry zachodzi m iędzy n asu n ięty m i w y żej opi sanym i w arstw am i, a niżej położonym i łu p k am i pstrem i eoceńskimi.
W ty ch w y żej opisanych w arstw ach H. G o b 1 o t [3] u sta lił in n ą stra ty g ra fię , a m ianow icie sztucznie oddzielił d y s lo k ac ją w a rstw y łu p k ó w czarnych od m argli czerw onych, p rzy d z ie la ją c te o statnie do górnego eocenu. J a k w y żej o p i sałem przejście jed n y c h w a rstw w drugie jest norm alne i nie m a p o trzeb y ich rozdzielania. N ad to G o b 1 o t zw rócił u w a gę, iż ty lk o w p ro filu C zarnego P o to k a z n a jd u je się w a rstw a piaskow ca ciężkow ickiego w śród m arg li czerw onych, to ró w nież chce sprpstow ać, poniew aż n a ten szczegół zw róciłem uw agę i te j w a rstw y piaskow ca nie zauw ażyłem , ale n a to m iast spostrzegłem n a osuw isku m arg li czerw onych p ły w a jące bloki piask ow ca S uchej G óry, m ożliwe, że to skłoniło G o b 1 o t a do p rz y ję c ia istnienia tu ta j piaskow ca ciężko wickiego.
Poziom ty ch m argli czerw onych o dpow iada p raw d o p o dobnie spągow ej części w arstw lgockich, w k tó ry c h w edług opisu K s i ą ż k i e w i c z a [5] w y stę p u ją m argle czerwone.
N iżej ległe w arstw y pod m arglam i czerw onym i stosunko wo dobrze odsłonięte są w W oli Jak u b o w ej i m am y tam n a j p ierw łu p k i czarne, tw arde, krzem ieniste, które poniżej s ta ją się w ięcej ilaste i są przeg rad zan e w k ład k am i piaskow ców niebieskaw o-szarych zb ity ch z m ałą ilością strzałki. W ty ch w arstw ach rzadko w y stę p u ją cienkie w arstew k i czarnego ro gowca. Poziom ten jest id en tycznym z tak o w y m opisanym p o w y żej w dolinie C zarnego Potoka. N a w schód od D o m ara dza w poziom ie ty m w zrasta ilość piaskow ców .
W arstw y pow yższe przechodzą w dół w poziom łupków ciem nych i czarnych, tw ard y ch , liściastych, a następnie w niż szy poziom w k tó ry m p rze w a ż a ją średnio uław icone p ia skowce i zlepieńce z dużą ilością w ap ien i stram berskich. C h a ra k te ry sty c z n y ten tw a rd y poziom zaznacza się wszędzie w m orfologii terenu, tw orząc grzbiety wzgórz.
O b jaś ni en ia
\ / y \ W iritw i tro in ie A jk lr
Łupki menf/itewe
X S / '/ '\ Łottr\ górny
N ł l l l l l l P&Jeocen I górna kreda (s e n o n j I) Kreda dolna
• Otwir niertnleij i protiotcjt ropy
1} B a t t Siana/ni $atu
* ffjdehi ropne
— 633 —
Pod pow yższym poziom em w y stę p u ją łu p k i czarne, tw a r de, a to n a około p ła tu bonarow ieckiego, nato m iast w części w schodniej w D o m arad zu są one w ięcej ilaste, a w części
spągow ej p rze g rad z a ją je cienkie w arstew k i ja sn y c h p ia skowców.
P oniżej z n a jd u ją się ław ice piaskow ców , k tó re b y ły przedm iotem eksploatacji w sta ry c h kam ieniołom ach, a dzi siaj zupełnie z a k ry ty c h przez h a łd y w y żej ległych kam
ienio-łomów. O pisane zostały te w a rstw y piaskow ców przez G r z y - b o w s k i e g o [1], k tó ry na podstaw ie znalezionej fa u n y u stalił w iek ich jak o dolno kredow y, a to piętro ap tu .
N adległe poziom y p o w y żej m argli czerw onych opisał szczegółowo H. G o b i o t [3] i od spodu w ydzielił n a jp ie rw poziom piaskow ców Suchej G óry, k tó ry w zachodnich K a rp a tach w edług S o k o ł o w s k i e g o [6] od pow iad ałby w a r stw om istebniańskim t. j. p ię tru senońskiem u, a b ra k by ło b y pięter cenom anu i turonu.
P ow yżej m am y poziom y n astęp ujące, a to w arstw y łu p ków fukoidow ych w k tó ry c h N o w a k [2] znalazł Scaphites
constrictus, w arstw y piaskow ców czarnorzeckich i w a rstw y
łupków czarnorzeckich. W arstw y te przydzielił N o w a k do paleocenu. O d zachodu t. j. od F ry sz ta k u po Płosinę cały ten g ru b y kom pleks w arstw nie zm ienia sw ych m iąższości, a dopiero na w schód od Płosiny w szystkie te w a rstw y silnie w y k lin o w u ją się i w Bliznem pozostaje z nich k ilk u n a sto m etrow a w arstw a łup ków ciem nych.
G órny eocen sk ład a się z trzech poziomów, a to z w arstw piaskow ca ciężkowickiego, w arstw p stry ch łu p k ó w i w arstw łu pk ó w m enilitow ych. N a obu fałd ach G rabow nicy i T urzego Pola n a w schód od Płosiny w idzim y zm niejszanie się m iąż szości piaskow ców ciężkow ickich, a które w okolicy Sanoka całkow icie zan ik ają.
W oligocenie m am y dw a poziom y dolny i górny w arstw krośnieńskich.
W yżej opisane w arstw y zostały przedstaw ione graficznie w d w u p ro filach n a fig. 2, a to n a p raw y m p ro filu zestaw ione są w a rstw y w Bliznem n a fałdzie grabow nickim , a n a lew ym w W oli K om borskiej n a fałdzie T urzego Pola.
Różnice zachodzące w m iąższości w arstw na pow yższym zestaw ieniu w sk a zu ją na w yk lino w yw anie się w a rstw paleo cenu i górnej k red y w k ieru n k u północnym na Bliznę.
T e k t o n i k a .
N a om aw ianym obszarze z n a jd u je się elem ent tek to niczny czam orzecki, k tó ry m a form ę skiby. W północnej cizęści pow yższego obszaru m am y jed n o stk i tektoniczne n a leżące do brzeżnego n asunięcia (facies inoceram ow y), k tó re tu ta j zazn aczają się w w arstw ach krośnieńskich. W obrębie
zd jęcia m am y fałd W ary, k tó ry zaznacza się n a pow ierzchni w sw ym ją d rz e w a rstw am i dolno krośnieńskim i, chociaż n a w schodzie n a d Samem w jego jąd rz e z n a jd u je się pas w a rstw inoceram ow ych. T a k w ięc jed n o stk i nasu nięcia brzeżnego znaczą depresję rzeszow ską.
S kiba czarnorzecka n a w schodzie w okolicach L alin a za czy n a się n a su w a ć n a w a rstw y przedpola, a w k ie ru n k u D o m a ra d z a —Strzyżow a intensyw ność n asunięcia rośnie, na co w sk azu je przesu w an ie się brzjegu nasu n ięcia k u północy.
Skiba czarnorzecka w części zd ję tej jest podw ójnie »fał dow aną, a d y slo k acja poprzeczna O d rzy k o ń —S trzyżó w dzieli j ą n a dw ie części, a to na w schodnią część e lew acy jn ą i zachodnią dep resy jn ą.
W części w schodniej n ajw ięk sza elew acja p rz y p a d a n a K rasną, gdzie z pod m as n asu n ięty ch w y ła n ia ją się fa łd y paraautochtonicznie i po dścielające n asunięcie p stre iły.
E lem entam i składo w y m i s k ib y są, fałd y , północny gra- bow nieki i p ołudniow y T urzego Pola oraz łęk m iędzy nim i z a w a rty zw an y łękiem brzozow skim .
F a łd północny przebiega od w schodu przez L a lin —G ra- bow nicę sta rzań sk ą —H u m n isk a—Brzozów —S ta rą W ieś—B li znę—D om arad z—Lutczę, a natom iast południow y przez S tra- chocinę—G ó rk i—T urze Pole—Zm iennicę—M alino w k ę—W olę kom borską—C zarnorzeki.
N a północ rów nolegle do fa łd u grabow nickiego biegnie złusk ow any fałd P rzy sietn icy o jąd rze, n a p o łudniow ym w schodzie kredow ym , a n a północnym zachodzie eoceńskim , przechodzi on przez gm iny Niebocko, P rzy sietn ica, a w Bliz nem zn ik a pod n asu n iętą m asą fa łd u grabow nickiego. P o w y ż szy fałd p rzy sietn ick i złuskow any n a ty m terenie jest g ra n icą północną n asu n ięcia sk ib y czarnorzieckiej.
N a zachód od lin ii S ta ra W ieś—G ó rki t. j. p a sa d e p re sy j nego oba fa łd y sk ib y czarn o rzeck iej podnoszą się k u elew acji K rasnej. Jedynie fałd P rz y sie tn icy zan uża się w ty m że k ie ru n k u , ale będąc p raw d op odob nie przedłużeniem fałd ó w pa- raauto chto niczny ch w ęglow ieckich w y n u rz a się znów na ele w a c ji K rasnej.
W Bliznem, gdzie fałd p rzy sietn ick i nuża się pod łu sk ą grabow nicką, ta ostatnia m a ta m w y ta rte skrzydło północ
ne, a je j n ajstarsze w arstw y a p tu leżą n a łu p k ac h p stry c h p od ścielających nasunięcie oraz n a w arstw ach przedpola.
W idocznym jest silne skręcenie osi p o d łu żn ej te j łu ski k u północy co m a m iejsce aż do D o m aradza, od którego bieg osi p od łu żn ej łu sk i zm ienia się n a zachodni.
F a łd grabow nicki w Bliznem m a budow ę m onoklinalną strom ą, a w k ie ru n k u zachodnim z ap a d w a rstw te j jednostki staje się płaski.
— 636 —
Fig. 3.
N a południow ej jednostce t. j. fałdzie Turzego Pola bieg osi p o d łu żn ej jest no rm aln y k a rp a c k i, dopiero od W oli kom- b o rsk iej zm ienia się n a ¡zachodni. W ją d rz e tego sfa łd o w a n ia od Turziego P ola n a zachód W ystępują ju ż w a rstw y górnej k red y . Jest to d u ż a jed n o stk a tektoniczna, o czym św iadczy szeroki pas w arstw starszy ch z n a jd u jąc y c h się w je j jąd rze.
Łęg brzozow ski p rze d z ie lają cy oba fałd y , p łask i w k ie ru n k u zachodnim podnosząc się w ychodzi w pow ietrze.
W K ra sn ej n a elew acji cała sk ib a jest silnie n asu n ięta, a korzeń n asu n ięcia znaczą w a rstw y m onokliny w C zarnorze- kach, gdzie w a rstw y dolnej k re d y zazn aczają się w ąskim pasem .
P ła t bonarow iecki tw o rzący form ę niecki jest p rzed łu że niem sk ib y czarnorzeckiej.
O d Bliznego n a zachód w a rstw y p rzed p o la zalegające pod nasunięciem sk ib y czarnorzeckiej n ależą do górnych w a rstw krośnieńskich, a w ykształcone są w fa c ji przew ażn ie m arglistej.
N a zachód od d y slo k acji O d rzy k o ń —S trzyżów sk ib a czarnorzecka gw ałtow nie z a n u rz a się, a św iadczy o ty m p rz e sunięcie jej k u północy o raz pionow e obniżenie s,ię je j fałdów , a zw łaszcza południow ego. To zap adlisko odpow iada na p ó ł nocy zn an ej d ep resji rzeszow skiej, a n a p o łu d n ie koło D u k li depresji Jasiołki [7j. Północny fałd C hełm u (F rysztaka) jest zbu do w any z w a rstw od a p tu po oUgocen, m a form ę mono- k lin aln ą, a szerokość dolnej k red y w jego ją d rz e zw ęża się k u zachodow i. N atom iast południow y fałd Liw ocza (B ratków ki) m a budow ę a n ty k lin y w stecznie obalonej, a w którego w śród- fałd z iu z n a jd u ją się tylko w a rstw y górnego eocenu.
W y s t ę p o w a n i e r o p y .
W e w schodniej części sk ib y czarn orzeck iej h o ry zo n ty ropne w y stę p u ją w piaskow cach ciężkow ickich, czarnorzec- kich, Suchej G óry i a p tu , n a obydw u fałdach, a n atom iast w części zachodniej te j sk ib y znane je d y n ie są w y ciek i ropne w piaskow cach S uchej G ó ry koło F ry sz ta k a.
W fałdzie p arau to ch to n iczn y m w W ęglówce hory zonty ropne z n a jd u ją się w piaskow cach czarnorzeekich.
O gólnie biorąc te w iększe nagrom adzenia ropy z n a jd u ją się n a w schód od d y slokacji O d rzy k o ń —Strzyżów .
K o p a l n i c t w o .
N a om aw ianym terenie m am y kopalnię ro p y w W ęglów ce, a k tó rą opisaną została przez H. G o b 1 o t a [4].
U zu p ełn iając tę pracę chciałbym zw rócić uw agę n a roz mieszczenie ro p y n a fałdzie węglow ieckim . N a załączonej m a pie w arstw icow ej spągu górnego eocenu jest uw idoczniona poprzeczna dyslo kacja, k tó ra dzieli fałd n a dw ie części, a to w schodnią elew ow aną i zachodnią z a n u rz ają cą się w k ie ru n k u depresji. Ten zachodni skłon d ep re sy jn y jest zw iązan y z n ajw ięk szą tu ta j a k u m u la c ją ropy, k tó ra pochodzi z
— 638 —
— 639 —
zontów ropnych z n a jd u ją c y c h się w piaskow cach czarnorzec- kich.
R ozw ój k opalni przed staw io n y jest na w ykresie za po m ocą wysokości p ro d u k c ji rocznej i ilości odw ierconych m etrów w poszczególnych latach. W sk azu je on n a b ard zo w zm ożony ru ch w iertn iczy w początkow ych lata ch i w ty m to okresie otrzym ano najw y ższe roczne produkcje.
Z drugim okresem, kiedy zaprzestano w ierceń łączy się n a tu ra ln y spadek pro d u k cji.
O kres trzeci trw a ją c y do dzisiaj, to czas u trz y m y w a n ia p ro d u k cji n a jed n ak o w y m poziomie, a to p rzy pom ocy pod- czyszczań i podw iercań otw orów . Roczna p ro d u k c ja w ty m okresie u trz y m u je się w g ran icach 400 cy stern rocznie.
D otychczasow a w y d ajn o ść tego złoża ropnego w ynosi 30.000 cystern, a to z obszaru wynoszącego około 50 ha.
N a h e k ta r p rz y p a d a ją tam średnio 4 otw ory, a więc n a jed e n otw ór w y p a d a przeciętn ej p ro d u k cji około 150 cystern.
W y d atn e zw iększenie p ro d u k cji k o p alń b y ło b y m ożli w ym tylk o przez odkrycie now ych głębszych horyzontów ropnych, a k tó ry ch jeszcze w w arstw ach a p tu n ależy się spo dziew ać. D otychczas żadn ych w ierceń nie było, ab y ten p ro blem rozw iązać. N atom iast skierow ano p oszukiw ania na p o łudnie od k o p alń otw orem N. 258, które d a ły rez u lta t nega ty w n y . N a w schód od k o palń w części elew ow anej n a p o łu d niow ym w tó rn y m sfałdow aniu rów nież w ykonano eksploa- rac ję otw orem N. 119, a w y n ik je j b y ł rów nież ujem ny. Jed n a k te nikłe i nieskoordynow ane po szukiw ania nie rozw ią zały postaw ionego pow y żej problem u po szukiw ania ro p y w w arstw ach starszych.
M o ż l i w o ś c i p o s z u k i w a ń z a r o p ą n a ł u s c e c z a r n o r z e c k i e j ,
W części w schodniej tej łuski na fałdzie grabow niekim h ory zon ty ropne są o dkryte od G rabow nicy sta rzań sk iej po S ta rą Wieś, a z n a jd u ją się w w arstw ach piaskow ców ciężko- w ickich i głównie w w arstw ach ap tu . O d S ta re j W si n a za ch ó d aż po K rasnę nie m a żad n y ch p rzejaw ó w ro p n y ch n a
pow ierzchni, a więc nie p rzed staw ia tu ta j fa łd grabow nicki ż ad n e j w artości jak o teren roponośny.
3 W a rs tw y d o ln ej Rr ed y o W od a minera lna — 640 — P ro fi l p o p r z e c z n y p rz e z ko p a ln ię w W ę g ló w c e
D ru g i fałd Turzego P ola sk ib y czarn o rzeck iej jest p raw ie nie zb ad an y m pod w zględem zaw artości horyzontów ropnych. Jedyne oznaki o w y stępy w a n iu ro p y w w arstw ach p iaskow ców czarnorzeckich i S uchej G ó ry znane są z p ły tk ic h stary ch w ierceń, a to w W oli K om borskiej i w S ta re j W si (las biskupi). W tej o statn iej m iejscowości otrzym ano n a now ej kopalni „Las“ w 114 m rentow ną p ro d u k cję ropną. C ały w ięc teren m iędzy oboma m iejscow ościam i o długości 8 km n ależy u w a żać za praw dopodobnie ropny.
W Krasnej na w ychodn iach w arstw aptu nasuniętych na górny eocen w obrębie fałdu Turzego Pola w y stęp u ją ślady zielonej ropy. Przed laty w ok olicy tych śladów odwiercono kilka płytkich otworów, w których przebito płytko w arstw y aptu z przejaw am i tylk o ślad ó w ropnych, a następnie w arstw eocenu górnego żaden otw ór nie przewiercił.
W tych że w arstw ach w W oli Jasienickiej b y ł odw iercony otwór o nie znanej mnie głębokości, z którego do dzisiaj w y dobyw a się gaz.
W ystąpienia ropy lub gazów w w y ż e j w ym ienion ych m iejscow ościach św iadczą, że w w arstw ach aptu na zakorze nionym fałdzie Turzego Pola n ależy spodziew ać się horyzon tów ropnych.
N a północnym fałdzie grabow nickim skiby czam orzec- k iej od S ta re j Wisi n a w schód w y stę p u ją h o ry zo n ty ropne głów nie w w arstw ach ap tu .
O gólnym tym szkicem stosunków geologicznych i ropo- nośnych w obrębie sk ib y czarnorzeckiej chciałem zw rócić uw agę, że są m ożliwości n a u zy sk an ie p ro d u k cji ro p n ej także z w arstw głębiej zaleg ający ch k re d y górnej, a przede w szyst kim dolnej, i to nie tylko w w y ż e j o pisanym rejonie, ale także n a innych jednostkach tektonicznych zachodnio k a rp ack ich .
W y m i e n i o n e p r a c e .
1. G r z y b o w s k i J. Dolna kreda w Domaradzu. Kosmos, 1901. 2. N o w a k J. Stosunki geologiczne obszaru między Krosnem a Wę-
glówką. Rocznik P. T. G. T. I, 1923—1924.
3. G o b l o t H. O budowie geologicznej Karpat na północ od Krosna. Spraw. P. I. G. T. IY, 1928.
4. G o b 1 o t H. Węglówka. Karp. Stacja Geol. Statystyka Nr. 1. 1932. 5. K s i ą ż k i e w i c z M. Rocznik P. T. G. T. YIII. 1932.
R ocznik Pol. T ow . G eol. XII. ¿1
— 642 —
6. S o k o ł o w s k i S. Kosmos T. LX. Z. II. 1935. Seria A.
7. H. T e i s s e y r e. Spr. P. I. G. w Warszawie. T. Y, zeszyt 3—4, 1930. 8. St. K r a j e w s k i i J. O b t u ł o w i c z . Posiedź. Nauk. P. I. G.
1931.
S U M M A R Y .
A uthor m ap p ed the W ęglów ka area during the years 1931— 1933, as a p a rt of th e W est-C arp ath ian s geological m ap, 1:200.000, for the Polish Geological Survey.
The m ap ped area com prises the o v erth ru st of C zarn o rzeki, w hich in the east is composed of the folds of G rabow - nica and T urze Pole and in the w est of the folds of F ry sz ta k an d Liwocz (B ratków ka). In W ęglów ka, the m entioned over- th ru s t is superim posed on the beds of foreland, w here a new fold w as form ed.
In th e stratig ra p h ic section the oldest series consists of the beds of Low er C retaceous (A ptian), on w hich rest the red m arles, corresponding to the Ligota beds. The u p p e r series is composed of sandstones of Sucha G óra, corresponding to the beds of Isteb n a (Senonian,).
In th e low er p a r t of the Paleocene form ation a p p e a r F u - coidal m arles on w hich rest the sandstones of C zarn orzek i and in the top th e C zarnonzeki shales w ith the spherosideri- tes. The Senonian an d Paleocene s tra ta are d im inishin g th eir thickness to t)he east.
The u p p e r Eocene series is composed of the sandstone of Ciężkow ice, v arieg ated shales and M enilite shales. In the Oli- gocene series there are tw o horizons of low er an d u p p e r beds of Krosno.
The o v e rth ru st of C zarnorzeki is divided b y a tran sv ersal fa u lt in tw o p arts, the eastern composed of the folds of G ra- bow nica an d T urze Pole and w estern com prising th e folds
of F ry sz ta k and B ratk ó w k a.
The largest p a rt of the above ov erth ru st is betw een W ę glów ka and G odow a, w ith abo u t 8 kilom eters am plitude.
W est of B lizna the lim it of this o v erth ru st form s the fold of G rabow nica a n d in the east th e b o u n d a ry is com posed of a series of slides superim posed on each other.
O il occurs in th e eastern p a rt of the overt'hrust in series of beds from A p tian to Eocene, i. e. to the sandstone of
Cięż-— 643 Cięż-—
kowice. In the w estern p a rt of this o v erth ru st are know n oil seapages in the sandstones of Sucha G óra (Senonian).
The accum ulation of oil in the oil field of W ęglów ka occurs in the depression of W estern p a rt of the anticline, se p a ra te d b y a strong tran sv ersal fa u lt from the elevation of this anticline.
Enclosed graphs show the developm ent of this oil field. The to tal production of this field u n til 1936 am ounts to about 30.000 ta n k - cars (of 10.000 kilogram s). A bout 600 tan k - cars p er one hectare has been yielded. Increase of p ro duction in this oil field is possible b y drilling the deeper p a rts of the A p tian series.
In the eastern p a rt of the C zarn orzek i the m entioned o v erth ru st is still unexplored. O il shows are know n in the fold of T urze Pole betw een T urze Pole an d W ola K om borska. O ne m ay expect there existence of some oil deposits of in d u strial im portance.
In this general sketch the intention of the au th o r w as to point o ut the possibilities of finding oil deposits in the beds of Low er C retaceous not only in th e described region, b u t also in other tectonic elem ents of W est-C arpathians.
