• Nie Znaleziono Wyników

Procedury współpracy szkół z policją. mgr Alina Pieniążek Wydział Prewencji Wojewódzkiej Komendy Policji w Rzeszowie

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Procedury współpracy szkół z policją. mgr Alina Pieniążek Wydział Prewencji Wojewódzkiej Komendy Policji w Rzeszowie"

Copied!
48
0
0

Pełen tekst

(1)

Procedury współpracy szkół z policją

mgr Alina Pieniążek

Wydział Prewencji Wojewódzkiej

Komendy Policji w Rzeszowie

(2)

Art. 4 Upn i art. 304 Kpk

W każdym przypadku popełnienia czynu karalnego ściganego z urzędu przez ucznia, który nie ukończył 17 lat należy

zawiadomić Policję lub Sąd Rodzinny, a w przypadku popełnienia przestępstwa ściganego z urzędu przez ucznia,

który ukończył 17 lat – Prokuraturę lub Policję.

(3)

Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich

• Art.4§3. Instytucje państwowe i organizacje społeczne, które w związku ze swą działalnością

dowiedziały się o popełnieniu przez nieletniego czynu karalnego ściganego z urzędu, są

obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję oraz przedsięwziąć czynności

niecierpiące zwłoki, aby nie dopuścić do zatarcia

śladów i dowodów popełnienia czynu.

(4)

Odpowiedzialność za popełnienie przestępstwa

• Kodeks Postępowania Karnego

- art. 304§1. Każdy dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym

prokuratora lub Policję. (…)

§2. Instytucje państwowe i organizacje społeczne, które w związku ze są działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub

Policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia

śladów i dowodów przestępstwa.

(5)

Przez pojęcie „ścigane z urzędu” należy rozumieć sytuacje, w której oskarżyciel publiczny lub Policja po otrzymaniu wiadomości o popełnieniu przestępstwa wszczyna

postępowanie karne z własnej inicjatywy, niezależnie od woli pokrzywdzonego, a nawet wbrew jego woli.

Na wniosek pokrzywdzonego: w tym przypadku wszczęcie postępowania przez Policję uzależnione jest od woli pokrzywdzonego. Pokrzywdzony składa wniosek do protokołu, a po jego złożeniu przestępstwo ścigane jest tak jak z urzędu. W przypadku

małoletniego wniosek składa przedstawiciel ustawowy.

Z oskarżenia prywatnego: pokrzywdzony wnosi skargę bezpośrednio do Sądu, może też skorzystać z pomocy Policji, która na jego żądanie przyjmie taką skargę i w razie

potrzeby zabezpieczy dowody, po czym skargę przesyła do właściwego Sądu.

(6)

Przykłady przestępstw ściganych z urzędu:

• Udział w bójce lub pobiciu,

• Doprowadzenie małoletniego poniżej lat 15 do obcowania płciowego lub poddania się innej czynności seksualnej,

• Znęcanie się,

• Podrabianie dokumentów,

• Kradzież,

• Rozbój, wymuszenie rozbójnicze.

(7)

Przestępstwa

Bójki

Art.158§1 kk– udział w bójce lub pobiciu (przestępstwo/czyn karalny ścigany z urzędu)

Bójka to starcie co najmniej trzech osób, z których każda występuje w podwójnej roli: napastnika i napadniętego, ze świadomością, że zajście

naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, uszkodzenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia.

Przy pobiciu występują przynajmniej 3 osoby, z których jedna broni się, a dwie atakują.

• Udział w bójce lub pobiciu to nie tylko bezpośrednie w nich

uczestnictwo w postaci zadawania razów lecz także zachęcanie słowne czy stwarzanie warunków ułatwiających ich rozwinięcie, np. zgaszenie

światła, zamknięcie drzwi pomieszczenia, przetrzymanie ofiary, podawanie niebezpiecznych przedmiotów.

(8)

ZGODNIE Z PRZEPISAMI USTAWY O PRZECIWDZIAŁANIU NARKOMANII

W POLSCE KARALNE JEST:

posiadanie każdej ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych,

 wprowadzanie do obrotu środków odurzających,

 udzielanie innej osobie, ułatwianie lub umożliwianie ich użycia oraz nakłanianie do użycia,

 wytwarzanie i przetwarzanie środków odurzających.

(9)

Czyny karalne/przestępstwa

• Każde z ww. zachowań jest czynem karalnym w

rozumieniu przepisów Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, jeśli sprawcą jest uczeń, który ukończył 13 lat,

a nie ukończył lat 17.

• Z przestępstwem mamy do czynienia, jeśli któryś z ww.

czynów popełni uczeń, który ukończył 17 lat

(postępowanie zgodne z Kpk).

(10)

Przykłady przestępstw ściganych na wniosek pokrzywdzonego :

• Zniszczenie lub uszkodzenie cudzej rzeczy,

• Groźby karalne,

• Zgwałcenie.

(11)

Przykłady przestępstw ściganych z oskarżenia prywatnego:

• Naruszenie nietykalności cielesnej (poprzez uderzenie, kopnięcie, popchnięcie, przewrócenie itp.),

• Zniesławienie,

• Rozstrój zdrowia,

• Zniewaga.

(12)

Postępowanie wobec ucznia – sprawcy czynu karalnego lub przestępstwa:

• niezwłoczne powiadomienie dyrektora szkoły,

• ustalenie okoliczności czynu i ewentualnych świadków zdarzenia,

• przekazanie sprawcy (o ile jest znany i przebywa na terenie szkoły) dyrektorowi szkoły lub

pedagogowi szkolnemu pod opiekę,

(13)

C d.

• powiadomienie rodziców ucznia-sprawcy,

• niezwłoczne powiadomienie Policji w przypadku gdy sprawa jest poważna (rozbój, uszkodzenie

ciała itp.) lub sprawca nie jest uczniem szkoły i jego tożsamość nie jest znana,

• Zabezpieczenie ewentualnych dowodów

przestępstwa lub przedmiotów pochodzących

z przestępstwa i przekazanie ich Policji.

(14)

Postępowanie nauczyciela wobec ucznia, który stał się ofiarą czynu karalnego/przestępstwa

• udzielenie pierwszej pomocy (przedmedycznej) lub zapewnienie jej udzielenia poprzez wezwanie

lekarza w przypadku kiedy ofiara doznała obrażeń,

• niezwłoczne powiadomienie dyrektora szkoły,

• powiadomienie rodziców ucznia

(15)

Cd .

• niezwłoczne wezwanie Policji w przypadku,

kiedy istnieje konieczność profesjonalnego

zabezpieczenia śladów przestępstwa, ustalenia

okoliczności i ewentualnych świadków zdarzenia.

(16)

Zasady postępowania

W przypadku uzyskania informacji, że uczeń, który ukończył 18 lat używa alkoholu lub innych środków w celu

wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawia nierząd bądź przejawia inne zachowania świadczące o demoralizacji, a

nie jest to udział w działalności grup przestępczych czy popełnienie przestępstwa to postępowanie nauczyciela

powinno być określone przez wewnętrzny regulamin

szkoły.

(17)

Zasady postępowania, cd.

• Dyrektor szkoły zawiadamia najbliższą jednostkę Policji gdy uczeń jest agresywny, bądź swoim zachowaniem daje powód do zgorszenia

albo zagraża życiu lub zdrowiu innych osób.

• W przypadku stwierdzenia stanu nietrzeźwości, Policja ma możliwość przewiezienia ucznia do izby wytrzeźwień, albo do policyjnych

pomieszczeń dla osób zatrzymanych na czas niezbędny do wytrzeźwienia ( maksymalnie do 24 godzin ),

• O fakcie umieszczenia zawiadamia się rodziców/opiekunów oraz Sąd Rodzinny jeśli uczeń nie ukończył 18 lat.

(18)

Zasady postępowania cd.

• Spożywanie alkoholu na terenie szkoły przez ucznia, który ukończył 17 lat, stanowi

wykroczenie z art. 43 ust.1 Ustawy z dnia

26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

• Należy o tym fakcie powiadomić Policję.

• Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tej

instytucji.

(19)

Zasady postępowania cd.

W przypadku uzyskania informacji o popełnieniu przez ucznia, który ukończył 17 lat, przestępstwa ściganego z urzędu lub jego udziału w działalności

grup przestępczych, zgodnie z art. 304§2 kodeksu postępowania karnego, dyrektor szkoły jako

przedstawiciel instytucji jest obowiązany

niezwłocznie zawiadomić o tym Prokuraturę lub

Policję.

(20)

W PRZYPADKU, GDY NAUCZYCIEL ZNAJDUJE NA TERENIE SZKOŁY SUBSTANCJĘ PRZYPOMINAJĄCĄ WYGLĄDEM

NARKOTYK

POWINIEN PODJĄĆ NASTĘPUJĄCE KROKI

(21)

KROK PIERWSZY

Nauczyciel zachowując środki ostrożności

zabezpiecza substancję przed dostępem do niej osób niepowołanych oraz ewentualnym jej

zniszczeniem do czasu przyjazdu policji. Próbuje (o ile to jest możliwe w zakresie działań

pedagogicznych) ustalić, do kogo znaleziona

substancja należy.

(22)

KROK DRUGI

Powiadamia o zaistniałym zdarzeniu dyrektora

szkoły, wzywa Policję.

(23)

KROK TRZECI

Po przyjeździe Policji, niezwłocznie przekazuje zabezpieczoną substancję i przekazuje informacje

dotyczące szczegółów zdarzenia.

(24)

W PRZYPADKU, GDY NAUCZYCIEL PODEJRZEWA, ŻE UCZEŃ POSIADA PRZY SOBIE SUBSTANCJĘ

PRZYPOMINAJĄCĄ NARKOTYK,

POWINIEN PODJĄĆ NASTĘPUJĄCE KROKI.

(25)

KROK PIERWSZY

Nauczyciel w obecności innej osoby (wychowawca, pedagog, dyrektor szkoły,

itp.) ma prawo żądać, aby uczeń przekazał mu tę substancję, pokazał zawartość torby

szkolnej oraz kieszeni (we własnej

odzieży), ewentualnie innych przedmiotów

budzących podejrzenie co do ich związku

z poszukiwaną substancją.

(26)

Nauczyciel nie ma prawa samodzielnie wykonywać czynności przeszukania odzieży ani teczki ucznia – jest to czynność

zastrzeżona wyłącznie dla Policji.

(27)

KROK DRUGI

O swoich spostrzeżeniach powiadamia dyrektora

szkoły oraz rodziców/opiekunów ucznia

i wzywa ich do natychmiastowego stawiennictwa.

(28)

KROK TRZECI

W przypadku gdy uczeń, mimo wezwania, odmawia przekazania nauczycielowi substancji i pokazania zawartości teczki, dyrektor szkoły wzywa Policję, która przeszukuje odzież i przedmioty należące do

ucznia oraz zabezpiecza znalezioną substancję

i zabiera ją do ekspertyzy.

(29)

Jeżeli uczeń wyda substancję dobrowolnie, nauczyciel po odpowiednim zabezpieczeniu, zobowiązany jest bezzwłocznie

przekazać ją do jednostki Policji. Wcześniej próbuje ustalić, w jaki sposób i od kogo uczeń nabył substancję. Całe

zdarzenie nauczyciel dokumentuje, sporządzając możliwie

dokładną notatką z ustaleń wraz ze swoimi spostrzeżeniami .

(30)

Przestępstwa, cd

Groźby pod adresem kolegi lub nauczyciela (ścigane na wniosek pokrzywdzonego)

• Art.190 kk – groźba karalna (grożenie innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby

najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona),

• Groźba bezprawna – to zarówno groźba, o której mowa w art.190 kk, jak również groźba spowodowania

postępowania karnego lub rozgłoszenia wiadomości

uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej;

(31)

Cd.

Art. 200 kk. Kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat

10 (przestępstwo ścigane z urzędu)

Art.197 kk. §1. Kto przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. §2.

Jeżeli sprawca, w sposób określony w §1 doprowadza inną osobę do poddania się innej czynności seksualnej albo wykonania takiej czynności podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. §3. Jeżeli sprawca dopuszcza się zgwałcenia wspólnie z

inną osobą podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. §4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1-3 działa ze szczególnym okrucieństwem podlega

karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 (przestępstwo ścigane na wniosek)

(32)

Naruszenie godności osobistej poprzez wysyłanie obraźliwych sms-ów i tekstów (np. na gadu-gadu)

(przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego)

Art.212§1 kk (zniesławienie). Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności podlega grzywnie, karze ograniczenia albo pozbawienia wolności do

roku.

§2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w §1 za pomocą środków masowego komunikowania podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat do lat 2.

(33)

Cd.

Pomawiać to bezpodstawnie zarzucić, niesłusznie przypisać coś komuś, posądzić, oskarżyć kogoś o coś. Z tych określeń wynika, że sprawca

przypisuje pomawianemu coś negatywnie ocenianego, co w

konsekwencji może doprowadzić do poniżenia pomawianego w opinii publicznej lub może narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego

stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności.

(34)

Cd.

Art.216§1. (zniewaga). Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby

zniewaga do osoby tej dotarła podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

§2. Kto znieważa inną osobę za pomocą środków masowego

komunikowania podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§3. Jeżeli zniewagę wywołało wyzywające zachowanie się

pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział naruszeniem nietykalności cielesnej lub zniewagą wzajemną, sąd może odstąpić od

wymierzenia kary.

Zniewaga to ubliżenie komuś słowem lub czynem. Najczęściej będą to: słowo (epitet), gest, pismo, rysunek, zachowanie.

(35)

Przestępstwa cd.

Art. 280 kk. (rozbój) §1. Kto kradnie używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności podlega karze

pozbawienia wolności od lat 2 do 12. §2. Jeżeli sprawca rozboju posługuje się bronią palną, nożem lub innym podobnie

niebezpiecznym przedmiotem lub środkiem obezwładniającym albo działa w inny sposób bezpośrednio zagrażający życiu lub wspólnie z

inną osobą, która posługuje się taką bronią, przedmiotem, środkiem lub sposobem podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy

od lat 3.

Art.282 kk. (wymuszenie rozbójnicze). Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przemocą, groźbą zamachu na życie lub zdrowie albo

gwałtownego zamachu na mienie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym albo do zaprzestania

działalności gospodarczej podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

(36)

Uwodzenie dzieci – zmiana od 8 czerwca 2010 r.

• Kodeks karny art. 200a

§1. Kto w celu popełnienia przestępstwa określonego w art. 197§3 pkt 2 lub art. 200 (tj. zgwałcenie lub obcowanie płciowe z małoletnim poniżej lat 15) jak również produkowania lub utrwalania treści pornograficznych za

pośrednictwem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej nawiązuje kontakt z małoletnim poniżej lat 15, zmierzając, za pomocą

wprowadzenia go w błąd, wyzyskania błędu lub niezdolności do

należytego pojmowania sytuacji albo przy użyciu groźby bezprawnej, do spotkania z nim, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§2. Kto za pośrednictwem systemu teleinformatycznego lub sieci

telekomunikacyjnej małoletniemu poniżej 15 lat składa propozycję obcowania płciowego, poddania się lub wykonania innej czynności seksualnej lub udziału w produkowaniu lub utrwalaniu treści

pornograficznych i zmierza do jej realizacji podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

(37)

Cd. Art. 200a Kodeksu karnego

W kodeksie karnym pojawił się zupełnie nowy rodzaj przestępstwa. Karze podlega osoba, która np. za pośrednictwem Internetu albo telefonii komórkowej nawiązuje kontakt z dzieckiem poniżej 15 lat i działając w

celu popełnienia przestępstwa zgwałcenia, molestowania seksualnego lub produkowania i utrwalania pornografii dziecięcej podejmuje działania zmierzające do spotkania lub realizacji tego celu w innej formie. Do tej pory Policja mogła podejmować działania tylko wtedy,

gdy doszło do molestowania seksualnego dziecka, nowe prawo pozwala jej zareagować zanim dziecko zostanie skrzywdzone. Co

ważne – Policja otrzymuje uprawnienia do stosowania działań operacyjnych w takich sprawach.

(38)

Pochwalanie pedofilii – zmiana od 8 czerwca 2010 r.

Art. 200b Kodeksu karnego

Kto publicznie propaguje lub pochwala zachowania o charakterze pedofilskim podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo

pozbawienia wolności do lat 2.

Publiczne (a więc w środkach masowego przekazu, w Internecie, w trakcie zgromadzeń publicznych) pochwalanie lub propagowanie

zachowań o charakterze pedofilskim oznacza np. to, że wszystkie strony www, na których pojawiały się wypowiedzi sugerujące, iż obcowanie płciowe z dziećmi jest zjawiskiem pozytywnym stały się nielegalne.

(39)

Ścigane na wniosek pokrzywdzonego związane z przestępstwami komputerowymi:

Art.267§1. Kto bez uprawnienia uzyskuje informację dla niego nie przeznaczoną, otwierając zamknięte pismo, podłączając się do przewodu służącego do przekazywania informacji lub

przełamując elektroniczne, magnetyczne albo inne szczególne jej zabezpieczenie podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§2. Tej samej karze podlega kto w celu uzyskania informacji, do której nie jest uprawniony zakłada lub posługuje się urządzeniem podsłuchowym, wizualnym albo innym urządzeniem

specjalnym.

§3. Tej samej karze podlega kto informację uzyskaną w sposób określony w §1 lub §2 ujawnia innej osobie.

Przełamanie elektronicznych, magnetycznych albo innych szczególnych zabezpieczeń informacji oznacza dopuszczenie się przez sprawcę np. włamania komputerowego (do poczty emailowej czy

w inne miejsce zabezpieczone hasłem)

(40)

Art.268a§1. Kto nie będąc do tego uprawnionym niszczy, uszkadza, usuwa, zmienia lub utrudnia dostęp do danych informatycznych albo w istotnym stopniu zakłóca lub uniemożliwia automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przekazywanie takich danych podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§2.Kto dopuszczając się czynu określonego w §1 wyrządza znaczną szkodę majątkową podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

/np. zmienianie, przerabianie wpisów na kontach, zdjęć, haseł/

(41)

Stalking – zmiana od 6 czerwca 2011 roku

art.

190a§1kk. Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność podlega karze

pozbawienia wolności do lat 3.

§2. Tej samej karze podlega kto podszywając się pod inną osobę wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.

§3. Jeżeli następstwem czynu określonego w §1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat.

§4. Ściganie przestępstwa określonego w §1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego

(42)

Stalking

Stalking – prześladowanie fizyczne lub wirtualne, natrętne

komunikowanie się wbrew woli danej osoby (wysyłanie sms-ów,

emaili, uporczywe dzwonienie), groźby, obraźliwe wpisy w Internecie, podawanie numeru/adresu w ogłoszeniach matrymonialnych, składanie niepożądanych propozycji, nachodzenie w domu, w miejscu pracy,

podglądanie, śledzenie, tworzenie fałszywych kont.

Uporczywe nękanie – wymagana jest więc znaczna długotrwałość;

poczucie zagrożenia i istotne naruszenie prywatności to kategorie subiektywne.

W przypadku prześladowania w Internecie w postaci np. założenia

fałszywego profilu (podszycie się pod osobę przez wykorzystanie jej wizerunku i danych) wystarczy jednorazowe takie zachowanie

(43)

Art.107 Kodeksu Wykroczeń: złośliwe wprowadzenie w błąd

Kto w celu dokuczenia innej osobie złośliwie wprowadza ją w błąd lub w inny sposób złośliwie niepokoi podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1500 zł albo karze

nagany.

Warunkiem odpowiedzialności sprawcy jest udowodnienie mu złośliwości. Można w ten sposób niepokoić kogoś z wykorzystaniem Internetu czy telefonu komórkowego:

smsami, emailami, poprzez komunikatory.

(44)

W zakresie prawnej ochrony przed cyberprzemocą obok Kodeksu Karnego, Kodeksu Wykroczeń zastosowanie mają także przepisy Kodeksu Cywilnego – w niektórych

przypadkach nie da się skierować sprawy na drogę karną czyli zgłoszenia jej jako przestępstwa, zostaje odpowiedzialność sprawcy przewidziana w Kodeksie Cywilnym

(złożenie pozwu do Sądu Cywilnego).

Art.24 KC. Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W

razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w

odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy

pieniężnej na wskazany cel społeczny.

(45)

Art. 23 Kodeksu Cywilnego

Dobra osobiste człowieka to m.in.

- cześć,

- nazwisko lub pseudonim, - wizerunek,

- tajemnica korespondencji,

- twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska Pozostają one pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony

przewidzianej w innych przepisach.

/np. umieszczenie, rozsyłanie w Internecie zdjęcia osoby wbrew jej woli czy bez zgody, filmu z jej udziałem, również w takim kontekście, że

może to ośmieszać, kompromitować tę osobę (komentarz do filmu), używanie danych identyfikujących tę osobę.

(46)

Art. 81 Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych

Rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej.

W braku wyraźnego zastrzeżenia zezwolenie nie jest wymagane, jeżeli osoba ta otrzymała umówioną zapłatę za pozowanie.

Zezwolenia nie wymaga rozpowszechnianie wizerunku:

a) Osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych, w szczególności politycznych,

społecznych, zawodowych,

b) Osoby stanowiącej jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza.

(47)

Przemoc (psychiczna, fizyczna) poprzez np.

upokarzanie, agresja słowna wobec nauczycieli podczas lekcji

Art.226§1 kk. Kto znieważa funkcjonariusza publicznego albo inną osobę do pomocy mu przybraną podczas lub w związku z pełnieniem

obowiązków służbowych podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§2. Przepis art. 222§2 stosuje się odpowiednio

Art.222§1 kk. Kto narusza nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych podlega grzywnie,

karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.

§2. Jeżeli czyn określony w §1 wywołało niewłaściwe zachowanie się funkcjonariusza lub osoby do pomocy mu przybranej sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej

wymierzenia.

(48)

USTAWA

z dnia 26 stycznia 1982 r.

Karta Nauczyciela

Rozdział 7

Uprawnienia socjalne i urlopy

Art. 63. (23) 1. Nauczyciel, podczas lub w związku

z pełnieniem obowiązków służbowych, korzysta z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych

na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.).

2. Organ prowadzący szkołę i dyrektor szkoły są obowiązani z urzędu występować w obronie nauczyciela, gdy ustalone

dla nauczyciela uprawnienia zostaną naruszone.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego przyj- mując temat przewodni X Ogólnopolskiego Zjazdu Pedagogicz- nego, stał na stanowisku, iż w warunkach toczących się zmian

Jeżeli w trakcie działań dokonywanych przez przedstawiciela placówki oświatowej zachodzi podejrzenie, że osoba, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w

Funkcjonariusze Zespołu do Zwalczania Przestępczości przeciwko Zabytkom Wydziału Kryminalnego KWP w Łodzi ustalili również na terenie Łodzi adresy innych członków

Czaki niestety po zakończonym spacerze chowa się smutny do budy. Czaki już dawno powinien być przez kogoś zauważony. Ten psiak nie jest konfliktowy zawsze na spacerze,

Karze określonej w § 2 podlega, kto obcuje płciowo z małoletnim lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej albo doprowadza ją do poddania się takim

dotacja Urz. 2 wycieczek turystycznych 36 450,00 dotacja MUW/Starostwo Grodzisk Maz. -dofin.prow.WTZ Milanówek 53 320,00 dotacja MUW/Starostwo Grodzisk Maz. ŚDS Podkowa Leśna 10

Należy pamiętać, że zaginięcie starszej osoby wiąże się z wyższym ryzykiem utraty życia czy zdrowia, niż w przypadku osób dużo młodszych, w sile wieku...  pełne

Prelegowała również w Kinie pod Baranami w ramach programu Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej, a dla Uniwersytetu Dzieci zrealizowała?. warsztaty o