• Nie Znaleziono Wyników

Sposoby identyfikacji aminokwasów o zbliżonych współczynnikach RF

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Sposoby identyfikacji aminokwasów o zbliżonych współczynnikach RF"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

UNI VERSIT ATIS MARIAE C U R I E - S К Ł O D O W S К A LUBLIN — POLONIA

VOL. XIV, 14 SECTIO D 1959

Z Katedry Chemii Fizjologicznej Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Lublinie Kierownik: prof, dr Janina Opieńska-Blauth

Janina OPIEŃSKA-BLAUTH,

Jadwiga KARBOWNICKA i Olga SAKŁAWSKA- SZYMONOWA

Sposoby identyfikacji aminokwasów o zbliżonych współczynnikach Kf Способы идентификации аминокислот

со сближенными коэффициентами Rp

Methods of Identifying Amino-acids of Approximate Rf Coefficients W analizie chramatoglnaficznej mieszanin aminokwasowych, przepro­

wadzanej techniką dwukierunkową bibułową nie udaje się rozdzielić niektórych aminokwasów na jednym chromatogramie w żadnym z sto­

sowanych przez nas i innych układów rozwijających.

Na chrom.atogram.ach bibułowych dwukierunkowych, rozwijanych w układach: propanol-woda i fenol-woda, otrzymanych z materiału bio­

logicznego, jak np. moczu, surowicy i autolizatów bakteryjnych, wystę­

pują po wywołaniu ninhydryną plamy zespołowe nie rozdzielających się aminokwasów:

I. Glicyny, seryny, asparaginy, tauryny, II. Metioniny, waliny, tryptofanu,

III. Leucyny, izołeucyny, fenyloalaniiny,

IV. Histydyny, citruliny, argininy, lizyny, ornityny.

Celem naszym było opracowanie sposobów dla identyfikacji poszcze­

gólnych aminokwasów, występujących w plamach zespołowych lub ich rozdzielenia techmką rechromatografii.

CZĘSC DOŚWIADCZALNA

Do badań służyły: A. Czyste aminokwasy wzorcowe F-my Light, В. Próby moczu, C. Autolizaty z preparatów acetonowych Mycobacterium phlei.

Chromatografię prowadzono na bibule Whatman Nr 1 i Nr 3. Chromatogramy rozwijano w układach: propanol-woda 7:3 i fenol-woda 7:3. Rechromatografię przeprowadzano w układach rozpuszczalników, odpowiednich dla poszczególnych grup aminokwasów. Stosowano technikę dwukierunkową, jednokierunkową i krąż­

kową (1).

Do wywoływania stosowano 0,2% acetonowy’ roztwór ninhydryny, test fluore­

scencyjny U. V. (6) i swoisty dla tryptofanu i citruliny test z para-dwumety- loaminobenzaldehydem (PDAB). (3).

(2)

DOŚWIADCZENIA WŁASNE I WNIOSKI

A. Badania na aminokwasach wzorcowych Grupa 1.

propanol-wofia ----

Ryc. 1. Schemat chromatogramu z plamami zespołowymi aminokwasów.

Schema of chromatogram showing complex amino-acid spots.

Identyfikacja aminokwasów z plamy zespołowej „I” (glicyna, seryna, asparagina, tauryna) nie przedstawia większych trudności, ponieważ przy zastosowaniu zimnego testu ninhydrynowego (5) udaje się wykryć wszystkie cztery aminokwasy obok siebie nawet bez rozdzielenia plamy.

Plamy glicyny i seryny występują znacznie szybciej od asparaginy i tauryny, nawet gdy te ostatnie znajdują się w dużych stężeniach.

Glicyna i asparagina dają zabarwienie żółte, które przechodzi po kilku­

nastu godzinach w fiołkowe.

Grupa 2.

Sutanol III rz.-HCOOB-SgO

Ryc. 2. Schemat rechromatogramu krążkowego. Rozdzielenie plamy II: metionina,, walina, tryptofan.

Schema of disk rechromatogram. The separation of the spot No. II: methionine,, valine and tryptophan.

(3)

Rozdzielenie aminokwasów z plamy „II” obejmującej metioninę, walinę i tryptofan udaje się przeprowadzić następującymi sposobami:

a) na drodze wstępnego- utlenienia metioniny do- sulfotlenków przy pomocy par kwasu nadmrówkowego. Nie rozdzielone pozostają walina i tryptofan.

b) tryptofan udaje się zidentyfikować w plamie zespołowej z metio­

niną i waliną testem barwnym z PDAB.

c) na drodze rechromatografii techniką krążkową plamy zespołowej zlokalizowanej na chromatogramie pierwotnym testem U.V. w ukła­

dzie rozpuszczalników: butanol IIIrz-HCOOH-H2O (15 : 3 : 2) luib piry- dyna-alkohol amylowy-H2O (7:6:6) (4). Według tego ostatniego- spo­

sobu uzyskuje się rozdzielenie wszystkich trzech aminokwasów.

Grupa 3.

Butanol II ri.-etanol 77 *

Ryc. 3. Schemat rechromatogramu krążkowego. Rozdzielenie plamy III: leucyna, izoleucyna, fenyloalanina.

Schema of disk rechromatogram. The separation of the spot No. Ill: leucine, iso-leucine and phenylalanine.

Rozdzielenie aminokwasów zawartych w plamie „III” a mianowicie leucyny, izoleucyny i fenyloalaniny przeprowadzono przy pomocy rechro­

matografii krążkowej po wstępnym zlokalizowaniu plamy testem U.V.

Dla rozdzielenia fenyloalaniny od leucyny i izoleucyny stosowano układ:

butanol Ilrz-etanol 77% (6 : 4), zaś dla rozdzielenia izoleucyny od leucy­

ny stosowano układ: butanol Illrz-alkohol izoamylowy-amoniak 3%

(2:1:3) oraz bibułę zbuforowaną do pH 6,o. Bufor: 44,45cz O,1N NaOH + 50cz O,1N dwuftalanu potasu.

Wymienione aminokwasy zostały rozdzielone techniką dwukierun­

kową w układach rozpuszczalników: butanol IIrz-amoniak 3% (150 : 60) i butanol IIrz-HCOOH-H2O (150 : 30 : 20).

(4)

Butanol III r». - alkohol Izoamylowy - 3 i>

Ryc. 4. Schemat rechromatogramu krążkowego. Rozdzielenie plamy III: leucyna, izoleucyna.

Schema of disk rechromatogram. The separation of the spot No. Ill: leucine and iso-leucine.

Grupa 4.

Grupa ta obejmuje aminokwasy zasadowe ((plama „IV”): histydynę, citrulinę, argininę, lizynę i ornitynę. Największą trudność stanowi roz­

dzielenie histydyny i citruliny tworzących jedną plamę. Pozostałe ami­

nokwasy na chromatogramach, rozwijanych techniką dwukierunkową w układach propanolowo-fenolowych rozdzielają się na ogół wyraźnie.

Identyfikację i rozdzielenie citruliny i histydyny udaje się przepro­

wadzić następująco:

a) testem barwnym z PDAB wykrywa się citrulinę obok histydyny na chromatogramie pierwotnym sukcesywnie po ninhydrynie.

b) przy pomocy rechromatografii techniką krążkową, po zlokalizo­

waniu plamy testem U.V., w układzie: aceton- etanol-pirydyna-H20- dwuetyloamina (40 : 20 : 20 : 15 : 5). Ten sam układ może posłużyć do rozdzielenia argininy od lizyny i ornityny.

Aceton - etanol - pirydyna - H^O - dwuetyloamina

Ryc. 5. Schemat rechromatogramu krążkowego. Rozdzielenie plamy IV: histydyna, citrulina.

Schema of disk rechrcmatogram. The separation of the spot No IV : histidine and citrulline.

(5)

B. Badania na próbach moczu! fizjologicznego Sposoby opisane w części A zastosowano do rozdzielenia i identyfi­

kacji aminokwasów w próbach moczu przygotowanego do analizy chro­

matograficznej (odsolenie) (2).

W celu potwierdzenia wyników przeprowadzono badania kontrolne na próbach moczu, do których dodawano czyste aminokwasy z nie roz­

dzielających się grup.

I

O 16

propanol - woda

1 — Asp, 2 — Glu, 3 — Ser, 4 — AspNH2) 5 — Gly, 6 — Tau, 7 — Thr, 8 — Ala, 9 — Tyr, 10 — (Cys)2, 11 — Glu-NH,, 12

— Lys, 13 — His, 14 —

„But”, 15 — -NH2But, 16

— CH3His, 17 — „Val”

18 — „Leu”, Xj, x4, x5„

x6, В — nie zidentyfiko­

wane (unknown).

Ryc. 6. Schemat chromatogramu fizjologicznego meczu (odsolonego) Schema of chromatogram of normal desalted urine.

C. Badania autolizatów bakteryjnych

On

propanol - woda

1 — Asp, 2 — Glu, 3 — Ser, 4 — Gly, 5 — Thr, 6 — Ala, 7 — Tyr, 8 — Orn, 9 — Lys, 10 — Arg, И — His, 12 — Cit, 13

— Pro, 14 — „Val”, 15 —

„Leu”, 16 — Phe.

Кус. 7. Schemat chromatogramu autolizatu bakteryjnego (odsolonego).

Schema of chromatogram of desalted bacterial autolysate.

(6)

PIŚMIENNICTWO

1. Borkowski T.: Acta Biochim. Pol. 3, 333—343, 1956. 2. Gąsior E., Pietrusiewicz M., Kowalska H., Opieńska-Blauth J.; Acta Bio­

chim. Pol. 5, 333—342, 1958. 3. Hais M., Macek K.: Papirova Chromatografie, Praha 1954, 480. 4. Hausmann: J. Am. Chem. Soc. 74, 3181, 1952. 5. Lin- skens H. F.: Papierchromatographie in der Botanik, 159, Berlin, Göttingen, Heidelberg, 1959. 6. Opieńska-Blauth J., Kowalska H., Petrusie- wicz M.: Acta Biochim. Pol. 3, 557—580, 1956. 7. Opieńska-Blauth J.>

Sanecka F., Charęziński M.: praca w druku.

РЕЗЮМЕ

Ввиду того, что полное разделение всех аминокислот в пробах из биологического материала, не удается произвести на одной первич­

ной хроматограмме, авторы применили для идентификации отдель­

ных аминокислот радиальную рехроматографию, а также специфи­

ческие тесты: цветной и флуоросценционный.

На первичной двухмерной хроматограмме, проявляемой в смеси растворителей пропанол-вода и фенол-вода выделяются четыре комплексные пятна:

I. Глицин, серин, аспарагин, таурин.

Эти аминокислоты идентифицируются друг возле друга нингидри­

новым холодным тестом при учете рода окраски и скорости появле­

ния пятен.

II. Метионин, валин, триптофан.

Для разделения указанных выше аминокислот применяется ради­

альная рехроматография в смеси растворителей: бутанол трет. — НСООН—Н2О (15 I 3 I 2) или пиридин-амиловый спирт-вода (7 : 6 : 6).

III. Лейцин, изолейцин, фенилаланин.

Для разделения этих аминокислот применяется радиальная хро­

матография при употреблении смеси растворителей: бутанол (втор.)

— этанол 77%-ый (6:4) — для отделения лейцина и изолейцина от фенилаланина, а также бутанол (трет.)-изоамиловый спирт — NH3 3%-ый — для отделения лейцина от изолейцина.

IV. Основные аминокислоты: гистидин, цитрулин, аргинин, лизин, орнитин. Разделяются в смеси растворителей: ацетон-этанол-пиридин -вода-диэтиламин (40 : 20 : 20 : 15 : 5).

Прежде чем приступить к рехроматографии, применялся тест U. V.

Применение изложенных выше способов для биологического мате­

риала дало вполне удовлетворительные результаты.

(7)

ОБЪЯСНЕНИЯ К РИСУНКАМ

Рис. 1. Схема хроматограммы с комплексными пятнами аминокислот.

Рис. 2. Схема радиальной рехроматограммы. Разделение пятна II: метионин, валин, триптофан.

Рис. 3. Схема радиальной рехроматограммы. Разделение пятна III: лейцин, изо­

лейцин, фенил-аланин.

Рис. 4. Схема радиальной рехроматограммы. Разделение пятна III: лейцин, изолейцин.

Рис. 5. Схема радиальной рехроматограммы. Разделение пятна IV: гистидин, цитрулин.

Рис. 6. Схема физиологической хроматограммы мочи (обессоленной).

Рис. 7. Схема хроматограммы бактериального 'автолизата (обессоленного).

SUMMARY

Since the complete separation of all amino-acids occurring in biolo­

gical material on a single, primary chromatogram results in failure, disk rechromatography and specific colour and fluorescent tests were used to identify particular amino-acids.

Four complex spots were found on a two-dimensional primary chro­

matogram developed by the following systems: propanol/water and phenol/water.

I. Glycine, serine, asparagine and taurine. These amino-acids were identified, one near the other, by the cold ninhydrin test, taking into consideration the colour intensity and the rate of appearance of the spots.

II. Methionine, valine and tryptophan. To separate these amino- acids disk rechromatography was used in the following systems: tertiary butanol-acetic acid-water (15:3:2) or pyridine-amyl alcohol-water (7 : 6 : 6).

III. Leucine, iso-leucine and phenylalanine. For the separation of phenylalanine from leucine and iso-leucine was used following systems:

secondary butanol — 77 per cent alcohol (6 : 4), and for the separation of iso-leucine from leucine: tertiary butanol — iso amyl alcohol — 3 per cent ammonia (-2:1:3).

IV. Alkaline amino-acids: histidine, citrulline, arginine, lysine and ornithine. These amino-acids were- separated by the following system:

acetone-ethanol-pyridine-water-diethylamine (40 : 20 : 20 : 15 : 5). To lo­

cate the sipots before rechromatography the U. V. test was used.

Experiments carried out on biological material by means of these methods gave positive results.

Papier druk. sat. Ill kl 8o gr 7o x loo Druku 7 stron.

Annales U.M.C.S. Lublin 19oo. Lub. Druk. Pras.—Lublin Unicka 4. Zam. 1254 19.IlI.6o.

8oo 4- 125 odbitek. S-2 Data otrzymania manuskryptu 19.111.6o. Data ukończenia druku 29.VIU.6o.,

(8)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Następuje również dekarboksylacja aminokwasów do aldehydów krótszych o jeden atom węgla i utrata

We study the extreme and exposed points of the convex set consisting of representing measures of the disk algebra, supported in the closed unit disk.. A boundary point of this set

W reakcjach aminokwasów z ninhydryną i izatyną otrzymuje się na chromatogramach plamy nietrwałe. Utrwalenie barwnych plam na bibule wymaga dodatkowych czynności i osiąga się

Przy szybszym przepływie buforu rozdział aminokwasów był niezadowalający, szczególnie jeśli chodzi o aminokwasy desorbujące się łatwiej.. Całkowita objętość wycieku

But also in operator theory, combinations of powers of u and v were chosen to study algebraic and functional analytic properties of composition operators on various spaces of

Aminokwasy są typowymi związkami amfoterycznymi, ponieważ z powodu obecności grup aminowych i karboksylowych są jednocześnie kwasami i zasadami. Z badań

Pobranie wydzieliny gruczołu mlekowego przyczynia się do wzrostu zawartości aminokwasów rozgałęzionych w surowicy krwi noworodków.. Efek- tem zastąpienia siary mlekiem są

The zloty exchange rate now began to be set on the currency market, being permitted to float within a band of divergence of ± 7% relative to central parity.. In the banking