3. Techniki zautomatyzowanego kodowania danych
3.2. Automatyczne kodowanie na podstawie zestawów danych
Kreatora autokodowania można także użyć do kodowania zawartości kolumn, o ile będą one miały charakter „kodowalny”. W ten sposób można automatycznie kodować zestaw danych (np. wyniki ankiety z arkusza kalkulacyjnego) na pod-stawie: struktury danych, istniejących wzorców kodowania, a także w oparciu o wyodrębnione tematy lub sentymenty (tylko NVivo Plus). Przy czym w ramach automatycznego kodowania zestawu danych na podstawie ich struktury można wyodrębnić automatyczne kodowanie: w węzłach dla wybranych kolumn, w wę-złach dla każdej wartości w kolumnie, w węwę-złach dla każdej wartości w predefi-niowanych kolumnach (tylko zestawy danych pochodzących z mediów społecz-nościowych).
Uwaga: Z tej opcji mogą skorzystać także badacze posiadający wersję NVivo wcześniejszą niż NVivo 11 (aktualizacja 2). Aktualizacja nr 2 wersji NVivo 11 wprowadziła Kreatora importu ankiety, który automatyzuje ten proces poprzez tworzenie i klasyfikowanie przypadków oraz kodowanie odpowiedzi ankiet.
Na przykład, jeśli badacz zaimportował wyniki ankiety z arkusza kalkulacyjne-go, może użyć funkcji automatycznego kodowania, aby zebrać wszystkie odpo-wiedzi dla każdego pytania. Sytuację tę obrazuje poniższy zestaw danych zawiera-jący odpowiedzi ankietowe na dwa pytania. Dzięki automatycznemu kodowaniu można utworzyć węzeł (Q1 i Q2) dla każdego pytania. Odpowiedzi na każde pyta-nie są automatyczpyta-nie kodowane w odpowiednim węźle.
Ilustracja 24. Schemat automatycznego kodowania opartego na zestawieniu odpowiedzi na poszczególne pytania
Źródło: opracowanie własne
Z kolei w sytuacji kodowania w węzłach można wykonać automatyczne kodo-wanie dla każdej wartości w kolumnie, aby podsumować wszystko, co powiedział dany respondent. Obrazuje to poniższy przykład, gdzie węzeł przypadku jest two-rzony dla każdego respondenta (DE001, DE002 i DE003), a odpowiedzi są kodo-wane w ramach odpowiedniego przypadku.
Ilustracja 25. Schemat automatycznego kodowania opartego na przypadkach Źródło: opracowanie własne
Przykładowo, jeśli badacz zebrał informacje demograficzne o wszystkich re-spondentach, może użyć automatycznego kodowania, aby zakodować wartości w innych kolumnach klasyfikacyjnych – na przykład Płeć lub Wiek. Może również pogrupować odpowiedzi, aby utworzyć i zakodować w danym węźle informacje dla każdej grupy demograficznej – na przykład Wiek 21–30, Wiek 31–40 i tak dalej.
Trzecia z możliwości bazująca na strukturze danych polega na zakodowaniu w węzły wartości w predefiniowanych kolumnach (dotyczy to tylko zestawów da-nych pochodzących z mediów społecznościowych). W przypadku dada-nych w me-diach społecznościowych zebranych za pomocą NCapture, na przykład z Face-booka lub Twittera, można wybrać kodowanie w węzłach dla każdej wartości
w predefiniowanych kolumnach. Przedstawia to poniższy przykład, w którym ze-staw danych zawiera informacje z Twittera. Badacz może automatycznie kodować tak, aby zbierać tweety ze wstępnie zdefiniowanych kolumn. Węzeł (kategoria) motywu jest tworzony dla każdego hashtaga (hashtag 1 i hashtag 2), a odpowied-nia treść jest kodowana w węźle.
Ilustracja 26. Schemat automatycznego kodowania opartego na treściach pochodzących z tweetów
Źródło: opracowanie własne
Opcją dostępną wyłącznie w wersji Plus programu NVivo jest automatyczne kodowanie zestawu danych na podstawie istniejących wzorców kodowania. Po-lega ono na tym, że NVivo porównuje każdy fragment tekstu, na przykład zdanie lub akapit, z treścią już zakodowaną w istniejących węzłach. Jeśli fragment tekstu jest podobny pod względem treści do tej już zakodowanej w węźle, wówczas ów fragment tekstu zostanie zakodowany w tym konkretnym węźle (więcej informa-cji na ten temat znajduje się w punkcie poświęconym automatycznemu kodowa-niu na podstawie wzorców kodowania).
3.2.1. Automatyczne kodowanie zestawu danych dla wybranych kolumn Aby zastosować funkcję automatycznego kodowania zestawów danych dla wybranych kolumn, należy w widoku listy wybrać bazę danych, którą chce się automatycznie kodować, a następnie kliknąć przycisk Auto Code znajdujący się w zakładce Home. Spowoduje to pojawienie się okna dialogowego Kreatora automatycznego kodowania, który w sposób intuicyjny prowadzi użytkownika krok po kroku, wskazując na kolejne niezbędne do wykonania czynności.
Tabela 12. Kolejność czynności podczas automatycznego kodowania zestawu danych dla wybranych kolumn według kreatora NVivo
Kroki postępowania Opis kroków
Wybór sposobu automatycznego kodowania źródeł danych.
Należy kliknąć opcję Użyj stylu źródła lub jego struktury (Use the Source Style or Structure).
Wybór sposobu, w jaki będzie się od-bywać kodowanie.
Należy wybrać opcję Koduj w węzłach dla wybranych kolumn (Code at Nodes for Selected Columns) w celu utworzenia i zakodowania wę-złów na podstawie danych zawartych w kolumnach zestawu danych. Na przykład można utworzyć węzeł (kategorię) dla wszystkich odpowiedzi na pytanie 1 i inny węzeł (kategorię) dla wszyst-kich odpowiedzi na pytanie 2.
Wybór zakresu ko-dowania (wszystkie wiersze lub filtro-wanie wierszy).
Ten krok jest wyświetlany tylko wtedy, gdy do zestawu danych zastosowano filtr. Badacz powinien określić, czy chce używać wszystkich wierszy podczas automatycznego kodowania, czy tyl-ko wierszy filtrowanych.
Wybór kolumn, które mają zostać utworzone jako węzły.
Należy wybrać kolumny, dla których badacz chce utworzyć węzły. Wszystkie kodowalne kolumny są domyślnie zaznaczone. Można usunąć daną kolumnę, klikając kolumnę Selected Columns, a na-stępnie klikając strzałkę w lewo <, aby przenieść ją na listę Dostępne kolumny (Available Columns).
Obszar podglądu w dolnej części kreatora pokazuje węzły, które zostaną utworzone na podstawie wybranych opcji.
Wybór lokalizacji
dla węzłów. Utworzone węzły można „podczepić” pod istniejące kategorie lub umieścić je w nowym folderze. Jeśli badacz chce kodować za pomocą węzłów, które już istnieją w projekcie, powinien wybrać lokalizację pasującą do istniejącej hierarchii. Jeśli wybierze inną lokalizację, wówczas zostaną utworzone nowe węzły.
Badacz możne również zadecydować, czy chce, aby dokonać agregacji dla węzłów nadrzędnych. Jeśli wybierze tę opcję, wów-czas cała zawartość zakodowana w elementach podrzędnych bę-dzie włączona i wyświetlana w węźle nadrzędnym.
Źródło: opracowanie własne na podstawie informacji pochodzących ze strony https://help-nv. qsrinternational.com/12/win/v12.1.90-d3ea61/Content/concepts-strategies/using-nvivo-for-qu-alitative-research.htm
3.2.2. Automatyczne kodowanie zestawu danych dla każdej wartości w kolumnie W praktyce, aby zastosować funkcję automatycznego kodowania zestawów danych dla każdej wartości w kolumnie, należy w widoku listy wybrać bazę da-nych, którą chce się automatycznie kodować, a następnie kliknąć przycisk Auto
Code znajdujący się w zakładce Home. Spowoduje to pojawienie się okna dialo-gowego Kreatora automatycznego kodowania, w ramach którego należy wyko-nać czynności opisane w tabeli 13.
Tabela 13. Kolejność czynności podczas automatycznego kodowania zestawu danych dla każdej wartości w kolumnie według kreatora NVivo
Kroki postępowania Opis kroków
Wybór sposobu auto-matycznego kodowa-nia źródeł danych.
Należy kliknąć opcję Użyj stylu źródła lub jego struktury (Use the Source Style or Structure).
Wybór sposobu, w jaki będzie się odbywać kodowanie w węzłach.
W tym kroku należy wybrać kody w węzłach dla każdej war-tości w kolumnie (Code at Nodes for Selected Columns), aby utworzyć i zakodować węzły powstałe na podstawie wartości w kolumnach zestawu danych.
Na przykład można utworzyć i zakodować w ramach poszcze-gólnych przypadków każdego respondenta występującego w ankiecie.
Wybór zakresu kodo-wania (wszystkie wier-sze lub filtrowanie wierszy).
Ten krok jest wyświetlany tylko wtedy, gdy do zestawu danych zastosowano filtr. Badacz powinien określić, czy chce używać wszystkich wierszy podczas automatycznego kodowania, czy tylko wierszy filtrowanych.
Wybór kolumn zawie-rających wartości, któ-re badacz chce użyć jako nazwy węzłów.
Należy wybrać kolumnę zawierającą nazwy węzłów – są to węzły, które będą zawierać zakodowaną treść.
Na przykład, jeśli badacz chce utworzyć węzeł przypadku reprezentujący każdą ankietowaną osobę, może wybrać ko-lumnę zawierającą jej nazwisko lub inny identyfikator. Należy upewnić się, że każda komórka w tej kolumnie zawiera inną wartość. Jeśli dwie osoby będą miały tę samą nazwę, zostanie utworzony tylko jeden węzeł przypadku.
(Opcjonalnie) Należy wybrać, czy węzły mają być uporząd-kowane w hierarchiczną strukturę. Na przykład, jeśli prze-prowadzono ankietę wśród uczniów szkół średnich w trzech szkołach, można utworzyć strukturę węzłów (kodów/kate-gorii), w której występuje węzeł przypadków nadrzędnych dla każdej szkoły i węzły przypadków podrzędnych dla każ-dego ucznia. Można wybrać kolumny klasyfikujące, zawie-rające wartości, których badacz chce użyć do zbudowania hierarchii.
Kroki postępowania Opis kroków
Należy kliknąć przycisk Filtruj i grupuj (Filter and Group), aby doprecyzować hierarchię węzłów. Można to uczynić poprzez:
• Filtrowanie wartości wierszy używanych do tworzenia węzłów. Na przykład, jeśli badacz chce utworzyć węzły na podstawie wartości w kolumnie Szkoła, a niektóre komórki zawierają wartość Nieznany (Unknown), można wykluczyć tę wartość podczas tworzenia struktury węzłów;
• Grupowanie wartości wierszy, które będą używane do tworzenia węzłów. Na przykład, jeśli kolumna zawiera prze-dział wiekowy respondentów ankiety, można pogrupować przedziały wiekowe w zakresy, aby utworzyć węzeł dla każde-go przedziału wiekowekażde-go, zamiast tworzyć węzeł dla osoby w każdym wieku.
Obszar podglądu w dolnej części kreatora pokazuje węzły, któ-re zostaną utworzone na podstawie opcji wybranych w tym kroku kreatora. Klikając przyciski Rozwiń, można rozwinąć hie-rarchię. Tylko węzły podstawowe w hierarchii są kodowane. Wybór lokalizacji dla
węzłów. Utworzone węzły można „podczepić” pod istniejące kategorie lub umieścić je w nowym folderze. Jeśli badacz chce kodować w ramach węzłów, które już istnieją w projekcie, należy wy-brać odpowiednią lokalizację (pasującą do istniejącej hierar-chii). Jeśli wybrana zostanie inna lokalizacja, wówczas zostaną utworzone nowe węzły.
Można również dokonać agregacji dla węzłów nadrzędnych. Wybór tej opcji spowoduje, że cała zawartość zakodowana w elementach podrzędnych będzie włączona i wyświetla-na w węźle wyświetla-nadrzędnym.
Źródło: opracowanie własne na podstawie informacji pochodzących ze strony https://help-nv. qsrinternational.com/12/win/v12.1.90-d3ea61/Content/concepts-strategies/using-nvivo-for-qu-alitative-research.htm
3.2.3. Automatyczne kodowanie zestawu danych pochodzących z mediów społecznościowych
Podobnie jak w dwóch powyżej opisanych przypadkach automatycznego ko-dowania, także kodowanie danych pochodzących z mediów społecznościowych można wykonać krok po kroku, zgodnie z instrukcjami kreatora.
Tabela 14. Kolejność czynności podczas automatycznego kodowania zestawu danych z mediów społecznościowych na podstawie predefiniowanych kolumn według kreatora NVivo
Kroki postępowania Opis kroków
Wybór sposobu automatycznego kodowania źródeł.
Należy kliknąć opcję Użyj stylu źródła lub jego struktury (Use the Source Style or Structure).
Wybór sposobu kodowania danych w węzłach.
W tym kroku należy wybrać kody w węzłach dla każdej wartości w predefiniowanych kolumnach.
Ta opcja jest dostępna tylko dla zestawów danych zawierających dane z mediów społecznościowych (na przykład Facebook lub Twitter) zebranych za pomocą NCapture.
Wybór zakresu ko-dowania (wszystkie wiersze lub filtro-wania wierszy).
Ten krok jest wyświetlany tylko wtedy, gdy do zestawu danych zastosowano filtr. Należy określić, czy podczas automatycznego kodowania wykorzystane mają być wszystkie wiersze, czy tylko wiersze filtrowane.
Wybór predefinio-wanych kolumn zawierających war-tości, które badacz chce użyć jako nazw przyszłych węzłów.
Należy wybrać kodowania postów lub komentarzy. Dostępne opcje będą się różnić w zależności od rodzaju danych w mediach społecznościowych.
Na przykład, przy kodowaniu zestawu danych zawierającego informa-cje z Facebooka można wybrać opinforma-cje Rozmowa (Conversation). Treść wpisu i jego komentarze zostaną zakodowane w węźle dotyczącym rozmowy. Dzięki temu można lepiej poznać kontekst komentarzy. W przypadku automatycznego kodowania według nazwy użyt-kownika dla każdej osoby tworzony jest węzeł przypadku, a infor-macje o jego profilu, na przykład płeć i lokalizacja, są przechowy-wane jako wartości atrybutów.
Obszar podglądu w dolnej części kreatora pokazuje węzły, które zostaną utworzone na podstawie opcji wybranych w tym kroku. Wybór lokalizacji
dla węzłów. Utworzone węzły można „podczepić” pod istniejące węzły lub umieścić je w nowym folderze. Aby kodować w węzłach, które już istnieją w projekcie, należy wybrać lokalizację pasującą do ist-niejącej hierarchii. Wybór innej lokalizacji spowoduje, że zostaną utworzone nowe węzły.
Źródło: opracowanie własne na podstawie informacji pochodzących ze strony https://help-nv. qsrinternational.com/12/win/v12.1.90-d3ea61/Content/concepts-strategies/using-nvivo-for-qu-alitative-research.htm