• Nie Znaleziono Wyników

Budry k* Wzory wyprowadzone przez niego w pracy pt* "Buch podsadzki płynnej w rurociągach zamulanio-

W dokumencie Górnictwo ogólne cz. II (Stron 118-123)

wych" (Przegląd Górniczo-Hutniczy, 1929 r . ) zostały ponadto wyjaśnione w artykule pt« "Uproszczony spo­

sób obliczania rurociągów podsadzkowych" (Przegląd Górniczy, 1949 r . ) służą do projektowania i do oceny wydajności in s ta la c ji podsadzkowej* W praktyce kopal­

nianej najważniejszymi zagadnieniami są» a ) okre­

ślenie najkorzystniejszego stosunku piasku i wody w mieszaninie podsadzkowej oraz b ) wyznaczenie naj­

większej wydajności rurociągu podsadzkowego* Najko­

rzystniejszy stosunek piasku i wody jak również wy­

dajność rurociągu podsadzkowego zależą, jak podaje prof* Budryk, od dwóch podstawowych wielkości, a mia­

nowicie?

1) średniego rogporzadzalnego spadku hydraulicz­

nego in sta la c ji podsadzkowej, który można wyrazić wzorem*

H - 10 Is = Z ł

2) średniego współczynnika oporu ruchu materiału podsadzkowego

As « ( i - ■») . .

Jeśli przyjmie się u, = 0,12 oraz za S - ^ = 1,3, wzór poprzedni przybierze postać*

1 ’ - 1 * 0*12-1» - H

»5 “ 2 I *

W podanych wzorach poszczególne symbole oznaczają*

H - różnica poziomów wlotu i wylotu rurociągu podsadzkowego w metrach,

L - długość rurociągu podsadzkowego w rzucie po­

ziomym w metrach,

Z l - rzeczywista długość rurociągu w metrach,

116

¡x - współczynnik tarcia materiału podsadzkowego, S - ciężar właściwy ziam piasku (kwarcu) w t/m3,

przeciętny ciężar właściwy mieszaniny piasku i wody w t/a5»

Na.jkorzystnie.iszy stosunek mieszaniny zachodzi, gdy ilo ść wody na 1 m3 pisaku wynosi (W)

W = 0,9 j * - 0,3, W > 1. As

s

Najgęstszy stosunek piasku i wody może być 1:1» Wzór na W ma swoje znaczenie, j e ś l i

' Aa

t— >0,78

3

Przy mniejszych wartościach tego stosunku miesza­

nina podsadzkowa powinna zawierać piasku i wody objętościowo w stosunku 1s1®

Na.iwieksza wydajność rurociągu podsadzkowego8 max Qp * 0,00165« D ^ 2

Dla rurociągu o średnicy 150 mm otrzymujemy wzór po zaokrągleni us

y i ; max Qp = 450 j -

---*3

Dla rurociągu o średnicy 185 mm wzór ma postać«

aux Qp = 770 -j®--- Æ T ,

T s ł 1

Wzoruj powyższe odnoszą się do mieszaniny podsadzkowej o najkorzystniejszym stosunku mieszaniny podsadzko*

wej, obliczonym n ap od stawie wzoru (W)» Dla innych 117

stosunków m^dsjność rurociągu jest mniejsza i można ją obliczyć z następującego wzoru:

Tp * ,5/2 \ / W

S

~ 0* ° ° 45 , Ł _ - T T3/2

*V^6 *

l 0 , 6 + 1;

*s * *s . P r z y k ł a d :

Mając dane: H » 50 m, L. * 2000 m» D * 185 mm»

Obliczyć najkorzystniejszy stosunek mieszaniny i wydajności rurociągu podsadzkowego*

Średni współczynnik oporu ruchu materiału pod­

sadzkowego:

A 1 , 0,12.2000 - 50 _ Q n2 s " '•* 2050 0,1<2. Średni spadek hydrauliczny:

T — 50 — 10 _ Q Q2 AS ~ 2050 "

As a 0 .12 I s " 0,02 * 6

Najkorzystniejszy stosunek mieszaniny e:

e a 1:W » 1 t (0 t9 * 6 + 0,3) = 1 : 5,7 * 0,158 Wydajność rurociągu ssależy od średnicy rur i od wielkości Ag i I s* Dla średnicy 3) - 185 mm:

Qp = 770 15 m3/godz.

Obliczona w przykładnie wydajność rurociągu w ilo ś ­ ci 15 m3/godz* je st wydajnością małą, spowodowaną niewielką długością pionowej części rurociągu i

^oscią części poziomej* Najczęściej dajność rurociągów podsadzkowych wynosi znaczną długością części poziomej. Najczęściej wy-100 - 200 - 3 0 0 m3/godz. piasku.

Dla zwiększenia wydajności rurociągu podsadzko­

wego zapoczątkowano w jednej z kopalń stosowanie energii powietrza sprężonego, wprowadzonego do prze­

wodu podsadzkowego za pomocą specjalnej dyszy. Dyszę

umieszczono w takim miejscu rurociągu, w którym cis««*

nienie w przewodzie wykazuje spadek. Ciśnienie po­

wietrza sprężonego musi być większe od ciśnienia pa­

nującego "w danym punkcie rurociągu. Powietrze sprę- żone działa na podsadzkę przepływającą zwiększając je j prędkość przepływu w kierunku wylotu rurociągu, a wskutek tego zwiększa się wyda jność rurociągu,

W przewodzie podsadzkowym, którego wydajność nie jest w pełni wykorzystana, co zdarza się przy maiły ch odle­

głościach miejsc zamulania od szybu cz$ otworu pod­

sadzkowego i przy większej ich głębokości, następu­

je zasysanie większej ilo ś c i powietrza i jego sprę­

żanie. Rozpatrując to zjawisko podał prof.Budcyk myśl, w artykule pt. "Naukowe zagadnienia ruchu mie­

szaniny podsadzkowej w przewodach” ("Przegląd Górni­

czy", 1953 * . ) , wykorzystania sprężonego w przewo­

dach podsadzkowych powietrza przez odprowadzanie go do przewodów powietrznych. Odseparowanie powietrza sprężonego zmniejszyłoby ścieranie ścianek rur pod­

sadzkowych z jednej strony, a z drugiej - na wyko­

rzystanie znacznej ilo ś c i energii tegoż powietrza do celów ruchowych. Sprawa ta wymaga jeszcze b8dań nad skonstruowaniem odpowiednich separatorów i zaworów.

Rozwiązanie tego zagadnienia, jak podaje prof.Budryk, ma poważne znaczenie ze względów na:

1. zapewnienie sprawności ruchu mieszaniny podsa­

dzkowej ,

2. uniknięcie nad;aiernego zużycia rur,

3* wykorzystanie do celów przemysłowych nadmia­

ru rozporządzalnej energii, wytworzonej w czasie przepływu podsadzki w rurociągach o niewykorzystanej wydajności.

Znaczenie podsadzki dla górnictwa polskiego wę­

glowego, je st szczególnie ważne z uwagi na wybiera­

nie pokładów grubych. Systemy wybierania pokładów grubych z zawałem powodują duże straty substancji Węglowego Góroo-śląsklego wybudowana została magis­

trala kolejowa do Pustyni Błędowskiej, skąd przewo­

z i się materiał podsadzkowy do poszczególnych kopalń.

Zrealizowanie zastosowania podsadzki płynnej w szero­

ki 19

kim zakresie stało się możliwe dopiero w ustroju gospodarki uspołecznionej której jedną z głównych zasad je s t: bezpieczeństwo pracy górnika i oszczędna gospodarka złożem»

Systemy wybierania z podsadzka płynna:« Bo likw i­

dacji przestrzeni wybranej podsadzka płynna może byó stosowana zarówno w systemach ubiorkowych, jak rów­

nież w systemach zabierkowycłu W systemach wybierania warstwami pokładów grubych zamulenie przestrzeni wy­

branej w dolnej warstwie umożliwia prowadzenie wybie­

rania warstwy wyższej* Systemy ścianowe z podsadzką przodku ścianowego od ostatniej tamy czołowej wynosi 6-10 a, wówczas otaaiowuje się 3-6 pól obudowy i zamu­

la* Rury podsadzkowe doprowadza się z górnego chod­

nika wentylacyjnego i wylot umieszcza poza tamą* Wo­

da z przestrzeni zamulanej przeciska się albo przez nieszczelności tamy czołowej, albo .odpuszczana je st przez okienka w tamie czołowej lub odprowadzana ko­

rytami drewnianymi na zewnątrz przestrzeni podsadza­

nej, a następnie do chodnika dolnego i do osadników*

Po zamuleniu przestrzeni wybranej przodek ścianowy posuwa się dalej i gdy osiągnie znów odległość 6-10 m

od tamy podsadzkowej następuje budowa nowych tam i podsadzenie odcinka między -tamami* System ścianowy podłużny z podsadzką płynną stosuje się w górnictwie polskim rzadziej, zwykłe w pokładach słabo nachylo­

nych, większe rozpowszechnienie znalazł u nas system ścianowy poprzeczny.

d) System ścianowy poprzeczny z podsadzka płynny (rys.95a,b).

System ścianowy poprzeczny z podsadzką płynną nadaje się w pokładach nachylonych do 25°- 30°* Przy większym upadzie urobek odstrzelony na ścianie stacza

się w dół ku tamie podsadzkowej*

Roboty przygotowawcze polegają w tym systemie na przeprowadzeniu chodników piętrowych oraz dwóch, lub

co najmniej jednej pochylni rurowej, łączących

chodni-ki piętrowe* Pochylnie rurowe służą za drogi wenty­

lacyjne dla powietrza, odpływającego z przodków do chodnika wentylacyjnego oraz dla rurociągów podsadzko­

wych, prowadzonych z chodnika górnego piętrowego do ścian, Jak również za drogi transportu drewna na obu­

dowę ściany «

Odstęp między pochylniami rurowymi wynosi 100- 120 m. Na odstawę urobku pozostawia się w podsadzce pochylnie wydobywcza łączącą ściany z,chodnikiem dol­

nym przewozowym»

Od pochylni wydobywczej, założonej w środku wy­

bieranego pasa pokładu (między pochylniami rurowymi) prowadzi się dwuskrzydłowe chodniki ścianowe, długo­

W dokumencie Górnictwo ogólne cz. II (Stron 118-123)