F
komunikacja publiczna
42
w ydarzenia
Wystawa jest już zamknięta, czy zbieracie jeszcze jakieś eksponaty?
Oczywiście, mamy nadzieję na ciągłe uzupełnianie ekspozycji. Wiele z jej elementów to przedmioty ofi a-rowane przez naszych obecnych i byłych pracowni-ków. Zwracaliśmy się również i ponawiamy nasz apel do przewoźników lub przedsiębiorców, którzy być może mają w posiadaniu przedmioty czy pojaz-dy warte zachowania, które mogłyby być udostęp-nione społeczeństwu, o rozważenie ich przekazania do naszej Izby. Apel ten dotyczy oczywiście także osób prywatnych, pracowników KZK GOP i wszyst-kich czytelników.
W Izbie można również podziwiać zabytkowe po-jazdy. Jakie?
Wspomnianego już wyżej Jelcza 043 RTO, którego wszyscy pamiętają jako „ogórka”, Ikarusa 260.04, Jel-cza M11 i pojazd pogotowia technicznego na pod-woziu ikarusa.
Wszystkie wcześniej służyły mieszkańcom Za-głębia?
Oprócz „ogórka” – wszystkie. Nasz egzemplarz Jel-cza RTO według naszej wiedzy jeździł w latach swej świetności w PKS. Pozyskaliśmy go od Jelczańskich Zakładów Samochodowych i odremontowaliśmy własnymi siłami.
Otwarcie Izby Tradycji Komunikacji Miejskiej zbiegło się pożegnaniem ostatniego ikarusa. Dla-czego postanowiliście hucznie rozstać się z tym modelem autobusu?
Ikarusy już od kilku lat stały się dla mediów i pasaże-rów synonimem przeszłości w komunikacji. Wyso-ka podłoga, utrudniająca dostęp niepełnosprawnym i osobom z wózkami dziecięcymi, przestarzała kon-strukcja, powodująca także większą uciążliwość dla kierowców (ręczna skrzynia biegów) oraz związane z zaawansowanym wiekiem koszty napraw w sumie spowodowały, że podjęliśmy decyzję o ich jak naj-szybszym wycofaniu z eksploatacji. Jednocześnie
pamiętamy, że autobus ten miał także swoje zalety – odporność na nasze dziurawe drogi, dobre przewie-trzanie wnętrza, prostą konstrukcję. Przez lata do-minacji w taborze przewoźników stał się pewnego rodzaju symbolem, dlatego uznaliśmy, że zasługuje na uroczyste pożegnanie.
Co teraz stanie się z tym pojazdem?
Ten konkretny egzemplarz zakończy swój żywot jak większość – jako złom. Do Izby Tradycji na stałe tra-fi inny ikarus, z rocznika 1986 (numer boczny 142).
Aktualnie w oddziale w Dąbrowie Górniczej trwa jego remont mający na celu zachowanie go w stanie jak naj-bliższym oryginałowi.
Kierowcy i miłośnicy komunikacji miejskiej i nie-którzy pasażerowie mają ogromny sentyment do starych pojazdów, najchętniej zachowaliby ta-kie jeszcze w użytku. Czy to możliwe i skąd tata-kie zamiłowanie do tego typu podróży starymi auto-busami?
To możliwe i potrzebne. Zabytki techniki są dla dziedzictwa kultury ważne, jak każde inne. Gdyby w ubiegłych latach pozostawiano chociaż po jed-nym autobusie z każdego typu, jaki poruszał się po naszych drogach, dzisiejsza kolekcja byłaby imponująca. Trzeba dostrzec potencjał w zabytku techniki wtedy, kiedy on jeszcze tym zabytkiem się nie stał. Każda rzecz przed staniem się klasykiem może wydawać się starym rupieciem, ale wystar-czy wyobrazić sobie, wystar-czym będzie za kilkanaście czy kilkadziesiąt lat, żeby ją docenić już teraz. Sen-tyment do starych autobusów jest zrozumiały, ko-jarzą nam się z młodością, wzbudzają wspomnie-nia i nostalgię.
Czy w Izbie można zobaczyć, jak przedsiębior-stwo zmieniało się na przełomie lat? Jesteście jed-ną z najbardziej nowoczesnych tego typu spółek w regionie.
Izba pokazuje raczej przeszłość, chociaż pewne elementy wyposażenia i eksponaty mają charakter
F W Izbie można podziwiać zabytko-we pojazdy: Jelcza 043 RTO, którego wszyscy pamiętają jako „ogórka”, Ikaru-sa 260.04, Jelcza M11 i pojazd pogotowia technicznego na podwoziu ikarusa
43
w ydarzenia
przekrojowy – na przykład zestaw tablic kierunko-wych czy kasowników. Aby pokazać teraźniejszość Spółki warto zobaczyć zajezdnię w Sosnowcu, no-woczesny tabor i wyposażenie. Okazją do tego mogą być dni otwarte, które będą w przyszłości przez nas na pewno organizowane. Co do naszej nowoczesno-ści to staramy się, jak możemy, dostosować do ota-czającej nas rzeczywistości, przez nowe rozwiąza-nia techniczne i organizacyjne poprawić warunki przewozu naszych pasażerów i warunki pracy na-szych pracowników.
Jak wygląda obecnie fl ota PKM-u Sosnowiec, to też najwięcej nowoczesnych autobusów jeżdżących na zlecenie KZK GOP?
Po wycofaniu z eksploatacji ostatniego ikarusa pozostało w Spółce tylko 31 autobusów z wysoką podłogą. Ponieważ mamy w planach na najbliższe miesiące zakup 21 używanych autobusów, a możli-we też, że zakupimy kilka nowych, bardzo bliski wy-daje się czas, kiedy sto procent naszego taboru bę-dzie taborem niskopodłogowym. Biorąc pod uwagę, że w ciągłej eksploatacji znajdują się dwa osiemna-stometrowe autobusy hybrydowe, uważamy, że jeśli
chodzi o nowoczesność taboru, nie mamy się cze-go wstydzić.
A ile macie dokładnie pojazdów i ile linii obsłu-gujecie?
Aktualnie w eksploatacji znajduje się 251 autobusów, nie wliczając w to oczywiście eksponatów z Izby Tra-dycji. Obsługujemy 67 linii autobusowych, wszystkie na zlecenie KZK GOP.
Jakie plany na przyszłość ma Spółka?
W najbliższych latach największym wyzwaniem dla Spółki będzie poszukiwanie nowych źródeł fi nanso-wania na kontynuację procesu odbudowy taboru au-tobusowego. Jest to zadanie naczelne i priorytetowe dla Spółki, bowiem tylko jego realizacja determinu-je dalszy, prawidłowy rozwój przedsiębiorstwa jako niezawodnego przewoźnika na lokalnym rynku. Gdy chodzi o dbałość o tradycję, uzupełnieniem ekspo-zycji w Izbie Tradycji Komunikacji Miejskiej stanie się wkrótce będąca w opracowaniu monografi a do-kumentująca świadectwo niematerialne w postaci wspomnień i relacji ludzi dawniej i dzisiaj związa-nych z komunikacją w naszym regionie.
Na ekspozycji zachowano układ pomieszczeń i wypo-sażenie warsztatów pamiętające początki funkcjonowania będzińskiej zajezdni – pomieszczenia mechaników, tapi-cernia, spawalnia, w nich maszyny – tokarka, prasa, piła mechaniczna, wier-tarka, maszyny do szycia i tym podobne
Po wycofaniu z eks-ploatacji ostatniego ikarusa pozostało w Spółce tylko 31 au-tobusów z wysoką podłogą. Bardzo bliski wydaje się czas, kiedy sto procent taboru PKM Sosnowiec będzie niskopodłogowym
komunikacja publiczna
j ak oni t o r obią?
44