Delegacje krajowe, grupy polityczne i międzyregionalne

Prezydium zatrudnia sekretarza generalnego na podstawie decyzji podjętej większością dwóch trzecich oddanych głosów i po sprawdzeniu kworum. Sekretarz generalny zatrudniony jest na okres pięciu lat z możliwością przedłużenia mandatu tylko raz, maksymalnie na pięć lat. Funkcję sekretarza generalnego, w przypadku jego nieobecności lub niemożności pełnienia przez niego funkcji, wykonuje dyrektor wyznaczony przez prezydium²⁴⁵. Co roku sekretarz generalny przedstawia prezydium sprawozdanie zawierające przypadki, gdy reprezentował Komitet oraz określa podróże służbowe, ich miejsce i cel246

. Sekretarz generalny jest odpowiedzialny za wykonywanie decyzji podjętych przez prezydium lub przewodniczącego, zgodnie z regulaminem wewnętrznym Komitetu

Regionów oraz innymi obowiązującymi przepisami. Sekretarz generalny uczestniczy z głosem doradczym w posiedzeniach prezydium, które protokołuje. Sprawuje on swoją

funkcję pod kierownictwem przewodniczącego, który reprezentuje prezydium247 .

3. Delegacje krajowe, grupy polityczne i międzyregionalne

Członkowie i zastępcy członków pochodzący z tego samego państwa członkowskiego tworzą delegację krajową. Każda delegacja krajowa ustanawia swoją organizację wewnętrzną i wybiera ze swojego grona przewodniczącego. Nazwisko przewodniczącego podaje się oficjalnie przewodniczącemu Komitetu Regionów.

Sekretarz generalny ustanawia w ramach administracji Komitetu Regionów, system wsparcia delegacji krajowych, który pozwala również każdemu członkowi z osobna otrzymywać informację i pomoc w jego języku urzędowym. System ten podlega kompetencjom konkretnego działu składającego się z urzędników lub innych pracowników

244

Art. 70 regulaminu wewnętrznego Komitetu Regionów. 245

Art. 72 regulaminu wewnętrznego Komitetu Regionów.

246 Regulamin wewnętrzny Komitetu Regionów wraz z vademecum, s. 49. 247 Art. 71 regulaminu wewnętrznego Komitetu Regionów.

74 | S t r o n a

Komitetu Regionów. Zapewnia on delegacjom krajowym możliwość odpowiedniego korzystania z infrastruktury Komitetu Regionów. Sekretarz generalny udostępnia delegacjom krajowym m. in. stosowne środki umożliwiające im odbywanie posiedzeń bezpośrednio przez sesją plenarną lub w jej trakcie248. W praktyce posiedzenia delegacji krajowych odbywają się pierwszego dnia sesji plenarnej zgromadzenia plenarnego, między posiedzeniem grup politycznych a samą sesją, czyli w godz. 13.00 – 15.00.

W celu ułatwienia kontaktów między administracją, a członkami Komitetu Regionów delegacje krajowe wybierają swoich koordynatorów, którzy wyznaczani są przez przewodniczących delegacji krajowych. Każda delegacja krajowa może mieć maksymalnie dwóch koordynatorów249. Nie są oni pracownikami sekretariatu generalnego250

. Koordynatorzy delegacji krajowych zajmują się bieżącymi kontaktami między członkami

delegacji, a Komitetem Regionów. Powinni ponadto informować Komitet Regionów o wszelkich zmianach personalnych zachodzących w delegacji. Przed posiedzeniem

prezydium i sesją plenarną koordynatorzy odbywają spotkania przygotowawcze z przedstawicielami administracji Komitetu Regionów. Mogą także przeprowadzać zebrania

w międzyczasie podczas posiedzeń w Brukseli lub podczas posiedzeń wyjazdowych prezydium²⁵¹.

Na podstawie art. 9 ust. 1 członkowie i zastępcy członków Komitetu Regionów mogą tworzyć grupy polityczne odzwierciedlające ich poglądy. Warunki przystąpienia do danej grupy politycznej określa regulamin wewnętrzny danej grupy politycznej.

Aby móc utworzyć grupę polityczną w Komitecie Regionów, musi ona składać się z przynajmniej osiemnastu członków, przy czym252

:

 muszą oni reprezentować przynajmniej jedną piątą państw członkowskich,  przynajmniej połowę minimalnego składu muszą stanowić członkowie.

248

Art. 8 regulaminu wewnętrznego Komitetu Regionów. 249

Przewodnik dla członków Komitetu Regionów, s. 34. 250

Art. 8 ust. 3 regulaminu wewnętrznego Komitetu Regionów. 251 Ibidem, s. 35.

75 | S t r o n a

Członek lub zastępca mogą przynależeć tylko do jednej grupy politycznej. Zostaje ona rozwiązana w przypadku, gdy któreś z wyżej wymienionych kryteriów nie zostanie zachowane²⁵³.

Przewodniczący Komitetu Regionów musi zostać powiadomiony w drodze oświadczenia, o utworzeniu lub rozwiązaniu grupy politycznej, bądź o jakiejkolwiek innej zmianie jej dotyczącej. W oświadczeniu musi się także znaleźć informacja o nazwie, członkach oraz składzie prezydium danej grupy politycznej254

.

Każda grupa polityczna dysponuje własnym sekretariatem, którego pracownicy są częścią personelu sekretariatu generalnego. Grupy polityczne mogą przedstawić organowi powołującemu propozycje dotyczące wyboru pracowników sekretariatu, ich zatrudnienia, awansu lub przedłużenia im umów. Organ powołujący podejmuję decyzję po wysłuchaniu przewodniczącego danej grupy politycznej255

.

Sekretarz generalny zapewnia grupom politycznym i ich organom odpowiednie zasoby do odbywania posiedzeń, prowadzenia działalności, wydawania publikacji i funkcjonowania ich sekretariatów. W budżecie określa się fundusze udostępnione każdej grupie politycznej256

. Każda grupa polityczna ze swojego grona wybiera przewodniczącego, wiceprzewodniczącego oraz prezydium oraz koordynatora politycznego do każdej komisji na pięcioletnią kadencję257

.

Grupy polityczne zbierają się przed sesjami plenarnymi lub w ich trakcie. Dwa razy w roku grupy polityczne mogą odbywać nadzwyczajne posiedzenia. Koszty podróży i pobytu

członków i zastępców biorących udział w takich posiedzeniach podlegają refundacji258 .

253 Ibidem. 254

Art. 9 ust. 3 regulaminu wewnętrznego Komitetu Regionów. 255

Art. 9 ust. 4 regulaminu wewnętrznego Komitetu Regionów. 256

Art. 9 ust. 5 regulaminu wewnętrznego Komitetu Regionów. 257 Przewodnik dla członków Komitetu Regionów, s. 33. 258 Art. 9 ust. 6 regulaminu wewnętrznego Komitetu Regionów.

76 | S t r o n a Wykres 8 – grupy polityczne aktualnie działające w Komitecie Regionów.

Źródło: Przewodnik dla członków Komitetu Regionów, s. 34.

Na podstawie art. 10 regulaminu wewnętrznego Komitetu Regionów, członkowie i zastępcy mogą tworzyć grupy międzyregionalne259. O ich utworzeniu informuje się

przewodniczącego Komitetu Regionów260. Grupy międzyregionalne tworzy się zgodnie z decyzją nr 009/2010 w sprawie grup międzyregionalnych Komitetu Regionów261. Składa

się ona minimum z 10 członków Komitetu Regionów reprezentujących przynajmniej cztery państwa członkowskie lub z grupy regionów współpracujących ze sobą na podstawie umowy w sprawie promowania współpracy transgranicznej262

.

259

Grupy międzyregionalne tworzone są zgodnie z decyzją w sprawie grup międzyregionalnych w Komitecie Regionów. Prezydium, podejmując decyzję, bierze pod uwagę m.in. to, czy utworzenie i funkcjonowanie danej grupy międzyregionalnej pozostaje w zgodzie z rolą instytucjonalną i funkcjonowaniem Komitetu. Rozważając to kryterium, które zostało określone w odpowiedniej decyzji, Prezydium uwzględnia w szczególności wartość dodaną grupy międzyregionalnej dla pracy organów Komitetu.

260

Art. 10 regulaminu wewnętrznego Komitetu Regionów.

261 Decyzja nr 009.2010 w sprawie grup międzyregionalnych Komitetu Regionów, źródło: http://www.toad.cor.europa.eu/BrowseDocumentsWelcomePack.aspx?folder=cdr%5cnouveau+mandat%5c2010 -2015%5c2010.

77 | S t r o n a

Aktualnie w Komitecie Regionów funkcjonuje dziesięć grup międzyregionalnych263 :  „Przyszłość branży samochodowej”,

 „Regiony Morza Bałtyckiego”,  „Dunaj”,

 „Zdrowie”,

 „Morze Śródziemne”,

 „Morze Północne – kanał La Manche”,

 „Regiony o kompetencjach ustawodawczych”,  „Saar – Lor – Lux”,

 „Wino”,

 „Morze Adriatyckie i Morze Jońskie”.

Grupy międzyregionalne nie są zaliczane do organów Komitetu Regionów. Są platformą dyskusji i wymiany doświadczeń dotyczących konkretnych zagadnień. Skupiają członków i zastępców na zasadzie dobrowolności, bez względu na grupę polityczną264

.