• Nie Znaleziono Wyników

DERYWATY RZECZOWNIKOWE WE WSPÓ£CZESNYM ROSYJSKIM ¯ARGONIE NARKOMANÓW

W dokumencie ISSN 1509-1619 (Stron 35-45)

Key words: jargon, sociolect, nominal derivatives, suffixal derivation, paradigmatic derivation

Przedmiotem poni¿szej analizy s¹ derywaty rzeczownikowe okreœlaj¹ce narkoma-nów, substancje odurzaj¹ce, czynnoœci i stany zwi¹zane z ich za¿ywaniem, a tak¿e przedmioty s³u¿¹ce do intoksykacji. Materia³ analityczny wyekscerpowano z nastê-puj¹cych publikacji leksykograficznych: Áîëüøîé ñëîâàðü ðóññêîãî æàðãîíà W.M. Mokijenki i T.G. Nikitiny [Ìîêèåíêî, Íèêèòèíà 2000], Ñëîâà, ñ êîòîðûìè ìû âñå âñòðå÷àëèñü. Òîëêîâûé ñëîâàðü ðóññêîãî îáùåãî æàðãîíà O.P. Jermako-wej, J.A. Ziemskiej i R.I. Roziny [Åðìàêîâà, Çåìñêàÿ, Ðîçèíà 1999], Ñëîâàðü ìîñêîâñêîãî àðãî W.S. Jelistratowa [Åëèñòðàòîâ 1994], Ñëîâàðü ðóññêîãî ñëåíãà (ñëåíãîâûå ñëîâà è âûðàæåíèÿ 60-90-õ ãîäîâ) I. Juganowa i F. Juganowej [Þãàíîâ, Þãàíîâà 1997], Òàê ãîâîðèò ìîëîä¸æü. Ñëîâàðü ìîëîä¸æíîãî ñëåíãà T.G. Nikiti-ny [Íèêèòèíà 1998].

We wspó³czesnym ¿argonie narkomanów najbardziej rozwija siê morfologiczny sposób tworzenia rzeczowników (393 formacje) i w tej grupie najszerzej przedstawia siê sufiksacja (237 formacji – ponad 60% wszystkich morfologicznych derywatów rzeczownikowych). Okazuje siê, ¿e w zakresie derywacji wyrazów socjolekt wykorzy-stuje œrodki s³owotwórcze w³aœciwe jêzykowi ogólnemu. Wszystkie formacje tworzo-ne s¹ wed³ug tych modeli s³owotwórczych, jakie by³y produktywtworzo-ne wczeœniej: „ àðãî ìû âñòðå÷àåìñÿ ñî âñåìè âèäàìè ìîðôîëîãè÷åñêîãî è íåìîðôîëîãè÷åñêîãî ñëîâîîáðàçîâàíèÿ, íàèáîëåå õàðàêòåðíûìè èç êîòîðûõ ÿâëÿþòñÿ óñå÷åíèå, ñóôôèêñàöèÿ è ñëîæåíèå” [Åëèñòðàòîâ 1993: 85].

W ¿argonie narkomanów aktywne jest tworzenie rzeczowników od podstaw rze-czownikowych za pomoc¹ sufiksacji. Do odrzerze-czownikowych nazw wykonawców czynnoœci wchodz¹ przede wszystkim nominacje narkomanów, przy tworzeniu których wysok¹ produktywnoœci¹ charakteryzuje siê przyrostek -èñò, zajmuj¹cy pierwsze

36 Monika Piotrowska-Mazurowska

miejsce w rosyjskim systemie s³owotwórczym wœród formantów obcojêzycznych [por.

Pstyga 1994: 74; Pstyga 1991: 23]: àíàøèñò (¬àíàøà ‘marihuana’) ‘pal¹cy marihu-anê’, êóêíàðèñò (¬êóêíàð ‘wywar ze zmielonych g³ówek maku, który koncentruje siê poprzez odparowanie i wprowadza do¿ylnie’) ‘narkoman przygotowuj¹cy narkoty-ki domowym sposobem’, ìîìåíòèñò (¬„Ìîìåíò” ‘nazwa kleju, który w¹chaj¹ nar-komani’) ‘toksykoman w¹chaj¹cy klej „Ìîìåíò”’, õàíæèñò (¬õàíæà ‘opium’)

‘narkoman za¿ywaj¹cy opium’, ÷èôèðèñò (¬÷èôèð ‘napar bardzo mocnej herbaty’)

‘narkoman u¿ywaj¹cy jako œrodka odurzaj¹cego naparu bardzo mocnej herbaty’, ýôåäðèíèñò (¬ýôåäðèí ‘efedryna’) ‘cz³owiek wykorzystuj¹cy efedrynê jako œrodek narkotyczny’.

Derywaty nazywaj¹ce narkomanów powstaj¹ tak¿e dziêki innym produktywnym sufiksom:

-íèê: áýýôíèê (¬ÁÝÝÔ ‘œrodek narkotyczny otrzymywany z kleju „ÁԔ’) ‘cz³o-wiek u¿ywaj¹cy kleju „ÁԔ jako œrodka narkotycznego’, êèñëîòíèê (¬êèñëîòà

‘LSD’) ‘cz³owiek nadmiernie sk³onny do za¿ywania LSD’, òàáëåòî÷íèê (¬òàáëåòêà ‘tabletka’) ‘narkoman za¿ywaj¹cy tabletki narkotyczne’, òîð÷èêîçíèê (¬òîð÷èêîç ‘narkotyk’) ‘narkoman’;

-ùèê: ãóòàëèíùèê (¬ãóòàëèí ‘pasta do butów’) ‘toksykoman u¿ywaj¹cy w celu upojenia sk³adników pasty do obuwia’, îäåêîëîíùèê (¬îäåêîëîí ‘woda koloñ-ska’) ‘toksykoman’, ñòèìóëÿòîðùèê (¬ñòèìóëÿòîð ‘stymulator’) ‘narkoman’, öèêëîäîëüùèê (¬öèêëîäîë ‘cyklodol’) ‘cz³owiek przyjmuj¹cy cyklodol jako œro-dek narkotyczny’, ýôåäðèíùèê (¬ýôåäðèí ‘efedryna’) ‘cz³owiek wykorzystuj¹cy efedrynê jako œrodek narkotyczny’;

s¹ tak¿e tworzone za pomoc¹ stosunkowo ma³o aktywnych formantów:

-àí: ãëóõàí (¬ãëóõîé ‘chroniczny, zatwardzia³y narkoman’) ‘stary narkoman’;

-àðèê, -àðíèê: äðàïàðèê, äðàïàðíèê (¬äðàï ‘marihuana, haszysz’) ‘narkoman’;

-èê: âèíòîâèê (¬âèíòîâîé) ‘narkoman za¿ywaj¹cy „âèíò” jako podstawowy prepa-rat narkotyczny’;

-èë(à), -èëê(à): òàùèëà (¬òàù ‘stan euforii narkotycznej’) ‘narkoman’, òîð÷èëà, òîð÷èëêà (¬òîð÷) ‘narkoman’;

-í-: áàðáèòóðíûé (¬áàðáèòóðà ‘barbiturany’) ‘stary narkoman’;

-îâ-: èãëîâîé (¬èãëà ‘do¿ylne za¿ywanie narkotyków’) ‘narkoman’, ïëàíîâîé (¬ïëàí ‘narkotyk, najczêœciej marihuana lub haszysz’) ‘narkoman, palacz marihu-any, haszyszu’, ÷óìîâîé (¬÷óìà ‘kokaina’) ‘narkoman za¿ywaj¹cy kokainê’, øìàðîâîé (¬øìàðà ‘haszysz’) ‘narkoman, palacz haszyszu’;

-îê: òîð÷îê (¬òîð÷) ‘narkoman’;

-îò(à): íàðêîòà (¬íàðêîìàí) ‘narkomani’;

-îø(à): íàðêîøà (¬íàðê ‘narkoman’) ‘narkoman, narkomanka’;

-îøíèê, -óøíèê: êðåçîøíèê (¬êðåçà ‘szpital psychiatryczny’) ‘cz³owiek przeby-waj¹cy w szpitalu psychiatrycznym lub poradni narkologicznej’, ÷åðíóøíèê (¬÷åðíûé ‘opium’) ‘narkoman za¿ywaj¹cy opium’;

-óø(à): íàðêóøà (¬íàðê ‘narkoman’) ‘narkoman’;

37

Derywaty rzeczownikowe we wspó³czesnym rosyjskim ¿argonie narkomanów

-õîð: àíàøõîð (¬àíàøà ‘marihuana’) ‘pal¹cy marihuanê’;

-÷èê, -÷èö(à): ìàðàôåò÷èê (¬ìàðàôåò ‘narkotyki’) ‘narkoman’, ìàðàôåò÷èöà (¬ìàðàôåò) ‘narkomanka’;

-ÿê: èãëÿê (¬èãëà ‘do¿ylne za¿ywanie narkotyków’) ‘narkoman regularnie wprowa-dzaj¹cy sobie narkotyki do¿ylnie’.

Na wzmiankê zas³uguje ¿artobliwe u¿ycie sufiksu -ëîã (element -ëîã interpretuje siê tak¿e jako komponent podstawowy [por. Ðóññêàÿ ãðàììàòèêà 1982: 245]) w wy-razach oznaczaj¹cych specjalistê w danym zakresie. W ¿argonie narkomanów za po-moc¹ tego przyrostka okreœla siê narkomana specjalistê w za¿ywaniu tabletek narko-tycznych: òàáëåòîëîã (¬òàáëåòêà).

Nazwy œrodków czynnoœci to przede wszystkim nazwy substancji odurzaj¹cych oraz przedmiotów s³u¿¹cych do intoksykacji. S¹ to przewa¿nie nazwy modyfikacyjne.

Do bardziej produktywnych przyrostków w urabianiu odrzeczownikowych nazw nar-kotyków nale¿¹:

-ê(à): áåíçîëêà (¬áåíçîë) ‘kodeina i podobne lekarstwa zawieraj¹ce narkotyki’, ìàñòûðêà (¬ìàñòûðà) ‘papieros nape³niony substancj¹ narkotyczn¹’, ìîðôóøêà (¬ìîðôóøà) ‘morfina’;

-èê: êîêñèê (¬êîêñ) ‘kokaina’, êðîïàëèê (¬êðîïàëü) ‘doza, porcja haszyszu’, ñîïëèâ÷èê (¬ñîïëèâêà) ‘efedryna’;

-îâê(à), -åâê(à), -èâê(à): àíãèäðèäîâêà (¬àíãèäðèä) ‘surowe opium’, ñîïëèâêà (¬ñîïëè ‘smarki’) ‘efedryna’, øèðåâêà (¬øèðåâî) ‘narkotyki wprowadzane

do-¿ylnie’;

-óõ(à): êîñóõà (¬êîñàÿ) ‘skrêt z marihuan¹’, ìàðôóõà (¬Ìàðôà) ‘morfina’, îïèóõà (¬îïèé) ‘opium’, öèêëóõà (¬öèêë) ‘cyklodol’, ÷åðíóõà (¬÷åðíûé) ‘opium, suro-we opium’;

-óøê(à): êèêóøêà (¬êèê) ‘kokaina’, êèñëóøêà (¬êèñëîòà) ‘syntetyczny narkotyk LSD, wywo³uj¹cy halucynacje’;

-ÿøê(à): áåëÿøêà (¬áåëûé) ‘kokaina’, ìàñòÿøêà (¬ìàñòü) ‘substancja narko-tyczna do palenia’.

Pozosta³e formanty s³u¿¹ce derywowaniu nazw œrodków czynnoœci s¹ stosunkowo ma³o aktywne:

-àë(î): òîð÷àëî (¬òîð÷) ‘narkotyk’;

-â(à): øàëâà (¬øàëà) ‘lekki narkotyk z konopi, marihuana’;

-åâ-: êàøëåâàÿ (¬êàøåëü) ‘tabletka od kaszlu, która po obróbce chemicznej jest wykorzystywana przez narkomanów’;

-åíîê: êðàáåíîê (¬êðàá) ‘sidnokarb (psychostymulator, narkotyk halucynogenny)’;

-åö: êðàáåö (¬êðàá) ‘sidnokarb’;

-å÷ê(à), -è÷ê(à): ãàëå÷êà (¬ãàëüêà), ãàëè÷êà (¬ãàëüêà) ‘porcja narkotyku’;

-èí(à): äûìèíà (¬äûì) ‘tytoñ, papierosy’;

-èêîç: òîð÷èêîç (¬òîð÷) ‘narkotyk, najczêœciej marihuana’;

-èù(å): ìîëî÷èùå (¬ìîëîêî) ‘lekki narkotyk przygotowywany z konopi na mleku skondensowanym’;

-íèê: âåííèê (¬âåíà) ‘¿y³a’;

38 Monika Piotrowska-Mazurowska

-îâèê: êóáîâèê (¬êóá) ‘strzykawka o pojemnoœci jednego centymetra szeœciennego’;

-îâ(î), -åâ(î): ïûõîâî (¬ïûõ) ‘coœ do palenia (czêsto o narkotyku)’, øèðåâî (¬øèðü) ‘narkotyki wprowadzane do¿ylnie’;

-îê: âòîðÿ÷îê (¬âòîðÿê) ‘powtórnie zaparzona herbata’, êîñÿ÷îê (¬êîñÿê) ‘papie-ros z substancj¹ narkotyczn¹’, îáðó÷îê (¬îáðó÷) ‘strzykawka do iniekcji narkoty-ków’, øìèòîê (¬øìèò) ‘narkotyk typu amfetaminy’;

-î÷ê(à): ïÿòî÷êà (¬ïÿòêà) ‘niedopa³ek papierosa z marihuan¹ (zazwyczaj skrêco-ny, ¿eby nie wysypa³a siê „trawa”)’, õàíî÷êà (¬õàíêà) ‘opium’;

-óë(ÿ): ïÿòóëÿ (¬ïÿòêà) ‘niedopa³ek papierosa z marihuan¹ (zazwyczaj skrêcony,

¿eby nie wysypa³a siê „trawa”)’;

-óõ(à): ÷åêóõà (¬÷åê) ‘podrobiona recepta na lekarstwo zawieraj¹ce narkotyk’;

-óø(à): ìîðôóøà (¬ìîðôèí) ‘morfina’;

-ö(à), -ö(û): äðÿíöû (¬äðÿíü) ‘haszysz bardzo niskiej jakoœci’, äóðöà (¬äóðü) ‘ma-rihuana’;

-÷èê: ïëàí÷èê (¬ïëàí) ‘haszysz’;

-j(å), -îâj(å): ìà÷üå (¬ìàê) ‘g³ówki makowe’, øèðîâüå (¬øèðü) ‘narkotyki do¿yl--û÷: ãåðû÷ (¬ãåðîèí) ‘heroina’;ne’;

-ÿã(à): ÷åðíÿãà (¬÷åðíûé) ‘opium’;

-ÿê: àìïóëÿê (¬àìïóëà) ‘ampu³ka z narkotykiem’, öèêëÿê (¬öèêë) ‘tabletki cyklo-dolu’;

-ÿðíèê: àìïóëÿðíèê (¬àìïóëà) ‘substancje narkotyczne znajduj¹ce siê w ampu³-kach’.

Wyraz ëåïåõà (¬ëåïåøêà), oznaczaj¹cy tabletkê zawieraj¹c¹ substancjê narko-tyczn¹, to przyk³ad derywacji alternacyjnej. Formalnym wyk³adnikiem alternacji jest tu wymiana fonemów ø : õ, przy czym wyraz z fonemem õ w miejscu poprzedniego fonemu ø zyskuje ujemn¹ wartoœæ emocjonaln¹ [por. Grabias 1981: 112–115].

Wœród nazw œrodków czynnoœci nieliczne nazwy utworzone zosta³y za pomoc¹ formantów egzotycznych [por. Åëèñòðàòîâ 1994: 658–663]: ãàíäæóáàñ (¬ãàíäæà)

‘haszysz’, äóðäåöåëî, äóðäèöåëëà (¬äóðü) ‘haszysz’, ìàíàãóà (¬ìàíàãà) ‘napój przygotowywany z dojrza³ych konopi na bazie mleka’, õàíîáè (¬õàíêà) ‘haszysz’.

Odrzeczownikowe nazwy czynnoœci i stanów tworzy siê najczêœciej za pomoc¹ przyrostków:

-ê(à): âîëîêóøêà (¬âîëîêóøà) ‘stan silnego upojenia narkotycznego’, îòêèäêà (¬îòêèä) ‘krañcowy stan emocjonalny, obojêtnoœæ, ospa³oœæ, sennoœæ, ka¿dy stan nieœwiadomoœci’, îòêëþ÷êà (¬îòêëþ÷) ‘ciê¿ki stan fizyczny po za¿yciu du¿ej dawki narkotyku’;

-íÿê: îòõîäíÿê (¬îòõîä) ‘syndrom abstynencyjny’, ïåðåäîçíÿê (¬ïåðåäîç) ‘prze-kroczenie normy przy za¿yciu narkotyku’, ïðèõîäíÿê (¬ïðèõîä) ‘euforia narko-tyczna’.

Inne formanty wystêpuj¹ce w tej grupie s³ów to:

-àê: ñòðåìàê (¬ñòðåì) ‘stan podejrzliwoœci, strachu (w tym wywo³any przez nar-kotyki)’;

39

Derywaty rzeczownikowe we wspó³czesnym rosyjskim ¿argonie narkomanów

-àë(î): ãëþêàëî (¬ãëþê) ‘obiekt kontemplowany po przyjêciu halucynogenu’;

-â(à): ãëþêâà (¬ãëþê) ‘halucynacja’;

-èê/-èê(è), -íèê ïàðîâîçèê (¬ïàðîâîç) ‘sposób palenia haszyszu lub marihuany, przy którym jeden narkoman bierze papieros w usta (gor¹cym koñcem do we-wn¹trz) i puszcza dym do ust drugiemu narkomanowi’, òîøíîòèêè (¬òîøíîòà)

‘md³oœci, nudnoœci; z³y nastrój, nieprzyjemne doznania’, äåïðåñóøíèê (¬äåïðåñóõà) ‘depresja’;

-îâèí(à): ãëþêîâèíà (¬ãëþê) ‘obiekt kontemplowany po przyjêciu halucynogenu’;

-óõ(à): äåïðåñóõà (¬äåïðåññèÿ), äåïðåññóõà (¬äåïðåññèÿ) ‘depresja’;

-îí: îòêèäîí (¬îòêèä) ‘stan upojenia narkotycznego’, îòðóáîí (¬îòðóá) ‘stan nieœwiadomoœci’.

Nazwy miejsc realizowane s¹ tylko w kilku derywatach fundowanych przez rze-czowniki. S¹ to formacje utworzone za pomoc¹ przyrostków:

-èê: îãîðîäèê (¬îãîðîä) ‘plantacja konopi lub maku opiumowego’;

-þæíèê/-þ÷íèê/-þøíèê: ãàäþæíèê (¬ãàäîñòü ‘narkotyk’), ãàäþ÷íèê (¬ãàäîñòü), ãàäþøíèê (¬ãàäîñòü) ‘melina narkomanów’;

-å÷í-: êàëå÷íàÿ (¬êàëèêè ‘tabletki narkotyczne’) ‘apteka’;

-þæí-: êàëþæíàÿ (¬êàëèêè) ‘pokój lekarski, gabinet zabiegowy, miejsce w szpita-lu, gdzie chorym wydaje siê lekarstwa’.

Produktywnym typem s³owotwórczym (wysegmentowano 61 wyrazów nale¿¹-cych do tego typu derywatów) w obrêbie odrzeczownikowych nominacji narkotycz-nych jest uszczuplenie wyrazu podstawowego o elementy niefleksyjne. Uciêciom mog¹ ulegaæ morfemy s³owotwórcze wyrazu funduj¹cego lub elementy niebêd¹ce morfemami [por. Grabias 1981: 109–110]. W wyniku tego rodzaju zabiegów s³owo-twórczych powstaj¹ formacje modyfikacyjne: áàðáèòóðà (¬áàðáèòóðàíû) ‘barbitu-rany’, ãàíäæ (¬ãàíäæà) ‘haszysz’, êîê (¬êîêàèí) ‘kokaina’, íàðê (¬íàðêîìàí)

‘narkoman’, íàðêîì (¬íàðêîìàí) ‘narkoman’, íàðêîò (¬íàðêîòà) ‘narkoman’, íîêñ (¬íîêñèðîí) ‘tabletki noksyronu’, ïàðôþì (¬ïàðôþìåðèÿ) ‘œrodek owadobój-czy wykorzystywany jako narkotyk’, ïåíòà (¬ïåíòàëãèí) ‘pentalgin’, ïåðåäîç (¬ïåðåäîçèðîâêà) ‘przekroczenie normy przy za¿yciu narkotyku’, ïëàñò (¬ïëàñòèëèí) ‘¿ywica z py³kiem, zbierana z kwiatostanów konopi’, ïðîì (¬ïðîìåäîë) ‘promedol’, ñåä (¬ñåäóêñåí) ‘seduksen’, ñóëüôà (¬ñóëüôàçèí) ‘sulfa-zin’, òîêñèê (¬òîêñèêîìàí) ‘toksykoman’, òðàíê (¬òðàíêâèëèçàòîð), òðàíêâèëèê (¬òðàíêâèëèçàòîð) ‘trankwilizator’, ôåí (¬ôåíàìèí) ‘fenamina’, öèêë (¬öèêëîäîë) ‘cyklodol’.

Do uciêtych form wyrazów wyjœciowych mog¹ byæ dodane sufiksy lub elementy fleksyjne wystêpuj¹ce w roli formantu s³owotwórczego [por. Laskowski, Wróbel 1964;

Grzegorczykowa, Laskowski, Wróbel 1998: 424]: àáñòÿã, àáñòÿê (¬àáñòèíåíöèÿ)

‘abstynencja, syndrom abstynencyjny’, ãëþêà (¬ãëþê) ‘halucynacja’, ãåðà (¬ãåðîèí)

‘heroina’, ãåðôà (¬ãåðôîíàë) ‘gerfonal’, äæà (¬äæåéí) ‘haszysz’, êîäà (¬êîäåèí)

‘kodeina’, êðàáà (¬êðàá) ‘sidnokarb’, íàðèê (¬íàðêîìàí) ‘narkoman’, íîêñà (¬íîêñèðîí) ‘noksyron’, ïàðèê (¬ïàðîâîç) ‘sposób palenia haszyszu lub marihuany, przy którym jeden narkoman bierze papieros w usta (gor¹cym koñcem do wewn¹trz)

40 Monika Piotrowska-Mazurowska

i puszcza dym do ust drugiemu narkomanowi’, ïàðôà (¬ïàðôþìåðèÿ) ‘œrodek nar-kotyczny, przygotowywany z artyku³ów perfumeryjnych’, ðåëàõà (¬ðåëàíèóì) ‘rela-nium’, ñèäíåé (¬ñèäíîêàðá) ‘sidnokarb’, ôåíÿ (¬ôåí) ‘fenamina’, õàíè (¬õàíêà)

‘narkomanka’, öèêëà (¬öèêë) ‘cyklodol’.

Przy uszczupleniu form wyrazowych mo¿liwe s¹ nieregularne przekszta³cenia g³oskowe tematu bazowego: ãàëþí (¬ãàëþöèíàöèÿ) ‘halucynacja’, ãëþê (¬ãàëþöèíàöèÿ) ‘halucynacja’, äåìè÷, äåìèê (¬äåìèäû÷) ‘dimedrol’, êîêè (¬êîêàèí) ‘kokaina’, ýòèë (¬ýòàìèíàë) ‘etaminal’.

¯argon m³odzie¿owy przepe³niaj¹ fonetyczne zabawy s³owne [por. Çàéêîâñêàÿ 1993: 41]. S¹ to zjawiska ró¿nego typu, jak metateza (przestawienie kolejnoœci g³o-sek), substytucja (wymiana g³oski w³aœciwej na inn¹) czy nazwa pierwszej litery. Naj-czêœciej zmiany te zachodz¹ w rzeczownikach fundowanych przez rzeczowniki w ka-tegorii nazw narkotyków: ê [êà] (¬êîêàèí) ‘kokaina’, ã [ãý] (¬ãåðîèí) ‘heroina’, ýñ (¬ang. cocaine) ‘kokaina’, äæ (¬äæåéí) ‘marihuana’, äðÿï (¬äðàï) ‘haszysz’, êåôàí (¬êåíàô) ‘haszysz’, êèô (¬êåô) ‘dawka, porcja haszyszu’, êîêø (¬êîêñ)

‘kokaina’, íàêñ (¬íîêñ) ‘tabletka noksyronu’, ïëàíò÷èê (¬ïëàí÷èê) ‘haszysz, narko-tyki’; w mniejszym stopniu dotycz¹ innych okreœleñ: ìàõèë (¬ìàêèë) ‘handlarz nar-kotyków’, âèäëà (¬âèëëà) ‘melina narkomanów’, àáðó÷îê (¬îáðó÷îê) ‘strzykawka do iniekcji narkotyków’, êðóáîâèê (¬êóáîâèê) ‘strzykawka o pojemnoœci jednego centymetra szeœciennego’.

Na wzmiankê zas³uguje równie¿ zwi¹zane z grami s³ownymi zjawisko imitacji nazwisk: Áàëäàøêèí ‘narkotyk, zwykle marihuana’, Äåìèäû÷ ‘dimedrol’, Êóçüìè÷

‘naleœnik, placek z marihuan¹’, Ñîïëåâè÷ ‘efedryna’, Õàïêèí ‘narkoman za¿ywaj¹cy opium’.

Rzeczowniki motywowane przymiotnikami to przede wszystkim nazwy narko-tyków tworzone za pomoc¹ przyrostków:

-ê(à): áåñïîíòîâêà (¬áåñïîíòîâûé) ‘narkotyk niskiej jakoœci’, êðàñíîäàðêà (¬êðàñíîäàðñêèé) ‘gatunek marihuany’, ÷óéêà (¬÷óéñêèé) ‘gatunek marihuany’;

-ò(à): ñóõòà (¬ñóõîé) ‘odparowany ekstrakt opium’;

-ÿê: ñîííÿê (¬ñîííûé) ‘trankwilizator, œrodek nasenny’, ÷èñòÿê (¬÷èñòûé) ‘wyso-kogatunkowy narkotyk’.

Wœród rzeczowników deadiektywnych poza nazwami narkotyków wystêpuje jeden rzeczownik osobowy. Jest nim wyraz òóõëÿê (¬òóõëûé), oznaczaj¹cy nieudolnego narkomana i zawieraj¹cy sufiks -ÿê.

Za pomoc¹ sufiksów -ÿê, -íÿê tworzone s¹ równie¿ nazwy stanów wystêpuj¹-cych po za¿yciu narkotyków: ñâèíÿê (¬ñâèíîé) ‘stan charakteryzuj¹cy siê silnym apetytem’, òóïíÿê (¬òóïîé) ‘stan g³odu narkotycznego’.

Jeden rzeczownik odprzymiotnikowy powsta³ za pomoc¹ derywacji wstecznej:

àñòðàë (¬àñòðàëüíûé) ‘dziwny, niezwyk³y stan (najczêœciej przyjemny); stan upoje-nia’.

Wœród nominacji narkotycznych wyodrêbniono trzy przypadki rzeczowników utworzonych od liczebnika za pomoc¹ przedrostków -ÿê i -íÿê: ïåðâÿê (¬ïåðâûé), âòîðÿê, âòîðíÿê (¬âòîðîé) ‘bardzo mocny napar herbaty’.

41

Derywaty rzeczownikowe we wspó³czesnym rosyjskim ¿argonie narkomanów

W ¿argonie zwi¹zanym ze œrodowiskiem narkomanów licznie reprezentowane s¹ rzeczowniki odczasownikowe. Derywacja dewerbalna odbywa siê tu drog¹ sufiksaln¹ lub paradygmatyczn¹. Od podstaw czasownikowych tworzy siê nazwy wykonawców czynnoœci za pomoc¹ nastêpuj¹cych przyrostków:

-àðü: ãëîòàðü (¬ãëîòàòü) ‘narkoman za¿ywaj¹cy tabletki z substancj¹ narkotycz--à÷: íþõà÷ (¬íþõàòü) ‘toksykoman’;n¹’;

-îâ-: âòûêîâîé (¬âòûêàòü) ‘kokainista’, øèðîâîé (¬øèðÿòü) ‘narkoman wpro-wadzaj¹cy narkotyki przy pomocy iniekcji’;

-àíí-, -åíí-: çàíþõàííûé (¬çàíþõàòü) ‘cz³owiek za¿ywaj¹cy kokainê, znajduj¹cy siê pod wp³ywem narkotyku’, íîêøåííûé (¬íîêñèòü) ‘narkoman, który za¿y³ tabletki noksyronu’;

-ùèê, -ëüùèê: æèëüùèê (¬æèëèòüñÿ) ‘narkoman robi¹cy do¿ylny zastrzyk z nar-kotyku’, ïûõàëüùèê (¬ïûõàòü) ‘narkoman palacz; cz³owiek nadu¿ywaj¹cy mari-huany’;

-óê: ïûõíóê (¬ïûõíóòü) ‘przypalaj¹cy papierosy z narkotykiem’;

-óí: ëèçóí (¬ëèçàòü) ‘narkoman przyjmuj¹cy substancje narkotyczne poprzez uk³ad pokarmowy’.

Rzeczowniki odczasownikowe tworzone za pomoc¹ sufiksów oznaczaj¹ równie¿

procesy, stany i œrodki czynnoœci. S¹ to nazwy zawieraj¹ce nastêpuj¹ce przyrostki:

-åæ: áàëäåæ (¬áàëäåòü) ‘stan upojenia narkotycznego’;

-åæê(à): äîëáåæêà (¬äîëáèòüñÿ) ‘stan abstynencji narkotycznej’;

-ê(à): çàöåïêà (¬çàöåïèòü) ‘pocz¹tek dzia³ania narkotyku’, ìîñòûðêà (¬ìîñòûðèòü) ‘narkotyk’, ÷èôàíêà (¬÷èôàíèòü) ‘mocny roztwór herbaty, u¿ywany jako narkotyk’;

-íè(å): îáäîëáàíèå (¬îäáîëáàòüñÿ) ‘przyjêcie zbyt du¿ej dozy narkotyków’, øèðÿíèå (¬øèðÿòü) ‘za¿ywanie narkotyków do¿ylnych’;

-á(à): êîëüáà (¬êîëîòüñÿ) ‘proces iniekcji narkotyków’;

-ÿê: òîøíÿê (¬òîøíèòü) ‘md³oœci, nudnoœci, te¿ z³y nastrój, nieprzyjemne dozna-nia’;

-åõ(à): êóðåõà (¬êóðèòü) ‘substancja do palenia’;

-îê: êóðîê (¬êóðèòü) ‘przerwa na zapalenie papierosa lub zaci¹gniêcie siê papiero-sem’;

-àð(à): íþõàðà (¬íþõàòü) ‘kokaina’;

-ò(à): íþõòà (¬íþõàòü) ‘kokaina’;

-åâ(î): ïàëåâî (¬ïàëèòü) ‘takie zachowanie, po którym otoczenie poznaje, ¿e cz³o-wiek znajduje siê w stanie upojenia narkotycznego’;

-à÷: ïàõòà÷ (¬ïàõòèòü) ‘haszysz’;

-åö: òðóõàíåö (¬òðóõàíóòü) ‘gor¹czka z silnymi dreszczami, wywo³ana do¿ylnym wprowadzeniem preparatów narkotycznych w³asnej produkcji z domieszkami’;

-îí: ðàññëàáîí (¬ðàññëàáèòüñÿ) ‘przyjemny stan fizyczny, brak trosk i trudnoœci’;

-óõ(à): ðàññëàáóõà (¬ðàññëàáèòüñÿ) ‘przyjemny stan fizyczny, brak trosk i

trudno-œci’.

42 Monika Piotrowska-Mazurowska

Na szczególn¹ uwagê zas³uguje aktywne tworzenie rzeczowników odczasowniko-wych z przyrostkiem -ëîâ(î), gdy¿ formant ten jest wyj¹tkowo rzadki w systemie rosyjskich afiksów [Áåðåãîâñêàÿ 1996: 34]: ãëþêàëîâî (¬ãëþêàòü) ‘sytuacja dozna-wania halucynacji’, îòðóáàëîâî (¬îòðóáàòüñÿ) ‘silne zmêczenie, znu¿enie, mocny sen, stan nieœwiadomoœci’, ïûõàëîâî (¬ïûõàòü) ‘palenie narkotyków lub narkotyki do palenia’, òîð÷àëîâî (¬òîð÷àòü) ‘stan euforii wywo³any dzia³aniem œrodków psychotropowych’, øèðÿëîâî (¬øèðÿòü) ‘narkotyki wprowadzane do¿ylnie’.

Formacje powsta³e w wyniku derywacji paradygmatycznej s¹ rzeczownikami ro-dzaju mêskiego lub ¿eñskiego. Nale¿¹ do nich:

• nazwy narkotyków: ãðåâ (¬ãðåòüñÿ) ‘narkotyki’, äðàï (¬äðàïàíóòü) ‘haszysz’, êàøêàð (¬êàøêàðèòü) ‘za¿ywanie narkotyków’, øàí (¬øàíèòü) ‘narkotyk, naj-czêœciej haszysz lub marihuana’, øèðü (¬øèðÿòü) ‘narkotyki do¿ylne’;

• nazwy osobowe: çàäâèãà (¬çàäâèãàòüñÿ) ‘narkomanka wprowadzaj¹ca narkotyki do¿ylnie’, øìûãà (¬øìûãàòü) ‘narkoman wprowadzaj¹cy narkotyki do¿ylnie’, ñòóï (¬ñòóïàòü) ‘agent specjalny do inwigilacji narkomanów’;

• nazwy stanów emocjonalnych i fizycznych: çàìîðîêà (¬çàìîðî÷èòü) ‘dziwne za-chowanie, zwykle w stanie upojenia narkotycznego lub alkoholowego’, êî÷óì (¬êî÷óìàòü) ‘stan euforii wywo³any dzia³aniem œrodków psychotropowych’, îòêëþ÷ (¬îòêëþ÷àòüñÿ) ‘ciê¿ki stan fizyczny (po du¿ej dawce narkotyku)’, îòòÿã (¬îòòÿãèâàòüñÿ) ‘zadowolenie, przyjemnoœæ’, ðàñêóìàð (¬ðàñêó-ìàðèòüñÿ) ‘wyjœcie ze stanu syndromu abstynencyjnego za pomoc¹ niewielkiej dozy narkotyku’;

• inne: çàïûõ (¬çàïûõàòüñÿ) ‘zaci¹gniêcie siê papierosem z haszyszem, ïîïèë (¬ïîïèëèòü) ‘blizna, która pozosta³a po podciêciu ¿y³’, ìàñòûðà (¬ìàñòûðèòü) ‘papieros nape³niony substancj¹ narkotyczn¹’.

W socjolekcie narkomanów reprezentowane s¹ równie¿ rzeczowniki z³o¿one.

Tworz¹ one niewielk¹ grupê wyrazów (13 jednostek). Wœród nich przewa¿aj¹ nomina-cje bêd¹ce wynikiem zespolenia komponentów na zasadzie tzw. czystego z³o¿enia [por. Ðóññêàÿ ãðàììàòèêà 1982: 242; Zmarzer 1987: 135]: äóðìàøèíà (¬äóðü + + ìàøèíà) ‘strzykawka’, êàéô-áàçàð (¬êàéô + áàçàð) ‘melina narkomanów’, êàëèêè-ìîðãàëèêè (¬êàëèêè + ìîðãàëèêè) ‘tabletki o dzia³aniu narkotycznym’, íþõàëîíîñ (¬íþõàëî + íîñ) ‘toksykoman lub narkoman za¿ywaj¹cy kokainê’, òàñêà-âîëîêóõà (¬òàñêà + âîëîêóõà) ‘nieprzyjemne doznania wywo³ane dzia³aniem

œrodków psychotropowych’, ÷èôèðáàê, ÷èôèð-áàê (¬÷èôèð + áàê) ‘naczynie, po-jemnik do przygotowywania naparu bardzo mocnej herbaty’, oraz nominacje z tema-tem zwi¹zanym obcego pochodzenia w pierwszym cz³onie [por. Ðóññêàÿ ãðàììàòèêà 1982: 244–246]: ìèíèìóíäóñ (¬ìèíè + ìóíäóñ <³ac. mundus ‘œwiat, wszechœwiat, niebo’>) ‘stan upojenia narkotycznego’, lub z interfiksem -o- i elementem zwi¹zanym obcego pochodzenia w roli komponentu podstawowego: áåíçîìàí (¬áåíçèí + ìàí)

‘toksykoman w¹chaj¹cy benzynê’ (w tym przypadku zachodzi uciêcie pierwszego te-matu z³o¿enia), ãëþêîãåí (¬ãëþê + ãåí) ‘substancja narkotyczna (œrodek psychotro-powy) wywo³uj¹ca halucynacje’, ñòðåìîïàòèÿ (¬ñòðåì + ïàòèÿ <gr. pathos ‘cier-pienie’>) ‘chroniczny strach, fobia’.

43

Derywaty rzeczownikowe we wspó³czesnym rosyjskim ¿argonie narkomanów

Pozosta³e z trzynastu kompozytów rzeczownikowych to z³o¿enia z tematem cza-sownika w roli komponentu podstawowego, posiadaj¹ce sufiks zerowy i interfiks -o-:

ãëþêîëîâ (¬ãëþê + ëîâèòü) ‘narkoman’, ïëàíîõîä (ïëàí + õîäèòü) ‘œrodek trans-portu, prowadzony przez kierowcê, który pali³ marihuanê’.

Przedstawiona wy¿ej analiza morfologicznych derywatów rzeczownikowych po-zwala na sformu³owanie nastêpuj¹cych wniosków:

1. Wœród tego typu formacji zdecydowanie dominuj¹ derywaty proste – sufiksalne i paradygmatyczne. W sumie tworz¹ one grupê 380 nazw, w której wyraŸnie przewa¿a-j¹ nazwy sufiksalne utworzone za pomoc¹ 85 sufiksów. Derywaty z³o¿one (composita) reprezentowane s¹ ³¹cznie przez 13 formacji.

2. Morfologiczne derywaty rzeczownikowe tworzone s¹ od ró¿nych kategorialnie podstaw s³owotwórczych. W charakterze tych podstaw wystêpuj¹ tematy rzeczowni-ków, przymiotników i czasownirzeczowni-ków, oraz – sporadycznie – tematy liczebnikowe. For-macje sufiksalne s¹ najczêœciej oparte na tematach rzeczownikowych, zaœ forFor-macje paradygmatyczne – na tematach czasownikowych.

3. Stosowane w ¿argonie narkomanów modele s³owotwórcze zasadniczo odpo-wiadaj¹ produktywnym modelom s³owotwórczym jêzyka ogólnego – zarówno jego neutralnych, jak i potocznych warstw stylistycznych. Do typowo ¿argonowych sposo-bów s³owotwórczych mo¿na zaliczyæ sposób fonetyczny; obejmuje on g³ównie takie zjawiska, jak metateza (przestawienie kolejnoœci g³osek), substytucja (wymiana g³oski w³aœciwej na inn¹) czy nazwa pierwszej litery.

Bibliografia

Áåðåãîâñêàÿ Ý.Ì. (1996). Ìîëîä¸æíûé ñëåíã: ôîðìèðîâàíèå è ôóíêöèîíèðîâàíèå.

Âîïðîñû ÿçûêîçíàíèÿ 3.

Åëèñòðàòîâ Â.Ñ. (1994). Àðãî è êóëüòóðà. Â: Ñëîâàðü ìîñêîâñêîãî àðãî. Ìîñêâà.

Åëèñòðàòîâ Â.Ñ. (1994). Ñëîâàðü ìîñêîâñêîãî àðãî. Ìîñêâà.

Åëèñòðàòîâ Â.Ñ. (1993). Íàáëþäåíèÿ íàä ñîâðåìåííûì ãîðîäñêèì àðãî. Âåñòíèê ìîñêîâñêîãî óí-òà. Ñåð. 9. Ôèëîëîãèÿ 1.

Åðìàêîâà Î.Ï., Çåìñêàÿ Å.À., Ðîçèíà Ð.È. (1999). Ñëîâà, ñ êîòîðûìè ìû âñå âñòðå÷àëèñü.

Òîëêîâûé ñëîâàðü ðóññêîãî îáùåãî æàðãîíà. Ìîñêâà.

Çàéêîâñêàÿ Ò.Â. (1993). Ìîæíî ìîçæå÷îêíóòüñÿ? Ñàáî ñàìîé! Ìîëîäåæíûé æàðãîí.

Ðóññêàÿ ðå÷ü 6.

Ìîêèåíêî Â.Ì., Íèêèòèíà Ò.Ã. (2000). Áîëüøîé ñëîâàðü ðóññêîãî æàðãîíà. Ñàíêò--Ïåòåðáóðã.

Íèêèòèíà Ò.Ã. (1998). Òàê ãîâîðèò ìîëîä¸æü. Ñëîâàðü ìîëîä¸æíîãî ñëåíãà. Ñàíêò--Ïåòåðáóðã.

Ðóññêàÿ ãðàììàòèêà. (1982). Ò. I. Ìîñêâà.

Þãàíîâ È., Þãàíîâà Ô. (1997). Ñëîâàðü ðóññêîãî ñëåíãà (ñëåíãîâûå ñëîâà è âûðàæåíèÿ 60-90-õ ãîäîâ). Ìîñêâà.

Grabias S. (1981). O ekspresywnoœci jêzyka. Lublin.

Grzegorczykowa R., Laskowski R., Wróbel H. (red). (1998). Gramatyka wspó³czesnego jêzyka polskiego. Warszawa.

Laskowski R., Wróbel H. (1964). U¿ycie paradygmatu w funkcji formantu s³owotwórczego we wspó³czesnej polszczyŸnie. Jêzyk Polski 44.

44 Monika Piotrowska-Mazurowska

Pstyga A. (1994). Nowe s³ownictwo rosyjskie, struktura formalna i semantyczna rzeczownika.

Gdañsk.

Pstyga A. (1991). Èíîÿçû÷íûå ñóôôèêñàëüíûå ýëåìåíò â ñëîâîîáðàçîâàòåëüíîé ñèñòåìå ðóñêîãî ÿçûêà (íà ïðèìåðå èìåí ñóùåñòâèòåëüíûõ). Russistik 1.

Zmarzer W. (1987). Leksyka. S³owotwórstwo. Seria: A. Bartoszewicz, J. Wawrzyñczyk (red.).

Gramatyka opisowa wspó³czesnego jêzyka rosyjskiego, 2. Warszawa.

Summary

Nominal Derivatives in the Modern Jargon of Russian Narcotics Addicts The article concerns nominal derivatives referring to narcotics addicts, psychoactive substan-ces, activities and conditions related to using them as well as objects used to get under their influence. Word formation models used in the jargon of narcotics addicts generally function similarly to the productive word formation models of the common language. Among the number of nominal morphological derivatives, simple derivatives – suffixal and paradigmatic – are most common. There are not many complex derivatives (composite). The phonetic manner of forming new words can be considered a typical jargon word formation procedure. This manner includes the following phenomena: metathesis (transposition of sounds), substitution (replacement of the right sound by another one) or using the first letter instead of the word.

45

˳òåðàòóðà ïîñòìîäåðí³çìó: øòðèõè äî ïîðòðåòó

UWM Olsztyn Acta Neophilologica, XI, 2009

ISSN 1509-1619

LITERATUROZNAWSTWO I KULTUROZNAWSTWO

Þðié Êîâáàñåíêî

Ãóìàí³òàðíèé ³íñòèòóò Êè¿âñüêîãî ì³ñüêîãî ïåäàãîã³÷íîãî óí³âåðñèòåòó

³ì. Á.Ä. Ãð³í÷åíêà

ËIÒÅÐÀÒÓÐÀ ÏÎÑÒÌÎÄÅÐÍIÇÌÓ: ØÒÐÈÕÈ

W dokumencie ISSN 1509-1619 (Stron 35-45)

Powiązane dokumenty