• Nie Znaleziono Wyników

Dost ępność ośrodka/obszaru cennego przyrodniczo

4. Planowanie i przygotowanie 1 Sprawdzenie dost ępności

4.2.1 Dost ępność ośrodka/obszaru cennego przyrodniczo

W tym rozdziale określenie „infrastruktura” odnosi się zarówno do infrastruktury miejscowej jak i połączeń komunikacji publicznej.

Nawet jeśli budynek centrum przyrodniczego spełnia najwyższe standardy dostępności, dotarcie do niego z parkingu dla autobusów lub dworca kolejowego może być utrudnione ze względu na obecność schodów lub po prostu dużą odległość.

Osoby niewidome i niedowidzące często korzystają z pociągów i autobusów, szczególnie kiedy podróżują samodzielnie. Dla tych osób bardzo ważne są dogodne połączenia, dzięki którym będą mogły skorzystać z ofert takich jak wycieczki z przewodnikiem dostępnym na miejscu.

Jeśli nie jest dostępna odpowiednia infrastruktura, należy rozważyć, czy można zorganizować przewóz do miejsca docelowego lub jako punkt początkowy wycieczki wybrać miejsce, do którego można dotrzeć środkami transportu publicznego.

Aby dać osobom z zaburzeniami ruchu możliwość skorzystania z transportu publicznego, zaleca się wykorzystanie autobusów niskopodłogowych, są one wygodniejsze dla wszystkich użytkowników, np. rodzin z wózkami dziecięcymi. Szczególnie pomocne dla osób z zaburze-niami słuchu są autobusy wyposażone w dźwiękowe i świetlne systemy informowania.

Oznaczone miejsca parkingowe dla niepełnosprawnych są ważne nie tylko dla osób z zabu-rzeniami ruchu, ale także dla osób niewidomych, ponieważ niektóre z nich mają uprawnienia do korzystania z takich parkingów.

b a r r i e r s

nature

w i t h o u t

4.2.2 Budynki

Jak wspomniano wcześniej, każde państwo europejskie ma regulacje prawne dotyczące infra-struktury pozbawionej barier.

Jako że ten poradnik skupia się przede wszystkim na wycieczkach z przewodnikiem, poda-jemy jedynie krótką listę przykładów i możliwości prowadzących do zwiększenia dostępności małymi krokami. Dalsze pomysły i rozwiązania przedstawione są w broszurze „Samodzielne doświadczanie natury”. Każde z rozwiązań wymaga sprawdzenia pod kątem bezpieczeństwa.

Większe zmiany można zaplanować w ramach przyszłego remontu. W razie wątpliwości zawsze sprawdzaj, czy z ofert niedostępnych np. dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, mogą skorzystać też inne grupy docelowe.

Do budynku centrum przyrodniczego powinny prowadzić podjazdy, jako alternatywa dla scho-dów. Nachylenie ramp nie może przekraczać 6%. Jeśli nie jest możliwe zainstalowanie stałych podjazdów, dobrym rozwiązaniem może być zastosowanie ramp ruchomych.

W Internecie dostępne są instrukcje budowy podjazdów dla wózków inwalidzkich, których ko-szty zaczynają się na poziomie 15 euro. Samodzielnie budowane rampy zawsze należy poddać testom bezpieczeństwa. Sklepy z zaopatrzeniem medycznym również oferują rampy i podjazdy do pokonywania mniejszych i większych przeszkód.

Nachylenia terenu i stan ścieżek również wymagają sprawdzenia pod kątem dostępności dla użytkowników wózków inwalidzkich.

W toaletach, windach i innych pomieszczeniach musi być możliwość obrócenia się osoby na wózku inwalidzkim. Jeśli nie jest to możliwe w Twojej instytucji, należy poinformować o tym na stronie internetowej oraz w materiałach informacyjnych.

Należy sprawdzić, czy dane pomieszczenia mogą być wykorzystywane przez osoby z innych grup docelowych, np. osoby z zaburzeniami wzroku czy słuchu zazwyczaj mogą używać stan-dardowych pomieszczeń.

Klamki do drzwi i przyciski w windach muszą być dostępne dla wszystkich. Powinny być ustawione nisko i odpowiednio zamontowane, tak aby każdy mógł je zobaczyć nie musząc się schylać czy obracać. Dla osób z wadą słuchu zaleca się stosowanie obok dźwiękowych również sygnałów świetlnych w windach lub na wypadek alarmu.

b a r r i e r s

nature

w i t h o u t

Drogowskazy napisane prostymi słowami lub w postaci piktogramów i umieszczone w widocz-nych miejscach pomagają osobom z trudnościami w nauce, jak i niesłyszącym bądź słabo słyszącym odwiedzającym. Kolorowe i dotykowe mapy obszaru są przydatne dla osób niewido-mych i niedowidzących i niewątpliwie interesujące dla pozostałych gości.

Dobre oświetlenie wszystkich pomieszczeń jest pomocne zarówno dla osób niedowidzących, jak i dla niesłyszących i słabosłyszących. Osoby niesłyszące są w stanie lepiej zrozumieć tłumacza języka migowego, a słabosłyszący są w stanie dokładniej czytać z ruchu warg, natomiast osoby niedowidzące mają lepszą orientację w przestrzeni, dzięki zwiększonemu kontrastowi w pomieszczeniu. Co za tym idzie, dobrze oświetlone pomieszczenie przynosi korzyści wszystkim odwiedzającym.

W miarę możliwości poleca się używanie przenośnych krzeseł i ławek, aby każdy gość mógł dostosować dystans z jakiego chce patrzeć lub słuchać.

Zalecane jest zainstalowanie pętli indukcyjnej w większych pomieszczeniach i zapewnienie roz-mieszczenia nadajników.

Podsumowując, nie ma wątpliwości, że łatwy do zrozumienia system prowadzenia, dobre oświetlenie wewnątrz centrum ochrony przyrody i rampy zamiast schodów zapewniają dodatko-wy komfort dla wszystkich odwiedzających.

4.2.3 Toalety

Znaczenie toalet pozbawionych barier jest często niedoceniane. Zalicza się to do minimum wyposażenia każdej instytucji otwartej dla zwiedzających. Istnieją jasne, krajowe

i międzynarodowe standardy dotyczące dostępności toalet. Zachęcamy każdą instytucję do przeanalizowania tej kwestii bardziej szczegółowo.

Kilka parametrów musi zostać zachowanych: przestrzenie pozwalające na poruszanie się na wózku inwalidzkim pomiędzy ścianami i muszlą sedesową, odpowiednia wysokość urządzeń sanitarnych, aby umożliwić przejście z wózka na toaletę, przestrzeń pod zlewem do wjechania wózkiem. Wysokość deski sedesowej powinna być regulowana.

Instytucje publiczne (np. parki narodowe) muszą spełniać odpowiednie państwowe standardy w tym zakresie.

Toalety pozbawione barier są wykorzystywane nie tylko przez osoby o zredukowanych

zdolnościach ruchowych, ale również przez niewidomych i niedowidzących, którym łatwiej jest się poruszać po dostosowanej toalecie. Jeśli nie ma systemu naprowadzającego, możliwe, że konieczne będzie towarzyszenie osobie niewidomej przy drzwiach toalety i krótkie objaśnienie gdzie w pomieszczeniu znajduje się sedes lub umywalka.

W przypadku osób z zaburzeniami wzroku, duże znaczenie ma zapewnienie wszystkich znaków informacyjnych oraz tablic tekstowych napisanych pismem o wysokim kontraście. Dotyczy to również oznakowania na drzwiach toalety.

b a r r i e r s

nature

w i t h o u t

Na otwartej przestrzeni można ustawić kabiny koedukacyjne (toalety kompostujące lub suche), z których korzystać będą wszyscy odwiedzający. W tym przypadku należy zastosować system zamykania za pomocą monety.

Proszę pamiętać: dostęp do odpowiednich toalet jest bardzo ważny, jak również dostęp do odpowiednich informacji na ten temat (np. oznakowanie itp.)

Powiązane dokumenty