Osoby niesłysz ące i słabosłyszące

Aby zwrócić uwagę osoby niesłyszącej, należy zastosować krótki dotyk. W zależności od sytuacji, kontakt można nawiązać również poprzez włączenie i wyłączenie światła, tupnięcie o podłoże lub wyraźne ruchy rąk.

Prostą formą komunikacji z osobami o zaburzonej funkcji słuchu, jest pisanie na kartce papie-ru. Jeśli porozumiewasz się w ten sposób, ważne jest by używać prostego języka i prostych struktur językowych. Dodatkowo rysowanie prostych obrazków może pomóc w zrozumieniu przekazu.

Podczas rozmowy z osobą niedosłyszącą należy zawsze utrzymywać kontakt wzrokowy.

Ważny jest odpowiedni dystans podczas konwersacji, aby rozmówca widział jak największą część Twojego ciała, ponieważ gesty i mowa ciała często mówią więcej niż słowa.

Czytanie z ruchu warg jest wielką pomocą dla osób niesłyszących i słabosłyszących.

Jednakże nie wszyscy niesłyszący potrafią czytać z ruchu warg. W przypadku tych, którzy czytają, należy zwracać szczególną uwagę na ich potrzeby. Należy ustawić się twarzą w stronę źródła światła. Światło powinno pochodzić z różnych kierunków, a nie tylko z góry.

Powinno się mówić naturalnym tonem, wyraźnie i nie za szybko. Dla niektórych osób z

zaburzeniami słuchu, pomocne jest wypowiedzenie kilku słów wprost do ucha, np. do aparatu słuchowego lub implantu ślimakowego.

Dodatkowe porady:

- kiedy mówisz, trzymaj ręce, papierosy i jedzenie z dala od ust;

- wąsy i broda mogą być mylące;

- hałas i odgłosy w tle utrudniają komunikację. Postaraj się jak najbardziej zredukować hałasy wokół siebie;

b a r r i e r s

nature

Jeśli komunikacja głosowa jest niemożliwa lub niepożądana, można użyć języka migowego.

W celu skomunikowania się z osobą niesłyszącą, która używa języka migowego, zaleca się zapewnienie dostępnego na miejscu tłumacza języka migowego. Ponieważ istnieją różne rodzaje języka migowego (podrozdział 3.3), zaleca się wcześniejsze uzyskanie informacji na temat konkretnych potrzeb danej osoby lub grupy.

Nie jest konieczne szkolenie osoby w instytucji z zakresu tłumaczenia języka migowego.

Grupy zorganizowane często mają własnego tłumacza. W razie możliwości, można oferować usługi tłumacza języka migowego na miejscu. Należy zorientować się czy lokalni eksperci będą dostępni, aby towarzyszyć wycieczkom w konkretne dni.

Przy obecności tłumacza języka migowego: podczas rozmowy nie należy patrzeć na

tłumacza, ale na swojego rozmówcę i zwracać się bezpośrednio do niego. Główną rolę ma odgrywać partner rozmowy, a drugą tłumacz. Nie jest to nietaktem wobec tłumacza.

Jeśli niemożliwe jest tłumaczenie na miejscu, pomocne mogą okazać się sposoby

tłumaczenia w trybie wideo. Praktycznie każdy smartphone ma przednią kamerkę, dzięki której możliwe jest tłumaczenie poprzez wideorozmowę, potrzebny jest jedynie dostęp do Internetu.

Języki migowe różnią się w zależności od kraju. Dlatego w przypadku kontaktów z osobą z zagranicy potrzebny może być tłumacz.

Miłym gestem ze strony edukatora będzie znajomość kilku podstawowych słów i wyrażeń w języku migowym.

4.3.4 Osoby z trudno ściami w nauce

Osoby z trudnościami w nauce zazwyczaj podróżują w zorganizowanych grupach z opiekuna-mi. Dlatego też oferty grupowe, np. wycieczki z przewodnikiem czy wycieczki łodzią, są przez nie szczególnie często wybierane.

Podczas rozmowy z osobami mającymi trudności w nauce, staraj się używać prostych i zro- zumiałych słów, unikaj sformułowań specjalistycznych lub wyjaśnij je opisowo. Zaleca się stosowanie „prostego języka” -łatwego do zrozumienia” (ewentualnie „języka łatwego w czyta-niu”). Powstał on w celu pomocy osobom niepełnosprawnym, jest ekstremalnie uproszczoną

!

b a r r i e r s

nature

Tekst zazwyczaj jest akceptowany tylko pod warunkiem, że został przeczytany i zrozumiany przez ludzi z trudnościami w uczeniu się.

Na przykład europejska organizacja Inclusion Europe (Zintegrowana Europa) zaprojektowała logo oznaczające łatwy język. Gdy logo widnieje na dokumencie, oznacza to, że jest on łatwy do odczytania i zrozumienia. Ponadto, w oparciu o Europejski System Metod Kształcenia Językowego (CEFR), sieć capito® stworzyła oznaczenie „Proste czytanie“ dla trzech pozio-mów językowych: A1, A2 i B1.

Wielu innych odwiedzających skorzysta na ofercie skonstruowanej w języku łatwym do odczy-tania i prostym języku, będą to goście z zagranicy, osoby mające trudności z czytaniem oraz dzieci, które w ten sposób szybciej przyswoją skomplikowane zagadnienia.

W czasie odbywania wycieczki dla osób z trudnościami w nauce, słuchaj uważnie, upewnij się, że uczestnicy Cię rozumieją, powtarzaj najważniejsze informacje. Wspieraj się obrazkami i piktogramami.

W celu zapewnienia aktywnego uczestnictwa i zainteresowania grupy należy wziąć pod uwagę następujące punkty:

- adekwatność pytań i informacji (zgodność z tematem i zakres);

- wcześniejsza wiedza uczestników;

- przerwy pomiędzy prezentowaniem informacji;

- zachęcanie i chwalenie;

- rozdzielanie zadań pomiędzy uczestników;

- unikanie rywalizacji;

- unikanie czynników rozpraszających;

- unikanie prowadzenia kilku rozmów równolegle;

- stosowanie różnych form odpowiedzi (ustnej, pisemnej, za pomocą gestów);

- zaplanowanie większej ilości czasu na zajęcia;

- rozwiązywanie konfliktów;

- wcześniejsze rozsyłanie informacji i pytań do uczestników.

Zawsze należy wyznaczyć czas na opinie zwrotne od grupy. Jednym z prostych sposobów przeprowadzenia oceny zajęć jest określenie swojego odczucia za pomocą skali emotikonek, na której można zaznaczyć swoje zadowolenie, niezadowolenie lub niezdecydowanie.

Osoby z upośledzeniem zdolności poznawczych mogą niekiedy wykazywać problemy be-hawioralne, które są wyzwaniem dla innych, a w niektórych przypadkach mogą być nawet destrukcyjne. W takich sytuacjach ważne jest, aby poprosić o pomoc osobę towarzyszącą.

Sytuacje tego typu może rozładować prowadzając ćwiczenia praktyczne lub wykorzystując modele zwierząt.

b a r r i e r s

nature

Poniższa lista sugestii pomoże przeprowadzić zróżnicowane i bezkonfliktowe zajęcia:

- przygotuj kodeks postępowania dla grupy;

- planuj naprzemiennie okresy skupiania uwagi i przemieszczania się;

- podziel zadania na krótsze partie;

- upewnij się, że zadanie jest zrozumiałe, prosząc by uczestnicy powtórzyli polecenie własnymi słowami;

- zapewnij pomoce wzrokowe;

- planuj przerwy;

- przygotuj słowniczek ciekawych, nowych i skomplikowanych słówek;

- kontroluj pracę grupy i dziel się odczuciami;

- łącz uczestników w grupki i pary;

- przedstaw listę kroków, które należy wykonać podczas realizacji zadania.

Ważnymi czynnikami sukcesu w pracy z osobami mającymi trudności w nauce są:

cierpliwość, chęć wielokrotnego powtarzania objaśnień oraz pewność, że przekazywane treści są przez wszystkich rozumiane.

To ogólne zalecenia, ale dotyczą również zajęć prowadzonych na łonie natury.

b a r r i e r s

nature

Zdjęcie: Od wielu lat, wycieczki dla niepełnosprawnych są w Parku Narodowym Eifel standardowym punk-tem w ofercie. Tłumacz języka migowego przekłada objaśnienia przewodnika dla grupy osób niesłyszących, zwiedzających kącik „Wild Kermeter”.

b a r r i e r s

nature

4.4 Przykłady najlepszych praktyk