• Nie Znaleziono Wyników

Expressing the future

W dokumencie zestawy zadań (Stron 64-70)

POZIOM PODSTAWOWY

ANALYSE I

Przykład A: w odniesieniu do czynności, która została dawno zaplanowana.

Przykład B: w sytuacji, w której możemy zauważyć jakieś wskazówki lub oznaki tego, co może się wydarzyć.

Przykład C: zanim; do czasu, gdy; do momentu, gdy.

Zadanie 1.

1.1. C 1.2. C 1.3. B 1.4. C 1.5. A 1.6. A ANALYSE II

Przykład A: oznacza decyzję podjętą w chwili mówienia, obecnie.

Przykład B: opisuje czynność, którą dana osoba będzie wykonywała w określonym momencie w przyszłości.

Przykład C: nie. Jest ofertą udzielenia pomocy przez osobę mówiącą.

Zadanie 2.

2.1. C 2.2. A 2.3. C 2.4. A 2.5. B 2.6. A

ANALYSE III

Przykład A: czasu Present Simple używamy, by mówić o wydarzeniach, które są częścią stałego ub zaplanowanego programu, rozkładu, planu zajęć, terminarza itp.

Przykład B: Present Continuous oznacza czynność, która została już zaplanowana i zaaranżowana, a going to wyraża tylko zamiar lub niedawno powstały plan.

Przykład C: wyrażenie to oznacza, że dana osoba ma coś zrobić (powinna to zrobić, tego się od niej oczekuje).

Zadanie 3.

3.1. A 3.2. B 3.3. C 3.4. A 3.5. A 3.6. B

POZIOM ROZSZERZONY

ANALYSE I

Przykład A: nie, po wyrazach i wyrażeniach takich jak when, as soon as, until, after nie używamy form czasu przyszłego (will).

Przykład B: likely to oznacza prawdopodobieństwo jakiegoś zdarzenia.

Przykład C: zdanie odnosi się do sytuacji, w której chcemy podkreślić, że w danym momencie jakaś czynność lub stan trwa od określonego czasu.

Zadanie 1.

1.1. when he has done 1.2. will have been 1.3. is about to start 1.4. will have

1.5. is going to / is about to 1.6. will be having

ANALYSE II

Przykład A: going to w danym przykładzie jest ostrzeżeniem, przewidywaniem osoby mówiącej, że może się stać coś złego.

Przykład B: „Latem minie sześć lat, od kiedy się tego uczę”.

Przykład C: do czasów Present Continous i Past Continous.

Zadanie 2.

2.1. have been living in this 2.2. will be playing tennis 2.3. is going to have 2.4. will have been engaged 2.5. after she passes 2.6. is going to punish us ANALYSE III

Przykład A: nie, po wyrazach i wyrażeniach takich jak when, as soon as, until, after nie używamy form czasu przyszłego (will).

Przykład B: nie, wyrażenia going to używamy, by mówić o zamiarach i intencjach lub przewidywaniach dotyczących przyszłości.

Przykład C: czasu Future Continuous używa się, by opisać czynności, które trwają w danym momencie w przyszłości i które nie są zakończone.

Zadanie 3.

3.1. I will be going to 3.2. does your plane take off 3.3. I will have been learning 3.4. have no intention

3.5. shall we go to / how about going to 3.6. will definitely be brilliant/fantastic

KLUCZ ODPOWIEDZI

Passive voice

POZIOM PODSTAWOWY

ANALYSE I

Przykład A: przyimek by oznaczałby osobę lub osoby wykonujące daną czynność; w tym przypadku przyimek from oznacza, z jakich składników wytwarza się lody.

Przykład B: jako formę bezosobową: „lody jadało się”

lub „lody jedzono”.

Przykład C: zdanie mówi o tym, kto konsumuje lody;

nie należy tu stosować strony biernej.

Zadanie 1.

1.1. B 1.2. B 1.3. C 1.4. B 1.5. A ANALYSE II

Przykład A: w języku angielskim nie ma zdań bezosobowych, zdania bezosobowe tłumaczymy najczęściej za pomocą strony biernej.

Przykład B: Their Matura tasks were shown to the students.

Przykład C: w zdaniu brakuje przyimka to.

Zadanie 2.

2.1. B 2.2. B 2.3. C 2.4. A 2.5. B 2.6. C ANALYSE III

Przykład A: „Miałem pić mleko”.

Przykład B: w zdaniu wyjściowym ja nie lubię, gdy inni ludzie o mnie rozmawiają, a w zdaniu C ja nie lubię rozmawiać o innych.

Przykład C: w zdaniu C brakuje przyimka to.

Zadanie 3.

3.1. C 3.2. A 3.3. B 3.4. C 3.5. B 3.6. A

POZIOM ROZSZERZONY

ANALYSE I

Przykład A: konstrukcji tej używamy głównie w odniesieniu do czynności, których nie wykonujemy sami, tylko zlecamy ich wykonanie komuś innemu; możemy ją też stosować w odniesieniu do jakiegoś nieprzyjemnego zdarzenia, które przydarzyło się podmiotowi, np. they had their house broken into.

Przykład B: People considered him to be.

Przykład C: „Mówiło się, że jest”.

Zadanie 1.

1.1. is considered to be / is thought to be 1.2. had her car cleaned

1.3. had my wallet stolen 1.4. is said to have taken 1.5. was said to have been 1.6. being laughed at ANALYSE II

Przykład A: należy pamiętać o przyimku, który musi zostać w zdaniu w stronie biernej, np. This matter must be taken care of.

Przykład B: we need to have it fixed (by a plumber).

Przykład C: in pencil odnosi się do sposobu pisania,

a przyimka by używamy w odniesieniu do osoby, która wykonuje daną czynność, np. This letter was written by my mother.

Zadanie 2.

2.1. be looked after 2.2. have our house painted 2.3. was sent to me

2.4. get our neighbours to clean 2.5. thought to be

2.6. must be written in ink ANALYSE III

Przykład A: „aby uniknąć rozpoznawania ludzi”.

Przykład B: zdanie niepoprawne odnosi się do czasu teraźniejszego, do tego, czego ludzie oczekują obecnie.

Przykład C: tak, należy dodać wyraz to: We got a mechanic to repair our dishwasher.

Zadanie 3.

3.1. was believed to be 3.2. a gardener to clean up 3.3. being taken to

3.4. this company owned by 3.5. being followed by fans 3.6. had her car broken into

Reported speech

POZIOM PODSTAWOWY

ANALYSE I

Przykład A: zdanie A jest nadal prawdziwe w chwili, w której jest wypowiadane: osoba mówiąca relacjonuje to, co się obecnie dzieje, czyli Chloe rzeczywiście przygotowuje się do sprawdzianu, który ma następnego dnia.

Przykład B: ponieważ w pytaniach zależnych musimy użyć szyku zdania oznajmującego, tak jak w zdaniu B (where the station was).

Przykład C: niektóre czasowniki modalne pozostają niezmienione (np. must, should, could).

Zadanie 1.

1.1. A 1.2. A 1.3. B 1.4. A 1.5. C 1.6. B ANALYSE II

Przykład A: „poprosił/poprosiła” i „zapytałem/zapytałam”.

Przykład B: po czasowniku tell należy użyć dopełnienia dalszego (np. he told me that), ale bez przyimka to.

Przykład C: „czy” i „gdybym”.

Zadanie 2.

2.1. C 2.2. B 2.3. C 2.4. C 2.5. A 2.6. C ANALYSE III

Przykład A: „Zaproponował, że nas podwiezie do domu”.

Przykład B: np. My mother said, ‘Yes, I think these flowers are beautiful’.

Przykład C: okres warunkowy użyty jest tu w celu udzielenia komuś porady.

Zadanie 3.

3.1. B 3.2. C 3.3. A 3.4. B 3.5. B 3.6. A

POZIOM ROZSZERZONY

ANALYSE I

Przykład A: ponieważ osoba mówiąca relacjonuje zdarzenie sprzed dwóch godzin.

Przykład B: w przypadku niektórych konstrukcji nie cofamy czasu, np. I’d better, I’d rather, wish, If only.

Przykład C: ponieważ w pytaniach zależnych stosujemy szyk zdania oznajmującego i dodajemy wyraz if lub whether.

KLUCZ ODPOWIEDZI

Zadanie 1.

1.1. had better go

1.2. had forgotten about our meeting 1.3. if/whether he remembered 1.4. how long I will have 1.5. wish I could 1.6. I should take part ANALYSE II

Przykład A: zgodnie z zasadą następstwa czasów w języku angielskim, jeśli zdanie główne jest w czasie Simple Past, należy w zdaniu podrzędnym używać określonych czasów, tak aby czynności, do których te czasy się odnoszą, były względem siebie zgodne – osoba mówiąca relacjonuje w czasie Past Simple (complained) sytuację, która miała miejsce wcześniej – stąd potrzeba użycia czasu zaprzeszłego (had been waiting).

Przykład B: I asked her with whom she plays tennis.

Przykład C: ponieważ czasownik deny nie łączy się z czasownikiem w formie bezokolicznika.

Zadanie 2.

2.1. with whom I was going / who I was going with 2.2. was not allowed

2.3. the nearest post office was 2.4. had started working 2.5. not to bring any presents 2.6. had studied harder ANALYSE III

Przykład A: zdanie ma inne znaczenie niż zdanie wyjściowe.

Przykład B: zdanie jest poprawne gramatycznie, ale ma inne znaczenie niż zdanie wyjściowe („Kobieta obiecała, że nie opuści szpitala, chyba że jej mąż poczuje się lepiej” – w zdaniu wyjściowym: „dopóki jej mąż nie poczuje się lepiej”).

Przykład C: zdanie ma inne znaczenie niż zdanie wyjściowe.

Zadanie 3.

3.1. suggested that they should tell 3.2. warned the boy against touching 3.3. thought that Kate might have 3.4. admitted giving

3.5. agreed to go 3.6. if he was doing his

Gerunds and infinitives

POZIOM PODSTAWOWY

ANALYSE I

Przykład A: w pierwszym (cease being).

Przykład B: tak, zdanie byłoby poprawne (We wish to inform you).

Przykład C: tak, taka forma też byłaby poprawna.

Zadanie 1.

1.1. B 1.2. C 1.3. B 1.4. A 1.5. C 1.6. C ANALYSE II

Przykład A: be able to / cannot – warto zwrócić uwagę na formy czasownika draw w obu tych konstrukcjach.

Przykład B: „Czy słyszałeś, jak orkiestra gra”.

Przykład C: nic nie mogę poradzić (np. „Nic nie mogę poradzić na to, że mi przerywają”).

Zadanie 2.

2.1. B 2.2. A 2.3. B 2.4. B 2.5. A 2.6. A

ANALYSE III

Przykład A: należy dodać słówko to (We were made TO stay after class).

Przykład B: tak, ale ma inne znaczenie (go on running – kontynuować bieganie, go on to run – następnie biegać/

pobiec).

Przykład C: tak, ale zazwyczaj łączy się z osobą wykonującą czynność, np. I need to buy new shoes („Muszę kupić nowe buty”).

Zadanie 3.

3.1. C 3.2. B 3.3. B 3.4. A 3.5. B 3.6. A

POZIOM ROZSZERZONY

ANALYSE I

Przykład A: zdania różnią się znaczeniem: likely to win – prawdopodobnie wygra, bound to win – na pewno wygra.

Przykład B: czasownika mean z czasownikiem w formie gerundialnej (-ing) użyjemy w znaczeniu: oznaczać, pociągać za sobą.

Przykład C: „Jest mało prawdopodobne, by wielu brytyjskich obywateli opuściło Unię Europejską”.

Zadanie 1.

1.1. imagine living

1.2. meant/intended to write this email 1.3. had to give up/stop swimming 1.4. is not likely/is unlikely to win 1.5. regret to inform you that 1.6. so eager to learn ANALYSE II

Przykład A: zdanie nie jest poprawne gramatycznie, recommend można użyć tylko z formą gerundialną lub tzw.

subjunctive (The physics teacher recommended that we join/

should join…).

Przykład B: The local authorities introduced free public transport so that the residents (should) cut down on using cars.

Przykład C: rozważać, zastanawiać się.

Zadanie 2.

2.1. is thinking of starting 2.2. so as not to cause

2.3. am looking forward to meeting 2.4. suggested that my father should 2.5. recommend/advise eating 2.6. don’t feel like going ANALYSE III

Przykład A: słówko przeczące not zawsze stawiamy przed bezokolicznikiem i słówkiem to (try not to forget).

Przykład B: czasownika mind nie łączymy z bezokolicznikiem, tylko z formą gerundialną.

Przykład C: I imagined that surfing would be / was much easier.

Zadanie 3.

3.1. keeps forgetting to take 3.2. went on to become 3.3. him/his using

3.4. try giving her / try and give her / try to give her 3.5. be willing to spend

3.6. climbing to be / that climbing is.

KLUCZ ODPOWIEDZI

Modals

POZIOM PODSTAWOWY

ANALYSE I

Przykład A: w takiej sytuacji użyjemy be able to, użycie could byłoby niepoprawne.

Przykład B: must (You must be joking).

Przykład C: nie, zdanie takie w języku angielskim wymagałoby użycia czasownika modalnego may lub might (It may/might be a mistake).

Zadanie 1.

1.1. B 1.2. C 1.3. A 1.4. B 1.5. A 1.6. C ANALYSE II

Przykład A: nie, mustn’t używamy tylko w znaczeniu „nie wolno ci”, zaprzeczeniem czasownika modalnego must jest needn’t lub wyrażenia haven’t got to oraz don’t have to.

Przykład B: tak, ale jest zbyt dalekie znaczeniowo od zdania wyjściowego.

Przykład C: czasownika modalnego could nie używa się w odniesieniu do sytuacji, która może nie ma/nie będzie miała miejsca w teraźniejszości/przyszłości. Możemy użyć tylko may lub might not.

Zadanie 2.

2.1. A 2.2. A 2.3. C 2.4. B 2.5. C 2.6. A ANALYSE III

Przykład A: be allowed oznacza, że kandydatom wolno zostawić płaszcze w szatni (pozwala im się na to), a be encouraged – że się ich do tego zachęca; żadna z tych możliwości nie oznacza, że jest taki wymóg.

Przykład B: would rather używamy, by mówić o czyichś preferencjach (You’d rather see a doctor – „Wolałbyś odwiedzić lekarza”).

Przykład C: „Być może latem będzie tu bardzo gorąco”.

Zadanie 3

3.1. A 3.2. B 3.3. A 3.4. B 3.5. C 3.6. B

POZIOM ROZSZERZONY

ANALYSE I

Przykład A: tak.

Przykład B: tak, zdanie będzie poprawne i będzie miało takie samo znaczenie.

Przykład C: kiedy coś zrobiliśmy, ale niepotrzebnie; okazało się, że nie było takiej potrzeby.

Zadanie 1.

1.1. didn’t need to clean 1.2. needn’t have taken 1.3. have never been able 1.4. I did not succeed in

1.5. can’t smoke / mustn’t smoke 1.6. wasn’t able to swim

ANALYSE II

Przykład A: „Jack nie musiał wyprowadzać psa na spacer”.

Przykład B: might have może oznaczać pretensję lub wyrzut ze strony osoby mówiącej.

Przykład C: be able to study użylibyśmy, by opowiedzieć o tym, że mówcy udało się studiować za granicą – could have studied oznacza, że miał szansę lub okazję, by studiować za granicą, ale tego nie zrobił.

Zadanie 2.

2.1. may not have been informed 2.2. did not need to walk

2.3. can’t/couldn’t have been listening 2.4. have had to take care

2.5. must have been beautiful 2.6. need not have hurried ANALYSE III

Przykład A: He may be sleeping oznacza, że być może śpi w tej chwili, a całe zdanie odnosi się do przeszłości.

Przykład B: tak, zdanie jest poprawne, może zostać użyte w odniesieniu do przyszłości, na przykład jako ostrzeżenie („Możesz się zgubić”).

Przykład C: należałoby dodać słówko to po czasowniku ought.

Zadanie 3.

3.1. may be wearing 3.2. should not have worn 3.3. might have hurt 3.4. might be able to see

3.5. succeeded in passing / succeeded and passed 3.6. cannot have known / could not have known

Conditionals, hypothetical past

POZIOM PODSTAWOWY

ANALYSE I

Przykład A: w zdaniach warunkowych po słówku if nie używamy czasu przyszłego, używamy czasu teraźniejszego;

czasu przyszłego można użyć by wyrazić grzeczną prośbę, np.

If you will wait a minute, I’ll check if the doctor can you see now.

Przykład B: zdanie jest poprawne, ale ma nieco inne znaczenie („mógłbym zacząć ćwiczyć”).

Przykład C: „Szkoda, że jestem taka wysoka”.

Zadanie 1.

1.1. B 1.2. C 1.3. B 1.4. A 1.5. B 1.6. B ANALYSE II

Przykład A: ponieważ po wyrażeniu in case nie używamy czasu przyszłego.

Przykład B: słówko unless oznacza „jeśli nie” lub „chyba że”, ale nie zawsze może zastąpić if not; zazwyczaj nie używa się go w pytaniach oraz w takich zdaniach warunkowych, w których mówimy o sytuacji niezgodnej ze stanem faktycznym, np. I would calm down unless I had a fear of heights – w takiej sytuacji musimy użyć if not: I would calm down if I didn’t have a fear of heights.

Przykład C: zero conditional używamy, by mówić o sytuacjach lub czynnościach, które zawsze kończą się takim samym rezultatem, często dotyczą zjawisk fizycznych, chemicznych itp.

Zadanie 2.

2.1. B 2.2. B 2.3. A 2.4. A 2.5. A 2.6. C ANALYSE III

Przykład A: konstrukcji tej można użyć, by wyrazić swoje życzenia dotyczące zmiany zachowania innych osób, w chwili obecnej lub w przyszłości: często wyrażają irytację, gniew lub niezadowolenie osoby mówiącej.

Przykład B: it’s (about) time / it’s high time (that) łączy się tylko z czasami Past Simple lub Past Continuous.

Przykład C: A: „Wolałbyś nie mówić Annie prawdy”.

B: „Wolałbym, byś nie mówił Annie prawdy”.

C: „Wolałbym nie mówić Annie prawdy”.

KLUCZ ODPOWIEDZI

Zadanie 3.

3.1. B 3.2. A 3.3. A 3.4. C 3.5. C 3.6. B

POZIOM ROZSZERZONY

ANALYSE I

Przykład A: zdanie wyjściowe dotyczy zaplanowanej sytuacji w przyszłości (I’m going to Greece) – w takiej sytuacji po wish używamy czasu Past Continuous.

Przykład B: tak, gdyby zdanie dotyczyło zimy, która trwa, a osoba, której zdanie dotyczy, przez całą zimę nie nosiłaby zimowych butów – po polsku zdanie zaczynałoby się: „Gdybyś nosił zimowe buty” (byłby to okres warunkowy mieszany).

Przykład C: zdanie byłoby poprawne, gdybyśmy usunęli słówko now – wtedy odnosiłoby się do sytuacji w przeszłości (trzeci okres warunkowy: „Mogłabyś wtedy zadzwonić po taksówkę”).

Zadanie 1.

1.1. If I had not studied 1.2. I would have missed 1.3. I wish I could participate 1.4. she would not be 1.5. would rather you did

1.6. you would stop interrupting me ANALYSE II

Przykład A: kiedy zdanie odnosi się do przeszłości („Szkoda, że nie zabrałam parasolki”).

Przykład B: ponieważ zdanie dotyczy stałej cechy osoby, której dotyczy sytuacja, która jest niezmienna, tak, jak mówi zdanie wyjściowe (You are lazy). W takiej sytuacji w zdaniu warunkowym nie możemy użyć czasu Past Perfect, tylko Past Simple.

Przykład C: użycie czasu teraźniejszego po as if sugeruje, że sytuacja opisana jest możliwa i prawdopodobna (It looks as if it’s going to rain), lub że osoba mówiąca nie wie lub nie jest pewna, co naprawdę się wydarzyło; czasu przeszłego zaś – że sytuacja jest nierealistyczna, zmyślona, niemożliwa;

czas teraźniejszy może też mieć charakter sarkastyczny lub ironiczny („oczywiście, wiem, że Jack nie jest królem”).

Zadanie 2.

2.1. if a bomb had gone / if a bomb has gone 2.2. were not so

2.3. wishes he had not stopped 2.4. would not be

2.5. rather you stopped giving 2.6. wish people would clean ANALYSE III

Przykład A: „Moja drużyna może nie wygrać meczu.” – odnosiłoby się do sytuacji w przyszłości.

Przykład B: całe zdanie dotyczy sytuacji już zakończonej, więc musimy użyć trzeciego okresu warunkowego.

Przykład C: w pierwszym okresie warunkowym po if można użyć wszystkich czasów teraźniejszych oraz tych czasowników modalnych, których używamy w odniesieniu do sytuacji obecnej lub przyszłej, np. may czy can.

Zadanie 3.

3.1. might not have known 3.2. you eat

3.3. had been driving (more) slowly / had driven (more) slowly 3.4. had not robbed

3.5. are considering buying 3.6. as if she had seen

Nouns, pronouns, articles

POZIOM PODSTAWOWY

ANALYSE I

Przykład A: toast jest rzeczownikiem niepoliczalnym, nie można go więc użyć z przedimkiem nieokreślonym a.

Przykład B: jeans to rzeczownik, który łączy się tylko z liczbą mnogą nie może więc być zastąpiony ani zaimkiem it, ani słówkiem one.

Przykład C: a piece of advice / a bit of advice.

Zadanie 1.

1.1. B 1.2. A 1.3. C 1.4. B 1.5. B 1.6. C ANALYSE II

Przykład A: information.

Przykład B: w języku angielskim wyrazu police zawsze używamy z czasownikiem w liczbie mnogiej.

Przykład C: wtedy, gdy mówimy o ich podstawowej funkcji, nie o konkretnym budynku czy lokalizacji (czyli szkoła jako miejsce zdobywania wiedzy).

Zadanie 2.

2.1. A 2.2. C 2.3. A 2.4. B 2.5. B 2.6. C ANALYSE III

Przykład A: gdy mówimy o graniu na instrumencie, używamy przedimka określonego (play the guitar, the piano, the flute), przedimka nieokreślonego używamy przed nazwami instrumentów w pozostałych sytuacjach, np. I have a new guitar.

Przykład B: ponieważ postać dziennikarki pojawia się w tekście po raz pierwszy.

Przykład C: dlatego, że w zdaniu potrzebny jest zaimek zwrotny (nowe życie dla siebie – new life for himself); poza tym, w kontekście tekstu, nie byłoby jasne, do kogo odnosi się him – do Blake’a czy jego poprzedniego partnera scenicznego.

Zadanie 3.

3.1. B 3.2. C 3.3. A 3.4. C 3.5. C

POZIOM ROZSZERZONY

ANALYSE I

Przykład A: w języku angielskim w odniesieniu do grup ludzi, które opisujemy za pomocą przymiotnika i przedimka the (the elderly, the homeless, the handicapped, itd.) zawsze używamy czasownika w liczbie mnogiej.

Przykład B: słówko majority w języku angielskim w znaczeniu

„większość z grupy/liczby” używamy z czasownikiem w liczbie mnogiej.

Przykład C: two people talking to each other oznacza, że dwie osoby prowadzą ze sobą rozmowę, a two people talking to themselves oznacza, że każda z tych osób mówi sama do siebie, ale nie rozmawiają ze sobą.

Zadanie 1.

1.1. the homeless are given 1.2. communicating with each other 1.3. staff are happy

1.4. are a lot of species / are many species 1.5. do not believe in themselves

1.6. were very happy

KLUCZ ODPOWIEDZI

ANALYSE II

Przykład A: czasownik powinien być tu użyty w liczbie mnogiej, ponieważ odnosi się do wyrazu millions użytego w liczbie mnogiej, a niepoliczalnego rzeczownika clothing.

Przykład B: czasownika używamy w liczbie pojedynczej wtedy, kiedy odnosimy się do konkretnego, szczegółowego rozmiaru, odległości, itp.

Przykład C: przedimka the używamy wtedy, gdy nie używamy nazwiska osoby piastującej dane stanowisko, gdy używamy nazwiska przedimek nie jest potrzebny (President Donald Trump).

Zadanie 2.

2.1. metres tall is quite unusual 2.2. tons of food are wasted 2.3. The British Prime Minister 2.4. There were a lot of 2.5. of money is spent 2.6. statistics show ANALYSE III

Przykład A: jeśli mówimy o pojedynczych szczytach, nie używamy żadnego przedimka (za wyjątkiem the Matterhorn), przedimek stawiamy przed nazwami łańcuchów górskich.

Przykład B: tytułu filmów i seriali zawsze łączą się z czasownikiem w liczbie pojedynczej, nawet jeśli sama nazwa wskazuje na liczbę mnogą.

Przykład C: audience to rzeczownik zbiorowy, który w tej sytuacji opisuje zachowanie ludzi, obecnymi na widowni.

Zadanie 3.

3.1. the top of the Matterhorn 3.2. are playing in black uniforms 3.3. tells the story

3.4. is a popular dish

3.5. The President of the United 3.6. I saw myself

Adjectives, adverbs, prepositions

POZIOM PODSTAWOWY

ANALYSE I

Przykład A: przymiotników dwusylabowych kończących się na -ly,-l, -y, -r, -ow, oraz kilka innych przymiotników (np.

common, polite, simple) można używać w stopniu najwyższym albo poprzez dodanie słówka most lub poprzez dodanie końcówki -est. Zdanie jest niepoprawne, ponieważ brakuje w nim przedimka the przed przymiotnikiem (the most funny).

Przykład B: w języku angielskim obowiązuje następująca kolejność przymiotników: opinia + rozmiar + jakość + wiek/

kształt + kolor + pochodzenie + materiał + cel, ale zazwyczaj używamy 3 lub 4 przymiotników (np. a small black metal mobile phone lub a beautiful old silk dressing gown).

Przykład C: zdania poprawne: A: I think you play very WELL, B: I think you’re really good AT that.

Zadanie 1.

1.1. B 1.2. C 1.3. A 1.4. A 1.5. C 1.6. A ANALYSE II

Przykład A: w zdaniu A użyty jest niewłaściwy przymiotnik:

frightened (przerażony) zamiast frightening (przerażający).

Przykład B: tak, obu form można używać w odniesieniu do odległości.

Przykład C: zamiast like użyć słówka as.

Przykład C: zamiast like użyć słówka as.

W dokumencie zestawy zadań (Stron 64-70)

Powiązane dokumenty