„contemporary lynx”. studium przypadku
dobromiła błaszczyk
W skrócie od tego założenia na początku 2013 roku zaczęła się nasza (Sylwii Krasoń i moja) przygoda z „Contempo-rary Lynx”. Powodów było kilka, jednak
przeważały dwa: brak na rynku magazynu o sztuce polskiej w języku angielskim i ograniczona ilość materiałów, tekstów i artykułów w języku angielskim, a także ich mały międzynarodowy zasięg /dostępność. Tak narodził się pomysł na założenie niezależnej platformy interne-towej. Strona „Contemporary Lynx” (www.contemporarylynx.co.uk) to dziś ponad 500 artykułów i wywiadów w całości w języku angielskim. Od tego momentu minęły jednak już trzy lata, w trakcie których stopniowo i konsek-wentnie poszerzałyśmy pola naszych działań. Obecnie „Contemporary Lynx” to także: magazyn, papierowy półrocznik dystrybuowany na całym świecie; spot-kania i debaty organizowane wokół poruszanych przez nas tematów, odby-wające się nie tylko w Polsce, ale i za granicą; sklep internetowy, w którym oferujemy m.in. angielskojęzyczne pub-likacje; uczestnictwo w najważniejszych targach sztuki mających miejsce w Europie; informacje publikowane w mediach społecznościowych.
„Contemporary Lynx” to wreszcie orga-nizacja artystyczna i wydawnictwo zarejestrowane w Londynie, przy tworze-niu których współpracujemy z mobilną siecią ekspertów z zakresu historii sztuki, kultury, filozofii mieszkających w Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, Hong Kongu, Chinach, Stanach Zjednoczo-nych, Belgii, Polsce, Szwecji i wielu innych krajach. Elastyczna i mobilna struktura umożliwia nam zdanie relacji z pierwszej ręki oraz stanie się ważnym źródłem informacji na temat najciekaw-szych wydarzeń artystycznych z udziałem polskich artystów na całym świecie. Bowiem naszą zasadą jest to, że piszemy wyłącznie o rzeczach, które my – albo nasi redaktorzy – widzieliśmy na żywo. Naszym celem jest przełamywanie geograficznych i ekonomicznych barier w dostępie do polskiej kultury wizualnej. Wychodzimy z założenia, że sztuka i kultura są uniwersalnym językiem zarówno jeżeli chodzi o wiek odbiorców, jak i miejsce ich zamieszkania. Dlatego nie chcemy mówić o polskiej sztuce tylko w kontekście narodowym. Chcemy poka-zać, że jest ona integralnym elementem międzynarodowego języka sztuki i porusza problemy, które są ważne nie tylko dla mieszkańców regionu. We współczesnym świecie różnice pomiędzy artystami z różnych krajów zacierają się, tak jak zanikają granice między dziedzi-nami sztuki czy granice między państwa-mi. Polscy twórcy studiują na uczelniach rozsianych po całym świecie, zamieszkują przeróżne kraje, gdzie biorą udział w wystawach, festiwalach, targach, wreszcie wykładają na uczelniach – mają realny kształt na budowanie tamtejszego środowiska i tożsamości artystycznej. To już nie sztuka „narodowa”, to element sztuki światowej – uniwersalny język. Fakt ten sprawia, że zespół „Contemporary Lynx” stara się dotrzymywać im kroku, dostarczając informacji na temat ich działań.
globalna promocja polskiej sztuki – od czego zacząć? „contemporary lynx”. studium przypadku
„Jeśli nie możesz czegoś znaleźć, wymyśl to”
Relacje z tych wydarzeń, jak również wywiady z artystami, kuratorami, pracownikami instytucji publicznych, obszerne artykuły o sztuce, publiku-jemy na stronie od początku nasze-go istnienia co najmniej raz w tynasze-go- tygo-dniu. Znaleźć można tam także artykuły o sztukach wizualnych, fotografii, designie, kolekcjonowaniu czy nasz eksperymentalny dział „postcArt”. Zaproszeni do niego goście proszeni są o wytypowanie jednej pracy polskiego artysty i opisanie w kilku zdaniach, dlaczego akurat to dzieło sztuki wybrali jako istotne, ważne. My następnie publi-kujemy je w formie kartki pocztowej. W ten sposób chcemy stworzyć zbiór – obraz polskiej sztuki oczami osób z zagranicy niemających nic wspólnego z krajowymi relacjami i zależnościami. Ponadto na stronie znajduje się kalendarz wydarzeń z całego świata z udziałem polskich twórców, który pokazuje, że nie ma w roku dnia bez aktywności rodzi-mych artystów. Stronę „Contempo-rary Lynx” odwiedziło do tej pory ponad 150 tysięcy osób, w zdecy-dowanej większości z zagranicy. Publikacja tekstów na stronie inter-netowej wsparta jest przez codzien-ną promocję treści w mediach społecznościowych.
Bardzo ważnym elementem naszej działal-ności jest papierowy „Contemporary Lynx”. Jego powstanie poprzedzały dwa wydania czasopisma w formie on-line, opublikowane na platformie Issuu. W ich ramach przetes-towałyśmy treści, sposób składu, graficzne rozwiązania oraz przeprowadziłyśmy bada-nia wśród odbiorców, pytając ich o wraże-nia, oczekiwania i uwagi. Na tej podstawie postanowiłyśmy wydać pierwszy numer „Contemporary Lynx Magazine” w wersji papierowej. Ukazał się on w kwietniu 2015 roku dzięki wsparciu mecenasa głównego – Fundacji Griffin Art Space.
Każdy numer budowany jest wokół tematu przewodniego i rozważany z wielu różnych perspektyw. Piszemy nie tylko o szeroko rozumianych sztukach wizualnych, ale i designie, dźwiękach, architekturze, książkach, kreatywnych miastach. Przy jego tworzeniu przykładamy bardzo dużą wagę do współpracy z artystami. Przygotowy-wane specjalnie na nasze potrzeby prace otwierają kolejne działy; współpracujący z nami fotograf przygotowuje sesję zdjęcio-wą z pracowni opisywanego w numerze twórcy; ponadto oddajemy mu osiem stron, na których może zaprezentować swoje dzieła w dowolny sposób. Zwieńczeniem jest zaproszenie artysty do stworzenia z nami i dla nas specjalnej okładki, która koreluje formalnie i ideowo z treścią oraz tematem przewodnim wydania. Łącząc to z faktem, iż każdy egzemplarz jest ręcznie pieczętowany i numerowany (dzięki czemu każdy może mieć ten jedyny, niepowtarzalny numer), oddajemy naszemu czytelnikowi nie tyle magazyn o sztuce, ale obiekt kolek-cjonerski, magazyn o wadze artystycznego katalogu.
Ważnym aspektem w udostępnianiu i rozpowszechnianiu informacji szero-kiemu gronu odbiorców jest przystępna cena oraz dystrybucja, którą realizujemy nie tylko poprzez nasz sklep internetowy. Na terenie Polski „Contemporary Lynx Magazine” jest do nabycia w księgar-niach przymuzealnych i artystycznych, sieci salonów Empik, concept store’ach, podczas festiwali i na konferencjach. Aby wyjść naprzeciw czytelnikowi zagra-nicznemu, współpracujemy z Central Books – jednym z najważniejszych dystrybutorów europejskich z siedzibą w Londynie, który rozprowadza nasz magazyn na Europę i Azję (księgarnie i muzea sztuki, w tym Tate Modern w Londynie czy m.in. muzea w Tajpej i Seulu). Niedawno rozpoczęłyśmy współpracę z kolejnym dystrybutorem – nowojorskim Ubiquity Distributors Inc., dzięki któremu magazyn zaczął być obecny na terenie Stanów Zjednoczo-nych. Jesteśmy również pierwszym ma-gazynem papierowym o polskiej sztuce prezentowanym na najważniejszych świa-towych targach sztuki wśród najlepszych galerii i wydawców magazynów.
Magazyn wpisuje się w popularny trend
slow publishing oraz indie magazines,
gdzie rzetelne dziennikarstwo, w tym teksty pisane przez ekspertów w swoich dziedzinach, jest równie ważne, co wyjąt-kowa szata graficzna, najwyższej jakości papier. Wszystko to razem sprawia, że kontakt z czasopismem jest komplekso-wym doznaniem estetycznym i intelektu-alnym. Dopełnieniem owej komplekso- wości dostarczania informacji odbiorcom kultury są organizowane przez nas spot-kania, debaty i wydarzenia. Stanowią one możliwość bezpośredniego kontak-tu z czytelnikiem, wspólnej rozmowy, wymiany myśli oraz poglądów na żywo. Początkiem i końcem naszych działań jest bowiem sztuka i jej odbiorcy.
Dobromiła Błaszczyk „Contemporary Lynx”
Jak?
Crowdsourcing w kulturze może przybie-rać różne formy. Użytkownicy sieci zwykle angażowani są do: przepisywania treści zdigitalizowanych (lub korekty działań
OCR ), nadawania zbiorom kontekstu
(m.in. poprzez tagowanie, interpre-towanie, klasyfikowanie), uzupełniania zbiorów (własnymi zasobami, wiedzą lub wynikami badań), gospodarowania (m.in. poprzez moderowanie forum, dysponowanie zadań czy recenzowanie pracy innych), ale także do finansowego wspierania projektów.
Przykłady wykorzystania crowdsourcingu przez podmioty kulturalne najlepiej obrazują możliwości (i ograniczenia) tego typu działań. Przedstawiony wybór pozwala na rozpoznanie spektrum rezul-tatów, jakie można uzyskać dzięki i poprzez crowdsourcing.
uczesticy cyber akademii 2016
Julija Bašić, Požarevac Mladen Savković, Belgrad Bojana Ljubisić, Belgrad
Inga Zoller, Ludwigsburg Jan-Paul Laarmaan, Düsseldorf Jan Chabr, Pilzno
Agnieszka Kluczek, Warszawa Anna Diduch, Warszawa Martyna Łokuciejewska, Poznań Katarzyna Milecka-Borowiak, Poznań Katarzyna Łyszkowska, Olsztyn Weronika Świsłocka, Gdańsk Łukasz Badula, Kraków Radosław Wójcik, Warszawa Hanna Kostrzewska, Katowice Anna Despond, Warszawa Alicja Wacowska, Wrocław Martyna Gach, Wrocław Anna Frankowska, Wrocław Dagmara Gregorowicz, Poznań Marta Rosół, Katowice