Implementacja modułu modelowania

Zadaniem modułu modelowania jest bezpośrednia implementacja funkcjonalności infrastruktury zmierzającej do prawidłowego wdrożenia procesu tworzenia modeli zarządzania wiedzą na potrzeby całościowego procesu decyzyjnego. Kluczowymi celami wdrażania modułu jest prawidłowa obsługa logistyczna przepływów informacyjnych dla procesów akwizycji, integracji i dyfuzji wiedzy w systemie eksperckim.

Realizacje SWD wykonano, w głównej mierze z wykorzystaniem środowiska Sharepoint. Ten temat był już częściowo omawiany w przypadku opisu innego modułu. W kontekście modułu modelowania, oprogramowanie to dostarcza bogatej biblioteki narzędzi kreowania środowiska pracy grupowej służącej głównie współbieżnemu tworzeniu modeli, a także dokonuje fuzji wiedzy

otrzymanej w sposób hybrydowy. Zaimplementowane funkcje, w kontekście wsparcia procesu RM, zebrano w Tab. 4.4.

Tab. 4.4 Implementowane metody modułu modelowania

Obszar funkcjonalny Narzędzia oraz metody Zastosowanie w kontekście modelowania

Grupowe tworzenie modeli / integracja wiedzy

zarządzanie przepływem pracy w organizacji, tzw. Workflow

SharePoint dostarcza zestawu narzędzi niezbędnych wspomaganiu pracy grupowej w sensie kreowania grup oraz nadzoru nad pracą grupy i doboru narzędzi modelowania. Możliwość zarządzania zadaniami przez ich podział pomiędzy osoby zaangażowane w projekt, przydzielenie im odpowiednich zasobów, a finalnie integracja wiedzy w jeden spójny model.

Komunikacja pomiędzy ekspertami

komunikacja wewnętrzna czat, poczta, kalendarze, kontakty, zadania, składniki web parts

SharePoint zapewnia dobrą komunikację wewnątrz zespołu realizującego zagadnienia decyzyjne, zapewniając im stały dostęp do aktualnych informacji na temat bieżących zadań, terminów, poczty, itp.

Obszary robocze (workplaces) / Integracja wiedzy strony internetowe dedykowane problemom, zarządzenie

dokumentami, wiki, blogi, składniki web parts, mechanizmy integracji modeli

Sharepoint dostarcza narzędzi pozwalających użytkownikom na swobodne organizowanie, udostępnianie i wyszukiwanie informacji, publikacje własnych treści, tworzenie dedykowanych form dyskusji w określonym obszarze problemowym, z wykorzystaniem forum dyskusyjnego, wiki, bloga, etc. Metody autonomicznego tworzenia modeli Programowe metody tworzenia modeli otoczenia, dedykowany kod

Moduł modelowania można rozszerzyć o kod umożliwiający wbudowywanie dedykowanych elementów autonomicznego tworzenia elementów składowych modelu. Elementy te można zarządzać i monitorować z poziomu SharePoint.

Źródło: Opracowanie własne.

Podstawowy mechanizm tworzenia modeli stanowi podejście eksperckie (Rozdział pierwszy i Rozdział trzeci). Środowisko Sharepoint będzie użytkowane głównie do wsparcia procesów pracy grupowej na poziomie ekspertów (logistycznym i organizacyjnym). Oprogramowanie ma na celu sprawne zarządzanie modelowaniem oraz utworzenie i aktualizację (konserwację rezultatów). Sharepoint tworzy według predefiniowanego schematu operacyjnego workflow, dokonując podziału zadań na części składowe, następnie oddelegowuje je do poszczególnych osób i grup zadaniowych. Wskazane schematy operacyjne zaproponowano w Rozdziale siódmym. Moduł decyzyjny częściowo wykorzystuje metody modułu wizualizacji niezbędne do interakcyjnego tworzenia diagramów przez grupy zadaniowe. Zgodnie z przypisanymi schematami interakcji powiązanej z konkretnymi czynnościami, system automatycznie rozdziela i transferuje zadania do odpowiednich osób. Schematy zarządzania grupami mogą przyjąć złożoną strukturę, zależnie od instytucji je wdrażającej.

Wskazany sposób implementacji interakcji ekspertów, stanowi podstawę funkcjonowania grupowych systemów podejmowania decyzji. Metody te pozwalają na użytkowanie formalnej i nieformalnej wiedzy eksperckiej tzw. „umysłu grupowego” (pojęcie wprowadzone w psychologii przez Daniel M. Wegnera i in. [300]). GWPD w tej implementacji pozwala między innymi na: multiplikatywność postrzegania zagadnienia problemowego, ma wpływ na akceptowalność decyzji, lepsze zrozumienie decyzji, agregację większego potencjału wiedzy. Fuzja wiedzy przez ekspertów, wymusza użytkowanie modeli zmierzających głównie do osiągnięcia konsensusu w procesie interakcji pomiędzy zespołami eksperckimi. Przykładowo użyteczne narzędzie opisu stanu pewnych elementów systemu mogą stanowić informacje uzyskane na podstawie ankiet delfickich. Informacje te są następnie przedmiotem analizy grup zadaniowych. Zaimplementowane rozwiązanie zawiera oprogramowanie wspomagające proces interakcji pomiędzy uczestnikami dyskusji, np. fora dyskusyjne, opiniowanie bezpośrednie, wideokonferencje, czat, itd. Implementowane mechanizmy

wspomagania procesów RM w zakresie wykonywania pewnych czynności przez ekspertów, zostały rozszerzone o mechanizmy zarządzania informacjami, np. dokumentami, listami i bibliotekami danych. Oprogramowanie pozwala na pełną swobodę elastycznego wdrażania wskazanych mechanizmów przez możliwą ich modyfikację. Umożliwia realizację typowych scenariuszy biznesowych, takich jak: zatwierdzanie zadań, zbieranie opinii, zbieranie podpisów, śledzenie przepływów informacyjnych, zatwierdzanie edycji i usuwanie, zatwierdzenia grupowe, a nawet zarządzanie tłumaczeniami. Postęp wykonywanych zadań, można śledzić na bieżąco na wykresie Gantta. Wszystkie wspomniane funkcje mają możliwość integracji z pakietem Microsoft Office 2010 i wyższym. Sharepoint również udostępnia wersję mobilną środowiska z przeznaczeniem na urządzenia wyposażone w system Android oraz IOS.

Diagram aktywności dla tego modułu zawarto na Rys. 4.28. Finalnie dokonano implementacji tego modułu zgodnie z diagramem pakietów zawartym na Rys. 4.29.

Uruchomienie procesu Zakończenie procesu Inicjalizacja zlecenia / na podstawie komunikatu Zdefiniuj parametry procesu /określ cele

i priorytety Inicjalizacja środowiska Buduj strategie modelowania wiedzy / deleguj i podziel zadania Definiuj / Rekonfiguruj wzorzec Definiuj parametry ilościowe i jakościowe Sprawdź gotowość środowiska wykonawczego / identyfikuj metody modelowania Zatwierdzenie i delegacja procesowa Informuj o statusie Przypisz zasoby / delegacja zasobów / wykonuj Monitoruj procesy [rak zadań / zlecenie stopu] [wymagana poprawa? Lub nowe zlecenia] [zatwierdzenie parametrów] [wymagana poprawa?] Informuj o statusie Sprawdź gotowość środowiska wykonawczego / identyfikuj metody modelowania Przypisz zasoby / delegacja zasobów / wykonuj Zatwierdź strategię

Rys. 4.28 Architektura procesowa warstwy modelowania. Źródło: Opracowanie własne, (diagram aktywności UML).

Serwery

Środowisko wykonawcze

Serwer Aplikacyjny Serwer Bazodanowy Serwer Bazy wiedzy

Serwer Microsoft IIS Serwer Microsoft SQL Serwer Ontologii

Srodowisko programistyczne

<<use>>

Testowe środowisko integracji Srodowisko produkcyjne Srodowisko Metod modelowania Artefakty aplikacyjne Metody modelownia / wzorców Workflow SP C# Schema aplikacji C# Interface i metody C# <<use>> Ontologia OWL DL Środowisko wykonawcze Rys. 4.29 Koncepcja implementacji warstwy modelowania.

Źródło: Opracowanie własne.

4.2.6 Moduł analityczny

1. Definicja modułu

Komponent Decyzyjny jest odpowiedzialny za właściwą realizację procesu wspomagania podejmowania decyzji. Zawiera zestaw metod analitycznych pozwalających na analizę modeli dostarczonych przez warstwę modelowania. W rozdziale piątym zaprezentowano dedykowaną metodę analityczną dla RM typu AADTP dla zastosowań TT. Metody mogą być stosowane indywidualnie lub zbiorczo zależnie od potrzeb decyzyjnych. Podstawowa metoda pozwala na analizę decyzyjną z zastosowaniem algorytmów optymalnego sterowania budujących plan strategiczny lub operacyjny. Ten element podejmowania decyzji zostanie omówiony szerzej w kolejnym rozdziale.