WYPOSAŻENIE
INSTALACJA KUCHENNA I GRZEJNA ___________________________________
1. Wstęp.
Definicje.
Kuchenka - urządzenie przeznaczone do gotowania, które wykorzystuje palniki, piekarnik, kocioł lub dowolną kombinację tych elementów, poprzez spalanie ciekłego paliwa.
Urządzenia grzewcze - urządzenie przeznaczone do podgrzewania powietrza, wody lub stałego medium za pomocą spalania ciekłego paliwa.
Płynne paliwo - paliwo płynne przy ciśnieniu atmosferycznym.
Łatwo dostępny - możliwe do użycia, w celu kontroli działania lub konserwacji bez usuwania jakiejkolwiek konstrukcji jednostki lub użycia jakichkolwiek narzędzi.
Przegrzanie - stan, który występuje po przekroczeniu bezpiecznej temperatury pracy określonej przez producenta.
Kuchenka z otwartym płomieniem - kuchenka, w której możliwy jest bezpośredni kontakt cielesny z odsłoniętym otwartym płomieniem podczas normalnego użytkowania.
Wymagania ogólne.
Uwaga: do celów niniejszych procedur termin „urządzenia” będzie stosowany zarówno dla grzejników i kuchenek.
Urządzenia powinny być instalowane zgodnie z instrukcjami dostarczonymi przez producenta urządzenia i zgodnie z normami międzynarodowymi.
Stosowanie benzyny jako paliwa do urządzeń grzewczych na jachtach jest niedozwolone. Pozostałe paliwa zgodnie z pkt. 2.1
Grzejniki i ich układy wydechowe należy instalować poza obszarami, w których mogą gromadzić się łatwopalne opary.
Przy projektowaniu i montażu urządzeń należy uwzględnić ich wykorzystanie w środowisku morskim, narażonym na przykład na wibracje, ruchy jednostki, wahania temperatury, dużą wilgotność i korozję.
Sterowanie pracą urządzenia powinno być łatwo dostępne i umieszczone w taki sposób, aby zminimalizować ewentualne obrażenia od palników i/lub gorących elementów podczas użytkowania.
Grzejniki powinny być zainstalowane w taki sposób, aby wychodzące produkty spalania przechodziły przez szczelny kanał zakończony na zewnątrz jednostki.
W przypadku gdy wymagana jest świadomość użytkownika w zakresie bezpiecznej obsługi urządzenia, należy umieścić, w bezpośrednim sąsiedztwie urządzenia, trwały, czytelny znak, obejmujący zasadę działania oraz procedurę tankowania, jeśli ma zastosowanie oraz wszelkie wyjątkowe zagrożenia związane z jego użytkowaniem.
Urządzenia posiadające systemy elektryczne wymagające podłączenia do jachtowej instalacji elektrycznej, powinny być podłączone zgodnie z normą ISO 10133 lub ISO 13297.
Urządzenia wymagające zalania muszą być wyposażone w łatwo dostępną misę ociekową, aby pomieścić całe przelewające się paliwo. Misa ociekowa powinna mieć co najmniej 20 mm głębokości.
Urządzenia nie mogą mieć otwartego stałego płomienia. Jeżeli urządzenie posiada stały płomień to należy je zainstalować w taki sposób, aby wychodzące produkty spalania przechodziły przez szczelny kanał zakończony na zewnątrz jednostki.
2. Stosowanie paliw ciekłych.
W urządzeniach grzewczych, kuchennych i chłodniczych zasilanych paliwem ciekłym może być stosowane wyłącznie paliwo o temperaturze zapłonu wyższej niż 55°C.
W pomieszczeniach mieszkalnych i sterówce dopuszcza się zastosowanie urządzeń grzewczych, kuchennych z palnikami knotowymi zasilanych naftą gospodarczą, pod warunkiem że pojemność zbiornika nafty nie przekracza 12 litrów.
Urządzenia z palnikami knotowymi powinny spełniać następujące wymagania:
a) zbiornik na paliwo powinien być metalowy, wykonany bez użycia tzw.
lutowania miękkiego, z zamykanym wlewem. Konstrukcja zbiornika powinna uniemożliwiać przypadkowe jego otwarcie i opróżnienie, b) zapalenie ich powinno być możliwe bez użycia innej cieczy łatwopalnej, c) powinny być tak zainstalowane, aby zapewnione było bezpieczne
odprowadzenie spalin.
3. Montaż urządzeń.
Urządzenia i wszelkie powiązane odległe zbiorniki paliwa powinny być bezpiecznie przymocowane do jednostki.
Należy podjąć wszelkie uzasadnione środki ostrożności przy montażu urządzeń, aby zminimalizować ryzyko obrażeń lub uszkodzeń.
Nagrzewnica i elementy wylotowe nagrzewnicy nie mogą stwarzać zagrożenia pożarowego, nawet w przypadku przegrzania. Wymaganie to można spełnić przez zastosowanie i / lub połączenie:
a) odpowiednia odległość od gorących części, b) odpowiednia wentylacja gorących części, c) materiały ognioodporne,
d) osłony cieplne.
W przypadku kuchenek łatwo dostępny zawór odcinający, który nie jest zintegrowany z kuchenką, powinien znajdować się w pobliżu odległych, niezintegrowanych zbiorników paliwa. Zawór powinien być tak zaprojektowany, aby zamykał się w stosunku do przepływu paliwa i wskazywał pozycję wyłączenia i włączenia oraz kierunek zamknięcia. Jeżeli
zawór znajduje się na zewnątrz kuchni, drugi zawór należy zamontować w przewodzie paliwowym w przestrzeni kuchennej w łatwo dostępnym miejscu bez konieczności sięgania ponad palniki i strefę zewnętrzną II, jak określono w ISO 9094. Wymóg ten nie dotyczy sytuacji, gdy zbiornik znajduje się niżej niż piec/kuchenka i nie ma możliwości zasysania wstecznego lub gdy zawór przeciwpożarowy lub topliwy, który uniemożliwia ciągły dopływ paliwa do urządzenia w przypadku pożaru zostanie zainstalowany w urządzeniu lub w jego pobliżu do ostatecznego złącza zasilania paliwem. Dozwolone są elektryczne urządzenia odcinające, takie jak pompy paliwowe, które przerywają przepływ paliwa, gdy nie są aktywowane. W przypadku grzejników urządzenie odcinające paliwo powinno znajdować się w pobliżu odległych, niezintegrowanych zbiorników paliwa. Urządzenie musi być tak zaprojektowane, aby zamykało przepływ paliwa, a w przypadku ręcznie obsługiwanego zaworu, powinien on wskazywać pozycję wyłączenia i włączenia oraz kierunek zamykania.
Dozwolone są elektryczne urządzenia odcinające, takie jak pompy paliwowe, które przerywają przepływ paliwa, gdy nie są aktywowane.
Odległe zbiorniki zainstalowane w przedziale z piecem powinny znajdować się poza strefą II, jak określono w ISO 9094.
W przypadku układów paliwowych urządzeń zainstalowanych w maszynowniach lub przedziałach maszynowych zastosowanie ma norma ISO 10088: 2013, z wyjątkiem 5.3.1., 5.3.9., 5.3.11., 5.4.2., 5.6 i 5.7.
Przewody doprowadzające paliwo powinny być wykonane z rur metalowych lub elastycznym wężem spełniającymi wymagania badania ISO 8469: 2013, pkt 5. Jeśli jest zainstalowany w komorze silnika, wąż lub rura powinny być ognioodporne typu A1 lub A2, zgodnie z ISO 7840: 2013.
Liczba połączeń w rurach rozdzielczych paliwa lub wężach innych niż wymagane do podłączenia wymaganych elementów przewodu paliwowego (m.in. filtrów i połączeń w grodzi) powinna być ograniczona do minimum.
Przyłącza służące do napełniania zbiorników powinny znajdować się poza strefą II, jak określono w ISO 9094.
Wlot powietrza do spalania musi być ustawiony lub zabezpieczony tak aby nie mógł zostać zablokowany.
Dopływ powietrza grzewczego może być powietrzem świeżym lub recyrkulacyjnym i powinien być pobierany z czystego obszaru, który prawdopodobnie nie zostanie zanieczyszczony spalinami emitowanymi przez silnik napędowy, nagrzewnicę lub inne źródło spalin. Wszelkie przewody powinny być bezpiecznie przymocowane.
Jeżeli urządzenie pobiera powietrze do spalania z pomieszczeń mieszkalnych i nie ma innych środków wentylacyjnych w pomieszczeniu mieszkalnym, należy zapewnić stałą wentylację o wielkości równej lub większej niż wlot powietrza do spalania urządzenia.
Wylot spalin powinien być tak umiejscowiony, aby uniknąć przedostawania się spalin do pomieszczeń mieszkalnych jednostki.
Wszelkie kanały używane do prowadzenia gorącego powietrza przez statek powinny być tak umieszczone lub zabezpieczone, aby nie można było spowodować obrażeń ani szkód, gdyby zostały dotknięte.
Należy zapewnić ochronę, aby zapobiec kontaktowi ludzi z odsłoniętymi częściami systemu grzewczego przekraczającymi temperaturę powierzchni 85°C. Przykłady sposobu spełnienia tego wymagania:
a) izolacja termiczna i / lub ekranowanie, b) instalacja w maszynowni lub skrzyni, i c) ogrodzenie.
Grzejnik lub ogrzewany czynnik nie mogą powodować poparzenia osób.
Temperatura powierzchni jakiejkolwiek części układu grzewczego, która może wejść w kontakt z jakąkolwiek osobą podczas normalnej eksploatacji jednostki, nie może przekraczać temperatury 85°C.
Wszelkie wsporniki lub opaski stosowane do podparcia lub zabezpieczenia takich części muszą być wykonane z odpowiedniego materiału żaroodpornego. Jeżeli grzejnik jest zainstalowany w skrzyni, należy podjąć odpowiednie kroki w celu ochrony otaczającego materiału i zawartości przed utratą ciepła.
Duplikat etykiety należy umieścić w miejscu wyraźnie widocznym, jeśli oryginalna etykieta urządzenia jest zasłonięta.
Jeżeli używany jest zbiornik przenośny, powinien on być odpowiednio zaprojektowany i opatrzony etykietą dla rodzaju zastosowanego paliwa, a także posiadać zabezpieczenia, które zapewni bezpieczeństwo na pokładzie jednostki.
4. Instalacje gazu płynnego dla celów gospodarczych.
Butle gazowe.
Butle gazowe o pojemności większej od 3 kg powinny być umieszczone na pokładzie lub w pomieszczeniu szczelnie oddzielonym od wnętrza jachtu, z łatwym dostępem do zaworu butli. Pomieszczenie to powinno znajdować się powyżej linii wodnej, być dobrze wentylowane i mieć w najniższej części odpływ gazu za burtę jachtu.
Butle gazowe o pojemności nie większej niż 3 kg mogą być umieszczone wewnątrz jachtu, lecz kuchenka lub grzejnik winny być zamontowane bezpośrednio na butli, względnie połączone z butlą przewodem gazowym elastycznym nie dłuższym niż 1 m, a butla powinna być umieszczona w miejscu łatwo dostępnym.
Butle gazowe powinny być odebrane przez nadzór techniczny i posiadać ważne cechy odbiorcze.
Rurociągi i przewody elastyczne.
Rurociągi instalacji gazu płynnego powinny być stalowe lub miedziane.
Połączenie rurociągów z butlami powinno być wykonane za pomocą wysokociśnieniowych przewodów elastycznych lub rur spiralnych, odpowiednich dla propanu.
Odbiorniki gazu, które nie są zainstalowane na stałe mogą być podłączone przy pomocy przewodów elastycznych o długości nie przekraczającej 1 m.
Rurociągi powinny być odporne na działanie naprężeń występujących w warunkach normalnej eksploatacji statku. Średnica rurociągów powinna zapewniać zasilanie odbiorników gazu, z wymaganą wydajnością i z wymaganym ciśnieniem.
Rurociągi gazu powinny mieć jak najmniej połączeń. Wszystkie połączenia powinny zachować gazoszczelność mimo drgań i naprężeń mogących wystąpić w eksploatacji.
Do rurociągów powinien być zapewniony łatwy dostęp. Rurociągi powinny być dobrze zamocowane i zabezpieczone w miejscach narażonych na uszkodzenie, w szczególności przy przejściach przez grodzie lub ściany.
Rurociągi stalowe powinny być zabezpieczone z zewnątrz przed korozją.
Przewody elastyczne i ich złącza powinny być odporne na wszystkie warunki mogące wystąpić podczas normalnej eksploatacji statku. Przewody elastyczne należy montować tak, aby były wolne od naprężeń, nie były narażone na działanie zbyt wysokiej temperatury, oraz mogły być poddane oględzinom na całej ich długości.
Materiały i konstrukcja przewodów elastycznych:
a) gumowy lub termoplastyczny rdzeń,
b) wzmocnienie z włókien naturalnych lub syntetycznych nakładanych spiralnie lub plecionych,
c) gumowa lub plastikowa osłona.
Kolor powierzchni przewodu elastycznego powinien być:
a) pomarańczowy lub
b) czarny lub biały z oznaczeniem na ciągłej pomarańczowej linii o minimalnej szerokości 5 mm.
Oznakowanie przewodów elastycznych - każdy wąż gazowy powinien być czytelnie i trwale oznakowany na całej swojej długości, w odległościach nie większych niż 0,5 m. Oznakowanie powinno składać się z liter o wysokości min. 3 mm wysokości i zawierać:
− nazwę producenta,
− oznaczenie normy wg której został wykonany,
− średnicę wewnętrzną,
− maksymalne ciśnienie pracy [bar],
− napis „propan-butan”,
− datę produkcji.
Dopuszcza się eksploatację gazowych przewodów elastycznych do 5 lat od daty produkcji.
Zaleca się stosowanie węży z zarobionymi (zaciskowo) końcówkami, w przypadku stosowania obejm zaciskowych skręcanych muszą one być nierdzewne o szerokości nie mniejszej niż 8 mm.
W instalacji gazu płynnego należy zamontować główny zawór odcinający, umożliwiający szybkie odcięcie wszystkich odbiorników gazu. Zawór powinien być łatwo dostępny.
Każdy odbiornik gazu powinien mieć oddzielne podłączenie do instalacji, wyposażone w zawór odcinający.
Zawory odcinające powinny być odpowiednio zamocowane i zabezpieczone przed uszkodzeniem oraz wpływami warunków atmosferycznych.
5. Projekt i konstrukcja kuchenki.
Zbiorniki paliwa lub wanny do zalewania paliwem ciekłym należy przymocować do palnika lub generatora ciepła, aby zachować ich wzajemne powiązanie.
Zbiorniki paliwa lub wanny powinny być tak zaprojektowane, aby utrzymywały paliwo bez rozlania w warunkach kołysania lub przechyłu jednostki do 15° w dowolnym kierunku.
Zbiorniki paliwa ciekłego pod ciśnieniem zintegrowane z kuchenką muszą być wyposażone w nadciśnieniowy zawór bezpieczeństwa zaprojektowany tak, aby uwalniał nie więcej niż dwukrotność ciśnienia pary paliwa stosowanego w temperaturze 60°C.
Zbiorniki paliwa ciekłego pod ciśnieniem zintegrowane z kuchenką powinny być osłonięte lub izolowane, aby przy ciągłym utrzymywaniu maksymalnego ciepła ciśnienie w zbiorniku nie przekraczało 50% nastawy zaworu bezpieczeństwa.
Zbiorniki paliwa ciekłego pod ciśnieniem zintegrowane z kuchenką powinny być tak zaprojektowane, aby wytrzymywały czterokrotnie ustawienie zaworu nadciśnieniowego.
Zbiorniki na paliwo ciekłe pod ciśnieniem zintegrowane z piecem należy zbadać pod kątem wytrzymałości na minimalne ciśnienie wewnętrzne równe dwukrotności projektowego ciśnienia roboczego lub 700 kPa, w zależności od tego, która wartość jest większa.
Kuchenki muszą być zdolne do działania w okresach przechyłu jednostki lub kołysania do 15° w dowolnym kierunku utrzymywanym pod maksymalnym kątem przez co najmniej 15 sekund. Kuchenki w jednostkach żaglowych jednokadłubowych muszą być zdolne do pracy przy stałych kątach przechyłu wynoszących 30°. Można to uzyskać stosując kardany.
Należy zapewnić środki na powierzchniach kuchennych lub w ich sąsiedztwie, aby zapobiec zsuwaniu się głębokich i płytkich naczyń kuchennych z kuchenki przy:
a) kąty kołysania do 15° dla wszystkich jednostek, i b) kąty przechyłu :
− 15° dla jednostek motorowych i żaglowych wielokadłubowych,
− 30° dla jednostek żaglowych jednokadłubowych.
Drzwi piekarnika powinny być wyposażone w środki zapobiegające niezamierzonemu otwarciu z powodu siły zsuwającej się żywności i przyborów kuchennych.
Do każdego pieca należy dołączyć instrukcję obsługi, konserwacji i instalacji, zwracając szczególną uwagę na montaż, konserwację, regularną obsługę, zapobieganie ryzyku i zarządzanie ryzykiem.
6. Grzejniki.
Grzejniki muszą być zaprojektowane i zbudowane w taki sposób, aby spełniały następujące wymagania ogólne:
a) nadają się do użytku w warunkach morskich,
b) być w stanie pracować pod kątem 15° przechyłu lub kołysania w dowolnym kierunku,
c) mieć urządzenia kontrolujące przegrzanie.
Grzejniki nie mogą zanieczyszczać powietrza grzewczego. Obwód spalania wymiennika ciepła należy poddać próbie szczelności, aby upewnić się, że gazy spalinowe nie mogą dostać się do ogrzanego powietrza przeznaczonego do pomieszczenia mieszkalnego.
Temperatura ogrzanego powietrza wchodzącego do pomieszczenia mieszkalnego nie może przekraczać 150°, mierzona w środku wylotu powietrza grzewczego.
W każdej nagrzewnicy należy zainstalować zintegrowane urządzenie wykrywające zanik płomienia. To urządzenie rozpoznaje awarię płomienia i wyłącza grzejnik w kontrolowany sposób.
Nagrzewnicę należy zaprojektować w taki sposób, aby w przypadku nieudanego rozruchu, uniknąć przelania paliwa. Można to osiągnąć, dostarczając system blokady bezpieczeństwa po uprzednio określonej liczbie nieudanych prób rozruchu lub montując przewody powrotne paliwa.
Jeżeli zamontowana jest dmuchawa powietrza do spalania, należy zapewnić opóźnione wyłączenie, nawet w przypadku przegrzania lub przerwania dopływu paliwa.
Należy zapewnić wyraźnie widoczny wskaźnik ostrzegający, kiedy grzejnik spalinowy jest włączony lub wyłączony.
Do każdej nagrzewnicy należy dostarczyć instrukcję obsługi, konserwacji i instalacji, zwracając szczególną uwagę na instalację, konserwację, regularną eksploatację, zapobieganie ryzyku i zarządzanie ryzykiem.
7. Projekt i konstrukcja urządzeń grzewczych opalanych paliwem stałym.
Urządzenia grzewcze opalane paliwem stałym mogą być montowane wyłącznie na metalowej płycie. Płytę tę należy obramować tak, aby palące się kawałki paliwa lub gorący popiół nie mogły wypaść poza płytę.
Kotły opalane paliwem stałym powinny być wyposażone w termostat ze sterowaniem umożliwiającym regulację dopływu powietrza do spalania.
W pobliżu każdego urządzenia opalanego paliwem stałym należy umieścić pojemnik z piaskiem lub innym środkiem, umożliwiającym szybkie zasypanie żarzącego się popiołu.
ROZDZIAŁ V ________________________________________________________