Drogi, drożyny i dróżki
LEKCJA ORIENTACJI
/Podczas lekcji orientacji dwóch starszych chłopców chodzi ze swo-imi nauczycielkami po scenie; nauczycielki wydają polecenia./
Nauczycielka 1: Szerszy łuk.
Nauczycielka 2: Trzymaj nadgarstek, za miesiąc zdajesz egzamin i kończysz kurs orientacji.
Chłopiec 2: Tak, marzenia się spełniają!
Nauczycielka 2: Będziesz mógł podróżować czym chcesz i jak chcesz, poznawać nowe miejsca i nowych ludzi, a przede wszyst-kim samodzielnie załatwiać swoje sprawy.
Chłopiec 1: Szczęściarz, ja muszę czekać jeszcze rok.
Nauczycielka1: Nie jest tak źle, masz już przecież samodzielne wyjazdy na określone trasy.
Chłopiec1: No tak, to prawda, co tam rok w porównaniu do tych wszystkich lat nauki.
/Piosenka na melodię tanga: „Tango Francesco” – wykonanie: Siew-cy LedniSiew-cy. Śpiewa solo Piotrek, chłopSiew-cy tańczą z nauczycielkami./
Ref. Droga, na której się znajdujemy Droga, co życie nam odmieni Zanim pójdziemy w dorosły świat Dróg pokonamy szmat
Przez lata nauki zajęć tych
1. Zaczęło się, gdy byłem małym chłopcem I powiem wam, do dzisiaj jestem w kropce Zajęcia te pokochałem
Bo wtedy już zrozumiałem, że przez nie Klucz do przyszłości mam już w rękach swych 2. Lecz zdarza się, że czasem brak ufności
Czy uda się pokonać te trudności Lecz wtedy ona jest twarda
Tłumaczy, uczy, powtarza, że warto
Klucz do przyszłości mam już w rękach swych /ref. x 2/
/Chłopcy całują nauczycielki w rękę i wszyscy wychodzą za kulisy./
s. Jana Maria Ściga FSK – Drogi, drożyny i dróżki 95 SCENA V
PRZEDSZKOLAKI
/Na scenę od strony widowni wchodzą przedszkolaki ze swoimi wychowawczyniami i siostrami; są na pikniku – dzieciaki śmieją się, coś sobie opowiadają./
Wychowawczyni 1: Dziś mamy okazję posłuchać odgłosów łąki.
Wiosną słychać już pszczoły, które zbierają pyłki z pierwszych kwiatów. Możemy też usłyszeć kumkanie żab.
/Audio – odgłosy łąki, dzieci przez chwilkę słuchają, chłopiec 1 wstaje i zaczyna śpiewać „Piosenkę Przedszkolaków” przy akom-paniamencie – odgłosy łąki zostają w dalekim tle./
Chłopiec 1
Choć mam mało lat Chcę poznawać świat Chcę się uczyć,
Pisać, czytać
I o wszystko wszystkich pytać
Ref. Bo każdy przedszkolak świata jest ciekawy Ma chęć do nauki i chęć do zabawy
/Chłopcy mówią do siebie na tle muzyki/
Chłopiec 1: Co piszczy w trawie?
Chłopiec 2: Kiedy śpiewa kos?
Chłopiec 1: Gdzie mieszka wiewiórka?
Chłopiec 2: Czy żaba ma nos?
/Śpiewają razem/
Choć mam mało lat Chcę poznawać świat Chcę się uczyć, Pisać, czytać
I o wszystko wszystkich pytać
Ref. Bo każdy przedszkolak świata jest ciekawy Ma chęć do nauki i chęć do zabawy
/Nauczycielka zadaje pytania, po każdym pytaniu chłopcy pod-noszą rękę w górę./
Kto sam buzię myje?
Kto alfabet zna?
Kto z klocków buduje?
/Chłopcy nie wytrzymują i krzyczą na zmianę/
Ja! Ja! Ja! Ja! Ja!
s. Jana Maria Ściga FSK – Drogi, drożyny i dróżki 97 Ref. Bo każdy przedszkolak świata jest ciekawy
Ma chęć do nauki i chęć do zabawy
/Wesoły akompaniament, przedszkolaki schodzą ze sceny./
SCENA VI
ZAJęCIA KuLINARNE
/Trzy starsze dziewczyny i trzech starszych chłopców stają na dwóch krańcach sceny – układ podobny do teleturnieju FAMI-LIADA. Pomiędzy nich wchodzi nauczycielka zajęć kulinarnych./
Nauczycielka: Mówią, że droga do serca prowadzi przez żołądek.
Może to i prawda, ale jakże odmienne upodobania znajdziemy w jadłospisie dla pań i jadłospisie dla panów. Nasi uczniowie bar-dzo cenią sobie zajęcia kulinarne i często z nich korzystają. A gdy przychodzi weekend, w ramach relaksu, w zaciszu internatowej kuchenki, powstają kulinarne fantazje…
Dziewczyna 1: „Generalki” w pokojach zrobione, pranie ogarnię-te, możemy się teraz odstresowywać.
Dziewczyna 2: Super, co dzisiaj pichcimy?
Dziewczyna 3: Coś smacznego, lekkostrawnego i niskokalorycz-nego oczywiście. Może ryż zapiekany z jabłkami?
Chłopiec 1: Ale jestem głodny. Obiad skończył się zaledwie pół godziny temu, a już włączyło mi się ssanie w żołądku.
Chłopiec 2: Stary, to autosugestia. Ja mam to samo, jak tylko biorę sztućce do ręki, od razu jestem głodny. A w tym tygodniu mam dyżur w jadalni; ty wiesz, jaka to męka, myśleć o jedzeniu przy każdym wycieranym widelcu?!
Chłopiec 3: Dość tego biadolenia. Na dobre popołudnie proponu-ję ociekającego tłuszczykiem schaboszczaka z frytkami.
Nauczycielka: A gdyby tak połączyć żeńskie i męskie preferencje w jedną całość? Zobaczmy, co z tego wyjdzie…
Dziewczyna 1: Do zagotowanego mleka dodajemy szczyptę soli i wsypujemy suchy
Chłopiec 1: kawałek schabu, który dzielimy na dwucentymetrowe plastry
Dziewczyna 2: i gotujemy przez 15–20 minut bardzo często mie-szając
Chłopiec 2: w jajku i bułce tartej. Następnie na rozgrzaną patelnię Dziewczyna 3: obieramy jabłka i trzemy na grubych oczkach Chłopiec 1: smażąc z jednej i drugiej strony na złoty kolor Dziewczyna 1: można dodać cynamon i cukier dla pogłębienia smaku
s. Jana Maria Ściga FSK – Drogi, drożyny i dróżki 99 Chłopiec 2: i pokroić na paski, jednocześnie podgrzewając fryt-kownicę do 150 stopni Celsjusza.
Dziewczyna 2: Kiedy jabłka są już gotowe, w żaroodpornym na-czyniu wykładamy kolejne warstwy: ryż – jabłka –
Chłopiec 3: frytki, które smażymy przez 10 minut w rozgrzanej frytkownicy, a następnie zwiększamy temperaturę do
Dziewczyna 3: 180 stopni Celsjusza. Po 30 minutach danie gotowe jest do spożycia.
RAZEM: Życzymy smacznego!
/Wychodzą za kulisy.
Piosenka: „Przez żołądek do serca”; śpiewa Mirela./
1. Pierwsze nasze przyjaźnie Pierwsze zauroczenia Każdy przeżyć musi to sam Wpływają bardzo wyraźnie Na styl i jakość żywienia Więc taką radę dziś dam Ref. Przez żołądek do serca Ta prawda stara jak świat Ciągle jest aktualna I zwolenników ma 2. Spróbować nie zaszkodzi Uczucie tego warte
Przepis znany wszystkim od lat Gdy spotykają się młodzi Życie na lepsze się zmienia Piękniejszy staje się świat
SCENA VII
/Na scenę wchodzą nauczyciel i wychowawczyni./
Nauczyciel: Drogi, drożyny i dróżki. Przemierzane codziennie w drodze ku dojrzałości.
Wychowawczyni: To zdobywanie wiedzy, nowych umiejętności.
To odkrywanie świata i odkrywanie siebie. To troska nas, doro-słych, by być i towarzyszyć.
/Muzyka, wszyscy wchodzą na scenę, w tle wyświetlony portret Matki. Piosenka finałowa./
1. Wszyscy serca pragniemy W codziennym wędrowaniu Serce sercu pomoże
Gdy przyjdzie czas zmagania Serce się z sercem dogada Kiedy słowo zaboli
Serce otworzy każde drzwi
s. Jana Maria Ściga FSK – Drogi, drożyny i dróżki 101 Ref. Drogi, drożyny i dróżki
W jednym biegną kierunku
Lecz tylko ty możesz nadać im sens Gdy uwierzysz, że warto
Żyć radośnie, żyć z pasją
Bo odkryłeś już nasz wspólny cel 2. Ten testament serdeczny
Zostawiła nam Matka Kiedy z troską myślała
O swych laskowskich Dziatkach Dziś odpowiedź jest prosta Każdy z nas o tym już wie Serce otworzy każde drzwi 3. Kiedy młodzieńcze dróżki W jedną zejdą się drogę Serce cię poprowadzi W dorosły wejdziesz świat Choć lat ci będzie przybywać Nie zapominaj o tym
Serce otworzy każde drzwi
fot. Rafał Zakrzewski
Bożena Anna Flak*
Nauczyłam się, że
trzeba dużo zejść życia, różności jego udręk i spiekot, i kołowań,
by już od siebie, przed samym sobą przyznać, wobec nieba i ziemi psalmem siwym rozsądzać, żeśmy wszyscy po jednych pieniądzach.
I jeden wszystkim Ratunek Boskie Zmiłowanie.
Nauczyłam się, że
codzienna gimnastyka wymaga
takiej samej dyscypliny jak codzienna modlitwa.
Po sygnałach fizycznych, przy odrobinie wprawy, dostać się można do przedsionków duszy.
Bożena Anna Flak* – Nauczyłam się, że 103
Nauczyłam się, że
wszystko na ziemi jak przechodni puchar.
Przez moment tylko w naszych rękach, przez moment tylko naszą ozłaca twarz.
Żyć tak, by życia przybywało, gdy w inne przechodzi
ręce.
Nauczyłam się, że
ziarnko wiary do ziarnka, a uzbiera się
pewność.
* Wybór tekstów z tomu pt. Niby nic,wyd. Atut, Warszawa 2015.
Józef Korn