• Nie Znaleziono Wyników

Pluralizm Telewizji Lokalnych

W dokumencie Media w regionach - regiony w mediach (Stron 88-119)

Rynek mediów lokalnych po 1989 roku systematycznie się powiększał, nasycając się rozmaitymi przejawami inicjatyw medialnych, w tym mediami wirtualnymi. Media lokalne pełnią ważną rolę w kształtowaniu tożsamości społeczności lokalnej. Dotykają jej problemów, są najbliżej tego, co w danej grupie się dzieje. Są narzędziem wyrażającym interesy mieszkańców danego regionu i odpowiadają na różnorodne

potrzeby lokalnych społeczności. Niebagatelną rolę pełni w tym przekazie telewizja, którą jako podstawowe źródło

informacji wskazuje niemal połowa Polaków. Coraz większą popularność zyskuje sobie także telewizja internetowa. Lokalność programów można oceniać na dwóch płaszczyznach – lokalnym zakresie zainteresowania oraz lokalnym zakresie działania. Pierwsza oznacza, że tematyka dominująca na antenie telewizji lokalnej w sposób bezpośredni lub pośredni dotyczy rzeczywistości społecznej, gospodarczej i kulturowej, w której funkcjonuje określona grupa ludności. Druga może być rozpatrywana z punktu widzenia geograficznego i spo-łecznego. I choć telewizje lokalne nie mają tak dużego zasięgu jak stacje ogólnopolskie czy ponadregionalne, pełnią ważną

rolę w życiu danej społeczności. Podejmowane przez nie treści są bowiem niezauważalne w mediach krajowych, są one więc bliżej obywatela, dotykają spraw dla niego bieżących, jak chociażby zmiany cen biletów miejskich przewoźników czy – będące aktualnie gorącym tematem – zmiany w Ustawie o gospodarowaniu odpadami komunalnymi, zgodnie z którą od 1 lipca właścicielem odpadów będzie gmina. W każdej z nich rozstrzygnięcia dotyczące regulowanych przez ustawę problemów mogą być różne, stąd ujęcie jak najbliższe obywatelowi jest najbardziej korzystne. Społeczność utożsamia się bowiem z prezentowanymi treściami i dzięki dotarciu do kwestii, które jej bezpośrednio dotyczą, może budować poczucie własnej tożsamości. Polityka na szczeblu ogólno-krajowym – choć niezmiernie istotna z punktu widzenia ustawodawczego – nie zawsze jest w centrum zainteresowania obserwatorów. Coraz więcej osób skupia się na problemach, z którymi boryka się samorząd w którym mieszkają, kwestie podejmowane przez parlamentarzystów w Warszawie niekiedy schodzą więc na drugi plan. Priorytetem jest to, co dzieje się tu i teraz, najbliżej ich miejsca zamieszkania, co ma bezpośredni wpływ na życie lokalnej społeczności. Bardziej interesujące są decyzje podejmowane w miejskim Ratuszu, niż w siedzibie Parlamentu, choć – z przeprowadzanych z mieszkańcami rozmów wynika, że wybiórczo znają oni

nazwiska radnych Rady Miejskiej, nie mówiąc już o ich

przynależności partyjnej. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku znajomości przez lokalną społeczność nazwisk

dyrektorów instytucji kultury czy placówek oświatowych. Przybliżenie im tego tematu to także jeden z celów lokalnych

telewizji – prezentowanie osób, które podejmują decyzje i mają bezpośredni lub pośredni wpływ na funkcjonowanie Miasta. Ważne jest, aby dzięki przekazywanym przez te media informacjom obywatele mieli świadomość, że polityka „dzieje się” także obok nich, a nie tylko w stolicy naszego kraju. Telewizje lokalne pełnią więc ważną rolę w codziennym życiu danej społeczności. Otrzymując przekaz dotyczący dziejących

się w danym mieście wydarzeń widz ma wrażenie, że jest w centrum wydarzeń, że poruszana tematyka bezpośrednio jego

dotyczy. Dlatego też coraz częściej w lokalnych mediach prezentowane są wydarzenia czy działania, które odbiły się

echem w całym kraju, ale z regionalnego punktu widzenia. Z miejscowymi politykami, funkcjonariuszami publicznymi

czy działaczami. Tak przedstawiony problem niekiedy bardziej wzbudza zainteresowanie odbiorcy, niż wtedy, kiedy jest emitowany na ogólnokrajowych antenach.

Pluralizm może być rozpatrywany na kilku poziomach. Jednym z nich jest wielość mediów funkcjonujących na rynku. Rozkwit lokalnych telewizji spowodował, że większość polskich gmin ma swój kanał informacyjny. Po dwudziestu latach nie brakuje również takich ośrodków, gdzie jest kilka lokalnych telewizji – w Wałbrzychu funkcjonują cztery podmioty (Telewizja Wałbrzych, Regionalna TV, Telewizja Dami Wałbrzych, TV Zamkowa), w Jeleniej Górze dwa (Telewizja KarkonoszePlay oraz Telewizja Dami). Kwestia ta jest istotna z kilku powodów. Istniejąca pomiędzy lokalnymi stacjami konkurencja jest korzystna zwłaszcza z punktu widzenia odbiorcy, ponieważ monopol jednego podmiotu nierzadko prowadzi do prezentacji treści subiektywnej,

uzależnionej od koneksji i powiązań pomiędzy właścicielami poszczególnych telewizji a np. lokalnymi władzami. Przekaz niemający konkurencji najczęściej nie jest dobry jakościowo, zwłaszcza pod względem prezentowanych treści. Ponadto, chociaż prezentowany w telewizjach lokalnych przekaz, zgodnie z koncesją nadaną przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji ma być obiektywny i bezstronny, dziennikarze zatrudnieni w określonych jednostkach także mają swoje poglądy polityczne czy religijne, co niejednokrotnie decyduje o nacechowaniu informacji. Jacek Tomaszewski z MM Silesia podczas Konferencji „Pluralizm Mediów w Polsce” stwierdził, iż ciężko czasami zachować ten pluralizm, który w tym wypadku trochę idzie w parze z obiektywizmem, gdy każdy ma jakiś swój światopogląd i pracuje w redakcji, która ma swoją

linię programową1. Telewizje lokalne stają się także coraz

bardziej widocznym narzędziem w procesie rozwoju kultury popularnej, oraz funkcjonującego w jej ramach języka

komu-nikacji2. Dlatego wielość mediów daje odbiorcy szansę na

wszechstronne zapoznanie się z interesującym go tematem i wyrobienie swojej własnej opinii. Ważne jest więc, aby przekaz telewizji lokalnych, choć nie można go traktować w kategoriach misji jak w przypadku mediów publicznych, dawał odbiorcom szansę na poznanie wszystkich stron lokalnej sceny politycznej, a nie tylko obozu rządzącego. Podobnie

1 http://www.migalski.eu/relacja-z-konferencji-pluralizm-mediow-w-polsce/21-11-2011 z dnia 26.03.2013r.

2 R. Kowalczyk, Miejsce i rola mediów lokalnych we współczesnym spo-łeczeństwie informacyjnym (refleksje medioznawcze), [w:]

sytuacja ma się w przypadku informacji dotyczących działających w mieście ośrodków kultury. O przekazie pre-zentowanym przez lokalne telewizje w znaczącej mierze stanowi źródło pozyskiwania przez dziennikarzy informacji. Porównując pracę w medium rozpowszechnianym za pomocą sieci kablowej oraz drogi naziemnej różnice w tym zakresie są niewielkie. Dla lokalnych dziennikarzy najważniejsze jest to, co dzieje się „blisko” i to co dotyczy spraw lokalnej społeczności, gdyż to buduje ich autorytet i zwiększa po-tencjalną liczbę odbiorców. Poszukiwanie tematów „oddalo-nych” od miejscowych potrzeb i problemów może skutkować odrzuceniem danego medium przez społeczność, w której ono funkcjonuje. Dlatego nie dziwi fakt, że dziennikarze sami poszukują informacji, bądź otrzymują je od mieszkańców, czy firm i instytucji działających w danym regionie. Tempo rozpowszechniania informacji zdecydowanie wzrosło od czasu, kiedy jej dystrybucja w sieci stała się standardem, od tego czasu także Internet i jego potencjał są również cennym źródłem informacji także dla dziennikarzy pracujących w lokalnych stacjach telewizyjnych, czego przykładem może być chociażby wskazywanie portali społecznościowych, jako

źródeł informacji dziennikarskich3. Pracownicy lokalnych stacji

często sięgają także po opinię mieszkańców w sprawach dziejących się w ich miastach, czy innych, będących istotnymi

3 Dr I. Biernacka-Ligięza, Pluralizm geograficzny/lokalny w mediach [w:] „Pluralizm w Polskich mediach elektronicznych”, opracowanie dla Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji przygotował zespół Centrum Badań Marketingowych INDICATOR pod kierownictwem prof. dr. hab. Jana Garlickiego, Warszawa, 17.12.2012 r., s. 74.

np. z punktu widzenia aktualności o krajowym czy światowym zasięgu. W jeleniogórskich telewizjach funkcjonują dwa takie programy – Telewizja Dami emituje „Opinię publiczną”, natomiast Telewizja KarkonoszePlay – „Twoim Zdaniem”. Wśród poruszanej tematyki są aktualne sprawy społeczno – gospodarcze regionu (stosowanie przepisów Ustawy o gospo-darce nieruchomościami, terminowość i celowość wykonania podejmowanych przez samorząd inwestycji czy bardziej ogólne – przestrzeganie przez mieszkańców świątecznego postu czy ulubione formy spędzania przez nich wolnego czasu). Nie brakuje także tematów o zasięgu bardziej globalnym, jak chociażby wybór nowego papieża czy rotacje dokonujące się na krajowej scenie politycznej. Programy tego typu cieszą się dużą popularnością wśród widzów głównie ze względu na funkcję integracyjną, jakie pełnią. Każdy z mieszkańców ma szansę

wypowiedzieć się na podejmowany w danym odcinku temat i zapoznać się ze zdaniem innych obywateli.

Wykres 1. Tematyka podejmowana przez dziennikarzy

podczas programów typu sonda (w %)

Tabela 1. Źródła informacji dla telewizji lokalnych (dystrybuowanych drogą naziemną i za pomocą telewizji kablowych)

Operatorzy naziemni Sieci kablowe

Władze samorządowe Źródła własne Zaproszenia Władze samorządowe

Widzowie Informacje prasowe

Źródła własne Widzowie Portale społecznościowe Zaproszenia

Komunikaty Komunikaty Inne media Portale społecznościowe

Informacje prasowe Poszukiwanie materiału w terenie

Korespondencja Informatorzy Źródło: Opracowanie własne

Możliwość odbioru programów telewizyjnych drogą kablo-wą jest już w ponad 300 miastach Polski, w tym we wszystkich powyżej 40 tys. mieszkańców. Obecnie z usług telewizji kablowych korzysta ponad 4 mln gospodarstw domowych. Z usług 10 największych operatorów korzysta ponad 3 mln abonentów, co stanowi ok. 75% ogółu korzystających z tele-wizji kablowej. W rejestrach KRRiT figurowało ponad 400 operatorów. Zarządzają oni ponad 4 mln gniazd abonenckich,

zaś ich możliwości szacuje się na ok. 7 mln4. Ponad 30%

4 Informacja o podstawowych problemach radiofonii i telewizji w 2010, KRRiT, marzec 2011.

wszystkich gospodarstw domowych w Polsce ma dostęp do telewizji kablowej, a w związku z tym także do lokalnych stacji telewizyjnych nadawanych za ich pośrednictwem. Koncesje na rozpowszechnianie programu w sieciach kablowych udzielane są na programy emitowane od 20 minut na tydzień do 24 godzin na dobę, czas emisji jest jednak w wielu przypadkach dłuższy od minimalnego czasu wpisanego w koncesję. Do lipca 2012 roku wydano 523 koncesje na rozpowszechnianie programów w sieciach telewizji kablowych.

Wykres 2. Ilość koncesji przyznanych na rozpowszechnianie

programów drogą kablową w latach 1993-2012

Źródło: www.krrit.gov.pl/dla-nadawcow-i-operatorow/nadawcy/ koncesjonowani/koncesje-kablowe/

Wielość podmiotów ubiegających się o koncesję a także ich zróżnicowanie pod względem geograficznym stanowią niepodzielny dowód na istnienie pluralizmu lokalnych mediów, przynajmniej patrząc na problem od strony regionalności. Miejscowi nadawcy stali się spoiwem dla społeczeństwa zwłaszcza tam, gdzie ze swoim programem regionalnym nie

dociera Telewizja Publiczna. Pomimo istnienia bowiem ośrodków lokalnych, przekazywana przez nie treść skupia się głównie na mieście, w którym dana filia Telewizji Publicznej ma swoją siedzibę. Przykładem niech będzie wrocławski oddział TVP, gdzie w serwisie informacyjnym w przeważającej mierze prezentowane są wydarzenia ze stolicy Dolnego Śląska i jej najbliższych okolic, przy innych miastach czy gminach ograniczając się do wydarzeń najistotniejszych, nierzadko podejmowanych także na antenach ogólnokrajowych stacji. A przecież TVP Wrocław – będąc telewizją regionalną, nadającą na terenie całego województwa, powinna informować widzów o tym, co dzieje się w każdym mieście tego obszaru. Funkcjonując jako medium lokalne powinna podejmować tematy, które są bliskie każdemu Dolnoślązakowi, a nie tylko mieszkańcowi jego największego miasta, choć – patrząc na ilość urzędów i instytucji mających swoją siedzibę we Wrocławiu – bezsprzecznie miasto jest kopalnią pracy dziennikarskiej.

Podstawowym przepisem, stanowiącym o pluralizmie mediów w Polsce jest art. 14 Ustawy Zasadniczej mówiący, że Rzeczpospolita Polska zapewnia wolność prasy i innych

środków społecznego przekazu5. Komisarz Unii Europejskiej

ds. społeczeństwa informacyjnego i mediów Viviane Reding stwierdziła: „W czasach, gdy media poddawane są radykalnym zmianom i procesom restrukturyzacji związanym z nowymi technologiami oraz globalną konkurencją, utrzymanie

5 Ustawa z dnia 02.04.1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Z 1997r. Nr 78, poz. 483 z późn. zmian.).

ralizmu mediów ma kluczowe znaczenie dla procesów demo-kratycznych w państwach [...] członkowskich i całej Unii Europejskiej”. Na straży pluralizmu w lokalnych telewizjach stoi Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, ustalając w konce-sjach obowiązki poszczególnych nadawców w zakresie two-rzenia programu, winna jednocześnie określać – co wynika m.in. z treści wniosków koncesyjnych – udział audycji w tygo-dniowym czasie nadawania na poziomie gwarantującym realizację deklaracji złożonych we wniosku. W wypadku nadawców lokalnych jest to minimalny udział audycji poświę-conych tematyce lokalnej. Ten rodzaj ingerencji regulatora, często kwestionowany przez wnioskodawców jako naruszający samodzielność i odpowiedzialność nadawcy za rozpowsze-chniany program, znajduje jednak swe uzasadnienie zarówno

w przepisach Ustawy o radiofonii i telewizji (art. 13 ust.1)6,

jak i przepisach Kodeksu Postępowania Administracyjnego

(art.155)7. Jest ponadto czyniony w interesie ogólnym

odbiorców; dbałości o poszerzanie ich dostępu do wielości treści i źródeł informacji, a także dla wspomagania rozwoju

lokalnych społeczności8. Telewizje lokalne, choć skupiają się

na innej tematyce niż media ogólnokrajowe mają takie same role i funkcje – 1) rola informacyjna, a więc dostarczanie odbiorcom wiadomości dotyczących rzeczywistości społeczno--politycznej regionu, w którym zamieszkują; 2) rola

6 Ustawa z dnia 29.12.1992r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 nr 43 poz. 226 z późn. zmian.).

7 Ustawa z dnia 14.06.1960r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (Dz. U. z 2013 poz. 267 z późn. zmian.).

8 Z. Kosiorowski, Regres elektronicznych mediów lokalnych w Polsce, [w:]

opiniotwórcza – będąca pokłosiem funkcji informacyjnej. Dzięki prezentowanym na antenie telewizji lokalnej treściom widz może sam ocenić zaprezentowaną sytuację i wyrobić sobie na jej temat określony pogląd; 3) funkcja kontrolna – sprowadzająca się do swoistego monitorowania działalności władzy samorządowej oraz organów administracji publicznej, funkcjonujących w danej jednostce, a także nagłaśniania i ujawniania nieprawidłowości życia społecznego; 4) funkcja integrowania społeczności lokalnej i promowania lokalnych inicjatyw – telewizje lokalne powinny integrować społeczności lokalne, wspomagać środowiska działające na ich rzecz, kształtować lokalną opinię społeczną, pamiętając o odpowie-dzialności za przekaz, obraz i słowo. Prowadząc szeroką działalność transmisyjną media lokalne gwarantują społe-czności, w której działają, szybkie dotarcie do informacji o najważniejszych wydarzeniach w regionie, ukazują różno-rodne aspekty i formy życia społecznego, stwarzają spo-łeczności lokalnej możliwości wypowiadania uwag, postulatów oraz opinii na temat rozwoju własnego regionu. Obok promocji „małej ojczyzny” do podstawowych funkcji i zadań mediów lokalnych należy promowanie inicjatyw lokalnych, wspieranie działań zwiększających zaangażowanie obywateli w życie publiczne czy upowszechnianie dobrych wzorów działań obywatelskich; 5) funkcja reklamowo-ogłoszeniowa – pro-mująca działających w danym terenie przedsiębiorców, instytucje kultury czy organizacje pozarządowe. Media lokalne powinny więc nie tylko integrować społeczność, budować jej poczucie własnej tożsamości, ale także udzielać jej głosu w różnych sprawach, dotyczących aktualnej problematyki

regionu. Znaczenie mediów lokalnych jest więc ogromne, a dr Paweł Kuca z Katedry Politologii Uniwersytetu Rze-szowskiego uważa, że media lokalne mają znaczenie dla społeczności lokalnych i ich rola będzie rosła, zarówno w warstwie informacyjnej, jak i opiniotwórczej.

Pluralizm lokalny można rozumieć, jako ten uosabiany w planie treści, czyli tematy, problemy, opinie, sądy, stano-wiska etc. lokalnych społeczności obecne/nieobecne w mediach – lokalnych, regionalnych, krajowych. Druga perspektywa narzuca interpretowanie „pluralizmu lokalnego” w tzw. „planie wyrażania”, czyli analizując formę, kształt, kondycję, zale-żność/niezależność lokalnych mediów w systemie komuniko-wania medialnego. Biorąc pod uwagę oba wspomniane powyżej poziomy interpretacyjne pluralizmu lokalnego należy uwzględnić powszechnie przyjętą koncepcję oceny mediów pod kątem zaspokajania potrzeb różnych grup odbiorców, co

w przypadku komunikowania lokalnego jest szczególnie

istotne, gdyż media poprzez swój aktywny udział w życiu danej społeczności stają się jej nieodzownym „graczem” i spoiwem. Zapewniana przez media lokalne różnorodność form i treści przekazu wpływa na kształtowanie świadomości odbiorców na każdym poziomie komunikowania – od sublokalnego po ogólnokrajowy (media lokalne nierzadko stanowią źródło tematów podejmowanych przez media krajowe). Analiza mediów lokalnych prowadzona zgodnie z teoretyczną koncepcją, zawartość pluralistycznego systemu komuniko-wania zorientowanego na zaspokajanie potrzeb różnych grup odbiorców, powinna obejmować następujące wymiary: rozrywkowy (zaspokajanie różnych gustów, upodobań

este-tycznych etc.); poznawczy (prezentowanie różnych zaintere-sowań, pasji etc.) oraz społeczny (prezentowanie interesów, poglądów, celów realizowanych w życiu społecznym przez

różne grupy/jednostki etc.)9. Pluralizm ma charakter

„zewnętrzny” (wyrażający się mnogością mediów należących do różnych właścicieli, inaczej można go nazwać „pluralizmem strukturalnym”) i „wewnętrzny” (wyrażający się rozmaitością treści i opinii w obrębie zawartości przekazywanej przez jedną organizację medialną. Jest to więc pluralizm oferty progra-mowej). Ważną dla demokracji cechą systemu mediów powinien być pluralizm źródeł informacji i programu. Dlatego Deklaracja Komitetu Ministrów Rady Europy z 1982 r. nt. swobody wypowiedzi i informacji stwierdza, że jednym z celów samej organizacji i jej krajów członkowskich powinno być zapewnienie „istnienia szerokiego przekroju niezależnych i autonomicznych mediów, umożliwiających odzwierciedlenie

różnorodnych idei i opinii”10.

Oceniając pluralizm telewizji lokalnych w ujęciu ze-wnętrznym, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę formę ich finansowania oraz to, kto jest ich właścicielem. Lokalne media mogą dobrze wypełniać swoją rolę tylko wtedy, gdy

9 Dr I. Biernacka-Ligięza, Pluralizm geograficzny/lokalny, w mediach [w:] „Pluralizm w Polskich mediach elektronicznych”, opracowanie dla Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji przygotował zespół Centrum Badań Marketingowych INDICATOR pod kierownictwem prof. dr. hab. Jana Garlickiego, Warszawa 17.12.2012 r., str. 56.

10 Obrona lokalności i demokracji lokalnej, Strategia działania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji na rzecz ochrony lokalnego charakteru i pluralizmu oferty programowej w lokalnych mediach elektronicznych, KRRiT, Warszawa, grudzień 2005 r.

utrzymają profesjonalizm, niezależność redakcji i niezależność

finansową11. Wśród właścicieli lokalnych kanałów znajdują się

zarówno organizacje pozarządowe, jak w przypadku TV Za-chód Szczecinek, osoby fizyczne – TV Głubczyce, TV Rypin, TV Nowy Sącz czy samorządy – jak w Gminie Ostrówek w Powiecie Lubartowskim. Nie ulega wątpliwości, iż wśród mediów lokalnych są podmioty zarówno pozycjonujące się wobec władzy, jak i społeczeństwa. Sytuując się wobec władzy media lokalne raczej nie skupiają się na szeroko rozumianym odzwierciedlaniu potrzeb społecznych, oraz – o ile to możliwe – również ich diagnozowaniu i agregowaniu, lecz koncentrują na kontroli działalności władzy, pełniąc ważną i zaszczytną funkcję tzw. czwartej władzy, co zapewne może im schlebiać. Jednak dla wielu badaczy niemniej ważną, czy bodaj nie najważniejszą funkcją mediów lokalnych jest próba opisu i klasyfikacji doświadczenia indywidualnego i zbiorowego oraz

jego przedstawiania niejako pod osąd publiczny12.

Pluralizm treści może być rozpatrywany dwojako. Z jednej strony stanowi o nim ilość produkowanych przez daną telewizję programów, z drugiej – treści w tych programach zawarte. Analiza została przeprowadzona w oparciu o telewizje lokalne funkcjonujące na rynku jeleniogórskim. Telewizja

11 Dr I. Biernacka-Ligięza, Pluralizm geograficzny/lokalny, w mediach [w:] „Pluralizm w Polskich mediach elektronicznych”, opracowanie dla Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji przygotował zespół Centrum Badań Marketingowych INDICATOR pod kierownictwem prof. dr. hab. Jana Garlickiego, Warszawa 17.12.2012 r., str. 62.

12 R. Kowalczyk, Miejsce i rola mediów lokalnych we współczesnym

społeczeństwie informacyjnym(refleksjemedioznawcze) [w:]

DAMI to jedna z najstarszych telewizji lokalnych w Polsce, nadająca program na terenie kotliny jeleniogórskiej w TV Odra i TV DAMI Jelenia Góra. Telewizja DAMI działa w grupie Vectra zrzeszającej ponad 100 telewizji lokalnych, dzięki czemu programy dotrzeć mogą do największych miast Dolnego Śląska: Jelenia Góra, Wałbrzych, Legnica, Polkowice,

Bogatynia, Zgorzelec13. Telewizja kablowa Dami Jelenia Góra

zajmuje się produkcją programu dla Telewizji ODRA Jelenia Góra – w zawartości dominują audycje poświęcone stolicy regionu, choć pozostałe gminy byłego województwa jelenio-górskiego także pojawiają się na szklanym ekranie TV Dami. Zasięg oddziaływania: region byłego województwa

jelenio-górskiego. Województwo (część): dolnośląskie14. Telewizja

KarkonoszePlay funkcjonuje na jeleniogórskim rynku od 2010 roku. Za pośrednictwem sieci kablowych dociera do około dwudziestu tysięcy mieszkańców regionu (Jelenia Góra – Zabobrze III, Centrum, Cieplice, Sobieszów; Kowary Lwówek Śląski, Podgórzyn), telewizje kablowe TVK III, BOX3, GimSoft oraz Teleradiomechanika Jerzy Liber (dane na dzień 30.03.2013; informacje te mogą się zmienić w przeciągu zaledwie kilku miesięcy ze względu na konsolidacje sieci kablowych i inne uwarunkowania rynkowe). W ofercie Telewizji KarkonoszePlay dostępnych jest osiem programów

13 http://dami.jg24.pl/?txt=5 z dnia 26.03.2013r.

14 Dr I. Biernacka-Ligięza, Pluralizm geograficzny/lokalny, w mediach [w:] „Pluralizm w Polskich mediach elektronicznych”, opracowanie dla Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji przygotował zespół Centrum Badań Marketingowych INDICATOR pod kierownictwem prof. dr. hab. Jana Garlickiego, Warszawa 17.12.2012 r., s. 66.

(Dziennik, Między Słowami, Kulturastyka, Twoim Zdaniem, Z Regionu, Wiadomości Samorządowe, Gotowanie na ekranie, Koniec Tygodnia), wśród których dominuje tematyka publicystyczna i informacyjna (ok. 60% treści), w Telewizji Dami – siedem (Serwis Informacyjny, Temat Dnia, Raport Kulturalny, Raport Regionalny, Puls Miasta, Opinia Publiczna). Podobnie jak w pierwszym przypadku, główne miejsce zajmuje tematyka informacyjna i publicystyczna (ok. 60% treści). Kolejne miejsca to programy kulturalne oraz zawierające przekaz sportowy. Na dalszych miejscach znajdują się audycje

W dokumencie Media w regionach - regiony w mediach (Stron 88-119)

Powiązane dokumenty