1. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna udzielana uczniom polega na rozpoznawaniu i zaspakajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia wynikających w szczególności:
1) ze szczególnych uzdolnień, 2) z niepełnosprawności,
3) z niedostosowania społecznego,
4) z zagrożenia niedostosowaniem społecznym, 5) ze specyficznych trudności w uczeniu się, 6) z choroby przewlekłej,
35 7) z sytuacji kryzysowych, traumatycznych, 8) z niepowodzeń edukacyjnych,
9) z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi,
10) z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą,
11) z zaburzeń komunikacji językowej.
2. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna udzielana w szkole rodzicom uczniów i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększenia efektywności pomocy psychologiczno – pedagogicznej dla uczniów.
3. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna jest udzielana z inicjatywy ucznia, rodziców ucznia, dyrektora, nauczyciela, wychowawcy, pedagoga, poradni, pielęgniarki środowiskowej, pracownika socjalnego, asystenta rodziny i kuratora sądowego.
§ 49
1.Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje dyrektor szkoły:
1) pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielają uczniom nauczyciele, wychowawcy, pedagog i doradca zawodowy;
2) pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:
a) rodzicami uczniów,
b) poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, c) placówkami doskonalenia nauczycieli,
d) innymi szkołami,
e) organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
2.W ramach sprawowanej opieki nad dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych szkoła zapewnia:
1) realizację zaleceń zawartych w orzeczeniach o potrzebie kształcenia specjalnego,
2) warunki do nauki, sprzęt specjalistyczny i środki dydaktyczne, odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne dzieci lub uczniów,
3) zajęcia specjalistyczne,
4) inne zajęcia odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne dzieci lub uczniów w szczególności zajęcia rewalidacyjne i socjoterapeutyczne,
5) integrację dzieci lub uczniów ze środowiskiem rówieśniczym, w tym z dziećmi lub uczniami pełno sprawnymi,
6)przygotowanie uczniów do samodzielności w życiu dorosłym,
7) opracowanie indywidualnego programu eduakcyjno – terapeutycznego,
8) dokonanie diagnozy predyspozycji, uzdolnień i talentów uczniów oraz dostosowanie oferty szkoły do ich potrzeb,
9) prowadzenie zajęć pozalekcyjnych rozwijających zainteresowania uczniów, dostosowanych do ich potrzeb,
10) indywidualizację pracy na lekcjach, poprzez dostosowanie zadań do potrzeb i możliwości psychofizycznych dzieci i uczniów.
3. W szkole pomoc psychologiczno – pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz w formie:
1) zajęć rozwijających uzdolnienia,
36 2) zajęć dydaktyczno-wyrównawczych,
3) zajęć specjalistycznych tj. korekcyjno-kompensacyjnych, socjoterapeutycznych oraz innych o charakterze terapeutycznym,
4) w formie zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej,
5) warsztatów,
6) porad i konsultacji.
4. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana rodzicom uczniów i nauczycielom w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń.
§ 50
1.Nauczyciele, wychowawcy oraz specjaliści w szkole rozpoznają odpowiednio indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz indywidualne możliwości psychofizyczne uczniów, w tym ich zainteresowania i uzdolnienia oraz prowadzą w szkole:
1) obserwację pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniami mającą na celu rozpoznanie u uczniów szczególnych uzdolnień i trudności w uczeniu się,
2) doradztwo edukacyjno-zawodowe.
2.W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel, pedagog lub doradca zawodowy niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy i informują o tym wychowawcę oddziału.
3.Wychowawca oddziału informuje innych nauczycieli, pedagoga i doradcę zawodowego o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem.
4.W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę oddziału, że konieczne jest objęcie ucznia pomocą pedagogiczną koordynuje on udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym w porozumieniu z dyrektorem ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane.
§ 51
1.Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, dyrektor szkoły ustala biorąc pod uwagę wszystkie godziny, które w danym roku szkolnym mogą być przeznaczone na realizację tych form.
2.Wychowawca oddziału planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej współpracuje z rodzicami ucznia, z innymi nauczycielami, pedagogiem, doradcą zawodowym, poradnią lub innymi osobami.
3.W przypadku gdy uczeń był objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole, wychowawca oddziału planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, uwzględnia wnioski dotyczące dalszej pracy z uczniem, zawarte w prowadzonej przez szkołę dokumentacji.
§ 52
37
1. Korzystanie z pomocy psychologiczno pedagogicznej jest dobrowolne i nieodpłatne.
2.Godzina zajęć rozwijających uzdolnienia i zajęć dydaktyczno-wyrównawczych trwa 45 minut, a godzina zajęć specjalistycznych trwa 60 minut. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie zajęć specjalistycznych w czasie krótszym niż 60 minut, z zachowaniem ustalonego dla ucznia łącznego tygodniowego czasu tych zajęć.
3.Zajęcia rozwijające zainteresowania i uzdolnienia organizuje się dla uczniów szczególnie uzdolnionych oraz prowadzi się przy wykorzystaniu aktywnych metod pracy. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 8.
4.Zajęcia prowadzone w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej organizuje się dla uczniów mających trudności w nauce, w szczególności w spełnianiu wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 5.
5.Zajęcia dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych prowadzą nauczyciele i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju prowadzonych zajęć.
§ 53 1.Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej:
1) pomoc psychologiczno-pedagogiczną dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego organizuje i monitoruje zespół nauczycieli uczących tych uczniów. Pracą zespołu koordynuje wychowawca.
2) do zadań zespołu należy opracowanie indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, we wspólpracy, w zależności od potrzeb, z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, w tym poradnią specjalistyczną, program opracowywuje się w ciągu 30 dni od dnia złożenia w szkole orzeczenia,
3) wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, dyrektor szkoły ustala biorąc pod uwagę wszystkie godziny, które w danym roku szkolnym mogą być przeznaczone na realizację tych form,
4) formy i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane są uwzględniane w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym.
2.Dyrektor niezwłocznie informuje na piśmie rodziców ucznia o ustalonych dla ucznia formach, sposobach i okresie udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
3.Rodzice ucznia mogą uczestniczyć w spotkaniach zespołu, a o terminie spotkania rodziców ucznia telefonicznie informuje wychowawca lub koordynator.
4.Szczegółowe zadania zespołu i koordynatora zawarte są w procedurach powoływania i funkcjonowania zespołu organizującego i monitorującego pomoc psychologiczno-pedagogiczną dla uczniów ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi.
5.Zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz z planowaniem kształcenia i kariery zawodowej organizuje się w celu wspomagania odpowiednio uczniów w podejmowaniu decyzji edukacyjnych i zawodowych, przy wykorzystaniu aktywnych metod pracy. Zajęcia prowadzi doradca zawodowy.
6.Porady, konsultacje, warsztaty i szkolenia prowadzą nauczyciele, wychowawcy, pedagog i doradca zawodowy.
7.Nauczyciele, pedagog i doradca zawodowy udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej prowadzą dziennik zajęć potwierdzający dokumentację przebiegu nauczania.
8. Pedagog szkolny zajmuje się wspieraniem nauczycieli, wychowawców i innych specjalistów w udzielaniu i organizowaniu pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
38
9. Opinie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka w oddziałach przedszkolnych oraz orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego, indywidualnego nauczania , a także o potrzebie zajęć rewalidacyjno – wychowawczych, wydają zespoły orzekające działające w Publicznych Poradniach Psychologiczno – Pedagogicznych, w tym w Poradniach specjalistycznych.
10. Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego określa zalecane formy tego kształcenia z uwzględnieniem rodzaju niepełnosprawności, w tym stopnia niepełnosprawności intelektualnej.
§ 54
NAUCZANIE INDYWIDUALNE
1. Nauczaniem indywidualnym obejmuje się uczniów, których stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły. Okres, w którym dziecko nie jest w stanie uczęszczać do szkoły nie może być krótszy niż 30 dni. Nauczanie indywidualne jest formą nauczania przeznaczoną dla uczniów poważnie chorych, z ciężkimi urazami, po wypadkach, operacjach, itp. Dzieci i młodzież niepełnosprawni również mogą być objęci nauczaniem indywidualnym, ale jedynie ze względu na chorobę, a nie niepełnosprawność.
2. Obowiązek organizacji nauczania indywidualnego dla ucznia spoczywa na dyrektorze szkoły. Dyrektor, na wniosek rodziców (prawnych opiekunów) oraz na podstawie załączonego do wniosku orzeczenia poradni psychologiczno - pedagogicznej lub poradni specjalistycznej, pisemnie informuje rodziców (prawnych opiekunów) o podjęciu decyzji dotyczącej realizacji nauczania i rozpoczyna jego realizację.
3. Dyrektor szkoły (przedszkola), na podstawie orzeczenia, ustala zakres, miejsce i czas prowadzenia zajęć indywidualnego nauczania lub zajęć indywidualnego przygotowania przedszkolnego, a także formy i zakres pomocy psychologiczno – pedagogicznej niezbędnych dla dziecka/ucznia.
4. Wszystkie działania dyrektora szkoły podejmowane są w porozumieniu z organem prowadzącym. Odpowiednią formę kształcenia zapewnia jednostka samorządu terytorialnego właściwa ze względu na miejsce zamieszkania ucznia.
5. Dyrektor szkoły nie może podjąć decyzji negatywnej i nie wyrazić zgody na realizację indywidualnego nauczania.
6. Na podstawie orzeczenia lub opinii lekarza o ograniczonych możliwościach uczestniczenia w zajęciach można zwolnić ucznia z zajęć wychowania fizycznego, czy też informatyki.
7. Dla dobra dziecka i jego prawidłowego rozwoju osobowościowego należy, w miarę możliwości dziecka i szkoły, stworzyć warunki do uczestniczenia w życiu placówki i utrzymywania kontaktów z rówieśnikami.
8. W przypadku dziecka niepełnosprawnego i jednocześnie chorego, nauczanie indywidualne powinien prowadzić nauczyciel z odpowiednim przygotowaniem z zakresu pedagogiki specjalnej. Zatrudnienie specjalisty jest konieczne w przypadku nauczania indywidualnego ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznym lub realizacji zajęć rewalidacyjno – wychowawczych indywidualnie z uczniem z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim.