• Nie Znaleziono Wyników

-Nowy układ zbiorowy jest próbą realizacji sy-sicmat>‘ "

** sprawy produkcji w rolnictwie od strony najważnmj.z g

•*ynnika tej produkcji — pracy ludzkiej, ujętej jako zorgamz®

'ana siła robocza. Jest to przejawem postępującego i.aprzo '«6« porządku gospodarczego — w którym musi nastąp«'.

W anię dysproporcyj między tempem rozwoju produkcji przemy łowej i produkcji rolnej, jako oenŁralnym zagadnieniem

■»«•czym doby obecnej. Z chwilą bowiem, gdy socjalizm W « się burżiaazyjnej teorii ,prawa zmniejszającej się "> aJ ci A l f ) i stwierdził, że „nie znajduje ona ru,minie W b , w ły c h warunkach, kiedy zachodzi postęp techniczny * *

sposoby p.rałj uk c ji ulegają zmianie“ -), z chwilą więc, „ J

•owiedziaua została walka z zacofaniem rolnictwa, jako lanowania kapitalizmu — dopiero wówczas nastąpiła n.oz i»

tóważoięjszego zwiększenia wydajności, zastosowania P0^ 3“ “ ^ lzy<* nakładów, zmiany sposobu produkcji wraz ze wzrostem

*•*« ‘< *W k i. „N ic prawa bowiem przyrody, które należy pozna- Walczyć, lecz stosunki społeczne są czynnikami decyduj«« 5j charakterze produkcji“ — to twierdzenie, jako wynik ¡avza¡

Procesów społecznych w ujęci« marksizmu, jedynie P™*

Postępu w tej dziedzinie gospodarki, tak bardzo ulegającej wpływom pojęć różnych bnrżuazyjoych teoryj »“6łJ1>/ • altuzjanizniu“ jtp.

^ 'voice o podniebienie naszej produkcji rolnt j jaKO tí

^ * i dostępny, posiadający największy potencjał ^ l > « ‘la _ , jednocześnie najhardziej nadający się do planowania

porzątc-k majątki państwowe. Zjtttd szczeciński robot.«

hacowoików gostKKłarstw rolny cl, Ministerstwa Holmrtwa i 111 Rolnych w grudniu 19*7 r. nakreśli? ogólne z arna

* sforumtówmdu I^ h ig a 7 „naywiększy plon jest osiągaW zy średniej (optymalnej) ilości czynnika (np nawom

~ dod. autora K. M.J. lVzy najmniejszej (minimalnej) J tk *zei (maksymalnej) ilości czynnika plon K * meosiąga ny . — )“ ■ (Cyt' w/g A. brzozy „Przeciwko kompleksowi w — ' ' v rolnictwie“ . Nowe Drogi z. 8/48).

( Lenin „Kwestia rolna i krytycy Marksa ’

dziedzinie. I to zarówno w stosunku do pracy administratorów jak i robotników rolnych. W związku z powyższym — nowy układ zbiorowy łączy w sobie trzy dotychczasowe układy: 1) dla robot­

ników rolnych, 2) dla pracowników administracyjnych i 3) dła pra­

cowników goraelanyeh. Jest to więc ujęcie zupełnie nowe, albo­

wiem w ten sposób o zakresie układu zbiorowego zadecydował interes produkcji w danej dziedzinie gospodarki społecznej, a nic, jak przed wojną, układ stosunków zawodowych będący wyrikiem walki klasowej prowadzonej przez odłam klasy robotniczej w obro­

nie warunków pracy wobec zorganizowanego ucisku kapitalistów w danej branży.

Należy bowiem przypomnieć, że początek całemu systemowi ustawodawczemu załatwiania zatargów zbiorowych pomiędzy pra­

codawcami a pracownikami rolnymi poprzez zbiorowe układy pra­

cy — dała fala strajków rolnych, tzw. „czarnych strajków“ , której szczególne nasilenie przypadło na wiosnę 1919 r. w najżyźniejszej części b. Królestwa Kongresowego, grożąc już nic tylko przelotnymi zaburzeniami, lecz możliwością powstrzymania się nawet od obrzą­

dzania inwentarza oraz zaniedbania właściwej pory robót rolnych.

W tym stanie rzeczy ówczesny sejm zażądał, aby działalność inspek­

torów pracy rozciągnęła się również na rolnictwo. Jednocześnie zagrożono zarządem przymusowym majątkom ziemskim „niezago­

spodarowanym wskutek opornego stanowiska właścicieli wobec słusznych żądań robotniczych...“ 3).

Dopiero więc w obliczu tak zaostrzonych przeciwieństw klaso­

wych została uchwalona ustawa z 1919 r „ dająca prawo reprezen­

tacji klasie robotniczej poprzez delegatów związku zawodowego,

„o ile na terenie danego powiatu związek taki prawnie istnieje*), do zawierania umowy zbiorowej z przedstawicielami pracodawców o warunkach pracy i płacy na terenie danego powiatu. Umowa taka miała oczywiście być „dobrowolna“ , tzn. musiała nastąpić w wyniku polubownej ugody albo też dobrowolnego poddania się

*) Polityka społeczna Państwa Polskiego, 1918 — 1935 r. War­

szawa 1935 r. s. 27.

4) Świątkowski i Gadomski „Ochrona pracy robotników ro l­

nych“ — Warszawa 1937 r.

77

orzecznictwu Kom isji Rozjemczych. „Odmowa podpisu choćby przez jednego z członków komisji polubownej świadczyła o nie- dojściu do skutku umowy (ugody)44.

O tym, że istotnie ziemiaństwo nie wykazywało „dobrej woli”

w kierunku polubownego załatwiania zatargów — świadczy fakt, że już w 1924 r. została wydana nowa ustawa o powoływaniu „nad­

zwyczajnych komisji rozjemczych44, które miały obowiązek w dro­

dze przymusowego arbitrażu państwowego określania warunków, na jakich nastąpić winno zawarcie umów na terenie poszczegól­

nych powiatów w przedmiocie pracy na roli. Grzywny nakładane na pracodawców za uchylanie się od udziału w komisjach świad­

czą najlepiej o panujących ~w nich stosunkach. Z drugiej strony i reprezentacja robotnicza była dobierana w ten sposób, że obok przedstawiciela związku klasowego było dwóch delegatów związ­

ków chrześcijańskich i „narodowych44, wprowadzających dywersję po stronie pracowniczej i uniemożliwiających obronę interesów robotniczych.

Jak charakteryzuje się okres ówczesnych umów- zbiorowych w rolnictwie? Umowy przedwojenne stwarzały dla robotników rolnych warunki bytowania z dnia na dzień, bez żadnych »wido­

ków na polepszenie ich Sytuacji materialnej. Płace tych robotni­

ków, złożone z pensji gotówkowej i ze świadczeń w naturze, w okresie korzystnej koniunktury rolnej podlegały ciągłym zmia­

nom skutkiem tego, że część gotówkowa ustalana była w życic i dopiero przeraehowywana. Przy następującym zaś spadku cen ziemiopłodów ordyriarie traciły rzeczywistą wartość, pociągając za sobą równocześnie i spadek wynagrodzenia gotówko;/ego. I tak np. w ciągu jednego roku służbowego 1929/30 wynagrodzenie ordy­

nariusza1, wyrażone w złotych, spadło prawie o Ya. W tym samym czasie kryzys, dotykający również wielką własność ziemską, powo­

dował maSowe zwalnianie z pracy i tworzenie armii rezerwowej robotników dniówkowych. Ta armia stanowiąca 00% ogółu robot­

ników rolnych w rezultacie prawa podaży i popytu pracowała za 50% wynagrodzenia robotników stałych. Płaca robotnika rolnego spadła w ciągu 10-leeia 1927/28 — 1937/38 w województwach cen­

tralnych z. 1968 zł mi 1057 zł, a w województwach południo­

wych — z 1663 zł na 830 zł rocznie! „Spiżowe prawo płacy“ , płacy ograniczonej do wegetacyjnego bytowania, znalazło swój peł­

ny wyraz w stosunkach robotników rolnych, tego proletariatu,

„spożywającego przeważnie ziemniaki44 (Kartoffelnesscndcs — Proletariat) 5 *).

O ustosunkowaniu się rządów sanacyjnych do zagadnieniu pła­

cy i pracy w rolnictwie świadczy najlepiej fakt wyłączenia umów zbiorowych w rolnictwie z ustawy o układach zbiorowych wyda­

nej 1 w 1937 r. W epoce premiowania przez państwo obszarników eksportujących za granicę zboże układy zbiorowe zapewniające robotnikom rolnym minimum płacy nie wynikały bynajmniej z troski o poprawę bytu klasy robotniczej, lecz były tylko i wy­

łącznie środkiem zmierzającym do „utrwalenia pokoju społecz­

nego44 6)\

„Uczestnicy układu zbiorowego zobowiązują się do zachowania przez cały czas trwania układu zbiorowego pokoju socjalnego, do zaniechania walk klasowych przy pomocy strajków, bojkotów oraz innych środków masowych, /a naruszenie tego obowiązku przez związki uczestniczące w niniejszym układzie zbiorowym odpowia­

dają związki całym swoim majątkiem4'. Oto istotne powody, dla których pańslw.o tolerowało zawieranie układów zbiorowych.

W ten sposób umowa dwustronna o charakterze przeważnie cy­

wilno - prawnym nabierała nie tylko cech normatywnych — jako orzeczenie władz administracyjnych (Nadzwyczajnej Komisji Rozjemczej), narzucające warunki pracy i płacy, ale i uwydatnia­

ła przede wszystkim swą istotną treść klasową, wynikającą ze 5) Z. Doliwa — Szkice Historyczno - Społeczne, s. 273.

) Motywy ustawodawcze do ustawy z r, 1937.

■ struktury gospodarczej rolnictwa, opartego o klasę ziemian, nie­

tkniętych przez „reformę rolną44 z 1925 roku. Taki stan faktyczny i prawny pozostał aż do wojny.

/ chwilą odzyskania ponownie niepodległości stosunki uległy zasadniczej zmianie. Dekretem z dnia 13 września 1946 r. "rźą<l włączył układy zbiorowe pracy w rolnictwie do ogólnie obowią­

zującej ustawy o układach zbiorowych pracy. Ale nie to było naj­

ważniejsze. Najważniejszym był fakt', że w rezultacie przeprowa­

dzonej reformy rolnej — największym i decydującym czynnikiem, pracodawcą na terenie rolnym stało się państwo: wszystkie mająt­

ki obszarnicze przejął Państwowy Fundusz Ziemi. Użytkownikami tego Funduszu stały się z kolei — Państwowe Nieruchomości Ziem­

skie, Państwowe Zakłady Hodowli Roślin, Państwowe Zakłady Chowu Koni, częściowo Związek Samopomocy Chłopskiej i cały szereg innych instytucji. Obszar przeszło półtora miliona ha ma­

jątków objętych przez Państwowe Nieruchomości Ziemskie w okresie powoływania do życia tej instytucji — najlepiej świad­

czy o jej potencjale gospodarczym, decydującym w stosunku do obszaru majątków prywatnych, nie przejętych na cele reformy rolnej, jak majątki fundacyjne, kościelne, samorządowe i prywat­

ne (do 50 ha na ziemiach centralnych i do 100 ha na ziemiach zachodnich).

W rezultacie tych przemian umowa zbiorowa w dzisiejszej rze­

czywistości jest zawierana poułlędzy związkiem zawodowym, po­

siadającym ustalone i szerokie prawa w ustroju obecnym do repre­

zentacji robotników rolnych, a pracodawcą, którym jest państwo, będące cnianacją/rządzącej dziś klasy pracującej. Jeżeli więc praw­

nicy przed wojną twierdzili, że „układ zbiorowy należy do dziedziny prawa gospodarczego, w której pierwiastki prywatno- i publiczno - prawne’ łączą się do osiągnięcia tych celów, jakich wymagają potrzeby życia gospodarczego44, 7) to słusznie należy dzisiaj powiedzieć, że układ zbiorowy w rolnictwie, aczkolwiek oparty formalnie biorąc na dawnych przepisach ustawy z 1919 r., otrzymał Obecnie iiówy sens prawny, jak i publiczny, wynikający z nowych warunków życia gospodarczego^ opartego o przeprowa­

dzone reformy społeczne. W chwili obecnej nie ma więc 'ctó&tio pojętej „obrony prywatnych interesów44 stron zawierających umo­

wę, ani też nacisku publicznej administracji państwowej w sto­

sunku dó mas robotniczych, celem narzucenia im norni przymu­

sowych i zapobieżenia w ten sposób walce klasowej. Istnieje nato­

miast oparte na świadomości masy robotniczej współdziałanie dla podniesienia zarówno poziomu życiowego i dobrobytu danej’ gru­

py pracującej, jak i produkcji na danym odcinku gospodarczym w imię dobra i potrzeb całego społeczeństwa.

Takie warunki kształtowania się nowego układu zbiorowego w rolnictwie, a przede wszystkim rola stron w nim występujących, pozwalają również ustalić niektóre jego właściwości charaktery­

styczne. W porównaniu bowiem z układami' poprzednimi za lata 1945/46, 1946/47 i 1947/48 obecny układ zawiera szereg istotnych nowych momentów; wskazujących na „ducha demokracji i pró- duktywizacji44 jakim układ jest przeniknięty.

A więc przede wszystkim realizuje on zasadę zrównania płacy kobiet z płacami mężczyzn w imię postulatu „za równą pracę równa płaca4. Dalej — układ wprowadza w życie zasadę „jedna­

kowego żołądka44, ustanawiając jednakowy deputat (ordynarię) dla wszystkich kategorii stałych pracowników, przy zwiększeniu natomiast różnie w stawkach płacy. Ordynaria wr wysokości 16 kw in­

tali zboża rocznie stanowi utrzymanie dotychczasowej normy, otrzymywanej przez fornala, w porównaniu do 14 kwintali przed­

wojennych.

Ustalenie jednakowej ordynani dla' wszystkich kategorii stałych pracowników spowodowało znaczne zróżniczkowanie wynagrodze­

nia gotówkowego, przejawiające się przede wszystkim w. podnie-7) U Kosenhluth — Układy zbiorowe pracy.

78

sięjoiu płac gotówkowych.-Tak np,. stały robotnik dniówkowy, kt«- ry otrzymywał dotychczas przeciętnie 45 złotych dziennie,, eh' nie otrzymywać będzie 140 zł, a administrator pierwszej kategorii, który posiadał dotychczas płacę miesięczną 2400 zł, obecnie otrzy­

mywać będzie 10.000 zł. Również robotnicy sezonowi będą otrzy­

mywali dodatek 30 dkg tłuszczu.

Najistotnieszym jednak momentem nowej umowy jest przepis,

„zasadnicze wynagrodzenie pracowników fizycznych oblicza się za Wykonane jednostki wydajności pracy“ . Jeżeli praco" nik nie . Przepracuje ustalonej ilości jednostek wydajności pracy to wówczas następuje degresja w jego wynagrodzeniu w naturaliach.

Natomiast jeżeli przekroczy on obowiązującą ilość jednostek wy­

dajności pracy — to otrzymuje premię jednorazową. l’ rzy oblicze mu premii bierze się pod uwagę nie tylko ilość wykonanej pracy*

ale również ilość zużytyiji na to godzin oraz jakość pracy. Np.

.pracownicy obsługi mechanicznej mają prawo do specjalnych do datków należnych od wartości zaoszczędzonych materiałów pę*1’

"ych oraz sumy zaoszczędzonej z kwot preliminowanych na re m«nt traktorów. (Odwrotnie natomiast — ponoszą całkowitą odpo­

wiedzialność materialną za szkody spowodowane niedbalstwem lub winą przy uszkodzeniu maszyn, nadmiernym zużyciu m ateriałów Pędnych i smarów itp .). lf

Rremia pracownika umysłowegjł zależy od wyniku piaiy zł P ,u podległych mu pracowników albo w ogóle od wykonania planu produkcji względnie od przekroczenia tego planu. (Np. przy prze­

kroczeniu plami ponad 10% premia wynosi 10% dwumiesięczne

* ° w y n a g ro d z e n ia ).

Administrator otrzymuje premię od premii wypłaconych innym Pracownikom za zwiększoną produkcję na ich odcinku pracy. Np- ,ak zwanym „szwajcarom“ za mleczność krów w podlegającej mi

«borze, fornalom od wychowu źrebaków, owczarzom od ilości wełny, ogrodnikom od produkcji wzgl. ceny sprzedaży kwiatów czy

"woców itp. Skala wynagrodzeń i premii jest bardzo szero a

’ obejmuje również fachy specjalne jak np. pracowników ferm

«Irohiarskieh czy też hodowli zwierząt futerkowych. Nawet za ter­

enow e opracowanie sprawozdań czy leż sporządzenie bilansu row- 9'?* Przewiduje się premie. W ten sposób wytwarza się. w ramac >

,,a"cj jednostki gospodarczej łańcuch pracowników zazębiający >

Wzajeniniii swe interesy a zainteresowanych w celowym, szybkim 1 oszczędnym wykonaniu stojącego firzed nimi zadania.

Układ zbiorowy przewiduje jako jednostkę wydajności P»«*

’łor,“ f pracy ustaloną dla poszczególnych rodzajów robót wylicz«- ny<>> szczegółowo w załączniku do umowy, a więc przykładowo

° la: Podorywki, orki, siewu, uprawy kartofli, zbioru buraków, ko- BZPnia- nawożenia itp. Jednostką wydajności jest dzień pracy prze- pracowany przez jednostkę względnie zespół jednostek, mający « Wykonania w ciągu dnia określoną normę pracy. Może hyc to rovf niei zespół maszyn — narzędzi rolniczych pracujących łącznic jako

t * ' v- „a g re g a t“ . , .

"ość.dni, które dany robotnik ,winien przepracować w oąR» ,0‘

k ” s decyduje o jego iirawacli do otrzymania pełnego wynagroi /.

nia. a następnie premii. G i l e Im wiem karbowy czy, pastuch winien przepracować 300 dni w roku, to fornal i. ogrodnik tylko 270, ro­

botnik dniówkowy stały — 250, a robotnik młodociany jedynie 180 dni.

Nowy układ zbiorowy rozszerza zakres działania czynnika spo­

łecznego, którym jest komitet folwarczny. Omawia on sprawy narad nad zwiększeniem produkcji, jakie pracodawca winien pro­

wadzić z. przedstawicielstwem robotniczym. Również np, sprawy awansu pracowników — przesunięcia rzemieślników w kategorii płac dokonuje pracodawca w porozumieniu z komitetem fol­

warcznym. <

W zakresie opieki społecznej układ zbiorowy wprowadza doda­

tek rodzinny dla pracowników mających na utrzymaniu więcej jak dwoje dzieci w wieku do lat 15 — po 200 zł miesięcznie. Tym.

samym układ rozciąga działanie ubezpieczenia rodzinnego na teren rolniczy. Ponadto układ nakłada obowiązek wobec pracodawcy utrzymywania przedszkoli oraz świetlic wraz z dostarczeniem urzą­

dzeń, opału i światła.

W zakresie ubezpieczeń układ utrzymuje dotychczas nabyte pra­

wa emerytalne długoletnich robotników' rolnych. Ustala on przy tym okres wysługi na 40 lat pracy dla pracowników, którzy nie przepracowali bez przerwy 25 lat w danym obiekcie rolnym. Prze­

pis ten tłumaczy się faktem, iż wysługa lat w rolnictwie rozpo­

czyna się z zasady już w 18 roku życia. Utrzymanie dotychczaso­

wych zwyczajowych emerytur dla długoletnich wysłużonych robot­

ników, pozostałych po nich wdów i sierot w granicach obowiązku szkolnego — jest dowodem, że do czasu ukazania się opracowy­

wanego obecnie dekretu o zaopatrzeniu emerytów rolnych — ma­

jątki państwowych nieruchomości ziemskich będą wykonywały na­

dal świadczenia emerytalne w dotychczasowym zakresie, natomiast Państwowy Fundusz Ziemi będzie wypłacał zaopatrzenie emery­

tom z majątków rozparcelowanych na podstawie dekretu o refor­

mie rolnej. Zaopatrzenia te zrealizowane będą. w formie zasiłków pieniężnych rozprowadzanych poprzez związek zawodowy.

Jak z powyższego wynika — nowy układ zbiorowy jest przeła­

maniem pewnego impasu, ja ki na odcinku organizacji pracy w rol­

nictwie opóźniał postęp w tej dziedzinie życia gospodarczego.

Wprowadzenie nowych zasad do układu zbiorowego pracy, mają­

cego swą 20-letnią tradycję w' innej rzeczywistości politycznej i go­

spodarczej, nie odbyło się bez konieczności przełamania pewnych oporów czy też nawyków myślenia kategoriami ekonomii kapita­

listycznej. W rezultacie jednak głębokie zrozumienie konieczności przystosowania układu do nowych potrzeb ogólnych wskazuje na wysoki poziom uświadomienia i wyrobienia społecznego robotni­

ków rolnych jako czynnika pracy na odcinku produkcji rolnej.

Uonadto wskazuje na wielką i doniosłą rolę związku zawodowe­

go — ’ wyraziciela klasowej świadomości mas robotniczych stają­

cych do wyścigu pracy na tym odcinku naszej gospodarki pań­

stwowej.

K a z im ie r z M a m r o t

ff*zvfefni p l a n - t * > d r o y a t l o d o b r o b y t u

I p o t ą y i y o s p o d a r c z o g

Powiązane dokumenty