• Nie Znaleziono Wyników

Społeczny konstruktywizm jako perspektywa rozwoju organizacyjnego uczenia się

W prowadzenie

W spółczesne organizacje chcą i m uszą system atycznie doskonalić swoje m od e­ le uczenia się po to, by rozwijać intelektualny kapitał: pracowniczy, stru k tu ral­ ny, rynkowy; by tworzyć w arunki integracji wiedzy, zarów no indywidualnej, jak i organizacyjnej. Konsekwencją jest pytanie: jak pow inien być zorganizowany proces jednostkow ego i organizacyjnego uczenia się, by, z jednej strony, zapew ­ nić odpow iedni transfer wiedzy do pracow ników i m otyw ow ać ich do dzielenia się z innym i własnym i doświadczeniam i, wiedzą i wypracowanym i rozw iązania­ mi, z drugiej zaś, wywoływać działania ukierunkow ane na zupełnie nowe źródła pozyskiwania wiedzy, na tw orzenie efektywnych środow isk jej transferu.

Pom ocnym i dla takiej organizacji uczenia się m ogą być założenia społeczne­ go konstruktyw izm u. O sadzony w poznawczej koncepcji człowieka k onstruk­ tywizm zakłada, że nau czan ie-u czen ie się jest dużo bardziej efektywne, gdy opiera się na tw orzeniu czy konstruow aniu w interakcjach społecznych czegoś, czego inni ludzie mogliby doświadczyć.

Pochodząca stąd w iedza nie jest ujm ow ana jako odw zorow anie rzeczyw isto­ ści obiektywnej, ale jako rezultat percepcji budującej subiektywne rozum ienie poznaw anych zjawisk.

Janusz Ziarko

Podstawą wyjściową rozważań jest teza, że badanie i poznawanie cech charak­ teryzujących współczesną erę informacji i wiedzy stanowi istotny w arunek m o­ gący nam pom óc w tworzeniu i zrozum ieniu nowych wizerunków opisujących działania organizacji. Obserwow ane przeobrażenia analizować należy w kilku kom plem entarnych płaszczyznach: społeczno-kulturowej, społeczno-technicz- nej, społeczno-ekonomicznej, naukowej i organizacyjnej. Wysiłki poznawcze kon­ centrowane winny być, między innymi, n a1:

• rozw ijaniu i kształtow aniu inteligencji społeczno-kulturow ej i m ądrości ludzkiej, po to, aby nadaw ać właściwy kierunek rozwojowi i postępow i tec h n o ­ logicznem u,

• budow aniu strategicznej roli wiedzy teoretycznej jako podstaw y rozwoju technologicznego. Sfera społeczno-techniczna, a szczególnie technologie sp o ­ łeczne są kształtow ane przez technologie intelektualne,

• czynieniu z inform acji i w iedzy wyróżniających cech ekonomii, znajdują­ cych swój w yraz w zastępow aniu, w sferze społeczno-ekonom icznej, teorii w ar­ tości opartej na pracy przez teorie w artości, które oparte są na wiedzy,

• integrow aniu nauki i technologii, w wyniku czego problem y i m etody n a ­ uki stają się problem am i i m etodam i technologii, a projekty ich rozw iązywania oparte na badaniach dyscyplinowych wykorzystują wiedzę i technologie in te ­ lektualne,

• czynieniu organizacji bytam i elastycznymi, opartym i na um iejętności or­ ganizacyjnego uczenia się, podatnym i na stałe organizacyjne projekty i p rze­ projektow ania.

A rtykuł pośw ięcony jest problem atyce uczenia się zachodzącego w organiza­ cji, w którym zw rócono uwagę na niektóre uw arunkow ania związane z ideam i konstrukcjonizm u m ogące sprzyjać rozwojowi tej sfery organizacyjnego życia.

Ku kulturze organizacji uczącej się

Tradycyjnie przez kulturę organizacyjną rozum iem y system podzielanych przez członków organizacji znaczeń i w artości, n o rm i reguł postępow ania, które wpływają na ich zachow ania w organizacji. Przy tym uważa się, że preferow a­ nie w organizacji n o rm tradycyjnie ujmowanej kultury organizacyjnej sprzyja zachow aniom adaptacyjnym , które raczej skłaniają się do powielania spraw ­ dzonych form i m eto d działania, do ich um acniania. Eksponow ane tu są sta ­ tyczne w ym iary k ultury organizacyjnej, nieuw zględniające dynamiki zdarzeń oddziałujących na organizację. Taka adaptacyjna opcja kultury organizacyjnej podtrzym uje i ugruntow uje zakresy pojęciowe znanych i praktykowanych form 1 B. H. Banathy, Projektowanie systemów edukacji. Podróże w przyszłość, Wrocław 1994, s. 73-79.

76

i m eto d działania, wspiera zachow ania zarów no gw arantujące wykonanie zadań, jak i zapewniające ludziom poczucie bezpieczeństw a. Jej kształtow anie wyraża się próbam i tw orzenia w organizacjach „uniwersalnych” m odeli k ultury organi­ zacyjnej. Ta „uniw ersalność” zakłada, z jednej strony, poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: które z obowiązujących w artości i ich m anifestacji w postaci w zor­ ców zachow ań i sform alizowanych procesów umożliwiają sprostanie wym aga­ niom otoczenia; z drugiej zaś, dążenie do standaryzacji działań skierowanych na osiągnięcie pożądanych efektów2. Nie zawsze i niekoniecznie tak postrzegana i budow ana k ultura organizacyjna sprawczo wpływać będzie na osiągnięcie ry n ­ kowych sukcesów.

Dzisiaj zm ierzać należy w kierunku budow ania kultur organizacyjnych okre­ ślanych m ianem „kultur uczących się”3, a więc takich, które umożliwiają szybkie tw orzenie narzędzi kreujących zachow ania organizacyjne, m ogące sprostać co­ raz bardziej wym agającem u otoczeniu. Problem sprow adza się zatem do pytania: jak przekształcić tradycyjną organizację w organizację uczącą się? Precyzując go, zapytamy: jak budow ać zręby i dalej rozwijać kulturę uczącą się, a więc kultu­ rę, w której w iedza przepływałaby sw obodnie pom iędzy pracownikami, a każdy z nich chętnie by się nią dzielił. O dpow iedzi na to pytanie poszukiwać m ożem y prezentując w alory konstruktywistycznej opcji kultury organizacyjnej, alterna­ tywnej do opcji adaptacyjnej.

O pcja konstruktyw istyczna k ultury organizacyjnej zakłada zdecydowanie szersze jej rozum ienie. N ie tylko więc jako system podzielanych znaczeń i w ar­ tości, n orm i reguł, ale także i przede wszystkim jako „proces nadaw ania zna­ czeń, negocjow ania i renegocjow ania norm i w artości, orientujących działania aktorów organizacyjnych”4. Paradygm at filozoficzny tej opcji - konstruktyw izm , stanow i tutaj podstaw ę czynienia założeń, które m ogą kierunkow ać działania kreujące zręby tej kultury. Kluczowe elem enty i w artości tego paradygm atu wi­ dziane z perspektyw y kultur uczących się to:

• kom unikacja, rozwój, innowacje, uczestnictw o - związane z procesam i edukacyjnymi,

• orientacje skierowane na: zew nątrz i do w nętrza organizacji, a także ukie­ runkow ane na stabilność i zm ianę - ujmujące odm ienne aspekty funkcjonowania organizacji, takie jak: misja, spójność, dostosowanie, zaangażowanie (rys. 1).

2 J. Gładysz-Jakubik, K. Stoińska, Kultura organizacyjna w organizacji uczącej się - efekt uboczny czy źródło zm ian, [w:] Z arządzanie wiedzą w przedsiębiorstwie, red. B. Wawrzyniak, Warszawa 2003, s. 93-108.

3 G. Nizard, M etamorfozy przedsiębiorstwa. Z arządzanie w zm iennym otoczeniu organizacyjnym, W arszawa 1998, s. 100 i n.

4 J. Gładysz-Jakubik, K. Stoińska, op. cit., s. 106.

77

Janusz Ziarko

Rys. 1. M odel kultury organizacyjnej organizacji uczącej się

Źródło: opracowanie własne na podstawie: J. Gładysz-Jakubik, K. Stoińska, Kultura organizacyjna w organizacji uczącej się - efekt uboczny czy źródło zmian, [w:] Zarządzanie wiedzą w przedsię­ biorstwie, red. B. Wawrzyniak, Warszawa 2003, s. 107.

• tw orzenie organizacyjnych w arunków dla rozw oju kultur uczących się b a­ zować w inno na wykorzystyw aniu naturalnych preferencji człowieka związa­ nych z istotą i uw arunkow aniam i ludzkich procesów intelektualnych.

W iąże się to z potrzebą uw zględniania w organizow aniu w arunków do ucze­ nia się danych naukowych płynących z czterech głównych obszarów wiedzy o funkcjonow aniu m ózgu i procesach uczenia się; są to 5:

- neurologiczne badania m ózgu, prow adzone przez Rogera Sperry'ego i Ro­ b e rta O rsteina, którzy wyjaśnili funkcjonow anie półkul m ózgowych i określili ich funkcje.

D om inująca lewa półkula (logika, zbiory, słowa, liczby, kolejność, liniowość, analiza) sprawia, że jesteśm y w myśleniu i działaniu bardziej logiczni, zaś do­ m inacja prawej (rytm, wyobraźnia, sen na jawie, barw a, wymiary, relacje p rze­ strzenne, synteza) powoduje, że jesteśm y bardziej holistyczni, całościowi. W yni­ ki ich badań wskazują na w zorce podstawowej percepcji człowieka oraz wzorce jego reakcji na stres, które wyznaczają wzorce zachowania w sytuacjach tru d ­ nych i nowych,

5 Kampania na rzecz uczenia się. Wstępne informacje, [w:] Trendy. Uczenie się w X X I wieku, „Internetowy magazyn CODN” 2006, nr 1(5), s. 5-17.

78

- teoria inteligencji wielorakiej, której tw órcą jest H ow ard G ardnem - spe­ cjalista z dziedzin psychologii kognitywnej i psychologii uczenia się. Inform u­ je nas, że każdy organizacyjny problem jest ważny, ale nie rów nie w ażny dla każdego pracow nika. Mówi, że każdy problem rozwiązywany w organizacji m ożna i należy traktow ać wielointeligentnie. W skazuje, że niektóre inteligencje w organizacjach są preferow ane (np. inteligencja m atem atyczno-logiczna), ale większość inteligencji jest dyskrym inowana (np. inteligencja interpersonalna czy intrapersonalna) lub pom ijana (np. inteligencja muzyczna),

- neurolingwistyczne programowanie, którego twórcy - Richard Bandler i John Grynder - zajmują się konstruowaniem i badaniem modeli komunikacji i działa­ nia, dążąc do ich doskonałości.

Wskazują na szczególnie inspirujące w uczeniu się: 1) koncepcje systemów re­ prezentacyjnych, czyli jak obraz świata tworzą wzrokowcy, słuchowcy, kinestetycy; 2) koncepcje osobistych map świata i filtrów percepcyjnych; 3) rozróżnienie między komunikacją werbalną i niewerbalną; 4) metodologie modelowania zmian; 5) m o­ dele rozwoju - od nieświadomej niekompetencji do nieświadomej kompetencji,

• kinezjologia edukacyjna, autorstw a Paula E. D ennisona, tw órcy holistycz­ nego kierunku wiedzy o człowieku. M etoda ta w spiera uczenie się poprzez wyko­ rzystanie naturalnych czynności ruchow ych. To przede wszystkim „gimnastyka m ózgu” pozwalająca osobie uczącej się na sam okierow anie swoją nauką, kro­ czenie w łasną drogą i budow anie własnej godności poprzez kreow anie zręczno­ ści. K onstruktyw izm społeczny zakłada, że kultury uczące się konstruują swoją wiedzę, budują swoje własne znaczenia dla wszystkiego, co jest nowe, korygują znaczenia dla wszystkiego, co się zm ienia, a organizacja pom aga uczącym się w konstruow aniu indywidualnej i organizacyjnej wiedzy. Realizacja postulatów konstruktyw izm u społecznego, w odniesieniu do kultur uczących się, p o trz e ­ buje nowych reguł pedagogicznych relacji, a przede wszystkim 6:

• aktywności własnej i wspólnej oraz sprzyjających warunków do jej rozwijania, • konstruow ania własnej wiedzy i własnych znaczeń oraz dzielenia się nimi i uzgadniania ich z partneram i,

• określania celów, ku którym się zm ierza i dla realizacji których potrzebna jest now a wiedza,

• pielęgnow ania współpracy, budow ania zaufania pom agającego dzielić się wiedzą, rozw ijania chęci popraw iania wyników,

• sam osterow ności w uczeniu się, gdzie każdy odpow iada za w łasną naukę i za ocenę własnych osiągnięć,

• organizacyjnego wsparcia, które obejm uje m aterialne i em ocjonalne czyn­ niki tw orzące atm osferę nauki.

6 J. Scholtes, Filozofia nowego paradygm atu nauczania, [w:] Trendy..., s. 17-18.

79

Jan u sz Z iark o

K ultury uczące się wym agają więc przew artościow ania niektórych trad y­ cyjnie rozum ianych pojęć takich, jak np. uczenie się człowieka (to: poszukiw a­ nie informacji, grom adzenie wiadomości, porządkow anie wiedzy, kształtowanie umiejętności, nawyków, kom petencji, nabywanie doświadczeń, opinii, przeko­ nań, postaw), zupełnie nowych form zabezpieczenia logistycznego (np. dostęp do sieci informacyjnych i sprzętu umożliwiającego operacje na danych), zarządzania czasem (np. indywidualny tok uczenia się) i ewaluacji osiągnięć (np. pom iar efek­ tów końcowych w odniesieniu do różnych m odeli oceniania). Potrzebują nowych źródeł informacji, doskonalszych form w spółpracy i refleksji nad tym, co i jak dotąd robiono i jakie są tego efekty.

Konstruktywistyczne rozw iązanie organizacyjnego uczenia się

K onstruktyw izm rozum iany przez swoich twórców, czyli J. Piageta, J. Deweya, L. S. W ygotskyego, J. S. Brunera, jako teoria wiedzy, poznaw ania i uczenia się zakłada, że:

• w iedza jest konstrukcją budow aną przez p o d m io t poznający, którym mogą być jednostka, grupa, społeczność, w dynam icznych interakcjach z otaczającym światem,

• na konstrukcję, jaką jest wiedza, składają się fakty, zasady, teorie wywie­ dzione z obserw ow anych zjawisk, zdarzeń, procesów, um iejętności racjonalne­ go wykorzystania wiedzy, a także uczucia, znaczenia, interpretacje i nieustanne reinterpretacje,

• uczenie się jest procesem konstruow ania i rekonstruow ania m odeli otacza­ jącej rzeczywistości w drodze nieustannego negocjow ania znaczeń w interak­ cjach z otoczeniem i sam ym sobą, za pośrednictw em języka i w języku,

• konstruktyw ne łączenie wcześniejszych doświadczeń z aktualnymi jest ak­ tywnym, wielokierunkowym i bogatym w treści procesem angażującym porów ­ nywanie, wym ianę i rekonstrukcję dotychczasowej wiedzy, um iejętności i p o ­ staw, gdzie refleksja i nam ysł są jego stałymi elem entami.

Powyższe założenia wskazują, że dla konstruktyw izm u naczelną zasadą wy­ jaśniającą istotę uczenia się jest zasada interakcji uczącego się z otoczeniem , czyli uznanie, że od bogactw a i jakości interakcji uczącego się p o dm io tu ze światem zew nętrznym uzależnione są konstruow ane przez p o dm io t obrazy i m odele oddające ten św iat7. W organizacyjnym uczeniu się to bogactw o in ter­ akcji, które pow inny rozwijać się w sferach społeczno-kulturow ej, społeczno- -technicznej, społeczno-ekonom icznej, naukowej, organizacyjnej i pom iędzy nimi, jest nieodzow nym czynnikiem w arunkującym efektywność uczenia się. 7 J. Bałachowicz, Konstruktywizm w teorii i praktyce edukacyjnej, „Edukacja” 2003, nr 3, s. 23-27.

80

N asuw a się tutaj pytanie: jakie m a być i na czym polegać m a to bogactw o interakcji podm iotów uczących się? We wzorcowej praktyce edukacyjnej orga­ nizacji uczącej się stałego rozw ijania i prom ow ania wymagają:

• nowe interakcje pom iędzy podm iotam i uczącym i się. Rozwijają się one w toku pracy w grupach: 1) dyskusyjnych - przełam ujących n aturę istniejących m odeli myślowych; 2) projektow ych - generujących nowe m odele myślowe; 3) w drożeniow ych - w prow adzających i testujących nowe m odele myślowe; 4) in- krem entalnych - doskonalących w prow adzone m odele myślowe i przekonujące do ich stosowania,

• w zajem ność i kooperacja w działaniach przygotowujących pracow ników do pełnienia trojakiego rodzaju organizacyjnych ról: kreatora, im plem entatora, adaptatora. Pierw szy typ relacji - kreacyjnych, m a za zadanie uśw iadam iać ist­ nienie potrzeby w prow adzania zm ian i projektow ać uspraw niające organizację rozw iązania. D rugi typ relacji - im plem entatorskich, to koncepcje i praktyki w drażania nowości w organizacyjne życie. Trzeci typ relacji - adaptacyjnych, to przekonyw anie do zm ian i stabilizacja działania organizacji w nowej odsłonie,

• nowe m etody aktywnego uczenia się, m iędzy innymi: transform acyjnego uczenia się, rozwijającego uczenia się, praktycznego uczenia się, inkrem ental- nego uczenia się (rys. 2). O panow anie i rozwijanie w organizacji sieci eduka­ cyjnych relacji skutkow ać pow inno odkryw aniem now ych źródeł wiedzy i spo­ sobów korzystania z tych źródeł, konstruow aniem jakościowo staranniejszej w iedzy i dzieleniem się nią z partneram i, a także wykorzystywania jej w realiza­ cji bieżących celów i strategicznych wizji.

Rys. 2. M odel organizacyjnego uczenia sie

Źródło: opracowanie własne na podstawie: J. Gładysz-Jakubik, K. Stoińska, Kultura organizacyjna w organizacji uczącej się - efekt uboczny czy źródło zm ian, [w:] Zarządzanie wiedzą..., s. 104.

81

Janusz Ziarko

Podsum owanie

W ujęciu konstruktyw izm u uczenie się to nie tania transm isja informacji, k tó­ rym i w spółczesny świat jest przesycony. Istotne w uczeniu się jest nabywanie um iejętności określania problem ów w sposób przełam ujący utarte schem aty myślowe oraz wskazywanie wielokontekstowej wiedzy, która będzie przydatna w ich rozw iązaniu. Stąd uczenie organizacyjne w idziane i praktykow ane musi być nie jako transm isja inform acji, ale jako konstruow anie i przekonstruow yw a- nie wiedzy indywidualnej i organizacyjnej.

Bibliografia

Bałachowicz J., K onstruktyw izm w teorii i pral<tyce edukacyjnej, „Edukacja” 2003, n r 3.

Banathy B. H., Projektowanie systemów edukacji. Podróże w przyszłość, W ro ­ cław 1994.

Gładysz-Jakubik J., Stoińska K., K ultura organizacyjna w organizacji uczącej się

- efekt uboczny czy źródło zm ian, [w:] Z arządza nie wiedzą w przedsiębior­ stw ie, red. B. W awrzyniak, W arszawa 2003.

K am pa nia na rzecz uczenia się. Wstępne informacje, [w:] Trendy. Uczenie się w X X I wieku, „Internetow y m agazyn C O D N ” 2006, n r 1(5).

N izard G., M etam orfozy przedsiębiorstwa. Z a rządzan ie w zm ien nym otoczeniu

organizacyjnym, W arszawa 1998, s. 100 i n.

Scholtes J., Filozofia nowego para d ygm a tu nauczania, [w:] Trendy...

82

Znaczenie procesu uczenia się pracowników