• Nie Znaleziono Wyników

sia"3, ale tekst ten nie jest w pełni wiarygodny, gdyż powstał bez porozum ienia z prawosław­

nym i4.

Pierwsza cerkiew prawosławna w Sosnowi­

cy powstała w XVI w. Była świątynią parafialną, w chodzącą w skład namiestnictwa (dekanatu) chełm skiego w prawosławnej diecezji chełm ­ skiej. W 1596 r. stała się cerkwią unicką wskutek unii brzeskiej. W XVII w. taki sam los spotkał cerkiew w niedalekim Lejnie, najprawdopodob­

niej rów nież pochodzącą z XVI w. W 1875 r.

w ładze carskie z lik w id o w a ły unicką diecezję chełm ską przyłączając ją do prawosławnego arcybiskupstwa warszawskiego i tworząc nową prawosław ną eparchię chełmsko-warszawską.

Do now ej diecezji w eszły parafie Sosnowica i Lejno, p onow nie jako prawosławne. W 1888 r.

parafia sosnowicka miała 2225 wiernych, a funk­

cję proboszcza p e łn ił w niej Teofil Jurczkiewicz.

W sierpniu 1890 r. rozebrano starą drewnianą na terenie ówczesnego w ojew ództw a lubelskie­

go w 1915 r. tylko 29, w tym parafie w Sosnowi­

cy i Horostycie. Parafia sosnowicka przez cały okres m iędzyw ojenny znajdow ała się w grani­

cach D iecezji Warszawsko-Chełmskiej Św. Ko­

ścioła Prawosławnego, w dekanacie w ło d a w -

M

ało znana prawosławna świątynia znajduje się na ziem i chełmskiej, w miejscowości Sosnowica. Jest to wieś gminna, położona w w o ­ jew ó dztw ie lubelskim i powiecie parczewskim. - dyrektor Anna Czarnomska, Renata Paśnik, Jo­

anna Krupka i Małgorzata Selwą. W kwerendzie wsparł mnie również Andrzej W rona, prowadzą­

cy A rch iw u m Naukowe przy M uzeum Wsi Lu­

belskiej w Lublinie. N ieocenioną pom oc za­

wdzięczam też proboszczowi Parafii Prawosław­

nej ze stosunkowo niedalekiej Horostyty księ­

dzu Tomaszowi Łotyszowi2. Potrzebnych infor­

macji u dzielili mi także duchow ni z Parafii Pra­

POLSKA

I SŁOWO

; M y

Sosnowica d zie liła się na „osadę" i „wioskę".

W S o sno w icy „o s a d z ie " m ie szkali g łó w n ie Żydzi, a oprócz nich rodziny polskie, zaś w „w io ­ sce" około 100 rodzin prawosławnych7. Jeden z polskich m ieszkańców Sosnowicy, Jan Szum­

ski, relacjonow ał po latach, że czasem jego ro­

dacy chodzili na nabożeństwa prawosławne po­

słuchać pięknie śpiewającego chóru8.

Po ii w o jn ie światowej, w 1947 r., władze Polski Ludowej w ysiedliły z Sosnowicy i okolic w ramach akcji „W isła" zdecydowaną większość ludności prawosławnej9. Jan Szumski tak wspo­

m inał ten fakt po prawie 30 latach: „Ja w id zia ­ łem, jak ich w y w o z ili. Ja patrzę, tu tylu znajo­

mych. O ni powiadają do w idzenia panie Szum­

ski, ju ż się nie zobaczym y, to przyznam , że

licznych wsi oraz repatrianci zza Buga12.

Pozostała po nich cerkiew pod wezwaniem zantyńsko-klasycystycznym, składa się z kwa­

dratowej nawy z kaplicam i bocznymi tw orzą­

cym i ramiona krzyża oraz z prostokątnego „ba- biń ca" i kruchty. O d wschodu zamknięta jest trójbocznym prezbiterium. W ieża i nawa zw ień­

czone są baniastymi kopułam i. W fasadzie nad

13 P ow iat Parczewski. Inform ator [brak miejsca i roku w yd a n ia ] [na jw cze śnie j w 1998 r.J, s. 22.

dekoracją architektoniczną14. W e wnętrzu za­

chow ał się ikonostas i w części m alow idła ścien­

ne15. W 1988 r. cerkiew została wpisana do re­

jestru zabytków pod numerem A/144/5016. Jest częściowo zniszczona'7, ale stopniowo są prze­

prowadzane prace rem ontowe18, niestety dosyć w olno, czemu w in n y jest brak wystarczających środków. Prace rem ontowe dokonane w latach 1990-2000 polegały na naprawieniu dachu, prze­

prowadzeniu elew acji fundam entów i w ym ia ­ nie stolarki drzw iow ej. Obecnie planowana jest w ym iana stolarki okiennej. W latach dziew ięć­

dziesiątych, jeszcze przed w ym ia ną stolarki d rz w io w e j, cerkiew obrabowano. Część ikon złodzieje zniszczyli. Inna część została odzy­

skana na granicy i znajduje się obecnie w M u ­ zeum Poleskim w e W ło d a w ie 19.

W Sosnowicy istnieje też prawosławny cmen­

tarz, dotąd d z ia ła ją c y 20. Z na jd u je się o koło 150 m. na południe od cerkwi, wśród pól. Po­

wstał w pierwszej p ołow ie XIX w .21 Zachowały się na nim liczne grobowce22, m iędzy nim i trzy bezwyznaniowe m ogiły członków KPZU (Komu­

nistycznej Partii Zachodniej Ukrainy) zamordo­

wanych w 1.1941 -1942 przez hitlerowców23. O d­

14 S. Jadczak, o p .c it., s.110. Zob. też GBP (dalej: lubelskiego (kopia druku opatrzonego pieczątką:

„W p ły n ę ło . U rzą d G m in y Sosnow ica 2 0 0 4 -1 2 - 3 1 ", zn a jd u ją ca się w GBP Sosnowica w w yże j w y m ie n io n y m segregatorze).

17 S. Jadczak, J. Najs, Ziem ia parczewska. Dzieje, przy­

roda i turystyka, Parczew 2006, s. 82.

S Ł O W O ,

I

POLSKA

/ MYŚL I

w iedziłem ten cmentarz w kwietniu bieżącego roku z paniam i A nną C zarnom ską i Joanną Krupką z biblioteki w Sosnowicy jako przewod­

niczkami. Z napisów na widzianych przeze mnie n a g ro b ka ch w y n ik a , że o sta tn ie p o g rz e b y na cmentarzu odbyły się w 2004 r. Sosnowicki cm en tarz jest ju ż c z ę ś c io w o oczyszczon y, a w tym roku ma zostać ogrodzony24. Na tere­

nie gminy, w miejscowości Lejno znajduje się inny cmentarz prawosławny25, na którym już nie ma pochów ków . O becnie jest on w dużym stop­

niu zdewastowany26.

C erkiew w Sosnowicy jest przez cały rok zamknięta. O żyw a jedynie raz do roku, 12 lip- ca, czyli w święto swoich patronów Piotra i Paw­

ła27. O dpraw ia się w niej wówczas prawosław­

ne nabożeństwo, organizowane przez ks. Łoty­

sza z Horostyty. Z cerkwi parafialnej w Horosty- cie jest w tedy przywożone do Sosnowicy w ypo­

sażenie liturgiczne, np. szaty i untensylia, czyli przedm ioty niezbędne do liturgii, a także ikony.

Na nabożeństwie zbierają się parafianie z So­

sn ow icy i o k o lic , za ró w n o praw osław ni, jak i rzym scy k a to lic y 28. M ieszkańcy Sosnowicy i osoby pochodzące z tej miejscowości mówią, że uczestniczy w nich cała miejscowa społecz­ w miejscach publicznych, np. nad Jeziorem Czar­

nym Sosnowickim. Tradycja odprawiania nabo­

żeństw datuje się od około 10 lat. Wcześniej so- snowicka cerkiew podlegała pod Parafię Przemie- n ie n ia Pańskiego w L u b lin ie , a od 200 4 r.

ny spoza parafii w Horostycie31. Sosnowickie na­

bożeństwa mają autentycznie ekumeniczny cha­

rakter, bo gromadzą się na nich spontanicznie chrześcijanie różnych wyznań.

Proboszcz z Horostyty u dzielił mi interesują­

cych inform acji o funkcjonow aniu swojej para­

fii, w stosunku do której świątynia w Sosnowicy jest cerkwią filialną. Jego parafia należy do Pra­

wosławnej D iecezji Lubelsko-Chełmskiej, w któ­

rej funkcję ordynariusza pełni Jego Ekscelencja N ajprzew ielebniejszy Abel, Prawosławny Arcy­

biskup Lubelski i Chełmski32. Znajduje się w gra­

n icach dekanatu chełm skiego, m ającego za dziekana księdza Prot. Jana Łukaszuka, jedno­

cześnie proboszcza parafii w Chełm ie. W ieś Horostyta należy adm inistracyjnie do powiatu w łodaw skiego i g m iny W yryki w o je w ó dztw a lubelskiego. W latach 1975-1998 podobnie jak Sosnowica była w w o je w ó d z tw ie chełmskim.

wentem studiów licencjackich na ChAT, a obec­

nie kontynuuje na tej uczelni studia magister­

skie. W ładzę w parafii sprawuje jako proboszcz m ianow any i w yśw ięcony przez Arcybiskupa Lu- belsko-Chełmskiego. Pomaga mu w tym rada pa­

rafialna w ybierana przez głosowanie, do której

31 Inform acja od ks. T. Łotysza.

32 Z ob. w w w .lu b lin .c e rk ie w .p l

33 p l.w ik ip e d ia .o rg /w ik i (hasło Horostyta).

ś w ia t

I

S ŁO W O , i M Y S I

w chodzą starosta, wicestarosta, skarbnik i człon­

kow ie. H orostycka parafia skupia 250 osób, wsYód nich 15 dzieci ze Szkoły Podstawowej i G im nazjum . U cznio w ie starsi, uczęszczający do szkoły średniej, mają katechezę np. w szko­

le w e W łodaw ie. Ks. Łotysz uczy religii w Szko­

le Podstawowej w Kodeńcu, a m łodzież gimna­

zjalną w punkcie katechetycznym na plebanii.

Przy jego parafii działa chór m łodzieżowy, pro­

w ad zon y przez żonę proboszcza dyrygentkę Agnieszkę Łotysz i mający już w swoim dorob­

ku sukcesy artystyczne. Ksiądz Łotysz ma pewną liczbę w iernych na terenie gm iny Sosnowica:

we wsiach Górki i Orzechów. Pojedyncze oso­

by mieszkają w Sosnowicy i przyjeżdżają na większe święta oraz odpust do H oli, odległej od Sosnowicy o kilka kilom etrów 34.

Parafia Horostyta obsługuje kilka cmentarzy prawosławnych. O prócz cmentarza w Sosnowi­

cy są to cmentarze w Horostycie, Kodeńcu, Ka- plonosach, Lubieniu, H o li i w m iejscow ości H ołow no. W szystkie te miejsca pamięci warto zw iedzić, podobnie jak zabytkowe prawosław­

ne cerkwie. O d bio rcó w dwumiesięcznika

„Sło-34 Inform a cje od ks. T. Łotysza.

35 Inform a cje od ks. T. Łotysza.

w o i M yśl" pow inna do tego zachęcić w iado­

mość, że ksiądz Łotysz przygotowuje szlak tu­

rystyczny z Dratowa, w którym jest cerkiew fi­

lia ln a w stosunku do Parafii P raw osław nej w Lublinie, do Sosnowicy przez Horostytę i Holę.

W marcu ks. Łotysz m ó w ił mi, że będzie to ścież­

ka row erowa wraz z oznakowaniem i publika­

cjam i. M ia ł ju ż podpisaną stosowną um owę z Euroregionem Bug35.

Do odw iedzenia Sosnowicy może dodatko­

w o skłonić fakt, że m iejscow ość ta odegrała ważną rolę w e wczesnej biografii polskiego bo­

hatera narodowego Tadeusza Kościuszki i dotąd m ożna w niej obejrzeć pamiątki historyczne po późniejszym w odzu insurekcji. Niezaprzeczalną atrakcję turystyczną stanowią tamtejsze jeziora i lasy oraz szlaki turystyczne Poleskiego Parku Narodowego. Do Sosnowicy najlepiej przyjechać w pierwszej p ołow ie lipca, by móc uczestniczyć w dorocznym nabożeństwie w tamtejszej cer­

kw i. Zw iedzając w schodnią część Polski pamię­

tajmy, że są to ziem ie tak samo ważne kulturo­

w o dla polskich w yzna w ców prawosławia, jak dla luteran Śląsk Cieszyński, również położony na pograniczu państw i kultur.

Czy prawdę i historię

Powiązane dokumenty