• Nie Znaleziono Wyników

W39. poznaje rozwój pielęgniarstwa epidemiologicznego w Polsce

TREŚCI PROGRAMOWE

A. W39. poznaje rozwój pielęgniarstwa epidemiologicznego w Polsce

A.W40. definiuje zakażenia szpitalne i pozaszpitalne A.W41. wie jaki jest mechanizm pomiędzy zakażeniami i kosztami zakażeń szpitalnych

A.W42 poznaje mikrobiologię wody, żywności i powietrza w zakresie niezbędnym do zrozumienia mechanizmów powstawania zakażeń szpitalnych

A.W43 poznaje mechanizm powstawania oporności drobnoustrojów na antybiotyki i chemioterapeutyki oraz środki dezynfekcyjne

A.W44 poznaje podstawowe zasady walki z zakażeniami:

skuteczną dekontaminację sprzętu wielokrotnego użycia, postępowania z wyrobami medycznymi wielokrotnego i jednokrotnego użycia

A.W45 wyjaśnia mechanizm powstawania i

rozprzestrzeniania się zakażeń przenoszonych drogą kontaktu bezpośredniego, drogą krwi, zakażeń miejsca operowanego, układu oddechowego, zakażeń układu moczowego, zakażeń przenoszonych drogą pokarmową A.W46 wyjaśnia zasady izolacji pacjentów z zakażeniami szpitalnymi

A. W47 Poznaje organizację kontroli zakażeń w szpitalu;

75 3 60 15

X

organizację rejestrowania i monitorowania zakażeń A.W48 poznaje dokumentację obowiązującą w czasie rejestrowania zakażeń i drobnoustrojów alarmowych A.W49 poznaje zasady tworzenia analizy epidemiologicznej i monitorowania zakażeń

A. U30 analizuje zagrożenia w poszczególnych miejscach świadczenia usług medycznych

A.U31 zna czynniki ryzyka zakażeń przed przyjęciem pacjenta do szpitala oraz potrafi zidentyfikować czynniki ryzyka zakażeń związane z pobytem pacjenta w szpitalu

A.U32 potrafi opracować procedury dotyczące profilaktyki zakażeń

A.U33 wdraża wszystkie procedury postępowania w pracy zawodowej (dotyczy wszystkich procedur higienicznych).

A.U34 dba o poprawę jakości i bezpieczeństwo mikrobiologiczne pacjentów

Psychologia stosowana Liczba godzin kształcenia

A.W50 charakteryzuje rozwój człowieka w cyklu życia w aspekcie psychologicznym oraz społecznym w odniesieniu do odpowiednich etapów edukacyjnych i rozwojowych

A.W51 wskazuje uwarunkowania psychologiczne procesu uczenia się i nauczania

A.W52 omawia metody psychologiczne stosowane w pielęgniarstwie

A.W53 opisuje zasady działania i strategie Interwencji Kryzysowej

A.W54 omawia bezpośrednie i odległe skutki zdrowotne sytuacji trudnej i traumatycznej

A.W55 charakteryzuje uwarunkowania psychologiczne zachowań indywidualnych oraz relacji z pacjentem, jego rodziną w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia

A.W56 wymienia etapy modyfikacji zachowań niepożądanych wg. wybranego modelu zmian

A.W57 opisuje czynniki wyzwalające, przebieg i sposoby zapobiegania wypaleniu zawodowemu

A.U35 realizuje rolę i zadania zawodowe z uwzględnieniem

70 5 70 X

specyfiki funkcjonowania psychospołecznego człowieka w poszczególnych okresach cyklu życia

A.U36 wykorzystuje metody psychologiczne do: gromadzenia i udzielania informacji, oceny stanu zdrowia i motywowania pacjenta do modyfikacji zachowań niepożądanych

A.U37 identyfikuje objawy psychopatologii życia rodzinnego i podejmuje działania ograniczające jej zakres. Ze

szczególnym uwzględnieniem przemocy i uzależnienia od alkoholu

A.U38 udziela wsparcia psychologicznego osobom w sytuacji trudnej i traumatycznej

A.U 39 identyfikuje syndrom wypalenia zawodowego i podejmuje zachowania profilaktyczne w tym obszarze

Andragogika

Liczba godzin kształcenia

A.W58 omawia podstawowe pojęcia w zakresie andragogiki, w tym cele i funkcje tej dziedziny, umiejscowienie wśród innych nauk, metodologię oraz stosowane strategie edukacyjne i praktyki na świecie i w Polsce.

A.W59 wskazuje ekonomiczne, społeczne, historyczne i filozoficzne uwarunkowania pracy z człowiekiem dorosłym, a szczególnie z człowiekiem w wieku poprodukcyjnym

A.W60 charakteryzuje biologiczno- psycho- pedagogiczny profil człowieka dorosłego, modele funkcjonowania, możliwości oraz metody utrzymania i poprawiania sprawności poznawczej

A.W61 wymienia i charakteryzuje podstawowe problemy funkcjonowania ludzi dorosłych

A.W62 opisuje metody edukacyjne wychowania i samowychowania, kształcenia i samokształcenia ludzi dorosłych, podaje uwarunkowania doboru metod A.U40 posługuje się wiedzą teoretyczną z zakresu andragogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji edukacyjnych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych w poszczególnych środowiskach

A.U41 animuje prace nad rozwojem dorosłych (w tym osób

40 2 40 X

starszych) uczestników procesów pedagogicznych, wspiera ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy (szczególnie z zakresu edukacji zdrowotnej) oraz inspiruje do działań na rzecz uczenia się przez całe życie

A.U42 doskonali własny warsztat pedagogiczny,

wykorzystując nowoczesne środki i metody pracy z ludźmi dorosłymi

Pedagogika

Liczba godzin kształcenia

A.W63 omawia pojęcia pedagogiki ogólnej, w tym jej cele i funkcje, metodologię, umiejscowienie wśród innych nauk, społeczny charakter wychowania oraz podaje

charakterystykę różnych środowisk wychowawczych, ich specyfiki i zjawisk występujących w trakcie procesów wychowania i kształcenia

A.W64 charakteryzuje historyczne i współczesne teorie -wychowania, uczenia się i nauczania oraz różnorodne uwarunkowania tych procesów (w tym filozoficzne, społeczne, biologiczne).

A.W65 omawia istotę pedagogiki specjalnej wraz z jej celami i funkcjami, i uwarunkowaniami historycznymi, biologicznymi i psycho- pedagogicznymi

A.W66 opisuje specyfikę funkcjonowania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym rodzaje niepełnosprawności występujące w zaburzeniach rozwojowych wraz z ich dokładną charakterystyką i modelami współcześnie stosowanych terapii psycho- pedagogicznych

A.W67 określa metody i sposoby działania pielęgniarki w zakresie edukacji zdrowotnej w różnych środowiskach wychowawczych

A.U43 posługuje się wiedzą teoretyczną z zakresu pedagogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji pedagogicznych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych na poszczególnych etapach edukacyjnych

40 2 40 X

A.U44 identyfikuje podstawowe zaburzenia rozwojowe dzieci i młodzieży oraz podejmuje w stosunku do nich

postępowanie dostosowane do standardów współczesnych metod pedagogiczno- terapeutycznych

A.U45 ocenia przydatność typowych zasad, metod

wychowywania i kształcenia, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań dydaktycznych, wychowawczych i

opiekuńczych związanych z odpowiednimi etapami edukacyjnymi i odpowiednim profilem rozwojowym oraz projektuje na ich podstawie pożądane działania

dydaktyczno- wychowawcze

Moduł B. NAUKI W ZAKRESIE OPIEKI SPECJALISTYCZNEJ

Przedmiot/efekty kształcenia Liczba godzin

395

ECTS 28

Wykłady 195

Seminaria Ćwiczenia 40

B.U1. wykorzystuje nowoczesne techniki obrazowania;

B.U2. przygotowuje chorego do badań specjalistycznych, rozpoznaje powikłania i zapewnia opiekę po ich wykonaniu;

20 2 20 X

Intensywna terapia i pielęgniarstwo w intensywnej opiece medycznej

Liczba godzin kształcenia B.W2. definiuje nagłe stany zagrożenia życia;

B.W3. zna najczęściej stosowane zabiegi resuscytacyjne;

B.W4. charakteryzuje zasady opieki pielęgniarskiej nad

chorym w intensywnej opiece

neurotraumatologicznej, kardiologicznej oraz kardiochirurgicznej;

70 5 50 20 X

B.W5. objaśnia specjalistyczne techniki diagnostyczne i terapeutyczne stosowane w intensywnej opiece neurochirurgicznej, kardiologicznej i kardiochirurgicznej;

B.U3. rozpoznaje problemy pielęgnacyjne oraz stosuje interwencje w opiece nad chorym w intensywnej opiece neurotraumatologicznej, kardiologicznej i kardiochirurgicznej;

B.U4. dobiera i stosuje zaawansowane zabiegi resuscytacyjne w stanach zagrożenia życia;

Pielęgniarstwo specjalistyczne:

Liczba godzin kształcenia

A.K1. ponosi odpowiedzialność za udział w podejmowaniu decyzji zawodowych;

A.K2. krytycznie ocenia własne i cudze działania, przy zachowaniu szacunku dla różnic światopoglądowych i kulturowych;

A.K3. rozwiązuje dylematy etyczne w organizacji pracy własnej i zespołu;

A.K5. ponosi odpowiedzialność za bezpieczeństwo własne i osób znajdujących się pod jego opieką;

A.K6. przestrzega zasad etyki zawodowej w relacji z pacjentem i zespołem terapeutycznym oraz w pracy badawczej;

A.K7. dba o wizerunek własnego zawodu.

opieka pielęgniarska w chorobach przewlekłych nerek, Liczba godzin kształcenia

B.W10. zna zasady funkcjonowania stacji dializ oraz technik nerkozastępczych;

B.W11. opisuje specjalistyczną opiekę pielęgniarską nad chorym w przebiegu leczenia nerkozastępczego;

B.U8. wykorzystuje wysokospecjalistyczne techniki nerkozastępcze;

305 21 125 20 160 X X

55 3 15 40 X

opieka pielęgniarska w chorobach przewlekłych układu oddechowego,

Liczba godzin kształcenia

B.W12. zna zasady domowego leczenia respiratorem;

B.W13. charakteryzuje specjalistyczną opiekę nad chorym w przewlekłych schorzeniach układu oddechowego;

B.U9. realizuje proces pielęgnowania pacjenta z przewlekłymi chorobami układu oddechowego;

opieka pielęgniarska nad chorym z cukrzycą, Liczba godzin kształcenia

B.W14. zna sytuację epidemiologiczną cukrzycy w Polsce i na świecie;

B.W15, charakteryzuje profesjonalną opiekę pielęgniarską nad chorym z cukrzycą i zespołem metabolicznym;

B.U10. uczy pacjentów z cukrzycą i ich rodziny preferowanego stylu życia oraz dobiera indywidualne metody edukacji;

opieka pielęgniarska nad chorym z przetoką jelitową, Liczba godzin kształcenia

B.W16. charakteryzuje profesjonalną opiekę pielęgniarską nad chorym z przetoką jelitową;

B.W17. charakteryzuje profesjonalną opiekę pielęgniarską nad chorym z chorobą nowotworową;

B.U11. uczy pacjentów z przetoką jelitową profilaktyki powikłań oraz doboru rodzaju sprzętu stomijnego;

B.U15. prowadzi edukację zdrowotną i udziela wsparcia choremu na chorobę nowotworową oraz jego

B.U16. charakteryzuje zasady opieki nad chorym umierającym i jego rodziną;

opieka pielęgniarska nad chorym ze schorzeniami naczyń, Liczba godzin kształcenia

B.W18. charakteryzuje profesjonalną opiekę pielęgniarską nad chorym z chorobami krwi;

B.U12. realizuje proces pielęgnowania pacjenta ze schorzeniami naczyń;

B.U13. proponuje działania związane z profilaktyką, metodami leczenia i pielęgnowania chorego w przebiegu operacyjnego i nieoperacyjnego leczenia chorób naczyń;

pielęgnowanie pacjenta z ranami przewlekłymi, Liczba godzin kształcenia

B.W6. zna patofizjologię oraz zasady postępowania w leczeniu najczęściej występujących przewlekłych ran: odmrożeń, owrzodzenia żylnego, owrzodzenia niedokrwiennego, odleżyn, zespołu stopy cukrzycowej, powikłanej rany urazowej;

B.W7. różnicuje metody nieoperacyjnego i operacyjnego leczenia przewlekłych ran, w tym wyjaśnia rolę hiperbarii tlenowej oraz terapii podciśnieniowej w tym procesie;

B.W8. zna strefy histopatologiczne urazu termicznego, kwalifikację ran oparzeniowych, składowe leczenia ciężkiego oparzenia oraz zasady profilaktyki, rozpoznawania i leczenia zakażonej rany oparzeniowej;

B.W9. charakteryzuje rodzaje pourazowych ubytków tkankowych oraz stosowanych zabiegów z dziedziny chirurgii rekonstrukcyjno-plastycznej;

B.U5. ocenia i klasyfikuje przewlekłe rany, aplikuje środki stosowane w miejscowym leczeniu ran;

55

B.U6. kontroluje efekty hiperbarii tlenowej oraz podciśnieniowego leczenia ran;

B.U7. stosuje wysokospecjalistyczne interwencje w opiece nad chorym z rozległym i głębokim oparzeniem;

opieka pielęgniarska nad chorym na stwardnienie rozsiane, Liczba godzin kształcenia

B.W19. zna epidemiologię, etiopatogenezę, obraz kliniczny i nowoczesne metody leczenia stwardnienia rozsianego;

B.U14. współuczestniczy w procesie leczenia, pielęgnowania i rehabilitacji osób ze stwardnieniem rozsianym;

opieka pielęgniarska nad pacjentem z chorobami krwi, Liczba godzin kształcenia

B.W20. zna procedury przeszczepu szpiku kostnego;

B.U17. prowadzi edukację zdrowotną pacjenta z chorobami krwi i jego rodziny;

B.U18. współuczestniczy w procedurze przeszczepu szpiku kostnego;

opieka pielęgniarska nad chorym psychicznie i jego rodziną Liczba godzin kształcenia

B.W21. charakteryzuje profesjonalną opiekę pielęgniarską nad przewlekle chorym psychicznie i jego rodziną, w tym określa zasady pomocy i wsparcia w ramach świadczeń medyczno- -społecznych oferowanych osobom z problemami zdrowia psychicznego i ich rodzinom (opiekunom) oraz zasady pozyskiwania środków na rozwój działań w ramach psychiatrii środowiskowej.

B.U19. prowadzi psychoedukację pacjentów z zaburzeniami psychicznymi i ich opiekunów, stosuje elementy psychoterapii dla osób z

zaburzeniami psychicznymi, a także prowadzi treningi umiejętności społecznych jako formy rehabilitacji psychiatrycznej;

B.U20. rozpoznaje sytuację życiową pacjenta w celu zapobiegania jego izolacji społecznej;

B.U21. wskazuje możliwości pomocy i wsparcia w ramach świadczeń medyczno-społecznych oferowanych osobie z zaburzeniami psychicznymi i jej opiekunom;

A. U22. nawiązuje współpracę i korzysta z pomocy osób znaczących dla pacjenta.