• Nie Znaleziono Wyników

Wnioski końcowe do Planu gospodarki niskoemisyjnej

W opracowanym dokumencie przedstawiono podstawowe założenia do „Planu gospodarki niskoemisyjnej” (PGN) dla obszaru miasta Skórcz oraz wykazano, że realizując konsekwentnie wspomniane założenia możliwe jest uzyskanie określonych oszczędności w zużyciu paliw pierwotnych i nośników energii, a tym samym realne jest uzyskanie obniżenia emisji zanieczyszczeń do środowiska.

Podstawowe założenia i wnioski dotyczące wdrażania gospodarki niskoemisyjnej na terenie Gminy Miejskiej Skórcz:

1. W opracowanym dokumencie „PGN” przyjęto, że rokiem bazowym jest rok 2003 - na bazie danych z tego właśnie roku został opracowany dokument „Projekt założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe”, który stanowi punkt odniesienia dla danych bazowych. Jako punkt docelowy opracowania PGN, tj. perspektywę czasową, w której analizowana będzie emisja docelowa, przyjęto rok 2020.

2. W opracowanym dokumencie „PGN” uwzględniono najważniejsze sektory gospodarki, mające realny i największy wpływ na poziom emisji zanieczyszczeń, w szczególności poziom emisji dwutlenku węgla, na terenie Gminy Miejskiej Skórcz. Do sektorów tych zaliczono:

 sektor ciepłownictwa – sektor odpowiedzialny za zaopatrzenie odbiorców w energię cieplną na potrzeby grzewcze (centralne ogrzewanie, przygotowanie ciepłej wody użytkowej, ciepło na potrzeby wentylacji, ciepło na potrzeby bytowe) i technologiczne;

 sektor elektroenergetyczny – sektor odpowiedzialny za zaopatrzenie odbiorców w energię elektryczną dla odbiorców komunalnych, usługowo-handlowych i przemysłowych oraz dla potrzeb oświetlenia;

 sektor paliw gazowych – sektor odpowiedzialny za zaopatrzenie odbiorców w paliwa gazowe również na potrzeby grzewcze (centralne ogrzewanie i wentylacja, przygotowanie ciepłej wody użytkowej, ciepło na potrzeby bytowe) oraz na potrzeby transportu (samochody zasilane gazem LPG i CNG);

 sektor transportu - sektor zużywający zarówno paliwa napędowe (benzyna i olej napędowy), jak i paliwa gazowe (LPG, LNG i CNG);

3. Aktualnie (stan na rok 2015), sektor elektroenergetyczny ma istotne znaczenie praktycznie jedynie przy opracowywaniu bilansu energetycznego – analiza zużycia energii elektrycznej ilustruje głownie możliwości poprawy efektywności energetycznej i oszczędności w przyszłości.

Zużycie energii elektrycznej nie ma bezpośredniego przełożenia na obniżenie emisji dwutlenku węgla na terenie miasta, ponieważ całość energii elektrycznej dostarczana jest z Krajowego Systemu Elektroenergetycznego (wpływa jedynie na emisję w tzw. „skali makro”).

4. Przyjęto, że w perspektywie roku 2020, w wyniku realizacji wieloetapowego programu promocji źródeł odnawialnych OZE oraz energetyki rozproszonej, w tym tzw. energetyki prosumenckiej, wpływ realizowanych działań inwestycyjnych w sektorze elektroenergetycznym przyczyni się do stopniowego (rozłożonego w czasie) ograniczenia emisji dwutlenku węgla – założono obniżenie zużycia energii elektrycznej dostarczanej z KSE na skutek instalowania instalacji fotowoltaicznych oraz mikrosiłowni wiatrowych i energooszczędnych źródeł oświetlenia.

133 5. W roku bazowym 2003, sektory energetyki przyczyniły się do rocznej emisji dwutlenku węgla na

poziomie 39,7 tys. Mg, co stanowiło ponad 95,8% łącznej emisji CO2, natomiast sektor transportu oraz inne czynniki przyczyniło się do emisji dwutlenku węgla na poziomie 1,7 tys. Mg, co stanowiło około 4,2% łącznej emisji CO2, natomiast biorąc pod uwagę tzw. „niską emisję”, to sektory energetyki spowodują emisję na poziomie 18,1 tys. Mg, czyli ponad 91% całkowitej emisji.

6. W roku docelowym (rok 2020), roczna emisja dwutlenku węgla w sektorach energetyki ulegnie spadkowi do poziomu 35,1 tys. Mg, co będzie stanowić nadal niecałe 95% łącznej emisji CO2, natomiast głównie sektor transportu (wpływ innych czynników będzie znikomy) przyczyni się do emisji dwutlenku węgla na poziomie 1,9 tys. Mg, co będzie stanowić ok. 5,1% łącznej emisji CO2, natomiast biorąc pod uwagę tzw. „niska emisję”, to sektory energetyki spowodują emisję na poziomie 13,8 tys. Mg, czyli około 88% całkowitej emisji.

7. Założono realizację programu dokończenia termomodernizacji budynków mieszkaniowych wielorodzinnych oraz termomodernizacji budynków wielorodzinnych komunalnych z możliwością zastosowania źródeł odnawialnych, przy wykorzystaniu dostępnych w perspektywie lat 2016-2020, funduszy pomocowych. Założono, że tylko niewielka część zasobów budownictwa mieszkaniowego poddanych będzie termomodernizacji.

8. Przyjęto, że w ramach programu termomodernizacji nastąpi obniżenie jednostkowego wskaźnika zapotrzebowania na ciepło, wyrażonego w [kWh/m2 rok]:

 dla budynków wielorodzinnych z poziomu 230 do 175-180 kWh/m2rok,

 dla budynków jednorodzinnych z poziomu 290 do 220-230 kWh/m2rok,

 dla budynków użyteczności publicznej z poziomu 220 do 160-170 kWh/m2rok.

9. Podkreślono, że miasto Skórcz pełni lokalnie funkcję ośrodka miejskiego i przemysłowego dla sąsiednich miejscowości. Miasto nie posiada własnych zasobów surowców mineralnych, w tym paliw kopalnych. W związku z powyższym nie powstaje zagrożenie związane ze zbyt dużym i szybkim uprzemysłowieniem terenu miasta.

10. Realizacja kompleksowa programów, o których mowa powyżej, pozwoli na ograniczenie w perspektywie roku 2020, emisji dwutlenku węgla na terenie miasta, biorąc pod uwagę tzw. „niską emisję”, w stosunku do roku bazowego (2003) o 4.065 Mg, tj. emisja CO2 ulegnie obniżeniu o około 20,53%, natomiast w stosunku do stanu aktualnego (rok 2015) obniżenie tej emisji stanowić będzie tylko ponad 11,55%.

134 Spis publikacji

1. „Projekt założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe. Etap I Ocena zapotrzebowania miasta w ciepło, energię elektryczna i paliwa gazowe”. Gdańsk, grudzień 2003.

2. „Projekt założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe”.

Gdańsk, luty 2004.

3. Aktualizacja Programu Ochrony Środowiska dla Gminy Miejskiej Skórcz będącej udziałowcem Zakładu Utylizacji Odpadów Komunalnych „Stary Las” Sp. z o.o. na lata 2010 – 2013, z perspektywą na lata 2014 – 2017- styczeń 2010 - Uchwała nr XI/54/2011 Rady Miejskiej w Skórczu z dnia 13 października 2011 r.

4. Aktualizacja Planu Gospodarki Odpadami dla Gminy Miejskiej Skórcz będącej udziałowcem Zakładu Utylizacji Odpadów Komunalnych „Stary Las” Sp. z o.o. na lata 2010 – 2013, z perspektywą na lata 2014 – 2021- styczeń 2010 - Uchwała nr XI/54/2011 Rady Miejskiej w Skórczu z dnia 13 października 2011 r.

5. Plan Rozwoju Lokalnego Miasta Skórcz na lata 2004 – 2013. Skórcz 2004 r.

6. Strategia rozwoju miasta Skórcza do roku 2020 - „Skórcz 2020” - kwiecień - czerwiec 2015 - Uchwała nr IX/36/2015 Rady Miejskiej w Skórczu z dnia 3 września 2015 r.

7. Raport o stanie środowiska w województwie Pomorskim w 2015 r.” WIOŚ w Gdańsku, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Gdańsk 2016.

8. Roczna ocena jakości powietrza. Raport za 2015 r. WIOŚ w Gdańsku, Gdańsk, kwiecień 2016 r.

9. Strategia Rozwoju Województwa Pomorskiego – Pomorskie 2020.

10. Program Ochrony Środowiska Województwa Pomorskiego na lata 2013-2016 z perspektywą do roku 2020

11. Program ochrony powietrza dla strefy pomorskiej na lata 2015-2020 z perspektywą na lata następne określony ze względu na przekroczenia dopuszczalnego poziomu zanieczyszczenia pyłem PM2,5. Gdańsk 2015,

12. Program ochrony powietrza dla strefy pomorskiej, w której został przekroczony poziom dopuszczalny pyłu zawieszonego PM10 oraz poziom docelowy benzo(α)pirenu. Gdańsk 2013.

13. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Skórcz. Tekst ujednolicony - marzec 2012. Uchwała Nr XV/82/2012 Rady Miejskiej w Skórczu z dnia 15 marca 2012 r.

14. Badania i opracowanie Planu Transportowego Aglomeracji Poznańskiej, Etap I, Biuro Inżynierii Transportu, Poznań 2013.

15. Bank Danych Lokalnych, GUS, Warszawa 2015.

16. Wartości opałowe (WO) i wskaźniki emisji CO2 (WE) w roku 2012 do raportowania we Wspólnotowym Systemie Handlu Uprawnieniami do Emisji za rok 2015, KOBIZE, Warszawa, październik 2014.

17. BIP Gminy Miejskiej Skórcz.

135 18. Burnewicz J., Prognozy rozwoju transportu w Polsce do 2030 roku, Ministerstwo Infrastruktury,

Warszawa październik 2010.

19. Centralna Ewidencja Pojazdów MSW (dane udostępnione przez Starostwo w Bytowie 06.03.2015).

20. Brzeziński A., Zrównoważony rozwój systemów transportowych miast i aglomeracji w kontekście rosnącej mobilności, Politechnika Warszawska, Warszawa, 1 grudnia 2010.

21. Database on Greenhouse Gas Emission Factors (EFDB), Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC).

22. de Dios Ortúzar J., Willumsen L.G., Modelling Transport, Wiley, Chichester 2011.

23. Google Maps.

24. How to Develop a Sustainable Energy Action Plan (SEAP) – Guidebook (Part 2), Covenant of Mayors, Publications Office of the European Union, Luxembourg 2010.

25. Kompleksowe Badanie Ruchu Gdańsk 2009, Pracownia Badań Społecznych, Sopot 2009.

26. Opracowanie metodologii prognozowania zmian aktywności sektora transportu drogowego (w kontekście ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji), ITS, Warszawa, listopad 2011.

27. Suchorzewski W., Tracz M., Gaca S., Inżynieria ruchu drogowego. Teoria i praktyka, WKiŁ, Warszawa 2011.

28. Zintegrowany Program Rozwoju Transportu Publicznego dla aglomeracji bydgosko-toruńskiej na lata 2010-2015, Załącznik A, TRAKO, Wrocław 2010.