WPROWADZENIE DO JĘZYKOZNAWSTWA - SYLABUS KIERUNEK: FILOLOGIA POLSKA STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA S

sytuacjach zawodowych (FP1P_U03);

 ma świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie kształtowania więzi społecznych (FP1P_K13).

19 Stosowane metody dydaktyczne

 referowanie przez studentów przeczytanych lektur;

 dyskusja;

 elementy wykładu;

 analiza map języków świata;

 rozpoznawanie odmian języka na wybranych przykładach tekstów;

 zapoznanie się z próbkami różnych rodzajów pisma.

20 Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia

 ocena ciągła – bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność, np. referowanie przez studentów przeczytanych lektur; udział w dyskusji (wykazanie się rozumieniem omawianych zagadnień, umiejętnościami i kompetencjami);

 test obejmujący 10 pytań (maksymalna liczba punktów – 25;

do uzyskania zaliczenia wymaganych jest 14 punktów);

 ogólne kryteria oceny zgodne z kryteriami oceniania wypowiedzi ustnej i pisemnej przyjętymi w ZFP.

21 Forma i warunki zaliczenia

Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną po semestrze 1.

Warunki zaliczenia:

 zaliczenie na podstawie testu obejmującego 10 pytań (maksymalna liczba punktów – 25; do uzyskania zaliczenia wymaganych jest 14 punktów).

22 Treści kształcenia (skrócony opis)

Problematyka, pojęcia i terminologia lingwistyczna. Umiejętność rozpoznawania podsystemów języka.

Ogólna orientacja w odmianach języka.

Wiedza na temat współczesnych kierunków językoznawczych.

23 Contents of the study programme (short version)

Linguistic issues and terminology. The skill of recognising of sub-systems of a language.

General orientation in kinds of language.

Knowledge about contemporary trends in linguistics. (tłum. DWZZ)

24 Treści kształcenia (pełny opis)

Teoria znaku, ich klasyfikacja. Cechy znaków językowych.

Język naturalny na tle innych systemów semiotycznych. Jego cechy definicyjne. Pochodzenie języka (glottogonia).

Językoznawstwo – przedmiot badań, klasyfikacja dyscyplin językoznawczych.

Podstawowe kategorie gramatyczne.

Hierarchiczna struktura języka.

Podsystemy języka: fonologiczny, morfologiczny, leksykalno-seman-tyczny, składniowy.

Semantyka i słownik. Typy jednostek leksykalnych ze szczególnym wyróżnieniem frazeologii. Relacje semantyczne miedzy wyrazami.

Komunikacja językowa – kanał informacji. Subkody językowe.

Pojęcie aktu mowy. Rodzaje aktów mowy. Reguły konwersacji.

Funkcje języka i tekstu (K. Bühler; R. Jakobson).

Tekstologia. Pojęcie tekstu i wypowiedzi.

Wewnętrzne zróżnicowanie języka: regionalne, środowiskowe, funkcjonalne.

Mowa a pismo.

Onomastyka.

Dwudziestowieczne koncepcje opisu języka.

Kontakty językowe.

Językoznawstwo stosowane: socjolingwistyka, psycholingwistyka, etnolingwistyka, pragmalingwistyka.

Zróżnicowanie języków świata: genetyczne, geograficzne, typologiczne.

25 Literatura podstawowa i uzupełniająca

Literatura podstawowa

1. I. Bobrowski, Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków 1998.

2. Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polański, Wrocław 1993.

3. R. Grzegorczykowa, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2007.

4. E. Łuczyński, J. Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, Gdańsk 2001.

5. R. Przybylska, Wstęp do nauki o języku polskim, Kraków 2003, rozdz. I, II, V, VII, VIII, IX.

Literatura uzupełniająca

1. A. Furdal, Językoznawstwo otwarte, Wrocław 1990.

2. Z. Gołąb, A. Heinz, K. Polański, Słownik terminologii językoznawczej, Warszawa 1970.

3. C. Lachur, Zarys językoznawstwa ogólnego, Opole 2004.

4. J. Lyons, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 1975.

5. B. Malmberg, Nowe drogi w językoznawstwie, Warszawa 1969.

6. J. Miodek, Rzeczywistość elektroniczna a język nasz powszedni, [w:] A Mikołajczuk, R. Pawelec [red.], Na językoznawczych ścieżkach, Warszawa 2007, s. 103-106.

7. A. Weinsberg, Językoznawstwo ogólne, Warszawa 1983.

26 Przyporządkowanie modułu kształcenia/

przedmiotu do obszaru/ obszarów kształcenia

27 Sposób określenia liczby punktów ECTS 28 Liczba punktów ECTS – zajęcia

wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego

29 Liczba punktów ECTS – zajęcia o charakterze praktycznym

Tabela nr 1. Przedmiotowe efekty kształcenia, z podziałem na wiedzę, umiejętności i kompetencje wraz z odniesieniem do efektów kształcenia dla kierunku i obszaru (obszarów)

Lp. Opis przedmiotowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów

kształcenia

kierunkowych obszarowych Po zaliczeniu przedmiotu student w zakresie ^WIEDZY

EK1 zna podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze,

działalności edukacyjnej i medialnej FP1P_W02 H1P_W02

H1P_W03 EK2 ma uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki

językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze,

działalności edukacyjnej i medialnej FP1P_W03 H1P_W01

H1P_W03 H1P_W04 EK3 ma uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz

modele gramatyczne FP1P_W07 H1P_W01

H1P_W02

H1P_W03 Po zaliczeniu przedmiotu student w zakresie UMIEJĘTNOŚCI

EK4 potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa oraz pokrewnych

dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych sytuacjach zawodowych FP1P_U03 H1P_U04 H1P_U09 Po zaliczeniu przedmiotu student w zakresie KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH

EK5 ma świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie kształtowania

więzi społecznych FP1P_K13 H1P_K02

H1P_K05 Tabela nr 2. Kryteria oceny osiągniętych efektów kształcenia

Efekt

kształcenia Na ocenę 2

student Na ocenę 3

student Na ocenę +3

student Na ocenę 4

student Na ocenę +4

student Na ocenę 5 student

EK1 ^{nie zna}

podstawowej terminologii z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowanej na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

zna w stopniu wystarczającym podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

zna więcej niż wystarczająco podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

zna dobrze podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

zna lepiej niż dobrze podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

zna bardzo dobrze podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

EK2 ^{nie ma}

uporządkowanej wiedzy ogólnej, obejmującej główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowanej na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

ma wystarczająco uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

ma więcej niż wystarczająco uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

ma dobrze uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

ma lepiej niż dobrze uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

ma bardzo dobrze uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej

EK3 ^{nie ma}

uporządkowanej wiedzy

podstawowej obejmującej teorie językowe oraz modele gramatyczne

ma wystarczająco uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz modele gramatyczne

ma więcej niż wystarczająco uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz modele gramatyczne

ma dobrze uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz modele gramatyczne

ma lepiej niż dobrze uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz modele gramatyczne

ma bardzo dobrze uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz modele gramatyczne EK4 nie potrafi

posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa

potrafi w stopniu wystarczającym posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla

potrafi w stopniu lepiej niż wystarczającym posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami

potrafi dobrze posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa

potrafi lepiej niż dobrze posługiwać się podstawowymi ujęciami

teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa

potrafi bardzo dobrze posługiwać się podstawowymi ujęciami

teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa

oraz pokrewnych dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych sytuacjach zawodowych

językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych sytuacjach zawodowych

właściwymi dla językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych sytuacjach zawodowych

oraz pokrewnych dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych sytuacjach zawodowych

EK5 ^{nie ma}

świadomości znaczenia refleksji humanistycznej w procesie