24 gestię w sposób nieuchronny
zatłoczeniu komunikacyjnym miaat mówi eię wtedy, gdy na części eie- ci transportowej występuje regularnie silna kongestia I typu lub kon
gestia II typu. Zatłoczeniu aieci towarzyszy z reguły zatłoczenie p o jazdów komunikacji zbiorowej. Zatłoczenie komunikacyjne moża być oczy wiście także zjawiskiem eporadycznym, wywołenym przez czynniki działa jące przez krótki okrea. Jeśli wyetępuje ono etale, to można traktować ja nawet jako cechę konkretnego systemu traneportowego lub cechę pewnego rodzaju eyetemów transportowych. W miastach regularność wyetępowania za tłoczenia komunikacyjnego polaga na jego pojawianiu eię w dwu okresach doby w dni robocze i niekiedy w jadnym okresie lub w dwu okresach w dni świąteczne. Zatłoczenie występuje tylko na części miejskiej aiaci drogo wej i na części eieci transportu zbiorowego. Jest to związane z prze strzenną koncentrację ruchu w mieście, a przede wszyetkim z koncentracją ruchu na drogach głównych1 . Zatłoczenie etaja się istotną właściwością systamu traneportowego miaeta, gdy utrzymuje eię ono przaz długi okres w cięgu doby i dotyczy dużych lub ważnych części eiaci traneportowej. D e cyduje to bowiem o tym, jaka część pojazdów, paeażerów i ładunków ko rzystających z syetemu transportowego doświadcza ekutków zatłoczenia.
Zatłoczenie jeet niewątpliwie cechą charakteryetyczną systemów tran- aportowych wielkich miast. Występują ono w nich powszechnie i nie jeet związane z żadną konkretną techniką i technologią tranaportu. Silna kon gestia transportowa towarzyszy wielkim miaetom w czaeach ich dziajów.Jak pisze J.M. Thomeon: „zetory były cechą charaktaryetyczną Londynu na długo przad wynalezieniem samochodu, a w Rzymie - na długo przed powetaniem
Lon-2
dynu" . Dowodzi tego chociażby rozporządzenie Cezara z 47 roku p.n.e. z a braniające ruchu kołowego w Rzymie od wachodu do zachodu ałońca,
rozsze-Por. R. Vaughan: Exploring the mechaniem g o v e m i n g the relative uee of major and minor roada in urban areae. Tranaportation Research i980 v. 14A s, 177.
2
rzone póżniaj przez Marka Aureliusza na wezyetkie duże miasta Cesaretwa Rzymskiego. Zarządzanie to zoetało wydane w celu zlikwidowania zatorów, powatajęcych na sieci drogowaj i paraliżujących życie miast. Ranga pro blemu zatłoczenia komunikacyjnego miast jast ściśle związana z proceeami koncentracji ludności w miaetach wielkich, choć wyatępowało ono - i nadal wyetępuje - także w miaetach atoaunkowo niedużych. Uciążliwa zatory ob- aarwowano w Londynie już na początku XIX wieku, a po przekroczeniu przez to miasto w i831 roku miliona mieezkańców stopień zatłoczenia komunika cyjnego wzrastał azybciej niż liczba mieezkańców. Na początku XX wieku kongestią transportową uważano już za jeden z najważniejezych problemów wielkich miaat Stanów Zjednoczonych A.P. Powezechność zjawieka zatło czenia komunikacyjnego miast w skali światowej na przełomie XIX i XX wie ku była jedną z głównych przeełanek podjęcia szerszych badań i działań zmierzających do kompleksowego rozwiązania problemów ich funkcjonowania i rozwoju. Dążenie do zmniejszenia etopnia zatłoczenia komunikacyjnego stenowiło też jedno z podstewowych założeń formułowanych w tym okresie postuletywnych modeli przyezłych miest3 . Niesłuezne są więc poglądy wskezujące ne motoryzecją indywiduelną jeko zeeedniczą przyczynę
zatło-4
czenie komunikecyjnego miest . Wręcz przeciwnie, powszechność występo wania silnej kongeetii transportowej w wielkich mieetech wekezuje ne uni- werselny cherekter przyczyn ich komunikecyjnego zetłoczenie.
Wyetępujący obecnie w ekeli świetowej zeepół negetywnych zjewisk zwią zanych z szybkim wzroetem wielkości mieet określeny jeet mianem kryzysu miaet. Kryzye mieet jeet w dużym etopniu kryzysem komunikecyjnym. Obecne kłopoty trensportowe wielkich mieet w krejech rozwiniętych gospoderczo sę wynikiem zjewiek i proceeów, które zechodziły w niedelekiej przeezłości. Szybki rozwój miest, zepoczątkoweny w zasadzie w drugiej połowie XIX wie ku, przebiegał w oparciu o poatęp techniczny w zakresie trensportu lo kalnego i rozbudowę sieci komunikacji zbiorowej. Początkowo w komunika cji miajskiej wykorzyetywano więc szynowe środki transportu, takie jak: tramwaj, metro, kolej regionalna, kolej międzymiejska oraz środki tran- eportu niezmechanizowanego. Dopiero w okraeie póżniejezym na miesta o etrukturze zdeterminowanej przaz te środki transportu zaczęły nakładać się nowe elemanty związane z rozwojem motoryzacji indywidualnej, a w mniejezym etopniu także drogowego transportu zbiorowego. Na obszarach miaet rozwijała się intenaywnie sieć drogowo-uliczna. Transport eamo- chodowy umożliwił rozrastanie sią miaet i doprowadził do zmiany ich geo metrii oraz układu przestrzenno-funkcjonalnego. W początkowym okresie
3 Por. E. Howard: Gardan City of Tomorrow. Londonj 1902, e. 134. 4W. Owan: The Metropolitan Traneportation Problem. Washington D . C . : The Brookinge Inetitution 1956, e. B.
rozwoju motoryzacji większość miaet w rozwiniętych krajach kapitalie- tycznych preferowała rozwój infraetruktury transportowej przeznaczonej dla komunikacji indywidualnej. Do rozwoju komunikacji zbiorowej przywią zywano mniejszę uwegę, chocież silne zahemowanie jej rozwoju miało miaje- ce tylko w miestach emerykańskich. Pomimo intensywnego rozwoju infraetruk- tury drogowej obecne potrzeby w zakresie ruchu samochodowego i parkowa nie w miaetach, a w śródmieściach szczególnie, znacznia przekraczają j®j możliwości techniczne, a warunki podróżowania eamochodemi osobowymi i pojazdami komunikacji zbiorowej, korzyetajęcymi z tej eemej eieci co ssmochody osobowe, sę niekorzyetne i z reguły pogerszaję się. Sytuacje tekę występuje pomimo przezneczenia na cele transportowe znecznej p o wierzchni mieet, a w tym przede wszystkim powierzchni obszarów śródmiej skich. W wielu miestach ulice i parkingi zajmuję już 30% powierzchni śródmieść, e w przypsdkach skrajnych newet 40% i więcej5. Przy wyeokim poziomie rozwoju motoryzecji zeepokojenie potrzeb na nowę infraetrukturę drogową nepotyke beriery techniczne i ekonomiczne, e delszy rozwój sieci drogowej ne obszarze śródmieść uniemożliwiłby ich funkcjonowanie. W re zultacie w wielkich miastach naraste stan zatłoczenia komunikacyjnego sieci drogowej. Należy zaznaczyć, iż opisane zjewieko wyetępuje tskże w miestach, w których motoryzacja rozwijała się z pewnym opóźnieniem. Z a tłoczenie komunikacyjne eieci ulicznej i inne — powezachnie znane — ni e dogodności rozwoju motoryzacji indywidualnej nie wyczerpuję jednak lis ty trudności traneportowych współczesnych miast. Obajmuje ona bowiem eze- rag innych zjawiek, a w tym tekże kongestię w transporcie zbiorowym. Ro z budowa eieci transportu zbiorowego napotyka przy tym na podobne bariery, jakie występuję w przypadku sieci drogowej.
Zatłoczenie komunikacyjne zwięzene jest przeda wszystkim z przejazda mi do pracy i z pracy. Duża kongestia powodujs wzrost czasu podróży, ob niżenie się komfortu jazdy i inne niedogodności. Jeet ona więc jednym z powodów, iż w wielu miastach czae tracony na przejazdy z i do pracy w dużym stopniu niweczy korzyści, jakie uzyekeno dzięki ekróceniu czaeu pracy w minionych kilkudziesięciu latach6 . Warto jednak podkreelić, że o ile ne obazarach pozę śródmieściem silna kongeetia transportowa łęczy się ściśle z występującymi w ciągu dnia dworne wyraźnymi okreaami nasile nia przawozów, to w śródmieściu sieć traneportowa jest intensywnie w y korzystywana także w czaaie między szczytami przewozów. Związane jeet to z dużym naaileniem przewozów towarowych w śródmieściu. W niektórych wielkich miastach amerykeńekich i zachodnioeuropejskich przewozy towa—
5
A. Gawlikowski, S. Hoszoweki: Planowanie sieci komunikacji droaowei Warezawa: WSiP, 1978, s. 236 i, R.L, Ackof f : Redeeigning tha Futurę' A Systan Approach to Societal Probleme. New York: John Wiley and Sons Inc
1974, s. 194. '
6R. Mo s a e : An Introduction to Urban Tranaportation Problema. W: Tran sport end the Urban Environment. London: The Mac Milian Preae Ltd 1974
rowa w śródmieściu, a niekiedy także na innych obezarech mieete, wywołu ję podobne zatłoczenie ulic, jak przawozy paeażerekie w okreeie szczyto wego nasilenia ruchu7. 3est to wynikiem tandencji do wzrostu eemowyeter- czalności miast w miarę zwiększania się ich wielkości. Tendencja ta po- cięga bowiem za sobę wzroet towarowych przewozów wewnętrzmiejskich,
kon-O