• Nie Znaleziono Wyników

Wiadomości Uczelniane : pismo informacyjne Politechniki Opolskiej, nr 2 (98), październik 2001

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Wiadomości Uczelniane : pismo informacyjne Politechniki Opolskiej, nr 2 (98), październik 2001"

Copied!
28
0
0

Pełen tekst

(1)

Z ¿ycia Uczelni

Rok akademicki 2001/2002 rozpocz¹³ siê uroczyst¹ inauguracj¹. Tradycyjnie jej miejscem jest aula im. Prof. Oswal-da Matei znajduj¹ca siê w budynku Wydzia³u Budownictwa przy ul. Kato-wickiej 48 a i sama uroczystoœæ odbywa siê wed³ug utartego zwyczajem scena-riusza.

Uderzeniami lasek o posadzkê oznaj-miaj¹ halabardnicy nadejœcie dostojne-go orszaku z³o¿onedostojne-go z senatorów uczelni, na czele którego kroczy rektor i poczet sztandarowy. Po zajêciu miejsc i odœpiewaniu hymnu pañstwowego rek-tor rozpoczyna ceremoniê od powitañ. Goœæmi tegorocznej uroczystoœci byli abp Alfons Nossol, wojewoda opolski Adam Pêzio³, marsza³ek województwa Stanis³aw Ja³owiecki, Ewa Majdowska – dyrektor biura uznawalnoœci wykszta³-cenia i wymiany miêdzynarodowej w Ministerstwie Edukacji Narodowej, a tak¿e wicemarsza³kowie Andrzej Ry-barczyk i Ryszard Galla oraz przewod-nicz¹cy sejmiku województwa – Nor-bert Krajczy i wiceprzewodnicz¹cy Leon Troniewski, Norbert Lysek, Hu-bert Niepala. Obecny by³ prezydent miasta Leszek Pogan, urz¹d miejski re-prezentowali ponadto Piotr Synowiec – przewodnicz¹cy RM, wiceprzewodni-cz¹cy Krzysztof Wiecheæ oraz starosta powiatu opolskiego – Henryk Lakwa.

Na uroczystoœæ licznie przybyli par-lamentarzyœci reprezentuj¹cy region opolski. Zaproszenie przyjêli reprezen-tuj¹c wicekonsulat RFN w Opolu Hol-ger Theisen i Leonard Malcharczyk. Œrodowisko akademickie reprezentowa-ne by³o w osobach: rektora Uniwersyte-tu Opolskiego wystêpuj¹cego tak¿e w roli senatora Ziemi Opolskiej Stanis³a-wa Niciei, prorektora Politechniki Œl¹-skiej Jana Chojcana, prorektora Uni-wersytetu w Zielonej Górze Ferdynan-da Romankiewicza, rektora Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach – W³adys³awa Mynarskiego, rektora Akademii Medycznej we Wroc³awiu Zygmunta Grzebnioka, rektora Wy-¿szej Szko³y Zarz¹dzania i Administra-cji w Opolu Mariana Duczmala,

rek-tora Pañstwowej Wy¿szej Szko³y Zawo-dowej w Nysie Ryszarda Knosali. Na uroczystoœæ przybyli przedstawiciele uczelni zagranicznych wspó³pracuj¹cych z Politechnik¹ Opolsk¹: rektor Uniwer-sytetu Technicznego w Ostrawie Vaclaw Roubicek, prorektor Tomas Cermak, dziekan Wydzia³u Elektrotechniki i In-formatyki Karel Chmelik i prodziekan Pavel Santarius, rektor Uniwersytetu Technicznego w Brnie Jan Vrbka i dzie-kan WEiI Jan Honzik, dziedzie-kan Wydzia-³u Wychowania Fizycznego Uniwersyte-tu w O³omuñcu Frantisek Vaverka, przedstawiciel University of Highlands and Islands pryncypa³ Inverness Colle-ge Graham Clark. Przybyli dyrektorzy instytutów naukowych Opolszczyzny – dyrektor Instytutu Mineralnych Materia-³ów Budowlanych Jerzy Duda, Instytu-tu Œl¹skiego Stanis³aw Senft oraz In-stytutu Ciê¿kiej Syntezy Organicznej Andrzej Gawdzik.

W uroczystoœci uczestniczyli wiceku-rator oœwiaty Jerzy Roszkowiak, a tak-¿e dyrektorzy opolskich liceów ogólno-kszta³c¹cych Bo¿ena ¯o³yñska-Ja-strz¹b, Micha³ Paterak, Irena Koszyk oraz zespo³ów szkó³: elektrycznych W³adys³aw Opoka i mechanicznych

INAUGURACJA

ROKU AKADEMICKIEGO

Bogus³aw Januszko, zaproszenie przy-jêli dyrektor Wojewódzkiego Oœrodka Metodycznego Zbigniew Babski oraz dyrektor Departamentu Edukacji w urzêdzie marsza³kowskim Danuta Hu-meniuk. Obecny by³ tak¿e duszpasterz akademicki ks. Pawe³ Pasierbek z Xa-verianum.

Tradycyjnie te¿ goœæmi inauguracji s¹ przedstawiciele instytucji publicznych, banków, zak³adów przemys³owych, woj-ska, policji i stra¿y po¿arnej. W tym roku przybyli: dyrektor Opolskiego Od-dzia³u ZUS Antoni Duda, dyrektor Oddzia³u PZU ¯ycie Jacek Mstowski, prezesi: Elektrowni Opole, Józef Pêka-la, Towarzystwa Przyjació³ Politechniki Opolskiej Ireneusz Weso³owski, Zak³a-du Energetycznego w Opolu Waldemar Skomudek, firmy ECO Wies³aw Chmielowicz, OPBP Jedynka Zbigniew Zandecki, dyrektorzy fabryki Ovita-Nutricia Andrzej Drosik i firmy Inwe-stdim Józef Biel. 10 Opolsk¹ Brygadê Logistyczn¹ reprezentowa³ p³k Kazi-mierz Trela, Komendê Wojewódzk¹ Policji insp. Tadeusz Kulesza, Zarz¹d Miejskiej Stra¿y Po¿arnej Tadeusz Bia-³owicz, a tak¿e dyrektorzy banków: Oddzia³u Pekao S.A. w Opolu

(2)

Z ¿ycia Uczelni

rzata Miszkiewicz, Regionu Banku Za-chodniego Henryk Griner i Oddzia³u Opolskiego BZ Irena Duczmal, Banku Ochrony Œrodowiska Ryszard Zemba-czyñski.

Kolejnym punktem uroczystoœci by³o wyst¹pienie inauguracyjne rektora, w którym omówi³ najwa¿niejsze dla œro-dowiska i uczelni problemy jak równie¿ zamierzenia na przysz³oœæ. Nastêpnie zaprosi³ do zabrania g³osu goœci. Jako pierwszy wyst¹pi³ wojewoda, który koñ-cz¹c swoje pe³ne ciep³ych s³ów wyst¹-pienie z³o¿y³ dar szczególny, Kronikê III Rzeczypospolitej. Marsza³ek wojewódz-twa podkreœli³ w swojej oracji szczegól-n¹ rolê jak¹ maj¹ do spe³nienia w regio-nie œrodowiska akademickie przyrównu-j¹c j¹ do przysz³ej „Œl¹skiej Doliny Krzemowej”. Jak co roku oczekiwane jest s³owo arcybiskupa, tak by³o i tym razem, a mówca nie sprawi³ s³uchaczom zawodu akcentuj¹c zadania jakie ma do spe³nienia wy¿sza uczelnia na progu trzeciego tysi¹clecia. Ze s³owami ¿yczeñ dla ca³ego œrodowiska akademickiego wyst¹pili ponadto prezydent miasta i rektor UO.

W dalszej czêœci uroczystoœci prorek-tor Jerzy Skubis poinformowa³ o ¿ycze-niach i telegramach, które nadesz³y z okazji inauguracji nowego roku na ad-res rektora, a nastêpnie odczyta³ list sze-fa gabinetu prezydenta Marka Ungiera napisany w imieniu prezydenta Aleksan-dra Kwaœniewskiego. ¯yczenia i gratu-lacje nadesz³y tak¿e m.in. od Prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka, mini-stra nauki Andrzeja Wiszniewskiego, ministra edukacji narodowej Edmunda Wittbrodta, Damiana Zimonia metro-polity katowickiego, wojewody œl¹skie-go Wilibalda Winklera.

Najwa¿niejszym momentem uro-czystoœci otwieraj¹cej nowy rok nauki jest ceremonia immatrykulacji nowo przyjêtych studentów. Poprowadzi³ j¹ prorektor ds. studenckich Grzegorz Gasiak, a indeksy swoim studentom po z³o¿onym œlubowaniu i dotkniêciu rektorskim ber³em wrêczyli dziekani wydzia³ów. Tê czêœæ zwyczajowo za-myka wyst¹pienie przedstawiciela dentów, w tym roku w imieniu stu-denckiej braci przemówienie wyg³o-si³a przewodnicz¹ca samorz¹du

stu-denckiego Karina Zawada, student-ka V roku zarz¹dzania i marketingu.

W scenariusz inauguracji wesz³y tak-¿e promocje doktorskie.

Prorektor Jerzy Skubis z zachowa-niem ceremonia³u przekaza³ w rêce dziekanów Ryszarda Rojka i Stanis³a-wa Króla og³oszenie promocji. W tym roku do grona doktorów weszli pano-wie Henryk Majchrzak z Wydzia³u Elektrotechniki i Automatyki oraz Piotr Nies³ony i Mariusz Pra¿mowski z Wy-dzia³u Mechanicznego.

Zgodnie z tradycj¹ akademick¹ w czasie uroczystoœci wrêczane s¹ pracow-nikom Uczelni odznaczenia i nagrody. Krzy¿em Kawalerskim Orderu Odrodze-nia Polski uhonorowano rektora, prof. Piotra Wacha, a wrêczy³ go wojewoda. Z³oty Krzy¿ Zas³ugi przyznano dr in¿. El¿biecie Czerwiñskiej, dyrektorowi Biblioteki G³ównej oraz prof. Witowi Grzesikowi, kierownikowi Katedry Technologii Maszyn i Automatyzacji Produkcji Wydzia³u Mechanicznego. Srebrny Krzy¿ Zas³ugi przyznano prof.

(3)

Inauguracja

Dostojni Goœcie, Szanowni Zebrani, M³odzie¿y Akademicka Zakoñczy³ siê rok akademicki 2000/2001, a zarazem pi¹ty rok dzia³ania Politechniki Opolskiej, po wczeœniejszych 30 latach pracy i rozwoju naszej Uczelni jako Wy¿szej Szko³y In¿ynierskiej.

Co przyniós³ nam miniony rok akademicki?

W mojej ocenie przyniós³ on naszej Uczelni rozwój, ale tak¿e stabilizacjê jak i niestety trudnoœci. Liczba studentów w naszej Uczelni przekroczy³a w roku akademickim 2000/ 2001 – na trwa³e, jak siê wydaje – poziom 10.000 tysiêcy, a po tegorocznej inauguracji przekroczy liczbê 13.000 tysiêcy studentów. Oko³o 60 % studentów stanowi¹ uczestnicy stu-diów dziennych. Coraz liczniejsz¹ – co wa¿ne – kategoriê studentów stanowi¹ uczestnicy magisterskich studiów uzupe³-niaj¹cych, a wiêc stopniowo rozwija siê model studiów dwu-stopniowych – co na pewno nale¿y oceniæ pozytywnie.

Myœlê, ¿e Politechnika Opolska mo¿e i powinna wzboga-caæ ofertê i stopniowo specjalizowaæ siê w studiach II-go stop-nia i studiach podyplomowych, szczególnie wobec rozwoju w regionie studiów I-go stopnia i studiów zawodowych.

Pomyœlnie rozwijaj¹ siê studia doktoranckie. S¹ one pro-wadzone na poszczególnych wydzia³ach jako studia œrodowi-skowe przy wspó³pracy z s¹siednimi uczelniami. I tak Wy-dzia³ Mechaniczny wspó³pracuje w tym zakresie z Politech-nik¹ Czêstochowsk¹, Wydzia³ Elektrotechniki i Automatyki z Politechnik¹ Œl¹sk¹, Wydzia³ Budownictwa z Politechnik¹ Krakowsk¹, a Wydzia³ Zarz¹dzania i In¿ynierii Produkcji z Politechnik¹ Warszawsk¹. £¹czna liczba uczestników studiów doktoranckich w naszej Uczelni przekroczy³a ju¿ 150 osób, a kolejna grupa m³odych ludzi rozpoczyna takie studia wraz z nowym rokiem akademickim.

Pozytywnie nale¿y równie¿ oceniæ rozwój kadry nauko-wej. Ostatnie miesi¹ce przynios³y uzyskanie stanowiska pro-fesora zwyczajnego przez propro-fesora Wita Grzesika z Wydzia-³u Mechanicznego, uzyskanie 1 tytuWydzia-³u profesora w wyniku awansu pracownika, pozyskanie z zewn¹trz dwóch profeso-rów posiadaj¹cych tytu³ naukowy oraz pomyœlne zakoñczenie 3 przewodów habilitacyjnych naszych pracowników.

Jest to rozwój nie tylko mile widziany, ale i konieczny ze wzglêdu na rosn¹c¹ liczb¹ studentów Politechniki i

konkret-Przemówienie JM Rektora, prof. Piotra Wacha

Romanowi Ulbrichowi z Katedry Techniki Cieplnej i Apara-tury Przemys³owej WM, dr. in¿. Jerzemu Jantosowi, adiunk-towi w Zak³adzie Samochodów WM, dr. in¿. Wac³awowi Hepnerowi, adiunktowi w Zak³adzie Samochodów WM, prof. Stanis³awowi Witczakowi z Katedry In¿ynierii Proce-sowej WM, mgr Marii Zieliñskiej, kierownikowi Dzia³u Kszta³cenia, mgr Krystynie Dudzie, kierownikowi Dzia³u Wydawnictw i Promocji, in¿. Andrzejowi Michniewiczowi, kierownikowi Sekcji Poligrafii, in¿. Józefowi Walusiowi, kie-rownikowi Dzia³u Nauki i Wspó³pracy z Zagranic¹. Br¹zowy Krzy¿ Zas³ugi odebrali: mgr Miros³awa Chmielnicka-Szym-czyk, kustosz z Biblioteki G³ównej, Urszula Fu³at – kierow-nik Sekcji Finansowej, mgr Bogus³aw Kubiak – kierowkierow-nik Studium Jêzyków Obcych, Weronika Raudzis, pracownik ad-ministracji Wydzia³u Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii. Wymienione odznaczenia wrêczy³ w imieniu prezydenta RP wojewoda opolski.

Medal Komisji Edukacji Narodowej przyznawany za szczególne zas³ugi dla oœwiaty i wychowania odebrali prof. Gerhard Bartodziej z Katedry Elektrowni i Systemów Po-miarowych WEiA, dr Józef Wojnar, dziekan WWFiF, mgr Pawe³ Czerepok, prodziekan WWFiF, mgr Anna Micek st. Wyk³adowca w Studium Jêzyków Obcych. Nagrodê Ministra Edukacji Narodowej za wyró¿nion¹ pracê dok-torsk¹ oraz zwi¹zany z ni¹ cykl publikacji otrzyma³ dr in¿. Rafa³ Wróbel z WEiA, natomiast Stypendium Mini-stra Edukacji Narodowej na rok akademicki 2001/2002 za wysokie wyniki w nauce i szczególne osi¹gniêcia w pracy przyznano Karinie Zawadzie, studentce V roku zarz¹dza-nia i marketingu. Stypendium im. Prof. Oswalda Matei fundowane od kilkunastu lat przez Towarzystwo Przyja-ció³ Politechniki Opolskiej, a przyznawane dla wyró¿nia-j¹cego siê dobrymi wynikami w nauce studenta otrzyma³ tym razem Jacek Maciejewski, student V roku

elektro-techniki. Od 1994 r. fundowana jest przez nie¿yj¹cego ju¿ prof. Jamesa Attwooda prywatna nagroda wraz z pucha-rem przechodnim dla najlepszego studenta Wydzia³u Bu-downictwa. Tym razem otrzyma³ j¹ Roman Pundyk stu-dent IV roku budownictwa, a wrêczy³ dr Graham Clark. Nowym donatorem sta³a siê firma Atel Electronics z Opo-la, która po raz pierwszy przyzna³a dwa stypendia dla naj-lepszych studentów studiuj¹cych informatykê; otrzymali je Andrzej Czachor, student II roku oraz Marcin Kawale-rowicz, student IV roku.

Po wrêczeniu wszystkich odznaczeñ, medali i nagród zabrzmia³ radosny Gaudeamus, a JMRektor trzykrotnym uderzeniem ber³a og³osi³ pocz¹tek kolejnego roku akade-mickiego. Dodaæ nale¿y, ¿e podobnie jak w roku ubie-g³ym oprawê artystyczn¹ ca³ej ceremonii stanowi³ wystêp chóru Legenda prowadzonego przez El¿bietê Wilim. For-maln¹ klamr¹ dope³niaj¹c¹ ceremoniê otwarcia by³ wy-k³ad inauguracyjny. Wyg³osi³ go prof. Kazimierz Sporek z Wydzia³u Mechanicznego, a dotyczy³ on Bioindykacji w ocenie zagro¿enia œrodowiska przyrodniczego Opolszczy-zny. W tym roku jednak nie zakoñczy³ on inauguracji, bo-wiem ta po³¹czona zosta³a z otwarciem nowo wybudowa-nej hali laboratoryjwybudowa-nej, wkrótce wiêc ca³y dostojny or-szak i goœcie pod¹¿yli w stronê obiektu. Tu prowadzenie przej¹³ gospodarz, dziekan Tadeusz Chmielewski, który w paru zdaniach przypomnia³ pocz¹tek inwestycji i oko-licznoœci towarzysz¹ce 15 marca 1999 roku ceremonii wmurowania kamienia wêgielnego, przeznaczenie obiek-tu oraz wspó³pracê z wykonawc¹ – OPBP Jedynka.

Hala zosta³a poœwiêcona przez arcybiskupa, a rektor wraz z marsza³kiem województwa symbolicznie otwarli j¹ przeci-naj¹c wstêgê. Rektor zaprosi³ wszystkich na zwiedzenie labo-ratoriów i poczêstunek.

(4)

Z ¿ycia Uczelni

ne plany zwi¹zane z otwarciem dwóch lub trzech kierunków studiów w kolej-nym roku akademickim 2002/2003. Utworzenie dwóch z nich: architektury na Wydziale Budownictwa oraz turysty-ki i rekreacji na Wydziale Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii, s¹ ju¿ przes¹-dzone w wyniku pozytywnej decyzji Ministra Edukacji Narodowej.

Jesteœmy tak¿e zadowoleni z rozwoju wymiany studenckiej i wymiany pra-cowników w ramach programu unijne-go Socrates, który w ubieg³ym roku aka-demickim obj¹³ oko³o 30 osób z naszej Uczelni, a w bie¿¹cym roku akademic-kim lista ta powinna przekroczyæ 40 osób. Obecny na dzisiejszej inauguracji Pan dr Graham Clark z Uniwersytetu Highlands & Islands w Szkocji repre-zentuje jednego z naszych sta³ych part-nerów do wspó³pracy w programach europejskich, a inne uczelnie, z który-mi wspó³praca taka ma charakter sta³y to uczelnie niemieckie ze Stuttgartu, Koblencji i Mainz, Bohum oraz IUT Saint Denis – Paris 13 i Uniwersytety z Gent w Belgii a tak¿e Uniwersytet Roma III. Warto tak¿e podkreœliæ pomyœlne zakoñczenie prowadzonego w naszej Uczelni przez prof. Ewalda Machê pro-jektu w programie Leonardo da Vinci i udzia³ zespo³u z Wydzia³u Zarz¹dzania i In¿ynierii Produkcji w projekcie ba-dawczym wykonywanym w V Progra-mie Ramowym UE.

K³opoty i trudnoœci Uczelni – co nie jest zapewne ¿adnym zaskoczeniem – dotycz¹ stanu finansowego. Ju¿ ubieg³y rok bud¿etowy zakoñczy³ siê wyraŸnym niedofinansowaniem w sensie niewyko-nania dotacji bud¿etowej i w dodatku spotka³o to nas, podobnie jak i inne Uczelnie pañstwowe, w koñcówce roku utrudniaj¹c jakiekolwiek manewry po-zwalaj¹ce z³agodziæ zaistnia³¹ sytuacjê. Podobna sytuacja grozi równie¿ w roku bie¿¹cym. Jest paradoksem, ¿e w sto-sunku do uczelni publicznej wszelkie przepisy finansowe, podatkowe, doty-cz¹ce zamówieñ publicznych s¹ egze-kwowane z niewzruszon¹ bezwzglêdno-œci¹, podczas gdy po stronie dochodów dotacja przyznana pisemnie w oparciu o ustawê bud¿etow¹ ma w ostatnich la-tach wartoœæ orientacyjn¹.

Dochody w³asne naszej Uczelni, do których zaliczamy op³aty za studia, sprzeda¿ wyników badañ, granty nauko-we, dotacje na badania, op³aty za

wyna-jem, itp. wynosz¹ blisko 40% bud¿etu Uczelni.

Osi¹gnê³y one wysoki poziom i nie ma co liczyæ na dalszy wzrost ich udzia-³u, szczególnie wobec widocznej ju¿ sta-bilizacji, a nawet spadku wp³ywów z op³at za odp³atne rodzaje studiów.

Przedstawiona sytuacja w zakresie fi-nansów nie stanowi jeszcze bezpoœred-niego zagro¿enia funkcjonowania Uczel-ni, ale odbije siê w zasadniczy sposób na mo¿liwoœciach inwestycyjnych i roz-wojowych. Zakupy sprzêtu laboratoryj-nego, wyposa¿enia informatycznego oraz profesjonalnego oprogramowania zosta³y zahamowane i bêd¹ stawaæ z bie-giem czasu pod znakiem zapytania re-zultaty wysi³ku dydaktycznego kadry naukowej i m³odzie¿y studenckiej. Po-dobnie niekorzystnie przedstawia siê sy-tuacja w zakresie inwestycji budowla-nych – co jest widoczne na przyk³adzie naszej sztandarowej inwestycji – budyn-ku £¹cznika, gdzie stan zaawansowania budowy poczyni³ w tym roku niewiel-kie postêpy.

Z tym wiêksz¹ radoœci¹ zapraszamy naszych dostojnych Goœci i wszystkich Pañstwa, bezpoœrednio po zakoñczeniu uroczystoœci inauguracyjnej na otwarcie hali laboratoryjnej Wydzia³u Budownic-twa, przyleg³ej do tego budynku. Inwe-stycja ta finansowana ze Ÿróde³ Komite-tu Badañ Naukowych, zosta³a rozpoczê-ta pó³tora roku temu, a obecnie dziêki planowemu finansowaniu KBN i dobrej pracy wykonawcy – zosta³a ukoñczona. W tym miejscu nale¿¹ siê nasze serdecz-ne podziêkowania zarówno Komitetowi Badañ Naukowych jak i opolskiej Jedyn-ce za terminowe i wzorowe przeprowa-dzenie tej inwestycji. Podobne uznanie i podziêkowanie wyra¿am s³u¿bom admi-nistracyjnym i inwestycyjnym Politech-niki i dziekanowi Wydzia³u Budownic-twa za wspó³pracê i doprowadzenie tej budowy nawet z pewnym wyprzedze-niem do koñca.

Szanowni Pañstwo, M³odzie¿y Aka-demicka, Drodzy Pracownicy Politech-niki Opolskiej przed nami kolejny rok pracy, liczni nowi studenci, nowe zada-nia.

Nadchodz¹cy rok akademicki charak-teryzuje siê w mojej ocenie przejœciem od okresu rozwoju iloœciowego kszta³-cenia do okresu, w którym dominowaæ bêd¹ zagadnienia zwi¹zane z jakoœci¹ kszta³cenia, wzmacnianiem wspó³pracy

miêdzynarodowej i rozwojem badañ na-ukowych stosowanych. Liczba studen-tów bêdzie siê stabilizowa³a, a powsta³e Komisje Akredytacyjne: Pañstwowa Ko-misja Akredytacyjna powo³ana na pod-stawie nowelizacji ustawy o szkolnictwie wy¿szym i bran¿owa Komisja Akredy-tacyjna Uczelni Technicznych powo³ana z woli tej grupy uczelni, bêd¹ bada³y jakoœæ kszta³cenia i spe³nianie okreœlo-nych wymagañ w tym zakresie, a nawet koncesjonowa³y mo¿liwoœci prowadze-nia poszczególnych kierunków studiów. St¹d te¿ wynikaj¹ dla Uczelni jako ca³o-œci i jej Wydzia³ów dodatkowe, po czê-œci nowe zadania. Jesteœmy do tych za-dañ czêœciowo przygotowani poprzez uczestnictwo w programach pilota¿o-wych oceny jakoœci kszta³cenia na kie-runkach budownictwo i elektrotechnika. Mamy opanowane tak¿e wa¿ne ele-menty wewnêtrznego systemu oceny i promowania jakoœci, do których nale¿¹ regularna ankietyzacja studentów w za-kresie oceny nauczycieli akademickich. Jest to jednak dopiero pocz¹tek dzia-³añ, które maj¹ doprowadziæ do zewnêtrz-nej formalzewnêtrz-nej oceny jakoœci kszta³cenia na prowadzonych przez nas kierunkach stu-diów na poziomie dobrym jak i rozwoju faktycznej i trwa³ej troski o jakoœæ kszta³-cenia i i zapewnienie naszym absolwen-tom jak najlepszej pozycji wyjœciowej w ¿yciu zawodowym.

Wobec wspomnianych trudnoœci i nowych wa¿nych zadañ liczê na pe³n¹ mobilizacjê i zaanga¿owanie nauczycie-li akademickich, wszystkich naszych pracowników oraz studentów.

¯yczymy ca³ej spo³ecznoœci akade-mickiej Politechniki Opolskiej wytrwa-³oœci w pracy, wielu sukcesów i awan-sów naukowych, postêpów w nauce i w kszta³towaniu osobowoœci, a na koniec roku akademickiego satysfakcji i zas³u-¿onych wakacji. Naszym dostojnym Goœciom dziêkujê za obecnoœæ w uro-czystoœci inauguracyjnej i proszê o pa-miêæ i wsparcie w rozwi¹zywaniu na-szych i wspólnych problemów deklaru-j¹c jednoczeœnie obecnoœæ i wspó³pracê w sprawach regionu i ca³ego kraju.

Niech nowy rok akademicki 2001/ 2002 bêdzie rokiem dobrze zorganizo-wanej i efektywnej pracy i rozwoju oso-bistego i zbiorowego œrodowiska akade-mickiego Politechniki Opolskiej, jak postêpu i rozwoju w ca³ym naszym re-gionie.

(5)

Z ¿ycia Uczelni

I. Nagrody indywidualne

1. mgr Pawe³ Czerepok, I st. Za pracê na stanowisku trenera zespo³u pi³ki siatkowej mê¿czyzn AZS Opole, który w sezonie 2000/2001 wywal-czy³ awans do pierwszej ligi pañ-stwowej.

2. dr in¿. Mariusz Gola, II st. Za osi¹-gniêcia naukowe, dydaktyczne i or-ganizacyjne.

3. dr Czes³aw Górecki, II st. Za osi¹-gniêcia naukowe, dydaktyczne i or-ganizacyjne, a w szczególnoœci za wspó³autorstwo cyklu artyku³ów z zakresu mechanizmu i kinetyki przemian fazowych w warstwie przypowierzchniowej fazy skonden-sowanej.

4. prof. dr hab. in¿. Wit Grzesik, I st. Za ca³okszta³t dzia³alnoœci nauko-wo-dydaktycznej w latach 1999– 2000.

5. dr in¿. Wies³aw Grzeszczyk, II st. Za prace naukowe z zakresu fizyki bu-dowli, za osi¹gniêcia dydaktyczne i organizacyjne oraz aktywnoœæ zawo-dow¹ w latach 1997–2000.

6. dr in¿. Jerzy Hapanowicz, II st. Za osi¹gniêcia w dziedzinie badañ na-ukowych oraz doskonalenia metody-ki prowadzenia zajêæ dydaktycz-nych.

7. dr in¿. Jerzy Jantos, II st. Za osi¹-gniêcia naukowe, a w szczególno-œci za cykl publikacji na temat ste-rowania napêdu w samochodzie osobowym oraz za dzia³ania na rzecz rozwoju bazy materialnej i wzrostu presti¿u uczelni.

8. prof. dr hab. in¿. Zdzis³aw Kabza, II st. Za osi¹gniêcia naukowe, or-ganizacyjne i dydaktyczne ze szcze-gólnym uwzglêdnieniem organizacji Jubileuszowego Forum Energety-ków.

9. dr hab. in¿. Stanis³aw Król, prof. PO, I st. Za osi¹gniêcia naukowe, a w szczególnoœci za cykl publikacji na temat badañ oddzia³ywañ œrodowi-ska, g³ównie korozji na w³asnoœci metali i ich stopów oraz za dzia³al-noœæ dydaktyczn¹ i organizacyjn¹. 10. dr hab. in¿. Krzysztof Latawiec, prof.

PO, I st. Za osi¹gniêcia w dziedzinie automatyki z zakresu odpornej

iden-tyfikacji i odpornego adaptacyjnego sterowania dyskretnymi obiektami wielowymiarowymi.

11. dr hab. in¿. Marian £ukaniszyn, prof. PO, I st. Za kszta³cenie m³odej kadry naukowej oraz za osi¹gniêcia naukowe i organizacyjne.

12. dr hab. in¿. Krystyna Macek-Ka-miñska, prof. PO, II st. Za dzia³al-noœæ organizacyjn¹ i dydaktyczn¹ w 2000 r.

13. prof. dr hab. in¿. Ewald Macha, II st. Za osi¹gniêcia w dziedzinie ba-dañ nad wieloosiowym zmêczeniem materia³ów.

14. mgr in¿. Rafa³ Matwiejczuk, II st. Za osi¹gniêcia naukowe, dydaktycz-ne i organizacyjdydaktycz-ne.

15. dr in¿. Jan Mizera, II st. Za dzia³al-noœæ naukowo-badawcz¹, dydak-tyczn¹ oraz aktywnoœæ zawodow¹ i organizacyjn¹ w latach 1997–2000. 16. dr Aleksander Smó³ka, II st. Za ca-³okszta³t dzia³alnoœci organizacyjnej na rzecz Politechniki Opolskiej. 17. prof. dr hab. in¿. Wiktor Taranenko,

II st. Za ca³okszta³t dzia³alnoœci na-ukowo – dydaktycznej, a w szczegól-noœci za cykl publikacji z zakresu technologii maszyn i automatyzacji procesów technologicznych. 18. prof. dr hab. in¿. Leon Troniewski, I

st. Za osi¹gniêcia w dziedzinie ba-dañ naukowych, kszta³cenia kadry i dzia³alnoœæ organizacyjn¹.

19. dr hab. in¿. Roman Ulbrich, prof.

PO, I st. Za ca³okszta³t dzia³alnoœci naukowej, dydaktycznej i organiza-cyjnej.

20. dr Józef Wojnar, I st. Za osi¹gniê-cia naukowe i organizacyjne w la-tach 1997–2000.

21. dr hab. in¿. Zbigniew Zembaty, prof. PO, I st. Za osi¹gniêcia naukowe, kszta³cenie i wk³ad w rozwój kadry naukowej oraz za aktywnoœæ zawodo-w¹ i dzia³alnoœæ organizacyjn¹. II. Nagrody w kategorii m³odych

pracowników naukowych 1. dr in¿. Piotr Nies³ony, I st. Za

ca³o-kszta³t dzia³alnoœci naukowo – dy-daktycznej w kategorii m³odych pra-cowników naukowych, a w szczegól-noœci za rozprawê doktorsk¹ oraz cykl publikacji.

2. dr Mariusz Pra¿mowski, II st. Za osi¹gniêcia naukowe w kategorii m³odych pracowników naukowych, a w szczególnoœci za pracê doktorsk¹ i publikacje dotycz¹ce modelowania numerycznego procesów odlewni-czych.

3. dr Renata Szygu³a, II st. Za osi¹gniê-cia naukowe i organizacyjne w kate-gorii m³odych pracowników nauko-wych.

4. dr in¿. Stefan Wolny, II st. Za osi¹-gniêcia naukowe w kategorii m³odych pracowników naukowych, w zakresie materia³oznawstwa elektrycznego i techniki wysokich napiêæ.

WYKAZ NAUCZYCIELI AKADEMICKICH NAGRODZONYCH

W 2001 ROKU PRZEZ JM REKTORA POLITECHNIKI OPOLSKIEJ

Nazwisko i imiê Stopieñ nagrody 1. Augustowska El¿bieta II 2. BereŸnicka Monika II 3. Bielecka Józefa II 4. Bilewicz Pawe³ II 5. Bochenek Mariola II 6. Boczar Anna II 7. Borucka Teresa II 8. Bratek Marek I 9. Buchwald Piotr II 10. Carewicz Izabela II 11. Chmielnicka-Szymczak Miros³awa II 12.Ciechociñska El¿bieta II 13.Czaja El¿bieta II 14.Czajkowska Halina II 15.Czerwiñska El¿bieta I 16.Æwiertnia Irena II 17.Daciuk Zbigniew II 18.Dembicka Jolanta II 19.Dr¹¿ek Anna II 20.Duda Krystyna II 21. Fedczenko Wa³da II 22.Fijak Janusz II 23.Ginter Maria II

Wykaz osób nie bêd¹cych nauczycielami akademickimi zakwalifikowanych

do nagrody rektorskiej ze specjalnego funduszu nagród w 2001 roku

(6)

Wywiad z…

– Starania wokó³ uruchomienia kie-runku studiów architektura i urbani-styka uwieñczone zosta³y sukcesem, w przysz³ym roku pierwsi studenci pod-j¹æ bêd¹ mogli studia, jakie warunki musia³y zostaæ spe³nione aby do tego dosz³o?

– Podstawowym warunkiem, który musia³ byæ przez Uczelniê spe³niony, by³o zatwierdzenie uchwa³y Senatu Politechniki Opolskiej w sprawie utworzenia nowego kierunku studiów architektura i urbanistyka przez Mi-nisterstwo Edukacji Narodowej. Na-st¹pi³o to 31 sierpnia 2001 roku. Aby Senat Uczelni móg³ podj¹æ tak¹ uchwa³ê nale¿a³o zapocz¹tkowaæ tak¹ inicjatywê i przygotowaæ wniosek o uruchomienie na Wydziale Budownic-twa naszej Uczelni wspomnianego kierunku studiów. Inicjatywê w tej sprawie wykaza³y w³adze dziekañskie. Zwróciliœmy siê nastêpnie do dr. hab. in¿. Wojciecha Skowroñskiego, prof. PO, który zatrudnia w swojej katedrze architektów o przygotowanie formal-nego wniosku, co jest procesem z³o-¿onym i pracoch³onnym. Du¿¹ zas³u-g¹ prof. Skowroñskiego jest to, ¿e na-wi¹za³ kontakt z profesorami Wydzia-³u Architektury Politechniki Wroc³aw-skiej i wspólnie z nimi przygotowa³ plan studiów nowego kierunku i tre-œci programowe poszczególnych przedmiotów. Nastêpnie Rada Wy-dzia³u Budownictwa na posiedzeniu w dniu 19 czerwca br.uchwali³a wniosek o utworzenie nowego kierunku stu-diów. Cieszymy siê, ¿e nasz wniosek zosta³ poparty przez Senat Uczelni i przez ministerstwo.

– Utar³o siê powiedzenie, ¿e archi-tekt to in¿ynier i zarazem artysta, jaki zespó³ pracowników naukowych kszta³ci³ bêdzie na tym kierunku stu-diów?

– Na tym kierunku studiów zajêcia dydaktyczne prowadzone bêd¹ przez trzech profesorów Wydzia³u Architek-tury Politechniki Wroc³awskiej, któ-rych zamierzamy zatrudniæ na warun-kach umowy o pracê, a tak¿e przez naszych architektów zatrudnionych w Katedrze Podstaw Projektowania Bu-dowlanego oraz przez innych pracow-ników wydzia³u, specjalistów z zakre-su konstrukcji budowlanych. Profeso-rowie z wroc³awskiej uczelni to spe-cjaliœci z zakresu architektury i urba-nistyki, historii i teorii architektury, historii i teorii urbanistyki i konser-wacji zabytków.

– Do jakich zadañ przygotowywa-ny bêdzie przysz³y architekt po ukoñ-czeniu tego kierunku, czyli jak przed-stawia siê sylwetka absolwenta?

– Przysz³y in¿ynier architekt po ukoñczeniu studiów zawodowych zo-stanie przygotowany do pracy w ze-spo³ach, które bêd¹ projektowa³y obiekty u¿ytecznoœci publicznej, domy mieszkalne i obiekty przemys³o-we. Chcia³bym podkreœliæ, ¿e ka¿dy obiekt budowlany spe³niaæ musi nastê-puj¹ce warunki; musi byæ funkcjonal-ny, mieæ ³adn¹ formê zewnêtrzn¹, byæ bezpieczny i – na co szczególnie w ostatnich latach zwraca siê uwagê – musi byæ energooszczêdny. Architek-ci odpowiedzialni s¹ za dwa pierwsze warunki, a wiêc studenci architektury musz¹ zostaæ przygotowani do projek-towania funkcji i formy zewnêtrznej obiektów. In¿ynierowie budownictwa odpowiadaj¹ za bezpieczeñstwo obiek-tu i projekobiek-tuj¹ konstrukcjê budowli. Nieco upraszczaj¹c zagadnienie mo¿-na powiedzieæ, ¿e architekt ma wizjê, a in¿ynier ma j¹ zrealizowaæ. Klient, przysz³y inwestor przychodz¹c na przyk³ad do biura projektów przeka-zuje co chce zrealizowaæ, szpital, dom

mieszkalny, halê przemys³ow¹. Archi-tekt ma mu zaproponowaæ formê obiektu, rozk³ad pomieszczeñ. Osta-teczny jednak rezultat wspó³pracy ar-chitekta z in¿ynierem budownictwa jest wynikiem kompromisu, poza oczywiœcie bezpieczeñstwem, które kompromisowi nie podlega. Musi byæ zapewnione. St¹d wynika œcis³a wspó³praca architekta z in¿ynierem budownictwa. Przystêpuj¹c do two-rzenia nowego kierunku studiów wie-dzieliœmy, ¿e musimy ow¹ wspó³pra-cê zapewniæ. Mamy jako jednostka naukowo-dydaktyczna spore doœwiad-czenie w zakresie projektowania kon-strukcji budowlanych, nowi pracowni-cy zadbaj¹ o to, aby studentów wypo-sa¿yæ w wiedzê niezbêdn¹ do projek-towania formy architektonicznej i funkcji. W siatce studiów przewidu-jemy prowadzenie na przyk³ad takich przedmiotów jak: historia architektu-ry staro¿ytnej i powszechnej, historia sztuki, estetyka, rysunek odrêczny, malarstwo, rozwój osadnictwa, ale i budownictwo ogólne, materia³y bu-dowlane, konstrukcje metalowe i drewniane, czy komputerowe wspo-maganie projektowania, projektowanie

ARCHITEKT TWORZY WIZJÊ OBIEKTU,

IN¯YNIER BUDOWNICTWA MUSI J¥ ZREALIZOWAÆ

Z prof. dr. hab. in¿. Tadeuszem Chmielewskim, dziekanem Wydzia³u Budownictwa

rozmawia Krystyna Duda

(7)

Wywiad z…

urbanistyczne, projektowanie

archi-tektury przemys³owej. Szczegó³y znaj-d¹ siê zapewne w informatorze dla kandydatów na studia.

Chcia³bym przypomnieæ, ¿e tworzy-my na tym etapie studia zawodowe i za-pewne czêœæ wyró¿niaj¹cych siê przy-sz³ych naszych studentów kontynuowaæ bêdzie mog³a edukacjê na studiach ma-gisterskich, te plany jednak znacznie wybiegaj¹ w przysz³oœæ.

– Niedawno wydzia³ wzbogaci³ siê o nowy obiekt dydaktyczny, piêkn¹ halê laboratoryjn¹, czy ma to zwi¹-zek z nowo tworzonym kierunkiem studiów?

– Nowo wybudowana hala laborato-ryjna wykorzystywana bêdzie – zgodnie z przeznaczeniem – g³ównie dla prac bu-dowlanych doœwiadczalnych, w których braæ bêd¹ udzia³ przyszli in¿ynierowie budownictwa – przyszli konstruktorzy, ale i przyszli architekci. Prace doœwiad-czalne, które prowadziæ bêdzie mo¿na w nowym obiekcie bardzo wzbogacaj¹ wiedzê zarówno studentów jak i in¿y-nierów.

– Jakie zadania s¹ jeszcze do zre-alizowania, aby stwierdziæ mo¿na by³o, ¿e wydzia³ jest w pe³ni przygo-towany do kszta³cenia na tym kierun-ku studiów?

– Przed nami jest kilka istotnych za-dañ do zrealizowania, aby rozpocz¹æ studia zawodowe na tym kierunku. Wy-mieniê tylko te najwa¿niejsze, bo jak ka¿de nowatorskie przedsiêwziêcie – tak¿e i to – wymaga bardzo wielu prac i dzia³añ administracyjnych, inwestycyj-nych, formalno-prawnych i temu podob-nych.

Wraz profesorami Politechniki Wro-c³awskiej musimy odbyæ dyskusjê w sprawie uwag i sugestii recenzentki na-szego wniosku, pani prof. dr hab. arch. M. Wiœniewskiej. Byæ mo¿e w ich wy-niku plany studiów dla tego kierunku ulegn¹ ma³ym zmianom, nale¿y przed podjêciem ostatecznej decyzji oszacowaæ koszty studiów, nale¿y zapewniæ odpo-wiednie pomieszczenia dla pracowni-ków i studentów. Koñcowym zadaniem jest promocja nowego kierunku studiów architektura i urbanistyka wœród m³o-dzie¿y szkó³ œrednich Opolszczyzny.

– Dziêkujê za rozmowê.

Zapraszamy

Opole, Rynek 24/25

Tel. (0–77) 456 5252

R E K L A M A

R E K L A M A

(8)

Z prac Senatu

Kolejne, siedemnaste w kadencji 1999–2002, posiedzenie Senatu Politechniki Opolskiej odby³o siê w dniu 26 wrzeœnia br. wed³ug nastêpuj¹cego porz¹dku obrad:

1) Sprawy organizacyjne

- informacja o nowelizacji ustawy o szkolnictwie wy¿szym, - podanie terminów posiedzeñ Senatu PO w r. a. 2001/

2002,

- informacja o inauguracji roku akademickiego 2001/2002 w Uczelni (1 paŸdziernika 2001 r. godz. 10.00). 2) Sprawy osobowe

- wrêczenie mianowania na stanowisko profesora zwyczaj-nego w PO prof. Witowi Grzesikowi,

- wyra¿enie zgody na wyst¹pienie rektora do MEN z wnio-skiem o mianowanie na stanowisko profesora zwyczajne-go w PO:

a) prof. dr hab. in¿. Ryszarda Knosalê (WZiIP), b) prof. dr hab. in¿. Janusza Jaworskiego (WWFiF), - wytypowanie kandydata do Pañstwowej Komisji

Akredy-tacyjnej.

3) Sprawy dydaktyczne:

- informacja o nowych kierunkach studiów w PO, - informacja o wynikach rekrutacji na I rok studiów w PO

na r.a. 2001/2002,

- wytypowanie kandydata do stypendium im. O. Matei, - uchwalenie Regulaminu w³asnego funduszu

stypendial-nego dla sportowców bêd¹cych studentami Politechniki Opolskiej,

- zmiany w planach studiów: WEiA (automatyka i roboty-ka), WWFiF (wychowanie fizyczne, fizjoterapia). 4) Sprawy naukowe:

- zaopiniowanie wniosku o przyznanie stypendium Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej mgr. in¿. Mariuszowi Jagiele, - informacje o nagrodach: ministra i rektora dla

nauczycie-li akademickich w 2001 r.

5) Informacja o stanie prowadzonych inwestycji i remontów w Uczelni.

6) Komunikaty, zapytania i wolne wnioski.

7) Zatwierdzenie protoko³u z posiedzenia Senatu PO w dniu 20 czerwca br.

Otwieraj¹c posiedzenie rektor poinformowa³ Senat o odejœciu z naszej Uczelni prof. Józefa S. Suchego, w zwi¹zku z wygra-niem konkursu na stanowisko kierownika Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych w AGH w Krakowie. W imieniu spo-³ecznoœci akademickiej PO z³o¿y³ prof. J. S. Suchemu gratulacje i podziêkowania za wieloletni¹ pracê w naszej Uczelni i za wk³ad w³o¿ony w jej rozwój. ¯yczy³ dalszych sukcesów zawodowych i pomyœlnoœci w ¿yciu osobistym.

Nastêpnie, realizuj¹c powy¿szy porz¹dek obrad rektor: - przedstawi³ nowych przedstawicieli studentów wchodz¹cych

w sk³ad Senatu PO,

- poinformowa³ Senat o nowelizacji i o wejœciu w ¿ycie ustawy z dnia 20 lipca br. o zmianie ustawy o szkolnictwie wy¿szym, ustawy o wy¿szych szko³ach zawodowych oraz zmianie nie-których ustaw (DzU Nr 85 z 17 sierpnia 2001 r.),

- poda³ terminy posiedzeñ Senatu PO w roku akademickim 2001/2002,

- powiadomi³ Senat o organizacji Inauguracji Roku Akade-mickiego 2001/2002 w naszej Uczelni (1 paŸdziernik 2001 r., godz. 10.00), a tak¿e przekaza³ zaproszenie ks. ar-cybiskupa prof. Alfonsa Nossola na mszê œw. inauguruj¹c¹ nowy rok akademicki.

W czêœci dotycz¹cej spraw osobowych rektor wrêczy³ prof. dr. hab. in¿. Witowi Grzesikowi mianowanie na stanowisko pro-fesora zwyczajnego w Politech-nice Opolskiej.

W dalszej czêœci obrad Senat Politechniki Opolskiej wyrazi³ zgodê na wyst¹pienie rektora do ministra edukacji narodowej z wnioskami o mianowanie na

sta-nowisko profesora zwyczajnego w Politechnice Opolskiej - prof. dra hab. in¿. Ryszarda Knosalê.

- prof. dra hab. in¿. Janusza Jaworskiego. 1) Wytypowa³:

- dra hab. in¿. Ryszarda Rojka, prof. PO na kandydata do Pañstwowej Komisji Akredytacyjnej,

- Jacka Maciejewskiego – studenta V roku elektrotech-niki z Wydzia³u Elektrotechelektrotech-niki i Automatyki do sty-pendium im. prof. Oswalda Matei, ufundowanego w roku akademickim 2001/2002 przez Towarzystwo Przy-jació³ Politechniki Opolskiej.

2) Uchwali³ Regulamin przyznawania stypendium sportowe-go dla studentów Politechniki Opolskiej.

3) Pozytywnie zaopiniowa³ uchwalone przez Radê Wydzia³u Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii zmiany w planach studiów na kierunku:

- wychowanie fizyczne, studia magisterskie dzienne i zaoczne

- fizjoterapia, studia dzienne licencjackie.

4) Pozytywnie zaopiniowa³ uchwalone przez Radê Wydzia³u Elektrotechniki i Automatyki zmiany w planach studiów na kierunku automatyka i robotyka dla specjalnoœci: kom-puterowe systemy w sterowaniu i zarz¹dzaniu.

5) Pozytywnie zaopiniowa³ wniosek dziekana Wydzia³u Elek-trotechniki i Automatyki o przyznanie stypendium Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej dla mgr in¿. Mariusza Jagie³y. 6) zatwierdzi³ protokó³ z posiedzenia Senatu PO w dniu 20

czerwca 2001 r.

A ponadto prorektor ds. studenckich – prof. G. Gasiak

- powiadomi³ Senat, ¿e MEN zatwierdzi³o uchwa³ê Senatu PO w sprawie utworzenia nowego kierunku studiów ar-chitektura i urbanistyka, na poziomie studiów zawodowych (in¿ynierskich), od roku akademickiego 2002/2003, - poda³ wyniki rekrutacji na I rok studiów w r.a. 2001/2002, - zakomunikowa³, ¿e stypendium ministra edukacji narodowej na r. a. 2001/2002, za wysokie wyniki w nauce i szczególne osi¹gniêcia w pracy naukowej, zosta³o przyznane studentce V roku zarz¹dzania i marketingu – Karinie Zawadzie. Prorektor ds. nauki – prof. Jerzy Skubis poda³ informacje o przyznanych w roku 2001 nagrodach ministra i rektora dla na-uczycieli akademickich oraz zapowiedzia³ koniecznoœæ wpro-wadzenia zmian do obowi¹zuj¹cego Regulaminu przyznawania nagród JM Rektora prosz¹c o zg³aszanie propozycji i uwag.

Dyrektor administracyjny mgr Leon Prucnal z³o¿y³ szcze-gó³ow¹ informacjê o prowadzonych inwestycjach i remontach w Uczelni oraz przedstawi³ stan przygotowania bazy dydak-tycznej do nowego roku akademickiego.

(9)

Z kalendarza rektorów

Z KALENDARZA

REKTORÓW

n W dniu 12 wrzeœnia br. prorektor – prof. Jerzy Skubis z³o¿y³ wizytê w Mi-nisterstwie Finansów w Warszawie panu wiceministrowi Janowi Rudowskiemu. Na spotkaniu omawiane by³y sprawy fi-nansowania inwestycji Politechniki Opolskiej.

n Prorektor ds. nauki J. Skubis prze-wodniczy³ posiedzeniu komisji ds. roz-patrywania i opiniowania wniosków o przyznanie nauczycielom akademickim nagrody JM Rektora PO w 2001 r., któ-ra obktó-radowa³a w dniu 14 wrzeœnia br. n 16 wrzeœnia br. rektor, prof. Piotr Wach na zaproszenie dziekana Wydzia-³u Budownictwa – prof. Tadeusza Chmielewskiego uczestniczy³ w otwar-ciu XLVII Konferencji Naukowej Pro-blemy naukowo-badawcze budownictwa, która odby³a siê w Krynicy w dniach od 16 do 21 wrzeœnia br.

n 18 wrzeœnia br. rektor P. Wach prze-wodniczy³ posiedzeniu Kolegium Rek-torskiego z udzia³em dziekanów i przed-stawicieli zwi¹zków zawodowych. n JMRektor spotka³ siê 20 wrzeœnia br. z nowym prezesem Zak³adów

Energe-tycznych w Opolu – dr. in¿. Waldema-rem Skomudkiem aby omówiæ zakres wspó³pracy miêdzy instytucjami. n 24 wrzeœnia na zaproszenie prof. Ewalda Machy rektor dokona³ otwar-cia XX Sympozjum Podstawy Konstruk-cji Maszyn, które odby³o siê w dniach 24–28 wrzeœnia w Polanicy Zdroju. n 26 wrzeœnia rektor przewodniczy³ po-siedzeniu Senatu Politechniki Opolskiej. n 27 wrzeœnia br. prorektor ds. organi-zacyjnych dr Zygmunt Kasperski by³ uczestnikiem konferencji zorganizowa-nej przez Urz¹d Marsza³kowski nt. Edu-kacja w latach 2003–2006. Konferencja ta ma rozpocz¹æ tworzenie strategii w dziedzinie sektorowej.

n 28 wrzeœnia rektor uczestniczy³ w inauguracji roku akademickiego 2001/ 2002 na Uniwersytecie w Zielonej Górze.

n 30 wrzeœnia rektor P. Wach spotka³ siê z goszcz¹cymi w naszej Uczelni dr. Grahamem Clarkiem – pryncypa³em Inverness College ze Szkocji i z mgr Ew¹ Majdowsk¹ wicedyrektor Biura

Uznawalnoœci Wykszta³cenia w Wymia-ny Miêdzynarodowej w MEN.

n Nazajutrz rektor poprowadzi³ Inaugu-racjê roku akademickiego 2001/2002 w naszej Uczelni.

n Rektor Piotr Wach i prorektor – Jerzy Skubis w dniu 2 paŸdziernika br. uczest-niczyli w uroczystoœci pierwszej inaugu-racji roku akademickiego 2001/2002 w nowo powsta³ej Pañstwowej Wy¿szej Szkole Zawodowej w Nysie, a 3 paŸdzier-nika w Uniwersytecie Opolskim. n 3 paŸdziernika br. prof. J. Skubis by³ goœciem radia Plus w Opolu, gdzie uczestniczy³ w audycji poœwiêconej sprawom Politechniki Opolskiej. n 5 paŸdziernika rektor by³ goœciem uroczystoœci inauguracyjnej na nice Wroc³awskiej, a 8 bm. w Politech-nice Œl¹skiej.

n Tego samego dnia prorektor J. Sku-bis uczestniczy³ w inauguracji roku w Wy¿szej Szkole Zarz¹dzania i Admini-stracji w Opolu.

n Prorektor Jerzy Skubis i kierownik Dzia³u Wydawnictw i Promocji Krysty-na Duda w dniu 10 paŸdziernika br. z³o-¿yli wizytê pani dyrektor Departamentu Integracji Europejskiej i Wspó³pracy z Zagranic¹, Urzêdu Marsza³kowskiego Województwa Opolskiego Danucie Ja-z³owieckiej.

E. Czaja. A. Dr¹¿ek, U. Mazur

24.Glapa Teresa II 25.Gondek Józef II 26.Greguletz Korneliusz II 27.Gronkiewicz Ewa II 28.Gumuliñska Kazimiera II 29.Henek Gabriela I 30.Hetmañska Barbara I 31. Hêciak-Morzyk Maria II 32.Kalinowski Mieczys³aw II 33.Kania Leon II 34.Kapturski Bogus³aw II 35.Klonowska Barbara I 36.K³opotowska Beata II 37.Kmiecik Anna II 38.Kornek Zbigniew II 39.Krêpa Mariusz II 40.Kuku³ka Jolanta II 41. Lisiecka Antonina II 42.Lizoñ Irena II 43.£¹cki Ryszard II 44.£o¿yñski Artur II 45.Madera Rajnard II 46.Marczak Ma³gorzata II 47.Matukin Urszula II 48.Miczka Józef II 49.Mi³kowska Beata I 50.Morawska Mieczys³awa I 51. Morciniec Benedykta II 52.Olchowy Gabriela II 53.Patynek Urszula II 54.Perzanowski W³adys³aw II 55.Pêczak Witold II 56.Pindel Helena II 57.Plotnik Alfred II 58.Prucnal Leon I 59.Przybyszewska Stefania II 60.Przystajko Ewa I 61. Pyka Ma³gorzata II 62.Romañska Krystyna II 63.Rynkowski Leszek II 64.Sagan Agata II 65.Sawko Beata II 66.Skowron Janina II 67.Skuczyñski Zygmunt II 68.Sojka Bogna II 69.Stefanowska-Kêdzia Alina II 70.Szuster Danuta II 71. Œwisulska W³adys³awa II 72.Teodorowska Teresa II 73.Tokarski Rajmund II 74.Tomanek Alicja I 75.Tomaszewski Micha³ II 76.Tomsza Ryszard II 77.Trybuch Bo¿ena II 78.Trybulewicz Edward II 79.Urbanek Beata II 80.Waluœ Józef II 81. Wilhelmi Teresa I 82.Wytulani Anna II 83.Zaj¹c Halina II 84.Zaj¹c Jerzy II 85.Zieliñska Maria I

(10)

Po¿egnanie

Profesor Antoni Marian Plamitzer, na-uczyciel i wychowawca wielu pokoleñ elek-tryków, Autor wybitnego podrêcznika aka-demickiego, za³o¿yciel, organizator i pierwszy Dziekan Wydzia³u Elektrotechni-ki i AutomatyElektrotechni-ki PolitechniElektrotechni-ki OpolsElektrotechni-kiej uro-dzi³ siê 5 sierpnia 1916 roku we Lwowie. Wychowa³ siê i ukszta³towa³ sw¹ osobo-woœæ w duchu tradycyjnych etycznych war-toœci chrzeœcijañskich i patriotycznych, którym przez ca³e ¿ycie by³ wierny, w ro-dzinie o szerokich zainteresowaniach spo-³ecznych, kulturalnych i naukowych. Jego ojciec Antoni Karol Plamitzer (1889– 1954), jeden z twórców polskiej szko³y geometrii wykreœlnej by³ profesorem zwy-czajnym trzech Politechnik: Lwowskiej, Œl¹skiej i Krakowskiej. M³odoœæ i bardzo trudny okres wojny spêdzi³ we Lwowie. W latach 1926–1934 uczêszcza³ do X Gim-nazjum im. Henryka Sienkiewicza we Lwowie, w którym z³o¿y³ egzamin dojrza-³oœci. Otrzyma³ równie¿ staranne œrednie wykszta³cenie muzyczne, a talent Jego po-twierdzaj¹ wystêpy jako solisty-skrzypka w rozg³oœni Polskiego Radia we Lwowie. Studia wy¿sze odby³ jednak w Politechni-ce Lwowskiej na Oddziale Elektrycznym Wydzia³u Mechanicznego, uzyskuj¹c (ju¿ w czasie wojny) w 1940 roku dyplom in-¿yniera elektryka. Pracê zawodow¹ rozpo-cz¹³ jeszcze w trakcie studiów w 1938 roku, jako asystent wolontariusz w kate-drze, wybitnego naukowca, profesora W³o-dzimierza Krukowskiego w Politechnice Lwowskiej. Tu wspólnie z Andrzejem Ka-miñskim (póŸniejszym profesorem Poli-techniki Œl¹skiej) wykona³ pracê nt. „Ba-dania laboratoryjne zespo³u prostowniko-wego z siatkami steruj¹cymi, firmy Sie-mens”.

W okresie wojny od 1940 roku praco-wa³ pocz¹tkowo w warsztatach elektrome-chanicznych, a nastêpnie jako nauczyciel w Polskiej Szkole Rzemieœlniczej we Lwo-wie, jednoczeœnie z w³aœciwym sobie za-anga¿owaniem, bior¹c udzia³ w tajnym nauczaniu w zakresie elektrotechniki sa-mochodowej. W tym czasie opracowa³ pierwszy swój podrêcznik pt.”Elektrotech-nika samochodowa”, którego recenzentem by³ sam profesor Stanis³aw Fryze.

Podrêcz-nik ten o objêtoœci oko³o 200 stron ukaza³ siê w trzech wydaniach w 1944, 1946 i 1949 roku.

W czerwcu 1944 roku wraz z rodzin¹ przeniós³ siê do Limanowej. Tu na prze³o-mie lat 1944 i 1945 w ramach robót przy-musowych pracowa³ przy rozbudowie dworca kolejowego. Po wkroczeniu wojsk radzieckich podj¹³ ochotniczo pracê przy budowie linii wysokiego napiêcia Sowli-ny–Limanowa, nastêpnie po pieszej wê-drówce dotar³ do Krakowa, tu w lutym 1945r. rozpocz¹³ pracê w Polskich Liniach Dalekosiê¿nych w Krakowie. W czerwcu 1945 roku w momencie za³o¿enia Politech-niki Œl¹skiej w Krakowie, podj¹³ w niej pracê, powo³any na stanowisko starszego asystenta w katedrze kierowanej przez prof. Kazimierza Idaszewskiego. Nastêp-nie od 1947 roku wraz z Politechnik¹ Œl¹-sk¹ przeniós³ siê do Gliwic, gdzie bra³ udzia³ w organizacji Katedry Maszyn Elektrycznych i jej laboratoriów. W efek-cie powsta³o tu pierwsze po wojnie, do-brze zorganizowane i jak na owe czasy bar-dzo dobrze wyposa¿one, uczelniane labo-ratorium maszyn elektrycznych. Pracowa³ w Katedrze Maszyn Elektrycznych kiero-wanej najpierw przez prof. W³adys³awa Ko³ka, a nastêpnie przez prof. Zygmunta Gogolewskiego, na stanowisku adiunkta (1946–1952), zastêpcy profesora (1952– 1961) i starszego wyk³adowcy (1961– 1966). W roku 1948 zacz¹³ prowadziæ wyk³ady z maszyn elektrycznych na Wy-dziale Elektrycznym, a póŸniej na Wydzia-le Górniczym Politechniki Œl¹skiej. W la-tach 1954–1955 pe³ni³ funkcjê Dziekana Wydzia³u Elektrycznego. Równolegle do pracy w Politechnice w latach 1946–1951 pracowa³ jako nauczyciel elektrotechniki i maszyn elektrycznych w Pañstwowym Technikum dla tzw. Robotników Wysuniê-tych w Bytomiu. Jednym z wyk³adowców tego technikum by³ profesor Janusz Ty-mowski, z którym Antoni Marian Plamit-zer czêsto prowadzi³ d³ugie dyskusje o dy-daktyce i wychowaniu. W latach 1947– 1948 pracowa³ w Biurze Studiów Zjedno-czenia Przemys³u Maszyn Elektrycznych przy opracowaniu wytycznych do projektu i produkcji nowej serii silników

asynchro-nicznych œredniej wielkoœci. W latach 1950–1960 uczestniczy³ równie¿ w pra-cach katedry dla przemys³u. By³y to prace g³ównie z zakresu badañ odbiorczych i eksploatacyjnych du¿ych maszyn elek-trycznych i transformatorów.

Okres pracy w Politechnice Œl¹skiej nie by³ ³atwym dla Profesora A.M. Plamitze-ra. W szczególnoœci Jego wra¿liwoœæ, przekonania, a jednoczeœnie bezkompro-misowoœæ i nieuleganie naciskom czynni-ków politycznych, nie u³atwia³y mu pe³-nienia funkcji Dziekana w owym trudnym okresie. Pomimo tego, a mo¿e w³aœnie dla-tego, zyska³ on uznanie œrodowiska nauko-wego i studenckiego. Szczególnie impo-nuj¹co wyró¿ni³ siê w czasie pamiêtnych wydarzeñ w paŸdzierniku 1956 roku. Pro-fesor A. M. Plamitzer odwa¿nie uczestni-czy³ w wiecach i manifestacjach studenc-kich. Jego przemówienia, krótkie, pe³ne zaanga¿owania, s³ów od dawna nie s³ysza-nej prawdy, budzi³y zaufanie i uznanie stu-dentów. W krytycznym momencie dziêki Swojej postawie i argumentom potrafi³ za-panowaæ nad wzburzonymi nastrojami, nie dopuœci³ do prowokacyjnych zajœæ gro¿¹-cych studentom i odœpiewaniem Roty za-koñczy³ wiec. Najtrafniejsz¹ ocen¹ pracy Profesora A.M. Plamitzera w Politechni-ce Œl¹skiej jest dedykacja, któr¹ Mu wpi-sa³, ofiaruj¹c swe dzie³o, Profesor Stani-s³aw Fryze pionier elektrotechniki pol-skiej, niezapomniany wzór naukowca, dy-daktyka, wychowawcy i patrioty „Kocha-nemu Uczniowi Profesorowi Antoniemu Plamitzerowi, Dziekanowi Wydzia³u Elek-trycznego Politechniki Œl¹skiej ofiaruje tê pracê Jego dawny profesor z wyrazami

SYLWETKA PROFESORA

(11)

Po¿egnanie

szczerego uznania i podziwu dla Jego nie-strudzonej, pe³nej poœwiêcenia i doskona-³ej dzia³alnoœci w Politechnice Œl¹skiej”.

Od 1960 roku Profesor Antoni Marian Plamitzer zwi¹za³ siê ze œrodowiskiem Opola, bêd¹c pocz¹tkowo organizatorem opolskiego punktu konsultacyjnego Poli-techniki Œl¹skiej. Równolegle, od 1963 do 1979 roku prowadzi³ wyk³ady z maszyn elektrycznych i by³ za³o¿ycielem oraz kie-rownikiem Zak³adu, a nastêpnie Katedry Elektrotechniki w Wy¿szej Szkole Peda-gogicznej w Opolu (przekszta³conej w 1994 r. w Uniwersytet Opolski). W 1966 roku zosta³ przeniesiony s³u¿bowo do po-wstaj¹cej w Opolu Wy¿szej Szko³y In¿y-nierskiej (przemianowanej w 1996 roku w Politechnikê Opolsk¹) i powo³any na sta-nowisko docenta etatowego. Zosta³ tu pierwszym Dziekanem, za³o¿ycielem i or-ganizatorem Wydzia³u Elektrycznego. Funkcjê Dziekana Wydzia³u, a nastêpnie od maja 1977 r. Dyrektora Instytutu (na prawach wydzia³u) pe³ni³, z przerwami, do 1978 roku. Jednoczeœnie zorganizowa³ od podstaw Zespó³ Maszyn i Napêdów Elek-trycznych (przekszta³cony w 1975 r. w Zak³ad Przetwarzania i U¿ytkowania Ener-gii Elektrycznej) oraz jego laboratoria. By³ jego kierownikiem i kierowa³ nim przez lata 1966–1977. W maju 1978 r. zachoro-wa³ i w zwi¹zku z pogorszeniem stanu zdrowia w paŸdzierniku 1979 roku prze-szed³ na rentê inwalidzk¹. Po d³ugiej re-konwalescencji wróci³ do zdrowia i podj¹³ pracê na swojej umi³owanej uczelni. W³¹-czy³ siê jak zwykle z zaanga¿owaniem do pracy dydaktycznej, wychowawczej i ³ecznej, napisa³ monografiê na temat spo-sobów opisywania zmiennych stanu w ob-wodach elektrycznych. W 1984 r. zosta³ powo³any na stanowisko profesora kon-traktowego. W 1994 roku stan jego zdro-wia ponownie gwa³townie siê pogorszy³.

Okres pracy w Opolu by³ czasem naj-wiêkszej aktywnoœci i zaanga¿owania Pro-fesora A.M. Plamitzera i chyba najlep-szym okresem w Jego ¿yciu. By³ organi-zatorem pracy na wydziale i w swoim za-k³adzie, mia³ wiele oryginalnych inicjatyw np. zorganizowa³ cykliczn¹ publiczn¹ pre-zentacjê prac dyplomowych w sali konfe-rencyjnej Opolskiego NOT. By³ nie tylko œwietnym wyk³adowc¹, ale i wychowawc¹ m³odzie¿y w jak najlepszym znaczeniu tego s³owa. Mia³ bardzo dobry kontakt ze studentami, uczestniczy³ czynnie w wielu imprezach studenckich. Bardzo czêsto, wraz z ¯on¹ Kazimier¹, uczestniczy³ w

rajdach studenckich. ¯y³ ¿yciem studen-tów i ich problemami. Studenci rewan¿o-wali mu siê za to, mia³ ich uznanie, wiel-k¹ szczer¹ sympatiê, by³ dla nich autory-tetem. Przypomina mi siê taki incydent, który mia³ miejsce w pocz¹tkach mojej pracy w Zak³adzie Profesora. Odebra³em telefon, rozmówca chcia³ koniecznie roz-mawiaæ z Profesorem, ale kilkakrotnie Go nie zasta³, chcia³ abym mu pomóg³ i aby mnie przekonaæ u¿y³ takiego argumentu „jestem wyznawc¹ profesora Plamitzera”. Wydaje mi siê, ¿e te wypowiedziane w poœpiechu i z determinacj¹ s³owa najlepiej okreœlaj¹ stosunek wychowanków Profeso-ra do Niego.

Profesor A.M. Plamitzer przyk³ada³ zawsze du¿¹ wagê do dzia³alnoœci organi-zacyjnej i spo³ecznej. Dzia³a³ w ró¿nych zespo³ach, takich jak: senaty, rady wydzia-³u, organizacje zawodowe, m³odzie¿owe i spo³eczne. Anga¿owa³ siê w sprawy per-spektyw rozwoju uczelni, jej struktur, or-ganizacji studiów, programów studiów, planów nauczania, spraw wychowawczych i innych. W latach 1970–1975 by³ cz³on-kiem Zespo³u Dydaktycznego Minister-stwa Szkolnictwa Wy¿szego dla kierunku elektrotechnika, równoczeœnie by³ Prze-wodnicz¹cym Zespo³u Programowego wy-¿szych szkó³ morskich dla kierunku elek-trotechnika i elektronika. Profesor A. M. Plamitzer by³ zawsze czynnym cz³onkiem Stowarzyszenia Elektryków, ale szczegól-nie serdeczne i silne wiêzy ³¹czy³y Go z Opolskim Oddzia³em SEP. Pamiêtne s¹ Jego wyst¹pienia bogate w treœci, niena-ganne w formie, wyg³aszane piêkn¹ pol-szczyzn¹, zawsze z pasj¹ i wielk¹ si³¹ eks-presji np. wyst¹pienie w 1979 roku na konferencji zorganizowanej przez War-szawski Oddzia³ SEP w jubileuszowym roku 60-lecia SEP w Polsce, lub w 1990 roku na ogólnopolskim XXVI Walnym ZjeŸdzie Delegatów SEP w Opolu. W la-tach 1984–1998 by³ On Przewodnicz¹cym S¹du Kole¿eñskiego Oddzia³u Opolskiego SEP. Nale¿a³o do tradycji, ¿e kolejni nowo wybrani prezesi oddzia³u (z regu³y Jego wychowankowie) odwiedzali Profesora rozpoczynaj¹c swoj¹ kadencjê.

Pasj¹ Profesora A. M. Plamitzera by³a zawsze dzia³alnoœæ dydaktyczna i wydaw-nicza. Rozpocz¹³ j¹ jeszcze w latach oku-pacji, a potem od pocz¹tku swej dzia³al-noœci na uczelni skupia³ wokó³ siebie ka-drê naukow¹. Inicjowa³ wydawanie skryp-tów i podrêczników, nadawa³ kierunek tym pracom, stworzy³ w³asn¹ szko³ê

dydak-tyczn¹. Pocz¹tkiem tych dzia³añ by³a pierwsza praca zespo³owa, skrypt Politech-niki Œl¹skiej „Laboratorium maszyn elek-trycznych” czêœæ I (1957 r.), a potem ko-lejne. Cz³onkami zespo³u autorskiego tych skryptów uczelnianych byli miêdzy inny-mi przyszli profesorowie: Tadeusz Glinka, Henryk Kowalowski, Jerzy Kubek, W³a-dys³aw Mizia, W³aW³a-dys³aw Paszek, Arka-diusz Pucha³a, Aleksander ¯ywiec. Ale najwa¿niejszym Jego dzie³em by³ podrêcz-nik akademicki pt. „Maszyny elektrycz-ne”, traktuj¹cy o podstawach fizycznych i teoretycznych oraz w³asnoœciach rucho-wych maszyn elektrycznych i transforma-torów, który osi¹gn¹³ sukces bez preceden-su na krajowym rynku wydawniczym, uzyskuj¹c w latach 1962–1986 osiem wy-dañ w ³¹cznym nak³adzie ponad 55 tys. egzemplarzy. Ksi¹¿ka ta nadal cieszy siê zas³u¿on¹ poczytnoœci¹. O walorach tej ksi¹¿ki wyra¿aj¹ siê: Profesor W³adys³aw Paszek: „Spotka³ siê on (podrêcznik – uwaga JH) z bardzo wysokimi ocenami profesorów w kraju i za granic¹, którzy podkreœlaj¹ oryginalne ujêcie merytorycz-ne oraz wybitmerytorycz-ne walory dydaktyczmerytorycz-ne”, a tak¿e profesor Piotr Wach: „Warto tu jesz-cze zaznaczyæ, ¿e ksi¹¿ka „Maszyny elek-tryczne” w okresie, gdy by³a przygotowy-wana do pierwszego wydania, a wiêc od 1956 roku i wczeœniej, zawiera³a szereg oryginalnych elementów o charakterze dorobku naukowego Profesora”. Rozpo-czynaj¹c pracê w Politechnice Œl¹skiej prowadzi³em æwiczenia tablicowe i labo-ratoryjne do Jego wyk³adów i obserwowa-³em powstawanie podrêcznika Maszyny elektryczne, jego maszynopisu, rysunków artystycznie kreœlonych w tuszu przez Ju-liana Skopowskiego, emocje zwi¹zane z pierwszym wydaniem, korekty, terminy, których nie mo¿na by³o przekroczyæ, a potem ju¿ w Opolu, korekty dalszych wy-dañ, w których na ile to by³o mo¿liwe, sta-raliœmy siê wszyscy Profesorowi pomóc. Nale¿a³em te¿ wraz z Tadeuszem Glink¹, W³adys³awem Mizi¹ i Aleksandrem ¯yw-cem do zespo³u autorskiego, który z ini-cjatywy i za namow¹ Profesora napisa³ podrêcznik „Zadania z maszyn elektrycz-nych”. Zawiera³ on z za³o¿enia zbiór przy-k³adów ilustruj¹cych Jego ksi¹¿kê. Auto-rytet Profesora spowodowa³ zainteresowa-nie PWT t¹ inicjatyw¹ i w konsekwencji wydanie tej ksi¹¿ki.

(12)

Po¿egnanie

PO¯EGNANIE

REDAKTORA

„i ¿yæ warto i umrzeæ warto” nie uczono nas ¿yæ ni umieraæ czasem œmieræ siê zdaje jak nenufar na b³otach otwiera i zostaje myœl – maska pierrota Jerzy Jankowski,„Requiem”

W ostatnich dniach wrzeœnia dotar³a do redakcji smutna wiadomoœæ. Odszed³ na zawsze Jerzy Jankowski, redaktor naczel-ny ¯ycia Akademickiego, miesiêcznika spo³ecznoœci akademickiej Akademii Wy-chowania Fizycznego we Wroc³awiu.

Jerzy Jankowski urodzi³ siê w 1937 roku w Wilnie. Opuœciwszy ukochane Kre-sy trafi³ na Ziemie Odzyskane. Szko³ê œredni¹ ukoñczy³ w Kroœnie Odrzañskim. W 1954 roku podj¹³ studia na Uniwersy-tecie Warszawskim, wydziale dziennikar-skim, lecz znudzony nadmiarem zajêæ z marksizmu przeniós³ siê na filologiê pol-sk¹ do Wroc³awia. Obdarzony nieprzeciêt-nym talentem sta³ siê jednieprzeciêt-nym z filarów poetyckiej grupy Dlaczego nie.

Zadebiutowa³ literacko w 1956 roku, kiedy to na ³amach ¯ycia Uniwersytetu ukaza³y siê jego dwa wczesne wiersze – Papierowe kwiaty i Motyl. Ju¿ wtedy nale-¿a³ do Ko³a M³odych Pisarzy. Swoj¹ pracê magistersk¹ poœwiêci³ twórczoœci Stanis³a-wa Ró¿ewicza. Pod wp³ywem mistrza po-zostawa³a te¿ czas jakiœ twórczoœæ Jerzego Jankowskiego, oczywiœcie a¿ do momen-tu, w którym wyrobi³ sobie w³asny, nie-powtarzalny styl.

Kiedy nadesz³y wydarzenia wêgierskie, zaanga¿owa³ siê w konkretne dzia³ania i by³ inicjatorem zbiórki lekarstw i krwi dla Budapesztu. Jego wiersza pt. 26 paŸdzier-nika 1956 nie dopuœci³a na ³amy prasy cen-zura, lecz w maju 1957 roku inny wiersz – Ludzi XX wieku – wydrukowa³a paryska Kultura. Efektem kontaktów z pismem Giedroycia by³ przymusowy wyjazd z Wroc³awia, spowodowany interwencj¹ se-kretarza propagandy KW PZPR. Tak

za-czê³a siê Jerzego Jankowskiego przygoda z Zielon¹ Gór¹, w której zd¹¿y³ za³o¿yæ Klub Literacki. Jednoczeœnie jednak po-woli odchodzi³ od poezji i kierowa³ swe zainteresowania ku historii i archeologii.

Po oœmiu latach „wygnania” wróci³ do Wroc³awia i podj¹³ pracê w Oœrodku Szko-leniowym Elwro. Rok 1981 skoñczy³ siê dla niego internowaniem. Jak sam potem wspomina³, nie bez dumy, jego numer in-ternowania – 125 – by³ ni¿szy od numeru Lecha Wa³êsy.

Zacz¹³ nastêpnie pracowaæ w Dolme-dzie, gdzie wydawa³ dwumiesiêcznik na-ukowy Cz³owiek-populacja-œrodowisko. W latach 80. obroni³ te¿ doktorat na wydzia-le historii, jego praca nosi³a tytu³ Polskie terytoria plemienne w œwietle toponimów obronnych i ukaza³a siê w formie ksi¹¿ko-wej. Nied³ugo potem Jerzy Jankowski opu-blikowa³ Historiê medycyny œredniowiecz-nej w Polsce oraz Epidemiologiê historycz-n¹ polskiego œredniowiecza. Pisa³ scena-riusze widowisk i scenascena-riusze filmowe. Przeniesienia na ekran jego utworu pt. Drzewa podj¹³ siê Grzegorz Królikiewicz. Z mi³oœci do historii zrodzi³y siê intym-ne biografie s³awnych ludzi jego autorstwa: Kronika seksualnych namiêtnoœci, Kroni-ka podwójnej moralnoœci, Prze¿yæ wszyst-ko, Monarsze sekrety.

Z mi³oœci do dziennikarstwa powsta³o ¯ycie Akademickie. Oddany mu ca³ym ser-cem stworzy³ pismo akademickie na naj-wy¿szym poziomie, jedno z najlepszych w Polsce.

Pracuj¹cy niesamowicie intensywnie, nieprzekupny, wierny zasadom i idea³om p³aci³ zdrowiem za swoje nieprzeciêtne

¿y-cie. W nasyconym zapachem fajki gabine-cie pisa³ niezliczone teksty, bez których po prostu nie by³oby ¯ycia Akademickiego.

W ostatnich latach poœwiêca³ wiele cza-su i uwagi funkcjonowaniu Studium Dzien-nikarstwa Sportowego, oddawa³ siê z pa-sj¹ kszta³ceniu m³odych dziennikarzy. Za-mieszcza³ ich teksty w miesiêczniku, ra-dzi³, popiera³, motywowa³. Jego praca przynosi³a zaœ wymierne efekty.

Bez Redaktora Naczelnego ani pismo, ani wydawnictwo nie bêd¹ ju¿ nigdy takie same.

Od redakcji

Wiadomoœci Uczelnianych

W spotkaniach redaktorów gazet aka-demickich Jerzy uczestniczy³ niemal od pocz¹tku, przyje¿d¿aj¹c zawsze wraz z zespo³em. Dowcipny, lecz pe³en ciep³a, zawsze z nieod³¹czn¹ fajk¹. Rasowy dzien-nikarz szukaj¹cy ciekawych i trudnych te-matów, gardz¹cy tzw. pras¹ dworsk¹. Od-dany sprawom sportu i dziennikarstwa sportowego, profesjonalista.

Wilnianin, swoje ukochane miasto m³o-doœci mia³ okazjê odwiedziæ w ubieg³ym roku, o czym z rozrzewnieniem opowia-da³. W czasie ostatniego krakowskiego spotkania Jerzy tryska³ humorem, bawi³ i czarowa³. Mia³ œwiadomoœæ, ¿e zdrowie mu szwankuje, nie dba³ o to. Snu³ plany na przysz³oœæ, zaprasza³ do Wroc³awia do swej redakcji. Takim go zapamiêtaliœmy, takim pozostanie w naszych sercach. ¯e-gnamy Ciê Jerzy, bêdzie nam Ciebie bra-kowa³o.

(13)

Sprawy nauki

1. Analiza wp³ywu wymiarów magnesów trwa³ych oraz kon-strukcji stojana na moment elektromagnetyczny w silni-ku tarczowym typu torus – dr in¿. Rafa³ Wróbel 2. Bezprzek³adniowa elektrownia wiatrowa ma³ej mocy –

przyjazna dla œrodowiska – prof. dr hab. in¿. Piotr Wach 3. Analiza metrologiczna transformaty falkowej w pomia-rach zak³óceñ niestacjonarnych w sieci energetycznej – mgr in¿. Krzysztof Górecki

4. Analiza metrologiczna zjawiska aliasingu w cyfrowych systemach przetwarzania sygna³ów energetycznych imple-mentuj¹cych filtry antyaliasingowe – mgr in¿. Miros³aw Szmajda

5. Tempo dekompozycji igie³ sosny zwyczajnej pochodz¹-cej z ekosystemów o zró¿nicowanym obci¹¿eniu zanie-czyszczeniami – mgr Magdalena Krawczyk

6. Okreœlenie mo¿liwoœci identyfikacji form wieloŸród³o-wych wy³adowañ niezupe³nych na podstawie wyników analizy czêstotliwoœciowej ich emisji akustycznej – dr in¿. Tomasz Boczar

7. Identyfikacja zak³óceñ wystêpuj¹cych przy pomiarach wy³adowañ niezupe³nych z wykorzystaniem metody emi-sji akustycznej – mgr in¿. Arkadiusz D¹browski 8. Okreœlenie ska¿enia œrodowiska przygranicznego na

te-renie województwa opolskiego za pomoc¹ wybranej ro-œliny wskaŸnikowej – mgr in¿. Anna Tukiendorf 9. Polskie antracyty jako perspektywiczne adsorbenty –

ba-dania aktywacji zasadami – mgr Sylwia Kozak

10. Energetyczne wykorzystanie osadów œciekowych (promo-torski) – prof.dr hab. in¿. Leon Troniewski (mgr in¿. Ma³gorzata Wzorek)

11. Badania pola elektromagnetycznego w pobli¿u jego Ÿró-de³ pod wzglêdem ochrony naturalnego œrodowiska

elektromagnetycznego – dr in¿. Andrzej Przytulski 12. Optyczna analiza spektralna widm energii generowanej

przez wy³adowania elektryczne – prof. dr hab. in¿. Jerzy Skubis

13. Badanie i modelowanie wp³ywu dynamiki procesu ob-róbkowego na strukturê geometryczn¹ powierzchni (pro-motorski) – prof. dr hab. in¿. Wit Grzesik (mgr in¿. Se-bastian Brol)

14. Zintegrowany system sterowania napêdu do samochodu osobowego – dr in¿. Jerzy Jantos

15. Dozowanie momentu obrotowego w samochodowym uk³adzie napêdowym – dr in¿. Jerzy Jantos

16. Badania z³o¿a fluidalnego w przestrzeni miêdzyrurowej wymiennika ciep³a – dr in¿. Norbert Szmolke

17. Odlewanie niskoaluminiowych stopów cynku w warun-kach kontrolowanego procesu krzepniêcia – dr Zygmunt Dudzicz

18. Badania modelowe przêse³ metalowych o konstrukcji po-w³okowej – dr hab. in¿. Zbigniew Mañko

19. Badania modelowe stalowych ci¹g³ych przêse³ skrzynko-wych – dr in¿. Nachwan Khair

20. Zachowanie siê sk³adanych mostów wojskowych podczas wybuchów – dr hab. in¿. Zbigniew Mañko, prof. PO 21. Opracowanie i wdro¿enie technologii globalnego

moni-torowania i zarz¹dzania zadaniami modernizacyjno-inwe-stycyjnymi (nr 10T12044 2001C/539) – prof. dr hab. in¿. Zdzis³aw Kabza

Przypominamy, i¿ na nastêpny XXIII konkurs mo¿na sk³a-dac wnioski w Dziale Nauki i Wspó³pracy z Zagranic¹) do 15.01.2002 r.

Joanna Widera

Zestawienie wniosków o finansowanie przez KBN projektów badawczych (grantów) pracowników

naukowo-dydaktycznych naszej uczelni w XXII konkursie KBN zamkniêtym 31.07.2001 r.

1. Powo³anie Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych

Obecnie, kiedy na uczelniach wy¿szych studiuje coraz wiê-cej m³odzie¿y, nale¿y zwróciæ szczególn¹ uwagê na jakoœæ kszta³cenia. Zwiêkszanie liczby studentów, tak uci¹¿liwe dla na ogó³ nie wzrastaj¹cej liczby nauczycieli akademickich, wymu-szane g³ównie przez zale¿noœæ od dotacji bud¿etowej, nie jest na pewno korzystne dla procesu edukacji. Istnieje wiele przy-czyn mog¹cych powodowaæ pogorszenie poziomu edukacji, a do obowi¹zków w³adz uczelni nale¿y nadzór nad poziomem dydaktyki i nauki oraz stosowanie procedur kontrolnych.

Na Konferencji Prorektorów ds. Kszta³cenia Polskich Uczelni Technicznych, która odby³a siê w 1999 roku w Poli-technice Gdañskiej, rozpoczê³a siê dyskusja nad ocen¹ jako-œci kszta³cenia na technicznych uczelniach wy¿szych, nad ce-lowoœci¹ wprowadzenia akredytacji oraz na temat stosowa-nych ju¿ procedur akredytacyjstosowa-nych, zarówno w Polsce, jak i za granic¹. Prorektorzy stwierdzili, ¿e na proces podnosze-nia jakoœci kszta³cepodnosze-nia wp³ynie nie tylko mo¿liwoœæ

akredy-tacji kierunków, ale tak¿e zapoznanie siê z wymogami stan-dardów kierunków, raport samooceny, a wiêc dokumentami akredytacyjnymi, a tak¿e œwiadomoœæ, ¿e du¿a liczba jedno-stek edukacyjnych podejmie trud akredytacji, ale i d¹¿enie do spe³nienia wymogów akredytacyjnych. Uznano wiêc, ¿e ce-lowym jest przygotowanie zasad i trybu postêpowania akre-dytacyjnego, poniewa¿ nawet znajomoœæ kryteriów oceny z punktu widzenia jakoœci kszta³cenia mo¿e dawaæ korzystne rezultaty. Konsultacje z rektorami uczelni technicznych po-twierdzi³y pogl¹dy prorektorów ds. kszta³cenia, ¿e nale¿y przyst¹piæ do prac nad powo³aniem Komisji Akredytacji Uczelni Technicznych (KAUT). W tym czasie istnia³a ju¿ Uniwersytecka Komisja Akredytacyjna (UKA), której doku-menty i dzia³ania stanowi³y wzór i pomog³y szybciej przebyæ etap powo³ania komisji, opracowania procedury akredytacyj-nej i przygotowania wzorów dokumentów .

Przyjêto nastêpuj¹ce za³o¿enia:

• akredytacja dotyczy kierunków studiów, • jest dobrowolna,

(14)

Sprawy nauki

• koszty zwi¹zane z procedur¹ akredytacyjn¹ ponosi

jednost-ka zg³aszaj¹ca siê do akredytacji, akredytacja bêdzie wy-konywana przez ekspertów reprezentuj¹cych œrodowisko akademickie z udzia³em przedstawicieli pracodawców,

• akredytacji bêdzie udzielaæ Komisja Akredytacyjna Uczelni

Technicznych.

Nadzór nad dzia³alnoœci¹ Komisji bêdzie sprawowaæ Kon-ferencja Rektorów Polskich Uczelni Technicznych (KRPUT). Dzia³alnoœæ KAUT powinna obejmowaæ szeroko rozumian¹ dzia³alnoœæ na rzecz jakoœci kszta³cenia zwi¹zan¹ równie¿ z propagowaniem idei akredytacji, standardów oceny jakoœci kszta³cenia dla poszczególnych kierunków studiów, wspó³pra-cy z dzia³aj¹wspó³pra-cymi ju¿ w Polsce komisjami akredytawspó³pra-cyjnymi, a tak¿e strukturami za granic¹.

Komisja Akredytacyjna Uczelni Technicznych (KAUT) zo-sta³a powo³ana przez Konferencjê Rektorów Polskich Uczelni Technicznych (KRPUT) 17 lutego 2001 roku w Opolu, jako agenda akredytacyjna, do dokonywania akredytacji kierun-ków wy¿szych uczelni technicznych.

Dokumenty podpisane przez Rektorów w Opolu, a miano-wicie Porozumienie oraz Zasady i Tryb Postêpowania Akre-dytacyjnego, dotycz¹ zagadnieñ zwi¹zanych z szeroko poj-mowan¹ jakoœci¹ kszta³cenia i stanowi¹ wyraz troski w³adz wy¿szych uczelni technicznych o nastêpuj¹ce problemy: – podnoszenie jakoœci kszta³cenia,

– tworzenie jasnych i jednoznacznych procedur oceny wa-runków i metod kszta³cenia oraz programów studiów uwzglêdniaj¹cych systemy stosowanie w innych krajach, szczególnie w krajach Unii Europejskiej,

– tworzenie warunków u³atwiaj¹cych krajow¹ i miêdzynaro-dow¹ wymianê studentów, promowanie kierunków spe³-niaj¹cych wysokie standardy jakoœciowe.

Tekst porozumienia zosta³ podpisany przez 24 rektorów, sygnatariuszy Porozumienia, wyra¿aj¹cych wolê ka¿dej uczel-ni przyst¹pieuczel-nia do procesu akredytacji.

KAUT jest wiêc Komisj¹ powo³an¹ do dokonywania akre-dytacji kierunków jednostek uczelni wy¿szych, które dobro-wolnie wyst¹pi¹ z proœb¹ o przeprowadzenie tej procedury.

Zgodnie z ustaleniami zawartymi w Zasadach i Trybie Po-stêpowania Akredytacyjnego pierwsza Komisja Akredytacyj-na Uczelni Technicznych bêdzie dzia³aæ w okresie od 15 mar-ca 2001 roku do 14 marmar-ca 2003 roku. Na posiedzeniu KRPUT w dniu 17 lutego 2001 roku, jako przedstawiciel konferencji rektorów w KAUT, zosta³ wybrany prof. Piotr Wach, rektor Politechniki Opolskiej, a na przewodnicz¹c¹ KAUT prof. Ali-cja Konczakowska, prorektor ds. kszta³cenia Politechniki Gdañskiej. Na siedzibê KAUT wybrano Akademiê Górniczo-Hutnicz¹ w Krakowie. Rektorzy, Sygnatariusze Porozumie-nia, nominowali swoich przedstawicieli do KAUT. Przedsta-wicielem Politechniki Opolskiej jest prof. Grzegorz Gasiak, prorektor ds. studenckich.

Pierwsze posiedzenie KAUT odby³o siê w Krakowie, w dniach 2–3 kwietnia 2001 roku. Wybrano zastêpców prze-wodnicz¹cego KAUT oraz sekretarza.

Na drugim posiedzeniu KAUT, które odby³o siê na Poli-technice Warszawskiej, przyjêto teksty wszystkich dokumen-tów akredytacyjnych.

Zgodnie z porozumieniem dzia³alnoœæ KAUT obejmuje wszystkie uczelnie techniczne w Polsce, ale do Porozumienia

mog¹ przyst¹piæ równie¿ inne szko³y wy¿sze, jako sygnata-riusze, lub zg³osiæ kierunki do akredytacji.

Postêpowanie akredytacyjne jest odp³atne, wysokoœæ op³a-ty akredytacyjnej dla kierunku wynosi:

– dla sygnatariuszy Porozumienia – 10 000 z³, – dla pozosta³ych uczelni – 15 000 z³.

2. Cele i zadania Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych

Komisja Akredytacyjna Uczelni Technicznych dzia³a na rzecz zapewnienia jakoœci kszta³cenia na podstawie Porozu-mienia Polskich Uczelni Technicznych. Celem Komisji jest ustalenie ogólnych standardów jakoœci kszta³cenia w wy¿szych uczelniach technicznych, stymulowanie podnoszenia jakoœci kszta³cenia i stworzenie systemu akredytacji kierunków stu-diów. Dzia³alnoœæ Komisji obejmuje polskie uczelnie tech-niczne, Sygnatariuszy Porozumienia.

Komisja na posiedzeniach plenarnych:

1. Powo³uje Grupy Ekspertów, Zespo³y Oceniaj¹ce wraz z ich przewodnicz¹cymi,

2. Okreœla ogólne zasady tworzenia standardów jakoœci kszta³cenia, wspólne dla wszystkich Grup Ekspertów, 3. Ustala, na wniosek Grupy Ekspertów, standardy jakoœci

kszta³cenia dla okreœlonych kierunków studiów, 4. Okreœla wymagan¹ dokumentacjê akredytacyjn¹,

5. Podejmuje decyzjê o wszczêciu postêpowania akredytacyj-nego dla zg³oszonych przez szko³ê wy¿sz¹ kierunku, 6. Sprawuje nadzór nad przebiegiem konkretnych

postêpo-wañ akredytacyjnych,

7. Podejmuje decyzjê o udzieleniu, odroczeniu albo o odmo-wie akredytacji dla okreœlonego kierunku w jednostce szko³y wy¿szej.

3. Cele i zadania Grup Ekspertów i Zespo³ów Oceniaj¹cych

Uczelnia zg³aszaj¹ca wniosek akredytacyjny dla okreœlo-nego kierunku studiów przedstawia listê kandydatów do Gru-py Ekspertów i Zespo³ów Oceniaj¹cych. Lista kandydatów, specjalistów z zakresu danego kierunku studiów, powinna sk³adaæ siê z dwóch nauczycieli akademickich zatrudnionych na uczelni wnioskuj¹cej, trzech nauczycieli spoza tej uczelni oraz dwóch przedstawicieli pracodawców. Kandydaci ze œro-dowiska akademickiego musz¹ mieæ tytu³ naukowy lub sto-pieñ naukowy doktora habilitowanego. Do listy kandydatów musz¹ byæ do³¹czone zwiêz³e dane o ich dorobku wraz z ich pisemn¹ zgod¹ na kandydowanie.

Komisja spoœród wszystkich zg³oszonych kandydatów po-wo³uje Grupê Ekspertów, licz¹c¹ od piêciu do siedmiu osób, w tym przewodnicz¹cego Grupy, oraz Zespo³y Oceniaj¹ce w liczbie nie wiêkszej ni¿ liczba uczelni aplikuj¹cych o udziele-nie akredytacji, w sk³adzie trzech osób, w tym przewodni-cz¹cych. W pracach Zespo³u Oceniaj¹cego uczestniczy se-kretarz wyznaczony przez Komisjê. Kadencje Zespo³ów Oce-niaj¹cych koñcz¹ siê po zakoñczeniu procedur akredytacyj-nych. Grupa Ekspertów i Zespo³y Oceniaj¹ce dla danego kie-runku studiów powo³ywane s¹ przez Komisje po zg³oszeniu wniosków akredytacyjnych przez co najmniej piêæ uczelni.

Zadaniem Grupy Ekspertów jest przygotowanie, w ci¹gu dwóch miesiêcy od powo³ania, szczegó³owych standardów

Cytaty

Powiązane dokumenty

Należy zwrócić uwagę na rolę tarcia podczas ruchu obrotowego karteczki i na to, że pracę którą wykonuje prąd konwekcyjny można podzielić na pracę użyteczną (czyli

N: Prezentacja przykładów ilustrujących temat główny lekcji: Opis materiałów, które dobrze przewodzą prąd oraz izolatorów znanych z życia codziennego.. U: Dyskutują na

rozchodzenia się fali o znanej długości i długość fali o znanej prędkości, porównuje prędkość danej fali w różnych ośrodkach, wyjaśnia obserwowane w przyrodzie

N: Wprowadzenie nowych treści: Mechanizm prowadzący do rozpraszania światła, kierunek rozpraszania światła, rozmiary „domieszek”, ich wzajemne odległości w ośrodku, w

U: Konstruują zaproponowany układ pomiarowy, który posłuży jako pryzmat, złożony z naczynia z wodą i lusterka oraz soczewki skupiającej, służącej do formowania wiązki

Grupa 3: Analizuje ruch drgający kulki poruszającej się w wygiętym łukowato korytku instalacyjnymR. (Porównaj Materiały

Cele szczegółowe: Uczeń wykorzystuje zasadę zachowania energii do wyznaczenia parametrów ruchu obrotowego, posługuje się pojęciem momentu bezwładności, wymienia przykłady ruchu

[Wpisz tekst] Karta eksperymentu Temat eksperymentu Cegły a energia Instrukcja wykonania. Kładziemy dyktę na dwóch