• Nie Znaleziono Wyników

33. Ruch drgający. PGR

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "33. Ruch drgający. PGR"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

[Wpisz tekst]

Typ szkoły: Szkoły ponadgimnazjalne – zakres rozszerzony Dział: Ruch harmoniczny i fale mechaniczne

Temat: Energia w ruchu harmonicznym

Cel główny: Uczeń wskazuje na powszechność ruchów drgających w przyrodzie i technice Cele szczegółowe: Uczeń obserwuje ruch drgający i wyznacza parametry tego ruchu, omawia przemiany energetyczne w ruchu drgającym.

Etapy lekcji Czynności: nauczyciel (N), uczeń (U). Zakres

Wprowadzenie N: Przypomnienie najważniejszych pojęć i treści niezbędnych do

zrozumienia omawianego tematu: energia kinetyczna i potencjalna, zasada zachowania energii, siła ciężkości, siła sprężystości

U: Odpowiadają na pytania, opisują zjawiska. Tok zasadniczy: 1-Przedstawienie celu lekcji. 2-Wprowadzenie nowych treści. 3-opis matematyczny 4-eksperyment 5-dyskusja Wyników 5 –eksperyment końcowy

N: Prezentacja przykładów ilustrujących temat główny lekcji:

Podkreślenie powszechności i podanie przykładów ruchów harmonicznych w przyrodzie i technice.

U: Dyskutują na temat przykładów podanych przez nauczyciela. N: Wprowadzenie nowych treści:

ruch drgający, okres i częstotliwość , częstotliwość drgań własnych, tłumienie drgań

N: Zapisanie wzorów i podanie jednostek wprowadzonych zasad i praw. U: Notuje najważniejsze pojęcia.

N: Przygotowanie eksperymentu: Opis materiałów i czynności niezbędnych do przeprowadzenia eksperymentu.

U: W grupach konstruują przyrządy opisane przez nauczyciela. Grupa 1. Analizuje ruch drgający modelu wahadła matematycznego. Grupa 2. Analizuje ruch drgający ciężarka zawieszonego na sprężynie. Grupa 3: Analizuje ruch drgający kulki poruszającej się w wygiętym łukowato korytku instalacyjnym.

(Porównaj Materiały str. ?)

U: Wybrani przedstawiciele grup demonstrują eksperymenty przed całą klasą.

N: Nadzoruje przebieg eksperymentów, pomaga w interpretacji ich wyników.

N: Proponuje formę dyskusji wyników eksperymentu, Pomaga w formułowaniu tez przez uczniów.

U: Wybrani przedstawiciele grup omawiają wyniki eksperymentów przed całą klasą.

U: Analizują wyniki eksperymentu w odniesieniu do poznanej teorii, porównują wyniki eksperymentów.

U: Wprowadzają uogólnienia, szacują niepewności pomiarowe.

U: Sporządzają notatki z eksperymentu, wypełniają kartę eksperymentu, piszą wnioski.

N: przeprowadza pokaz eksperymentu polegającego na obserwacji wahadła matematycznego natrafiającego na przeszkodę .(Materiały str. ?)

U: Na podstawie poprzednich eksperymentów i zasady zachowania energii próbują wyjaśni ć wynik eksperymentu.

N: Wydaje polecenie, aby uczniowie wypełnili karty ostatniego eksperymentu w domach.

R

(2)

[Wpisz tekst]

Karta eksperymentu Temat

eksperymentu

Opis różnych rodzajów ruchu harmonicznego na podstawie obserwacji

Instrukcja wykonania

Konstruujemy trzy układy do obserwacji drgań:

1. z metalowej kulki, nici oraz statywu wykonujemy model wahadła

matematycznego. Wychylamy je z położenia równowagi i obserwujemy ruch harmoniczny.

2. Zawieszamy kulkę na wiszącej pionowo sprężynie, rozciągamy sprężynę wzbudzając ją w ten sposób do drgań.

3. Wprawiamy metalową kulkę w ruch wygiętym korytku instalacyjnym. Za pomocą stopera wyznaczamy okres drgań i częstotliwości własne badanych układów. Pomiary należy powtórzyć kilka razy i uzyskane wyniki uśrednić.

Zwracamy uwagę na to, jak zmienia się prędkość i przyspieszenie kulek w każdym z tych przypadków w zależności od ich położenia. Zastanawiamy jakie przemiany energetyczne mają miejsce w tych doświadczeniach i czy jest spełniona zasada zachowania energii? Obserwacje (opisujemy w punktach przebieg eksperymentu: przyczyna skutek) Szacujemy błędy i niepewności pomiaru Wnioski (odniesienie do teorii)

(3)

[Wpisz tekst]

Karta eksperymentu Temat

eksperymentu

Wahadło matematyczne + kołek

Instrukcja wykonania

Wprawiamy wahadło w drgania na tle tablicy i zaznaczamy kredą poziom, do którego wychyla się wahadło. Ustawiamy przeszkodę (kołek, ołówek, itp.) tak, aby znalazła się na drodze wychylającej się nici. Zaznaczamy poziom do którego dociera wahająca się kulka.

Określamy, jak zmienia się energia podczas ruchu wahadła i próbujemy podać wyjaśnienie przeprowadzonej obserwacji.

Obserwacje (opisujemy w punktach przebieg eksperymentu: przyczyna skutek) Wnioski (odniesienie do teorii)

Cytaty

Powiązane dokumenty

tyką rtlchu, czy nawet nicks.e3lionowaną urodą lńuzyki. Pamięc owego lalkakującego widoku, ,iaki rozbIysl naglc w puslcj, niematcrialrcj cicmności _ chlodnego,

Ruch wywołany siłą zmienną na przykładzie..

Most Tacoma Był to most wiszący, jego główne przęsło miało 840 m długości przy szerokości jedynie 12 m, co było powodem jego niebywałej wiotkości.. Już w trakcie

podłużne – kierunek rozchodzenia się zaburzenia jest zgodny z kierunkiem drgań cząsteczek ośrodka.. Fale

czym ciało bardziej zniekształcone (ściskana sprężyna) tym większa energia potencjalna sprężystości. praca dla chętnych 1i 2 ze strony 169 - proszę przysłać do

Wartości wektora ⃗ f (t, ⃗ s) wyrażone wzorami (15)-(20) wyliczamy w procedurze do liczenia pochodnych, którą wykorzystujemy w metodzie RK4 (procedura rk4 vec).. 1.1

Rys. Oscylujący klocek przymocowany do sprężyny. źródło: „Fizyka dla szkół wyższych ”, Samuel J. Ling, Jeff Sanny, William Moebs).. •Ze sprężystością związana

Zegar wahadłowy spieszy się 2 min na dobę wskutek skrócenia wahadła spowodowanego obniżeniem temperatury.. O ile procent należy zmienić długość wahadła, aby