Józef Hurwic
(Francja — Marsylia)
UWAGI NA TEMAT BIBLIOGRAFII PUBLIKACJI PRACOWNIKÓW
POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ 1919—1965
W. J A K O W E R N E G O I M. J A S I Ń S K I E J
O ukazaniu się t e j publikacji, jej zawartości i układzie dowiedziałem się z w y d r u k o w a n e j w „ K w a r t a l n i k u Historii N a u k i i Techniki" (1976 n r 2 s. 356) recenzji pióra Z y g m u n t a Brockiego, w y c z e r p u j ą c e j i do-k ł a d n e j jado-k wszystdo-kie i n f o r m a c j e tego autora.
Pierwsze pytanie, k t ó r e się nasuwa na wiadowość o t a k i e j bibliografii, dotyczy j e j przeznaczenia. Miała ona chyba na celu z a r e j e s t r o -wanie dorobku naukowego pracowników Politechniki Warszawskiej, a przez to w k ł a d u Uczelni do n a u k i i techniki w r o z p a t r y w a n y m o k r e -sie. Każdy zaś, kto choć trochę o r i e n t u j e się w c h a r a k t e r z e n a u k ścisłych, z d a j e sobie s p r a w ę z tego, że dorobek ten p u b l i k u j e się niemal wyłącznie w specjalnych czasopismach poświęconych d a n y m dziedzinom nauki. Wydana natomiast Bibliografia zunełnie pomija publikacje orygi-nalne, ograniczając się do w y k a z u książek, broszur, a n a w e t powielon y c h tekstów odczytowych, byle b y to b y ł y pozycje samoistpowielone w y d a w niczo. W w y p a d k u pracownika n a u k i p r a c e te mogą n a j w y ż e j s c h a r a k -teryzować jego działalność marginesową, a często n a w e t nie wchodzą w zakres jego właściwej t e m a t y k i badawczej. W s t a r a n n e opracowanie omawianej Bibliografii włożono niewątpliwie dużo rzetelnego t r u d u , ale jest on, niestety, zupełnie bezużyteczny.
Pełna bibliografia miałaby, oczywiście, o wiele większą objętość, ale nie tak dużą, jak się może, bez wnikliwej analizy wydawać. Na P o -litechnice bowiem twórczość czasopiśmienniczą u p r a w i a j ą w większym rozmiarze p r a w i e jedynie chemicy, elektronicy, architekci i niezbyt liczni fizycy; specjaliści zaś z innych zakresów wiedzy rzadziej k o r z y s t a j ą z t e j f o r m y publikacji. Uwzględniając to, sądzę, że objętość k o m p l e t n e j bibliografii b y ł a b y zaledwie d w a - t r z y razy większa od w y d a n e j , a do czegoś by służyła, gdy obecna jest całkowicie bezwartościowa. Jeżeli zaś nie pozwalała na to ograniczona objętość, można było ostatecznie przeprowadzić selekcję, ale o p a r t ą na odmiennych zasadach niż zastoso-wana. Można było poprzestać właśnie na przyczynkach oryginalnych i ewentualnie uwzględnić również monografie i podręczniki a k a d e -mickie, odrzucić zaś publikacje przeglądowe, p o p u l a r n e itp., a zwłaszcza teksty powielone.
Będąca w opracowaniu nowa bibliografia, o b e j m u j ą c a lata 1944— 1974, notabene nakładająca się z poprzednią dwudziestoletnim okresem 1944—1965, ma objąć całość twórczości danych osób, a więc i czasopiś-mienniczą, ale tylko pracowników ... a k t u a l n y c h . Czyżby ci, co praco-wali w t y m okresie na Politechnice Warszawskiej, a później przenieśli się do innej placówki lub w ogóle zaprzestali działalności n a u k o w e j czy zmarli albo przeszli n a e m e r y t u r ę , nie m a j ą udziału w dorobku piś-mienniczym Politechniki?
