M E C H AN I KA TEOREFYCZNA I STOSOWANA 2, 16 (1978)
O PEWN YM ZAM KN IĘ TYM ROZWIĄ ZAN IU PROBLEM U PROPAG ACJI PŁASKIEJ FALI U D ERZ EN IOWEJ W N IEJED N OROD N YM PLASTYCZN YM OŚ ROD KU POLITROPOWYM
Z LIN IOWOSPRĘ Ż YSTYM OD CIĄ Ż EN IEM EDWARD W Ł O D A R C Z Y K (WARSZAWA)
1. Wstę p
P roblem propagacji fal uderzeniowych w niejednorodnych, politropowych oś rodkach plastycznych jest cią gle aktualny i otwarty. Był on ju ż rozpatrywany przez wielu autorów. I tak, w monografii [1] przedstawione jest rozwią zanie problemu propagacji pł askich, cy- lindrycznych i kulistych fal uderzeniowych w suchym, niejednorodnym gruncie, modelo-wanym gazem plastycznym [2]. Z astosowano tutaj skokową aproksymację niejednorod-noś ci oś rodka, przy zachowaniu stał ej jego gę stoś ci za frontem fali (gaz plastyczny). Zagadnienie propagacji pł askiej fali uderzeniowej w oś rodku trójskł adnikowym ze stał ą gę -stoś cią w strefie obcią ż enia wraz z odbiciem od nieruchomej przegrody rozpatrzono w pracy [3]. W kolejnych publikacjach [4—6] po dan o efektywną metodę konstrukcji zamknię tych rozwią zań propagacji fal sprę ż ysto- plastycznych typu uderzeniowego w okreś-lonej klasie oś rodków niejednorodnych, których ruch opisuje się równaniem Eulera- D arboux [7]. W pracach [8, 9] rozwią zano problem rozprzestrzeniania się pł askich fal naprę -ż enia w niejednorodnym oś rodku trójskł adnikowym. D o analizy problemu wykorzystano model oś rodka podan y przez LACHOWA [10] i RACHMATULINA [11]. W modelu tym zał o-ż ono, o-że współ czynniki obję toś ciowej zawartoś ci poszczególnych skł adników (powietrza, wody i czą stek mineralnych) są liniowymi funkcjami współ rzę dnej przestrzennej x (gł ę -bokoś ci). Poza tym przyję to, że wypadkowa gę stość oś rodka i moduł odcią ż enia zmieniają się wedł ug tego samego przepisu funkcyjnego. Przy takich uproszczeniach natury fizycz-nej uzyskano analityczne rozwią zanie dość zł oż onego problemu, przy czym w [8] rozwią -zanie skonstruowano metodą odwrotną , natom iast w [9] — metodą bezpoś rednią z wy-korzystaniem konkretnego warun ku brzegowego. Z astosowano tutaj metodę rozwinię cia poszczególnych segmentów frontu fali uderzeniowej w szeregi Taylora [12- 16], przy czym współ czynniki rozwinię cia obliczono z równań ruchu i warunków granicznych. Stosują c analogiczną technikę konstrukcji rozwią zania w pracy [17] rozpatrzono problem odbicia się niestacjonarnej pł askiej fali uderzeniowej od ruchomej masywnej przegrody, umiesz-czonej w trójskł adnikowym, niejednorodnym oś rodku LACHOWA [10]. Odnoś nie niejedno-rodnoś ci oś rodka przyję to analogicznie ograniczenia, jak w pracach [8, 9].
Okazuje się , że m oż na skonstruować zamknię te rozwią zanie problemu propagacji niestacjonarnej fali uderzeniowej w oś rodku niejednorodnym dla znacznie szerszej klasy niejednorodnoś ci, niż rozpatrzon o w pracach [8, 9, 17]. Problemem tym zajmiemy się w niniejszej publikacji.
236 E . WŁ O D AR C Z YK
U kł ad pracy jest nastę pują cy. W rozdziale drugim formuł ujemy problem, a w trzecim konstruujemy ogólne jego rozwią zanie n a froncie i za frontem fali, w tym i n a brzegu pół przestrzeni. Rozpatrzono modele ciał gazowych, pł ynnych i stał ych. W rozdziale czwartym przeanalizowano dość dokł adnie model oś rodka trójskł adnikowego.
2. Sformuł owanie problemu
Rozpatrzmy ruch pół przestrzeni wypeł nionej niejednorodnym oś rodkiem politropo-wym ze stał ym lub sł abozmiennym oporem falowym [QO(X) a(x) « const lub d [QO(X)
a(x)l x 0] i liniowosprę ż ystym odcią ż eniem (rys. 1). Zał oż ymy, że od powierzchni pół -przestrzeni propaguje się w gł ą b oś rodka, ze zmienną prę dkoś cią D(t), pł aska fala uderze-niowa. Poza tym przyjmiemy, że D(t) jest znaną funkcją czasu. Wówczas rozwią zanie problemu n a froncie i za frontem fali uderzeniowej, w tym i warunek brzegowy, są jedn o-znacznie zdeterminowane przez postać funkcji D{t).
Rys. 1
N a froncie fali uderzeniowej, zgodnie z prawami zachowania masy i impulsu, mamy (2.1) Qo(x)D(t) = Qoi(x)[D(t)- vol(x)l
(2.2) Qo(x)D(t)vol(x) = pol(x) - po(x). Poza tym, z politropowoś ci oś rodka wynika, że
(2.3) Poi(x) = lub Qoi(x) =
gdzie indeksem „ O" oznaczyliś my param etry stanu oś rodka niezaburzonego przed fron-tem fali, natomiast indeksem „ 0 1 " — param etry stanu n a froncie fali uderzeniowej.
Cią gł ym ruchem oś rodka za frontem fali uderzeniowej, zgodnie z przyję tymi zał oż e-niami, rzą dzą nastę pują ce równ an ia:
1 (2.4) (2.5) (2.6) QO(X)
' " ~ <to(xr"
= l+u,x, u,x = e,O PROPAG ACJI PŁASKIEJ FALI UDERZENIOWEJ 237
Eliminują
c z (2.4), (2.5) i (2.6) funkcje v, p i Q, otrzymujemy jedno ekwiwalentne rów-nanie ruchu drugiego stopnia, w którym szukaną funkcją jest przemieszczenie u(x, t).
Ma ono postać
( 2 . 7 ) u ,
t t= a \ x ) u ,
x x^
gdzie prę dkość propagacji zaburzeń a wyraża się wzorem
Z kolei równanie (2.7) moż na zastą pić równoważ nym ukł
adem dwóch równań róż-niczkowych zwyczajnych, speł nionych na charakterystykach
(2.9) dx = +a(x)dt lub t = ± j
o nastę pują cej postaci:
(2.10) . dp = +d\ \ / Q
0(x)E(x)v\ ; dW oddE{x)] * 0.
Zwią zki róż niczkowe (2.10) po scał kowaniu przyjmują postać skoń czoną
(2.11) p=
+\ / QO(X)E(X)V+C±, Q0(X)E(X)
x const.
3. Rozwią zanie ogólne problemu
W ten sposób jednoznacznie sformuł owaliś my badany problem. Przejdziemy obecnie
do skonstruowania jego rozwią zania.
W pierwszej kolejnoś ci okreś limy parametry stanu oś
rodka na froncie fali uderzenio-wej o nastę pują cym równaniu:
(3.1)
oZe zwią
zków (2.1) i (2.2) oraz (2.3), po wyeliminowaniu funkcji Qoi(x) i ^oiC*0> otrzymu-jemy
(3.2) S
gdzie
(3.3)
l ( 0-Równanie (3.2) w ogólnym przypadku jest równaniem przestę
pnym. Jego postać za-leży od rodzaju funkcji !F[z(/ )]. N a przykł ad dla gazu politropowego mamy
(3.4) Ą[*(*)] =
z l / y( 0
i równanie (3.2) przyjmuje wówczas prostą postać
238 E. WŁ OD AR C Z YK
Łatwo wykazać (patrz rys. 2), że równanie (3.5) może posiadać trzy pierwiastki rzeczy-wiste. Jeden z nich, niezależ nie od wartoś ci prę dkoś ci propagacji frontu fali uderzeniowej
D(t), m a stał ą wartość i wynosi zx(t) s 1. Jest to rozwią zanie trywialne, odpowiadają ce
falom akustycznym. D rugi pierwiastek jest mniejszy od jednoś ci i nie m a sensu fizycznego (rozrzedzeniowe fale uderzeniowe w normalnym gazie politropowym nie wystę pują ). Wreszcie trzeci pierwiastek, wię kszy od jednoś
ci, jest poszukiwanym jednoznacznym roz-fit)
! ! !
'k)
f2(z)"- Z(t)w(t) + 1
Rys. 2
wią zaniem dla fali uderzeniowej. Przy dowolnych wartoś ciach wykł adnika politropy y okreś lamy go na ogół w sposób numeryczny. W szczególnych przypadkach otrzymujemy zamknię te rozwią zanie równania (3.5). I tak n a przykł ad:
(3.6) (3.7) (3.8) gdzie
z{t)
z(t)
z{t)
=
a(0 dla y =
2
1 (gaz izotermiczny ;4a( 0 + l] dla y =
yql + y ~tfi- vViH
[18]), 2 oraz - q\ dla y = 3, 2( 2+ 3a )3 (2+ 3< x)(3a2 4~ r —27
8 a
2- 3 a - l
• 4
Z kolei dla oś rodka politropowego opisanego równaniem Taity (pł yny [19] i ciał a stał e [20]) mamy
(3.9)
e
o(x
* ) l 4>(*)
O PROPAGACJI PŁASKIEJ FALI UDERZENIOWEJ 239 D alej z wzorów (2.1)- (2.3) po wykorzystaniu (3.9) otrzymujemy (3.10) J > "+ 1( 0 gdzie obecnie (3.11) Cn(f) = c0( t ) \ ' 2,A nA0[(p(ł )] Równanie (3.10) posiada również trzy dodatnie pierwiastki rzeczywiste (patrz rys. 3). Warun ki badan ego problem u speł nia tylko pierwiastek z(ł ) > 1. Podobnie jak w przypadku gazu politropowego, pierwiastki równ an ia (3.10) okreś lamy n a ogół numerycznie. D
la nie-Rys. 3
których szczególnych wartoś ci wykł adnika n otrzymujemy rozwią zania zamknię te. Mają one postać (3.12) y(t) = / ?(/ ) dla n = 1, (3.13) (3.14)
dla
oraz/
2Y
3 1 _ 27P rę dkość ruchu oś rodka n a froncie fali uderzeniowej v01 okreś lamy ze wzorów:
(3.15)
VQl[(p(t)] =Ś VL
[z(t)- H
240 E. WŁ O D AR C Z YK
lub (3.15')
Przejdziemy obecnie do rozwią zania problemu za frontem fali uderzeniowej. Wykorzy-stują c zwią zki n a charakterystykach (2.11) (rys. 4), p o przekształ ceniach otrzymujemy
(3.16) , (*.< > - j (3.17) gdzie 0 (3.18) 2 9 ( j ) 0 " ^ ' 2
Rozwią zanie n a brzegu poł przestrzeni otrzymujemy kł adą c we wzorach (3.16)- (3.18)
x = 0. Tym samym problem został rozwią zany.
4. P ropagacja fali uderzeniowej w niejednorodnym oś rodku trójskł adnikowym
Rozpatrzymy propagację fali uderzeniowej w trójskł adnikowym oś rodku LACHOWA [10] o nastę pują cym równaniu stan u:
gdzie p jest wypadkową gę stoś cią oś rodka przy ciś nieniu p, n atom iast Qo(x) oznacza wy-padkową gę stość przy ciś nieniu atomosferycznym p0. P oza tym g1 } Q2, $3 są gę stoś ciami
wł aś ciwymi, cl s c2, c3 — prę dkoś ciami propagacji dź wię ku, yl 9 y2, 73 — wykł adnikami
politrop, at, a2, a3 — współ czynnikami obję toś ciowych zawartoś ci dla poszczególnych
skł adników: powietrza, wody i kwarcu.
Zgodnie z zał oż eniami modelu Lachowa mamy
(4.2) QO(X) =
O PROPAG ACJI PŁ ASKIEJ FALI UDERZENIOWEJ 241
D odatkowo przyjmiemy, że at(x), a2(x) i a3(x) są liniowymi funkcjami zmiennej x:
«i(x) = aoi(l+bix); bx < 0; \ bxx\ < I,
(4.4) u2(x) = ao2(l+b2x); b2 > 0; 0 < oc^x) < a2(x) < 1,
W takim przypadku gę stość począ tkowa c>0(x) również w sposób liniowy zależ y od gł ę bokoś ci x i m a postać
(4.5) Qo(x) = eomi+kxy! k>0, gdzie
Q0(0) = (4.6) fc = • —v^r
Poza tym zał oż ymy, że m oduł liniowego obcią ż enia E(x) wynosi (4.7) E(x) = E(0)(l+kx),
n atom iast front fali uderzeniowej jest linią prostą o postaci (4.8) x = <p(t) = Dot, £)0 = const.
Wówczas charakterystyki (3.18) w strefie odcią ż enia są liniami prostymi o nastę pują-cych równ an iach :
(4.9) ,
+J L _ ( i
+*o k
t£o I x\
a0 \ a0 I ao + Do \ a0 j
t-
x- I \ -
D o\ t t -
OoIt
Xgdzie
(4.10) a0 = ]/ E(O)IQO(O).
W celu wprowadzenia obliczeń liczbowych przyjmujemy nastę pują ce wartoś ci dla poszczególnych param etrów: (4.11) Ql = 0,129 kg/ m 3 ; Q2 - 100 kg/ m 3 ; g3 = 265 kg/ m 3 C l = 3, 3.10 2 m/ s; c2 = 1,5- 10 3 m/ s; c3 = 4,5 • 10 3 m / s; a0 = 10 4 m / s; yi = 1,4; y2 = 7; y3 = 3; Po = 9,81 • 10
4 N / m2 ; a0 1 = 0,02; a0 2 - 0,40; bx = - 1 0 " 6 ł / m ; fe2 = 2, 10-8 l/ m. Z wzorów (2.1) i (2.2) oraz równania stanu (4.1), po prostych przekształ ceniach otrzy-mujemy
(4.12)
P{f\ ~Z
242 E. WŁ O D AR C Z YK
Jest to przestę pne równanie, z którego w sposób numeryczny okreś lamy funkcję pOi(x). Z wykonanych obliczeń liczbowych wynika (patrz rys. 5), że ciś nienie poi(x) dla przy-ję tych danych jest funkcją zbliż oną do linii prostej
(4.13) P o i( x ) « / > o i( O ) ( 1 - Xx); Z > 0 ,
Rys. 4
gdzie
(4.14) Poi(O) =
(Q)Di\ i- Ź ^-
Yi[piT
po]Y'
n\ '
Wartość współ czynnika X wynika z liniowej aproksymacji funkcji pol(x) (patrz rys. 5). Prę dkość na froncie fali moż na teraz wyrazić wzorem
(4.15) vol
(x) -Wprowadzają c wyraż enia (4.8), (4.9) i (4.13) do wzorów (3.16) i (3.17) otrzymamy
oraz
(4.17) ,(,-
, 0 -Poi (0)
Kł adą c w wyraż eniach (4.16) i (4.17) x = 0, otrzymamy odpowiednio ciś nienie dzia-ł ają ce na powierzchnię pónienie dzia-ł przestrzeni (warunek brzegowy) generują ce prostoliniową falę uderzeniową x = Dot oraz prę dkość przemieszczania się tej powierzchni:
(4.18) oraz (4.19) O
<fc0- *SSU- *M
Po poi(0)O PROPAG ACJI PŁASKIEJ FALI UDERZENIOWEJ 243 N/ m**10? } 30 25 20 15 10 5 L Pot(x) 1,4»103 \ br- ź tlO^I/ m i ) 20 DoHS^m/ s \ 40 \ L \ 1 BO v br- W' s i/ m 80 [ mT Rys. 5
Wyprowadzone wzory otrzymaliś my przy zał oż eniu, że d[Q0(x)a(x)] = Qo(0)ao k « 0. N ie korzystają c z tego zał oż enia rozwią zanie problem u moż na skonstruować za pomocą funkcji Riem anna [8]. Wówczas ciś nienie n a brzegu wyraża się skomplikowanym wzorem o nastę pują cej postaci:
(4.20) p(0, 0 = / >! + / >2«+ / > 3( 0.
gdzie
X al ,{.,X\ ao{al- Dl)
Pi =Poi(P)\ - J l ) 2 - + H + T 1 1D\ \ kaoDot + ao- Do *i ~ i 1 kaoDot+ao
„ -~ \ / A6Y- ]/ Q • 2 Q P+Ql As A6A7S[P- (A6- 1)]- PY(2A6S- A7)
^
|
244 E . WLOD ARCZ YK.
. Y+A6S
I I PY . _/ A
7Y\ \ A
3J2X+A
7j _ / A
7Q +
|
( ^
6l ) i ? + (£
6+ l) f
|A
7V[(A
6- 1)X- Q]- XQ(2V+A
6A
7A6R]/ A7P X(XQ+A7V)\ / A6A7Q PV(2X- A7)- A7X[A6P- (A6- 1)V] , A6X+V / / ~XQ - j- '7—1"' - ', I aFC I g I / —- —~r X(A6A7X+PV)\ / A7P X\ / A6XV\ V A7V
- a r c t gy
6p^
P= (A6- l)t+A7, Q=(A6- l)t+A6A7, R = (Ar, At = A6K
i * A7 l Ac t+(A6 + l)j al~D2) 2kD2 ' - D, A6 As i l + A4' A l ~ k 2 D2' 2 An= ka0W celu zbadania efektywnoś ci i dokł adnoś ci przedstawionej w niniejszej pracy metody, porównano wyniki liczbowe uzyskane za pomocą obydwóch wzorów, tj. (4.18) i (4.20). Okazuje się, że wyniki te z dość dużą dokł adnoś cią pokrywają się (wystę pują róż nice n a czwartym miejscu po przecinku) i n a wykresach są nierozróż nialne (patrz rys. 6). Ze wzoru (4.18) i z liczbowych wyników uzyskanych za pom ocą wzoru (4.20) wynika, że przyję tym zał oż eniom odnoś nie niejednorodnoś ci oś rodka prę dkoś ci propagacji fali uderzeniowej odpowiada liniowa zmiana ciś nienia n a powierzchni pół przestrzeni (rys. 6). Wniosek ten m a kapitalne znaczenie praktyczne. D aje bowiem praktyczne wskazówki jak należy postę pować w problemach oddział ywania fal naprę ż enia n a obiekty fortyfikacyjne, umiesz-czone w niejednorodnych gruntach wieloskł adnikowych.
O PROPAG ACJI PŁASKIEJ FALI UDERZENIOWEJ 245
Literatura cytowana w tekś cie
1. X . A. PAXMATyjiHH, A. H . CATOM OH H H , H . A. AJI E KC E E B, Bonpocu ÓUHOMUKU zpyumoe, M ocKsa 1964.
2. X . A. PAXMATyjiHHj J I . H . CTEIIAH OBA, O pacupocmpanenuu ydapuou eojmu. 83puea e epyumax, C 6op-HHK ciaTeii n o B3pbiBy, H 3 # . A H C C C P3 1957.
3 . F . M . JIflXOB, P . A . OcAfliE H KOj H . H . IToJIH KOBA, T IjlOCKUe BOMM 8 HeoOHOpodHblX nAaClllU'ieCKUX
cpedax u ux e3auModeiicmeue c npeepadaMU, I 1 M T O , 4 (1969).
4. E . WŁ OD AR C Z YK, Propagation of elastic- plastic and shock waves in a bar of finite length and monotone decreasing cross- sectional area, P ro c . Vibr. P robl., 7, 2 (1966).
5. E . WŁ OD AR C Z YK, On a certain class of closed- form solutions of the propagation problem of a plane elas-tic- plastic stress wave in a nonhomogeneous medium, P ro c. Vibr. P ro bl., 7, 3 (1966).
6. E . WŁ OD AR C Z YK, O pewnej klasie zamknię tych rozwią zań problemu propagacji kulistej i cylindrycznej fali obcią ż enia w niejednorodnym oś rodku sprę ż ysto- plastycznym, Biul. WAT, 15, 7 (1966).
7. H . C . KOI H JWKOBJ 3 . B. T JI H H E P , M . M . C M H P H O B, Ocnomue dn$(f>epeHą
uaMHbieypamenun MatneMO-munecKoU (/ )U3UKU, M ocKBa 1962.
8. E . WŁ OD AR C Z YK, L U C D U K H U O N G , Propagation of a plane shock wave in nonhomogeneous water satu-rated soil, J . T ech n . P h ys., 17, 4 (1976).
9. E . WŁ OD AR C Z YK, L U C D U K H U O N G , Plane shock wave in a nonhomogeneous multicomponent medium, J. T ech n . P h ys., 18, 2 (1977).
10. I \ M . JIH XOBJ ydapHbie eomu e MHOiOKOMnoHmnmbix cpedax, Visp,. AH C C C P , O T H , M examiKa u MauiH H ocipoeH H e, 1 (1958).
11. F . M . PAXMATyjiHH, O pactipocmpanemiu som e MHOzoKOMnoHewnHbix cpedax, P I M M , 3 35 4 (1969).
12. F . C H WALC Z YK, E . WŁ OD AR C Z YK, A method of solving the problem of propagation of a nonstationary plane shock wave in an inelastic medium, P ro c. Vibr. P ro bl., 12, 3 (1971).
246 E . WŁ O D AR C Z YK
13. E. WŁOD ARCZ YK, A closed- form solution of the propagation problem of plane shock wave in a polytropic plastic body with elastic unloading properties, P roc. Vibr, P robl., 12, 4 (1971).
14. E . WŁ OD ARC Z YK, On the loading process behind the fronts of reflected and refracted shock waves in plas-tic layered media, P roc. Vibr. P robl., 12, 4 (1971).
15. E . WŁOD ARCZ YK. A closed- form solution of the propagation problem of an unloading shock wave in a bili-near elastic body, P roc. Vibr. P robl., 13, 3 (1972).
16. E . WŁOD ARC Z YK, Propagation of a plane loading shock wave in a bilinear elastic bar, P roc. Vibr. P robl. 13, 4 (1972).
17. E . WŁOD ARCZYK, L U C D U K H U O N G , Reflection of plane shock wave from a moving solid partition placed in nonhomogenepus three- component medium, J . Techn . P h ys. (w d ru ku ) .
18. E . J l. Po>Kfl,ECTBEHCKHH, H . H . .H H EH KO, Cucmejuu Keamjitmeunux ypaeneuuii u ux npu/ iODicemisi K zaioeou dtmaMUKe, M o c r a a 1968.
19. R . H . C OLE , Underwater explosions, P rin ceton U niversity P ress, P rin ceton , N ew Jersey 1948. 20. B . n . ^ I E J M J I E B , B. H . I I I E XTE P , J I . A. I I I VT K O , O6 u3Memmiu dasjienun na noaepxHocmu npetpaóu
npu KoumaKtimoM 63puee 3apnba BB, Oirantca B3pbiBa, 6, 2 (1970).
P e 3 io M e
O H EKOTOPOM 3AM K H YT 0M PEIU EH H H 3AflA^IH O PACITPOCTPAH EH H H
njiocKofi yflAPHofł
BOJIH BI BHEOflHOPOflHoń nojiH TPonH ofi
C P EJI Ec jiH H EKH o- ynpyroH PA3rpy3i<oH
B pa5oxe npejtciaBJieH O 3aMiaryToe pemeH H e 3aflatiH o pacnpoerpaH eH H H neeTaijHOHapHoń njiocKoii BOJIHW B HeOflHOpOflHOH nOJIHTpOIJHOH CpeflC C nOCTOfiHHŁIM H CJiafionepeMeHHfalM BOJIHOBbIM (go si KOH CT). PemeH H e nocTpoeHO o6paTin>iM M6TOHOM. ITojiyvceHU 3aMKHyrbie $ o p -napaiueTpoB COCTOHHHH HccneflyeMoft cpeflw Ha (j)poirre H 3a ebpoHTOM BOJIH BI. PaccMOTpeHti KoiiKpeTHLix nojiH TponH wx cpefl. ITocTpoeHHoe pem ein ie, i<poiwe HenocpeflCTBeHHoro npai<-TiraecKoro asuaneiwn, H3- 3a aHajiHTH^ecKoro xajjaKTepa HBjineTCfi xopoiuiiM TCCTOM ^ J I H npHGjiHweHHbix MeTOflOB.
S u m m a r y
ON A CERTAIN I N CLOSED - FORM SOLU TION OF TH E PROBLEM OF PROPAG ATION OF A PLAN E SHOCK WAVE IN A N ON H OM OG EN EOU S PLASTIC POLYTROPIC M ED IU M
Problem of propagation of a non- stationary plane shock wave in a inhomogeneous polytropic medium with the constant or slightly variable wave resistance (ga ?s const) was solved in the presented paper. The solution was constructed by the reciprocal method. The closed formulae were obtained defining the state parameters of the medium investigated at the wave front and behind the front. The examples of real poly-tropic media were analysed. The constructed solution, in addition to direct practical meaning, represents, in view of its closed form, a good test for the approximate methods.
WOJSKOWA AKAD EMIA TECH N ICZ N A WARSZAWA