Marek Gumkowski
"Czerwone tarcze" Jarosława
Iwaszkiewicza a niepokoje kulturowe
dwudziestolecia międzywojennego,
Zbigniew Bąk, Opole 1973 : [recenzja]
Biuletyn Polonistyczny 17/53, 183
(II) BARYCZ Henryk: Pogłosy*florenoko-włoskie w korespon dencji Stanisława Brzozowskiego. "Ruch Literacki" 1974 nr 2 s. 73-79.
Tematem artykułu jest pobyt Stanisława Brzozowskiego we Flo rencji (od 15 sierpnia 1907 do śmierci - 30 kwietnia 1911 roku). Z korespondeno ji pisarza wyłania się obraz wielu rozmaitych trud- nośoi i kłopotów (finansowych, zdrowotnyoh i in.),z jakimi mu siał się borykać "w mieśoie Hedyceuszy". Jednocześnie jednak Brzozowski był autentyoznie zafascynowany kulturą i literaturą włoską: studiował dzieła myślicieli i poetów, planował artykuły i rozprawy analityczne dla ozytelników polskioh oraz edycje wy borów pism pisarzy takioh»jak Giambattista Yioo, Maohlavelli, Giordano Bruno, Savonarola i in. Trudności asymilaoyjne, bieda, osamotnienie i wreszcie śmierć udaremniły większość tyoh za mierzeń pisarza.
BP/53/17 I.J.
(II) BĄK Zbigniew: "Czerwone tarcze" Jarosława Iwaszkiewi cza a niepokoje kulturowe dwudziestoleoia międzywojennego. ■Zeszyty Naukowe^ WSP w Opolu. Historia Literatury XI. Opo le 1973, s. 97-108.
Niepokoje wynikająoe z poozuoia rozpadu kulturowego Buropy i zerwania oiągłoścl tradyojl kulturalnej, jakie dręozyły inte ligencję twórczą po pierwszej wojnie światowej, znajdują swoje odbicie również w powieści Iwaszkiewioza. Dwie postawy wobeo wartośoi oywilizaoyjnyoh reprezentują w "Czerwonych tarczach" cesarz Fryderyk Barbarossa i książę Henryk.Za pośrednictwem po staci księcia Henryka pisarz wprowadza do powieści refleksje związane z poszukiwaniami miejsca dla Polski na mapie kultural nej Buropy.