• Nie Znaleziono Wyników

28. Źródla i cechy dźwięków. PRZYRODA

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "28. Źródla i cechy dźwięków. PRZYRODA"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

[Wpisz tekst]

Typ szkoły: Ponadgimnazjalne. Dział: Drgania i fale sprężyste Temat: Źródła i cechy dźwięków.

Cel główny: uczeń opisuje mechanizm wytwarzania dźwięków, wyjaśnia zależność prędkości rozchodzenia się fali od gęstości ośrodka.

Cele szczegółowe: uczeń wyjaśnia zasadę działania telegrafu i telefonu; oblicza prędkość

rozchodzenia się fali o znanej długości i długość fali o znanej prędkości; porównuje prędkość danej fali w różnych ośrodkach; wyjaśnia obserwowane w przyrodzie zjawiska akustyczne.

Środki dydaktyczne: zgodnie z instrukcjami do doświadczeń.

Metody i formy pracy: ćwiczenia laboratoryjne, pogadanka, dyskusja, praca w grupach. Etapy lekcji Czynności: nauczyciel (N), uczeń (U).

Wprowadzenie N: Przypomnienie najważniejszych pojęć i treści niezbędnych do zrozumienia omawianego tematu: fala mechaniczna, fala podłużna i poprzeczna, prędkość, gęstość.

U: Odpowiadają na pytania, opisują zjawiska. Tok zasadniczy: 1-przedstawienie celu lekcji. 2-eksperyment 3-dyskusja wyników 4-wprowadzenie nowych treści. 5 – opis matematyczny

N: Prezentacja przykładów ilustrujących temat główny lekcji:

opis zjawiska „płynięcia” dźwięku po wodzie, wzmianka o tym, że aby usłyszeć z daleka jadący pociąg można przyłożyć ucho do torów, i że indiańscy myśliwi przykładając ucho do ziemi, byli w stanie zlokalizować znajdujące się w dużej odległości stada bizonów. Opis zasady działania telegrafu i telefonu.

U: Dyskutują na temat przykładów podanych przez nauczyciela.

N: Przygotowanie eksperymentu: opis materiałów i czynności niezbędnych do przeprowadzenia eksperymentu, podział na grupy.

Eksperyment 1

U: W kilku grupach uczniowie wytwarzają dźwięk i badają jego rozchodzenie się. Eksperyment 2

U: W kilku grupach uczniowie wytwarzają falę podłużną jednocześnie w 2 dwóch sprężynkach „slinky”, z których jedna jest rozciągnięta na podwójną długość.

N: Proponuje formę dyskusji wyników eksperymentów, pomaga uczniom w formułowaniu wniosków.

U: Analizują wyniki eksperymentu w odniesieniu do poznanej teorii wprowadzają uogólnienia.

U: Sporządzają notatki z eksperymentu, wypełniają kartę eksperymentu, piszą wnioski.

N: Wprowadzenie nowych treści: zależność prędkości fali od długości fali, zależność prędkości fali mechanicznej od gęstości ośrodka. porównanie

szybkości fali dźwiękowej w ciałach stałych, cieczach i gazach. U: Notuje najważniejsze pojęcia.

N: Zapisanie wzoru na obliczanie prędkości fali dźwiękowej. U: Notuje wzory, wykonuje obliczenia, rozwiązuje zadania. Zakończenie

Doświadczenie domowe

N: podsumowuje lekcję zadając pytania dotyczące fali dźwiękowej. U: odpowiada na pytania wykorzystując wnioski z przeprowadzonych doświadczeń, wyjaśnia dlaczego dźwięk nie może rozchodzić się w próżni. W kilku grupach uczniowie konstruują modele telefonów ze sznurka i puszek.

(2)

[Wpisz tekst]

Karta eksperymentu 1

Temat

eksperymentu Rozchodzenie się dźwięku.

Instrukcja wykonania

Sporządzić zestaw doświadczalny zgodnie z instrukcją (materiały str…). Trzymaj kamerton w dłoni i uderz go młoteczkiem. Jeśli używasz widelca trzymaj go delikatnie w dwóch palcach za trzonek ząbkami do góry i uderz w ząb widelca drewnianą pałeczką, tak żeby usłyszeć wyraźny dźwięk. W czasie, gdy kamerton bądź widelec jeszcze dźwięczy, dotknij końcem trzonka dowolnej płaszczyzny (np. blat stołu). Co możesz powiedzieć teraz o głośności rozlegającego się dźwięku?

Obserwacje (opisujemy w punktach przebieg eksperymentu: przyczyna skutek) Wnioski (odniesienie do teorii)

(3)

[Wpisz tekst]

Karta eksperymentu 2

Temat

eksperymentu Prędkość impulsu w sprężynkach „slinky”.

Instrukcja wykonania

Sporządzić zestaw doświadczalny zgodnie z instrukcją (materiały str…). Umieszczamy dwie sprężynki równolegle obok siebie na stole. Jedną z nich

rozciągamy, tak aby była dwukrotnie dłuższa od drugiej. Ustalamy położenia końców sprężynek. Szybko uderzając linijką jednocześnie w końce obu sprężyn wywołujemy w nich impuls. Obserwujemy przemieszczanie się impulsu w obu sprężynach i porównujemy ich prędkości. Sprawdzamy, czy dotrą na drugi koniec jednocześnie. Obserwacje (opisujemy w punktach przebieg eksperymentu: przyczyna skutek) Wnioski (odniesienie do teorii)

(4)

[Wpisz tekst]

Karta eksperymentu 3

Temat

eksperymentu Model telefonu.

Instrukcja wykonania

Sporządzić zestaw doświadczalny zgodnie z instrukcją (materiały str…). Wykonujemy niewielkie otworki w denkach puszek lub kartonowych kubków. Łączymy puszki długim sznurkiem, przekładając go przez otworki . Oddalamy się na długość sznurka, tak aby był lekko naprężony. Jedna z osób mówi do puszki, a druga osoba przykłada swoją puszkę do ucha. Powinna usłyszeć wyraźnie głos osoby mówiącej do puszki. Obserwacje (opisujemy w punktach przebieg eksperymentu: przyczyna skutek) Wnioski (odniesienie do teorii)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Jaką barwę będzie wzmacniać błona, jeżeli obserwuje się ją w świetle odbitym pod kątem odbicia a =30°, a współczynnik załamania błony wynosi n=1.33?. Na

Znaleźć ogniskową soczewki płasko-wypukłej, której używa się do otrzymywania pierścieni Newtona, jeżeli promień drugiego pierścienia jasnego wynosi r 2 a współczynnik

Znajdź energię kinetyczną, potencjalną i całkowitą atomu wodoru na pierwszym poziomie wzbudzenia oraz długość fali wyemitowanego fotonu z przejścia między stanem

Jeśli zmieni się faza światła emitowanego ze szczeliny Sz, zmiana ta przeniesie się równocześnie do wszystkich szczelin siatki dyfrakcyjnej, na które pada wiązka światła..

Badając ruch fali przedstawionej na rysunku 17.7, możemy interesować się punktami liny lub punktami, w których jest taka sama faza drgań.. Wychylenie y ciągle się zmienia,

Ta część widma promieniowania elektromagne- tycznego, na którą czułe jest ludzkie oko, nosi nazwę zakresu widzialnego Na rysunku 34.1 niektóre zakresy widma fal

Jeśli fala płaska pada na przesłonę, w której zrobiono dwie wąskie szczeliny, wówczas zgodnie z zasadą Huy- gensa każda ze szczelin jest źródłem wtórnej fali kulistej -

 przypadek jednowymiarowy (np. fala biegnąca w linie)..