• Nie Znaleziono Wyników

Równowaga na płaszczyźnie

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Równowaga na płaszczyźnie"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

G Q 60° 60° 30° 30° G1 G Q 60° 30° 30° B D C 4 3 1 2 60° G1 5

ZADANIA Z DZIAŁU „RÓWNOWAGA NA PŁASZCZYŹNIE”

Zadanie 1.

Mając dane G1=10kN i Q=20kN wyznaczyć siły w prętach i linie, na których zawieszone są ciężary Q i G zakładając iż układ jest w równowadze.

Rozwiązanie:

(2)

Stosujemy zasadę uwolnienia od więzów i zaznaczamy siły w poszczególnych prętach i linie.

Rozpatrując równowagę kołowrotka określamy wartość siły w linie. Ponieważ mamy do czynienia z liną naciąg na obu końcach musi być identyczny, stąd otrzymujemy, że S1 = G1 .

S3 G1 G1 G S 1 1 S4 Q Q Q S2 S3 S4 60° 30° G G G S2 S1 60° 30° G1 G1 G S =G1 1 1

(3)

Następnie wyliczamy siły w poszczególnych prętach korzystając z równowagi węzła C i B. Obliczenia rozpoczynamy od węzła B, ponieważ schodzą się w nim tylko trzy siły.

Wartości sił wyznaczamy z sumy rzutów na dwie osie x i y: (1) (2) z równania (1) wyznaczamy S2:

(3)

wstawiamy (3) do równania (2) uzyskując:

(4)

Przekształcamy równanie (4) dla obliczenia G G G G S2 S1 60° 30°

0

60

sin

30

sin

0 1 2

+

=

=

R

S

S

x

0

60

cos

30

cos

0 1 2

+

=

=

Ry

S

S

G

0

60

cos

30

cos

30

sin

60

sin

1 0 1

+

S

G

=

S

  

S

2

=

S

1

sin 60

0

sin 30

0

=

10⋅

3

2

0,5

=10

3=17,32 kN

0

60

cos

30

cot

60

sin

1 1

+

S

G

=

S

  

(4)

Wyznaczoną wartość siły S2 przykładamy do węzła C ( z przeciwnym zwrotem tak aby siły w pręcie

drugim się równoważyły) i liczymy siły w pozostałych prętach z równowagi w drugim węźle. węzeł C

Wartości sił wyznaczamy z sumy rzutów na dwie osie x i y: (5)

(6)

z równania (6) wyznaczamy S3:

Uzyskaną wartość S3 podstawiamy do równania (5) i wyliczamy S4

Odp.: S1= 10kN, S2= 17,32kN, S3= 70kN, S4= 69,28kN Q Q Q S2 S3 S4 60° 30°

0

60

sin

30

sin

0 3 4 2

+

=

=

R

x

S

S

S

0

60

cos

30

cos

0 3 2

+

=

=

Ry

S

S

Q

S

3

=

QS

2

cos30

0

cos 60

0

=

2010⋅

3⋅

3

2

0,5

=70kN

S

4

=

S

2

sin 30

0

S

3

sin 60

0

=10

3⋅

1

2

70⋅

3

2

=

40

3=69,28 kN

(5)

Zadanie 2.

Obliczyć siły w prętach dla układu jak na rysunku pomijając ich ciężary własne i tarcie w przegubach, jeżeli ciężar G ma wartość 3kN.

Stosujemy zasadę uwolnienia od więzów i zaznaczamy siły w poszczególnych prętach i linie.

3

4

G

A

B

2

1

G

G

S

2

S

1

S

2

S

1

(6)

G

S

1

S

2

Rozwiązanie:

I sposób (układ sił zbieżnych) – tworzymy zamknięty wielobok sił i wyznaczamy wartości sił

w prętach z funkcji trygonometrycznych

Siły utworzyły trójkąt prostokątny.

Korzystając w wymiarów na początkowym rysunku określamy wartości funkcji trygonometrycznych kąta zawartego między prętami.

cos=

4

5

=0,8

;

sin =

3

5

=0,6

tan =

3

4

=0,75

;

cot =

4

3

=1,33

Z trójkąta prostokątnego wyliczamy wartości sił S1 i S2:

sin =

G

S

1

S

1

=

G

sin 

=

3

0,6

=5kN

tan =

G

S

2

S

2

=

G

tan 

=

G cot =3⋅

4

3

=

4kN

II sposób – przewidujemy zwroty sił w prętach i wyznaczamy ich wartości rzutując na dwie wzajemnie

prostopadłe osie x (poziomą) i y (pionową).

Wartości sił otrzymujemy z sumy rzutów na dwie osie x i y:

0

cos

1 2

=

=

R

x

S

S

α

(1)

0

sin

1

=

=

Ry

S

α

G

(2) z równania (2) wyznaczamy S1: (3)

Przekształcamy równanie (1) dla wyliczenia S2

S

2

=

S

1

cos =

G

sin 

cos =G cot =

3⋅4

3

=4kN

Odp.: S1= 5kN, S2= 4kN. G G G S2 S1

S

1

=

G

sin 

=

3

0,6

=5kN

(7)

Zadanie 3.

Wyznacz Q jeśli ciężar G ma wartość 5kN, a układ znajduje się w równowadze.

Stosujemy zasadę uwolnienia od więzów i zaznaczamy siły w poszczególnych prętach. 1 1 2 1 6

G

Q

2

1

3

A

B

D

C

S

1

S

3

Q

Q

S

2

S

3

G

G

S

2

S

1

(8)

Węzeł A

Wartości sił otrzymujemy z sumy rzutów na dwie osie x i y:

0

sin

2 1

+

=

=

R

x

S

α

S

(1)

0

cos

1

=

=

Ry

S

α

G

(2)

Zgodnie z wymiarami podanymi na rysunku

=

45

0 .

Z równania (2) wyznaczamy S1:

(3)

wstawiamy (3) do równania (1)uzyskując:

(4)

Przekształcamy równanie (4) dla wyliczenia S2

Węzeł B

Wartości sił wyznaczamy z sumy rzutów na dwie osie x i y:

0

sin

2 3

=

=

R

x

S

β

S

(5)

0

cos

3

=

=

Ry

S

β

Q

(6)

Korzystając z pierwszego rysunku wyliczamy wartość funkcji

trygonometrycznych dla kąta

z równania (5) wyznaczamy S

3:

S

3

=

S

2

sin 

=

G

sin 

=

5

2

5

=2,5

5=5,59 kN

(7)

wstawiamy (7) do równania (6) uzyskując poszukiwane Q:

Q=S

3

cos =

G

sin 

cos =G cot =5⋅

1

2

=2,5 kN

Odp.: Q = 2,5kN.

G

S

2

S

1

S

1

=

G

cos 45

0

=

5

2

2

=7,07 kN

Q

S

2

S

3

tan =

2

1

=1

cot =

1

2

cos =

1

5

=

5

5

sin =

2

5

=

2

5

5

G

cos 45

0

sin 45

0

S

2

=

0

S

2

=

G

cos 45

0

sin 45

0

=

G

2

2

2

2

=

G=5kN

Cytaty

Powiązane dokumenty

Urządzenie do pomiaru kąta wychylenia liny zawiesia suwnicy może mierzyć wychylenia liny w dwóch płaszczyznach, jednak do poprawnego dzia- łania konieczna

Kierując się literą defi nicji, tyle da się wyróżnić w argu- mentacji sekwentów, ile da się w niej wyodrębnić dwuelementowych zbiorów, w których pierwszym

 Kierunek działania siły Coriolisa (rys.) jest zawsze prostopadły do kierunku wektora prędkości poruszającego się ciała oraz wektora  , tak więc siła ta

[r]

Sonda nie styka się przy tym z planetą, ale też zderzenie nie musi oznaczać zetknięcia się ciał, a siła działająca podczas zderzenia nie musi być związana z tym, że

IV.5 Siły pozorne w nieinercjalnych układach

Gdy tylko prędkość cząstki staje się większa od zera pojawia zależna od prędkości i kierunku ruchu siła Coriolisa (niebieskie strzałki), zakrzywiająca tor ruchu w prawo.. W

Fala, dzięki której odbieramy audycję radiowe, zdecydowanie nie jest falą dźwiękową. Gdyby tak było, wyobrażacie sobie jaki hałas panowałby w pobliżu stacji