Mrągowo, st. I, wykop I, ul.
Moniuszki, gm. loco, woj.
warmińsko-mazurskie, AZP 22-69
Informator Archeologiczny : badania 33, 232-233232
kobiety z II połowy XVII w., oraz ossuarium, przypuszczalnie z XIX w., w okolicach zachodniego wejścia do świątyni.
Niejako przy okazji pozyskano nieliczny materiał w postaci fragmentów ceramiki i wióra krze-miennego, datowanych na schyłkowy neolitu/epokę brązu i wczesne średniowiecze. Należy ocze-kiwać, że dalsze prace na stanowisku przyniosą odkrycie obiektów i/lub warstw związanych z tymi fazami osadniczymi.
Dotychczasowe prace nie przyniosły żadnych informacji na temat cmentarza przykościelnego. Na obecnym etapie prac trudno jest wyrokować o stanie zachowania stanowiska - w związku z istniejącym tu cmentarzem przykościelnym należy oczekiwać, że relatywnie najlepiej zachowany układ warstw znajduje się na skrajach cmentarza. Można jednak przypuszczać, że dalsze prace na stanowisku pozwolą wyjaśnić wiele epizodów z dziejów miasta /zwłaszcza z okresu wczesnego śre-dniowiecza/, doprowadzą również do weryfikacji i uszczegółowienia faktów znanych już ze źródeł pisanych.
Materiały i dokumentacja przechowywane są w Muzeum Okręgowym w Pile.
Wyniki badań zostaną opublikowane w Wielkopolskich Sprawozdaniach Archeologicznych. Badania będą kontynuowane.
Łubcze, st. 25, gm. Karczów, woj. lubelskie, AZP 94-92/18 – patrz: neolit. MIKANOWO, st. 4, gm. Lubanie, woj. kujawsko-pomorskie
Ratownicze badania na terenie budowy gazociągu JAMAŁ prowadzone były przez mgr Alek-sandra Andrzejewskiego, mgr Ewę Poturalską i mgr Krzysztofa Janickiego (Pracownia Konserwacji Archeologiczno Konserwatorskiej) na zlecenie spółki INVESTGAS z Warszawy.
Nie zarejestrowano obiektów archeologicznych, materiał zabytkowy wskazuje na użytkowanie tego terenu na przełomie średniowiecza i nowożytności.
Mogilno, st. 1, gm. loco, woj. kujawsko-pomorskie, AZP 47-37/117 – patrz: późne średniowiecze MRĄGOWO, st. I, wykop I, ul. Moniuszki, gm. loco, woj. warmińsko-mazurskie, AZP 22-69
obszar miejski - połowa XIX w.- XX w. •
Wyprzedzające badania archeologiczne, przeprowadzone w terminie od 13 do 15 kwietnia, przez mgr Izabelę Mirkowską (autorka sprawozdania). Przebadano powierzchnię około 300 m².
Badania skupiły się w dwóch miejscach terenu objętego badaniami: na terenie po dawniej stoją-cym tu budynku, a rozebranym wraz z piwnicą przed badaniami oraz na terenie przylegająstoją-cym tzw. zapleczu gospodarczym
1. Układ warstw w części nr 1:
a) profil północny: warstwy opadały w kierunku południowo-zachodnim:
- warstwa humusu brunatszarego o miąższości 40-50 cm. Zawierała fragmenty ceramiki no-wożytnej i współczesnej;
- warstwa żwiru o miąższości 50-40 cm bez materiałów zabytkowych; - warstwa jasno żółtego piasku 100-150 cm – calec;
b) profil wschodni:
- warstwa 1- humus brunatno-szary o miąższości 50-80 cm;
- warstwa 2- żwir z wtrętami tlenków żelaza o miąższości 40-90 cm;
- warstwa 3- w postaci soczewy żwiru ciągnącej się na długości około 7 m począwszy od naroż-nika północno-wschodniego o miąższości od około 30 do 120 cm w najszerszym miejscu;
233
- warstwa IV- jasno-żółty piasek. Warstwy pozbawione były zabytków; c) profil południowy:
- warstwa I-humus brunatno-szary o miąższowi 40-120 cm. Zawierała nieliczne fragmenty cera-miki współczesnej;
- warstwa II- żwir z wtrętami tlenków żelaza układający się w soczewę o długości 8 m o miąższo-ści 80 cm w częmiąższo-ści południowo-wschodniej profilu do 20 cm w narożniku południowo-zachod-nim, bez zabytków;
- warstwa III-zlasowane wapno o miąższości od 12 do 45 cm na długości warstwy II i wraz z nią kończy się;
- warstwa IV- jasno-żółty piasek-calec. 2. Układ warstw w części 2:
- warstwa I- humus brunatno szary o miąższości od 120 do 200 m. Warstwa przemieszana z gru-zem ceglanym (fragmenty pokruszonych cegieł, dachówek typu esówka). Zawierała fragmenty cera-miki nowożytnej i współczesnej;
- warstwa II-żwir o miąższości około 25-50 cm bez zabytków; - warstwa III- jasno-żółty piasek-calec.
W części południowo-zachodniej drugiego wykopu odkryto bruk z kamieni różnej wielkości uło-żony na podsypce piasku (głębokość około 6O cm) na łącznej długości 280 cm. Nad brukiem wy-stąpiło skupisko w postaci gruzu ceglanego. Są to prawdopodobnie pozostałości po zabudowaniach gospodarczych. Innym ciekawym znaleziskiem są relikty drewnianej konstrukcji. Drewno w postaci zachowanych trzech belek o przekroju prostokątnym o wymiarach 20 x 50 cm tworzyły obudowę ścian. Przy czym z jednej strony zachowały się 2 belki a z drugiej 1 belka. Konstrukcja posadowiona była na żwirze do głębokości 125-180 cm. Jest to prawdopodobnie pozostałość po dole kloacznym. Przestrzeń w wypełnisku konstrukcji o szerokości około 50 cm zajmował humus. W nim znaleziono żelazny klucz do drzwi, fragmenty współczesnej ceramiki, w tym całą porcelanową filiżankę sygno-waną na spodzie znakiem wytwórni wałbrzyskiej i datą - 1845 r.
Natomiast w części południowo-wschodniej drugiej części wykopu natrafiono na skupisko gruzu ceglanego przemieszanego z wapnem (wymiary: 120 x 100 cm, głębokość około l65 cm). Zakłócenie to związane jest zapewne z tym, że teren był poddany różnego rodzaju działalności gospodarczo-bu-dowlanej. Dowodem na to jest pozostałość dołu do lasowania wapna. Obok, powyżej dołu, natrafiono na soczewkę popiołu powstałego ze spalania węgla kamiennego w piecach głębokości 40cm, długo-ści 220 cm, miąższość 5-25 cm.
Chronologię ustalono na połowę XIX w.- XX w.
Materiały i dokumentacja przechowywane są u WKZ w Olsztynie. Badania nie będą kontynuowane.
MRĄGOWO, st. I, wykop 3, gm. loco, woj. warmińsko-mazurskie, AZP 22-69 zabudowa nowożytna (XIX-XX w.)
•
Wyprzedzające badania archeologiczne, przeprowadzone w terminie od 13 do 14 kwietnia, przez mgr Izabelę Mirkowską (autorka sprawozdania, WKZ w Olsztynie). Przebadano powierzchnię około 300 m².
Badania archeologiczne podzielone były na dwa etapy. Pierwszy z nich obejmował północno - wschodnią część parceli, drugi południowo - zachodnią. W pierwszym etapie prace polegały na zado-kumentowaniu już odsłoniętych nawarstwień kulturowych powstałych w trakcie rozbiórki budynku i wybraniu fundamentów. W tej części parceli zaobserwowano znaczne zróżnicowanie pod względem poziomu ułożenia warstw pomiędzy wgłębieniem po fundamentach budynku a okalającymi je wyżej
