STUDIA EKONOMICZNE I REGIONALNE
ISSN 2083-3725
Volume 13, No. 1, 2020
PDF OPEN ACCESS eISSN 2451-182X Authors’ contribution/ Wkład autorów: A. Study design/ Zaplanowanie badań B. Data collection/ Zebranie danych C. Statistical analysis/ Analiza statystyczna D. Data interpretation/ Interpretacja danych/ E. Manuscript preparation/ Przygotowanie tekstu F. Literature search/ Opracowanie piśmiennictwa G. Funds collection/ Pozyskanie funduszy ORIGINAL ARTICLE JEL code: F63; O30; Q01; Q55; R11 Submitted: November 2019 Accepted: January 2020 Tables: 4 Figures: 6 References: 33 ORYGINALNY ARTYKUŁ NAUKOWYKlasyfikacja JEL: F63; O30; Q01; Q55; R11 Zgłoszony: listopad 2019 Zaakceptowany: styczeń 2020 Tabele: 4 Rysunki: 6 Literatura: 33
BIOECONOMY FOR SUSTAINABLE DEVELOPMENT IN AFRICA –
STATE OF PRODUCTION DETERMINANTS AND FUTURE
DIRECTIONS
BIOGOSPODARKA DLA ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU W AFRYCE – STAN UWARUNKOWAŃ PRODUKCJI I KIERUNKI PRZYSZŁYCH DZIAŁAŃ
Oluwaseun James Oguntuase1(A,B,C,D,E,F,G)
1Centre for Environmental Studies and Sustainable Development (CESSED),
Lagos State University, Federal Republic of Nigeria
Centrum Badań Środowiskowych i Zrównoważonego Rozwoju (CESSED), Państwowy Uniwersytet w Lagos, Nigeria
Oguntuase, O.J. (2020). Bioeconomy for sustainable development in Africa – state of production determinants and future directions/ Biogospodarka dla zrównoważonego rozwoju w Afryce – stan uwarunkowań produkcji i kierunki przyszłych działań. Economic and Regional Studies, 13(1), p. 1-14.
https://doi.org/10.2478/ers-2020-0001
Summary
Subject and purpose of work: This paper presents bioeconomy as a solution to sustainable development challenges in Africa. It identifies the current state of bioeconomy and its production determinants in African countries and regions, and the potential that bioeconomy has in these jurisdictions. This paper also highlights possible policy inputs for a sustainable bioeconomy on the continent. Materials and methods: In addition to a systematic literature review, statistical databases and published indices, the paper also builds on the classical theory of productive forces to achieve its objectives. Results: The bioeconomy potentials of African countries are poor when compared with those of countries with dedicated bioeconomy policies or strategies. Most of the bioeconomy related activities in Africa were centred on biofuel production as a substitute to fossil fuels. Conclusions: African countries must formulate cohesive bioeconomy policies, make necessary targeted investments in research and innovation, and improve general governance to take advantage of opportunities in emerging sectors of bioeconomy to ensure sustainable livelihoods on the continent.
Keywords: Bio-based, bioeconomy potential, biological resources, innovation, knowledge economy, research and development
Streszczenie
Przedmiot i cel pracy: Niniejszy artykuł przedstawia biogospodarkę jako rozwiązanie problemów związanych ze zrównoważonym rozwojem w Afryce. Autor pracy podejmuje próbę ustalenia obecnego stanu biogospodarki i uwarunkowań produkcji w krajach i regionach Afryki, jak również potencjału bio-gospodarki na tych terytoriach. W artykule podkreślono również wagę możliwego wkładu w politykę na rzecz zrównoważonej biogospodarki na kontynencie. Materiały i metody: Oprócz przeglądu sys-tematycznego literatury, przeglądu baz danych i opublikowanych rankingów, realizacja celu niniejszej pracy opiera się również na klasycznym ujęciu sił wytwórczych. Wyniki: Potencjał do wprowadzenia biogospodarki w krajach Afryki jest niewielki w porównaniu z krajami, gdzie realizowane są polityki lub strategie ukierunkowanie na biogospodarkę. Większość działań związanych z biogospodarką prowa-dzonych w Afryce ukierunkowana jest na wytwarzanie biopaliw jako zamienników dla paliw kopalnych. Wnioski: Kraje afrykańskie powinny opracować spójne polityki na rzecz biogospodarki, przeprowadzić niezbędne inwestycje celowe w badania i innowacje oraz poprawić zarządzanie w celu wykorzystania możliwości w nowych sektorach biogospodarki, co pozwoli na zapewnienie zrównoważonych źródeł dochodu na kontynencie.
Słowa kluczowe: oparte na zasobach biologicznych, potencjał biogospodarki, zasoby biologiczne, inno-wacje, gospodarka oparta na wiedzy, badania i rozwój
Address for correspondence/ Adres korespondencyjny: Dr Oluwaseun James Oguntuase (ORCID 0000-0003-2225-7766), Centre for Environmental Studies and Sustainable Development (CESSED), Lagos State University, Lasu Main Road Ojo Campus, 102101, Lagos, Nigeria, Africa; e-mail: oluwaseunoguntuase@ gmail.com
Journal indexed in/ Czasopismo indeksowane w: AgEcon Search, AGRO, Arianta, Baidu Scholar, BazEkon, Cabell's Whitelist, CNKI Scholar, CNPIEC – cnpLINKer, EBSCO Discovery Service, EBSCO – CEEAS, EuroPub, Google Scholar, Index Copernicus, J-Gate, KESLI-NDSL, MyScienceWork, Naver Academic, Naviga (Softweco), POL-index, Polish Ministry of Science and Higher Education 2015-2018: 9 points; Primo Central (ExLibris), QOAM, ReadCube, Semantic Scholar, Summon (ProQuest), TDNet, WanFang Data, WorldCat (OCLC). Copyright: © Pope John Paul II State School of Higher Education in Biała Podlaska, Oluwaseun James Oguntuase. All articles are distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/),
Introduction
African countries are largely confronted with unsustainable exploitation of their resources, unprecedented waste generation, food insecurity and lack of access to energy. These challenges and others such as climate change, soil degradation, deforestation, poverty, poor industrial production and continued loss of biodiversity call for changes in our current patterns of production and consumption, to attain a new economic growth model and ensure future resource security and sustained livelihoods.
Bioeconomy has been projected as the new economic system to address a wide range of sustainable development challenges (Devaney, Henchion, Regan, 2017; Dubois, San Juan, 2016; Heimann, 2019; McCormick, Kautto, 2013, Adamowicz 2014, Adamowicz 2017). The focus of bioeconomy is biologisation of the economy as an economy-wide and industrial strategy. It involves the creation of an economic system where non-renewable resources are replaced by sustainably produced renewable biological resources (Devaney, Henchion, 2017; Ionescu, 2013; Staffas, Gustavsson, McCormick, 2013).
Bioeconomy is considered to be a radical innovation, a discontinuity from the present fossil-dependent economy (Oguntuase, Adu, Obayori, 2018). In this bio-based technological innovation, sustainably produced biological resources replace fossil fuels in the production of various products, for final and intermediate consumption in several economic sectors. Leitão (2016) submitted that bioeconomy embraces three elements to unlock the value hidden in bio-resources and bio-processes to address societal challenges in a sustainable manner. These are advanced knowledge of genes and complex cell processes to develop new processes and products, efficient bioprocesses to support sustainable production, and integration of biotechnology knowledge and applications across sectors.
Operationally, bioeconomy replaces non-renewable resources derived from biomass to produce food, fuel, fine chemicals, and other substances while sequestering carbon and achieving sustainable economic growth (Palatnik, Zibermann, 2017; Pasculea, 2015). The biological resources in the transition from a fossil-to-a bio-based economy may be derived from recycled low value by-products and waste streams (Carraresi, Berg, Bröring, 2018); however, any approach to operationalize sustainability along the complete value chain must adhere to the major sustainability criteria (Lewandowski et al., 2019).
Increasingly, countries and jurisdictions – both developed and developing – around the world are adopting resource-based and knowledge-based bioeconomy policies and strategies to shape their developmental efforts. However, despite its potential to help solve sustainable development challenges facing the continent, bioeconomy has not been adopted in Africa.
Wstęp
Kraje Afryki w dużej mierze muszą zmagać się z niezrównoważonym wykorzystaniem zasobów kontynentu, produkcją odpadów na niespotykaną skalę, brakiem bezpieczeństwa żywnościowego i bra-kiem dostępu do źródeł energii. Te wyzwania i inne problemy, w tym zmiany klimatyczne, degradacja gleb, wylesienie, ubóstwo, niska produkcja przemy-słowa i trwająca utrata różnorodności biologicznej wymagają zmian w aktualnych wzorcach produkcji i konsumpcji w kierunku uzyskania nowego modelu rozwoju gospodarczego i zapewnienia dostępności zasobów w przyszłości i trwałych źródeł dochodu.
Zgodnie z przewidywaniami, biogospodarka może stać się nowym systemem gospodarczym, który po-może sprostać różnorodnym wyzwaniom związanym ze zrównoważonym rozwojem (Devaney, Henchion, Regan, 2017; Dubois, San Juan, 2016; Heimann, 2019; McCormick, Kautto, 2013, Adamowicz 2014, Adamo-wicz 2017). W centrum biogospodarki leży biologi-zacja gospodarki, stanowiąca strategię przemysłową stosowaną we wszystkich jej obszarach. Wiąże się ze stworzeniem systemu gospodarczego, w którym za-soby nieodnawialne są zastępowane odnawialnymi zasobami biologicznymi wytwarzanymi w zrównowa-żony sposób (Devaney, Henchion, 2017; Ionescu, 2013; Staffas, Gustavsson, McCormick, 2013).
Biogospodarkę uważa się za daleko posuniętą innowację, stanowiącą wyłom w obecnym mode-lu gospodarczym opartym na paliwach kopalnych (Oguntuase, Adu, Obayori, 2018). W ramach inno-wacji technologicznych opartych na zasobach biolo-gicznych wytwarzane w zrównoważony sposób za-soby biologiczne zastępują paliwa wykorzystywane w wytwarzaniu różnych półproduktów i produktów końcowych w wielu gałęziach gospodarki. Leitão (2016) twierdzi, że biogosdarka obejmuje trzy ele-menty wydobywające wartość ukrytą w zasobach biologicznych i bioprocesach w celu sprostania wy-zwaniom społecznym w sposób zrównoważony. Są to: zaawansowana wiedza w zakresie genetyki i zło-żonych procesów komórkowych umożliwiająca opra-cowywanie nowych procesów i produktów, skutecz-ne bioprocesy sprzyjające zrównoważoskutecz-nej produkcji oraz integracja wiedzy w zakresie biotechnologii i jej zastosowanie w różnych sektorach gospodarki.
Pod względem operacyjnym biogospodarka zastę-puje zasoby nieodnawialne zasobami pozyskanymi z biomasy do produkcji żywności, paliw, chemika-liów wysokowartościowych i innych substancji przy równoczesnej sekwestracji dwutlenku węgla i za-pewnieniu zrównoważonego rozwoju gospodarczego (Palatnik, Zibermann, 2017; Pasculea, 2015). Zasoby biologiczne wykorzystywane w przejściu z gospodar-ki opartej na paliwach kopalnych na gospodarkę opar-tą na zasobach biologicznych mogą być pozyskiwane z pochodzących z odzysku produktów ubocznych o ni-skiej wartości i strumieni odpadów (Carraresi, Berg, Bröring, 2018); każda koncepcja wdrożenia zrówno-ważonego rozwoju w całym łańcuchu wartości powin-na jedpowin-nak być zgodpowin-na z głównymi kryteriami zrówno-ważonego rozwoju (Lewandowski i in., 2019).
Kraje i regiony na całym świecie, zarówno te roz-winięte, jak i rozwijające się, coraz częściej przyjmu-ją polityki i strategie na rzecz biogospodarki opartej na zasobach i wiedzy w celu ukształtowania swoich działań na rzecz rozwoju. Pomimo możliwości pomo-cy w sprostaniu wyzwaniom zrównoważonego roz-woju, jakimi dysponuje biogospodarka, model ten nie został wprowadzony w Afryce.
Siatka pojęciowa i podejście badawcze
Teoria produkcji w ujęciu klasycznym za trzy główne czynniki produkcji uznaje ziemię, pracę i ka-pitał. Niektórzy autorzy wymieniają wiedzę (Aziz, Fahim, Usmani, Rizwan, 2013), innowacje (Bowman, Zilberman, 2013), przedsiębiorczość (Aziz i in., 2013) i instytucje (Engerman, Sokoloff, 2003) jako dodatko-we ważne części składododatko-we systemu produkcji w wa-runkach nowej gospodarki. Sundać i Krmpotić (2011) zauważyli, że pomyślne przejście do gospodarki opartej na wiedzy często obejmuje cztery elementy: długoterminowe nakłady na edukację, stworzenie możliwości wprowadzania innowacyjnych rozwią-zań, modernizacja infrastruktury informacyjnej i stworzenie sprzyjającego otoczenia gospodarczego.
Biogospodarka jest gospodarką opartą na wiedzy (Mungaray-Moctezuma, Perez-Nunez, Lopez-Levya, 2015). W biogospodarce wprowadzane są innowa-cje technologiczne oparte na zasobach biologicznych w celu wytwarzania w zrównoważony sposób zaso-bów biologicznych, które zastępują paliwa kopalne w wytwarzaniu różnych półproduktów i produktów końcowych w wielu gałęziach gospodarki. Jako nowy system gospodarczy biogospodarka łączy w sposób synergiczny zasoby naturalne i technologie z rynka-mi, ludźmi i strategiami w celu zapewnienia solid-nych i realistyczsolid-nych podstaw do uzyskania zrówno-ważonego rozwoju (Maciejczak, 2017).
Zarówno Maciejczak (2015), jak i Talavyris, Ly-mar, Baidala i Holub (2016) koncentrowali się na biogospodarce jako szczególnym przedmiocie badań w perspektywie czynników produkcji. Wymienili oni źródła biomasy, inwestycje w prace wojowe, osoby zajmujące się pracami badawczo-roz-wojowymi i rozwiązania instytucjonalne jako cztery podstawowe uwarunkowania produkcji w biogospo-darce opartej na wiedzy. Inwestycje w prace B+R ukierunkowane są na opracowanie i komercjalizację produktów i procesów w ramach systemu biogospo-darki. Osoby zajmujące się pracami B+R zatrudnione są w podmiotach stanowiących część systemu biogo-spodarki i posiadają odpowiednią wiedzę do zapew-nienia wartości dodanej w całym łańcuchu wartości biogospodarki. Rozwiązania instytucjonalne związa-ne są z organizacją systemu, który umożliwia wdro-żenie rozwiązań zapewniających konkurencyjność w warunkach dynamicznych zmian.
Zamierzeniem autora niniejszego artykułu była realizacja poniższych celów poprzez zastosowanie klasycznego ujęcia sił wytwórczych w odniesieniu do biogospodarki:
1. Przedstawienie aktualnego stanu biogospodar-ki w Afryce
Conceptual framework and research approach
The classic theory of production listed land, labor and capital as the three main factors of production. However, some authors considered knowledge (Aziz, Fahim, Usmani, Rizwan, 2013), innovation (Bowman, Zilberman, 2013), entrepreneurship (Aziz et al., 2013)and institutions (Engerman, Sokoloff, 2003) as additional major components of the productive system in the new economy. Sundać and Krmpotić (2011) noted that successful transition to the knowledge-based economy often includes four elements: long-term investments in education, the development of innovation capability, the modernization of the information infrastructure and the creation of conducive economic environment.
Bioeconomy is a knowledge-based economy (Mungaray-Moctezuma, Perez-Nunez, Lopez-Leyva, 2015). In bioeconomy; bio-based technological innovations are adopted to sustainably produce biological resources which will replace fossil fuels in the production of various products, for final and intermediate consumption in several economic sectors. As a new wave of economic system, bioeconomy combines, in a synergic way, both natural resources and technologies, together with markets, people and policies to provide a solid and realistic foundation for achieving sustainability (Maciejczak, 2017).
Maciejczak (2015), as well as Talavyria, Lymar, Baidala and Holub (2016) focused on the bioeconomy as a special subject of research from the production factor point of view. The authors listed sources of biomass, investment in research and development, people in research and development, and institutional arrangement as the four primary production determinants of knowledge-based bioeconomy. Investment in R&D focuses on the development and commercialization of products and processes within the bioeconomy system. The people in R&D encompass people employed within the bioeconomy system, who have obtained sufficient knowledge to add value across the bioeconomy value chain. Institutional arrangement is connected to the organization of the system which enables implementation of solutions that ensure competitiveness under dynamic changes. In applying classical view of productive forces to the bioeconomy, this paper seeks to achieve the following objectives:
1. Present the current state of bioeconomy in Africa;
2. Determine the state of production determinants of bioeconomy in African countries;
2. Ustalenie stanu uwarunkowań produkcji w bio-gospodarce w krajach Afryki
3. Ocena obecnego potencjału biogospodarki kra-jów Afryki
4. Porównanie potencjału biogospodarki regionów Afryki
5. Podkreślenie wagi pozostałych ustaleń i reko-mendacji w zakresie polityki, które przyczynią się do wprowadzenia biogospodarki na rzecz zrównoważonego rozwoju w Afryce
6. Poszerzenie ograniczonego zasobu literatury dotyczącej biogospodarki w Afryce.
Metodologia badawcza
W celu dokonania pomiaru każdego uwarunkowa-nia produkcji i potencjału biogospodarki dla poszcze-gólnych krajów i regionów Afryki zastosowano metodę agregacji opracowaną przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (2002). Przyjęto podejście czteroetapowe do metody wskaźników zagregowa-nych OECD w wersji opracowanej przez Schlör, Veng-haus i Hake (2017). Składa się na nie: 1. Wybór zmien-nych, 2. Przekształcenie, 3. Przypisanie wag i 4. Ocenę.
Birner (2018) zauważa, że „Globalny raport kon-kurencyjności Światowego Forum Ekonomicznego” przedstawia szeroki wachlarz wskaźników, które można zastosować w ocenie ogólnych warunków sprzyjających rozwojowi biogospodarki. Najważ-niejsze miary ilościowe przedstawiające uwarunko-wania produkcji w biogospodarce zostały wybrane z raportu oraz innych dostępnych baz danych staty-stycznych i opublikowanych rankingów po komplek-sowym przeglądzie piśmiennictwa.
Mierniki przekształcono do podstawy 100, przy czym 20 wskaźnikom cząstkowym przypisano równą wagę. Metoda stosowana przez Seo, Oh i Yoo (2016) została zastosowana w przypadkach, w których do-stępne zbiory danych były niekompletne, w celu za-pewnienia możliwie największej rzetelności wyniku końcowego. Minimalny zakres wskaźników ustalono na 70% przy zapewnieniu co najmniej 50% wskaźni-ków w każdym wymiarze. Brakujące dane zastąpio-no wartościami z okresu dwóch poprzednich lat, na potrzeby niniejszego badania uwzględniając wyłącz-nie wartości dotyczące okresu po roku 2010.
3. Evaluate the current potential of bioeconomy African countries;
4. Compare the bioeconomy potentials of Africa regions;
5. Highlight any other finding(s) and policy recommendations that will contribute towards embracing bioeconomy for sustainable development in Africa; and
6. Contribute to the very limited literature on bioeconomy in Africa.
Research methodology
The Organization for Economic Co-operation and Development (2002) aggregation method was employed to measure each production determinant and the potential of bioeconomy for each African countries and regions. The four step approach to the aggregated indices OECD method as adopted by Schlör, Venghaus, and Hake (2017)are: 1. the selection of the variables, 2. transformation, 3. weighting, and 4. valuation.
Birner (2018) submitted that the Global Competitiveness Report of the World Economic Forum provides a wide range of indicators for assessing the general conditions for the development of their bioeconomy. The most significant quantifiable measures representing the production determinants of bioeconomy were selected from the Report and other available statistical database and published indices after a comprehensive literature review.
The measures were transformed to the base of 100 and the 20 sub-indices were assigned equal weights. The method adopted by Seo, Oh, and Yoo (2016) was adopted where there are incomplete datasets to maximize the reliability of the final calculation. The minimum indicator coverage was set at 70%, with at least 50% of indicators in each dimension secured. Missing data were replaced by values from up to two years and only values after 2010 were considered for this study.
The bioeconomy potential is the aggregate of a country’s and region’s performance in the four production determinants: sources of biomass
Bioeconomy/ Biogospodarka Land/Ziemia
(Sources of biomas/Źródło biomay) Entrepreneurship/Przedsiębiorczość(Investment in R&D/ Inwestycje w prace B+R)
Labor/Praca
(People in R&D/Osoby zajmujące się pracami B+R)
Capital/Kapitał
(Institutional arrangement/ Rozwiązania instytucjonalne)
Figure 1. Bioeconomy production determinants in line with classical view of productive forces
Rysunek 1. Uwarunkowania produkcji w systemie biogospodarki z uwzględnieniem sił wytwórczych w ujęciu klasycznym Source: Maciejczak (2015).
Table 1. Measure of production determinants of bioeconomy Tabela 1. Miary uwarunkowań produkcji w biogospodarce
Production determinant/ Uwarunkowanie
produkcji
Measures/
Miara Źródło danychData Source/
Sources of biomass/ Źródła biomasy
Arable land (% of country land area), ARL / Grunty orne (% obszaru kraju), GO
Food and Agriculture Organization/ Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa
National Biodiversity Index, NBI/
Wskaźnik różnorodności biologicznej kraju, WRBConvention on Biological Diversity/Konwencja o różnorodności biologicznej Forest land (% of country land area), FOR/
Grunty leśne (% obszaru kraju), GL
Food and Agriculture Organization/ Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa
Investment in R&D/ Inwestycje w prace B+R
Research and development expenditure (% of GDP), RDE/ Wydatki na prace badawczo-rozwojowe (% PKB), WBR
The Global Competitiveness Report 2018/ Globalny raport konkurencyjności 2018 Company spending on R&D, CSR/
Wydatki firm na B+R, FBR The Global Competitiveness Report 2018/Globalny raport konkurencyjności 2018 Patents applications per million population, PCT/
Liczba zgłoszeń patentowych na milion mieszkańców, LZP
The Global Competitiveness Report 2018/ Globalny raport konkurencyjności 2018 Capacity for innovation, CPI/
Potencjał innowacyjny, PI The Global Competitiveness Report 2017-2018/Globalny raport konkurencyjności 2017-2018 Availability of latest technologies, ALT/
Dostępność najnowszych technologii, DNT The Global Competitiveness Report 2017-2018/Globalny raport konkurencyjności 2017-2018 Quality of scientific research institutions, QRI/
Jakość instytucji badawczych, JIB The Global Competitiveness Report 2017-2018/Globalny raport konkurencyjności 2017-2018 Production process sophistication, PROD/
Poziom zaawansowania technologicznego procesów produkcji, PROD
The Global Competitiveness Report 2017-2018/ Globalny raport konkurencyjności 2017-2018
People in R&D/ Osoby zajmujące się pracami B+R
Availability of scientists and engineers, ASE/
Dostępność naukowców i inżynierów, DNI The Global Competitiveness Report 2017-2018/Globalny raport konkurencyjności 2017-2018 Researchers in R&D per million people, RRD/
Badacze w obszarze B+R na milion mieszkańców,
BBR
UNESCO Institute for Statistics/ Instytut Statystyczny UNESCO Technicians in R&D per million people, RRD/
Personel techniczny B+R na milion mieszkańców,
BBR
UNESCO Institute for Statistics/ Instytut Statystyczny UNESCO Quality of mathematics and science education,
QMC/ Jakość kształcenia w zakresie matematyki
i przedmiotów ścisłych, JKM
The Global Competitiveness Report 2017-2018/ Globalny raport konkurencyjności 2017-2018 University-industry collaboration in R&D, UIC/
Współpraca między uczelniami i
przedsiębiorstwami w zakresie prac B+R, WUP
The Global Competitiveness Report 2017-2018/ Globalny raport konkurencyjności 2017-2018 Scientific and technical journal articles
(2003-2016), SCT/ Liczba artykułów w periodykach naukowych i technicznych (2003-2016), ANT
The Global Competitiveness Report 2018/ Globalny raport konkurencyjności 2018
Institutional arrangement/ Rozwiązania instytucjonalne
Rule of law, LAW/
Praworządność, PRAWO World Justice Project’s Rule of Law Index/Ranking praworządności World Justice Project Availability of financial services, FIN/
Dostępność usług finansowych, FIN The Global Competitiveness Report 2018/Globalny raport konkurencyjności 2018 Quality of overall infrastructure, IFR/
Jakość infrastruktury, IFR The Global Competitiveness Report 2018/Globalny raport konkurencyjności 2018 Macroeconomic stability, ECON/
Stabilność makroekonomiczna, EKON The Global Competitiveness Report 2018/Globalny raport konkurencyjności 2018 Source: Own elaboration.
(BIOMASS); investment in research and development (INV RD); people in research and development (PPL RD); and institutional arrangement (IAR). Theoretically, the higher the bioeconomy potential the better the country or region will be able to employ bioeconomy towards entrepreneurship and job creation.
where:
BIOMASS = f (ARL, NBI, FOR)
INV RD = f (RDE, CSR, PCT, CPI, ALT, QRI, PROD) PPL RD = f (ASE, RRD, TRD, QMC, UIC, SCT) IAR = f (LAW, FIN, IFR, NCA)
The control bioeconomy potentials are those of countries with bioeconomy strategies (Austria, Belgium, Finland, France, Germany, the Netherland, Sweden, United Kingdom, USA and Malaysia), and those with ongoing development strategies (Argentina, Bulgaria, Costa Rica, India, Mexico, Thailand) (Dietz, Börner, Förster, von Braun, 2018; Sasson, Malpica, 2017).
Results
Current state of bioeconomy in Africa
The study identified 9 countries with bioeconomy related activities in Africa. South Africa stood out as the only country with a dedicated bioeconomy strategy in Africa. Most of the bioeconomy related activities were centered on biofuel production as a substitute to fossil fuels. Mauritius took a different path by developing a comprehensive strategy in Ocean Economy.
Potencjał biogospodarki jest sumą wyników kraju lub regionu w czterech uwarunkowaniach produkcji: źródła biomasy (BIOMASA), inwestycje w badania i rozwój (INW BR); osoby prowadzące prace badaw-czo-rozwojowe (OS BR) i rozwiązania instytucjonal-ne (RI). Teoretycznie im wyższy potencjał biogospo-darki wykazuje dany kraj lub region, tym większe ma on możliwości wprowadzenia biogospodarki ukierunkowanej na przedsiębiorczość i tworzenie nowych miejsc pracy.
gdzie:
BIOMASA = f (GO, WRB, GL)
INW BR = f (NBR, WBR, LZP, PI, DNT, JIB, PROD) OS BR = f (DNI, BBR, TBR, JKM, WUP, ANT) RI = f (PRAWO, FIN, IFR, EKON )
Grupa kontrolna w zakresie potencjału biogospo-darki obejmuje te kraje, które mają strategię na rzecz biogospodarki (Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Niemcy, Holandia, Szwecja, Wielka Brytania, USA i Malezja) a także te, które są w trakcie wdrażania strategii rozwoju (Argentyna, Bułgaria, Kostaryka, Indie, Meksyk, Tajlandia) (Dietz, Börner, Förster, von Braun, 2018; Sasson, Malpica, 2017).
Wyniki
Aktualny stan biogospodarki w Afryce
W ramach badania ustalono, że działania z zakre-su biogospodarki prowadzone są obecnie w 9 krajach afrykańskich. Południowa Afryka wyróżniła się jako jedyny kraj afrykański, w którym realizowana jest strategia związana stricte z biogospodarką. Więk-szość działań związanych z biogospodarką ukierun-kowana jest na wytwarzanie biopaliw jako zamienni-ków dla paliw kopalnych. Mauritius obrał inną drogę. opracowując kompleksową strategię w zakresie go-spodarki oceanicznej.
Bioeconomy potential = f (BIOMSS, INV RD, PPL RD, IAR) Potencjał biogospodarki = f (BIOMASA, INW BR, OS BR, RI)
Table 2. Selected countries in the study Tabela 2. Wybrane kraje objęte badaniem
African countries/ Kraje Afryki
Countries with bioeconomy strategy/ Kraje ze strategią na rzecz biogospodarki Countries with bioeconomy initiatives/ Kraje z inicjatywami na rzecz biogospodarki Algeria, Gambia, Namibia,
Benin, Ghana, Nigeria, Botswana, Guinea, Rwanda, Cabo Verde, Kenya, Senegal, Cameroon, Lesotho, Sierra Leone, Chad, Liberia, South Africa,
Dem Rep of Congo, Malawi, Tanzania, Egypt, Mali, Tunisia,
Eswatini, Mauritania, Uganda, Ethiopia, Mauritius, Zambia, Morocco, Zimbabwe, Mozambique Austria Belgium Finland France Germany Sweden United Kingdom United States Malaysia Argentina Bulgaria Costa Rica India Mexico Netherland Thailand
Table 3. Bioeconomy related activities in African countries Tabela 3. Działania związane z biogospodarką w krajach Afryki
Country/
Kraj Tytuł politykiPolicy Title/ Policy focus/Cele polityki
South Africa/ Południowa
Afryka
The Bio-Economy Strategy (2013)/
Strategia na rzecz biogospodarki (2013)
Holistic bioeconomy development to make bioeconomy a significant
contributor to the country’s economy by 2030 in terms of the gross domestic product (GDP) (Department of Science and Technology [DST], 2013)/ Całościowy rozwój biogospodarki ukierunkowany na znaczne zwiększenie udziału biogospodarki w gospodarce kraju do 2030 pod względem produktu krajowego brutto (PKB) (Departament nauki i technologii [DST], (2013) Ghana/
Ghana
National Bioenergy Strategy in Ghana (2014)/
Narodowa strategia na rzecz bioenergii (2014)
To develop and promote the sustainable supply and utilization of bioenergy to ensure energy security whilst maintaining adequate food security/ Stworzenie i promowanie zrównoważonych dostaw, wykorzystania bioenergii w celu zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego przy równoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa żywnościowego
Kenya/ Kenia
Strategy for developing the Bio-Diesel Industry in Kenya (2008-2012)/
Strategia na rzecz rozwoju przemysłu produkcji biodiesla w Kenii (2008-2012)
A five-year strategy to develop the bio-diesel industry to enable more Kenyans to enjoy and derive comfort from the supply of bio-diesel for agricultural production, employment creation, rural-urban balance and blending in the motor vehicle industry/
Pięcioletnia strategia rozwoju przemysłu produkcji biodiesla w celu umożliwienia Kenijczykom dogodnych dostaw tego typu biopaliwa na potrzeby produkcji rolniczej, tworzenia nowych miejsc pracy, wyrównania różnic pomiędzy obszarami wiejskimi i miejskimi oraz wejście na rynek motoryzacyjny
National Bioprospecting Strategy (2011)/
Narodowa strategia na rzecz poszukiwań biologicznych do zastosowań przemysłowych
To generate wealth from the utilization of natural resources/ generowanie majątku poprzez eksploatację zasobów naturalnych
Mali/ Mali
National Strategy for the Development of Renewable Energy (Strategie Nationale de Développement des Energies Renouvelables en Mali) (2006)/
Narodowa strategia na rzecz rozwoju energii odnawialnej (Strategie Nationale de Développement des Energies Renouvelables en Mali) (2006)
To promote the widespread use of renewable energy (including Jatropha based biodiesel) technologies and equipment to increase the share of renewable energy in national electricity generation, transportation and agricultural motorization/
Promowanie powszechnego zastosowania technologii i urządzeń energii odnawialnej (w tym biodiesla na bazie jatrofy) w celu zwiększenia udziału źródeł energii odnawialnej w krajowej produkcji energii, transporcie i eksploatacji maszyn rolniczych.
National Strategy for the Development of Biofuels (Strategie Nationale de Développement des Biocarburants en Mali) (2009)/ Narodowa strategia na rzecz rozwoju biopaliw (Strategie Nationale de Développement des Energies Renouvelables en Mali) (2009)
To further promote biofuels in line with the 2006 National Strategy for the Development of Renewable Energy/
Dalsze promowanie biopaliw zgodnie z Narodową strategią 2006 na rzecz rozwoju energii odnawialnej
Mauritius/ Mauritius
Ocean Economy 2013/
Gospodarka oceaniczna 2013 To harness the immense economic potential of oceans in their exclusive economic zone (EEZ) to contribute to Mauritius’s development/ Zagospodarowanie ogromnego potencjału oceanów na obszarze wyłącznej strefy ekonomicznej ukierunkowane na zapewnienie rozwoju Mauritiusa
Mozambique/ Mozambik
National Biofuel Policy and Strategy (Politica e Estrategia de Biocombustiveis (2009)/ Narodowa polityka i strategia na rzecz biopaliw (Politica e Estrategia de Biocombustiveis (2009)
To contribute to energy security and sustainable socio-economic
development and energy security, by developing a biofuel sector to reduce the country’s dependence on imported fossil fuels, other factors such as the need to ensure energy security, advantageous conditions for agriculture, and need to promote sustainable economic growth, were also cited as motivating factors./
Wsparcie bezpieczeństwa energetycznego oraz zrównoważonego rozwoju społecznego i gospodarczego, a także bezpieczeństwa energetycznego poprzez rozwój sektora biopaliw w celu uniezależniania kraju od importowanych paliw kopalnych, z uwzględnieniem innych czynników, takich jak potrzeba zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, korzystne warunki dla rozwoju rolnictwa i potrzeba promowania zrównoważonego rozwoju gospodarczego, które wymieniano jako czynniki motywujące.
Nigeria/ Nigeria
Biofuel Policy and Incentives (2007)/
Polityka na rzecz biopaliw i system zachęt (2007)
To diversify fuel feedstock by integrating the agricultural sector of the economy with the downstream petroleum sector, while fostering the use of other renewable energy sources/
Dywersyfikacja surowców do produkcji paliw poprzez integrację sektora produkcji rolnej z sektorem przetwórstwa ropy naftowej przy równoczesnym wspieraniu stosowania odnawialnych źródeł energii Senegal/
Senegal
National Biofuels Strategy (2006)/
Narodowa strategia na rzecz biopaliw (2006)
Centered on the development of Jatropha (a species of flowering plant) for biodiesel and sugarcane for ethanol production, to reinforce energy security by increasing bioenergy production/
Skoncentrowana na rozwoju uprawy jatropy (gatunku roślin kwitnących) na potrzeby produkcji biodiesla i trzciny cukrowej na potrzeby produkcji etanolu w celu wzmocnienia bezpieczeństwa energetycznego poprzez zwiększenie produkcji bioenergii.
Uganda/ Uganda
The Renewable Energy Policy for Uganda (2007)/ Polityka na rzecz energii odnawialnej w Ugandzie (2007)
Encourages bioenergy development in the transport sector and for power generation/
Stymulowanie rozwoju sektora bioenergii w branży transportowej i energetycznej.
National Biotechnology and Biosafety Policy (2008)/ Narodowa polityka na rzecz biotechnologii i bezpieczeństwa biologicznego (2008)
Provide a framework to promote biotechnology innovations and their cross-sectorial applications while regulating biosafety issues/
Opracowanie ram promocji innowacji w zakresie biotechnologii i ich międzysektorowego zastosowania z równoczesnym uregulowaniem kwestii bezpieczeństwa biologicznego
Biomass Energy Strategy (2014)/ Strategia na rzecz energii pozyskiwanej z biomasy (2014)
To harness the potential of biomass to contribute to energy security/ Wykorzystanie potencjału biomasy w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa biologicznego
Source: Own elaboration. Źródło: Opracowanie własne.
State of bioeconomy production determinants in African countries
Gambia led in the sources of biomass production determinant category. Other top performers were Rwanda, Sierra Leone, Malawi, and the Democratic Republic of Congo, while the poor performers were Algeria, Mauritania, Egypt, Chad and Cabo Verde.
In investment in R&D, South Africa had invested more than all other African countries, followed by Kenya, Mauritius, Rwanda and Morocco. Kenya performed better than all other countries in People in R&D. Under the institutional arrangement determinant, South Africa, Kenya, Rwanda, Morocco and Senegal were top performers. Mauritania had the worst scores in the investment in R&D, people in R&D and institutional arrangement determinants. Other poor performers in these three categories were Chad, Lesotho and Liberia.
In comparison with countries with dedicated bioeconomy strategies, Gambia led the source of biomass production determinant category. Malaysia, India and Costa Rica performed better than Rwanda, another top performer from Africa.
Under the investment in R&D category, Scandavian countries- Sweden and Finland – were the top performers, while Kenya, Mauritius, Rwanda and Morocco performed better than Argentina. Kenya performed better than Thailand and Bulgaria in people in R&D, while Tunisia performed better than countries like Mexico, Costa Rica and Argentina.
Stan uwarunkowań produkcji w biogospodarce w krajach Afryki
Gambia jest liderem w kategorii uwarunkowań produkcji odnoszącej się do źródeł biomasy Kolejne miejsca zajęły Rwanda, Sierra Leone, Malawi i Demo-kratyczna Republika Konga. Z kolei najgorsze wyniki odnotowały Algieria, Mauretania, Egipt, Czad i Repu-blika Zielonego Przylądka.
W kategorii inwestycji w prace B+R Południowa Afryka zainwestowała większe środki niż pozostałe kraje Afryki, wyprzedzając Kenię, Mauritius, Rwandę i Maroko. Kenia osiągnęła najlepsze wyniki w katego-rii „osoby zajmujące się pracami B+R”. Jeżeli chodzi o uwarunkowanie należące do kategorii „rozwiązania instytucjonalne”, czołowe miejsca zajęły Południowa Afryka, Kenia, Rwanda, Maroko i Senegal. Maureta-nia znalazła się na ostatniej pozycji w następujących kategoriach uwarunkowań: Inwestycje w prace B+R, osoby zajmujące się pracami B+R i rozwiązania insty-tucjonalne. Inne kraje, które osiągnęły w tych katego-riach słabe wyniki, to Czad, Lesoto i Liberia.
W porównaniu do krajów, które realizują strate-gie poświęcone rozwojowi biogospodarki Gambia znalazła się na czołowej pozycji w kategorii źródeł biomasy. Malezja, Indie i Kostaryka osiągnęły lepsze wyniki od Rwandy, kolejnego kraju afrykańskiego osiągającego wysokie wyniki.
Biorąc pod uwagę kategorię obejmującą inwesty-cje w prace B+R, najlepsze wyniki odnotowały kraje skandynawskie – Szwecja i Finlandia, podczas gdy Kenia, Mauritius, Rwanda i Maroko wyprzedziły pod tym względem Argentynę. Kenia osiągnęła lepsze wyniki niż Tajlandia i Bułgaria w kategorii „osoby zajmujące się pracami B+R”, podczas gdy Tunezja
zna-Figure 2. Bioeconomy production determinants in Afican countries Rysunek 2. Uwarunkowania produkcji w biogospodarce w krajach Afryki Source: Own elaboration.
Źródło: Opracowanie własne.
African countries performed poorly under the institutional arrangements category. The continent’s best performer, South Africa shares the same spot with Bulgaria, ahead of Argentina.
lazła się na wyższej lokacie niż takie kraje jak Mek-syk, Kostaryka, czy Argentyna.
Kraje afrykańskie osiągnęły słabe wyniki w ka-tegorii obejmującej rozwiązania instytucjonalne. Południowa Afryka, kraj z najwyższą lokatą na kon-tynencie, odnotował taki sam wynik jak Bułgaria, wyprzedzając Argentynę.
Biomass availability/Dostęność biomasy Inwestment in R&D/Inwestycje w prace B+R Poeple in R&D/Osoby zajmujace się pracami B+R Institutional arrangements/ Rozwiazania instytucjonalne Potential/Potencjał
Figure 3. Bioeconomy production determinants of selected countries Rysunek 3. Wyznaczniki produkcji w biogospodarce w wybranych krajach
Biomass availability/ Dostęność biomasy Inwestment in R&D/Inwestycje w prace B+R Poeple in R&D/Osoby zajmujace się pracami B+R Institutional arrangements/ Rozwiazania instytucjonalne Potential/Potencjał
Potencjał biogospodarki krajów Afryki
Południowa Afryka osiągnęła najwyższy wynik (50.8) w zakresie potencjału biogospodarki, wyprze-dzając Kenię (46.9), Mauritius (46.2), Rwandę (45.7), Maroko (44.7), Senegal (43.7) i Tunezję (43.0). Tanza-nia i Botswana osiągnęły wynik 41,8, a Etiopia i Mala-wi 38,8, wyprzedzając Nigerię, która odnotowała wy-nik 37,6. Słabe wywy-niki osiągnęły Mauretania (27,8), Czad (30,3), Lesoto (33,0), Liberia (33,9) i Demokra-tyczna Republika Konga (35,1).
Potencjał w zakresie biogospodarki jest słaby w porównaniu z krajami znajdującymi się w grupie kontrolnej. Jedynie Południowa Afryka osiągnęła taki sam wynik jak Bułgaria (50,8).
Figure 4. African countries’ bioeconomy potential Rysunek 4. Potencjał biogospodarki krajów Afryki Źródło: Opracowanie własne.
Source: Own elaboration.
Bioeconomy potential of African countries
South Africa, with 50.8, had the highest bioeconomy potential score in the continent of Africa, followed by Kenya (46.9), Mauritius (46.2), Rwanda (45.7), Morocco (44.7), Senegal (43.7), and Tunisia (43.0). Both Tanzania and Botswana scored 41.8, while both Ethiopia and Malawi score 38.8, ahead of Nigeria with 37.6. The poor performers were Mauritania (27.8), Chad (30.3), Lesotho (33.0), Liberia (33.9), and Democratic Republic of Congo (35.1).
The bioeconomy potential of African countries are poor in comparison with those of conrol counties. Only South Africa tied with Bulgaria on bioeconomy potential score 50.8.
Figure 5. Bioeconomy potential of selected countries Rysunek 5. Potencjał biogospodarki wybranych krajów Source: Own elaboration.
Potencjał biogospodarki regionów Afryki
Analiza potencjału biogospodarki pięciu regionów Afryki wykazała, że najwyższy potencjał w tym za-kresie wykazuje Afryka Wschodnia, a kolejne lokaty zajęły odpowiednio regiony Afryki Zachodniej, Pół-nocnej i Środkowej.
Dyskusja
Potencjał do wprowadzenia biogospodarki w kra-jach Afryki jest niewielki w porównaniu z krajami, w których realizowane są polityki lub strategie ukie-runkowanie na biogospodarkę. Południowa Afryka, jedyny kraj Afryki z opracowaną strategią na rzecz biogospodarki, ma najwyższy potencjał biogospodar-ki na kontynencie. Można na tej podstawie wysunąć wniosek, że pierwszym krokiem do wprowadzenia biogospodarki w Afryce jest opracowanie narodo-wych strategii poświęconych stricte biogospodarce.
Możliwa treść takiej polityki obejmuje inwestycje celowe w badania, innowacje i rozwój umiejętności, edukację i szkolenia, wpływ wdrożenia polityki na inne obszary i zaangażowanie interesariuszy, wspar-cie rozwoju rynku w celu poprawy konkurencyjności i instrumentów kreowania popytu. Niezbędne jest również utworzenie solidnych ram regulacyjnych i instytucjonalnych w celu przyciągania inwestycji z sektora prywatnego w opracowanie i komercjaliza-cję nowych produktów, uwzględniając równocześnie uzasadnione obawy i potrzeby społeczne.
Rozwój odpowiedzialnej biogospodarki w Afry-ce wymaga skonAfry-centrowania się na wprowadzaniu przełomowych zmian w każdej z kategorii uwarun-kowań produkcji. Te przełomowe zmiany obejmują integrację nowoczesnego rolnictwa ukierunkowaną na uprawę niezbędnej biomasy. Inwestycje w biora-finerie pomogą w wytwarzaniu półproduktów i
pro-Bioeconomy potential of African regions
The analysis of bioeconomy potential of five regions in Africa showed that East Africa region had the highest potential, followed by South Africa region, West Africa region, North Africa region and Central Africa region respectively.
Discussion
The bioeconomy potentials of African countries are poor when compared with those of countries with dedicated bioeconomy policies or strategies. South Africa, the only African country with defined bioeconomy strategy has the highest bioeconomy potential in the continent. The policy implication of this is that the starting point of employing bioeconomy in Africa is to formulate a dedicated national bioeconomy strategy.
Possible policy inputs include target investment in research, innovation and skills, education and training, policy interaction and stakeholders’ engagement, market development support to enhance competitiveness, and demand side instruments. The establishment of robust regulatory framework and institutions are also required to attract private sector investment in the development and commercialization of new products, while taking into account legitimate societal concerns and needs.
The evolution of a responsible bioeconomy in Africa requires focus on the transformative game changers in each production determinant category. These transformative game changers include modern farming integration to grow required biomasses. Investment in biorefinery will help produces final and intermediate bio-based products. Also crucial is to ensure large scale production of bio-based platform chemicals at low costs from readily
Central Africa North Africa West Africa South Africa East Africa Afryka Środkowa Afryka Północna Afryka Zachodnia Afryka Południowa Afryka Wschodnia Figure 6. Bioeconomy potential of African regions
Rysunek 6. Potencjał biogospodarki regionów Afryki Source: Own elaboration.
Table 4. Possible policy inputs for developing African bioeconomy
Tabela 4. Możliwe treści polityki na rzecz rozwoju biogospodarki w Afryce Source of biomass/
Źródła biomasy Inwestycje w prace B+RInvestment in R&D/ People in R&D/ Osoby zaj-mujące się pracami B+R
Institutional arrange-ments/ Rozwiązania
insty-tucjonalne Land consolidation/ Konsolidacja gruntów Smart agriculture/ Inteligentne rolnictwo Precision farming/ Rolnictwo precyzyjne
Biomass research and development initiatives/ Inicjatywy działań badawczo-rozwojowych w dziedzinie biomasy
Cultivaltion of transgenic crops to increase biomass yields/
Uprawa roślin
transgenicznych w celu zwiększenia plonów biomasy
Large-scale cultivation of algae in integrated multitrophicp aquaculture (IMTA) systems/
Uprawa glonów na szeroką skalę w systemach
zintegrowanej akwakultury wielotroficznej (IMTA) Biomass crop assistance programs and extension services/ Programy wsparcia upraw biomasy i usługi upowszechniania wiedzy rolniczej
Structural fund support to rural areas and farm sector/ Wsparcie dla obszarów wiejskich i rolnictwa w ramach funduszy strukturalnych
Upgrading national R&D infrastructure/
Poprawa krajowej infrastruktury B+R
Incentive based investments to suport SMEs in bioeconomy sectors/ Inwestycje
oparte na systemie zachęt ukierunkowane na wsparcie MŚP w sektorze biogospodarki
Technology transfer and aquistion policies/ Transfer technologii i polityka ws. przejęć Establishing centers of excellence, echnology clusters and research institutions/ Tworzenie centrów doskonałości, klastrów technologicznych i instytucji badawczych
Building pilot and demonstrations biorefineries/
Budowa pilotażowych i pokazowych biorafinerii
Subsidies and tax incentives on R&D investments/ Dotacje i ulgi podatkowe na inwestycje w prace B+R
Public-private partnership framework/ Partnerstwa publiczno-prywatne
Target investment in education, training and skills/ Inwestycje celowe w edukację, szkolenie i rozwój umiejętności
Developing specific education programs in bioeconomy/ Opracowanie konkretnych programów szkoleniowych w zakresie biogospodarki specialized trainings to build competencies/ Specjalistyczne szkolenia ukierunkowane na budowanie kompetencji Dual model of voational education/
Dualistyczny model kształcenia zawodowego
Investment in knowledge-based capital/
Inwestycje w kapitał oparty na wiedzy
Promotion of interdisplinary networks (clusters and alliances)/Promocja interdyscyplinarnych sieci (klastrów i stowarzyszeń) Strategy/policy formulation/ Formułowanie strategii/ polityki Regulatory framework/ Ramy regulacyjne National competitveness agenda/ Narodowe agendy konkurencyjności
Collaboration between public, private and civic actors/ Współpraca pomiędzy podmiotami publicznymi, prywatnymi i społecznymi
Targeted institutional intermediaries that address market failures/ Instytucjonalne celowe podmioty pośredniczące rozwiązujące problemy związane z zawodnością rynku Demand-side instruments like target and quotas, subsidies, mandates and bans/ Instrumenty kreowania popytu jak wyznaczanie celów i kwot, dotacji, nakazów i zakazów Removing fossil fuel
subsidies/ Eliminacja dotacji na paliwa kopalne
Source: Own elaboration. Źródło: Opracowanie własne.
available biomasses in the continent. Others are proximity of feedstock to biorefinery, availability of central biomass collection facilities and location of biorefineries at specialized industrial zone to leverage on the surrounding industries setup for value chain optimization.
Conclusions
This research adopted the classical view of productive forces to determine the current potential of African countries and regions to employ bioeconomy to solve their escalating sustainable development challenges. The performed analysis allows for the following conclusions:
1. Many African countries are endowed with relatively abundant sources of biomass but they have low bioeconomy potential due to the dearth of people in R&D, inadequate investment in R&D and poor institutional arrangements.
2. African countries must invest more in research and innovation; formulate necessary policies to improve the level of education, training and skills of the populace to build desired competences requisite competencies necessary for the workplaces in emerging bioeconomy sectors. 3. There is need for improvement in general
governance, the quality of their infrastructure, and the rule of law, to attract desirable investments to improve the investment in R&D production determinant on the continent. 4. It is pertinent for African countries to develop
cohesive bioeconomy policies, strategies and action plans which must be integral parts of their national developmental agendas to advance a sustainable bioeconomy.
5. A continent-wide developmental plan embedded on the Africa Union Developmental Agenda 2063 is also desirable.
Limitations
The lack of information and complete databases that allow analysis of the development of bioeconomy is a major challenge in this study. These resulted in the exclusion of 22 African countries from this study. A robust data collection and management system is required for policy formulation for developing sustainable bioeconomy on the continent.
duktów opartych na zasobach biologicznych. Istotne jest również zapewnienie zakrojonej na szeroką ska-lę produkcji chemikaliów platformowych po niskich kosztach z biomasy dostępnej na kontynencie. Pozo-stałe to dogodne położenie źródła surowców wzglę-dem biorafinerii, dostępność centralnych obiektów gromadzenia biomasy i lokalizacja biorafinerii w spe-cjalnych strefach przemysłowych w celu wykorzysta-nia położewykorzysta-nia pobliskich podmiotów gospodarczych, co pozwoli na optymalizację łańcucha wartości.
Wnioski
W badaniu przyjęto pojęcie sił wytwórczych w ujęciu klasycznym w celu ustalenia obecnego po-tencjału krajów i regionów Afryki do wprowadzenia biogospodarki z myślą o rozwiązaniu problemów związanych ze zrównoważonym rozwojem. Na pod-stawie przeprowadzonej analizy można wysnuć na-stępujące wnioski:
1. Wiele krajów afrykańskich zostało obdarzonych względnie bogatymi źródłami biomasy, lecz ich potencjał biogospodarczy jest niski ze względu na niedostateczną liczbę osób zaangażowanych w prace B+R, niewystarczające inwestycje w pra-ce B+R i słabe rozwiązania instytucjonalne. 2. Kraje Afryki muszą inwestować więcej środków
w badania i innowacje; sformułować niezbędne polityki w celu poprawy poziomu kształcenia, szkolenia i umiejętności ludności w celu budo-wania kompetencji niezbędnych na stanowi-skach pracy w rozwijającym się sektorze biogo-spodarki.
3. Istnieje potrzeba poprawy zarządzania, jakości infrastruktury i praworządności, co pozwoli na przyciągnięcie pożądanych inwestycji w celu poprawy wyników w kategorii uwarunkowań produkcji „inwestycje w prace B+R”.
4. Bardzo ważnym działaniem, które powinny podjąć kraje Afryki jest opracowanie spójnych polityk, strategii i planów działania na rzecz biogospodarki, które muszą stanowić integral-ną część ich narodowych agend rozwoju ukie-runkowanych na budowanie zrównoważonej biogospodarki.
5. Wysoce pożądany jest również plan rozwoju obejmując cały kontynent w oparciu o Agendę Unii Afrykańskiej na rzecz rozwoju 2063.
Ograniczenia
Dużym wyzwaniem tego badania był brak infor-macji i kompletnych baz danych pozwalających na analizę rozwoju biogospodarki. Z tego względu z ba-dania wyłączono 22 kraje Afryki. W celu opracowa-nia polityki na rzecz rozwoju zrównoważonej biogo-spodarki na kontynencie afrykańskim niezbędny jest stabilny system gromadzenia danych i nimi zarzą-dzania.
References/ Literatura:
1. Adamowicz, M. (2014). European concept of bioeconomy and its bearing on practical use. Economic and Regional Studies, 7(4), 5-21.
2. Adamowicz, M. (2017). Bioeconomy – concept, application and perspectives. Problems of Agricultural Economics, 350(1), 29-49.
3. Aziz, F., Fahim, S.M., Usmani, W.U., Rizwan, M. (2013). Justification of entrepreneur: As a fourth factor of production. IOSR Journal of Economics and Finance, 1(6), 5-7.
4. Birner, R. (2018). Bioeconomy concepts. In: I. Lewandowski (ed.), Bioeconomy: Shaping the transition to a sustainable, bioba-sed economy (p. 17-38). Cham: Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-319-68152-8_3
5. Bowman, M. S., Zilberman, D. (2013). Economic factors affecting diversified farming systems. Ecology and Society, 18(1), 33. 6. Carraresi, L., Berg, S., Bröring, S. (2018). Emerging value chains within the bioeconomy: Structural changes in the case of
phosphate recovery. Journal of Cleaner Production, 183, 87-101. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2018.02.135
7. Chavas, J. P., Kim, K. (2010). Economies of diversification: A generalization and decomposition of economies of scope. Inter-national Journal of Production Economics, 126, 229-235.
8. Darmadji, D, Suwarta, S. (2018). The testing of entrepreneurship as the attempt to remodel the factor of production in the rice farming. Journal of Socioeconomics and Development, 1(1), 16-24. https://doi.org/10.31328/jsed.v1i1.519
9. Devaney, L. A., Henchion, M. (2017). If opportunity doesn’t knock, build a door: Reflecting on a bioeconomy policy agenda for Ireland. The Economic and Social Review, 48(2), 207-229.
10. Devaney, L.A., Henchion, M., Regan A. (2017). Good governance in the bioeconomy. EuroChoices, 16(2), 41-46. https://doi. org/10.111/1746-692x.12141
11. Dietz, T., Börner, J., Förster, J.J., von Braun, J. (2018). Governance of the bioeconomy: A global comparative study of national bioeconomy strategies. Sustainability, 10, 3190. https://doi.org/10.3390/su10093190
12. Dubois, O., San Juan, M.G. (2016). How sustainability is addressed in official bioeconomy strategies at international, national and regional levels: An overview. Food and Agriculture Organization of the United Nations Environment and Natural Resources Management Working Paper 63.
13. Engerman, S.L., Sokoloff, K.L. (2003). Institutional and non-institutional explanations of economic differences. NBER Wor-king Paper No. 9989.
14. Evers, H.D., Schweißhelm, R. (2005). Knowledge as a factor of production: Southeast Asia’s transition towards a knowledge society. Soziale Welt: Zeitschrift für sozialwissenschaftliche Forschung und Praxis, 56(1), 37-48.
15. Heimann, T. (2019). Bioeconomy and SDGs: Does the bioeconomy support the achievement of the SDGs? Earth’s Future, 7, 43-57. https://doi.org/10.1029/2018EF001014
16. Ionescu, R.V. (2013). The impact of the bioeconomy on the economic development under the global crisis. Acta Universitatis Danubius, 9(2), 186-193.
17. Leitão, A. (2016). Bioeconomy: The challenge in the management of natural resources in the 21st century. Open Journal of Social Sciences, 4, 26-42. https://doi.org/10.4236/jss.2016.411002
18. Lewandoski, I., Bahrs, E., Dahmen, N., Hirth, T., Raush, T., Weidtmann, A. (2019). Biobased value chains for a growing bioeco-nomy. GCB Bioenergy, 11(1). https://doi.org/10.1111/gcbb.12578
19. Maciejczak, M. (2015). What are production determinants of bioeconomy? Scientific Journal Warsaw University of Life Scien-ces – SGGW Problems of World Agriculture, 15(30), 4, 137–146.
20. Maciejczak, M. (2017). Bioeconomy as a complex adaptive system of sustainable development. Journal of International Business Research and Marketing, 2(2), 7-10. doi:10.18775/jibrm.1849-8558.2015.22.3001
21. McCormick, K., Kautto, N. (2013). The bioeconomy in Europe: An overview. Sustainability, 5, 2589-2608.
22. Mihaela, E. (2009). The knowledge – as production factor. Studies and Scientific Researches ‐ Economic Edition, 14, 39-43. 23. Mungaray-Moctezuma, A.B., Perez-Nunez, S.M., Lopez-Leyva, S. (2015). Knowledge-based economy in Argentina, Costa Rica
and Mexico: A comparative analysis from the bio-economy perspective. Management Dynamics in the Knowledge Economy, 3(2), 213-236.
24. Oguntuase, O.J., Adu, O.B., Obayori, O.S. (2018). Stimulating diffusion of bio-based products: The role of responsible research and innovation (RRI) approach. Journal of Research and Review in Science, 5, 130-135.
25. Organization for Economic Co-operation and Development. (2002). Aggregated environmental indices: Review of aggregation methodologies in use. Contribution of Working Group on Environmental Information and Outlooks. Paris: Organisation for Economic Co-operation and Development.
26. Palatnik, R. R., Zilberman, D. (2017). Economics of natural resource utilization - The case of macroalgae. In: A. Pinto & D. Zilberman (eds.), Modeling, dynamics, optimization and bioeconomics II (p. 1-21). Cham, Switzerland: Springer International Publishing AG.
27. Pasculea, M. (2015). Perspectives on developing the bioeconomy sector in Romania. Annales Universitatis Apulensis Series Oeconomica, 17(1), 39-45.
28. Sasson, A., Malpica, C. (2017). Bioeconomy in Latin America. New Biotechnology, 40/Pt A, 40-45. https://doi.org/10.1016/j. nbt.2017.07.007
29. Schlör, H., Venghaus, S., Hake, J. (2017). Green economy innovation index (GEII) – a normative innovation approach for Ger-many and its FEW nexus. Energy Procedia, 142, 2310-2316. https://doi.org/10.1016/j.egypro.2017.12.159
30. Seo, H.A., Oh, C., Yoo, S.J. (2016). Measuring science and technology innovation capacity in developing countries: from a na-tional innovation system. Internana-tional Journal of Economics and Management Engineering, 10(10), 3428-3438.
31. Staffas, L., Gustavsson, M., McCormick, K. (2013). Strategies and policies for the bioeconomy and bio-based economy: An analysis of official national approaches. Sustainability, 5, 2751-2769. https://doi.org/10.3390/su5062751
32. Sundać, D., Krmpotić, I.F. (2011). Knowledge economy factors and the development of knowledge-based economy. Croatian Economic Survey, 13(1), 105-141.
33. Talavyria, M.P., Lymar, V.V., Baidala, V.V., Holub, R.T. (2016). Approaches to the definition of production determinants of bio -oriented economy. Ekonomika APK, 7, 39-44.
