Dnia 21 wrzeœnia 2008 r. odszed³ od nas mgr in¿. Juliusz Mróz, cz³owiek wielce zas³u¿ony dla polskiej geo-logii drugiej po³owy XX w.
Juliusz Mróz urodzi³ siê 9 grudnia 1927 r. w Ludwino-wie w poLudwino-wiecie jêdrzejowskim, w obecnym województLudwino-wie œwiêtokrzyskim. Do szko³y podstawowej uczêszcza³ w pobliskim Koz³owie, gdzie jego rodzice byli nauczyciela-mi. Ukoñczy³ j¹ w 1939 r. Dalsz¹ edukacjê przerwa³a woj-na i okupacja hitlerowska. Jako dwuwoj-nastoletni ch³opiec Julek rozpocz¹³ pracê zarobkow¹, pocz¹tkowo przy pracach melioracyjnych, a nastêpnie przy wyrêbie lasu. W 1944 r. Niemcy aresztowali jego ojca z grup¹ towarzyszy, za dzia³alnoœæ podziemn¹ w AK i wywieŸli do obozu koncen-tracyjnego Natzweiler w Zag³êbiu Ruhry. Do koñca wojny Julek pracowa³ w sklepie Spó³dzielni Spo¿ywców Przysz³oœæ w Koz³owie.
W 1945 r. Juliusz Mróz rozpocz¹³ dalsz¹ naukê, nadra-biaj¹c utracony czas i 2 lata póŸniej uzyska³ œwiadectwo dojrza³oœci w Pañstwowym Gimnazjum i Liceum dla Doros³ych w Kielcach. W tym samym roku zosta³ przyjêty na Wydzia³ Geologiczno-Mierniczy, Oddzia³ Poszukiwaw-czy, Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Ukoñczy³ go w 1952 r., uzyskuj¹c tytu³ in¿yniera geologa i stopieñ magistra nauk technicznych. Pracê zawodow¹ rozpocz¹³ w Przedsiêbiorstwie Geologicznym Przemys³u Materia³ów Ogniotrwa³ych w Gliwicach zaraz po ukoñczeniu studiów. W 1956 r., po likwidacji tego przedsiêbiorstwa, zosta³ prze-niesiony s³u¿bowo do Przedsiêbiorstwa Geologicznego w Krakowie, w którym pracowa³ do chwili przejœcia na eme-ryturê w 1990 r. W tym przedsiêbiorstwie przeszed³ wszyst-kie szczeble kariery zawodowej: od geologa dokumentatora do dyrektora naczelnego.
Jego opracowania geologiczne od pocz¹tku zawodo-wej kariery wyró¿nia³y siê nowatorstwem i sumiennoœci¹. W bardzo krótkim czasie awansowa³ na stanowisko kie-rownika Dzia³u Dokumentacji Przedsiêbiorstwa Geolo-gicznego w Krakowie, a w 1964 r. na stanowisko g³ównego geologa tej instytucji. Przez kolejne 10 lat, kiedy pe³ni³ tê funkcjê, nast¹pi³ ogromny rozwój przedsiêbiorstwa, które sta³o siê najwiêkszym wykonawc¹ prac geologicznych w dziedzinie poszukiwania i dokumentowania z³ó¿ surowców hutniczych: cynk-o³ów, miedŸ oraz surowców skalnych i chemicznych. Wykonano wiele prac z zakresu geologii in¿ynierskiej dla wielkich inwestycji (m.in.: Rafinerii w P³ocku, Huty Katowice, elektrowni szczytowo-pompowej w Por¹bce), jak równie¿ prace z zakresu hydrogeologii. Zaczê-to sZaczê-tosowaæ nowe technologie w wiertnictwie (koniec lat 60. XX w.) oraz nowe metody w analityce chemicznej. Mo¿na uczciwie powiedzieæ, ¿e Julek by³ motorem tego rozwoju,
jego promotorem, a tak¿e, gdy by³a potrzeba, jego obroñc¹. Interesowa³ siê postêpem prac wdro¿eniowych, denerwowa³ siê w chwilach niepowodzeñ, zagrzewa³ do wysi³ku, cieszy³ siê z sukcesów. O ka¿dej porze dnia i nocy mo¿na Go by³o zapytaæ o radê czy poprosiæ o pomoc.
W 1974 r. Juliusz Mróz zosta³ dyrektorem naczelnym Przedsiêbiorstwa Geologicznego w Krakowie i z przerw¹ w latach 1976–1980 — gdy w ramach tzw. „rejonizacji” utworzono kombinaty geologiczne i pozbawiono przedsiê-biorstwo samodzielnoœci — funkcjê tê pe³ni³ do momentu przejœcia na emeryturê. W latach 1973–1974 Julek praco-wa³ w ramach kilkumiesiêcznych kontraktów z przerwami w Libii, a w 1985 r. w Korei Pó³nocnej.
Za osi¹gniêcia zawodowe zosta³ uhonorowany odzna-czeniami pañstwowymi: Srebrnym i Z³otym Krzy¿em Zas³ugi, Krzy¿em Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odro-dzenia Polski oraz resortowymi nagrodami, m.in. Zas³u¿ony dla Polskiej Geologii.
Juliusz Mróz by³ optymist¹, cz³owiekiem uœmiechniê-tym, bardzo ¿yczliwym dla podw³adnych (niektórzy uwa-¿ali, ¿e zbyt pob³a¿liwym). Po przejœciu na emeryturê interesowa³ siê dalej „swoj¹” firm¹, prze¿ywaj¹c jej niepo-wodzenia i sukcesy. By³ wzorowym mê¿em i ojcem. O tak dobrym cz³owieku siê nie zapomina.
Przyjaciele
558
Przegl¹d Geologiczny, vol. 57, nr 7, 2009
