• Nie Znaleziono Wyników

Wiadomości Uczelniane : pismo informacyjne Politechniki Opolskiej, nr 4 (109), grudzień 2002

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Wiadomości Uczelniane : pismo informacyjne Politechniki Opolskiej, nr 4 (109), grudzień 2002"

Copied!
24
0
0

Pełen tekst

(1)

Wywiad z…

Na pocz¹tku, czyli po wejœciu w ¿ycie ustawy o finansach publicznych, dla œrodowiska akademickiego wcale nie by³o takie oczywiste, ¿e ta ustawa doty-czy tak¿e szkolnictwa wy¿szego. W miarê up³ywu czasu ta œwiadomoœæ jest ju¿ inna.

– Jaka idea przyœwieca³a twórcom ustawy o finansach publicznych i ko-lejnych jej nowelizacji, co chcia³ osi¹-gn¹æ ustawodawca?

– Ujmuj¹c rzec w du¿ym skrócie, uwa¿am, ¿e prawodawca chcia³ osi¹gn¹æ przede wszystkim jawnoœæ i przejrzy-stoœæ w wydawaniu œrodków publicz-nych, ale równie¿ i to, aby œrodki pu-bliczne pañstwa wydawane by³y w spo-sób celowy, racjonalny i oszczêdny.

– Czy ustawa o finansach publicz-ny wspó³gra we wszystkich paragra-fach z ustaw¹ o szkolnictwie wy¿szym reguluj¹c¹ funkcjonowanie wy¿szych uczelni?

– Ustawa o finansach publicznych jest póŸniejsza w stosunku do przepisów o szkolnictwie wy¿szym, i istotnie wskazywane s¹ pewne punkty, co do których œrodowisko akademickie ma w¹tpliwoœci, czy s¹ one do koñca spój-ne. Myœlê jednak, ¿e przy nowelizacji ustawy o szkolnictwie wy¿szym i prze-pisów dotycz¹cych sposobu finansowa-nia szkó³ wy¿szych wszystkie zg³aszane uwagi zostan¹ uwzglêdnione. a rozbie¿-noœci skorygowane.

– Dyscyplina w zakresie finansów publicznych obowi¹zuje od chwili wej-œcia w ¿ycie, tj. od roku 1999, czy dzi-siejsze szkolenie zwi¹zane z jak¹œ zmian¹ w zakresie tych przepisów?

– Nic szczególnego nie mia³o miej-sca w ostatnim czasie, lecz chcia³abym zwróciæ uwagê na to, ¿e przepisy ewo-luuj¹, ci¹g³ych wyjaœnieñ wymaga wiêc ich stosowanie. Na pocz¹tku, czyli po wejœciu w ¿ycie ustawy o finansach pu-blicznych, dla œrodowiska akademickie-go wcale nie by³o takie oczywiste, ¿e ta ustawa dotyczy tak¿e szkolnictwa wy-¿szego. W miarê up³ywu czasu ta œwia-domoœæ jest ju¿ inna. Szkolenia takie jak dzisiejsze s³u¿¹ przede wszystkim

pod-noszeniu wiedzy na ten temat. Poza tym kolejny cykl szkoleñ zwi¹zany jest z ka-dencyjnoœci¹ obsady stanowisk kierow-niczych w szko³ach wy¿szych, a wiêc i ze zmian¹ w³adz na uczelniach, kiedy to nowo wybrani rektorzy, dziekani przejmuj¹ dysponowanie œrodkami pu-blicznymi. Niezbêdne jest, aby osoby, które odpowiadaæ bêd¹ za publiczne pie-ni¹dze wiedzia³y o rygorach z tym zwi¹-zanych.

– W potocznym rozumieniu ustawa o dyscyplinie finansów publicznych za-pobiegaæ ma korupcji i zapewniæ ra-cjonalne wydawanie œrodków bud¿e-towych. Czy spe³nia za³o¿ony cel?

– Nie zgodzi³abym siê w pe³ni z tym stwierdzeniem. Nie jest to ustawa anty-korupcyjna, temu celowi s³u¿y przecie¿ odrêbna ustawa. Dyscyplina finansów – jak wspomnia³am – ma zapewniæ jaw-noœæ i przejrzystoœæ finansów publicz-nych oraz spowodowaæ racjonalne ich wykorzystanie. Jestem przekonana, ¿e prawid³owe stosowanie tych procedur w po³¹czeniu z innymi obowi¹zuj¹cymi ustawami na pewno wp³ynie na racjona-lizacjê wydatków spe³niaj¹c tym samym cel, do którego zosta³y ustanowione.

– Czy stosowanie ustawy nie ogra-nicza mo¿liwoœci decyzyjnych w³adz uczelni.

– Mo¿liwoœci decyzyjnych ustawa w ¿aden sposób nie ogranicza, bowiem zakres kompetencji rektorów i dzieka-nów nie uleg³ zmianie. Problem tkwi je-dynie w tym, i¿ podejmowane decyzje zgodne musz¹ byæ z liter¹ ustawy.

– W jaki sposób uczelnie uchroniæ mog¹ siê przed z³amanie przepisów?

– Przede wszystkim wszyscy pracow-nicy odpowiedzialni za tê sferê dzia³ania musz¹ bardzo dok³adnie zapoznaæ siê z obowi¹zuj¹cymi przepisami, a tak¿e mieæ œciœle okreœlony zakres

kompeten-cji i zakres odpowiedzialnoœci. Powinno byæ jednoznacznie rozumiane, ¿e przy-wilej dysponowania œrodkami publiczny-mi jest zwi¹zany z odpowiedzialnoœci¹ z tego tytu³u. Nie mo¿e byæ tak, ¿e kto inny podejmuje decyzje, a kto inny po-nosi za to odpowiedzialnoœæ. Myœlê, ¿e to jest zasadnicza sprawa w tej sferze dzia³alnoœci. Niezwykle wa¿na jest pe³-na œwiadomoœæ tej odpowiedzialnoœci i wagi problemu. Nale¿y sobie wyraŸnie uœwiadomiæ, ¿e dysponuje siê œrodkami publicznymi, na które wszyscy przecie¿ jako spo³eczeñstwo siê sk³adamy.

– Kto w uczelniach powo³any jest do sprawowania kontroli nad t¹ sfer¹? – W tym miejscu nale¿a³oby wspo-mnieæ o obowi¹zku audytu, a co za tym idzie powo³ania odpowiednich s³u¿b zaj-muj¹cych siê kontrol¹ finansów, który to obowi¹zek wprowadzono w odniesie-niu do wszystkich jednostek sektora fi-nansów publicznych, w tym tak¿e do szkó³ wy¿szych. Mam nadziejê, ¿e wdro¿enie audytu powinno przyczyniæ siê do usprawnienia tych dzia³añ w za-kresie finansów, do wprowadzenia przej-rzystego obiegu dokumentów, do wy-pracowania takiego ci¹gu decyzyjnego, który pozwoli unikn¹æ bardzo wielu b³ê-dów. Myœlê, ¿e to doprowadzi tak¿e w d³u¿szej perspektywie do poprawy funkcjonowania szkó³ wy¿szych.

– Ci¹gle niezadowalaj¹cy œrodowisko poziom finansowania nauki i edukacji, a nadto restrykcyjne przepisy w zakresie dysponowania tymi finansami, czy to nie jest utrudnienie i tak niezbyt ³atwej sy-tuacji szkolnictwa wy¿szego?

– Nie chcia³abym siê wypowiadaæ na temat zakresu finansowania szkó³ wy-¿szych i wysokoœci nak³adów na szkol-nictwo i naukê. Jedno jest pewne. Jeœli œrodków jest ma³o i uczelnie czêsto zmuszone s¹ do ich pozyskiwania innych Ÿróde³, to tym bardziej wa¿ne jest pra-wid³owe dysponowanie funduszami po-zostaj¹cymi w dyspozycji. Wydatkowa-nie ich w sposób racjonalny, oszczêdny i zgodny z obowi¹zuj¹cymi procedurami wydaje siê jedyn¹ rozs¹dn¹ metod¹.

– Dziêkujê za rozmowê.

Sposób wydatkowania finansów publicznych musi

byæ jawny i racjonalny

(2)

Finanse, zamówienia, audyt

Przepisy ustawy o finansach publicz-nych (ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. – DzU Nr 155, poz.1014 z póŸn. zmia-nami) definiuj¹ finanse publiczne jako ogó³ procesów zwi¹zanych z gromadze-niem oraz rozdysponowaz gromadze-niem œrodków publicznych. W myœl ustawy œrodkami publicznymi s¹ m.in.:

- dochody publiczne

- œrodki pochodz¹ce ze Ÿróde³ zagra-nicznych nie podlegaj¹ce zwrotowi - przychody jednostek zaliczanych do

sektora finansów publicznych uzyski-wane w zwi¹zku z prowadzon¹ przez nie dzia³alnoœci¹ oraz pochodz¹ce z innych Ÿróde³.

A dochodami publicznymi w myœl ustawy s¹ m.in.: pozosta³e dochody uzy-skiwane przez jednostki sektora finan-sów publicznych, do których zalicza siê: op³aty, dochody z mienia, dochody ze sprzeda¿y maj¹tku, rzeczy i praw, spad-ki, darowizny i inne.

Pañstwowe szko³y wy¿sze zalicza siê do sektora finansów publicznych na podstawie art. 5 pkt.4 ww. ustawy.

Œrodki publiczne, ich gromadzenie i rozdysponowanie podlegaj¹ od 1 stycznia 2002 r. szczególnej kontroli finansowej jak¹ jest audyt wewnêtrz-ny (nowelizacja ustawy o finansach pu-blicznych z dnia 27 lipca 2001, DzU Nr 102, poz.1116).

Ustawa ma charakter dostosowawczy do przepisów unijnych i stanowi³a przedmiot negocjacji akcesyjnych w ra-mach rozdzia³u 28. Wiêkszoœæ krajów kandyduj¹cych posiada ju¿ odpowiednie regulacje prawne w tej kwestii.

Komisja Europejska uwa¿a³a za nie-zbêdne prawne uregulowanie kwestii wewnêtrznej kontroli finansowej i audy-tu wewnêtrznego, wskazuj¹c, ¿e od w³a-œciwej realizacji tego systemu zale¿y poprawa wydajnoœci i jakoœci zarz¹dza-nia œrodkami publicznymi. A tylko w³a-œciwe zarz¹dzanie mo¿e stanowiæ rêkoj-miê dla podatnika w³aœciwego wykorzy-stania jego pieniêdzy i jednoczeœnie zwiêkszyæ wiarygodnoœæ naszego kraju jako beneficjenta pomocy zagranicznej. Zdaniem Unii Europejskiej wprowa-dzenie audytu œrodków publicznych w pañstwach cz³onkowskich przynios³o wymierne korzyœci, a przede wszystkim zmniejszy³o mo¿liwoœci dokonywania

finansowych manipulacji œrodkami pu-blicznymi. Tymczasem zaœ za g³ówn¹ wadê finansów publicznych w Polsce uwa¿a siê w³aœnie ich nieprzejrzystoœæ i s³abn¹c¹ dyscyplinê, a tak¿e du¿y sto-pieñ zagro¿enia ryzykiem korupcji.

Ustawodawca definiuje audyt we-wnêtrzny jako ogó³ dzia³añ, przez które kierownik jednostki uzyskuje obiek-tywn¹ i niezale¿n¹ ocenê funkcjonowa-nia jednostki w zakresie gospodarki fi-nansowej pod wzglêdem legalnoœci, go-spodarnoœci, celowoœci, rzetelnoœci, a tak¿e przejrzystoœci i jawnoœci.

Komórka audytu wewnêtrznego ma wiêc s³u¿yæ profesjonaln¹ rad¹ kierow-nikowi jednostki na temat istniej¹cych w niej wewnêtrznych procedur zarz¹-dzania.

Audyt wewnêtrzny powinien s³u¿yæ wiêc kierownikowi jednostki do uzyska-nia zapewnieuzyska-nia, czy:

- cele postawione przed jednostk¹ s¹ wykonywane

- zasady i procedury wynikaj¹ce z przepisów prawa powszechnie obo-wi¹zuj¹cego lub przyjête przez kie-rownika jednostki s¹ wdra¿ane i przestrzegane

- mechanizmy i procedury stanowi¹ce system kontroli wewnêtrznej s¹ ade-kwatne i skuteczne dla prawid³owe-go dzia³ania jednostki.

Audyt wewnêtrzny mo¿e byæ prze-prowadzany w postaci tzw.

- audytu finansowego, czyli badania wiarygodnoœci sprawozdania finan-sowego i sprawozdania z wykonania

bud¿etu poprzez sprawdzenie prze-strzegania zasad rachunkowoœci i zgodnoœci zapisów w ksiêgach z dowodami ksiêgowymi

- audytu systemu, czyli oceny ade-kwatnoœci, efektywnoœci i skuteczno-œci systemów kontroli, zarz¹dzania ryzykiem i kierowania jednostk¹ sek-tora finansów publicznych

- audytu gospodarnoœci, czyli oceny przestrzegania zasady celowoœci i oszczêdnoœci w dokonywaniu wy-datków, uzyskiwania mo¿liwie naj-lepszych efektów w ramach posiada-nych œrodków.

Audytor wewnêtrzny jest zatrudnio-ny w jednostce, któr¹ kontroluje. Usta-wa zapewnia mu organizacyjn¹ odrêb-noœæ, a tak¿e korzystanie ze szczegól-nej ochrony stosunku pracy – mo¿na go zwolniæ tylko za zgod¹ G³ównego In-spektora Audytu Wewnêtrznego.

Funkcjê tê mo¿e pe³niæ obywatel polski posiadaj¹cy wy¿sze wykszta³ce-nie i odpowiedwykszta³ce-nie doœwiadczewykszta³ce-nie zawo-dowe; nie karany za przestêpstwa z wi-ny umyœlnej.

Od audytora wymaga siê wysokich umiejêtnoœci zawodowych; a mianowicie szerokiej, praktycznej wiedzy ekono-micznej i prawniczej, a tak¿e odpowied-nich umiejêtnoœci interpersonalnych (ko-munikatywnoœæ, kojarzenie faktów, takt). Osoba pe³ni¹ca funkcjê audytora bêdzie musia³a równie¿ do koñca 2004 roku zdaæ specjalistyczny egzamin pañ-stwowy z³o¿ony przed komisj¹ centraln¹ powo³an¹ przez Ministra Finansów. Do chwili obecnej taki egzamin jeszcze siê nie odby³.

Obowi¹zki audytora to ustalenie sposobu funkcjonowania gospodarki fi-nansowej, okreœlenie oraz analiza przy-czyn i skutków uchybieñ, a tak¿e przed-stawienie uwag i wniosków w sprawie usuniêcia nieprawid³owoœci.

Audytor wewnêtrzny dzia³a w opar-ciu o roczny plan audytu. Jest on przy-gotowany w oparciu o ocenê ryzyka oraz uwzglêdnia oczekiwania kierowni-ka jednostki.

Do koñca marca ka¿dego roku audy-tor wewnêtrzny przedstawia równie¿ kierownikowi jednostki oraz G³ównemu Inspektorowi Audytu Wewnêtrznego sprawozdanie z wykonania rocznego planu audytu za poprzedni rok.

Oprac. Gra¿yna Stalska, audytor wewnêtrzny

(3)

Finanse, zamówienia, audyt

I. Postanowienia ogólne

§ 1

1. Regulamin okreœla zasady funkcjono-wania audytu wewnêtrznego w Poli-technice Opolskiej.

2. Przez audyt wewnêtrzny rozumie siê ogó³ dzia³añ, przez które Rektor uczelni uzyskuje obiektywn¹ i nieza-le¿n¹ ocenê funkcjonowania jednost-ki w zakresie gospodarjednost-ki finansowej pod wzglêdem legalnoœci, gospodar-noœci, celowoœci, rzetelgospodar-noœci, a tak-¿e przejrzystoœci i jawnoœci. 3. Audyt wewnêtrzny obejmuje

w szczególnoœci:

3.1.Audyt finansowy – badanie dowo-dów ksiêgowych i zapisów w ksiê-gach rachunkowych.

3.2.Audyt systemu – ocenê systemu gro-madzenia œrodków publicznych i dysponowania nimi oraz gospoda-rowania mieniem.

3.3.Audyt dzia³alnoœci – ocenê efektyw-noœci (skuteczefektyw-noœci) i gospodarno-œci zarz¹dzania finansowego. 4. Czynnoœci zwi¹zane ze

sprawowa-niem audytu wewnêtrznego wykonu-je pracownik zatrudniony na stano-wisku audytora wewnêtrznego. 5. Audytor wewnêtrzny podlega

bezpo-œrednio Rektorowi uczelni, który za-pewnia organizacyjn¹ odrêbnoœæ wy-konywania przez niego zadañ okre-œlonych w ustawie.

II. Planowanie audytu

§ 2

1. Audyt wewnêtrzny przeprowadza siê na podstawie rocznego planu audy-tu wewnêtrznego Politechniki Opol-skiej.

2. W uzasadnionych przypadkach audyt wewnêtrzny przeprowadza siê poza planem audytu.

3. Plan audytu przygotowuje audytor wewnêtrzny w porozumieniu z Rek-torem.

4. Plan audytu zawiera w szczególno-œci:

a) analizê obszarów ryzyka w zakre-sie gromadzenia œrodków publicz-nych i dysponowania nimi, b) tematy audytu wewnêtrznego, c) proponowany harmonogram

reali-zacji audytu wewnêtrznego,

d) planowane obszary, które powin-ny zostaæ objête audytem we-wnêtrznym w kolejnych latach. 5. Audytor wewnêtrzny przedstawia

Rektorowi, a tak¿e G³ównemu In-spektorowi Audytu Wewnêtrznego plan audytu na rok nastêpny do koñca paŸdziernika.

III. Przeprowadzanie audytu

wewnêtrznego

§ 3

1. Do przeprowadzania audytu we-wnêtrznego uprawnia imienne upo-wa¿nienie wystawione przez Rek-tora.

2. W przypadkach wymagaj¹cych spe-cjalnych kwalifikacji, audytor we-wnêtrzny w uzgodnieniu z Rektorem mo¿e powo³aæ rzeczoznawcê do udzia³u w zadaniu audytowym. 3. Przed rozpoczêciem audytu

we-wnêtrznego audytor zawiadamia kierowników komórek, których au-dyt dotyczy o przedmiocie i czasie trwania audytu.

4. Audytor wewnêtrzny ma prawo wgl¹-du do dokumentów i innych materia-³ów zwi¹zanych z funkcjonowaniem komórki, w której jest przeprowadza-ny audyt wewnêtrzprzeprowadza-ny, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji nie-jawnych.

5. Pracownicy komórki objêtej audytem oraz inni pracownicy uczelni zobo-wi¹zani s¹ do udzielenia audytorowi wszelkich wyjaœnieñ na tematy bêd¹-ce przedmiotem audytu.

6. Obowi¹zkiem audytora jest obiek-tywne i niezale¿ne:

a) ustalenie stanu faktycznego w za-kresie bêd¹cym przedmiotem au-dytu,

b) okreœlenie oraz analiza przyczyn i skutków uchybieñ,

c) przedstawienie uwag i wniosków w sprawie usuniêcia uchybieñ.

IV. Zakoñczenie zadania

audytowego

§ 4

1. Po zakoñczeniu zadania audytowego w celu przedstawienia wstêpnych ustaleñ i wniosków audytor we-wnêtrzny zwo³uje naradê

zamyka-j¹c¹ z udzia³em pracowników zwi¹-zanych z przedmiotem audytu. 2. Z przeprowadzonej narady

audy-tor sporz¹dza protokó³, który za-wiera informacje o przebiegu i wy-niku narady.

3. Protokó³, o którym mowa w ust.2 podpisuj¹ audytor i kierownik ko-mórki, w której jest przeprowadzo-ny audyt, b¹dŸ wskazaprzeprowadzo-ny przez nie-go pracownik.

4. W przypadku odmowy podpisania protoko³u kierownik komórki, b¹dŸ wskazana przez niego osoba nie-zw³ocznie, pisemnie informuje audy-tora o przyczynie odmowy podpisa-nia protoko³u.

V. Sprawozdanie

z przeprowadzenia audytu

§ 5

1. Wyniki audytu wewnêtrznego przed-stawia siê w sprawozdaniu z prze-prowadzenia audytu wewnêtrznego. 2. Sprawozdanie z przeprowadzenia au-dytu wewnêtrznego zawieraj¹ce usta-lenia i wnioski poczynione w trakcie audytu jest przekazywane Rektorowi i kierownikowi komórki, której audyt dotyczy³.

3. Kierownik komórki, w której jest przeprowadzany audyt mo¿e w ci¹-gu 14 dni od daty otrzymania spra-wozdania z³o¿yæ na piœmie dodatko-we wyjaœnienia b¹dŸ umotywowane zastrze¿enia odnoœnie treœci sprawoz-dania.

4. Rektor omawia sprawozdanie, o któ-rym mowa w ust.2 na kolegium Rek-torskim.

5. Protokó³ z ustaleniami kolegium od-noœnie wniosków z przeprowadzone-go zadania audytowez przeprowadzone-go podpisuje Rektor i przekazuje audytorowi we-wnêtrznemu w terminie miesi¹ca od daty otrzymania sprawozdania. 6. Na podstawie protoko³u z kolegium

audytor formu³uje zalecenia pokon-trolne i termin ich realizacji. 7. Zalecenia pokontrolne podpisuje

Rektor.

8. Osoby, których zalecenia dotycz¹ in-formuj¹ Rektora pisemnie o ich wy-konaniu.

9. W przypadku braku mo¿liwoœci re-alizacji zaleceñ we wskazanym

(4)

Finanse, zamówienia, audyt

W obecnym stanie prawnym status œrodków publicznych, na podstawie art. 3 ustawy o finansach publicznych, maj¹ przychody jednostek organizacyjnych i osób prawnych zaliczonych do sektora finansów publicznych pochodz¹ce za-równo z dzia³alnoœci tych jednostek jak i z innych Ÿróde³. Innymi s³owy, pañ-stwowe szko³y wy¿sze dokonuj¹c zaku-pów dostaw, robót budowlanych oraz us³ug zobowi¹zane s¹ do stosowania ustawy o zamówieniach publicznych wydatkuj¹c ka¿d¹ z kategorii swoich przychodów. Jest to zgodne ze stanowi-skiem Urzêdu Zamówieñ Publicznych opublikowanym w Informatorze UZP z marca 2001 roku.

Pañstwowa szko³a wy¿sza, dzia³aj¹ca na podstawie ustawy z dnia 12 wrzeœnia 1990 r o szkolnictwie wy¿szym (DzU z dnia 27 wrzeœnia 1990 roku, Nr 65 poz. 385 z póŸn. zm.) jest zgodnie z art. 5 pkt. 4 ustawy o finansach publicznych podmiotem nale¿¹cym do sektora finan-sów publicznych. Z tego wzglêdu wszystkie œrodki finansowe, pozostaj¹-ce w dyspozycji pañstwowej szko³y wy-¿szej, równie¿ te pochodz¹ce z czesne-go jak i z darowizn sponsorów maj¹ w myœl art. 3 ust 1 pkt. 4 ustawy o fi-nansach publicznych charakter œrodków publicznych i jako takie musz¹ byæ wy-datkowane z zastosowaniem ustawy o zamówieniach publicznych. Dodatko-wo nale¿y mieæ na wzglêdzie dyspozy-cjê art. 28 ust. 4 ustawy o finansach publicznych, zgodnie z któr¹ podmioty

sektora finansów publicznych dokonuj¹ zakupów dostaw us³ugi i robót budow-lanych zgodnie z ustaw¹ o zamówie-niach publicznych.

Wy³¹czenia:

· Ustawy o zamówieniach publicznych nie stosuje siê do zamówieñ publicz-nych o wartoœci kwoty 3000 euro, z zastrze¿eniem art. 3 ust. 2 zaka-zuj¹cym podzia³u zamówieñ w celu unikniêcia stosowania procedur okre-œlonych ustaw¹.

· Zwolnieniu z obowi¹zku stosowania przepisów ustawy podlegaj¹ równie¿ zamówienia finansowane z udzia³em œrodków zagranicznych przyznanych na podstawie umowy miêdzynarodo-wej, je¿eli przewiduje ona inne ni¿ ustawa procedury udzielania zamó-wienia (np. PHARE, SOCRATES). · Ustawy o zamówieniach publicznych

nie stosuje siê przy wydatkowaniu œrodków z funduszu socjalnego na za-pomogi i dofinansowanie do wczasów. Obowi¹zek stosowania ustawy dotyczy wszelkich zamówieñ zdefiniowanych ustaw¹ jako dostawy us³ugi lub ro-boty budowlane. Pod pojêciem do-stawy kryj¹ siê nie tylko zamówienia aparatury, sprzêtu komputerowego, bonów towarowych czy paczek mi-ko³ajowych, ale równie¿ dostawy o charakterze ci¹g³ym, takie jak pre-numerata czasopism, zakup œrodków czystoœci, artyku³ów papierniczych, dostawa energii cieplnej i energetycz-nej, a tak¿e najmy, dzier¿awy,

le-asing. Zamówieniem publicznym s¹ równie¿ us³ugi pralnicze, obs³uga medyczna, ochrona mienia, us³ugi zwi¹zane z dostêpem do internetu, us³ugi hotelarskie, organizacja obo-zów, konferencji, koncertów, czy szkoleñ, a tak¿e specjalistyczne us³u-gi polegaj¹ce np. na budowie stano-wiska badawczego.

Wy³¹czenia:

Harmonizacja polskiego prawa doty-cz¹cego zamówieñ publicznych wymu-si³a wy³¹czenie zamówieñ, co do któ-rych nie stosuje siê przepisów ustawy. S¹ to miêdzy innymi:

· us³ugi arbitra¿owe lub pojednawcze, · us³ugi Narodowego Banku Polskiego, · us³ugi pocztowe,

· us³ugi telekomunikacyjne œwiadczo-ne drog¹ satelitarn¹, teleksowe, ra-diofoniczne lub przywo³awcze, · naukowe us³ugi badawcze

i rozwojo-we, z wyj¹tkiem tych, których rezul-taty s³u¿¹ wy³¹cznie na potrzeby w³a-sne zamawiaj¹cego (interpretacjê mo¿na znaleŸæ w listopadowym In-formatorze Urzêdu Zamówieñ Pu-blicznych na stronie:

www.uzp.gov.pl/informator/ inf1102.html)

Formy poœrednie

Nowelizacja ustawy z czerwca 2001 r. wymienia katalog zamówieñ, co do któ-rych nie stosuje siê wszystkich wymo-gów proceduralnych. Nale¿¹ do nich us³ugi:

· hotelowe, i restauracyjne,

CO WARTO WIEDZIEÆ O ZAMÓWIENIACH PUBLICZNYCH

minie, osoby, których zalecenia do-tycz¹ zwracaj¹ siê pisemnie do Rek-tora o prolongatê terminu.

VI. Postanowienia koñcowe

§ 6

1. Je¿eli w terminie 2 miesiêcy od dnia otrzymania sprawozdania, o którym mowa w § 5 ust.2 nie zostan¹ podjête dzia³ania maj¹ce na celu usuniêcie uchy-bieñ Rektor informuje o tym pisemnie audytora wewnêtrznego, wraz z uzasad-nieniem braku podjêcia dzia³añ. 2. W przypadku, o którym mowa

w ust.1 informacjê otrzymuje rów-nie¿ G³ówny Inspektor Audytu

We-wnêtrznego i Minister Edukacji Na-rodowej i Sportu.

3. Audytor wewnêtrzny mo¿e przepro-wadziæ czynnoœci sprawdzaj¹ce, do-konuj¹c oceny dostosowania dzia³añ jednostki do zg³oszonych przez nie-go uwag i wniosków.

4. Ustalenia poczynione w trakcie czynnoœci sprawdzaj¹cych audytor wewnêtrzny zamieszcza w notatce informacyjnej.

5. Notatkê informacyjn¹, o której mowa w ust.4 audytor przekazuje Rektoro-wi i kierownikoRektoro-wi komórki, której notatka dotyczy.

6. Do koñca marca ka¿dego roku audy-tor wewnêtrzny przedstawia Rekaudy-toro-

Rektoro-wi oraz G³ównemu InspektoroRektoro-wi Audytu Wewnêtrznego sprawozda-nie z wykonania audytu wewnêtrz-nego za rok poprzedni.

§ 7

1. W sprawach nie uregulowanych ni-niejszym regulaminem nale¿y stoso-waæ przepisy ogólne dotycz¹ce audy-tu wewnêtrznego.

2. Regulamin wchodzi w ¿ycie od dnia 1 stycznia 2003.

Regulamin wprowadzony zarz¹dze-niem Rektora nr 38/2002 z dnia 12 grud-nia 2002 r. wchodzi w ¿ycie z dniem 1 stycznia 2003 r. (opracowa³y Gra¿yna Stalska i Mieczys³awa Morawska).

(5)

Finanse, zamówienia, audyt

· w zakresie transportu kolejowego, · w zakresie transportu morskiego

i ¿e-glugi œródl¹dowej, · prawnicze,

· w zakresie doradztwa personalnego, · w zakresie ochrony,

· w zakresie szkolenia, · zdrowotne i socjalne, · w zakresie kultury,

· w zakresie sportu i rekreacji. W Informatorze Urzêdu Zamówieñ Publicznych z lutego 2000 czytamy:

Stosownie do postanowieñ art. 138 ust.1 pkt. 12 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (DzU Nr 155, poz. 1014 z póŸn. zm.) naru-szenie zasady, formy lub trybu postêpo-wania przy udzieleniu zamówienia pu-blicznego ustalonych ustaw¹ z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach pu-blicznych (DzU z 1998 r. Nr 119, poz. 773 z póŸn. zm.) stanowi naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

Odpowiedzialnoœæ z tego tytu³u – w myœl przepisu art. 137 ustawy o fi-nansach publicznych ponosz¹ pracowni-cy sektora finansów publicznych oraz inne osoby dysponuj¹ce œrodkami pu-blicznymi, w tym osoby odpowiedzial-ne za gospodarowanie œrodkami publicz-nymi przekazapublicz-nymi podmiotom spoza sektora finansów publicznych.

Za osoby dysponuj¹ce œrodkami pu-blicznymi, jak wynika z orzeczenia G³ównego Rzecznika Dyscypliny Finan-sów z dnia 20 wrzeœnia 1999 r. znak: DF/RDF/80/99 jak równie¿ stanowiska Ministra Finansów zawartego w piœmie z dnia 20 grudnia 1999 r., znak: MBL-15219/99, nale¿y uznaæ wy³¹cznie oso-by, które moc¹ z³o¿onych oœwiadczeñ woli mog¹ skutecznie zaci¹gaæ zobowi¹-zania, obci¹¿aj¹ce reprezentowan¹ jed-nostkê. Tak¹ osob¹ – w œwietle powo³a-nych stanowisk – jest kierownik jednost-ki zamawiaj¹cej lub inny uprawniony w tym zakresie organ, który podpisuj¹c umowê i udzielaj¹c tym samym zamó-wienia odpowiada za poprawnoœæ for-maln¹ i merytoryczn¹ przeprowadzone-go postêpowania o udzielenie zamówie-nia publicznego. Zgodnie z wyra¿onym pogl¹dem – w œwietle przepisu art. 137 ustawy o finansach publicznych – za osoby odpowiedzialne z tytu³u narusze-nia dyscypliny finansów publicznych nie mo¿na uznaæ takich osób jak cz³onków komisji przetargowych, czy pracowni-ków danej jednostki organizacyjnej. Nie

wyklucza jednak¿e to odpowiedzialno-œci pracowniczej czy dyscyplinarnej z tytu³u niew³aœciwego wykonywania obowi¹zków tych osób.

System zamówieñ publicznych w Po-litechnice Opolskiej przewiduje realiza-cjê tj. opracowanie strony merytorycz-nej oraz prowadzenie postêpowania od momentu og³oszenia lub zaproszenia do wy³onienia oferty najkorzystniejszej, wszelkich zamówieñ publicznych pow. 3000 EURO przez komisje przetargowe. Sekcja Zamówieñ Publicznych uczestni-czy we wszystkich prowadzonych pro-cedurach, jako organ doradczy, przygo-towuj¹cy postêpowanie pod k¹tem for-malnoprawnym. Na sta³e powo³ane s¹ trzy komisje:

· Komisja przetargowa ds. zakupu aparatury i urz¹dzeñ naukowo-ba-dawczych

· Komisja przetargowa ds. sprzêtu komputerowego i oprogramowania. · Komisja przetargowa ds.

budowla-nych.

Rozstrzygniêcie postêpowania o udzielenie zamówienia publicznego przez komisjê przetargow¹ nie koñczy postêpowania o zamówienia publiczne. W œwietle art. 20a ust. 3 ustawy „cz³on-kowie komisji przetargowej przygoto-wuj¹ i przeprowadzaj¹ postêpowanie o udzielenie zamówienia publicznego”. Z kolei przepis art. 20a ust. 4 ustawy stanowi, ¿e „wyboru najkorzystniejszej oferty dokonuje kierownik jednostki lub osoba upowa¿niona, zatwierdzaj¹c pro-pozycje komisji przetargowej…” Tak wiêc decyzjê zatwierdzaj¹c¹ postêpowa-nie podejmuje zawsze kierownik jed-nostki zamawiaj¹cej, w przypadku szko-³y wy¿szej Rektor (lub inny uprawniony w tym zakresie organ – w Politechnice Opolskiej s¹ to Dziekani i Dyrektorzy), którzy zatwierdzaj¹ dokonany wybór i podpisuj¹ umowê w sprawie zamówie-nia publicznego. Z³o¿enie oœwiadczezamówie-nia woli w imieniu zamawiaj¹cego poprzez podpisanie umowy jest równoznaczne z udzieleniem zamówienia w imieniu re-prezentowanej jednostki. Podpisuj¹cy umowê i udzielaj¹cy tym samym zamó-wienia, ostatecznie odpowiada za po-prawnoœæ formaln¹ i merytoryczn¹ prze-prowadzonych postêpowañ o udzielenie zamówienia publicznego i to na nim tym samym spoczywa odpowiedzialnoœæ za naruszenie dyscypliny finansów pu-blicznych. Katalog kar za naruszenie

dyscypliny finansów publicznych zawar-ty jest w art. 147 ustawy o finansach publicznych.

W roku 2001 Sekcja Zamówieñ Pu-blicznych zrealizowa³a 113 postêpowañ dotycz¹cych udzielanych zamówieñ pu-blicznych, co doprowadzi³o do podpisa-nia umów na ³¹czn¹ kwotê brutto 5.370.729 z³. Dla poprawnoœci prowa-dzonych postêpowañ konieczne by³o w 5. przypadkach wyst¹pienie do Pre-zesa Urzêdu Zamówieñ Publicznych z wnioskami o zatwierdzenie trybu za-mówienia z wolnej rêki oraz w jednym przypadku wyst¹pienie z wnioskiem o odst¹pienie od ¿¹dania wadium. W toku postêpowañ Sekcja Zamówieñ Pu-blicznych wystosowa³a blisko 600 pism dotycz¹cych prowadzonych procedur.

Komisje przetargowe ds. zakupu apa-ratury i urz¹dzeñ naukowo-badawczych, ds. sprzêtu komputerowego i oprogra-mowania oraz ds. budowlanych dopro-wadzi³y do podpisania umów na ³¹czn¹ kwotê 2 767 143 z³.

Do przeprowadzania zamówieñ o charakterze odmiennym od postêpo-wañ prowadzonych przez komisje sta³e powo³ywane s¹ równie¿ tzw. doraŸne komisje przetargowe, które w roku 2001 przeprowadzi³y postêpowania, w konse-kwencji których podpisano umowy na ³¹czn¹ kwotê 2 603 586 z³.

Z ustawy o zamówieniach publicz-nych wynika, ¿e ma sprzyjaæ efektyw-nemu wydatkowaniu œrodków pochodz¹-cych z bud¿etu, a szerzej to ujmuj¹c ra-cjonalnemu dokonywaniu wydatków publicznych w ogóle. Polega to na osi¹-ganiu po¿¹danych efektów tak ekono-micznych, jak i spo³ecznych przez zaan-ga¿owanie mo¿liwie najmniejszych na-k³adów w sposób nie budz¹cy w¹tpliwo-œci co do sposobu ich rozdysponowania. S³u¿y temu przestrzeganie poszczegól-nych procedur ustawowych. Wbrew po-wszechnej opinii ustawa o zamówie-niach publicznych nie zmierza li tylko do oszczêdnego wydatkowania œrodków, (potocznie mówi siê, ¿e musimy kupiæ jak najtaniej). Chodzi równie¿ o racjo-nalny wydatek, czyli sfinansowanie ofer-ty, której przedmiotem jest to co zama-wiamy, o odpowiedniej jakoœci, z gwa-rancj¹ i w³aœciwym serwisem, realizo-wane w po¿¹danym terminie przez wia-rygodnego oferenta oraz mo¿liwie naj-ni¿sz¹ cenê, czyli oferta spe³niaj¹ca na-sze zapotrzebowania.

(6)

Finanse, zamówienia, audyt

Ustawa ma równie¿ na celu wydat-kowanie œrodków publicznych w sposób przejrzysty, który chroni podatników przed korupcj¹, st¹d te¿ w ustawie mo¿-na zmo¿-naleŸæ wiele zapisów dotycz¹cych zasad powszechnoœci, równoœci, uczci-wej konkurencji, jawnoœci postêpowa-nia, pisemnoœci, ogólnej dostêpnoœci oferentów do zamówienia. Wspieranie uczciwej konkurencji, jako jeden z ce-lów ustawy, wynika chocia¿by z ustano-wienia przetargu nieograniczonego w charakterze trybu podstawowego dla udzielania zamówieñ publicznych. Uczciwa konkurencja jest wspó³zawod-nictwem pomiêdzy oferentami, które skutkuje lepsz¹ jakoœci¹ i ni¿sz¹ cen¹ zrealizowanego zamówienia.

ród³em wielu problemów zwi¹za-nych z funkcjonowaniem systemu zamó-wieniach publicznych generalnie w szko³ach wy¿szych jest:

· Niezmiernie szerokie spektrum ro-dzajowe udzielanych zamówieñ pu-blicznych (specyfika szko³y wy¿szej wyra¿a siê w koniecznoœci nabywa-nia w trybie zamówieñ publicznych bardzo szerokiej gamy produktów, us³ug i robót budowlanych).

· Specyfika zarz¹dzania szko³¹ wy-¿sz¹, decentralizacja zarz¹dzania i dysponowania œrodkami.

· Brak spójnoœci terminów realizacji zamówieñ z jednej strony z kalenda-rzem transz zasilania finansowego i dochodów, z drugiej strony z termi-nami programów i planów ka¿dego rodzaju dzia³alnoœci statutowej. Trudnoœci wynikaj¹ce w trakcie przy-gotowania i prowadzenia postêpowañ to g³ównie:

· Koniecznoœæ planowania zamówieñ na rok bud¿etowy.

· Szczegó³owe okreœlenie przedmiotu zamówienia przez wskazanie para-metrów technicznych i wszelkich wymagañ zwi¹zanych z zamówie-niem.

· D³ugi okres oczekiwania, zwi¹zany z koniecznoœci¹ przestrzegania usta-wowych terminów (dla procedur pow. 30 000 euro jest to ok. 3 miesi¹ce, w mniejszych ok. miesi¹ca od dnia og³oszenia do podpisania umowy). · Nadmierna biurokracja,

spowodowa-na obowi¹zkiem pisemnoœci postêpo-wania.

· Realizacja wielu zamówieñ o podob-nym charakterze w kontekœcie

naru-szenia zakazu podzia³u zamówieñ na czêœci – art. 3 ust. 2. Przepis ten ma zapobiegaæ sytuacjom, w których za-mawiaj¹cy, chc¹c omin¹æ ustawowe procedury, dzieli jedno du¿e zamó-wienie na dwa lub wiêcej zamówieñ o mniejszej wartoœci ka¿dego z nich. Je¿eli jednak podzia³ zamówienia wynika z potrzeby realizacji innych celów, ni¿ wymienione powy¿ej lub je¿eli podzia³ nie prowadzi do zejœcia poszczególnych zamówieñ poni¿ej ustawowych wartoœci progowych, czyli nie prowadzi do odst¹pienia od w³aœciwej dla zamówienia procedu-ry albo wymogu uzyskania decyzji Prezesa UZP-dla przyk³adu podyk-towany jest wzglêdami organizacyj-nymi, technicznymi lub gospodar-czymi, zwi¹zanymi ze specyfik¹ dzia³alnoœci zamawiaj¹cego i doko-nywanych przez niego zamówieñ – wówczas podzia³ ów jest dopuszczal-ny. Tego rodzaju interpretacja Urzê-du Zamówieñ Publicznych (Informa-tor UZP luty 2001)pozwala Dzieka-nom, Dyrektorowi Instytutu i Dyrek-torowi Administracyjnemu, posiada-j¹cym stosowne pe³nomocnictwa JM. Rektora do udzielania zamówieñ pu-blicznych nie przekraczaj¹cych kwo-ty 30.000 euro w ramach posiada-nych w dyspozycji œrodków. Organi-zacja wewnêtrzna Politechniki Opol-skiej daje mo¿liwoœæ dzielenia zamó-wieñ na poszczególne wydzia³y, in-stytut, jednostki centralne. Dalszy podzia³ zamówieñ na poszczególne katedry czy jednostki organizacyjne jest niemo¿liwy. Dlatego te¿ zamó-wienia o podobnym charakterze

na-le¿y komasowaæ, a sytuacje wy³¹czeñ z przetargu i realizacji w ramach do 3000 euro traktowaæ jako wyj¹tkowe, poparte szczególnymi okolicznoœcia-mi.

Dla zamówieñ publicznych kluczo-wymi przepisami ustawy o finansach publicznych s¹:

· Art. 3 definiuj¹cy œrodki publiczne. · Art. 5 zaliczaj¹cy szko³y wy¿sze do

sektora finansów publicznych. · Art. 28 nakazuj¹cy jednostkom

sek-tora finansów publicznych dokony-wania zakupów dostaw, us³ug i robót budowlanych na zasadach okreœlo-nych przepisami ustawy o zamówie-niach publicznych.

· Art. 92 nakazuj¹cy planowanie wy-datków i zlecanie zadañ na zasadzie wyboru najkorzystniejszej oferty, z uwzglêdnieniem przepisów ustawy o zamówieniach publicznych. · Art. 138 okreœlaj¹cy naruszenie

za-sad, form lub trybu postêpowania przy udzielaniu zamówienia publicz-nego jako naruszenie ustawy o finan-sach publicznych oraz wskazuj¹cy osoby odpowiedzialne za to narusze-nie.

· Art. 147 zawieraj¹cy katalog kar za naruszenie dyscypliny finansów pu-blicznych.

Obie ustawy nakazuj¹ dysponentom œrodków publicznych planowego, celo-wego i oszczêdnego ich wydatkowania, opartego na zasadach jawnoœci, przej-rzystoœci i odpowiedzialnoœci.

Przygotowa³a mgr Beata K³opotowska, kierownik Sekcji Zamówieñ Publicznych w PO

Zaproszenie

Ks. abp, prof. Alfons Nossol, wielki kanclerz Wydzia³u Teologicznego Uni-wersytetu Opolskiego oraz dziekan wy-dzia³u, ks. prof. Tadeusz Dola i ks. dr Marcin Worbs, duszpasterz nauczycieli akademickich serdecznie zapraszaj¹ na-uczycieli akademickich i pracowników administracyjnych wy¿szych uczelni i instytutów w Opolu na spotkanie op³at-kowe i noworoczne, które odbêdzie siê w auli Wydzia³y Teologicznego w gma-chu Muzeum Diecezjalnego (ul. Kard, Kominka 1a) w œrodê 8 stycznia 2003 roku o godzinie 17.00.

(7)

Z prac Senatu

Drugie w kadencji 2002–2005 posiedzenie Senatu Politech-niki Opolskiej w dniu 20 listopada br. przebiega³o wed³ug zaproponowanego przez rektora, a przyjêtego przez obecnych, porz¹dku obrad.

1. Sprawy osobowe

- wrêczenie powo³añ na stanowisko profesora nadzwyczaj-nego Politechniki Opolskiej na czas okreœlony

- wrêczenie nominacji na przewodnicz¹cych komisji senac-kich.

- powo³anie cz³onków komisji senackich w kadencji 2002– 2005.

- wyra¿enie przez Senat opinii w sprawie powo³ania na sta-nowisko kierownika Zak³adu Nauk Ekonomicznych na WZiIP.

- opinia w sprawie powo³ania na stanowisko profesora nad-zwyczajnego PO na czas okreœlony.

2. Sprawy organizacyjne

- informacja na temat dokumentu pn. „ Strategia rozwoju szkolnictwa wy¿szego w Polsce do roku 2010”.

3. Sprawy dydaktyczne

- uchwalenie przez Senat zasad rekrutacji na I rok studiów w roku akademickim 2003/2004.

- uchwa³a w sprawie pilota¿owego wprowadzenia punktów ECTS.

4. Sprawy naukowe

- uchwalenie Regulaminu nagród rektora dla nauczycieli akademickich zatrudnionych na PO.

- informacja dotycz¹ca stanu finansowania prac w³asnych i statutowych.

5. Komunikaty, zapytania, wolne wnioski. Ad. 1

Zgodnie z przyjêtym porz¹dkiem, na pocz¹tku posiedze-nia, rektor wrêczy³ powo³ania na stanowisko profesora nad-zwyczajnego PO na czas okreœlony nastêpuj¹cym pracowni-kom naukowym:

- dr. hab. Wies³awowi Drobkowi prof. PO (WZiIP) - dr. hab. Františkowi Vaverce prof. PO (WWFiF) - dr. hab. Igorowi Zubrzyckiemu prof. PO (WWFiF). Nastêpnie rektor wrêczy³ nominacje na przewodnicz¹cych komisji senackich, którzy przy zgodzie senatorów wybrali cz³onków poszczególnych komisji

Senat Politechniki Opolskiej zgodnie z § 46 ptk. 3 Statutu PO pozytywnie zaopiniowa³ powo³anie przez rektora, z dniem 1 grudnia 2002 r. na stanowisko kierownika Zak³adu Nauk Ekonomicznych dr. Krzysztofa Malika z Wydzia³u Zarz¹dza-nia i In¿ynierii Produkcji.

Senat Politechniki Opolskiej pozytywnie zaopiniowa³ wnio-sek dziekana Wydzia³u Elektrotechniki i Automatyki o mia-nowanie z dniem 1 grudnia 2002 r. dr hab. in¿. Barbary Kaszowskiej na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Po-litechnice Opolskiej na czas okreœlony tj.5 lat.

Senat Politechniki Opolskiej pozytywnie zaopiniowa³ wnio-sek dziekana Wydzia³u Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii o mianowanie z dniem 1 grudnia 2002 r. dr. hab. n. med. Andrzeja Pozowskiego na stanowisko profesora nadzwyczaj-nego w Politechnice Opolskiej na czas okreœlony tj. 5 lat.

Ad. 2

Prowadz¹cy posiedzenie rek-tor prof. Piotr Wach omówi³ g³ówne tezy referatu na temat „Rozwój szkolnictwa wy¿szego w Polsce do roku 2010” dostêp-nego w formie elektronicznej w internecie, co sta³o siê przy-czynkiem do dyskusji na temat przysz³oœci Politechniki i innych wy¿szych uczelni w obecnej de-kadzie

Ad. 3

Na wniosek prorektora ds. studenckich prof. Stanis³awa Witczaka, Senat Politechniki Opolskiej zgodnie z § 35 Sta-tutu PO, uchwali³ zasady i tryb przyjmowania na I rok, na wszystkie kierunki i rodzaje studiów w Politechnice Opol-skiej, w roku akademickim 2003/2004.

Uchwali³ zasady rekrutacji na I rok studiów w Politechni-ce Opolskiej w latach 2003–2005 dla laureatów i finalistów olimpiad przedmiotowych.

Senat Politechniki Opolskiej, poleci³ wdro¿enie systemu kredytowego rozliczania zajêæ w oparciu o punkty Europej-skiego Systemu Transferu Punktów (ECTS) dla wybranych kierunków studiów od roku akademickiego 2002/2003.

Ad. 4

Na wniosek prorektora ds. nauki prof. Jerzego Skubisa Senat PO przyj¹³ uchwa³¹, zgodnie z § 35 Statutu PO, Regu-lamin przyznawania nagród rektora dla nauczycieli akade-mickich zatrudnionych w Politechnice Opolskie przygotowa-ny na postawie zarz¹dzenia MENiS.

Nastêpnie prof. Skubis poinformowa³ senatorów o stanie finansowania prac w³asnych i statutowych

Ad. 5

W komunikatach zapytaniach i wolnych wnioskach rektor serdecznie pogratulowa³ prof. Grzegorzowi Gasiakowi Na-grody Marsza³ka Województwa Opolskiego otrzymanej za szczególne osi¹gniêcia w dziedzinie upowszechniania i roz-woju edukacji.

Rektor poinformowa³ zebranych o przyznaniu w ramach programu „Internet w szkole – projekt Prezydenta RP” na-grodê w postaci pracowni komputerowej dla Wydzia³u Elek-trotechniki i Automatyki.

Poinformowa³ równie¿ o sukcesach sportowych studentów, trzy studentki PO zdoby³y medale indywidualnych mistrzów Polski seniorek w judo, s¹ to

1) Jolanta Wojnarowicz – z³oty medal, I miejsce – mi-strzyni Polski seniorek do 48 kg

2) Marzena Wêgrzyn – srebrny medal, II miejsce – vice mistrzyni Polski seniorek do 63 kg

3) Anna Kras – br¹zowy medal w kategorii do 52 kg. Ponadto sekcja pi³ki siatkowej AKZ Politechniki Opolskiej zosta³a Akademickim Mistrzem Polski na rok 2002

Na koniec posiedzenia Senat Opolskiej Politechniki za-twierdzi³ Protokó³ z posiedzenia Senatu PO w dniu 25 wrze-œnia 2002 r.

opracowali: mgr Urszula Mazur, Krzysztof S³awiñski

(8)

Z kalendarza rektorów

Z KALENDARZA

REKTORÓW

n W dniu 12 listopada 2002 r. oraz 10 grudnia br. prorektor Stanis³aw Witczak uczestniczy³ w posiedzeniach Kolegium Prorektorów Wy¿szych Uczelni Wroc³awia i Opola. Tematem obrad kolegium by³y sprawy zwi¹zane: z rekrutacj¹ na studia w roku akademickim 2003/2004, promo-waniem i nagradzaniem najlepszych stu-dentów, wdra¿aniem Karty Boloñskiej oraz przygotowaniem do Targów Edukacyjnych 2003.

n Na zaproszenie w³adz Wydzia³u Zarz¹-dzania i In¿ynierii Produkcji, w dniu 13 listopada 2002 r., rektorzy goœcili na uro-czystoœci zwi¹zanej z jubileuszem 70-lecia prof. Roberta Rauziñskiego, 10-leciem utworzenia kierunku zarz¹dzanie i marke-ting, uroczystym rozdaniem dyplomów absolwentom oraz pozyskaniem nowego budynku na cele dydaktyczne Wydzia³u. n 22 listopada br. w Filharmonii Opol-skiej mia³a miejsce uroczystoœæ wrêczenia Laurów Umiejêtnoœci i Kompetencji. Opolska kapitu³a, w kategorii: instytucje i organizacje wspieraj¹ce rozwój gospo-darki rynkowej i edukacyjne potrzeby firm, nagrodzi³a Srebrnym Laurem m. in-nymi Politechnikê Opolsk¹. W uroczysto-œci wzi¹³ udzia³ i odebra³ zaszczytny laur dla Politechniki prorektor ds. studenckich prof. Stanis³aw Witczak.

n 23 listopada 2002 r. rektor, prof. Piotr Wach wzi¹³ udzia³ w obchodach jubile-uszu 140-lecia istnienia Zak³adu Gazow-niczego w Opolu.

n W tym samym dniu rektor Piotr Wach i prorektor ds. nauki prof. Jerzy Skubis byli goœæmi uroczystej gali zorganizowa-nej w Teatrze im. J. Kochanowskiego z okazji z³otego jubileuszu Radia Opole. n 27 listopada 2002 r. rektor, prof. Piotr WACH przyj¹³ z r¹k Prezydenta Rzeczy-pospolitej Polskiej Aleksandra Kwa-œniewskiego list gratulacyjny i nagrodê za zwyciêstwo, jakie odniós³ Wydzia³ Elek-trotechniki i Automatyki w konkursie SU-PER PRACOWNIA 2002 zorganizowanym w ramach programu: „Internet w Szko-³ach – Projekt Prezydenta RP”. W uroczy-stoœci zorganizowanej w Pa³acu Prezydenc-kim w Warszawie uczestniczy³ tak¿e prof.

Ryszard Rojek, kierownik katedry, do której trafi nagroda.

n 29 listopada 2002 r. rektor, prof. Piotr Wach i prorektor – prof. Jerzy Skubis spo-tkali siê z prezydentem miasta Opola Ry-szardem Zembaczyñskim. Wœród oma-wianych tematów by³o przekazanie Poli-technice Opolskiej w nieodp³atne u¿ytko-wanie terenu koszar i wszystkich budynków po³o¿onych przy ul. Prószkowskiej w Opo-lu. Politechnika Opolska zamierza na tych terenach zlokalizowaæ m.in.: Wydzia³ chowania Fizycznego i Fizjoterapii, Wy-dzia³ Kszta³cenia Ustawicznego, Studium Jêzyków Obcych, bibliotekê, siedzibê czê-œci administracji i ewentualne studium woj-skowe. Kolejne spotkanie poœwiêcone tej sprawie odby³o siê 2 grudnia br.

n W dniu 5 grudnia 2002 r. prorektor ds. nauki – prof. J. Skubis spotka³ siê z pro-rektorem ds. organizacji i rozwoju Uniwer-sytetu Opolskiego – prof. Adamem Lata³¹. Na spotkaniu kontynuowano rozmowy w sprawie organizacji Opolskiego Festiwa-lu Nauki i wspó³pracy obu uczelni w ró¿-nych dziedzinach. Tym razem spotkanie odby³o siê na Uniwersytecie Opolskim.

n W dniach od 1 do 3 grudnia 2002 r. obradowa³a w Kolonii Miêdzynarodowa Konferencja KRASP, w której uczestniczy³ rektor, prof. Piotr Wach.

n 6 grudnia br. rektor P. Wach odebra³ w Katowicach Z³ote Laury Umiejêtnoœci dla Politechniki Opolskiej. Uroczystoœæ po³¹czona zosta³a z jubileuszem 75-lecia Regionalnego Radia Katowice.

n 10 grudnia br. rektor P. Wach przewod-niczy³ posiedzeniu kolegium rektorskiego z udzia³em dziekanów wydzia³ów i prze-wodnicz¹cych zwi¹zków zawodowych. n 10 grudnia br. na zaproszenie Naczel-nej Organizacji TechniczNaczel-nej i Klubu Ochrony Œrodowiska Œl¹ska Opolskiego prorektor S. Witczak uczestniczy³ w uro-czystoœci podsumowania konkursu na naj-lepsz¹ pracê magistersk¹ w kategorii „Ochrona œrodowiska województwa opol-skiego”.

n Nazajutrz prorektor ds. studenckich Stanis³aw Witczak wraz dr. Stanis³awem Szczepañskim (WWFiF) – jako reprezen-tanci Politechniki – uczestniczyli w inau-guracyjnym posiedzeniu Rady Programo-wej Oœrodka Doskonalenia Nauczycieli w Opolu. W programie spotkania miêdzy innymi zaprezentowano pierwszy numer kwartalnika metodycznego dla nauczycieli „Modelowe Nauczanie”.

opr. El¿bieta Czaja, Ewa Przystajko, Dagmara Suchy

(9)

Z ¿ycia Uczelni

Z³ote i srebrne laury

dla Politechniki Opolskiej

Od 1992 roku przyznawane s¹ przez œrodowiska Bielska-Bia³ej, Czêstocho-wy, Katowic i Opola z³ote, platynowe i diamentowe laury dla uhonorowania nieprzeciêtnych osób, firm, instytucji i organizacji, których dzia³alnoœæ toruje skutecznie drogê nowoczesnej gospodar-ce rynkowej. Laury przyznawane s¹ tak-¿e wybitnym reprezentantom nauki, kul-tury i znanym autorytetom moralnym. Kapitu³a Laurów Umiejêtnoœci i Kom-petencji przyzna³a w tym roku Z³oty Laur Politechnice Opolskiej, a w imie-niu uczelni wyró¿nienie odebra³ rektor, prof. Piotr Wach. Mi³a uroczystoœæ mia³a miejsce w Górnoœl¹skim Centrum Kultury w Katowicach.

Nie jest to jedyny laur, jakim uhono-rowana zosta³a uczelnia. W listopadzie opolska kapitu³a nagrody wyró¿ni³a nasz¹ uczelniê Srebrnym Laurem, do-ceniaj¹c wk³ad Politechniki w rozwój gospodarki rynkowej i edukacyjnych potrzeb firm. Opolska gala odby³a siê w gmachu Filharmonii Opolskiej.

kd Prof. zw. dr hab. Robert Rauziñski (ur. 18 listopada w Warszawie) obcho-dzi³ jubileusz 70-lecia urodzin. (WU 108).

Profesor nale¿y do grupy twórców Wy¿szej Szko³y In¿ynierskiej w Opolu - obecnie Politechniki Opolskiej oraz Instytutu Œl¹skiego w Opolu. Jego wk³ad merytoryczny i organizacyjny w rozwój tych organizacji edukacyjnych i naukowo-badawczych jest nie do prze-cenienia. Aktualnie Profesor jest g³ów-nym filarem rozwijaj¹cego siê Wydzia-³u Zarz¹dzania i In¿ynierii Produkcji Politechniki Opolskiej, na którym pe³ni funkcjê prodziekana ds. nauki. Od wie-lu lat bierze czynny udzia³ w pracach Rz¹dowej Komisji Ludnoœciowej oraz Komitetów PAN. Jest cz³onkiem tetu Nauk Demograficznych oraz Komi-tetu Nauk o Pracy i Polityki Spo³ecznej Polskiej Akademii Nauk. Jest niezwy-kle aktywnym cz³onkiem wielu

komite-Jubileusz Profesora Roberta Rauziñskiego

tów i organizacji zwi¹zanych z rozwo-jem regionu opolskiego. Wspó³tworzy³ strategiê rozwoju województwa opol-skiego jako doradca Wojewody ds. lud-noœciowych i rynku pracy. Jest Pedago-giem i Nauczycielem wielu pokoleñ stu-dentów. Jest jednym z najbardziej zas³u-¿onych dla rozwoju Regionu. Jest cenio-nym profesorem – zarówno przez stu-dentów, jak i wspó³pracowników.

Podkreœlenia wymaga wielki rzeczywi-sty i niekwestionowany autorytet nauko-wy i moralny, którym cieszy siê Profesor, w krêgach naukowych oraz w szeroko pojêtym spo³eczeñstwie. Procentuje to wspó³prac¹ naukow¹ na poziomie krajo-wym i miêdzynarodokrajo-wym. Stanowi¹c wzorzec moralny dla m³odzie¿y, stwarza szczególn¹ atmosferê pracy na Wydziale Zarz¹dzania i In¿ynierii Produkcji.

Odznaczony Z³otym Krzy¿em Zas³u-gi (1967 r.), Krzy¿em Oficerskim Or-deru Odrodzenia Polski (1974 r.),

Me-dalem Komisji Edukacji Narodowej (1982 r.)

Do ¿yczeñ i gratulacji do³¹cza siê re-dakcja i wydawnictwo, z którym Profe-sor przez lata wspó³pracowa³.

MS

Wyk³ad profesora

Jerzego Buzka

Ruszy³a Wszechnica Ekologiczna – cykl wyk³adów w zakresie szeroko pojêtej ekolo-gii i in¿ynierii œrodowiska. Pierwszy wyk³ad w dniu 22 paŸdziernika mia³ Pan Santiago Urquijo z Kraju Galicji (Hiszpania) nt.

Pod-staw prawa unijnego i wspólnotowej polityki ochrony œrodowiska naturalnego. Drugi wy-k³ad, 19 listopada br. mia³ prof. Jerzy Bu-zek, by³y premier a wczeœniej profesor na naszej uczelni i wyg³osi³ referat nt. Ochrona œrodowiska w warunkach integracji europej-skiej. Frekwencja na tym wyk³adzie by³a imponuj¹ca. W semestrze letnim planowana Fot.: S³awomir Mielnik

(10)

Socrates Leonardo da Vinci Programy Ramowe

W dniach 11–13 listopada br. odby³a siê w Brukseli oficjalna inauguracja 6. Programu Ramowego Unii Europej-skiej. W trzydniowej konferencji wziê³o udzia³ ponad 8 tys. osób z 61 krajów. Jak siê spodziewano, najwiêcej uczest-ników pochodzi³o z krajów cz³onkow-skich UE – 4 965 uczestników. Z kra-jów kandyduj¹cych Polska reprezentowa-na by³a zdecydowanie reprezentowa-najliczniej: 268 osób; dla porównania: Republika Cze-ska przez 125, a Cypr – 14 uczestników. 6. Program Ramowy z bud¿etem 17,5 mld euro bêdzie wspieraæ rozwój nauki i nowoczesnych technologii w la-tach 2003-2006 daj¹c szanse rozwoju polskim instytucjom, uczelniom i zespo-³om naukowym. Wspólne dzia³ania kra-jów UE i pañstw kandyduj¹cych maj¹ s³u¿yæ podniesieniu konkurencyjnoœci Europy wobec Stanów Zjednoczonych i Japonii oraz uczynieniu ze Starego Kontynentu œwiatowego lidera w bada-niach naukowych i innowacji.

Szczególny nacisk zostanie po³o¿ony na stworzenie oraz zacieœnienie wiêzi miêdzy przemys³em i nauk¹, które za-mierza siê osi¹gn¹æ poprzez zwiêksze-nie nak³adów finansowych firm na in-stytucje i programy badawcze. Projekty zintegrowane przy wsparciu silnego partnera przemys³owego stwarzaj¹ tak¹ w³aœnie mo¿liwoœæ.

Podkreœlano te¿ wagê edukacji na wszystkich szczeblach, natomiast, na poziomie akademickim wskazuje siê na koniecznoœæ jej po³¹czenia z praktyka-mi zawodowyz praktyka-mi.

W wyst¹pieniach wielokrotnie akcen-towano, i¿ kluczowymi postaciami przy-czyniaj¹cymi siê bezpoœrednio do suk-cesu nauki, tworzenia nowoczesnych technologii wp³ywaj¹cych bezpoœrednio na polepszenie jakoœci ¿ycia obywateli s¹ sami naukowcy. Uczestnictwo w pro-gramie powinno im pomóc w pe³ni roz-win¹æ swoje mo¿liwoœci.

Otwarcie programu poprzedzone zo-sta³o procesem decyzyjnym na szczeblu rz¹dowym: 29 paŸdziernika br. w Offi-cial Journal of the European Communi-ties ukaza³y siê ostateczne wersje decy-zji Rady UE z 30 wrzeœnia 2002 r. w sprawie 5 programów szczegó³owych Szóstego Programu Ramowego B+R – mo¿na je znaleŸæ w bazie CORDIS pod adresem 6. PR.

W dniu 29 paŸdziernika komisarz Phi-lippe Busquin i wiceminister Jan Krzysz-tof Fr¹ckowiak podpisali w Brukseli Me-morandum of Understanding w sprawie przyst¹pienia Polski do 6. PR.

Konferencji towarzyszy³o szereg im-prez, takich jak Forum wraz z 81 spo-tkaniami organizowanymi przez samych uczestników, a tak¿e Centrum wystaw i prezentacji projektów, które zgroma-dzi³o oko³o 200 organizacji sektora pu-blicznego i prywatnego. Na stanowisku dla krajów kandyduj¹cych Polska pre-zentowa³a swój potencja³ badawczy ze wskazaniem na konkretne obszary doty-cz¹ce mo¿liwoœci wspó³pracy, a szcze-gólnie Centra Doskona³oœci, w których odnieœliœmy w skali europejskiej spek-takularny sukces.

Zachêcamy do zapoznania siê z ma-teria³ami z konferencji, które mo¿na otrzymaæ w Biurze Wspó³pracy Miê-dzynarodowej i Programów UE PO, ul. S. Miko³ajczyka 5, pok. 115A – czêœæ z nich zosta³a umieszczona w gablocie informacyjnej.

Pobyt w Brukseli to równie¿ seria spotkañ w ramach bie¿¹cej aktywnoœci uczelni w programach miêdzynarodo-wych. Z przedstawicielami programu Leonardo da Vinci KE, omawiano ewen-tualne zorganizowanie Miêdzynarodowej Sieci praktyk zawodowych, a w biurze SOCRATES otwarcie tzw. projektów to-warzysz¹cych.

Najwa¿niejszym jednak, by³o spotka-nie przedstawicieli Politechniki z Hugh McBranem – naukowym opiekunem pro-jektu CESTI – w Dyrektoriacie General-nym ds. Badañ Komisji Europejskiej. Za-sadniczym celem wizyty by³o zapoznanie siê z etapem zaawansowania prac nad kon-traktem dla Politechniki Opolskiej. Wizy-ta zaowocowa³a szybk¹ reakcjê i 14 listo-pada br. otrzymaliœmy do podpisu Kon-trakt. Po podpisaniu przez JM Rektora, Kontrakt wróci³ do Brukseli i obecnie cze-kamy na jego sfinalizowanie. Ostatecznie, projekt ruszy od 1 stycznia 2003 – jego ca³y bud¿et opiewa na 335 699 euro, a pierwsza transza – 122 000 euro spo-dziewana jest w 6 tygodni po z³o¿eniu podpisów przez strony.

Niemniej uroczysty i rozbudowany charakter mia³a Konferencja Warszaw-ska – inauguruj¹ca Szósty Program Ra-mowy – w dniach 24-25 listopada 2002. Obrady konferencji odbywa³y siê po pa-tronatem i w obecnoœci prezydenta RP Aleksandra Kwaœniewskiego, z udzia-³em przedstawicieli Komisji Europej-skiej, Dyrekcji Generalnej ds. badañ naukowych: Hugh Richardsona, Pete-ra Kinda, Jeana-Davida Malo, GPete-ra- Gra-hama Strouda. W wyst¹pieniu inaugu-racyjnym, minister nauki, prof. Micha³ Kleiber mówi³ o kluczowych za³o¿e-niach budowy Europejskiej Przestrzeni Badawczej, udziale polskich badaczy w technologicznym rozwoju Europy i mo¿liwoœciach jakie nios¹ wspólne projekty oraz udzia³ w sieciach badaw-czych. Konferencja by³a okazj¹ do omó-wienia podstawowego za³o¿enia

progra-Inauguracja 6. Programu Ramowego, Badañ i Rozwoju Technicznego

Unii Europejskiej 2002–2006

Pobyt w Brukseli to równie¿ seria spotkañ w ramach bie¿¹cej aktywnoœci uczelni w programach miêdzynarodowych. Z przedstawicielami programu Leonardo da Vinci KE, omawiano ewentualne zorganizowanie Miêdzynarodowej Sieci praktyk zawodowych, a w biurze SOCRATES otwarcie tzw. projektów towa-rzysz¹cych.

Najwa¿niejszym jednak, by³o spotkanie przedstawicieli Politechniki z Hugh McBranem – naukowym opiekunem projektu CESTI – w Dyrektoriacie Gene-ralnym ds. Badañ Komisji Europejskiej. Zasadniczym celem wizyty by³o zapo-znanie siê z etapem zaawansowania prac nad kontraktem dla Politechniki Opol-skiej. Wizyta zaowocowa³a szybk¹ reakcjê i 14 listopada br. otrzymaliœmy do podpisu Kontrakt. Po podpisaniu przez JM Rektora, Kontrakt wróci³ do Brukseli i obecnie czekamy na jego sfinalizowanie. Ostatecznie, projekt ruszy od 1 stycz-nia 2003 – jego ca³y bud¿et opiewa na 335 699 euro, a pierwsza transza – 122 000 euro spodziewana jest w 6 tygodni po z³o¿eniu podpisów przez strony.

(11)

Socrates Leonardo da Vinci Programy Ramowe

mu i wizji badañ europejskich w proce-sie tworzenia Europejskiego Obszaru Badawczego. W ramach 6.PR bêd¹ fi-nansowane wiêksze (w porównaniu z 5.PR) przedsiêwziêcia, skupione wokó³ mniejszej liczby priorytetów, wœród których jest wiele tematów z za-kresu nauk spo³ecznych i zagadnieñ spo-³eczno-ekonomicznych.

Programy szczegó³owe (Specific programmes)

· Integracja i wzmocnienie Europej-skiej Przestrzeni Badawczej (Integra-ting and strengthening the European Research Area)

· Budowanie ERA (Structuring the European Research Area)

· Wspó³dzia³anie centów badawczych (Joint Research Centre activities -EC)

Podstawowym celem jest wspieranie badañ na œwiatowym poziomie w dzie-dzinach o priorytetowym znaczeniu, gdzie dzia³anie w skali europejskiej za-pewnia dodatkow¹ korzyœæ oraz w tema-tach wa¿nych ze wzglêdu na potrzeby polityki UE i na powstawanie nowych dziedzin badawczych; promowanie two-rzenia sieci i podejmowania wspólnych akcji przez narodowe i europejskie or-ganizacje badawcze; wzajemne otwarcie narodowych programów badawczych. Priorytetowe dziedziny badañ (Prio-rity thematic areas of research) · Genomika i biotechnologia dla

zdro-wia (Genomics and biotechnology for health), w tym:

- Zaawansowana genomika i jej za-stosowania dla zdrowia (Advanced genomics and its applications for health)

- Zwalczanie g³ównych chorób (Combating major diseases) · Technologie Spo³eczeñstwa

Informa-cyjnego (Information Society techno-logies)

· Nanotechnologia i nanonauka, opar-te na wiedzy maopar-teria³y wielofunkcyj-ne oraz nowe procesy i urz¹dzenia produkcyjne (Nanotechnologies and nanosciences, knowledge-based mul-tifunctional materials, and new pro-duction processes and devices) · Aeronautyka i przestrzeñ kosmiczna

(Aeronautics and space)

· Jakoœæ i bezpieczeñstwo ¿ywnoœci (Food quality and safety)

· Zrównowa¿ony rozwój, zmiany glo-balne i ekosystemy, (Sustainable de-velopment, global change and eco-systems), w tym:

- Zrównowa¿one systemy energe-tyczne (Sustainable energy systems) - Zrównowa¿ony transport po-wierzchniowy (Sustainable surfa-ce transport)

- Globalne zmiany i ekosystemy (Global change and ecosystems) · Obywatele i rz¹dzenie

w spo³eczeñ-stwie opartym na wiedzy (Citizens and governance in a knowledge-ba-sed society)

Specjalne dzia³ania obejmuj¹ce szerszy obszar badañ (Specific activities coverning a wider field of research)

· Wspieranie polityki i przewidywanie naukowych i technicznych potrzeb (Supporting policies and anticipating scientific and technological needs) · Horyzontalne dzia³ania badawcze

z udzia³em MŒP (Horizontal rese-arch activities involving SMEs) - Dzia³ania badawcze kolektywne

(Collective research activities) - Dzia³ania badawcze kooperatywne

(Cooperative research activities) · Specjalne dzia³ania wspieraj¹ce

wspó³pracê miêdzynarodow¹ (Speci-fic measures in support of interna-tional co-operation)

- Kraje trzecie œródziemnomorskie i ba³kañskie (Mediterranean and Balkan third countries)

- Rosja i pañstwa WNP (Russia and the States of the CIS)

- Kraje rozwijaj¹ce siê (Developing countries)

• Nauka i spo³eczeñstwo (Science and society)

- Przybli¿anie nauki spo³eczeñstwu (Bringing research closer to society) - Odpowiedzialne prowadzenie badañ i wykorzystywanie nauki i techniki (Responsible research and applica-tion of science and technology) - Wzmocnienie dialogu miêdzy nauk¹

a spo³eczeñstwem oraz kobiety w na-uce (Stepping up the science/society dialogue and women in science) Komisja Europejska akcentuje ogromna szansê rozwoju nauki poprzez wymianê doœwiadczeñ uznanych bada-czy oraz kszta³cenie m³odych naukow-ców, umo¿liwiaj¹c udzia³ we wszystkich

rodzajach stypendiów, nie tylko naukow-com z krajów cz³onkowskich i krajów stowarzyszonych, ale tak¿e pozosta³ym. Aby wesprzeæ naukowców w tych dzia-³aniach, tworzy siê tzw. Mobility Infor-mation Centre – biura dysponuj¹ce in-formacjami i wspomagaj¹ce przyst¹pie-nie do programów stypendialnych. W ramach 6.Programu Ramowego zosta³ rozbudowany system stypendialny Marii Curie.

Utworzono 4 grupy stypendiów, zarów-no dla naukowców indywidualnych, jak równie¿ instytucji zainteresowanych przyj-mowaniem stypendystów. Przewiduje siê przyznawanie grantów we wszystkich dziedzinach naukowych, przy za³o¿eniu, i¿ dany obszar, czy temat badañ jest zwi¹-zany z ogólnymi celami programu i ma okreœlone znaczenie dla rozwoju nauki europejskiej. Wszystkie stypendia charak-teryzuje brak ograniczeñ wiekowych.

Pierwsze konkursy zostan¹ og³oszo-ne jeszcze w grudniu 2002, a pierwsze terminy sk³adania wniosków przewi-dziano na marzec i kwiecieñ 2003 r. W zale¿noœci od danej dziedziny prioryte-towej, konkursy bêd¹ og³aszane w for-mie jednego konkursu otwartego (Open Call) lub w kilku konkursach okreso-wych. Szczegó³owe informacje bêd¹ za-mieszczone w Programie Pracy (Work Programme) oraz Przewodniku dla wnioskodawców (Guide for Proposers). Pierwsze sk³adania wniosków przewidu-je siê w dwóch (lub wiêcej) terminach – w zale¿noœci od Tematu priorytetowe-go, marzec, kwiecieñ oraz wrzesieñ. Na ka¿dy z Priorytetów wyznaczono termin og³oszenia konkursu, okres przygotowa-nia projektu oraz termin sk³adaprzygotowa-nia wnio-sków. W priorytetach tematycznych przewidziano ró¿ne instrumenty realiza-cji projektu.

4 listopada br. uruchomiono oficjal-ny serwis, który bêdzie obs³ugiwa³ kom-pleksowo realizacjê 6. Programu Ramo-wego. Wszystkim zainteresowanym naj-nowszymi wiadomoœciami polecamy strony dostêpne w jêzyku polskim i an-gielskim:

http://www.npk.gov.pl

http://www.grantyeuropejskie.pl http://www.europa.eu.int/

http://www.cordis.lu/fp6 – serwis ofi-cjalny KE

http://www.kowi.de/rp/6/default.htm Joanna Drozd

(12)

Socrates Leonardo da Vinci Programy Ramowe

Koblencja uchodzi za jedno z najs³aw-niejszych miast Europy, bowiem dzieje historyczne, po³o¿enie geograficzne oraz klimat okolic sprzyja³y wczesnej penetra-cji i osadnictwu – tu przez wieki œciera³y siê oddzia³y zbrojne i wp³ywy ró¿nych kultur. Jak na ca³ym obszarze œrodko-wego Renu, znajdujemy w okolicach Koblenz wp³ywy celtyckie, rzymskie oraz kulturê plemion frankoñskich. Przez ostatnie stulecie przed narodzina-mi Chrystusa region ten by³ zdonarodzina-minowa- zdominowa-ny przez kulturê La Tène – odmianê wczeœniejsz¹, wysoko cywilizowanej kul-tury plemion celtyckich. W wyniku kam-panii militarnej Juliusza Cezara w latach 58–52 p.n.e. obszary Rhinelandu sta³y siê czêœci¹ Imperium Rzymskiego. Tak wiêc, europejska popularnoœæ Koblencji wywodzi siê ze splotu historycznego spu-œcizny staro¿ytnego imperium, kontynu-acji francuskich oraz wp³ywów pruskich. Ukoronowaniem pozycji miasta sta³ siê szlak turystyczno-handlowy z biegiem Mozeli i Renu, ustanowiony przez Bry-tyjczyków 200 lat temu.

Dziœ Koblencja jest znanym centrum naukowym i handlowym, centrum prze-mys³u lekkiego s³yn¹cym z produkcji win reñskich i mozelskich. Tê atmosfe-rê oddaje proste lecz treœciwe logo uczelni, ujmuj¹ce rzeki oraz usytuowa-nie trzech campusów: Koblenz, Höhr-Grenzhausen i Remagen. Fachhochschu-le KobFachhochschu-lenz uzyska³a status niezaFachhochschu-le¿nej uczelni w 1996 roku.

Wspó³praca

FH Koblenz jest jedn¹ z pierwszych uczelni partnerskich Politechniki Opol-skiej we wspó³pracy w programie So-crates/Erasmus. Pierwsze wyjazdy stu-dentów, jak równie¿ nauczyciela akade-mickiego z WEiA odby³y siê w roku akademickich 2000/2001.

W nastêpnym roku kontynuowano wyjazdy studentów i nauczycieli, wzbo-gacaj¹c ofertê dla studentów Wydzia³u Zarz¹dzania i In¿ynierii Produkcji PO. W tym te¿ roku (2001/02) odby³a siê obustronna wymiana nauczycieli oraz pog³êbienie kontaktów naukowych. Na rok akademicki 2002/03 uzyskano 5 miejsc dla studentów WEiA oraz 2 miej-sca dla studentów WZiIP. Z FH Koblenz przyjecha³o do Opola dwoje studentów kierunku informatyka.

Wizyta w uczelni partnerskiej – za-planowana zgodnie z rutynowymi dzia-³aniami programu – by³a pierwsz¹ z cy-klu wizyt monitoringowych i mia³a cha-rakter organizacyjny oraz pogl¹dowy. Obejmowa³a przede wszystkim zagad-nienia dotycz¹ce zakresu studiów zagra-nicznych dla studentów PO, wzajemne-go kszta³cenia dyplomowewzajemne-go, szczegó-³ów dotycz¹cych organizacji studiów oraz kwestii socjalnych. Uczestnicy to delegacja Politechniki Opolskiej: – prof. Krystyna Macek-Kamiñska,

prodziekan ds. studenckich,

– mgr Janusz Fijak, uczelniany koor-dynator programu Socrates/Erasmus, oraz przedstawiciele Fachhochschule Koblenz:

– prof. dr Peter Frings, President FH Koblenz,

– prof. dr Reinhard Harzer, dziekan Wydzia³u Elektrotechniki i Techno-logii Informacji,

– prof. dr Uwe Gärtner prodziekan Wydzia³u Elektrotechniki i Techno-logii Informacji,

– prof. dr Andreas Kurz, Wydzia³ Elektrotechniki i Technologii Infor-macji,

– prof. dr Joachim Aurich, Wydzia³ Elektrotechniki i Technologii Infor-macji,

– prof. dr Alex W. Schlich, Wydzia³ Zarz¹dzania i Administracji,

– mgr Ann Dommershausen oraz Ursula König, Biuro Wspó³pracy Miêdzynarodowej FH.

Wizyta zosta³a poprzedzona obszern¹ korespondencj¹,w której sygnalizowa-no obserwacje kadry dydaktycznej oraz ocenê wymiany 2001/02 w aspekcie aka-demickim, a tak¿e propozycje i plany dotycz¹ce dalszej wspó³pracy.

Przedmiotem wizyty by³o – w g³ów-nej mierze – podsumowanie oraz ocena okresu studiów studentów WEiA i WZiIP Politechniki Opolskiej w roku akademickim 2001/2002 oraz obserwa-cje i ustalenia dotycz¹ce grupy studen-tów PO, przebywaj¹cych w Koblencji od paŸdziernika 2002, jak równie¿ rozmo-wy na temat rozmo-wymiany w najbli¿szej przysz³oœci i studiów dyplomowych stu-dentów FH w Opolu.

Jednak pierwszym punktem progra-mu wizyty by³a wycieczka, zorganizo-wana przez Biuro Wspó³pracy Miêdzy-narodowej FH w ramach dni adaptacyj-nych dla studentów Erasmusa. W jed-nodniowym wyjeŸdzie do nadreñskiej miejscowoœci Boppard wziêli udzia³ stu-denci przebywaj¹cy na FH w ramach programu. Ca³odniowy pobyt „za mia-stem” obejmowa³ przejazd poci¹giem, zwiedzanie muzeum mebli giêtych, obiad w restauracji, wspinaczkê na wzgórze widokowe obejmuj¹ce prze³om Renu oraz ponad godzinny powrót do

(13)

Socrates Leonardo da Vinci Programy Ramowe

Koblencji statkiem spacerowym w dó³ rzeki. Koszt wycieczki (obejmuj¹cy wszystkie wydatki) wynosi³ 5 euro od osoby, a sam niedzielny wypad pozosta-wi³ niezatarte wra¿enia.

Oficjalna czêœæ pobytu rozpoczê³a siê od wizyty u prezydenta FH Koblenz, kilkudziesiêciominutowej prezentacji obu uczelni oraz wymiany pogl¹dów na temat bie¿¹cej wspó³pracy i planów na przysz³oœæ. Prof. Peter Frings podkre-œli³ z zadowoleniem aktywny udzia³ obu uczelni w programie europejskim i wy-mianê na dwóch kierunkach studiów. Zwróci³ równie¿ uwagê na ofertê nasze-go Wydzia³u Wychowania Fizycznenasze-go i Fizjoterapii, która mog³aby w przysz³o-œci zaowocowaæ wspó³prac¹ w dziedzi-nach zbli¿onych do oferty FH Koblenz z siedzib¹ w Remagen, gdzie kierunki studiów obejmuj¹ zarz¹dzanie sportem i ochronê zdrowia.

Spotkanie z profesorami Wydzia³u Elektrotechniki i Informatyki by³o przede wszystkim podsumowaniem okresu stu-diów, trzech studentów WEiA PO w roku 2001/2002, ze szczególnym zwróceniem uwagi na zjawiska niekorzystne z punktu widzenia dydaktycznego.

Szerzej ujête zagadnienie obejmuje kwestiê przygotowania dyplomowego studentów przed wyjazdem za granicê, kontrolê i wgl¹d do przebiegu studiów w uczelni partnerskiej, ustalenia i koor-dynacjê learning agreement, zakres eg-zaminów oraz przejrzystoœæ w stosowa-niu ECTS.

Prof. Kurz i prof. Gärtner krytycznie ocenili dokonania trójki studentów, za-tem zagadnienia dydaktyczne, kwestia oceny i kontroli by³y podstawowym przedmiotem rozmów. Podkreœlono, i¿

zaobserwowane problemy nie wynikaj¹ ze z³ej woli lub s³abego przygotowania studentów, ale maj¹ swe Ÿród³o raczej w ró¿nym systemie kszta³cenia i organi-zacji studiów, a tak¿e kontroli i obowi¹z-kach egzaminacyjnych.

W podsumowaniu tej czêœci podjêto decyzjê o sta³ym kontakcie koordynato-rów wydzia³owych, precyzyjnym usta-laniu zakresu studiów, koordynacji sesji egzaminacyjnej oraz urealnieniu syste-mu ECTS.

W bie¿¹cym roku akademickim – od paŸdziernika 2002 r., przebywa w Ko-blencji siedmioosobowa grupa studen-tów Politechniki Opolskiej:

· Jan Bartosz – WEiA, kierunek infor-matyka

· Micha³ Bursig – WEiA, kierunek in-formatyka

· Adam Ulbrich – WEiA, kierunek in-formatyka

· Marta Wieteska – WEiA, kierunek informatyka

· Pawe³ Grelich – WEiA, kierunek in-formatyka

· Katarzyna Mazur – WZiIP, kierunek zarz¹dzanie i marketing

· Agnieszka Olszówka – WZiIP, kie-runek zarz¹dzanie i marketing Czêœæ wizyty up³ynê³a na formalnych i nieformalnych spotkaniach ze studen-tami, podczas których omówiliœmy ich przygotowania do studiów za granic¹, formalnoœci w wype³nianiu zobowi¹zañ ujêtych w learning agreement, kwestie socjalne (zakwaterowanie), standard ¿ycia, kwestie finansowe wraz z mo¿li-woœciami dofinansowania stypendiów.

Dni programu

Socrates/Erasmus

Socrates/Erasmus jest unijnym progra-mem wymian studentów i kadry nauko-wej. Politechnika Opolska przyst¹pi³a do programu w 2000 roku, z wymiany sko-rzysta³o wtedy 27 studentów, którzy wy-jechali na studia do W³och, Francji i Nie-miec. W kolejnych latach zanotowaliœmy znaczny wzrost zainteresowania wœród stu-dentów, zwiêkszyliœmy równie¿ liczbê uczelni, do których mo¿na wyjechaæ na studia.

Ca³y czas Politechnika stara siê promo-waæ program wœród studentów, jednym ze œrodków promocji s¹ spotkania informa-cyjne, które odby³y siê 24 i 25 paŸdzierni-ka w sali Senatu PO.

Zaprosiliœmy wszystkich studentów za-interesowanych programem, planuj¹cych wyjazd na studia do jednej z 18 uczelni partnerskich oraz studentów, którzy wró-cili z pobytu na studiach za granic¹ i koor-dynatorów wydzia³owych.

Spotkanie nie mia³o charakteru formal-nego – odby³o siê w przyjemnej, przyja-cielskiej atmosferze w ramach „tygodnia Erasmusa” oraz faktu, i¿ w tym roku aka-demickim wys³ano milionowego studenta z programu.

Ci studenci, którzy przyszli na spotka-nie, mieli okazjê poznaæ nie tylko zespó³ Biura Wspó³pracy z Zagranic¹ PO, ale przede wszystkim porozmawiaæ z tymi, którzy „byli, zaliczyli i wrócili”, czyli otrzymaæ rzetelne informacje z pierwszej rêki. O uczelni partnerskiej w Koblenz i tamtejszym ¿yciu studenckim mo¿na by³o porozmawiaæ z Carmen i Sasch¹, studen-tami, którzy przyjechali na Politechnikê w³aœnie w ramach wymiany Erasmusa.

W roku akademickim 2002/2003 na stu-dia za granic¹ zg³osi³o siê 55 osób do 15 uczelni partnerskich. Na nastêpny rok aka-demicki Politechnika powiêkszy³a ofertê o cztery nowe uczelnie w Danii, Hiszpanii, Niemczech i Francji, co jednoczeœnie spra-wia, i¿ wiêksza liczba studentów mo¿e wy-jechaæ na semestr lub na rok na studia.

Rekrutacja na rok akademicki 2003 / 2004 zacznie siê wczesn¹ wiosn¹ (dok³ad-na data bêdzie poda(dok³ad-na dzieka(dok³ad-natom oraz umieszczona na stronach internetowych).

Wszelkich dodatkowych informacji udzielaj¹ koordynatorzy wydzia³owi: - Wydzia³ Budownictwa – dr in¿.

Grze-gorz Ginda

(14)

Sprawy nauki

21 listopada 2002 r.

Obradom przewodniczy³ prof. Micha³ Kleiber, minister nauki - przewodnicz¹cy KBN. Przed przyjêciem porz¹dku obrad i protoko³u z poprzedniego posiedzenia minister Kle-iber poinformowa³, ¿e prof. Bogdan Ney zosta³ przewodni-cz¹cym Wydzia³u VII – Nauk o Ziemi i Nauk Górniczych Polskiej Akademii Nauk (funkcjê obejmie 1 stycznia 2003). Minister nauki oraz cz³onkowie KBN z³o¿yli Panu Profeso-rowi serdeczne gratulacje.

Cz³onkowie Komitetu otrzymali odpowiedŸ Komisji Sena-tu RP na wrzeœniow¹ uchwa³ê skierowan¹ do Sejmu i SenaSena-tu RP w sprawie rz¹dowego projektu bud¿etu na 2003 r. - Prze-wodnicz¹cy Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, Marian ¯en-kiewicz oraz Przewodnicz¹cy Komisji Gospodarki i Finan-sów Publicznych, Jerzy Markowski zapewnili, ¿e przes³ana uchwa³a zostanie wykorzystana w pracach Senatu nad ustaw¹ bud¿etow¹.

Po przyjêciu porz¹dku obrad i protoko³u z poprzednich obrad Komitet podj¹³ uchwa³y o przyznaniu œrodków fi-nansowych:

• dla jednostek naukowych na finansowanie lub dofinanso-wanie:

- w latach 2002-2003 inwestycji s³u¿¹cych potrzebom ba-dañ naukowych lub prac rozwojowych w kwocie 16.413.727 z³, z tego w 2002 r. - 13.267.897 z³, a w 2003 r. - 3.145.830 z³.

- w 2002 r. inwestycji budowlanych s³u¿¹cych potrzebom badañ naukowych lub prac rozwojowych w kwocie 5.041.342 z³.

- inwestycji aparaturowych w latach 2002-2003 w kwocie 11.372.385 z³.

• na dofinansowanie w latach 2002-2005 badañ naukowych i prac rozwojowych bêd¹cych czêœci¹ 5.PR, MNS, EWWS, programu „Leonardo da Vinci”, COST, CERN, NATO w kwocie 17.286.180 z³ z tego w: 2002 r. - 5.271.400 z³, 2003 r. - 6.519.080 z³, 2004 r. - 4.328.000 z³, 2005 r. - 1.167.700 z³.

• dla jednostek naukowych, które w ramach 5. PR zg³osi³y projekty ocenione przez Komisjê Europejsk¹ jako co naj-mniej dobre, lecz nie przyjêto ich do realizacji, na koszty kontynuacji wspó³pracy z partnerami zagranicznymi lub na koszty ponownego przygotowania wniosku do Komisji Europejskiej ³¹cznie 165.000 z³ (po 15.000 z³ dla jedno-stek wymienionych w za³¹czniku do uchwa³y)

• dla jednostek naukowych wystêpuj¹cych w charakterze ko-ordynatora projektu 5. PR w og³oszonym (20 wrzeœnia 2001 r.) przez Komisjê Europejsk¹ konkursie na wsparcie centrów doskona³oœci, dla instytucji naukowych krajów kandyduj¹cych do Unii Europejskiej, na refundacjê czêœci kosztów przygotowania wniosku ³¹cznie 240.000 z³ (po 20.000 z³ dla jednostek wymienionych w za³¹czniku do uchwa³y).

• dla podmiotów dzia³aj¹cych na rzecz nauki, wystêpuj¹-cych w charakterze koordynatora projektu 5. PR, na re-fundacjê czêœci kosztów przygotowania przyjêtego wnio-sku lub na koszty ponownego przygotowania wniownio-sku nie-przyjêtego do realizacji przez Komisjê Europejsk¹ ³¹cznie 120.000 z³ (po 30.000 z³ dla podmiotów wymienionych w za³¹czniku do uchwa³y).

• dla Przedsiêbiorstwa Realizacji Inwestycji „proINVEST” Sp. z o. o. w £odzi i Zamku Królewskiego na Wawelu na koszty kontynuacji wspó³pracy z partnerami zagranicznymi lub na koszty ponownego przygotowania wniosku do Ko-misji Europejskiej, dla projektów ocenionych jako co naj-mniej dobre lecz nie przyjête do realizacji po 15.000 z³. • dla Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, pe³ni¹cej

funkcjê krajowego punktu kontaktowego programu „eCon-tent” równowartoœæ 9.574 EURO, co stanowi czêœæ wk³a-du do tego programu pokrywan¹ z bud¿etu KBN. Ca³ko-wity wk³ad do programu „eContent” wynosi w 2002 r. 20.000 euro, z czego 10.426 euro pokryte zostanie z fun-duszu PHARE.

W dalszej czêœci posiedzenia Komitet:

• Podj¹³ decyzjê o odst¹pieniu od ustanowienia nastêpuj¹-cych projektów celowych zamawianych:

- „Opracowanie systemu ochrony zdrowia pracowników i funkcjonariuszy policji przed negatywnymi konsekwen-cjami stresu zawodowego”,

- „Opracowanie metodyki wykorzystania systemu moni-toringu i os³ony kraju dla poprawy bezpieczeñstwa ru-chu drogowego w Polsce”.

• Rozpatrzy³ sprawê zagospodarowania wolnych œrodków z tegorocznego bud¿etu nauki. Postanowiono, ¿e Zespo³y KBN przedstawi¹ do 27 listopada propozycje co do sposo-bu rozdysponowania tych œrodków.

• Kontynuowa³ dyskusjê nad projektem ustawy o finansowa-niu nauki.

• Przyj¹³ rozliczenia z wykonania projektów realizowanych w ramach 5. PR w 2001 r., oraz poj¹³ decyzjê o ich konty-nuowaniu w 2002 r.

• Zapozna³ siê z informacj¹ na temat:

- ogólnopolskiej sieci optycznej PIONIER w latach 2001-2002.

- uczestnictwa Polski w 5. Programie Ramowym Unii Europejskiej (informacja poni¿ej)

- udzia³u polskich zespo³ów w projektach realizowanych w ramach Programu Ramowego Badañ i Szkolenia Eu-ropejskiej Wspólnoty Energii Atomowej EURATOM. W zwi¹zku z ma³¹ liczb¹ projektów zrealizowanych w tym programie, Komitet podj¹³ decyzjê o dalszym uczestnictwie w tym programie w formule „project by project”, a nie na zasadzie stowarzyszenia z tym pro-gramem.

- realizacji bud¿etu nauki w 2002 r. wg. stanu w dniu 8 listopada br.

Ostatnie w tym roku posiedzenie KBN odbêdzie siê 19 grudnia 2002 r.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Sporządzamy układ doświadczalny składający się z płyty CD, wskaźnika laserowego i ekranu, zgodnie z opisem zawartym w dwiczeniu 18. Wykonujemy pomiary odległości

Cele szczegółowe: uczeo zapoznaje się z własnościami spektralnymi lampy rtęciowej (kwarcowej), z pojęciem pracy wyjścia z metalu, zasadą zachowania energii w przypadku

Obserwacje (opisujemy w punktach przebieg eksperymentu: przyczyna skutek) Wnioski (odniesienie

Obserwacje (opisujemy w punktach przebieg eksperymentu: przyczyna skutek) Wnioski (odniesienie

N: Prezentacja przykładów ilustrujących temat główny lekcji: Opis materiałów, które dobrze przewodzą prąd oraz izolatorów znanych z życia codziennego.. U: Dyskutują na

[Wpisz tekst] Karta eksperymentu Temat eksperymentu Cegły a energia Instrukcja wykonania. Kładziemy dyktę na dwóch

Cele szczegółowe: uczeń wyjaśnia wpływ oporu powietrza i kształtu ciała na spadanie swobodne, określa rodzaj ruchu w czasie spadania z oporem i bez oporu

Cele szczegółowe: uczeń tworzy model pozwalający przeanalizować przemiany energetyczne podczas skoku na bungee, bada eksperymentalnie zasadę zachowania energii , omawia przemiany