T. A.
"Pro typolohiju stylju w poeziji
Maksyma Rylskoho i Jaroslawa
Iwaszkewycza 50-ch rokiw /O
typologii stylu w poezji Maksyma
Rylskiego i Jarosława Iwaszkiewicza
lat 50-ych/", Ju. L. Bułachowśka,
"Słowo i trud", Red.: H.P.Jiżakiewycz,
Kijów 1976 : [recenzja]
Biuletyn Polonistyczny 21/4 (70), 0244
/11/ BRŻEW SKAJA T .N . : Prijem y jazykowoj stilizacii w tw orczest- wie Stefana Żeromskogo (po knigie "W ietier s m orja") /Problem y
sty lizacji językowej w tw órczości Stefana Żerom skiego (na przykła dzie "W iatru od m o r z a ")/. "W iestnik Moskowskogo u n iw iersitieta". F iło ło g ija. 1976 nr 4- s . 64-73.
Traktując sty lizację językową jako "zesp ó ł środków językowych sto sowanych świadomie w celu nadania utworowi cech właściwych danej epo ce i m iejscu", autorka stw ierdza, iż spośród wielu p isa rz y polskich n aj pełniej stosow ał ją Żerom ski. Bada główne sposoby sty lizacji językowej p isa r z a , prawidłowości w doborze środków językowych i funkcję sty liza c ji. Stw ierdza, iż podstawowymi środkami w tym zak resie były dialekty- zmy, archaizmy i zapożyczenia, z a ś najważniejszym i rodzajam i - sty liza c ja h istoryczna, lokalna i zawodowa. N ajczęściej stosow ał Żeromski p ierw szą, posługując się przy tym określonym słownictwem oraz wprowa dzając do języka utworu dawne formy i konstrukcje składniowe. Spośród elementów obcojęzycznych używał latynizmów i germanianów. Stylizację lokalną uzyskiwał przez wprowadzenie dialektu kaszubskiego i innych pol skich gwar północnych. Artykuł zamyka próba analizy ilościow ej elemen tów stylizacyjnych w języku Żerom skiego.
B P /7 0/98 T .A .
/11/ BUŁACHOWSKA Ju.L.: Pro typolohiju stylju w poeziji Maksyma Rylskoho i Jarosław a Iwaszkewycza 50-ch rokiw [O typologii stylu w poezji Maksyma Rylskiego i Jarosław a Iw aszkiew icza lat 5U-ychJ. "Słowo i tru d ". R e d .: H .P . Jiżakiew ycz, Kijów 1976, "Naukowa dumka", s . 123-130.
Podstawę dla porównania stanowi podobieństwo ideowe i tematyczne, środki w yrazu artystycznego i ewolucja obu poetów. Istota ich twórczego powinowactwa w aspekcie ideowo-artystycznym polega na apoteozie życia,
swobody tw órczej, przyrody i człowieka - twórcy dobra i sprawiedliwo śc i. Łączy się z tym rodzaj liryzmu właściwy obu poetom - "św iatła m ąd rość". Do cech wspólnych zalicza autorka bogactwo rem iniscencji,
ro zległo ść twórczych sk ojarzeń , w iersze o artystach , nawiązywanie - m .in. polemiczne, rzutujące na teraźn iejszo ść - do mitologii i antycznych spo
sobów obrazow ania. Rozważania prowadzą do w niosku, że uprawiany przez Rylskiego od dawna gatunek liryki publicystycznej je st zjawiskiem nowym w powojennej liryce Iw aszkiew icza.
