• Nie Znaleziono Wyników

Widok Ks. prof. dr hab. Franciszek Drączkowski

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Widok Ks. prof. dr hab. Franciszek Drączkowski"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

K

15 marca hab. Fran kierownik szy rektor działu Te Wydziału Francis 1941 r. w Po uzyska w Pelplini W 1968 r. Historii K z filologii uzyskał lic r. zaś stop doktorską podstawie studia do tatis w Un christianis stawie roz advertend wydziałow talista, a o logii patry stawie roz blin 1983) w Lublini został pow

KS. PROF.

2018 r. w B nciszek Drą k Katedry Pa r WSD w T eologii TN (1987-1990 szek Drączk w Fordonie ( aniu świadect ie. W 1966 r . został skier Kościoła KUL klasycznej cencjat i sto pień magistra z patrologii e „Stromató Rzymu, w niversità Sal s, a w 1976 r zprawy Qua p da falsa gno wym Zakład od 1978 r. ad ystycznej i p zprawy Kośc ). W 1982 r. e oraz sakra wołany na sta S u 47 (

DR HAB.

Bydgoszczy ączkowski, atrologii Gre Toruniu, czł KUL i prze 0). kowski urodz (dzisiaj dzie twa dojrzało r. przyjął św rowany na s L. Rok późn na Wydzia pień magistr a filologii kl i Formy i zas w” Klemens latach 1973 lesiana. W 1 r. stopień do paideia Clem osi. Od 1 pa dzie Leksyko diunkt. W 19 atrologii En ciół-Agape w zaczął wykł amentologię anowisko p.o u m m a r i u (67) – 2

FRANCISZ

zmarł ks. p wybitny pa eckiej KUL, łonek czynn ewodniczący ził się 26 k lnica Bydgo ści wstąpił d więcenia kapł studia specja niej podjął ró ale Nauk Hu ra teologii z lasycznej. W sady pierws sa Aleksand -1976 studio 1975 r. uzys oktora ex litt mens Alexan aździernika ograficznym 980 r. został cyklopedii k według Klem ładać patrolo patrystyczn o. kierownik u m 2018

ZEK DRĄC

prof. dr atrolog, , pierw-ny Wy-y tegoż kwietnia oszczy). do WSD łańskie. alistyczne z p ównież równ umanistyczn z zakresu his W listopadzie szych wspóln dryjskiego. S ował w Insti kał licencjat eris classicis ndrinus imbu 1976 r. pod m KUL – naj mianowany katolickiej. H mensa Aleksa ogię (wykład ną w WSD w ka Katedry P

CZKOWSK

patrologii w oległe regula ych KUL. W storii Kościo e 1973 r. obr not chrześcij Skierowany itutum Altio t ex litteris c s et christian utus apparea djął pracę w jpierw jako redaktorem Habilitował s andryjskiego d kursoryczn w Pelplinie. Patrologii KU

KI

w Instytucie arne studia W 1970 r. oła, w 1973 ronił pracę jańskich na na dalsze oris Latini-classicis et nis na pod-at in anim-w Między- dokumen-działu teo-się na pod-o (wyd. Lu-ny) w WSD W 1983 r. UL.

(2)

Powie-IN MEMORIAM 144

rzono mu wykłady kursoryczne z patrologii na Wydziale Teologii KUL oraz prowadzenie seminarium naukowego. W 1984 r. został zatrudniony w KUL na stanowisku docenta oraz otrzymał nominację na kierownika Katedry Patrologii. W 1992 r. uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego KUL, a w marcu tegoż roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk teologicznych. W 1997 r. został zatrudniony na stanowisku profesora w Katedrze Patrologii Greckiej KUL. W latach 1994-1997 był pierwszym rektorem WSD w Toruniu.

Pełnił funkcje członka Kolegium Redakcyjnego „Vox Patrum” (od 1981 r.), członka Komisji Rewizyjnej Towarzystwa Przyjaciół KUL (1985-1991), przewodniczącego Wydziału Teologiczno-Kanonicznego Towarzystwa Nau-kowego KUL (1987-1990), kuratora Koła Filologicznego (od 1987 r.), prodziekana Wydziału Teologicznego (1990-1993), przewodniczącego Ogólnopolskiej Sekcji Patrystycznej przy Komisji Episkopatu ds. Nauki Katolickiej (1990-1996).

W lutym 1988 r. został mianowany kapelanem honorowym (prałatem) Jego Świątobliwości Jana Pawła II, a w 1997 r. kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej Toruńskiej. 18 października 1999 r. otrzymał nagrodę (indy-widualną II stopnia) Rektora KUL (A. Szostek) „Za oryginalne i twórcze osiągnięcia naukowe oraz kształcenie kadr naukowych”.

Był autorem 203 prac drukowanych, w tym 25 pozycji książkowych i 94 artykułów w Encyklopedii katolickiej, a także promotorem ponad 200 prac magisterskich i 13 rozpraw doktorskich.

Był twórcą tzw. wykresograficznej metody wykładu prawd wiary. Jej podstawą jest figura koła, w które został wpisany trójkąt równoboczny, będą-cy symbolicznym obrazem Boga Jedynego w Trzech Osobach. Rdzeniem i osią metody jest historia zbawienia przedstawiona w 20 wykresach geo-metrycznych. Zdaniem twórcy tej metody wyłożenie prawd wiary, które jest oparte na elementach wizualnych, koryguje deformacje i błędy, jakie niekiedy mogą się pojawiać w teologii oraz w świadomości wiernych. Dzięki przed-stawieniom „geometrycznym” metoda wykładu osiąga „jasność i wyrazi-stość”, którą postulował Kartezjusz. Ukonkretniony dzięki figurom geo-metrycznym wykład zyskuje w pewnym sensie ewidentność występującą w naukach ścisłych.

Na podstawie materiałów internetowych* opracował Stanisław Sarek

* http://www.kul.pl/s-p-ks-prof-dr-hab-franciszek-draczkowski-1941-1966-2018,art_13622.html; https://lublin.gosc.pl/doc/4565235.Zmarl-ks-prof-Franciszek-Draczkowski

Cytaty

Powiązane dokumenty

Clyde Kluckhohn, profesor Uniwersytetu Harvarda (USA) należał do czoło­ wych przedstawicieli tego kierunku amerykańskiej antropologii społecznej, który wiązał badania nad kulturą

For the drying method: directly before analysis, 5 μL of sample was put onto a hydrophilized TEM grid (Quantifoil “R1.2/1.3” holey carbon film on Cu 200 mesh), the excess of the

The sulfur dioxide discharge volume and economic growth reflect a U-shaped relation; the generated volume of industrial solid wastes and economic growth reflect a reversed

Z a zasadniczy tekst bierze autentyk lw ow ski pierwszej redakcyi łacińskiej i drukuje g o in exten­ so, w przypiskach uwzględnia różnice i odmianki pozostałych

ki o różnych funkcjach: w regionie Beskidu Małego Karpat Zachodnich jest to głównie szopa polaniarska typu fenil, pełniąca funkcję magazynu na siano.. i sprzęt rolniczy

PPMS­ stanowi­ średnio­ 15­­­­­20%­ wszystkich­ przypadków­ stwardnienia­ rozsianego­ (odsetek­ ten­ waha­ się­ od­ 7,7%­ do­ 37,4%­ według­ różnych­

Nie wiedziałem jednak, że potrzebna jest jakaś forma migawki, dzięki której obrazy zaczęłyby się poruszać.. DoDoHa: Z jakich swoich osiągnięć jest Pan

the Communication from the Commission to the European Parliament, the Council, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions concerning the European