SZKOŁY JĘZYKOZNAWSTWA POLONISTYCZNEGO XX W.
Przedstawiamy niżej komplet 4 artykułów, mających zapoznać czytelnika ze szczególnie charakterystycznymi i najszerzej rozpowszechnionymi szkołami językoznawstwa polonistycznego XX wieku.
Pomysł takiego zestawu wywodzi się z zebrania Komitetu Historii Nauki i Tech-niki PAN w dniu 29 X 2001 г., na którym prof. I. Bajerowa (z Krakowa) wygło-siła referat Dwie szkoły językoznawstwa polonistycznego XX wieku - konflikty i współpraca, skupiając uwagę na rozbieżnościach między szkołami i stopnio-wym pokonywaniu tych różnic. Ale prof. I. Stasiewicz-Jasiukowa, przewodnicz-ąca KHNiT zaproponowała, by rzecz publikować z poszerzeniem o fragmenty dyskusji - o głos środowiska warszawskiego (już bez innych wypowiedzi i bez odpowiedzi referentki), jak również o prezentację innych środowisk, nieuwzględnio-nych w referacie.
Stąd następną pozycją jest głos prof. J. Puzyniny (z Uniwersytetu Warszaw-skiego), która polemizuje z pewnymi ujęciami I. Bajerowej, uzupełnia charakte-rystykę tzw. szkoły warszawskiej (zwłaszcza sylwetki prof. W. Doroszewskie-go) i prezentuje nieco inną optykę i ocenę różnic między omawianymi dwoma środowiskami.
Dwa dalsze artykuły przedstawiają dwie młodsze szkoły językoznawcze (w Lublinie i Opolu). Autorami tu są główni animatorzy tych środowisk, z koniecz-ności więc prace te noszą bardziej osobiste piętno; zarazem jednak systematycz-niej opisują genezę i rozrost tych kierunków, ściśle zresztą łączących się z pro-blematyką ogólnojęzykoznawczą uprawianą w językoznawstwie światowym.
