• Nie Znaleziono Wyników

Wojciech Macioszczyk (1958–2019)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Wojciech Macioszczyk (1958–2019)"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

Podstawowych Karpat w Oddziale Karpackim. Prace dok-torsk¹, której tematem by³ rozwój utworów dolnego dewonu i karbonu w pod³o¿u zapadliska przedkarpackiego miêdzy Krakowem a Rzeszowem w aspekcie poszukiwañ naftowych, obroni³a w 1979 r. Zagadnienia dotycz¹ce wykszta³cenia i rozmieszczenia utworów dewonu i karbonu stanowi³y g³ówny przedmiot jej badañ i zainteresowañ, a¿ do odejœcia na emeryturê w roku 1988. Znalaz³o to tak¿e odzwierciedle-nie w publikacjach dotycz¹cych korelacji, rozwoju facjal-nego i stratygrafii utworów dewonu oraz karbonu w pod³o¿u zapadliska i Karpat, obrze¿eniu Górnoœl¹skiego Zag³êbia Wêglowego czy znalezisk paleozoicznych ska³ egzotyko-wych w utworach fliszoegzotyko-wych Karpat zewnêtrznych. Roma-na Zaj¹c jest tak¿e wspó³autork¹ czêœci map zawartych w polsko-s³owacko-czeskim Atlasie geologicznym Karpat zewnêtrznych i zapadliska przedkarpackiego (1988–1989). Za swoj¹ dzia³alnoœæ w 1989 r. zosta³a odznaczona srebrn¹ odznak¹ Zas³u¿ony dla Polskiej Geologii i honorow¹ odzna-k¹ SITPNiG. Na potrzeby realizowanego tematu, dotycz¹ce-go modelu przestrzennedotycz¹ce-go i ewolucji orogenu karpackiedotycz¹ce-go, ju¿ jako emerytowany pracownik, wspó³pracowa³a z Pañst-wowym Instytutem Geologicznym, opracowuj¹c profile pod³o¿a Karpat i zapadliska przedkarpackiego. Dociekli-wa, sumienna, z wielkim zaanga¿owaniem i pasj¹ podcho-dzi³a do realizowanych zadañ. ¯yczliwa i kole¿eñska w stosunku do m³odych pracowników, ciep³a i otwarta dla

wszystkich, pomaga³a ludziom i zwierzêtom… i tak¹ Ciê Romo bêdziemy pamiêtaæ.

Ma³gorzata Garecka, Antoni Wójcik Pañstwowy Instytut Geologiczny, Oddzia³ Karpacki

Wojciech Macioszczyk (1958–2019)

W dniu 31 paŸdziernika 2019 r. niespodziewanie od-szed³ od nas nieod¿a³owany mgr Wojciech Macioszczyk geolog, popularyzator wiedzy przyrodniczej, muzealnik. Przez 35 lat pracowa³ w PAN Muzeum Ziemi w Warszawie w Dziale Paleozoologii, Dziale Mineralogiczno-Petrogra-ficznym, a ostatnio w Dziale Popularyzacji Nauk Geolo-gicznych.

Wojtek, a w³aœciwie Kocio³, mia³ wiele pasji. Judo, zwierzêta, golf, bryd¿, dzia³ka... i wreszcie, to co sta³o siê jego zawodem – geologia. Kiedy ponad 40 lat temu, maj¹c dwadzieœcia lat, wyje¿d¿aliœmy w Góry Kaczawskie na po-szukiwanie ametystów i agatów nie spodziewa³em siê, ¿e tak nas poch³on¹ minera³y i skamienia³oœci. Z kolejnych wyjaz-dów do niezliczonej liczby kamienio³omów, odkrywek i ko-palñ zwoziliœmy stosy, jak niektórzy mówili, gruzu. Kocio³ zbiera³ okazy ze wszystkich tych miejsc. Myœlê, ¿e takich jak on by³o niewielu. Nie przeszkadza³a nam nawet zima stulecia – w styczniu 1979 r., niezbyt rozs¹dnie, wybraliœ-my siê na poszukiwanie skamienia³oœci do Grzegorzowic w Górach Œwiêtokrzyskich. Przeszkod¹ nie by³ te¿ stan wojenny. Po otrzymaniu stosownych zezwoleñ milicyj-nych jeŸdziliœmy s³ynn¹ Skarpet¹ Kot³ow¹ do Korytnicy na tzw. muszelki. M³odym warto wiedzieæ, ¿e taka podró¿ w okolice Jêdrzejowa wi¹za³a siê z czternastoma kontrolami na granicach miast i województw. Zreszt¹ Korytnica to by³ konik numer jeden Wojtka. Jego zbiór (razem z Jackiem Ciborem) fauny mioceñskiej (obecnie w Muzeum Ziemi) jest jednym z bardziej reprezentatywnych w Polsce. Wyjaz-dy na kamyczki przeplata³y siê ze studiami, dzia³alnoœci¹ w podziemiu, a póŸniej te¿ z prac¹ zawodow¹, która, a nie-czêsto siê to zdarza, znakomicie wspó³gra³a z pasjami Wojtka. W roku 1997 mieszka³em w Kotlinie K³odzkiej, któr¹ w lipcu zdewastowa³a powódŸ. Kocio³ by³ jednym

z pierwszych, którzy dotarli w okolice Masywu Œnie¿nika, nios¹c pomoc powodzianom. W roku 2002 zosta³ wydany Przewodnik mineralogiczny, a w 2013 r. Album minera³ów Polski na CD, których Wojtek by³ wspó³autorem. Dwa lata temu penetrowaliœmy skarpê wiœlan¹ w Dobrzyniu nad Wis³¹ w poszukiwaniu kryszta³ów gipsu. Skarpa jest stro-ma i bardzo wysoka, a mimo to Kocio³ bez problemu j¹ pokonywa³. Nie by³o widaæ jakichkolwiek oznak s³aboœci. Na 2019 r. mieliœmy zaplanowany wyjazd do Dobrzynia, tym razem sp³yw pontonem Wis³¹, prze³o¿yliœmy go na przysz³y rok... Naszych wspólnych planów ju¿ nie zreali-zujemy. Ale na pewno znów siê spotkamy. Do zobaczenia Kocio³!

Miros³aw Dorejko 15

Cytaty

Powiązane dokumenty

oceny przydatnoœci kopalin kaolinowych z rejonu Œwidnicy-Strzegomia do produkcji kaolinów dla przemys³u p³ytek ceramicznych, oceny bazy zasobowej niektórych odmian i³ów ceramicznych

(1984) - Stratygrafia i rozw6j facjalny dewonu i dolnego karbonu poludniowej cz~sci podloza zapadliska

jeszcze utwory niiszej cz,Sci franu i dewonu srodkowego (M. Zaj,!c spoczywalyby bezposrednio na osadach old redu, ktore mialyby bye srodkowo- dewonskie. Przyjmuj,!c

Romana ZAJt\C - Stratygrafia i rozw6j facjalny dewonu i dolnego karbonu poludniowej cz{:sci podloza zapadliska przedkarpackiego.. TABLICA

dewonu dolnego oraz dewonu środkowego i górnego wyraźnie zaznaczają się dwie prawie równoległe strefy podwyższonych zawartości metanu i węglowodorów wyższych,

Tendencja ta występuje bez względu na rodzaj gradacji w wielkości klastów, przy czym w przystropowych częściach ławic obserwuje się często stopniowe

, Pozycja stratygraficzna pozostałych utwor6w serii paleozoicznej re- jonu Rząsin może być określona przez wyjaśnienie zalegania tych utworów w stosunk\l do

-wschodniej Niecki Nidziańskiej notuje się .obecność wapieni dolomitycz- nych 9 a W części 'centralnej i północnej znaczny udział osadów margli- stych? a lokalnie