• Nie Znaleziono Wyników

Kościoły RFN wobec Szoah 1945-1985

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Kościoły RFN wobec Szoah 1945-1985"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

Andrzej Kosiński

Kościoły RFN wobec Szoah 1945-1985

Collectanea Theologica 60/3, 85-89

(2)

C ollecta n ea T h eologica 60(1990) fase. III

KOŚCIOŁY RFN WOBEC SZOAH

1945— 1985

P o d stw ę do op raco w an ia niniejszego te m a tu stanow i w y d an a w 1988 ro k u książk a Die K irchen und das Judentum . D okum ente von 1945 bis 1985 (Kościoły i Judaizm . D oku m en ty z lat 1945— 1985)*.

J e s t to w sp ó ln a p u b lik a c ja K om isji S tu d y jn e j „Kościół i Ju d a iz m ” K ościoła E w angelickiego w N iem czech oraz G ru p y Roboczej K o­ m isji E kum en iczn ej K o n feren cji E p isk o patu R FN do sp ra w J u d a ­ izmu. Z b ió r z a w iera soborow e, papieskie i biskupie oraz inne do­ k u m e n ty teologów katolickich, a tak że w ypow iedzi przedstaw icieli i różn ych g rem ió w K ościołów p ro testan ck ich , ośw iadczenia żydow ­ skie i d o k u m en ty opracow ane przez m ieszane g ru p y chrześcijańsko- -zydow skie. W książce zam ieszczono ró w n ież w y stąp ien ie J a n a P a w ła II w rzy m sk iej synagodze (13 IV 1986). In ic jaty w ę sp o rzą­ dzenia zbioru w y su n ął w 1978 ro k u W ilhelm G u n d ert, ów czesny re fe re n t k a n c e la rii K ościoła ew angelickiego w N iem czech. Pom ysł został p o d ję ty przez b isk u pa K a rla F liigela, przew odniczącego G ru ­ p y Roboczej do sp ra w Ju d aizm u . D ało to początek pracom w spólnej p ro te sta n c k o -k a to łic k ie j kom isji, k tó ra podczas szeregu posiedzeń zebrała o ficjaln e d o k u m en ty w y ra ż ają ce isto tn e asp ekty stosunków chrzęści jańsko-żydow skich.

1. Dokum enty Kościoła katolickiego

N a p rz e strz e n i czte rd z ie stu la t (1945— 1985) u kazało się 'w RFN 19 znaczących dokum en tów K ościoła katolickiego dotyczących om a­ w ianego zagadnienia. P ie rw sz y pochodzi z 29 czerw ca 1945 ro k u i zaw iera w y stąp ien ie biskupów k ato lick ich sk ie ro w a n e do w ie rn y c h z p ro w in cji kościelnych K öln i P a d e rb o rn . Mówi się w nim o o k ro p ­ nościach (zgrozie) obozów k o n c e n tra c y jn y c h i w yniszczeniu cały ch narodów , chociaż nie w spom ina się w p ro st o m ordzie dokonanym na naro dzie żydow skim .

N a zakończenie 72 K a th o lik e n ta g u w e w rześn iu 1948 ro k u w y ­ dano rezo lu cję dotyczącą m . in. k w estii żydow skiej. U czestnicy zjazdu, w d u c h u chrześcijań sk iej p o ku ty , d ek larow ali w olę u ja w ­ nienia i n a p ra w ie n ia w ram a ch m ożliw ości w y rząd zoneg o Żydom b ezp raw ia i niedopuszczenie, ab y znow u zapłon ął an ty sem ity zm

* D ie K i r c h e n u n d d as J u d e n tu m . D o k u m e n t e v o n 1945 bis 1985, Red. R. R e n t d o r f f — H. H e n r i x , P ad erb orn — M ü nchen 1988, ss. 746.

(3)

oraz prosili Żydów , ab y z całą w olą w łączyli się w zw alczanie ob­ jaw ów ro zk ła d u życia społecznego.

9 listo p ad a 1949 ro k u k a rd . K o n ra d v o n P rey sin g , bisk u p B e r­ lina, w 11 rocznicę „K ry ształo w ej N ocy”, będącej początkiem w y ­ niszczenia (A u srottu n g) Żydów, w ystosow ał lis t pasterski. P rzy p o ­ m inając, że p o przed n i (czytaj: hitlero w sk i) rząd w y m ordow ał 5 000 000 Żydów , zw rócił uw agę n a fak t, iż w N iem czech w ciąż odżyw ają p rz e ja w y rasow ej i n aro d o w ej nien aw iści w y ra ż an e j np. przez bezczeszczenie c m e n tarz y żydow skich.

W dniach od 27 do 30 sierp n ia 1962 ro k u w Fuldzie obradow ali b isku pi niem ieccy, a owocem o b rad by ł L ist P a ste rsk i m ający p rz y ­ gotow ać w ie rn y c h do zbliżającego się S oboru Pow szechnego. Z aw ie­ ra ł on w ezw anie do p rzy m ierzy i p o k u ty w duchu odpow iedzialności za n ielu d zk ą zagładę (Vernichtung) n aro d u żydowskiego.

Do n a jb a rd z ie j znaczących d o ku m en tó w n ależy uch w ała S ynodu O gólnoniem ieckiego p t. Nasza nadzieja. W yzn anie w iary w obecnym czasie (Unsere Hoffnung. Ein Bekenntnis zum Glauben in dieser

Zeit). A kt te n został p rz y ję ty 22 listo p ad a 1975 ro k u p rzy 225 gło­

sach „za”, 26 ^przeciw ” i 15 w strz y m u ją c y c h się. O kreślono w nim sy tu a c ję w ia ry w Niem czech, sta w ia jąc jednocześnie w iele k ry ty c z ­ n y ch p y ta ń i p ro po zy cji odnow y życia relig ijn eg o .

IV część d o k u m en tu zaw iera rozdział pt. Für ein neues V erh ält­ nis zu r G laubensgeschichte des jüdischen V olkes, k tó ry m ów iąc o „Bogu n ad ziei” w kontekście zgrozy O św ięcim ia sta ł się p u n k te m ciężkości sy n o d aln ej k o n tro w ersji. B iskupi stw ie rd z ają , że państw o niem ieckie to k ra j, w k tó ry m n a ró d żydow ski by w ał sy ste m aty c z ­ n ie w yniszczany. W czasie narodow ego socjalizm u, podczas gdy w ię­ kszość in sty tu c ji w idząc Zbrodnie dok on y w an e n a Ż ydach m ilczała, ty lk o pojedyncze osoby i g ru p y p rzeciw staw iały się m im o zag ro ­ żenia prześlad o w anio m żydow skiego n a ro d u . M ając św iadom ość t e ­ go i n au czo n y grzeszną h isto rią N iem ców Kościół katolick i ośw iad­ czył, że p rag n ie naw iązać i p rzejąć odpow iedzialność za now e stosunki z n a ro d e m i religią żydow ską.

W 40 rocznicę „K ry ształo w ej N ocy ” w ielu duchow nych K ościo­ ła katolickiego dało w y ra z d e z ap ro b a ty i p o tęp ien ia wobec w y d a ­ rz e ń z 1938 ro k u . 4 p aźd ziernik a 1978 ro k u H ein rich T en hu m berg, bp M ü n ster, 8 listo pad a Jo sef S tim p fle, bp A usburga, 9 listo p ad a tegoż ro k u Jo h a n n es Joach im D eg enh ard t, a b p P a d erb o rn , a także F ra n z H engsbach, bp Essen, opublikow ali listy pastersk ie, w k tó ry c h jednoznacznie p o tępili pogrom , będący początkiem tzw . ostatecznego rozw iązania k w estii żydow skiej. W zyw ają, ab y pam ięć ty ch w y d arzeń s ta ła się im pulsem do p o k u ty i o p am iętania. P rz y te j okazji b isk u p i p o d ejm u ją ocenę m o raln ą in n y ch zjaw isk, ja k np. an ty se m ity zm u oraz nienaw iści rasow ej i re lig ijn e j, będących źródłem zagłady Żydów.

(4)

8 m a ja 1979, ro k u u k azał się d ok u m en t roboczy K ręg u D y sk u­ syjnego „Ż ydzi i C h rześcijan ie” istn iejąceg o p rzy C e n tra ln y m K o­ m itecie K ato lik ó w N iem ieckich z a ty tu ło w a n y Teologiczne p u n k ty ciężkości ro zm ó w żydow skp-chrześcijańskich. W tym niezw ykle bo­

gaty m w tre śc i dokum encie, k ied y m o w a je s t o m asow ych m ord ach dokonanych na Ż ydach, p a d a ją p y ta n ia czy m ożna w ierzyć w Boga po dośw iadczeniach w y tę p ie n ia i sy stem aty czn ej zagłady dużej części n a ro d u żydow skiego, oraz czy m ożliw e jest dźw iganie p rz e d Bogiem te j w ia ry i cierp ien ia.

2. Dokum enty Kościołów protestanckich

19 p aźd ziern ik a 1945 ro k u w słow ie sk ie ro w a n y m do p rz e d s ta ­ w icieli E k u m en iczn ej R ady K ościołów p rz y b y ły c h n a o b rad y R ady K ościoła Ew angelickiego w N iem czech z n a jd u je m y ośw iadczenie nazw ane S tu ttg arck im w yzn an iem w in y. Choć n ie poruszono w nim

p ro b le m aty k i odpow iedzialności K ościołów i ch rześcijan za zagładę Żydów, a n i nie pow iedziano w p ro st o m ordzie do konanym n a n a ­ rodzie żydow skim , to zagad n ien ia te zostały poruszone w cześniej w Stów ie do w spólnot, sfo rm ułow anym p rzez zgrom adzenie K ościo­

ła w T rey sa w k o ń cu sierp n ia 1945 roku. C zytam y w nim : „Tam , gdzie Kościół pow ażnie tr a k tu je sw oją odpow iedzialność, ta m m usi w zyw ać do p rze strz e g an ia p rzy k a z a ń Bożych, nazyw ać po im ieniu pogw ałcenie p raw a , w ystępki, w inę .za obozy zagłady, to rtu ro w a n ie i m ord ow an ie Ż ydów i cho ry ch ” .

N iejako dopełnieniem D eklaracji S tu ttg a rck iej stał się doku­

m en t B ractw a Kościelno-Teologicznego W ittem b erg i pt. Erklärung über die G em einschaft am Leibe Jesu C hristi z 9 k w ietn ia 1946

ro k u. S tw ie rd z a się w nim , że Kościół ponosi w inę za re p re s je h itle ­ ro w skie sk iero w an e przeciw Żydom i jud eoch rześcijan om .

W O św iadczeniu o winie wobec narodu żydow skiego w ydanym

przez S ynod E w an gelick o -L u terań skieg o K ościoła K rajow ego S a k ­ sonii, opatrzonego d a tą 17— 18 k w ie tn ia 1948 rok u, pada w pro st określenie m o rd u na Ż ydach jako zagłady: „M iliony Żydów, m ęż­ czyzn, k o b iet i dzieci, jed n a trzecia całej populacji, została przez nas zgładzona” .

N a szczególną uw ag ę zasługuje O dezw a z okazji 25 rocznicy w yd a rzeń z 9 listopada 1938 roku, w ysto so w an a w D achau 9 listo ­

p ad a 1963 ro k u przez R adę K ościoła ew angelickiego. S tw ierd za się w niej, że podpalenie R eichstagu stało się sygnałem „do zagłady naszych żydow skich b liźnich” i d alej „Z anim zaczniem y mówić o naszej biedzie (nędzy) m usim y i ch cem y mówić o naszej w inie, o ucieczce, głodzie, przem ocy, podziałach i b ez p ra w iu ” .

W d o kum encie stu d y jn y m Chrześcijanie i Ż y d zi w y d an y m przez

tę sam ą R adę w m a ju 1975 ro k u u ż y to po ra z p ierw szy te rm in u Holocaust. W rozdziale IV zaty tu ło w an y m Ż y d zi — chrześcijanie —

(5)

N iem cy ukazano fak ty , k tó re w ko ń cu doprow adziły do zagłady

('Vernichtung) Ż ydów zw iązanej n ierozłącznie z A uschw itz. M iejsce to stało się d la Ż ydów sym bolem m ordu, sym bolem dośw iadczenia zgrozy zagład y i u n icestw ien ia olb rzy m iej części n aro d u . R zeczy­ w istość A uschw itz s ta ła się p u n k tem zw ro tn y m w h isto ry czn y m i teologicznym m yśleniu judaizm u. Na szczególną uw agę zasługu je fa k t w sk azan ia n a m o ty w y nien aw iści wobec Żydów . J e j korzeni a u to rz y d o k u m en tu d o p a tru ją się też w p o czątk ach ch rześcijań stw a. Do in nych p rzy czy n zaliczono sp o ry gospodarcze, celowe fałszow a­ nie in fo rm a c ji o Ż ydach a tak że sięg an ie przez h itlero w có w do g e r­ m ań sk ich i rasisto w sk ich ideologii. C h rześcijanie w N iem czech nie m ogą i nie pow inni zapom nieć o zbrodni, k tó re j N iem cy dokonali na Żydach.

W 40 rocznicę pogrom ów Ż ydów z 9 n a 10 listop ada 1938 ro k u Rada K ościoła E w angelickiego w y d a ła 23 p aździernika 1978 ro k u k o lejn y d o k um ent, w k tó ry m p rzy po m in a się w ydarzenia „ K ry szta ­ łow ej N ocy”. A u to rzy te k stu stw ie rd z a ją , że H itle r i jeg o poplecz­ nicy, opanow ani bezsensow ną ideą szczególnego p osłannictw a rasy g e rm a ń sk o -a ry jsk ie j, dążył do w yniszczenia (A u srottu ng) w szystkich Żydów . 30 sty czn ia 1939 ro k u w w y p a d k u w o jn y zapow iedział on zagładę (V ernichtung) ra s y żydow skiej w E uropie. M ożna zauw ażyć, że choć d o k u m en t te n nie zaw ierai słow a Szoah, to jed n a k inne te rm in y p o służyły tu do zobrazow ania rzeczyw istości zagłady w se n ­ sie Szoah.

Po opublik ow an iu w 1975 ro k u w spom nianego w yżej doku ­ m en tu Chrześcijanie i Ż y d zi specjaliści ew angeliccy z N ad ren ii ro z­

poczęli k ilk u le tn ie b adania, k tó ry c h e fe k ty przedstaw ion o na S y ­ n odzie K ościoła Ew angelickiego N ad ren ii. 11 styczn ia 1980 ro k u ukazał się d ok u m en t S ynodu pt. W kierunku odnow y stosunków m ię d zy chrześcijanam i a Ż ydam i. Z aw iera on tezy, n a k tó ry ch m a­

ją opierać się re la c je chrześcijańsko-żydow skie. Za jed n ą z p o d staw do p rzy jęcia tak ie j rezo lu cji w y m ien ia się: „U znanie ch rześcijań skiej w spółodpow iedzialności i w in y za Holocaust, za w ygnanie z k ra ju ,

za p rześlad o w an ie i m ordo w anie Ż ydów w T rzeciej R zeszy”. P o d an o tam tak że osiem w skazów ek dotyczących sposobu naw iązan ia n o ­ w ych sto su n kó w z Żydam i.

K ilka n a stęp n y ch d okum entów takich, ja k np. ośw iadczenie S ynodu K ościoła Ew angelickiego N ad ren ii o sto su n k ach m iędzy ch rz e śc ijan a m i a Ż ydam i ze sty czn ia 1983 ro k u , ośw iadczenie k ie ­ ro w n ictw a Zjednoczonego Kościoła E w an gelick o-L u terańskiego w N iem czech z 3 czerw ca 1983 roku , ośw iadczenie S ynodu K ra jo w e ­ go K ościoła Ew angelickiego w B adenii n a te m a t Chrześcijanie i Ż y ­ dzi z 3 m a ja 1984 roku oraz podobne ośw iadczenia in n y ch k ra jo ­

w ych K ościołów p ro te sta n c k ic h ró żn y ch d enom inacji, są próbą zgłębienia m . in. p roblem u zagłady. W p rzew ażającej części są to p o w tó rzen ia treści z a w a rty c h w p o p rzedn ich doku m entach, s tw ie r­

(6)

dzających w inę i w spółodpow iedzialność ch rześcijan w N iem czech za planow ą ek ste rm in ac ję Żydów . J e d n a k w n iek tó ry ch z nich teo­ logowie ew angeliccy p ró b u ją dojść do źródeł idei unicestw ienia tego narodu, w y m ien iając tu np. a n ty ju d a isty cz n e nastaw ienie zw iązane z oskarżeniam i Ż ydów o odpow iedzialność za m ękę i śm ierć Jezusa C hrystusa, a także społeczne k o n flik ty w yzw alające antysem ityzm . S u g e ru ją także, że now e stosunki z Ż y d am i p o w in n y opierać się na podstaw ach biblijny ch .

1. W ypow iedzi dotyczące zagłady Ż ydów p o jaw ia ją się n ajczę­ ściej p rz y okazji w sp om in ania rocznic w y d arzeń , będących p u n k ta m i z w ro tn y m i w h isto rii stosunków żydow sko-niem ieckich. Do takich należą p rzede w szystkim rocznice „K ry ształo w ej N ocy” (Reich- kristallnacht) o raz zakończenia w ojny.

2. In n ą sposobność do w y rażen ia sw ojego sto su n k u do zagła­ dy m ia ły K ościoły p rz y po d ejm o w aniu p ro b le m aty k i an ty sem ity zm u lub w in y i grzechów wobec Żydów. T ek sty , w k tó ry c h m ów iono o zagładzie Ż ydów w k ate g o ria c h w iny, w y raźn ie w sk azu ją na p o ­ czucie w spółodpow iedzialności za w yniszczenia Żydów . W ośmiu d ok um en tach kato lickich i c z te rn a stu p ro te sta n c k ic h mówi się w p ro st o w inie N iem ców bądź p ań stw a niem ieckiego za zbrodnie na Żydach. S tą d też z n a jd u je m y w nich w iele w ezw ań do p o k u ty jako fo rm y chrześcijań sk ieg o zadośćuczynienia.

3. Isto tn y m elem en tem kościelnych stosunków niem iecko-ży- dow skich jest zachęta do w sp ó łp racy ch rześcijan niem ieckich z Ż y­ dam i, pom im o obciążeń pozostałych po Szoah. Ma ona dokonyw ać się na polu nauki, ży cia gospodarczego, religii, k u ltu ry i stosunków m iędzyludzkich.

4. N a zakończenie w a rto zacytow ać zdanie F ran za von H a­ m m erstein a, duchow nego ew angelickiego, d y re k to ra A kadem ii E w an­ gelickiej w B erlin ie Zachodnim , w ieloletniego akty w n ego uczestnika dialogu chrześcijańsko-żydow skiego. W a rty k u le Dialog chrześcijań- sk o -żyd o w sk i w ekum enicznej p e rsp e k ty w ie (S tudia i D okum enty

Ekum eniczne, 3/1986/, 31), n aw iązu jąc do d o k u m en tu Teologiczne p u n k ty ciężkości rozm ów żydo w sko -ch rześcija ń skich . stw ierdza, że „gdy p a trz y się n a te k ato lick ie k ro k i i p o ró w n u je się je z krokam i chrześcijan -ew an g elik ó w , nie sposób oprzeć się reflek sji, że K ościo­ łowi k ato lick iem u w RFN w obliczu Holocaustu i pow stania p ań stw a

Izra e l tru d n ie j je s t niż n am zdecydow ać się na oparcie now ych s to ­ sunków z n a ro d e m żydow skim n a now ej całkiem płaszczyźnie” .

Cytaty

Powiązane dokumenty

dr Jan Janiga - Łużycka Wyższa szkoła Humanistyczna w Żarach 11.. dr Adam Muszyński - Dyrektor Ośrodka Szkolenia

We wspomnianym artykule w „Argumentach” Gołębiowski pisze: „Żeromski w «Dziennikach» odsłonił na własnym przykładzie dzień po dniu pro­ ces uhistorycznienia

Powierzchnia ziemi nagrzewa się szybciej, czyli jest cieplejsza od powierzchni wody, ale również szybciej staje się zimna, gdyż mniejsza część ziemi jest nagrzana..

Opublikowali oni szereg istotnych prac, które przyczyniły się nie tylko do rozwoju nauk pomocniczych, ale i całej polskiej a także w pewnym stopniu ukra- ińskiej

Puczkowski opisuje obecne warunki rozwoju turystyki jako źródło satysfakcjonujących dochodów w gospodarce regionu oraz deficyty wynikające z niedofinansowania tej sfery

W artykułach publikowanych na łamach „Neue Lodzer Zeitung”, Heinrich Zimmermann podobnie jak opisywany wcześniej Theodor Abel, często zwracał się ku tematyce podłódzkich

Brak dostępnych publikacji na temat badań prowadzonych przez logopedów z za- kresu dysfagii oraz możliwość obserwacji pacjentki po rozległym urazie neurologicz- nym, u

W zbiorze błędów o dostępie bezpośrednim numer ostatniego błę- du poprzedniego przebiegu walidacji może być pobierany z bezpośred- nio dostępnej, wydzielonej