• Nie Znaleziono Wyników

Strzemkowo, st. 3, gm. Inowrocław, woj. bydgoskie, AZP 45-40/- lub 44-40/-

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Strzemkowo, st. 3, gm. Inowrocław, woj. bydgoskie, AZP 45-40/- lub 44-40/-"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Józef Bednarczyk

Strzemkowo, st. 3, gm. Inowrocław,

woj. bydgoskie, AZP 45-40/- lub

44-40/-Informator Archeologiczny : badania 26, 110-111

(2)

110 Późne średniowiecze

badań. Starom iejska zabudowa z późnego średniowiecza, renesansu oraz baroku.

Badania archeologiczno-architektoniczne objęły te re n prac budowlanych po wschod­ niej stronie R atusza, w obrębie k w artału n r 8b, 8c oraz ul. Browarnej, Rynku i ul. Kiliń­ skiego. Z uwagi n a bardzo szybko postępujące roboty ziemne miały one ch ara k ter prac inw entaryzacyjnych. Łącznie przebadano powierzchnię ok. 21,7 ara, gdzie odkryto liczne pozostałości zabudowy starom iejskiej oraz fragm. dawnych wodociągów z drew na oraz z gliny.

Po wschodniej i północno-wschodniej stro m e Rynku, w zachodnich partiach kw artałów Sb i 8c, gdzie planow ano wznieść budynki m ieszkalne, odkryto 46 obiektów o zróżnicowa­ nej budowie i chronologii. Dominowały wśród nich pozostałości domostw datow anych na okres późnego średniowiecza, wzniesionych n a kam iennych fundam entach łączonych w a­ pienną i glinianą zapraw ą, których ściany były wykonane w konstrukcji szachulcowej. Część z nich nie m iała kam iennych fundam entów, a ich ściany były pierw otnie posadowio­ ne bezpośrednio na ziemi. O dsłonięto również wziemne fragm. domów zbudowanych z cegieł łączonych w apienno-glinianą zaprawą. Różniły się one m iędzy sobą zarówno konstrukcją, ja k i rozm iaram i zastosowanych cegieł. D atowane zostały na okres renesansu oraz baroku. Ponadto w północnej części k w artału 8c odsłonięto mały fragm . glinianego wodociągu, zbudowanego z krótkich r u r włożonych jed n a w drugą i uszczelnionych n a złą­ czach gliną. W północnej partii k w artału 8b natrafiono n a resztki w znacznym stopniu zniszczonej stu d n i odstojnikowej i fragm. drew nianej rury, k tóre stanow iły elem enty drew­ nianego wodociągu miejskiego. Znaleziono tu u łam ki naczyń glinianych o cechach naw ią­ zujących do ceram iki ze schyłku późnego średniowiecza. W obrębie wschodniej pierzei Rynku, przy ratuszu, odkryto dalsze elem enty drew nianego wodociągu, składające się z dużego, prostokątnego zbiornika do dystrybucji wody oraz fragm. 12 ru r drew nianych — część z nich była zaopatrzona w żelazne kryzy służące do ich łączenia.

D okum entacja oraz zabytki znajdują się w M uzeum A rcheologiczno-Historycznym w Głogowie.

R acibórz, gm. ioco, woj. katowickie patrz wczesne średniowiecze

R udy, gm. Kuźnia Raciborska, wqj. katowickie patrz wczesne średniowiecze

S a n d o m ie r z , k o ś c ió ł Św. J a k u - P aństw ow a S łużba O chrony Zabytków b a i k l a s z t o r D o m in ik a n ó w w T arnobrzegu

gm . lo c o , w o j. t a r n o b r z e s k i e

B adania prow adził M. Florek. B adania archeologiczne i arch itek to ­ niczne zespołu kościelno-klasztornego.

‘ Literatura: Materiały i sprawozdania..., в, 111-138.

S ierad z, ul. Dominikańska II patrz okres nowożytny

S ław sko, gm. Sławno, woj. słupskie patrz wczesne średniowiecze

S tr z e m k o w o , s t . 3 U n iw ersy tet im. A dam a M ickiewicza gm . In o w ro c ła w , w o j. b y d g o s k ie In s ty tu t P ra h isto rii Zakład P ra h isto rii A Z P 4 5 -4 0 /— l u b 4 4 -4 0 /— Polski w Poznaniu

B adania prowadził m gr Józef Bednarczyk. Finansow ane przez Zarząd Gm iny Inowrocław. Drugi sezon badań. Ślady osadnictw a k u ltu r) pucharów lejkowatych, k u ltu ry am for kulistych, schyłkowego neoli­

(3)

Informator Archeologiczny IU

tu, kultury pomorskiej i sanktuarium ? k u ltu ry przew orskiej, ślady osadnictw a wczesnośredniowiecznego (fazy D -F), wieś średniowiecz­ na i nowożytna (XTV-XVIII w.).

B adania wykopaliskowe prowadzone byty w związku z planow aną rozbudową istnieją­ cego tu ujęcia wody. Eksploracją objęto powierzchnię ok, 250 m2, rejestrując ponad 90 róż­ nych obiektów i uzyskując m ateriały źródłowe wyznaczające kolejne etapy zasiedlenia te ren u stanowiska.

Osadnictwo neolityczne i wczesnośredniowieczne poświadczone je s t wyłącznie przez pojedyncze fragm. naczyń. Zbiór ceram iki k u ltu ry pom orskiej liczy kilkadziesiąt fragm. wykazujących pewne cechy (głównie technologiczne) sytuujące go w horyzoncie przejścio­ wym pom orsko-przew orskim . Największy spośród obiektów k u ltu ry pom orskiej (nr 142) je s t dużą ja m ą o wymiarach ok. 340 x 280 cm, zwężającą się lejkowato k u dnu na gł. 130 cm, gdzie znajdowało się skupisko przepalonych kości. W przestrzennym i funkcjonal­ nym zw iązku z jam ą pozostają prawdopodobnie dołki posłupowe (zadaszenie?), 4 nieregu­ larne płytkie rowki (elem ent ogrodzenia?), a także pochówek zwierzęcy. Całość, pomimo nikłości przesłanek, wydaje się stanowić fragm . większego założenia przestrzennego o cha­ rakterze kultowym.

Najliczniejsza grupa obiektów i ruchom ych m ateriałów źródłowych reprezentuje okre­ sy późnośredniowieczny i nowożytny. Budynki m ieszkalne — naziem ne, o konstrukcji zapewne zrębowej lub ramowej — nie zachowały się. Ich przybliżone zasięgi rek o n stru o ­ wać m ożna na podstawie rozm ieszczenia urządzeń wchodzących zwykle w skład zagrody, rejestrow anych obecnie w formie jam , dołków posłupowych oraz koncentracji m ateriałów ceramicznych i szczątków kostnych, a także w yraźnie wyższego nasycenia w arstwy kom ­ ponentam i antropogenicznym i (grudki polepy, gliny, węgiel, popiół). W ram ach badanej powierzchni rysują się 4 takie układy zagrodowe. W yróżnia się wśród nich jeden zaopatrzo­ ny w 3 piwniczki, z którego pochodzi najliczniejszy, najbardziej różnorodny zbiór źródeł. C h a rak te r występującej tu ceram iki (starannie w ykonana stołowa, w tym także egzem pla­ rze kam ionki, fąjansu, efektowny dzban z polewą), nagrom adzenie szczątków naczyń szklanych (gąsiory, kielichy, flasze), obecność szkła okiennego, byłyby na tyle niezwykłe w przeciętnym gospodarstwie chłopskim, że czynią zasadnym upatryw anie w tym domo­ stwie siedziby właściciela dóbr lub karczm y — nieodzownego członu in fra stru k tu ry wsi ówczesnej.

M ateriały i dokum entacja przechowywane są w Instytucie P rah isto rii U niw ersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

N ie p rzew id u je się k o n ty n u a cji b ad a ń .

jj_

Szczecin-Stare Miasto, st. 20 patrz wczesne średniowiecze

T a r n o b r z e g , s t . T a r n o - U n iw ersy tet im. M arii CurieSkłodow

-b rzeg -D zik ó w 1 skiej K ated ra Archeologii w L ublinie A Z P 9 1 -7 3 /2 K onserw ator Zabytków A rcheologicz­

nych w T arnobrzegu

Badania prowadzili doc. d r Ja n G urba i m gr M arek Florek (au to r sprawozdania). Finansow ane przez U rząd Miejski w Tarnobrzegu. Pierwszy sezon badań. Osada XII/XIII-XV w., zam ek i fortyfikacje ziemne od XV w.

Badania miały na celu rozpoznanie średniowiecznego osadnictw a n a teren ie później­ szego Tarnobrzega oraz uzyskanie danych nt. chronologii i pierwotnego wyglądu zam ku w Dzikowie. Rozpoznano wschodni skraj osady z XII/XIII-XV w. — pierw otnej wsi Dzików. W obiektach — jam ach różnej wielkości — i w arstw ie kulturow ej znaleziono liczną cera­ mikę, pojedyncze wyroby z kości (m.in. fragm . zdobionej kościanej oprawy) i żelaza oraz kości zwierzęce. Osada, przynajm niej jej wschodnia część, przestała funkcjonować po

Cytaty

Powiązane dokumenty

Podczas wykonywania pracy, rzeczoznawca majątkowy zobowiązany jest kierowaü siĊ okreĞlonymi zasadami, ze szczególną starannoĞcią właĞciwą dla zawodowego

WROCŁAW-OSTROW TUMSKI Katedra Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego, Instytut Historii Architektury Sztuki i Techniki Politechniki Wrocławskiej, Muzeum Archeologiczne

Wlftassode nłaalnlw poefeodai- ła i aaosyd wyki mai iyoh a gllay aohudaanaJ erubosiamiatyn tłuc*· niam« Foray e#raeiki ebaraktarywtyosM są dla kultur; pomorskiej..

Plerwaay mbob

1939* 1973 1 1976 odkryto pojedyńoze groby oraz obecnie w ioianie wyblereyska duże palenisko, ffyeksplorowane zostały kolejne cztery groby jamowe ludności kultury luboszyckiej

0«entar*y»ko usytuowane Jest na niewielki« piasscsy- aty* wzniesieniu, około 300 я na południowy wschód od wsi Sadkole i 500 в na północny wschód od reeki Liwieo, przy

3« Ruchomy materiał kulturowy jest nieliczny - cemifca, półfa­ brykaty deren, kilka pnęólików glinianych, przedmiotów że­ laznych, w tym noie i fragnent nŁttypi oraz

Jednak wszystko wydaje się wskazywać na ostentacyjną, bo skrajnie bezsensowną próbę polegającą na oszpecaniu piękna, której celem jest coś na kształt krzyku