• Nie Znaleziono Wyników

Geneza zapadliska w rejonie wschodniego zbocza wyrobiska kopalni piasków szklarskich w Osiecznicy

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Geneza zapadliska w rejonie wschodniego zbocza wyrobiska kopalni piasków szklarskich w Osiecznicy"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Geneza zapadliska w rejonie wschodniego zbocza wyrobiska kopalni piasków

szklarskich w Osiecznicy

Marian Bartkowiak*, W³adys³aw Czabaj*, Wojciech Siciñski*

Origin of the land surface sag near the eastern slope of the Osiecznica quartz sand pit (SW Poland). Prz. Geol., 52: 259–262.

S u m m a r y. The “Osiecznica” sandpit exploits quartz sands withinthe North Sudetic Depression, SW Poland. In June 2002, near the upper edge of the eastern slope of the pit, the terrain sagged. It was originally assumed, that the sag resulted from vertical flows of Cretaceous, Cainozoic, and technological water. However, field investigation revealed a discontinuity of the undergound water flow within the eastern pit slope. Intitially horizontal filtration changed into vertical, locally turbulent flow, able to wash out up to 90% of sand fraction (suffusion). In the area of the eastern slope, there are underground washouts forming cavities over which terrian depression may originate. Such phenomena and underground water outflows from caverns at the slope base, as well as stream draining the pit floor do not pose any danger to the slope stability. Forestation of the first slope level will additionally stabilize it, despite the occurrence of underground caverns.

Key words: sand deposit, open mine, dewatering, sink

Na obszarze Dolnego Œl¹ska wystêpuje wiele ró¿no-rodnych z³ó¿ kopalin, w tym z³o¿a piasków szklarskich w pobli¿u Boles³awca: Osiecznica, Kliczków, Parowa. Jedno z nich udokumentowane jako „Osiecznica II” (Porêba, 1996) jest eksploatowane odkrywkowo. Z³o¿e to jest zlo-kalizowane na obszarze wysoczyzny morenowej pomiêdzy rzek¹ Kwis¹ a potokiem Oœnica (ryc. 1). W warunkach naturalnych powierzchnia terenu na obszarze z³o¿a charak-teryzowa³a siê niewielkim zró¿nicowaniem, ok. kilku metrów. Obecnie sta³ymi elementami w topografii terenu s¹: dodatkowo: odkrywka (najni¿sza rzêdna +138 m n.p.m.), zwa³owisko zewnêtrzne (rzêdne +206–+208 m n.p.m.) oraz piaszczyste pryzmy z przeróbki piaskowców o zmiennej wysokoœci (rzêdne do +212 m n.p.m.).

Wyrobi-sko eksploatacyjne osi¹ga: g³êbokoœæ ~40 m, d³ugoœæ

~1200 m, szerokoϾ ~300 m.

Strukturalnie z³o¿e nale¿y do depresji pó³nocnosudec-kiej. Tworz¹ je górnokredowe piaski i piaskowce, zalicza-ne do koniaku (Milewicz, 1976). Piaskowce s¹ s³abo zwiêz³e, z lepiszczem ilastym ³atwo wymywanym przez wody, lokalnie krzemionkowym. Mi¹¿szoœæ warstwy

pia-skowców w z³o¿u wynosi ~90 m, przy rozci¹g³oœci

190–210o

i upadzie 24–37o

ku SW (Porêba, 1996). Przez obszar z³o¿a przebiegaj¹ dwie dyslokacje tektoniczne (Milewicz, 1976): Osiecznica III ograniczaj¹ca z³o¿e od

NE i Osiecznica IV, prostopad³a do poprzedniej,

wchodz¹ca na z³o¿e na wysokoœci pompowni sp¹gowej (ryc. 1). Tektonika w rejonie wschodniego zbocza odkryw-ki nie by³a dotychczas przedmiotem szczegó³owych badañ. Budowa geologiczna rejonu wschodniego zbocza zosta³a czêœciowo rozpoznana wierceniami w okresie dokumentowania z³o¿a w latach 1962–1964. Wykonano wówczas 5 otworów: LX–30, LXI–30, LXII–29, LXII–30, LXII–31 (ryc. 1), o g³êbokoœci 15–50 m. Na

górnokredo-wych piaskowcach drobnoziarnistych, lokalnie z

domieszk¹ frakcji ilastych zalegaj¹ piaszczyste osady

trze-ciorzêdowe i czwartorzêdowe (mi¹¿szoœæ~12 m). Otwory

LX–30 i LXI–30 znajduj¹ siê obecnie w obrêbie odkrywki, na sp¹gu i pochylni transportowej (+170–+178 m) wschodniego zbocza wyrobiska. Pozosta³e trzy otwory s¹ zlokalizowane poza odkrywk¹, w tym otwór LXII–30 w

bezpoœrednim s¹siedztwie zapadliska (z czerwca 2002 r). We wszystkich otworach przewiercono osady trzeciorzê-dowe i czwartorzêdu wykszta³cone w postaci piasków drobno- i œrednioziarnistych, ¿wirów i pospó³ek. W otwo-rach LXII–29 i LXII–30 na g³êbokoœci 4,6 i 6,4 m nawier-cono przewarstwienie mu³ku piaszczystego o mi¹¿szoœci ~0,5 m i ograniczonym zasiêgu w planie (nie wystêpuje w pozosta³ych 3 otworach). W odleg³oœci 300–350 m na wschód od zapadliska zosta³o wykonanych kilkadziesi¹t otworów geotechnicznych do g³êbokoœci 8,0 m (Sandecki, 2001). We wszystkich z wyj¹tkiem jednego, na g³êbokoœci ~4,0 m stwierdzono wystêpowanie gruntów spoistych (gli-ny piaszczyste, gli(gli-ny i gli(gli-ny pylaste). Powierzchnia stropo-wa tych osadów ststropo-warza dobre stropo-warunki do retencji podziemnej wód opadowych i powstawania podziemnych wód zawieszonych. Na bazie wszystkich wyników wierceñ w rejonie zapadliska wyznaczono granicê strefy p³ytkiego zalegania osadów spoistych czwartorzêdu (ryc. 1).

Warunki hydrogeologiczne

Z³o¿e „Osiecznica II” by³o i jest obecnie zawodnione. W warunkach naturalnych, przed jego odkrywkow¹ eks-ploatacj¹, wody podziemne wystêpowa³y zarówno w pia-skowcach z³o¿owych, jak i w kenozoicznym nadk³adzie. Generalnie wody czwartorzêdowe i kredowe tworzy³y jeden wspólny kompleks wodonoœny. Decydowa³y o tym du¿e obszary bezpoœrednich kontaktów hydraulicznych, bez warstw izoluj¹cych w nadk³adzie. Czwartorzêdowy poziom wodonoœny wystêpowa³ jedynie w strefach, gdzie w pod³o¿u by³y osady nieprzepuszczalne lub pó³przepusz-czalne. Przyk³adem tego jest profil otworu LX–27,

oddalo-nego od zapadliska ~250 m na N (ryc. 1), w którym na

g³êbokoœci 3,7 m wykazano obecnoœæ swobodnych wód zawieszonych (Porêba, 1996). Ró¿nica wysokoœci pomiê-dzy zwierciad³em wód kredowych a zawieszonym lokalnie

zwierciad³em wód czwartorzêdowych wynosi³a~9,0 m. W

miejscach bezpoœrednich kontaktów hydraulicznych

zawieszone wody czwartorzêdowe „przelewa³y” siê do ni¿ejleg³ego poziomu wód kredowych (Kleczkowski, 1981). G³ównym obszarem zasilania poziomu kredowego na z³o¿u „Osiecznica II” by³y tereny po³o¿one na SW od wyrobiska, po których p³ynie potok Oœnica (ryc. 1). Zgod-nie z pierwotnymi spadkami hydraulicznymi wody pod-ziemne ze z³o¿a „Osiecznica II” odp³ywa³y ku NE, zasila³y wody podziemne na z³o¿u „Kliczków” i docelowo by³y drenowane przez dolinê rzeki Kwisy. Przepuszczalnoœæ 259 Przegl¹d Geologiczny, vol. 52, nr 3, 2004

*Instytut Górnictwa Odkrywkowego, Poltegor-Instytut, ul. Parkowa 25, 51-616 Wroc³aw;wojciech.sicinski@igo.wroc.pl

(2)

kredowego poziomu wodonoœnego nie jest wysoka. War-toœci wspó³czynnika filtracji wynosz¹: wed³ug badañ metod¹ próbnych pompowañ w czasie dokumentowania z³o¿a k = 0,9–6,2 m/d oraz wed³ug wzorów empirycznych k = 0,5 m/d (Zimny & Krawczyk, 1996). S¹ to wartoœci charakterystyczne dla piasków drobnoziarnistych i pyla-stych.

Eksploatacja odkrywkowa piaskowców kredowych oraz zwi¹zane z ni¹ odwadnianie, prowadzone w ró¿nych okresach ró¿nymi metodami, od wg³êbnego do powierzch-niowego na sp¹gu odkrywki, spowodowa³y radykaln¹ zmianê warunków wodnych na obszarze z³o¿a i na tere-nach do z³o¿a przyleg³ych. Nast¹pi³o przede wszystkim zdepresjonowanie zwierciad³a wód kredowych w odkryw-ce i generalne odwróodkryw-cenie kierunków filtracji wód poza odkrywk¹. W 1996 r. depresja zwierciad³a wód kredowych wynosi³a: w NW czêœci

wyrobi-ska~28,5 m, a w odleg³oœci 1 km

na NW od odkrywki ~2–6 m

(Zimny & Krawczyk, 1996). Obszar z³o¿a „Osiecznica II” z

pierwotnie zasilaj¹cego dla

„Kliczkowa” zmieni³ siê na

dre-nuj¹cy. Kontakt hydrauliczny

pomiêdzy tymi z³o¿ami jest

obec-nie typu syfonowego pod

dziel¹cym je kompleksem ilastym (Kleczkowski, 1981). W wyniku wp³ywu drena¿u odkrywki w kie-runku wschodnim i pó³nocno-w-schodnim wzros³a intensyfikacja przep³ywu do odkrywki, a zmala³ odp³yw w kierunku pierwotnych, tj. do doliny rzeki Kwisy.

W kontekœcie powsta³ego

zapadliska na górnej krawêdzi wschodniego zbocza odkrywki warto zwróciæ uwagê na warunki wodne w tym rejonie. W okresie dokumentowania z³o¿a stwier-dzono tutaj wystêpowanie tylko jednego, kredowego zwierciad³a wód podziemnych na g³êbokoœci 11,4–14,2 m p.p.t. (+179,6–+176,5 m n.p.m.), ze spadkiem w kierunku

doliny Kwisy (Porêba, 1996). Nie stwierdzono natomiast zawodnie-nia nadk³adu, chocia¿ w otworach LXII–29 i LXII–30 (ryc. 2) na g³êbokoœciach odpowiednio 6,4 i 4,6 m wystêpuj¹ kenozoiczne osady s³abospoiste, które powin-ny stwarzaæ korzystne warunki do retencji podziemnej wód opa-dowych. Aktualny poziom zwier-ciad³a wody w rejonie zapadliska jest bli¿ej nieznany przy general-nym spadku hydrauliczgeneral-nym w kierunku odkrywki.

Badania terenowe

Na podstawie analizy mate-ria³ów archiwalnych i wstêpnej wizji lokalnej postawiono tezê (Czabaj i in., 2002), ¿e zapadlisko na górnej krawêdzi wschodniego zbocza odkrywki powsta³o w efekcie wieloletniego przep³ywu wód kredowych, a tak¿e zasilaj¹cych je zawieszonych wód czwartorzêdowych, wód opadowych i ods¹czaj¹cych siê wód technologicz-nych z przeróbki piasków na powierzchni terenu. Ró¿nica w wysokoœci swobodnego zwierciad³a wód pomiêdzy oby-dwoma poziomami wodonoœnymi istnia³a zawsze, by³a

jednak niewystarczaj¹co udokumentowana (Porêba,

1996). Aktualnie w warunkach rozwoju leja depresji jest ona nieznana. Potwierdzenie postawionej tezy by³oby mo¿liwe za pomoc¹ badañ znacznikowych lub rozpozna-nia georadarem. S¹ to jednak metody czasoch³onne i wymagaj¹ce znacznych nak³adów finansowych. Zdecydo-wano zatem o wykonaniu dwóch otworów kontrolnych do

g³êbokoœci~20 m dla okreœlenia kszta³tu krzywej depresji

wód podziemnych w obrêbie wschodniego zbocza odkrywki. Otwory wykonano 04.09.2002 r., wiertnic¹ do

260

Przegl¹d Geologiczny, vol. 52, nr 3, 2004

II IX.2002 i > 57% i > 57% 190 180 170 150 160 150 160 170 180 190 NW SE m n.p.m. m a.s.l. m n.p.m. m a.s.l. LX-30 190,51 (145,5) LXII-30 +191,05 51,50 20,00 +160,1 +148,2 wody opadowe rain fall Pd/œ(zag) (cond.) Pd (zag) (cond.) ¿+p Pd (zag) (cond.) Pc A-1 (rzut) +191,6 (projection) A-2 +173,2 19,40 19,40 Pœ ¿+p Pc Po Pd 17,0 Pc Pc +173,0 190,51 (145,5) LX-30 piasek œredni medium sand piasek drobny, zagliniony fine sand with clays ¿wir + piasek gravel + sand mu³ki, piaski pylaste muds, dusty sands piaskowiec kredowy Cretaceous sandstone Pc Ps Pd (zg) ¿ + p otwór z³o¿owy borehole rzêdna terenu levelling

rzêdna terenu (otwór œciêty) levelling (borehole chamfered) spadek hydrauliczny hydraulic gradient zwierciad³o wody ground water level

IX.2002

IX.2002

II II

0 20 40 60m

Ryc. 2. Przekrój hydrogeologiczny Fig. 2. Hydrological cross-section

otwór badawczy exploratory borehole zapadlisko sink A1 otwór z³o¿owy borehole uskok fault LXII 31

O. III rzêdna terenu

levelling

zasiêg wystêpowania wód zawieszonych suspended waters occurrence range

+192 +138

Osiecznica

LX 30

LXI 30 LXII 30LXII 29

LXII 31 A1 A2 zwa³owisko zewnêtr zne outer heap +184 +166 +157 +148 +190 +192 +182 +208 zapadlisko s ink wyrobisko KPS 0 100 200 300m N LX 27 O.IV O. III Warszawa pit

Ryc. 1. Plan sytuacyjny rejonu wyrobiska KiZPPS „Osiecznica II” Fig. 1. Map of KiZPPS „Osiecznica II” pit location

(3)

dr¹¿enia otworów strza³owych, do g³êbokoœci 19,5 m. Otwór A–1 wykonano z powierzchni terenu, w bezpoœred-nim s¹siedztwie zrekultywowanego zapadliska. W ca³ym przewierconym przelocie wystêpuj¹ osady przepuszczal-ne: piaski drobno- i œrednioziarniste, pospó³ki oraz ¿wiry. Nawiercono jeden swobodny poziom wody (kredowy) na g³êbokoœci 17,0 m p.p.t. (+174,6 m n.p.m.); czwartorzêdo-wych wód nie stwierdzono. Depresja zwierciad³a wody w stosunku do pierwotnego jest niewielka i wynosi 3,0 m. Otwór A–2 wykonano na pochylni transportowej wschod-niego zbocza, na wysokoœci zapadliska. W ca³ym

prze-wierconym przelocie wystêpuj¹ drobnoziarniste

piaskowce kredowe. Do koñcowej g³êbokoœci 19,5 m p.p.t. (+154,6 m n.p.m.) nie stwierdzono wystêpowania wód podziemnych. Oznacza to, ¿e depresja zwierciad³a kredo-wego w tym miejscu wynosi ponad 22 m. Spadek

hydrau-liczny kredowego zwierciad³a wody pomiêdzy

wykonanymi otworami przekracza 57%. Wartoœæ ta wyklucza istnienie przep³ywu typu filtracyjnego wed³ug prawa Darcy. Spadek

hydraulicz-ny pomiêdzy otworem A–2 na pochylni transportowej a sp¹giem

odkrywki na wysokoœci tego

otworu jest wyraŸnie ni¿szy i wynosi mniej ni¿ 11% (ryc. 2).

W dniu wykonywania

wier-ceñ przeprowadzono wizjê

lokaln¹ na sp¹gu odkrywki, w rejonie dolnej krawêdzi wschod-niego zbocza. Stwierdzono, ¿e

wody podziemne wyp³ywaj¹

swobodnie z g³êbokich kawern, g³ównie w po³udniowej czêœci zbocza; tam te¿ wystêpowa³y

naj-wiêksze wyp³ywy. Kilka

wyp³ywów tworzy na sp¹gu

wyrobiska ciek powierzchniowy

o zmiennej szerokoœci (do~6 m) i

zmiennym nape³nieniu (do~10 cm),

który meandruj¹c przep³ywa

wzd³u¿ dolnej krawêdzi

wschod-niego zbocza. Prêdkoœæ

przep³ywu jest lokalnie na tyle wysoka, ¿e woda przemieszcza ziarna kwarcu o œrednicy powy¿ej 5 mm. Natê¿enie przep³ywu

osza-cowano na ~1,5 m3/min. Widok na sp¹g wyrobiska oraz

wyp³ywy z wiêkszych kawern udokumentowano fotogra-fiami, (ryc. 3–5). Poza wyp³ywami z kawern, ciek zasilany jest dodatkowo lokalnymi wyp³ywami z jego dna. Z dna cieku pobrano próbkê naniesionego osadu piaszczystego do analizy granulometrycznej. Na jej podstawie stwierdzo-no, ¿e jest to czysty piasek szklarski z udzia³em frakcji 0,1–0,5 mm w iloœci przekraczaj¹cej 90% objêtoœci próbki. Udzia³ frakcji mniejszej od 0,06 mm nie przekracza 0,5%.

Wp³yw warunków wodnych na stabilnoœæ zbocza

Na podstawie rozpoznania wierceniami budowy geolo-gicznej rejonu wschodniego zbocza i terenu przyleg³ego mo¿na stwierdziæ, ¿e do g³êbokoœci prowadzonej eks-ploatacji górniczej (40 m) dominuj¹ kenozoiczne osady piaszczyste zalegaj¹ce na piaskowcach górnej kredy. Zarówno jedne, jak i drugie mog¹ byæ kolektorem wód podziemnych. Takim te¿ oœrodkiem by³y one przed

rozpo-261 Przegl¹d Geologiczny, vol. 52, nr 3, 2004

Ryc. 3. Widok po³udniowo-wschodniej czêœci wyrobiska KiZPPS „Osiecznica II”

Fig. 3. South–eastern part of K&ZPPS „Osiecznica II”

Q = 1,5 m

3

/m in

Ryc. 4. Ciek powierzchniowy odprowadzaj¹cy wody, wyp³ywaj¹ce na sp¹g wyrobiska (rejon wschodniej skarpy) Fig. 4. Stream draining pit floor (estern slope region)

L = 1 m

Ryc. 5. Kawerna we wschodniej skarpie odkrywki (wyp³yw wód na sp¹g wyrobiska) Fig. 5. Cavern at eastern part of the pit (water outflow on the pit floor)

(4)

czêciem odwadniania z³o¿a. W pierwotnej sytuacji hydro-dynamicznej wody podziemne odp³ywa³y ze z³o¿a w kierunku doliny Kwisy. Przy istniej¹cej ró¿nicy w wyso-koœci hydrostatycznej pomiêdzy poziomami wodonoœny-mi, infiltruj¹ce wody czwartorzêdowe, zasilane opadawodonoœny-mi, rozmywa³y lokalnie w miejscach kontaktów piaskowce kredowe. By³y to jednak zjawiska naturalne dla œrodowi-ska podziemnego, zachodz¹ce w d³ugiej œrodowi-skali

geologicz-nej. Ma³a i bardzo zró¿nicowana przepuszczalnoœæ

piaskowców kredowych powodowa³a bardzo powolne kr¹¿enie wód; niektóre otwory z³o¿owe by³y nawet suche (Kleczkowski, 1981). Eksploatacja odkrywkowa zmieni³a radykalnie warunki wodne na obszarze ca³ego z³o¿a, a w rejonie wschodniego zbocza szczególnie. Uformowane jest ono na ca³ej szerokoœci (200 m) w piaskowcach kredo-wych. Stwarza to warunki do przep³ywu podziemnego typu filtracyjnego ca³ym przekrojem, w przeciwieñstwie do zboczy pó³nocnego i po³udniowego, gdzie wystêpuje tylko przep³yw typu syfonowego z wyp³ywem przez dno odkrywki (Kleczkowski, 1981). Pog³êbianie eksploatacji i zwi¹zane z tym obni¿anie poziomu wód podziemnych (s>30 m w odkrywce) doprowadzi³y do intensyfikacji przep³ywu podziemnego w poziomie kredowym oraz do ca³kowitego odwodnienia poziomu czwartorzêdowego. Na wysokoœci wschodniego zbocza zosta³a zerwana w pew-nym momencie ci¹g³oœæ przep³ywu podziemnego, a filtra-cja pozioma przesz³a w pionow¹ infiltracjê po³¹czon¹ ze zjawiskiem suffozji. Œwiadcz¹ o tym podane wczeœniej wartoœci spadków hydraulicznych (57%), wykluczaj¹ce istnienie przep³ywu typu filtracyjnego. Infiltruj¹ce wody mog³y wykorzystaæ zarówno istniej¹ce niewielkie strefy uskokowe, miejsca wystêpowania s³abszego spoiwa ilaste-go, jak te¿ os³abienie zwartoœci piaskowców spowodowa-ne dzia³alnoœci¹ górnicz¹ (strzelanie). Z czasem po

udro¿nieniu pionowych dróg przep³ywu infiltracja

przesz³a w ruch turbulentny, zdolny wymywaæ równie¿ frakcje piaskowe, a wiêc praktycznie do 90% wszystkich frakcji w z³o¿u.

Lokalizacja zapadliska terenowego nie jest przypadko-wa. Zwierciad³o wody w poziomie kredowym poza krawê-dzi¹ wschodniego zbocza jest po³o¿one stosunkowo wysoko (+175 m n.p.m.). Natomiast na wysokoœci pochyl-ni transportowej w odkrywce bardzo pochyl-nisko (<+155 m n.p.m.). W tym pasie zbocza mog¹ wystêpowaæ lokalne podziemne wymycia lub kawerny, spowodowane zerwa-niem ci¹g³oœci przep³ywu filtracyjnego. Wyp³ywy wód podziemnych z kawern w stopie wschodniego zbocza, na sp¹g odkrywki oraz do cieku p³yn¹cego po sp¹gu wyrobi-ska nie zagra¿aj¹ stabilnoœci zbocza. Nie zagrozi³o jej rów-nie¿ powsta³e zapadlisko terenowe. Zalesienie pierwszej

skarpy zbocza stabilizuje bowiem warstwê przy

powierzchni terenu, niezale¿nie od kawern wystêpuj¹cych g³êbiej. Zjawiska typu rozpatrywanego zapadliska tereno-wego nie wyst¹pi¹ na obszarze przyleg³ym do wschodnie-go zbocza z instalacjami do przeróbki piasków. Wyniki badañ geotechnicznych (Geomar, 2001), przeprowadzo-nych dla podstawowych obiektów budowlaprzeprowadzo-nych potwier-dzaj¹, ¿e wystêpuj¹ce tam grunty charakteryzuj¹ siê dobrymi warunkami budowlanymi.

Podsumowanie

W warunkach naturalnych, przed rozpoczêciem eks-ploatacji górniczej wody podziemne wystêpowa³y zarów-no w piaskowcach z³o¿owych, jak i w kezarów-nozoicznym nadk³adzie. W rejonie wschodniego zbocza wody poziomu kredowego stabilizowa³y siê na g³êbokoœci 11,4–14,2 m

p.p.t .(+179,6–+176,5 m n.p.m.) ze spadkiem w kierunku Kwisy.

Eksploatacja odkrywkowa oraz zwi¹zane z ni¹ odwad-nianie zmieni³y stosunki wodne na obszarze ca³ego z³o¿a z pierwotnie zasilaj¹cego (z odp³ywem wód w kierunku Kwisy), na drenuj¹cy dla wód z obszarów do z³o¿a przy-leg³ych. W rejonie górnej krawêdzi wschodniego zbocza zwierciad³o poziomu kredowego wystêpuje aktualnie na g³êbokoœci 17,0 m p.p.t. (+174,6 m n.p.m.). Depresja w stosunku do zwierciad³a pierwotnego jest niewielka i

wynosi~3 m. W kierunku sp¹gu odkrywki depresja wód

poziomu kredowego gwa³townie roœnie. Na wysokoœci

pochylni transportowej z otworem A–2, w odleg³oœci~35

m od górnej krawêdzi wschodniego zbocza przekracza 22 m. Pozwala to stwierdziæ jednoznacznie, ¿e na tym odcin-ku nie istnieje przep³yw wody typu filtracji wed³ug prawa Darcy. Wyliczony spadek hydrauliczny i >57% wskazuje na pionowy przep³yw turbulentny. Na odcinku pomiêdzy pochylni¹ transportow¹ a sp¹giem odkrywki spadek hydrauliczny maleje poni¿ej 11%. Wskazuje to na przep³yw swobodny, jak w korytach otwartych, podle-gaj¹cy prawu de Chezy. Oba wymienione rodzaje przep³ywu s¹ zdolne do wymywania do 90% frakcji eks-ploatowanych piaskowców. Na drodze przep³ywu wody powsta³y unikalne dla piaskowców kawerny i pionowe rozmycia erozyjne. Impuls zewnêtrzny, np. p³ukanie pia-sku na górnej krawêdzi odkrywki lub strzelanie w procesie urabiania z³o¿a doprowadzi³ do zapadniêcia siê gruntów nad jedn¹ z kawern. Skuteczne prognozowanie wyst¹pieñ ewentualnych zapadlisk w przysz³oœci, bez lokalizacji kawern, np.: metod¹ znacznikow¹ lub georadarem, jest niemo¿liwe.

Zjawiska erozyjne typu zaistnia³ego zapadliska nie wyst¹pi¹ na obszarze przyleg³ym do wschodniego zbocza. Wyp³ywy wód podziemnych z kawern, w stopie wschod-niego zbocza na sp¹g wyrobiska oraz ciek p³yn¹cy po sp¹gu, drenuj¹c zbocze nie zagra¿aj¹ jego stabilnoœci. Przysz³e zwa³owanie wewnêtrzne w tej czêœci wyrobiska

bêdzie wymaga³o wykonania projektu ujêcia

wyp³ywaj¹cych wód oraz ich kontrolowanego przeprowa-dzenia pod zwa³em w kierunku pompowni sp¹gowej.

Literatura

CZABAJ W., BARTKOWIAK M. & SICIÑSKI W. 2003 — Ocena sta-bilnoœci wschodniego zbocza odkrywki „Osiecznica II” w aspekcie budowy geologicznej i warunków hydrogeologicznych IGO Poltegor-In-stytut, Wroc³aw.

PORÊBA E. 1996 — Dokumentacja geologiczna w kategorii C2 + C1+ B z³o¿a piasków kwarcowych do produkcji piasków szklarskich „OSIECZNICA II”, Przedsiêbiorstwo Geologiczne S.A.

KLECZKOWSKI A.S. 1981 — Ekspertyza dotycz¹ca wp³ywu robót górniczych kopalni „OSIECZNICA II” na tereny po³o¿one w bezpo-œrednim s¹siedztwie. Zespó³ rzeczoznawców SIiTG.

MILEWICZ J. 1976 — Szczegó³owa mapa geologiczna Sudetów w skali 1: 25 000, Arkusz Tomis³aw. Instytut Geologiczny, Warszawa. SANDECKI J. 2001 — Dokumentacja geotechniczna pod projekto-wan¹ halê do odwadniania piasków szklarskich zlokalizowanych na terenie KiZPPS „OSIECZNICA” w Osiecznicy, gmina Osiecznica, GEOMAR — Geologia, Wiertnictwo Wroc³aw.

SANDECKI J. 2001 — Dokumentacja geotechniczna pod projekto-wan¹ estakadê przenoœników taœmowych zlokalizowanych na terenie KiZPPS „OSIECZNICA” w Osiecznicy, gmina Osiecznica, GEOMAR — Geologia, Wiertnictwo Wroc³aw.

ZIMNY J. KRAWCZYK J. 1996 — Warunki hydrogeologiczne z³o¿a piasków kwarcowych do produkcji piasków szklarskich OSIECZNICA II”, Przedsiêbiorstwo Geologiczne S.A. w Krakowie. Arch. KiZPPS „OSIECZNICA”.

262

Cytaty

Powiązane dokumenty

Litostratygrafia osadów jury górnej na obszarze lubelskim, Acta Geologica Poloni- ca, 26,

Nachylenie segmentów budynku w kierunku na południe wynika z różnicy obniżeń części fundamen- towej na długości budynku – wskutek przemieszczania się gruntu w kierunku

W przybrzeżnych wodach Morza Bałtyckiego w Polsce, Obwodzie Kaliningradzkim (Rosja) oraz na Litwie jest zlokalizowanych 15 klapowisk, różniących się obszarem, odległością

Fald GielWontu w -tym przekroju jest za,C'howanY' szczątkJowo, nal1lomialSt fałd Czerwonych Wie!l&#34;chów rozwinął się dobrze, ~YlWając.. SWOlbodm.ie .ku

Hasło podejmowali zarówno epigoni, którzy wzorowali się na Siewierianinie, jak i ci radykalniejsi, którzy znali już i wyznawali Majakowskiego.. N ie popełnię

Pomimo zatem, iż badania, zarówno krajowe jak i zagra- niczne, nie dają jednoznacznej odpowiedzi dotyczącej korzyści dla banków i ich klientów z tytułu współpracy

W odpowiedzi na to pytanie stwier- dzili, ¿e wstêpne dane sugeruj¹, ¿e inne formy traumy mog¹ byæ zwi¹zane z zaburzeniami od¿ywiania siê, przytaczaj¹c dla przyk³adu

Dodatkowo ból w NIN musi spełniać trzy z czterech cech: jest powtarzalny i napady bólu trwają od kilku sekund do kilku minut, ma znaczne nasilenie, ma cha- rakter