Z g³êbokim ¿alem zawiadamia-my, ¿e w dniu 03.12.2004 r. nag-le odszed³ od nas w wieku 70 lat doc. dr nauk przyrodniczych Stefan M³ynarski — d³ugoletni, zas³u¿ony pracownik naukowy Pañstwowego Instytutu Geologicznego w Warsza-wie. Geofizyk, specjalista w zakre-sie metod sejsmicznych, autor wie-lu prac naukowo-badawczych. Bra³ czynny udzia³ w projektowaniu, nad-zorowaniu i interpretacji badañ sejs-micznych, maj¹cych na celu rozpoznanie wg³êbnej budowy geologicznej kraju. W swojej karierze zawodowej pe³ni³ wiele odpowiedzialnych funkcji, bêd¹c wieloletnim kie-rownikiem Zak³adu Geofizyki PIG, uhonorowanym licz-nymi odznaczeniami resortowymi i pañstwowymi. Nag³a œmieræ zabra³a Cz³owieka wielkiej dobroci, obdarzonego kultur¹ osobist¹, powszechnie lubianego i szanowanego. Nabo¿eñstwo ¿a³obne odby³o siê w dniu 10.12.2004 r. o godz. 900
w Koœciele œw. Karola Boromeusza na Starych Pow¹zkach. Rodzinie Zmar³ego sk³adamy wyrazy g³êbo-kiego wspó³czucia.
Stefan M³ynarski urodzi³ siê w Warszawie w rodzinie inteligenckiej 03.05.1934 r. Œwiadectwo dojrza³oœci uzys-ka³ w 1951 r. w Liceum Fundacji Górskiego. Studiowa³ na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwer-sytetu Warszawskiego i w 1955 r. uzyska³ tytu³ magistra w zakresie geofizyki. Zaraz po studiach, od wrzeœnia 1955 r. rozpocz¹³ pracê w Zak³adzie Geofizyki Pañstwowego Instytutu Geologicznego, pocz¹tkowo na stanowisku asys-tenta, od 1963 r. adiunkta, a od 1983 r. docenta. W 1974 r. otrzyma³ stopieñ doktora na podstawie rozprawy doktor-skiej pod tytu³em Problem œledzenia dyslokacji nieci¹g³ych w œwietle danych sejsmicznych w nadba³tyckiej czêœci Pomo-rza Zachodniego, napisanej pod kierunkiem profesora Jana Skorupy. Odby³ kilka praktyk zagranicznych, w tym w 1961 r. we W³oszech, a w latach 1968 i 1979 we Francji.
Stefan M³ynarski by³ wybitnym specjalist¹ w dziedzinie sejsmiki refleksyjnej i refrakcyjnej. Ogromne zas³ugi po-³o¿y³ w badaniach wg³êbnej budowy geologicznej Ni¿u Polskiego oraz w badaniach struktury i ewolucji litosfery g³ównych prowincji geologicznych Europy, zw³aszcza wzd³u¿ strefy tektonicznej Teisseyre’a-Tornquista. W ró¿nych zes-po³ach geofizyków i geologów prowadzi³ kompleksow¹ interpretacjê geologiczn¹ wyników badañ geofizycznych, przyczyniaj¹c siê do rozwi¹zania wielu wa¿nych problemów tektoniki kompleksu permsko-mezozoicznego i jego pod³o¿a w basenie polskim. By³ kierownikiem i uczestnikiem wielu syntetycznych opracowañ, map, atlasów i przekrojów geo-fizycznych oraz geologicznych. Ponadto uczestniczy³ w wielu konferencjach krajowych i zagranicznych, na których prezentowa³ osi¹gniêcia z zakresu geofizyki. Jego dorobek naukowy obejmuje autorstwo i wspó³autorstwo oko³o 75 prac publikowanych i oko³o 80 pozycji archiwalnych.
By³ energicznym i bardzo sprawnym kierownikiem, ko-lejno: Pracowni Sejsmicznej, Pracowni Struktur Wg³êbnych, nastêpnie w latach 1985–1998 Zak³adu Geo-fizyki PIG, a ostatnio, w latach 2002–2004, Centralnej Bazy Danych Geologicznych. Przez wiele lat by³ cz³onkiem Komisji Oceny Projektów Badañ Geologicznych, a ostatnio Komisji Zasobów Kopalin przy Ministerstwie Œrodowiska. By³ tak¿e cz³onkiem Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk, cz³onkiem kolegium redakcyjnego Kwartalnika Geo-logicznego, a tak¿e Przegl¹du Geologicznego.
W swej bogatej dzia³alnoœci zawodowej i naukowej blis-ko wspó³pracowa³ z licznymi instytucjami i przedsiêbiors-twami, w szczególnoœci z Przedsiêbiorstwem Badañ Geofi-zycznych i Polskim Górnictwem Naftowym i Gazownictwem.
Jego zainteresowaniem pozazawodowym by³a turysty-ka krajowa i zagraniczna, samochodowa i turysty-karawaningowa. Pe³ni³ funkcjê wiceprezesa ds. turystyki w Automobilklu-bie Polski. Wolne chwile spêdza³ przy komputerze, bez którego nie wyobra¿a³ sobie jakichkolwiek osi¹gniêæ w ka¿dej dziedzinie.
Za swoj¹ dzia³alnoœæ zawodow¹ i spo³eczn¹ by³ odzna-czony m.in. Krzy¿em Kawalerskim Odrodzenia Polski, Srebrn¹ Odznak¹ Zas³u¿ony dla Polskiej Geologii, wyró¿-niony Srebrn¹ i Z³ot¹ Odznak¹ Pañstwowego Instytutu Geologicznego, Zas³u¿onego Dzia³acza Turystyki i Hono-row¹ Odznak¹ Polskiego Zwi¹zku Motorowego. Zosta³ tak¿e mianowany Dyrektorem Górniczym I i II stopnia i wyró¿niony Honorowym Kordzikiem Górniczym. By³ tak¿e laureatem nagród Centralnego Urzêdu Geologii i Minister-stwa Œrodowiska.
Mimo wybitnych osi¹gniêæ naukowych i organizacyj-nych, po³¹czonych z niezwyk³ym oddaniem dla spraw Pañ-stwowego Instytutu Geologicznego, nie oszczêdzono Mu tu chwil gorzkich. Z charakterystyczn¹ dla siebie godnoœ-ci¹ i spokojnym uœmiechem przeszed³ nad nimi do po-rz¹dku dziennego. Do ostatniej chwili pracowa³ sumiennie i twórczo na powierzonym sobie stanowisku. A jego uœmiech pozostanie na zawsze w pamiêci tych, którzy Go znali.
Stefan M³ynarski odszed³ od nas zaledwie kilka tygo-dni przed przejœciem na emeryturê, w pe³ni si³ twórczych. Nale¿a³ do tych nielicznych pracowników, o których pomoc i wspó³pracê zabiegali geofizycy i geolodzy, uczestnicy wspólnych, du¿ych projektów i programów naukowo-ba-dawczych Pañstwowego Instytutu Geologicznego w dru-giej po³owie ubieg³ego wieku. W wielkiej ksiêdze sukcesów Pañstwowego Instytutu Geologicznego, na stronach poœwiê-conych wg³êbnej budowie Ni¿u Polskiego, Stefan M³ynar-ski pozostawi³ trwa³y œlad — œwiadectwo wyj¹tkowej pra-cowitoœci i talentu badawczego. Cieszy³ siê powszechnym uznaniem, szacunkiem i sympati¹ ca³ego otoczenia. By³ skromny, pracowity, ¿yczliwy i kole¿eñski.
¯egnamy Ciê Stefanie — zostaniesz w naszej pamiêci i naszych sercach.
Sylwester Marek, Krzysztof Jaworowski, Lidia Dziewiñska & Waldemar JóŸwiak 372
Przegl¹d Geologiczny, vol. 53, nr 5, 2005
