• Nie Znaleziono Wyników

Profesor Włodzimierz Kurek

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Profesor Włodzimierz Kurek"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

„Turyzm” 2017, 27/2

PROFESOR WŁODZIMIERZ KUREK

Profesor Włodzimierz Kurek od 1971 r. jest pracownikiem Instytutu Geografii i Gospodarki Prze-strzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stopień doktora nauk przyrodniczych uzyskał w roku 1979 na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UJ na podstawie rozprawy napisanej pod kierunkiem prof. Karola Bromka pt. Próba typologii gospodarstw rolnych w Beskidzie Żywieckim na przykładzie gmin: Jeleśnia, Koszarawa, Stryszawa i Zawoja, a stopień doktora habilitowanego nauk przyrodniczych w za-kresie geografii w roku 1991 na podstawie dorobku naukowego oraz pracy pt. Wpływ turystyki na przemiany społeczno-ekonomiczne obszarów wiejskich polskich Karpat (1990). W roku 2006 za całokształt dorobku naukowego, dydaktycznego i organizacyjnego, w tym książki pt. Turystyka na obszarach górskich Europy. Wybrane zagadnienia (2004) Włodzimierz Kurek otrzymał tytuł naukowy profesora.

W swoim dorobku naukowym prof. Kurek ma ponad 150 publikacji (wydanych w Polsce i za granicą), w tym kilka książek autorskich i kilka pod redakcją naukową. Prace te zaliczyć można do dwóch subdyscyplin geografii: geografii wsi i rolnictwa oraz geografii turyzmu. W pierwszym okre-sie działalności naukowej Włodzimierz Kurek zajmował się geografią wsi i rolnictwa, koncentrując swe badania na obszarze Karpat. Dotyczyły one zagadnień zróżnicowania struktury rolniczego użytkowania ziemi w zależności od czynników przyrodniczych i demograficzno-ekonomicznych oraz możliwości aktywizacji gospodarczej obszarów wiejskich. Na początku lat 80. prof. Kurek po-szerzył swą problematykę badawczą o zagadnienia turystyczne. Jego zainteresowania naukowe

(2)

8

„Turyzm” 2017, 27/2

skupiły się głównie na związkach turystyki z obszarami wiejskimi i rolnictwem, a ich efektem były między innymi prace o społeczno-ekonomicznych przemianach obszarów wiejskich pod wpływem turystyki na przykładach wybranych miejscowości i regionów turystycznych w Karpatach. W tym nurcie badawczym mieści się także Jego rozprawa habilitacyjna na temat wpływu turystyki na przemiany społeczno-ekonomiczne obszarów wiejskich w Karpatach.

W połowie lat 90. prof. Włodzimierz Kurek został członkiem zespołu badawczego geografów z krajów Europy Środkowej i Wschodniej mającego na celu analizowanie przemian społeczno-eko-nomicznych na obszarach wiejskich w okresie transformacji ustrojowej. Rezultaty tych badań opub-likowane zostały w kilku artykułach w czasopiśmie „GeoJournal” oraz jako rozdziały w książkach, por.: Poland, [w:] D. Turnock (red.), Privatization in rural Eastern Europe. The process of restitution and restructuring. Studies of communism in transition (Edward Elgar 1998); Variations in technical infra-structure and private economic activity in the rural areas of Southern Poland (1999); The population of the Polish countryside: Demography and living conditions (GeoJournal 2000); Agrarian change, [w:] D. Tur-nock (red.), East Central Europe and the former Soviet Union. Environment and society (Arnold 2001), Sustainable agriculture, [w:] D. Turnock (red.), East Central Europe and the former Soviet Union. Environ-ment and Society (Arnold 2001) (wspólnie z B. Górzem).

W ostatnich latach zainteresowania naukowe prof. Kurka skupiają się na: przemianach sektora turystycznego w Polsce w okresie transformacji ustrojowej, koncepcjach harmonijnego rozwoju turystyki oraz problemach rozwoju turystyki na obszarach górskich.

Włodzimierz Kurek jest ponadto redaktorem naukowym i współautorem podręcznika aka-demickiego pt. Turystyka (2008) oraz redaktorem i współautorem dwutomowego podręcznika Regio-ny turystyczne świata (T. 1. Europa, T. 2. RegioRegio-ny pozaeuropejskie, 2012). Jest też autorem dużej części dwutomowego podręcznika wydanego przez PWN pt. Geografia turystyczna świata pod. red. Jadwigi Warszyńskiej (6 wydań w latach 1994–2001).

Był recenzentem w kilkudziesięciu przewodach doktorskich, habilitacyjnych oraz w postępowa-niach o nadanie tytułu naukowego profesora. Jest też członkiem rad naukowych czasopism „Tu-ryzm/Tourism” oraz „Zarządzanie i Edukacja”, a także stałym recenzentem w kilku geograficznych czasopismach naukowych. Wygłosił kilkadziesiąt referatów na konferencjach krajowych i zagra-nicznych, odbył liczne staże naukowe w uniwersytetach europejskich. Prowadził badania naukowe w Alpach i w Masywie Centralnym we Francji oraz przez kilka miesięcy – badania terenowe z za-kresu rolnictwa i turystyki w Afryce.

Wypromował 10 doktorów, a dalszych pięciu doktorantów ma otwarte przewody doktorskie. Wypromował też ponad 260 magistrów geografii.

W latach 1994–2016 w Instytucie Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ pełnił funkcję nika Zakładu Gospodarki Turystycznej i Uzdrowiskowej. Był także współorganizatorem i kierow-nikiem Podyplomowego Studium Ochrony i Kształtowania Środowiska, a ponadto inicjatorem i współorganizatorem niestacjonarnych studiów z geografii o specjalności „turystyka” i kierow-nikiem tych studiów. W okresie 1998–2010 r. był też zatrudniony, na stanowisku profesora zwyczaj-nego, w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, na kierunku „turystyka i re-kreacja”.

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Geograficznego, Komisji Nauk Geograficznych PAU oraz Polskiego Stowarzyszenia Turystyki.

Za swą działalność naukową oraz zasługi na polu dydaktycznym i organizacyjnym był kilka razy nagradzany nagrodami JM Rektora UJ. Został też odznaczony Medalem Komisji Edukacji Na-rodowej, Medalem Złotym za Długoletnią Służbę oraz honorową odznaką „Za zasługi dla tu-rystyki”.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Siedem lat później Rada Wydziału Elektroniki PW nadała mu stopień doktora nauk technicznych, a w roku 1976 przyznała stopień naukowy doktora habilitowanego za

W 1984 roku Profesor uzyskał stopień naukowy doktora nauk medycznych, w 1995 roku doktora habilitowanego, a w 2001 roku profesora nauk medycznych.. Profesor Gliński pełnił w

Do 1984 ro ku 28 osób uzyskało stopień naukowy doktora nauk technicznych, a 11 osób doktora habilitowanego... Instytut P rz eróbki

W marcu 1963 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Wydziale Budownictwa Lądo- wego Politechniki Gdańskiej, a w grudniu 1965 roku – stopień doktora habilitowanego na

Markowi DELONGOWI stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk społecznych, w dyscyplinie nauki o polityce, specjalność: myśl polityczna.. Skład Komisji

Uniwersytetu Warszawskiego (2003), a stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie nauk o sztuce na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu

Witolda Sujki odpowiada wymogom stawianym rozprawom na stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych, Kandydat spełnia wymogi do nadania stopnia naukowego doktora

W 2005 roku uzyskał stopień doktora na Wydziale Fizyki UAM, w 2012 roku stopień doktora habilitowanego, a w 2019 roku tytuł profesora nauk fizycznych.. Staże naukowe odbył na