• Nie Znaleziono Wyników

Historia nauki i techniki w projekcie programu dziesięcioletniej ogólnokształcącej szkoły średniej. Uwagi i postulaty.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Historia nauki i techniki w projekcie programu dziesięcioletniej ogólnokształcącej szkoły średniej. Uwagi i postulaty."

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)

Kronika 807 Historii Nauki i Techniki PAN — został w lipcu 1976 r. przesłany do dyrektora Instytutu Programów Szkolnych Ministerstwa Oświaty i Wychowania. Poniżej podajemy wzmiankowany tekst.

H I S T O R I A N A U K I I T E C H N I K I W P R O J E K C I E P R O G R A M U D Z I E S I Ę C I O L E T N I E J O G Ó L N O K S Z T A Ł C Ą C E J S Z K O Ł Y Ś R E D N I E J . U W A G I I P O S T U L A T Y

Komisja ds. Nauczania Historii Nauki i Techniki przy Komitecie Historii Nauki i Techniki PAN przeprowadziła szczegółową analizę projektu programów nauczania (z języka polskiego, historii, propedeutyki n a u k i o społeczeństwie, geo-grafii, biologii z higieną matematyki, fizyki z astronomią, chemii, techniki i organizacji pracy) w dziesięcioletnej ogólnokształcącej szkole średniej. Uwa-żamy, że obecny stan zaawansowania prac nad programem jest najwłaściwszym momentem, aby treść jego poddać ocenie przedstawicieli z różnych dziedzin nauki, w tym także historyków nauki i techniki.

Zdaniem Komitetu Historii Nauki i Techniki PAN wprowadzenie do pro-gramów szkolnych elementów historii nauki i techniki jest konieczne ze względu na jej rolę światopoglądową (np. historia poznania ewolucji człowieka czy his-toria odkryć geograficznych) oraz ze względu na walory dydaktyczne (hishis-toria nauki ułatwia, a często umożliwia poznawanie osiągnięć nauki współczesnej). Historia nauki i techniki spełnia poważną funkcję poznawczą, pokazuje bowiem, w jaki sposób ludzkość dzięki nauce starała się rozwiązywać swe podstawowe problemy.

I. Uwagi ogólne o programie

Analiza programu nauczania w dziesięcioletniej szkole średniej wskazuje, że program ten nie stanowi zwartego, uzupełniającego się nawzajem systemu wiedzy o świecie przyrody i społeczeństwie. Siłą rzeczy występujące w nim elementy historii nauki i techniki m a j ą również charakter fragmentaryczny. Analiza programu wskazuje także, że historia nauki potraktowana tu jest w sposób biograficzny, a nie problemowy. Spostrzeżenie powyższe dotyczy zwła-szcza przedmiotów matematyczno-fizycznych i przyrodniczych. Sugeruje to, że nauczyciela fizyM, chemii, matematyki czy biologii nie obchodzi z reguły ewo-lucja pojęć w wykładanym przez niego przedmiocie, że wystarczy, aby przed-stawił prawa i twierdzenia, a przy okazji postacie niektórych odkrywców tych praw. W rezultacie uczeń nie dowie się nic, albo dowie się niewiele o prze-szłości nauki, której treści przyswaja. Postulujemy usystematyzowanie tych treści i odpowiednie wkomponowanie ich w program poszczególnych przed-miotów.

Istotne znaczenie w wykładzie powszechnej historii nauki i historii techniki będzie miała realizacja programu nauczania historii. Dobrze się stało, iż w pro-gramie tym * położono wyraźnie nacisk na przekazywanie wiedzy dotyczącej dziejów kultury i cywilizacji, w zakresie której poczesne miejsce z a j m u j e his-toria przejawów życia intelektualnego. Z badań wynika, że w projekcie programu nauczania historii jest około 15®/o materiału bezpośrednio dotyczącego historii nauki i historii techniki. Niestety — podobnie jak to ma miejsce w obecnie obowiązującym programie nauczania historii w szkole podstawowej i średniej —

* Uwagi powyższe dotyczą wersji programu nauczania historii opracowanego przez Zespół Instytutu Programów Szkolnych.

(3)

808 Kronika

materiał nie narasta wraz z przybliżaniem się do współczesności. Skutek jest taki, że więcej treści dotyczy epok chronologicznie wcześniejszych, mniej nato-miast — czasów nowożytnych i najnowszych. Nie trzeba dowodzić, że „prawi-dłowość" ta wyraźnie przeczy założeniu utylitarnej wartości historii nauki i historii techniki.

II. Postulaty

Komitet Historii Nauki i Techniki przedstawia następujące postulaty do uwzględnienia w nowym programie.

1. Systematyczny kurs każdego przedmiotu powinien zapoznać ucznia z pra-widłowościami rozwoju danej dyscypliny. Koniecznie należy podkreślać polskie tradycje w każdej dziedzinie i porównywać je z nauką światową.

2. W wykazie celów nauczania i wychowania każdego przedmiotu muszą być uwzględniane wymagania, dotyczące zaznajamiania uczniów z podstawowymi etapami rozwojowymi danej nauki oraz z ewolucją zastosowań praw naukowych w przemyśle i w życiu codziennym.

Podobne wymagania należy umieścić w wykazie tzw. umiejętności.

3. Uwagi metodyczne o realizacji programu poszczególnych przedmiotów szkolnych trzeba poszerzyć o sugestie, odnoszące się do nauczania historii danej dyscypliny.

4. Nie należy zaprzepaścić możliwości korelacji materiału różnych przedmio-tów szkolnych poprzez nauczanie elemenprzedmio-tów historii nauki i historii techniki. W związku z tym w założeniach ogólnych programu nauczania oraz w pro-gramach poszczególnych przedmiotów winny się znaleźć wskazówki, dotyczące możliwości takich korelacji.

5. Najwięcej treści z historii nauki figuruje w propozycjach dotyczących tematyki zajęć fakultatywnych. W związku z tym po zatwierdzaniu programu nauczania szkoły dziesięcioletniej należy przygotować projekt podręcznika do zajęć fakultatywnych, który będzie obejmować historię poszczególnych dyscyplin. Podręcznik ten winien zostać tak skonstruowany, aby służył nauczycielom w rea-lizacji treści historycznych caîego programu nauczania i uczniom w samo-kształceniu.

6. Poprawna realizacja programu wymaga specjalistycznego przygotowania nauczycieli, autorów podręczników i autorów materiałów pomocniczych. Postulat powyższy należy zaadresować również i przekazać do Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.

7. Komitet Historii Nauki i Techniki deklaruje współpracę przy opraco-waniu podręczników i materiałów pomocniczych dla nauczycieli i uczniów. Od Instytutu Programów Szkolnych oraz Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych oczekujemy zleceń na wykonanie recenzji konspektów i kolejnych wersji pod-ręczników do nauczania poszczególnych przedmiotów ogólnokształcących, oczy-wiście — z punktu widzenia interesującej nas historii nauki.

M E M O R I A Ł w S P R A W I E N A U C Z A N I A H I S T O R I I M E D Y C Y N Y I H I S T O R I I F A R M A C J I • W P O L S K I C H A K A D E M I A C H M E D Y C Z N Y C H

Komisja ds. Nauczania i Upowszechniania Historii Nauki i Techniki — dzia-łająca w ramach Komitetu — opracowała memoriał dotyczący organizacji i pro-gramu nauczania historii medycyny i historii farmacji w polskich Akademiach

Cytaty

Powiązane dokumenty

Jeszcze raz należy podkreślić, że otrzymaliśmy dojrzałą naukowo pracę o geografii Polski drugiej połowy XVI w., stanowiącą fragmenty przyszłej m

2000.. w siedzibie Zakładu Historii Niemiec i Stosunków Polsko-Niemieckich Instytutu Historii PA N w Poznaniu odbyły się uroczystości jubileuszowe poświęcone

Wykazy księży pracujących w diecezji warmińskiej na stanowiskach dziekanów (nadproboszczów) garnizonowych i proboszczów (na głównym etacie i dodatkowo) drukowa­ no

Na posiedzeniu grupy Syndykatu Dziennikarzy Rzeszy Nie­ mieckiej w Warszawie (grupa niemiecka Klubu Prasy Zagranicznej) podjęto jednogłośnie następu­ jącą uchwałę:

nu de ontsluiting bespreken. De verschillende componenten zijn terwille van de vereenvoudigde.. voorstellingswijze uitgedrukt als zes waardige zuren of zouten

Portrety Ossolińskich z XVIII w.: Franciszka Maksymiliana (ok. 1676- -1756), najbardziej od czasów kancle- rza Jerzego Ossolińskiego utytułowa- nego przedstawiciela

Podczas pierwszego etapu seminarium Profe- sor, w sposób szczególny, koncentrował się na najważniejszych aspektach teorii audiacji, wyja- śniając, w jaki sposób dziecko uczy

czącym Zespołu Historii Wychowania (do 2002 roku), członkiem Rady Programowej Centralnej Komisji Egzaminacyjnej w kadencji 1999–2002, zaś od 1985 roku przewodniczącym podzespołu